Kinderen
alle pijlers
Ben jij een kind van gescheiden ouders?
vrijdag 17 februari 2023 om 14:14
Goedemiddag,
Op school bij de kinderen zijn best veel ouders gescheiden. Mijn eigen huwelijk loopt al heel lang niet meer goed maar we hebben geen grote ruzies dus ik wil voor de kinderen (10 en 8 jaar) niet scheiden. Vriendinnen die ik spreek zeggen nooit voor de kinderen samen te blijven. Kinderen zijn flexibel enz. Maar zij hebben zelf geen gescheiden ouders, dus makkelijk praten. Dus ik vroeg me af of er volwassen zijn die hier ervaringsdeskundige zijn en hun verhaal willen delen? Zijn er ook positieve verhalen vraag ik mij af? Gewoon uit nieuwsgierigheid en interesse. Niet om mijn eigen huwelijk nog eens onder de loep te nemen.
Op school bij de kinderen zijn best veel ouders gescheiden. Mijn eigen huwelijk loopt al heel lang niet meer goed maar we hebben geen grote ruzies dus ik wil voor de kinderen (10 en 8 jaar) niet scheiden. Vriendinnen die ik spreek zeggen nooit voor de kinderen samen te blijven. Kinderen zijn flexibel enz. Maar zij hebben zelf geen gescheiden ouders, dus makkelijk praten. Dus ik vroeg me af of er volwassen zijn die hier ervaringsdeskundige zijn en hun verhaal willen delen? Zijn er ook positieve verhalen vraag ik mij af? Gewoon uit nieuwsgierigheid en interesse. Niet om mijn eigen huwelijk nog eens onder de loep te nemen.
vrijdag 17 februari 2023 om 17:37
Ik ben zelf een kind van gescheiden ouders.
Scheiden was in hun geval onvermijdelijk. Een huwelijk dat wel ooit gebaseerd was op liefde, maar met 2 personen die eigenlijk niet in evenwicht waren en zich in de loop der tijd alleen maar meer uit elkaar groeiden, was de rek er al lang uit.
Mijn vader is na die scheiding totaal aan lager wal geraakt. Mijn moeder bloeide op als nooit tevoren.
Dat is totaal onvergelijkbaar met jouw situatie.
Of jij moet scheiden of niet is natuurlijk lastig te beoordelen. Heb je relatietherapie overwogen?
Als je zonde al teveel ruzie 2 kinderen kan opvoeden, dan kan je wellicht ook als zelfstandige ouders dat best rooien.
Ik denk dat het vooral bij kinderen traumatisch is als hun stabiliteit verliezen. Dat is helaas soms onvermijdelijk met een scheiding. Als ze moeten verhuizen, of als een ouder het er emotioneel bij laat zitten na een scheiding. Of als ouders elkaar de tent uitvechten.
Maar als je ouders hebt die volwassen besluiten dat de relatie op is en optimistisch elk hun eigen weg verder gaan op een volwassen manier. En kinderen niet uit hun omgeving gerukt worden, want dat is denk ik ook wel een ding.
Kinderen, die in zo'n situatie nog meer emotioneel verwaarloos worden, door vechtscheidende, verhuizende, naar nieuwe partners die ze belangrijker vinden dan hun kinderen... dat is natuurlijk niet gunstig.
Scheiden was in hun geval onvermijdelijk. Een huwelijk dat wel ooit gebaseerd was op liefde, maar met 2 personen die eigenlijk niet in evenwicht waren en zich in de loop der tijd alleen maar meer uit elkaar groeiden, was de rek er al lang uit.
Mijn vader is na die scheiding totaal aan lager wal geraakt. Mijn moeder bloeide op als nooit tevoren.
Dat is totaal onvergelijkbaar met jouw situatie.
Of jij moet scheiden of niet is natuurlijk lastig te beoordelen. Heb je relatietherapie overwogen?
Als je zonde al teveel ruzie 2 kinderen kan opvoeden, dan kan je wellicht ook als zelfstandige ouders dat best rooien.
Ik denk dat het vooral bij kinderen traumatisch is als hun stabiliteit verliezen. Dat is helaas soms onvermijdelijk met een scheiding. Als ze moeten verhuizen, of als een ouder het er emotioneel bij laat zitten na een scheiding. Of als ouders elkaar de tent uitvechten.
Maar als je ouders hebt die volwassen besluiten dat de relatie op is en optimistisch elk hun eigen weg verder gaan op een volwassen manier. En kinderen niet uit hun omgeving gerukt worden, want dat is denk ik ook wel een ding.
Kinderen, die in zo'n situatie nog meer emotioneel verwaarloos worden, door vechtscheidende, verhuizende, naar nieuwe partners die ze belangrijker vinden dan hun kinderen... dat is natuurlijk niet gunstig.
vrijdag 17 februari 2023 om 17:45
Mijn ouders zijn gescheiden toen iknet het huis uit was. Hadden ze jaren eerder moeten doen.....
Zelf ven ik gescheiden en als het aan mij had gelegen had dat in goede harmonie gegaan, helaas denkt mujn ex daar jaren laten nog steeds anders over. Had de kinderen het anders gegund maar helaas. Dit achteraf wetende, had ik de stap nog steeds genomen
Zelf ven ik gescheiden en als het aan mij had gelegen had dat in goede harmonie gegaan, helaas denkt mujn ex daar jaren laten nog steeds anders over. Had de kinderen het anders gegund maar helaas. Dit achteraf wetende, had ik de stap nog steeds genomen
vrijdag 17 februari 2023 om 18:05
Oneens.fruitshake schreef: ↑17-02-2023 17:07. Trouwens wacht met het krijgen van een nieuwe liefde totdat de kinderen volwassen zijn. Het is maar een paar jaartjes en je bespaart ze zoveel pijn.
Ik zou de exvriend van mijn moeder niet uit mijn leven willen hebben.
Toen hij kwam vond ik hem een flapdrol, een saaie suffe man met een rare baard. Maar het was was leuker en gezelliger in huis met hem. En zijn familie was ronduit fantastisch.
Mijn oudste kon ook altijd goed opschieten met de nieuwe partners van haar vader. Dat waren echt leuke vrouwen. Gek genoeg kan ze alleen helemaal niks met die ene die enorm haar best deed om moeder te spelen. Mijn oudste heeft ook sieraden en een tatoeage die haar drie ouders (twee biologisch en één nieuwe partner) symboliseren.
Het is echt onzin om stellig te stellen dat nieuwe partners moeten wachten of pijn brengen. Dat is echt lang niet altijd zo.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
vrijdag 17 februari 2023 om 18:08
Achteraf wetend, had je dan kinderen met hem gekregen?Noekie-Noek schreef: ↑17-02-2023 17:45Mijn ouders zijn gescheiden toen iknet het huis uit was. Hadden ze jaren eerder moeten doen.....
Zelf ven ik gescheiden en als het aan mij had gelegen had dat in goede harmonie gegaan, helaas denkt mujn ex daar jaren laten nog steeds anders over. Had de kinderen het anders gegund maar helaas. Dit achteraf wetende, had ik de stap nog steeds genomen
vrijdag 17 februari 2023 om 18:10
Ik ben zelf gescheiden er was zoveel ruzie en spanning dat mijn oudste zoon toen 7 nog net niet de vlag uit hing toen wij uit elkaar gingen.
Ik wil ik ook niet dat ze met tassen moeten slepen dus ze hebben bij beide kleding en spullen al wordt dat nu bij de oudste lastiger en neemt hij liever zijn spullen zelf mee.
Ik wil ik ook niet dat ze met tassen moeten slepen dus ze hebben bij beide kleding en spullen al wordt dat nu bij de oudste lastiger en neemt hij liever zijn spullen zelf mee.
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
vrijdag 17 februari 2023 om 18:15
Ik vind 'de koek is op' juist een uitstekende reden voor een scheiding. Dat betekent, in mijn ogen, dat je niet meer van elkaar houdt. Voor mij is 'houden van ' toch wel de eerste en keiharde vereiste om samen in een huwelijk te blijven. Of er nou kinderen zijn of niet. Je kunt niet getrouwd blijven als er geen liefde meer is. Want dan is er niets meer.TinyTiny schreef: ↑17-02-2023 14:51Mijn ouders zijn niet gescheiden en dat van hot naar her slepen van de kinderen vind ik eigenlijk niets voor de kinderen. Heb je nooit echt je eigen plek.
Als het echt niet meer gaat en er flink spanningen en/of constant ruzies zijn, zal het uiteindelijk beter zijn voor de kinderen. Ik vind echter dat je als ouders het verplicht bent aan je kinderen om er samen eerst alles aan te doen om te werken aan een goede relatie. 'De koek is op' vind ik dan zo'n dooddoener om dan maar uit elkaar te gaan.
Is er geweld in het spel dan vind ik het een ander verhaal. In dat geval zo snel mogelijk uit de onveilige situatie.
Een scheiding is niet leuk voor kinderen. Een liefdeloos huwelijk als voorbeeld ook niet.
vrijdag 17 februari 2023 om 18:29
Maar de mensen die nu al kinderen hebben en zelf gescheiden ouders, zijn niet van de generatie waarin co-ouderschap en respectvol scheiden centraal stonden. Dat is doorgaans de generatie waarbij er a) eerst heel lang aangemodderd werd, want scheiden, dat hoorde niet. Waardoor kinderen veel slechts thuis gezien hebben. En b) vervolgens moeders 3 hoog achter eindigde, zonder nieuwe partner, met de kinderen die om het weekend even bij papa en zijn nieuwe vriendin gingen logeren. Waardoor ze ook na de scheiding geen liefde zagen.Zeeschelp schreef: ↑17-02-2023 16:26
Ik denk dat het huwelijk van je ouders onbewust een heel groot effect heeft op kinderen (die dan later weer volwassenen worden) en hoe zij in relaties staan. Het valt mij namelijk best vaak op, dat mijn vriendinnen wiens ouders gescheiden zijn, veel sneller zelf scheiden en de handdoek in de ring gooien. Ook wanneer ze zelf zeggen dat ze geen gevolgen van hun ouders' scheiding hebben ondervonden.
Bij vriendjes merkte ik dit ook trouwens. Er is in ieder geval in mijn directe omgeving een merkbaar verschil tussen hoe mensen van gescheiden ouders en ongescheiden ouders in relaties staan. Niet allemaal natuurlijk, maar wel genoeg dat het me is opgevallen.
Ik chargeer, maar ik denk dat de invloed op kinderen hem zit in hoe de situatie voor en na de scheiding is. Niet in of er een scheiding is. Ik ken juist veel mensen die door de scheiding van hun eigen ouders, dat absoluut willen voorkomen voor hun kinderen. En kinderen dus bijv niet zien als manier om een liefdeloze relatie nieuw leven in te blazen.
Maar als je nooit liefde hebt gezien thuis, zul je het ook moeilijk kunnen geven in je eigen huwelijk, denk ik. Dus kinderen van slechte huwelijken zijn slechter af, of de ouders nou bij elkaar bleven of gingen scheiden.
vrijdag 17 februari 2023 om 18:29
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 24 jaar was en toen moeder van 2 kinderen.
Mijn ouders hadden een vechthuwelijk en een vechtscheiding.
Beide nu in de 70, hulpbehoevend en ik ben nu inmiddels een overbelaste mantelzorger.
Liever waren ze nooit gescheiden, hoe slecht dat huwelijk ook was.
Of toen ik heel jong was en ze nog een nieuwe partner hadden kunnen/willen zoeken.
Nu op 41e lijdt ik dus al mijn hele leven onder het huwelijk/scheiding van mijn ouders.
Mijn ouders hadden een vechthuwelijk en een vechtscheiding.
Beide nu in de 70, hulpbehoevend en ik ben nu inmiddels een overbelaste mantelzorger.
Liever waren ze nooit gescheiden, hoe slecht dat huwelijk ook was.
Of toen ik heel jong was en ze nog een nieuwe partner hadden kunnen/willen zoeken.
Nu op 41e lijdt ik dus al mijn hele leven onder het huwelijk/scheiding van mijn ouders.
vrijdag 17 februari 2023 om 18:43
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 14 was, dat had best een fiks aantal jaren eerder gemogen.
Ik volg mede door mijn achtergrond vrij intensief alle onderzoeken die hiernaar gedaan zijn en worden en die zijn zonder uitzondering enorm bevooroordeeld.
Ik denk dat een scheiding helemaal geen punt hoeft te zijn, maar dan moet je wel uit elkaar als je nog een beetje fatsoenlijk met elkaar overweg kunt. Niet te lang bij elkaar blijven 'voor de kinderen' dus.
En nog een linkje: https://www.famme.nl/gescheiden-ouders- ... 1676288163
Ow, en mijn ouders hebben allebei na de scheiding geen relatie meer gekregen, maar wachten tot je kinderen volwassen zijn vind ik zo'n typisch Viva-advies, wat ik verder echt nooit tegenkom.
Ik volg mede door mijn achtergrond vrij intensief alle onderzoeken die hiernaar gedaan zijn en worden en die zijn zonder uitzondering enorm bevooroordeeld.
Ik denk dat een scheiding helemaal geen punt hoeft te zijn, maar dan moet je wel uit elkaar als je nog een beetje fatsoenlijk met elkaar overweg kunt. Niet te lang bij elkaar blijven 'voor de kinderen' dus.
En nog een linkje: https://www.famme.nl/gescheiden-ouders- ... 1676288163
Ow, en mijn ouders hebben allebei na de scheiding geen relatie meer gekregen, maar wachten tot je kinderen volwassen zijn vind ik zo'n typisch Viva-advies, wat ik verder echt nooit tegenkom.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 17 februari 2023 om 18:45
Dit.Jufjoke schreef: ↑17-02-2023 18:15Ik vind 'de koek is op' juist een uitstekende reden voor een scheiding. Dat betekent, in mijn ogen, dat je niet meer van elkaar houdt. Voor mij is 'houden van ' toch wel de eerste en keiharde vereiste om samen in een huwelijk te blijven. Of er nou kinderen zijn of niet. Je kunt niet getrouwd blijven als er geen liefde meer is. Want dan is er niets meer.
Een scheiding is niet leuk voor kinderen. Een liefdeloos huwelijk als voorbeeld ook niet.
'De koek is op' zou juist de belangrijkste reden voor een scheiding moeten zijn, zodat je uit elkaar gaat voordat er agressie en evt geweld en een vechtscheiding komen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 17 februari 2023 om 18:47
Zo te lezen lijd je niet zozeer onder hun huwelijk of scheiding, maar onder je ouders op zich.Heksenketels schreef: ↑17-02-2023 18:29Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 24 jaar was en toen moeder van 2 kinderen.
Mijn ouders hadden een vechthuwelijk en een vechtscheiding.
Beide nu in de 70, hulpbehoevend en ik ben nu inmiddels een overbelaste mantelzorger.
Liever waren ze nooit gescheiden, hoe slecht dat huwelijk ook was.
Of toen ik heel jong was en ze nog een nieuwe partner hadden kunnen/willen zoeken.
Nu op 41e lijdt ik dus al mijn hele leven onder het huwelijk/scheiding van mijn ouders.
Denk je dat ze leuker waren geworden als ze eerder gescheiden waren?
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 17 februari 2023 om 18:50
Wat ik het vervelendste vind is dat je de rest van je leven bekeken wordt als 'kind van gescheiden ouders'.
Toen ik een paar jaar na de scheiding uitviel op school was het voor velen direct duidelijk dat dat kwam door de scheiding van mijn ouders.
Toen ik op mijn 30e besloot om bewust alleenstaand moeder te worden was het voor velen een uitgemaakte zaak dat dat het gevolg was van de scheiding van mijn ouders.
Nu ik op mijn 58e nog steeds relatievrij door het leven ga zijn er nog steeds mensen die ervan overtuigd zijn dat dat komt door de scheiding van mijn ouders.
Toen ik een paar jaar na de scheiding uitviel op school was het voor velen direct duidelijk dat dat kwam door de scheiding van mijn ouders.
Toen ik op mijn 30e besloot om bewust alleenstaand moeder te worden was het voor velen een uitgemaakte zaak dat dat het gevolg was van de scheiding van mijn ouders.
Nu ik op mijn 58e nog steeds relatievrij door het leven ga zijn er nog steeds mensen die ervan overtuigd zijn dat dat komt door de scheiding van mijn ouders.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 17 februari 2023 om 18:56
vrijdag 17 februari 2023 om 19:13
Ik zie dat de redenen om te scheiden tegenwoordig echt wel anders zijn. De maatschappij is veranderd. Veel individueler. Het gaat veel meer om je eigen geluk en jezelf opofferen of iets doen omdat het zo hoort is niet meer van deze tijd. Het is ook normaler dan vroeger en daardoor minder een schande. Ook zijn met name vrouwen natuurlijk veel zelfredzamer. Mensen gaan veel sneller en makkelijker uit elkaar.
Als je echt dit soort gedachten hebt zou ik die serieus nemen en samen bespreken. Niet alleen mee rondlopen maar kijken hoe jullie hier samen in staan. Kijk of hulp een optie is. Natuurlijk zal geen kind een scheiding willen. Maar waardoor je het zo goed mogelijk kunt doen:
- altijd goed met elkaar blijven omgaan
- nooit kwaad spreken over de ander
- zorgen dat ieder financieel verder kan
- bij elkaar in de buurt blijven wonen
- nieuwe partners accepteren
- de mening van kinderen over nieuwe partners serieus nemen
- luisteren naar je kind.
De scheidingen waar kinderen echt last van kregen zijn vaak (heftige) fouten gemaakt op bovenstaande punten. Ouders die ruzie maken, vreemdgaan, verdwijnen uit het leven van de kinderen, een ex die in armoede achterblijft of de scheiding niet kan accepteren, gedoe met nieuwe partners etc.
Als je echt dit soort gedachten hebt zou ik die serieus nemen en samen bespreken. Niet alleen mee rondlopen maar kijken hoe jullie hier samen in staan. Kijk of hulp een optie is. Natuurlijk zal geen kind een scheiding willen. Maar waardoor je het zo goed mogelijk kunt doen:
- altijd goed met elkaar blijven omgaan
- nooit kwaad spreken over de ander
- zorgen dat ieder financieel verder kan
- bij elkaar in de buurt blijven wonen
- nieuwe partners accepteren
- de mening van kinderen over nieuwe partners serieus nemen
- luisteren naar je kind.
De scheidingen waar kinderen echt last van kregen zijn vaak (heftige) fouten gemaakt op bovenstaande punten. Ouders die ruzie maken, vreemdgaan, verdwijnen uit het leven van de kinderen, een ex die in armoede achterblijft of de scheiding niet kan accepteren, gedoe met nieuwe partners etc.
vrijdag 17 februari 2023 om 19:14
Wat ik schreef: als kind van gescheiden ouders wordt alles wat er in je leven gebeurt daarna toegeschreven aan die scheiding.Heksenketels schreef: ↑17-02-2023 18:56Zo heb ik het nog niet eerder bekeken. Zeker iets om over na te denken.
En ja, dan ga je zelf ook denken dat het daardoor komt.
Ik heb altijd aangevoeld dat niet die scheiding mijn problemen veroorzaakte, maar dat die scheiding veroorzaakt werd door andere zaken en dat diezelfde zaken ook voor mijn problemen zorgden (ik weet nu dat er iig aan mijn vaders kant autisme in de familie zit, wat een veel logischer verklaring is voor zowel de scheiding als mijn eigen problemen).
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 17 februari 2023 om 19:19
Klopt, maar daar staat tegenover dat mensen ook heel snel bij elkaar komen. In no time wordt er samengewoond, worden kinderen betrokken in (nieuwe) relaties, etc. I.p.v. elkaar eerst een goed leren kennen voordat je aan kinderen enzo begint.evelien2010 schreef: ↑17-02-2023 19:13Ik zie dat de redenen om te scheiden tegenwoordig echt wel anders zijn. De maatschappij is veranderd. Veel individueler. Het gaat veel meer om je eigen geluk en jezelf opofferen of iets doen omdat het zo hoort is niet meer van deze tijd. Het is ook normaler dan vroeger en daardoor minder een schande. Ook zijn met name vrouwen natuurlijk veel zelfredzamer. Mensen gaan veel sneller en makkelijker uit elkaar.
Als je echt dit soort gedachten hebt zou ik die serieus nemen en samen bespreken. Niet alleen mee rondlopen maar kijken hoe jullie hier samen in staan. Kijk of hulp een optie is. Natuurlijk zal geen kind een scheiding willen. Maar waardoor je het zo goed mogelijk kunt doen:
- altijd goed met elkaar blijven omgaan
- nooit kwaad spreken over de ander
- zorgen dat ieder financieel verder kan
- bij elkaar in de buurt blijven wonen
- nieuwe partners accepteren
- de mening van kinderen over nieuwe partners serieus nemen
- luisteren naar je kind.
De scheidingen waar kinderen echt last van kregen zijn vaak (heftige) fouten gemaakt op bovenstaande punten. Ouders die ruzie maken, vreemdgaan, verdwijnen uit het leven van de kinderen, een ex die in armoede achterblijft of de scheiding niet kan accepteren, gedoe met nieuwe partners etc.
vrijdag 17 februari 2023 om 19:24
Mijn ouders zijn intussen 70 en 42 jaar getrouwd, maar ik hang morgen de vlag uit als mijn moeder eindelijk vertrekt.
En dat heb ik ook altijd gezegd als kind en als puber.
Ze matchen niet, hebben continu ruzie en tussen dat gebikkel ben ik (en zus) opgegroeid.
Ze hebben een proef-scheiding gehad rond mijn 12ste ... Héérlijk jaar rust gehad.
Na een jaar woonden ze terug samen en 2 à 3 maanden later waren ze weer aan 't ruziën.
Een 2de keer vertrekken wil mijn moeder echter niet.
En dat heb ik ook altijd gezegd als kind en als puber.
Ze matchen niet, hebben continu ruzie en tussen dat gebikkel ben ik (en zus) opgegroeid.
Ze hebben een proef-scheiding gehad rond mijn 12ste ... Héérlijk jaar rust gehad.
Na een jaar woonden ze terug samen en 2 à 3 maanden later waren ze weer aan 't ruziën.
Een 2de keer vertrekken wil mijn moeder echter niet.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
vrijdag 17 februari 2023 om 19:24
Volgens mij is dat tegenwoordig weer minder, vooral omdat er jarenlang enorm veel aandacht gegeven is aan hoe vreselijk een scheiding voor kinderen is.evelien2010 schreef: ↑17-02-2023 19:13Ik zie dat de redenen om te scheiden tegenwoordig echt wel anders zijn. De maatschappij is veranderd. Veel individueler. Het gaat veel meer om je eigen geluk en jezelf opofferen of iets doen omdat het zo hoort is niet meer van deze tijd. Het is ook normaler dan vroeger en daardoor minder een schande. Ook zijn met name vrouwen natuurlijk veel zelfredzamer. Mensen gaan veel sneller en makkelijker uit elkaar.
Als je echt dit soort gedachten hebt zou ik die serieus nemen en samen bespreken. Niet alleen mee rondlopen maar kijken hoe jullie hier samen in staan. Kijk of hulp een optie is. Natuurlijk zal geen kind een scheiding willen. Maar waardoor je het zo goed mogelijk kunt doen:
- altijd goed met elkaar blijven omgaan
- nooit kwaad spreken over de ander
- zorgen dat ieder financieel verder kan
- bij elkaar in de buurt blijven wonen
- nieuwe partners accepteren
- de mening van kinderen over nieuwe partners serieus nemen
- luisteren naar je kind.
De scheidingen waar kinderen echt last van kregen zijn vaak (heftige) fouten gemaakt op bovenstaande punten. Ouders die ruzie maken, vreemdgaan, verdwijnen uit het leven van de kinderen, een ex die in armoede achterblijft of de scheiding niet kan accepteren, gedoe met nieuwe partners etc.
Ik heb geen cijfers, maar ik heb een beetje de indruk dat in mijn tienertijd juist nog sneller gescheiden werd, omdat het toen 'normaler' werd.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 17 februari 2023 om 19:26
Ik snap ook niet dat er nog steeds mensen denken dat ze voor altijd bij elkaar blijven.vaniteifear schreef: ↑17-02-2023 17:42Mijn ouders zijn al bijna 38 jaar samen en hebben een hele harmonieuze en fijne relatie. Echt iets dat je tegenwoordig niet vaak meer ziet.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 17 februari 2023 om 19:34
Lila-Linda schreef: ↑17-02-2023 16:32zoek eens hulp voor jezelf, voor jullie
echt, dat maakt het leven zoveel fijner
Ik heb zelf sinds een jaar hulp!
Hulp samen is wat mij betreft de volgende stap maar dan moet mijn man dat ook willen. Hopelijk kan ik hem overtuigen.
vrijdag 17 februari 2023 om 19:35
Schorpio28 schreef: ↑17-02-2023 16:21Dat was bij mijn opleiding familie mediation ook 1 van de eerste dingen die ter sprake kan met de volgende beeldspraak:
Je hebt een peuter die in een box zit..jij pakt hem op en zet hem op de bank. Kijk hem eens flexibel zijn, nu zit hij daar.
Ja, omdat hij daar neergezet wordt en geen keus heeft..niet omdat hij dat zelf wilde.
En in een scheiding haal je kinderen op dezelfde manier uit hun vertrouwde omgeving (de box) weg en zet je ze ergens anders neer..dat heeft niks met flexibiliteit te maken, ze hebben gewoon geen keus.
Dat denk ik ook! Kinderen zijn verplicht flexibel te zijn, simpelweg omdat ze geen andere keuze hebben
vrijdag 17 februari 2023 om 19:45
Ervaringsdeskundige hier. Ik was 12 jaar toen mijn ouders gingen scheiden en wat was ik blij toen ik dit nieuws van mijn ouders hoorde. Het was 2jaar voordat ze uit elkaar gingen verschrikkelijk thuis. Ouders zaten totaal met zichzelf en elkaar in de clinch en ik zat er als enig kind midden in.
Ik had het heel erg gevonden als mijn ouders puur voor mij bij elkaar waren gebleven. Daar werd niemand gelukkig van en ik denk dat het dan alleen maar verder zou zijn ge-escaleert.
Natuurlijk was het ook moeilijk en verdrietig. En word je hele basis als kind in de war geschopt, maar kinderen zijn inderdaad flexibel en met de juiste begeleiding kan het echt wel een plaatsje krijgen.
Ik had het heel erg gevonden als mijn ouders puur voor mij bij elkaar waren gebleven. Daar werd niemand gelukkig van en ik denk dat het dan alleen maar verder zou zijn ge-escaleert.
Natuurlijk was het ook moeilijk en verdrietig. En word je hele basis als kind in de war geschopt, maar kinderen zijn inderdaad flexibel en met de juiste begeleiding kan het echt wel een plaatsje krijgen.
vrijdag 17 februari 2023 om 19:57
Lol dit waren mijn zussen en ik, 41 jaar geledenBlauwedruif85 schreef: ↑17-02-2023 18:10Ik ben zelf gescheiden er was zoveel ruzie en spanning dat mijn oudste zoon toen 7 nog net niet de vlag uit hing toen wij uit elkaar gingen.
Ik wil ik ook niet dat ze met tassen moeten slepen dus ze hebben bij beide kleding en spullen al wordt dat nu bij de oudste lastiger en neemt hij liever zijn spullen zelf mee.
Wij waren nog wat kleiner dus op het moment zelf niet, maar mijn ouders konden zo slecht met elkaar overweg dat ik later regelmatig verzuchtte: oh ik ben zo blij dat mensen tegenwoordig mogen scheiden
Wij hebben niet geleden onder de status van onze ouders ( of althans, ik niet) we woonden fulltime bij onze moeder die wel relaties had, maar geen man bij zich liet intrekken zolang wij thuis woonden. ( Daarna niet meer van gekomen)
Mijn vader woonde altijd in van die zooiige huizen, waar we wel konden buiten spelen maar er bij wijze niet eens een stoel was voor iedereen... Tegenwoordig vind ik mijn vader leuk, hij is anders dan veel andere mensen. Als kind was ik een beetje bang voor hem en zag ik hem niet zo graag...
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
