Kinderen
alle pijlers
Ben jij een kind van gescheiden ouders?
vrijdag 17 februari 2023 om 14:14
Goedemiddag,
Op school bij de kinderen zijn best veel ouders gescheiden. Mijn eigen huwelijk loopt al heel lang niet meer goed maar we hebben geen grote ruzies dus ik wil voor de kinderen (10 en 8 jaar) niet scheiden. Vriendinnen die ik spreek zeggen nooit voor de kinderen samen te blijven. Kinderen zijn flexibel enz. Maar zij hebben zelf geen gescheiden ouders, dus makkelijk praten. Dus ik vroeg me af of er volwassen zijn die hier ervaringsdeskundige zijn en hun verhaal willen delen? Zijn er ook positieve verhalen vraag ik mij af? Gewoon uit nieuwsgierigheid en interesse. Niet om mijn eigen huwelijk nog eens onder de loep te nemen.
Op school bij de kinderen zijn best veel ouders gescheiden. Mijn eigen huwelijk loopt al heel lang niet meer goed maar we hebben geen grote ruzies dus ik wil voor de kinderen (10 en 8 jaar) niet scheiden. Vriendinnen die ik spreek zeggen nooit voor de kinderen samen te blijven. Kinderen zijn flexibel enz. Maar zij hebben zelf geen gescheiden ouders, dus makkelijk praten. Dus ik vroeg me af of er volwassen zijn die hier ervaringsdeskundige zijn en hun verhaal willen delen? Zijn er ook positieve verhalen vraag ik mij af? Gewoon uit nieuwsgierigheid en interesse. Niet om mijn eigen huwelijk nog eens onder de loep te nemen.
vrijdag 17 februari 2023 om 14:17
vrijdag 17 februari 2023 om 14:22
Mijn eigen ouders zijn gescheiden toen ik 17 was (ben nu begin 40.). Ik kon bij mijn moeder blijven wonen in ons ouderlijk huis. Mijn vader vertrok. Na de eerste boosheid heb ik eigenlijk weinig last gehad van de scheiding. Mijn ouders hebben bewust gewacht zodat wij niet iedere week met onze spullen van de ene naar de andere ouders hoefde. Wat ik de eerste jaren wel moeilijk vond was alles apart te doen. Verjaardag en feestdagen enzo. Mijn ouders wilde elkaar niet zien of spreken.
Het ergste vind ik de vreselijke stieffamilie die er al snel bij kwam. Ik ben dan ook snel op mezelf gaan wonen. Gelukkig kon ik dat met mijn leeftijd. Het fijnste vind ik dan mijn ouders gelukkiger zijn zonder elkaar en dat ik aan de andere kant een super leuke stiefouder erbij heb die niet niet zou willen missen!
Het ergste vind ik de vreselijke stieffamilie die er al snel bij kwam. Ik ben dan ook snel op mezelf gaan wonen. Gelukkig kon ik dat met mijn leeftijd. Het fijnste vind ik dan mijn ouders gelukkiger zijn zonder elkaar en dat ik aan de andere kant een super leuke stiefouder erbij heb die niet niet zou willen missen!
vrijdag 17 februari 2023 om 14:23
sprokkelientje schreef: ↑17-02-2023 14:17Achteraf gezien vind ik het jammer dat mij ouders niet zijn gaan scheiden.
Ik heb een flinke tic overgehouden aan de ijzige stiltes, de onderhuidse spanningen en het gevoel dat ik verantwoordelijk was voor hun geluk en welzijn
Dat hoor ik ook wel vaker. Maar dat is achteraf natuurlijk. Of hoopte je daar als kind ook al op? Je ouders zijn dus nog steeds samen.
vrijdag 17 februari 2023 om 14:24
Precies dit! Achteraf gezien had ik mijn vader een zoveel meer gelukkig leven gegund. Maar ja, als je mij op bijvoorbeeld 10-jarige leeftijd had verteld dat papa (of mama) niet meer thuis zou wonen, was ik waarschijnlijk ontroostbaar geweest.sprokkelientje schreef: ↑17-02-2023 14:17Achteraf gezien vind ik het jammer dat mij ouders niet zijn gaan scheiden.
Ik heb een flinke tic overgehouden aan de ijzige stiltes, de onderhuidse spanningen en het gevoel dat ik verantwoordelijk was voor hun geluk en welzijn
Sorry TO, hier heb je echt niets aan
vrijdag 17 februari 2023 om 14:25
Mijn ouder zijn gescheiden toen ik 13 was en ik ben er best wel dankbaar voor.
Dat klinkt raar, maar zodra het hoge woord eruit was, was er meteen zoveel minder spanning in huis. Mijn ouders hebben nooit ruzie gemaakt waar ik bij was, maar toch voel je als kind wel dat het niet goed zit.
Ik heb er 1 keer om gehuild. Dat was toen we ons huis uitgingen en mijn moeder en ik mijn vader naar zijn nieuwe huis brachten. Toen hij ons daar uitzwaaiden terwijl we wegreden brak ik, omdat het voor het eerst echt definitief was en het raar is om als 13-jarige je vader niet meer dagelijks te zien.
In de jaren daarna heb ik alleen maar een beter band gekregen met mijn vader, terwijl de hechte band met mijn moeder ook altijd sterk is gebleven. Een paar jaar terug hebben ze samen lachend staan klussen in het huis van mijn man en mij. Het is dus nooit een vechtscheiding geweest en ze kunnen nu ook nog prima met elkaar door een deur. Zo ben ik ook met allebei mijn ouders, mijn oma en mijn man uiteten geweest voor mijn afstuderen.
In mijn ogen is scheiden altijd het beste geweest wat mijn ouders op dat moment hebben kunnen doen en ik neem het ze daarom ook niet kwalijk. Ik weet zeker dat ik veel meer last had gehad van jaren in onderhuidse spanningen had gezeten.
Het kan natuurlijk ook anders gaan. Mijn schoonouders zijn ook gescheiden en mijn man heeft daar wel last van gehad. Maar daar was zijn moeder vreemd gegaan en veel oud zeer en heen en weer gegooi met modder, dus de situatie is dan ook heel anders.
Dat klinkt raar, maar zodra het hoge woord eruit was, was er meteen zoveel minder spanning in huis. Mijn ouders hebben nooit ruzie gemaakt waar ik bij was, maar toch voel je als kind wel dat het niet goed zit.
Ik heb er 1 keer om gehuild. Dat was toen we ons huis uitgingen en mijn moeder en ik mijn vader naar zijn nieuwe huis brachten. Toen hij ons daar uitzwaaiden terwijl we wegreden brak ik, omdat het voor het eerst echt definitief was en het raar is om als 13-jarige je vader niet meer dagelijks te zien.
In de jaren daarna heb ik alleen maar een beter band gekregen met mijn vader, terwijl de hechte band met mijn moeder ook altijd sterk is gebleven. Een paar jaar terug hebben ze samen lachend staan klussen in het huis van mijn man en mij. Het is dus nooit een vechtscheiding geweest en ze kunnen nu ook nog prima met elkaar door een deur. Zo ben ik ook met allebei mijn ouders, mijn oma en mijn man uiteten geweest voor mijn afstuderen.
In mijn ogen is scheiden altijd het beste geweest wat mijn ouders op dat moment hebben kunnen doen en ik neem het ze daarom ook niet kwalijk. Ik weet zeker dat ik veel meer last had gehad van jaren in onderhuidse spanningen had gezeten.
Het kan natuurlijk ook anders gaan. Mijn schoonouders zijn ook gescheiden en mijn man heeft daar wel last van gehad. Maar daar was zijn moeder vreemd gegaan en veel oud zeer en heen en weer gegooi met modder, dus de situatie is dan ook heel anders.
babygroot wijzigde dit bericht op 17-02-2023 14:26
2.33% gewijzigd
vrijdag 17 februari 2023 om 14:26
Achteraf ja...omdat je die dingen niet beseft als kind maar ze zijn er wel degelijk en degelijk schadelijk. Al was het wel een andere tijd toen. Volwassenen denken vaak dat kinderen dingen niet oppikken of voelen en vaak wordt dat verward met loyaliteit
Mijn ouders zijn beide overleden al geruime tijd.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
vrijdag 17 februari 2023 om 14:28
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 5 was en daar ben ik blij mee. Ik heb een betere stiefvader gekregen dan mijn biologische vader was (huiselijk geweld). Waar ik vooral schade door opgelopen heb, is dat mijn biologische vader mijn siblings en mij niet meer wilde zien na een tijdje met omgangsregeling.
vrijdag 17 februari 2023 om 14:36
Hoe denkt je partner hierover?Haytie schreef: ↑17-02-2023 14:14Goedemiddag,
Op school bij de kinderen zijn best veel ouders gescheiden. Mijn eigen huwelijk loopt al heel lang niet meer goed maar we hebben geen grote ruzies dus ik wil voor de kinderen (10 en 8 jaar) niet scheiden. Vriendinnen die ik spreek zeggen nooit voor de kinderen samen te blijven. Kinderen zijn flexibel enz. Maar zij hebben zelf geen gescheiden ouders, dus makkelijk praten. Dus ik vroeg me af of er volwassen zijn die hier ervaringsdeskundige zijn en hun verhaal willen delen? Zijn er ook positieve verhalen vraag ik mij af? Gewoon uit nieuwsgierigheid en interesse. Niet om mijn eigen huwelijk nog eens onder de loep te nemen.
Wat ik in mijn omgeving twee keer heb gezien bij mensen die voor de kinderen bij elkaar blijven is dat er vroeg of laat één van twee verliefd wordt op iemand anders en het uit elkaar gaan dan veel moeilijker (emotioneler, verwijtender) wordt dan het anders was geweest.
Aan de andere kant begrijp ik je best. Dat gesleep lijkt me vreselijk.
Bij elkaar in de buurt blijven wonen lijkt me in het geval van scheiden wel echt een vereiste.
zeemeermin84 wijzigde dit bericht op 17-02-2023 14:42
7.82% gewijzigd
vrijdag 17 februari 2023 om 14:38
Mijn schouders ouders scheidden toen ik 6 of 7 was.
Geen vechtscheiding, maar ook allebei niet gelukkig geworden na de scheiding.
Ik heb 12 jaar met m'n tas gesleept. Vreselijk vond ik het.
De band met m'n ouders is pas sinds een paar jaar goed. Ik ben nu bijna 40.
Ik heb echt een rotjeugd gehad, daar geef ik hen de schuld van.
Zou het beter zijn geweest als ze bij elkaar waren gebleven? Geen idee. Maar dan had ik in ieder geval op 1 plek gewoond. Had ik in het weekend met klasgenootjes af kunnen spreken (mijn vader woonde te ver weg). En was ik wellicht minder buiten de klas gevallen.
Kinderen lijken flexibel. Maar soms is dat enkel de buitenkant.
Geen vechtscheiding, maar ook allebei niet gelukkig geworden na de scheiding.
Ik heb 12 jaar met m'n tas gesleept. Vreselijk vond ik het.
De band met m'n ouders is pas sinds een paar jaar goed. Ik ben nu bijna 40.
Ik heb echt een rotjeugd gehad, daar geef ik hen de schuld van.
Zou het beter zijn geweest als ze bij elkaar waren gebleven? Geen idee. Maar dan had ik in ieder geval op 1 plek gewoond. Had ik in het weekend met klasgenootjes af kunnen spreken (mijn vader woonde te ver weg). En was ik wellicht minder buiten de klas gevallen.
Kinderen lijken flexibel. Maar soms is dat enkel de buitenkant.
She was brave and strong and broken, all at once.
vrijdag 17 februari 2023 om 14:51
Mijn ouders zijn niet gescheiden en dat van hot naar her slepen van de kinderen vind ik eigenlijk niets voor de kinderen. Heb je nooit echt je eigen plek.
Als het echt niet meer gaat en er flink spanningen en/of constant ruzies zijn, zal het uiteindelijk beter zijn voor de kinderen. Ik vind echter dat je als ouders het verplicht bent aan je kinderen om er samen eerst alles aan te doen om te werken aan een goede relatie. 'De koek is op' vind ik dan zo'n dooddoener om dan maar uit elkaar te gaan.
Is er geweld in het spel dan vind ik het een ander verhaal. In dat geval zo snel mogelijk uit de onveilige situatie.
Als het echt niet meer gaat en er flink spanningen en/of constant ruzies zijn, zal het uiteindelijk beter zijn voor de kinderen. Ik vind echter dat je als ouders het verplicht bent aan je kinderen om er samen eerst alles aan te doen om te werken aan een goede relatie. 'De koek is op' vind ik dan zo'n dooddoener om dan maar uit elkaar te gaan.
Is er geweld in het spel dan vind ik het een ander verhaal. In dat geval zo snel mogelijk uit de onveilige situatie.
tinytiny wijzigde dit bericht op 17-02-2023 14:54
0.32% gewijzigd
vrijdag 17 februari 2023 om 14:52
Die tic herken ik wel.sprokkelientje schreef: ↑17-02-2023 14:17Achteraf gezien vind ik het jammer dat mij ouders niet zijn gaan scheiden.
Ik heb een flinke tic overgehouden aan de ijzige stiltes, de onderhuidse spanningen en het gevoel dat ik verantwoordelijk was voor hun geluk en welzijn
Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik niet meer thuis woonde. Mijn zusje en broertje woonden wel nog thuis en zaten midden in de pubertijd. Ik heb me lang verantwoordelijk gevoeld voor hun, dat ik er niet voor ze was. Ik heb (onbewust) de vader-rol op me genomen.
Mijn ouders hadden zeker 5 jaar eerder uit elkaar kunnen gaan, dat had ons een hoop ellende gescheeld.
Ze maakten geen ruzie ofzo maar ze negeerden elkaar gewoon. Er was geen liefde meer. Ik kan me niet herinneren wanneer ik mijn ouders elkaar een knuffel of kus heb zien geven.
Voor mijn gevoel hebben we geen goed voorbeeld gehad van een goede relatie, wat nu in ons volwassen leven best een impact heeft. Ik kan het alleen maar proberen anders te doen dan mijn ouders, maar ik val soms in dezelfde gewoontes tijdens conflicten. Het patroon doorbreken is heel moeilijk. Ik zie dat ook bij mijn zusje, broertje heeft geen relatie.
You can be anything you want to be, just turn yourself into anything you think that you could ever be. - Freddie Mercury
vrijdag 17 februari 2023 om 14:55
vrijdag 17 februari 2023 om 14:59
Mijn vader is vertrokken toen ik 2 was. Dus ik heb geen herinneringen aan mijn ouders als stel.
Ook al heb ik een geweldige stiefvader, het is een gemis om niet beide ouders bij je te hebben. Nou was het voor mij nog lastiger, omdat mijn vader in Amerika woont. Maar ook als je ouders dicht bij elkaar wonen heb je toch nooit je ouders samen. En dat blijft toch de ideale situatie.
Van de andere kant heeft de ideale situatie ook twee ouders die gelukkig met elkaar zijn.
Dus ik snap best dat bij elkaar blijven voor de kinderen niet altijd het beste is. Maar de gedachte dat kinderen wel flexibel zijn (en het dus geen probleem is voor de kinderen?) is denk ik vooral het eigen geweten sussen.
Ook al heb ik een geweldige stiefvader, het is een gemis om niet beide ouders bij je te hebben. Nou was het voor mij nog lastiger, omdat mijn vader in Amerika woont. Maar ook als je ouders dicht bij elkaar wonen heb je toch nooit je ouders samen. En dat blijft toch de ideale situatie.
Van de andere kant heeft de ideale situatie ook twee ouders die gelukkig met elkaar zijn.
Dus ik snap best dat bij elkaar blijven voor de kinderen niet altijd het beste is. Maar de gedachte dat kinderen wel flexibel zijn (en het dus geen probleem is voor de kinderen?) is denk ik vooral het eigen geweten sussen.
vrijdag 17 februari 2023 om 15:00
Ze zijn uit elkaar gegaan toen ik 17 was. De vijf jaar daarvoor waren naar en onveilig. Denk dat de 'schade' die er is daaruit voortkomt, niet uit de scheiding an sich. Veel ruzie, depressie van moeder, als kinderen (heb twee zusjes) niet gezien en erkend worden in onze behoefte, was geen ruimte en veiligheid voor. Recentelijk systeemtherapie gehad ivm verslaving van een van m'n zusjes en dat was het hoofdthema van de therapie.
vrijdag 17 februari 2023 om 15:04
Hoe ziet dat geen grote ruzies eruit? Hangt er een gespannen sfeer? Houd je nog van je man? Is het ok om in zijn buurt te zijn? Kun je overleggen met elkaar? Kun je samenwerken met hem, een spelletje doen, het leuk hebben met elkaar? Hangt er een gezellig sfeer?
Als er iets is, met wie bespreek je dat dan? Horen je kinderen je klagen over je man? Moeten zij een steunende rol vervullen? Partij trekken?
Mijn ouders hebben zich achter het excuus 'bij elkaar blijven voor de kinderen' verschuild en dat is qua sfeer en veiligheid in huis niet geweest wat het zou moeten zijn voor de gezonde ontwikkeling van een kind.
En dan druk ik me nog zachtjes uit.
Het jaar dat ik uit huis ging zijn ze gescheiden.
Als er iets is, met wie bespreek je dat dan? Horen je kinderen je klagen over je man? Moeten zij een steunende rol vervullen? Partij trekken?
Mijn ouders hebben zich achter het excuus 'bij elkaar blijven voor de kinderen' verschuild en dat is qua sfeer en veiligheid in huis niet geweest wat het zou moeten zijn voor de gezonde ontwikkeling van een kind.
En dan druk ik me nog zachtjes uit.
Het jaar dat ik uit huis ging zijn ze gescheiden.
hanke321 wijzigde dit bericht op 17-02-2023 15:05
1.21% gewijzigd
vrijdag 17 februari 2023 om 15:04
Wat heftig. Hoe was dat voor je ouders, die systeemtherapie?Koettie schreef: ↑17-02-2023 15:00Ze zijn uit elkaar gegaan toen ik 17 was. De vijf jaar daarvoor waren naar en onveilig. Denk dat de 'schade' die er is daaruit voortkomt, niet uit de scheiding an sich. Veel ruzie, depressie van moeder, als kinderen (heb twee zusjes) niet gezien en erkend worden in onze behoefte, was geen ruimte en veiligheid voor. Recentelijk systeemtherapie gehad ivm verslaving van een van m'n zusjes en dat was het hoofdthema van de therapie.
vrijdag 17 februari 2023 om 15:08
TanteTruus schreef: ↑17-02-2023 14:55Mijn ouders zijn gescheiden. Ze bleven vlak bij elkaar wonen en mijn vader was altijd welkom bij mijn moeder, at regelmatig mee. Ook toen ik een geweldige stiefvader kreeg, werden verjaar- en feestdagen zonder gedoe met z’n allen gevierd. Ik ben mijn ouders daar nog steeds heel dankbaar voor.
Ik denk dat dat ook heel belangrijk is. Mijn broer is gescheiden toen mijn nichtje 1 was, maar op haar eerste schooldag werd ze door papa en mama samen weggebracht. Bij het afzwemmen waren ze er allebei. Inmiddels is ze een stuk ouder en moet ze gaan oriënteren op een middelbare school..de open dagen bezoekt ze met allebei haar ouders. Ook is mijn broer nog steeds welkom bij zijn ex schoon familie als het zo uitkomt en komt zijn ex nog wel eens bij mijn ouders over de vloer als dat zo uitkomt. Ex is pas verhuisd (woont weer samen) en nodigde mijn ouders uit om even binnen te komen kijken toen ze in de buurt waren. Ik heb het idee dat mijn nichtje geen last heeft van de scheiding; ze weet eigenlijk niet beter en alles gaat in harmonie, zonder spanning (die er waarschijnlijk wel geweest was als ze nog onder 1 dak gewoond hadden)
vrijdag 17 februari 2023 om 15:10
Mijn vader was niet aanwezig. Die heeft niet aangeboren hersenletsel (en nog wat andere problematiek) en weet niet eens van de verslaving van zusje af. Kan hij ook niet aan. Voor m'n moeder was het heel pittig, ook juist omdat m'n vader er niet was en ze steeds het idee heeft dat hij 'overal maar mee wegkomt'. Klopt niet, hij doet al jaren niet meer mee in ons gezin/systeem als vader want die rok heeft hij al 10 jaar niet meer. Ze schoot vooral enorm in de verdediging. Voor haar dus ook wel een heftige confrontatie die ze wel aan voelde komen. Was nooit eerder over gesproken want het was altijd 'het moet wel gezellig blijven' bij ons thuis en teveel praten doen we niet. Vond het een stuk heftiger dan verwacht eigenlijk, niet alleen het deel/inzicht van m'n zusje. Ook over m'n eigen relatie. Zit daar best mee te worstelen de afgelopen maanden.Rooiboshoning schreef: ↑17-02-2023 15:04Wat heftig. Hoe was dat voor je ouders, die systeemtherapie?
vrijdag 17 februari 2023 om 15:13
Dat kinderen flexibel zijn is echt het grootste fabeltje dat ouders elkaar wijsmaken. Kinderen hebben juist behoefte aan stabiliteit en vastigheid en houden over het algemeen niet van veranderingen. Je moet er dus niet vanuit gaan dat je kinderen het allemaal wel prima vinden, want dat is niet zo.
Ik heb geen gescheiden ouders maar ben zelf wel gescheiden. We wonen dicht bij elkaar,hebben een vrij harmonieus co-ouderschap en geen stiefgezinnen bij beide. Ideale situatie dus, zou je zeggen. Maar mijn kinderen hebben wel degelijk last van de situatie want elke week met je tas naar de andere ouder moeten is gewoon helemaal niet leuk, zeker niet voor pubers. Ik zeg niet dat je daarom maar verplicht bij je man moet blijven, maar het is wel goed je te beseffen dat gescheiden ouders voor kinderen echt geen feestje zijn.
Ik heb geen gescheiden ouders maar ben zelf wel gescheiden. We wonen dicht bij elkaar,hebben een vrij harmonieus co-ouderschap en geen stiefgezinnen bij beide. Ideale situatie dus, zou je zeggen. Maar mijn kinderen hebben wel degelijk last van de situatie want elke week met je tas naar de andere ouder moeten is gewoon helemaal niet leuk, zeker niet voor pubers. Ik zeg niet dat je daarom maar verplicht bij je man moet blijven, maar het is wel goed je te beseffen dat gescheiden ouders voor kinderen echt geen feestje zijn.
anoniem_65fffc027e485 wijzigde dit bericht op 17-02-2023 15:15
1.48% gewijzigd
vrijdag 17 februari 2023 om 15:14
Niet altijd achteraf. Mijn ouders hadden ook beter lang geleden kunnen scheiden en als (irritante hormonale) puber heb ik dat ook wel vaak gezegd geschreeuwd. Toch bleven ze liefdeloos bij elkaar, zonder grote ruzies, maar wij waren als kinderen echt niet gek natuurlijk. Inmiddels overleden. Maar ik denk echt dat een scheiding voor iedereen beter was geweest.
vrijdag 17 februari 2023 om 15:19
Mijn ouders scheidden van elkaar toen ik 3 was. Het leven was toen in een hele andere tijd en ik heb uiteindelijk door allerlei factoren geen relatie met mijn vader gehad. Alhoewel dat laatste wellicht (door toedoen van beide overigens) voorkomen had kunnen worden, en ik echt in armoede ben opgegroeid is het de beste beslissing die mijn moeder/ouders ooit gemaakt hebben.
Hoe mijn leven eruit had gezien als ze wel bij elkaar gebleven waren weet ik niet, maar ik weet wel dat het me meer beschadigd had als ze dat hadden gedaan
Hoe mijn leven eruit had gezien als ze wel bij elkaar gebleven waren weet ik niet, maar ik weet wel dat het me meer beschadigd had als ze dat hadden gedaan
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
vrijdag 17 februari 2023 om 15:26
Bij mijn ouders waren er geen spanningen, zij waren goede vrienden, maar de seksuele/verliefdheidsrelatie was over. We waren een harmonieus gezin en voor mij kwam de scheiding als donderslag bij heldere hemel.
Er kwam heel snel een halfbroertje (6 maanden na de scheiding) en dus ook een nieuwe man in mijn leven.
Toen mijn vader ziek werd en overleed op mijn 20ste, hield zijn nieuwe partner mijn moeder overal buiten, wat voor mij en mijn zusje heel erg moeilijk was, omdat wij juist de steun van onze moeder nodig hadden.
Ik zal niet snel van mijn man scheiden, dan moet er toch echt wel heel veel aan de hand zijn. Ik heb wel geaccepteerd dat het is gebeurd, en mijn ouders hebben echt nog wel hun best gedaan met gezamenlijke vakanties, feestdagen en verjaardagen en ze woonden zelfs in dezelfde straat, maar het heeft heel veel kapot gemaakt in ons gezin.
Het moeilijkste vind ik nog dat mijn moeder achteraf wel eens heeft gezegd dat ze niet wist of ze wel gescheiden was als ze alles van tevoren had geweten. Dat ze zich na de scheiding pas realiseerde hoe goed ze het eigenlijk had in ons intacte gezin. Wij hebben daar als kinderen een hoge prijs voor betaald, dus dan zou het fijn zijn als ze er zelf tevreden mee was geweest
Inmiddels is het al heel lang geleden en ik heb er een leuk broertje voor terug gekregen dat ik anders nooit had gehad, dus ook bij ons kwam het goed, maar als het bij jullie thuis harmonieus is zou ik hier heel voorzichtig mee zijn.
Er kwam heel snel een halfbroertje (6 maanden na de scheiding) en dus ook een nieuwe man in mijn leven.
Toen mijn vader ziek werd en overleed op mijn 20ste, hield zijn nieuwe partner mijn moeder overal buiten, wat voor mij en mijn zusje heel erg moeilijk was, omdat wij juist de steun van onze moeder nodig hadden.
Ik zal niet snel van mijn man scheiden, dan moet er toch echt wel heel veel aan de hand zijn. Ik heb wel geaccepteerd dat het is gebeurd, en mijn ouders hebben echt nog wel hun best gedaan met gezamenlijke vakanties, feestdagen en verjaardagen en ze woonden zelfs in dezelfde straat, maar het heeft heel veel kapot gemaakt in ons gezin.
Het moeilijkste vind ik nog dat mijn moeder achteraf wel eens heeft gezegd dat ze niet wist of ze wel gescheiden was als ze alles van tevoren had geweten. Dat ze zich na de scheiding pas realiseerde hoe goed ze het eigenlijk had in ons intacte gezin. Wij hebben daar als kinderen een hoge prijs voor betaald, dus dan zou het fijn zijn als ze er zelf tevreden mee was geweest
Inmiddels is het al heel lang geleden en ik heb er een leuk broertje voor terug gekregen dat ik anders nooit had gehad, dus ook bij ons kwam het goed, maar als het bij jullie thuis harmonieus is zou ik hier heel voorzichtig mee zijn.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
