Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010, deel 26
woensdag 30 december 2020 om 08:38
Rookgordijn1 schreef: ↑29-12-2020 22:55Ik ben het helemaal met je eens hoor, ook met je vorige posting. Maar dat is nog steeds niet de situatie want mevrouw X is geen oma.
Mevrouw X is een jonge vrouw van in de 30 met vier kinderen. Haar schoonmoeder past soms op. Op alle vier tegelijk. En mevrouw X vindt dan dat schoonmoeder ook wel wat in het huishouden kan doen, naast het verzorgen van vier kleine kinderen. Ze is beledigd dat haar schoonmoeder niet even de keukenkastjes voor haar uitsopt.
Dan is ze een flink verwende dochter zeg. Ze moet al blij zijn dat iemand op vier! kinderen wil oppassen. Alsof dat niet zwaar is. En laat me raden, ze krijgt vast niet betaald door dochterlief, want het is 'normaal' dat oma dat doet, schat ik zo in.
Hopelijk geeft oma tegengas?
woensdag 30 december 2020 om 09:06
Het blijft wijvengedrag.Rookgordijn1 schreef: ↑29-12-2020 22:55Ik ben het helemaal met je eens hoor, ook met je vorige posting. Maar dat is nog steeds niet de situatie want mevrouw X is geen oma.
Mevrouw X is een jonge vrouw van in de 30 met vier kinderen. Haar schoonmoeder past soms op. Op alle vier tegelijk. En mevrouw X vindt dan dat schoonmoeder ook wel wat in het huishouden kan doen, naast het verzorgen van vier kleine kinderen. Ze is beledigd dat haar schoonmoeder niet even de keukenkastjes voor haar uitsopt.
Pft... ik sop zelden mijn kastjes uit. Laat staan dat ik daar zin en tijd voor zou hebben als ik op mijn kleinkinderen zou passen. Dat wil je gewoon lekker oma zijn en voorkomen dat ze zichzelf in de nesten werken.
Maar ik weet dat mijn moeder vroeger nog wel eens bij iemand op bezoek ging en er dan een berg afwas stond en zij dan gelijk zei: zullen we dat even wegwerken? Vond ik ook zo betuttelend. Diegene liet haar maar haar gang gaan, hoefde ze het zelf niet meer te doen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 30 december 2020 om 09:15
Ik geloof dat ik niet eens wil dat mijn moeder bij ons in huis schoonmaakt. Dat heeft ze één keer gedaan; toen ik met mijn poot in het gips zat. Ik vond dat toen al ongemakkelijk.
Als wij de kattenoppas in huis hebben tijdens onze vakanties, verwacht ik ook niet dat hij schoonmaakt; de kattenbakken verversen, de vaatwasser aanzetten en het beddengoed afhalen voor hij weggaat... dat lijkt me wel voldoende. En de katten voeren én knuffelen natuurlijk. Dat laatste doet ie vooral erg goed
Als wij de kattenoppas in huis hebben tijdens onze vakanties, verwacht ik ook niet dat hij schoonmaakt; de kattenbakken verversen, de vaatwasser aanzetten en het beddengoed afhalen voor hij weggaat... dat lijkt me wel voldoende. En de katten voeren én knuffelen natuurlijk. Dat laatste doet ie vooral erg goed
Ik geloof niet meer in sprookjes.
woensdag 30 december 2020 om 09:31
Ik ook niet hoor. Ik vond het eigenlijk al irritant dat ze kwam helpen toen ik ging samenwonen. Want ik wil het gewoon op mijn eigen manier doen en het is irritant dat ze je dan aan het werk wil zetten.
Mijn relatie is trouwens uit en ze kwam laatst met het aanbod om te helpen schoonmaken als hij verhuist is. Want het is hier zo vies of zo?
Mijn relatie is trouwens uit en ze kwam laatst met het aanbod om te helpen schoonmaken als hij verhuist is. Want het is hier zo vies of zo?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 30 december 2020 om 09:46
Joh Dianaf, dat had ik niet meegekregen dat je relatie is verbroken! Kan me herinneren dat je een tijd terug wel soms je twijfels had... of verwar ik je nu met een ander? Ben je verdrietig of juist opgelucht? (of beide...?)
Tja, wij gaan over een tijdje verhuizen... en ik weet nu al dat mijn moeder wil komen helpen. Voor het sjouwen hoeft niet, want we hebben al besloten een deel uit te besteden. Maar ik wil eigenlijk ook niet dat ze mijn keukenkastjes inruimt ofzo. Of zal ik haar toch maar aan het poetsen zetten...?
Tja, wij gaan over een tijdje verhuizen... en ik weet nu al dat mijn moeder wil komen helpen. Voor het sjouwen hoeft niet, want we hebben al besloten een deel uit te besteden. Maar ik wil eigenlijk ook niet dat ze mijn keukenkastjes inruimt ofzo. Of zal ik haar toch maar aan het poetsen zetten...?
Ik geloof niet meer in sprookjes.
woensdag 30 december 2020 om 10:02
Doornroosje, bedenk mij net, dat ik het waarschijnlijk nog niet ergens zo expliciet gezegd heb. Ik heb het ook gewoon nog over vriend/partner hier.
Er waren inderdaad al een tijdje twijfels en meestal ging het daarna wel weer een tijd, maar afgelopen oktober hebben we de knoop doorgehakt.
Aan de ene kant opgelucht, aan de andere kant verdrietig. Want we hebben allebei zoiets van we hebben het ook meestal samen leuk. Maar qua karakter en toekomst ideeën gaat het toch steeds meer wringen. En nu gaat alles nog in harmonie en we kunnen er ook om lachen.
En misschien heel gek, we hebben allebei weer zin in de toekomst, als vrienden. Bijna alles is gelukkig al geregeld, ik blijf in ons huis, en ex (klinkt stom, ik zeg nu altijd gewoon [naam]) heeft ook al een ander huis, maar dat moet nog opgeleverd worden.
Mbt je moeder. Schoonmaken zou ik nog wel laten doen, inrichten niet. En al helemaal mijn keukenkastjes niet! Weet nog dat schoonzus hier de besteklade ging vullen en ik wilde bijvoorbeeld de messen vooraan. Had ze deze toch maar achterin gelegd, want dat was veiliger met kinderen...
Er waren inderdaad al een tijdje twijfels en meestal ging het daarna wel weer een tijd, maar afgelopen oktober hebben we de knoop doorgehakt.
Aan de ene kant opgelucht, aan de andere kant verdrietig. Want we hebben allebei zoiets van we hebben het ook meestal samen leuk. Maar qua karakter en toekomst ideeën gaat het toch steeds meer wringen. En nu gaat alles nog in harmonie en we kunnen er ook om lachen.
En misschien heel gek, we hebben allebei weer zin in de toekomst, als vrienden. Bijna alles is gelukkig al geregeld, ik blijf in ons huis, en ex (klinkt stom, ik zeg nu altijd gewoon [naam]) heeft ook al een ander huis, maar dat moet nog opgeleverd worden.
Mbt je moeder. Schoonmaken zou ik nog wel laten doen, inrichten niet. En al helemaal mijn keukenkastjes niet! Weet nog dat schoonzus hier de besteklade ging vullen en ik wilde bijvoorbeeld de messen vooraan. Had ze deze toch maar achterin gelegd, want dat was veiliger met kinderen...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 30 december 2020 om 10:11
Ik las laatst zo'n uitspraak dat communicatie voor 5 procent boodschap is en voor 95 procent interpretatie (ofzoiets). Dus ze vindt het vast niet vies, maar bedoelt het denk ik lief. Ik had zelf wel erg de behoefte om mijn hele huis op te ruimen en uit te soppen toen mijn ex vertrok. Likje verf en een frisse nieuwe start en niet tegen de lege ruimtes aankijken die hij achterliet in mijn huis (en in mijn ziel).dianaf schreef: ↑30-12-2020 09:31Ik ook niet hoor. Ik vond het eigenlijk al irritant dat ze kwam helpen toen ik ging samenwonen. Want ik wil het gewoon op mijn eigen manier doen en het is irritant dat ze je dan aan het werk wil zetten.
Mijn relatie is trouwens uit en ze kwam laatst met het aanbod om te helpen schoonmaken als hij verhuist is. Want het is hier zo vies of zo?
Sterkte! Fijn dat het netjes en in overleg gaat, maar het zal bij vlagen niet altijd makkelijk zijn.
woensdag 30 december 2020 om 10:28
Luistervink, ik denk ook dat dát haar idee is hoor. Lekker een nieuwe start en zo. Maar het klinkt alsof er veel gedaan moet worden. Mijn zus zei het trouwens ook, over dat schoonmaken... ik ga er maar vanuit dat ze dit zeggen omdat ze zelf schoonmaken heul erg belangrijk vinden en ik er een hekel aan heb (maar het is hier gewoon normaal schoon hoor.)
Het stoorde mij trouwens minder als iemand vroeg of ik nog schilder- of behanghulp nodig had. Want ik zat al een tijdje over ander behang en zo te denken. Daar kan ik beter hulp bij gebruiken dan bij schoonmaken.
Het stoorde mij trouwens minder als iemand vroeg of ik nog schilder- of behanghulp nodig had. Want ik zat al een tijdje over ander behang en zo te denken. Daar kan ik beter hulp bij gebruiken dan bij schoonmaken.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 30 december 2020 om 10:37
@dianaf heftig dat je relatie over is! Je klinkt er trouwens wel heel nuchter onder? Mag ik vragen hoelang jullie bij elkaar waren?
Ik heb in het verleden ook een relatie verbroken om de reden die jij aangaf (andere ideeën over de toekomst). Ik heb toen heel lang getwijfeld, omdat ik het idee heb dat je samen water bij de wijn doet. Ik ben echter heel rechtlijnig merk ik... als ik iets niet wil qua toekomstidee, dan doe ik het gewoon niet. Kennelijk wil ik niet compenseren in een relatie. Ik bedoel natuurlijk niet dat we niet samen meubels kunnen uitzoeken voor een woning, maar ik bedoel ideeën over waar te wonen bijvoorbeeld, of de een wil graag trouwen en de ander niet. Ik merk dat mensen zoooo ver gaan in een relatie en ik merk ook dat ik dat helemaal niet heb. Ik heb veel vaak de conclusie: dan ben ik gewoon liever alleen. Even goeie vrienden. Ervaar jij dat ook zo?
Ik heb in het verleden ook een relatie verbroken om de reden die jij aangaf (andere ideeën over de toekomst). Ik heb toen heel lang getwijfeld, omdat ik het idee heb dat je samen water bij de wijn doet. Ik ben echter heel rechtlijnig merk ik... als ik iets niet wil qua toekomstidee, dan doe ik het gewoon niet. Kennelijk wil ik niet compenseren in een relatie. Ik bedoel natuurlijk niet dat we niet samen meubels kunnen uitzoeken voor een woning, maar ik bedoel ideeën over waar te wonen bijvoorbeeld, of de een wil graag trouwen en de ander niet. Ik merk dat mensen zoooo ver gaan in een relatie en ik merk ook dat ik dat helemaal niet heb. Ik heb veel vaak de conclusie: dan ben ik gewoon liever alleen. Even goeie vrienden. Ervaar jij dat ook zo?
Emboldened by the flame of ambition
woensdag 30 december 2020 om 11:03
Skadi, we waren bijna 10 jaar samen. Ik ben er vreselijk nuchter onder. Maar dat was ik ook al over mijn relatie. Zo sta ik eigenlijk over het algemeen in het leven. Wij allebei hoor.
Onze relatie was met gescheiden financien, ook gewoon zonder elkaar op vakantie gaan of alleen ergens op bezoek ed, toch al niet normaal volgens sommigen. Maar wij zijn beiden niet van die types die altijd bij elkaar moeten zijn en alle samen moeten doen. Dus volgens sommgie mensen was onze relatie toch al niet liefdevol.
Juist leuk als de ander iets voor zichzelf ging doen, dan had je weer leuke nieuwe dingen om over te kletsen. En ik keek altijd weer uit naar dat moment dat we elkaar weer zagen als we een keer zonder elkaar op vakantie waren geweest.
We hebben hier ook wel een tijdje getwijfeld hoor, maar er zat gewoon geen rek meer in. De grote issues als kinderen, trouwen, geld ed, daarop zaten we op één lijn, anders waren we nooit zo ver gekomen. Maar voor de rest je kunt je wel aanpassen, maar je kunt niet veranderen. En we zijn ook op een leeftijd dat je gewoon beter weet wat je wel of niet wilt. We zouden ook geen van beiden willen dat de ander zich dusdanig moet aanpassen dat diegene niet meer zichzelf.
Dus wat jij zegt, dat sommigen heel ver gaan in relatie, dat willen we niet voor elkaar.
Het is ook niet dat ik/wij (ingewikkeld zeg) denken het leuker/beter te hebben met een ander, maar dat dit gewoon niet werkt. Allebei hebben we zoiets van, joh als ik de komende jaren alleen blijf, is dat ook prima. Een relatie is zeker leuk, maar het moet echt iets toevoegen en niet belemmeren, zo niet? Dan liever niet.
Onze relatie was met gescheiden financien, ook gewoon zonder elkaar op vakantie gaan of alleen ergens op bezoek ed, toch al niet normaal volgens sommigen. Maar wij zijn beiden niet van die types die altijd bij elkaar moeten zijn en alle samen moeten doen. Dus volgens sommgie mensen was onze relatie toch al niet liefdevol.
Juist leuk als de ander iets voor zichzelf ging doen, dan had je weer leuke nieuwe dingen om over te kletsen. En ik keek altijd weer uit naar dat moment dat we elkaar weer zagen als we een keer zonder elkaar op vakantie waren geweest.
We hebben hier ook wel een tijdje getwijfeld hoor, maar er zat gewoon geen rek meer in. De grote issues als kinderen, trouwen, geld ed, daarop zaten we op één lijn, anders waren we nooit zo ver gekomen. Maar voor de rest je kunt je wel aanpassen, maar je kunt niet veranderen. En we zijn ook op een leeftijd dat je gewoon beter weet wat je wel of niet wilt. We zouden ook geen van beiden willen dat de ander zich dusdanig moet aanpassen dat diegene niet meer zichzelf.
Dus wat jij zegt, dat sommigen heel ver gaan in relatie, dat willen we niet voor elkaar.
Het is ook niet dat ik/wij (ingewikkeld zeg) denken het leuker/beter te hebben met een ander, maar dat dit gewoon niet werkt. Allebei hebben we zoiets van, joh als ik de komende jaren alleen blijf, is dat ook prima. Een relatie is zeker leuk, maar het moet echt iets toevoegen en niet belemmeren, zo niet? Dan liever niet.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 30 december 2020 om 11:16
Hoe jij jouw relatie beschrijft, dat is iets wat ik ook zou willen. Ik bedoel daarmee los van elkaar op visite of vakantie gaan. Ik heb dat geplak altijd heel benauwend ervaren. Dat je per se overal mee naartoe moet en "dan hebben we een verjaardag" en "dan gaan we een weekend met de familie naar Y" Van die mensen die altijd met elkaar zijn. Het lijkt mij ook heel vervelend dat het kennelijk geen optie is om dingen alleen te doen. Wellicht hebben veel mensen die behoefte ook niet in een relatie?
Ik heb het idee dat ik zelf ook wel nuchter ben, maar toen ik mijn laatste relatie beëindigde heb ik daar heel erg veel last van gehad. We stonden ook anders in het leven en daarom hebben we het verbroken, maar ik heb daar ontzettend veel en lang last van gehad. Ik miste hem ontzettend erg (en nog steeds bij vlagen!)
Ik heb het idee dat ik zelf ook wel nuchter ben, maar toen ik mijn laatste relatie beëindigde heb ik daar heel erg veel last van gehad. We stonden ook anders in het leven en daarom hebben we het verbroken, maar ik heb daar ontzettend veel en lang last van gehad. Ik miste hem ontzettend erg (en nog steeds bij vlagen!)
Emboldened by the flame of ambition
woensdag 30 december 2020 om 11:29
Ik herken vrij veel in je nuchterheid. Ik vind het juist wel een verademing om je te lezen. Ik kan me soms zo verbazen over lyrische liefdesverklaringen of ladingen zelfverkozen drama.
Ik prijs mezelf momenteel gelukkig met een man die bijna net zo in het leven staat als ik. We willen echt dezelfde dingen, vinden veel dezelfde dingen belangrijk (en waarin we niet hetzelfde willen kunnen we prima ons eigen weg gaan). Hoewel ik echt wel verliefd was op mijn vriend, is er van een lyrische, allesoverheersende romance nooit sprake geweest. Ik vind dat prima. Anderen zouden daar wellicht geen genoegen mee nemen.
Ik prijs mezelf momenteel gelukkig met een man die bijna net zo in het leven staat als ik. We willen echt dezelfde dingen, vinden veel dezelfde dingen belangrijk (en waarin we niet hetzelfde willen kunnen we prima ons eigen weg gaan). Hoewel ik echt wel verliefd was op mijn vriend, is er van een lyrische, allesoverheersende romance nooit sprake geweest. Ik vind dat prima. Anderen zouden daar wellicht geen genoegen mee nemen.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
woensdag 30 december 2020 om 13:46
Ja, dat extreme lyrische is hier nooit geweest. Natuurlijk was die verliefde periode was echt wel heel leuk, gezellig, klef en romantisch. Maar geen drama's, want daarvoor zitten we teveel op één lijn en zijn we allebei te nuchter voor.
Skadí, met mij gaat het nu goed, maar hoe het straks gaat als het allemaal echt is... Ik kan mij ook niet voorstellen dat ik onze relatie niet af en toe ga missen. Of dat hij echt mijn partner is. Daarvoor hebben we het veel te leuk gehad.
Het is misschien gewoon makkelijker als de ander een eikel of een trut is, dan wanneer het op een subtielere manier niet meer gaat. De omgeving is verbaasd, want tja, jullie hebben het toch leuk samen? Toch nooit ruzie? Je praat nog zo aardig over hem? En de klapper; maar houd je dan niet meer van hem? Pfftt... dat is toch het minimale dat je in een relatie wilt, maar de rest moet ook kloppen. Je moet er wel toekomst in zien.
Op zich ben ik blij dat het nu 10 jaar is, met een korte tijd wat twijfels over en weer. Voor je het weet is het 15 jaar met 6 jaar twijfels of 20 jaar met 11 jaar twijfels. En misschien krijg ik spijt of is het niet de juiste keuze, nou ja, dan zie ik dan wel weer in de toekomst.
Skadí, met mij gaat het nu goed, maar hoe het straks gaat als het allemaal echt is... Ik kan mij ook niet voorstellen dat ik onze relatie niet af en toe ga missen. Of dat hij echt mijn partner is. Daarvoor hebben we het veel te leuk gehad.
Het is misschien gewoon makkelijker als de ander een eikel of een trut is, dan wanneer het op een subtielere manier niet meer gaat. De omgeving is verbaasd, want tja, jullie hebben het toch leuk samen? Toch nooit ruzie? Je praat nog zo aardig over hem? En de klapper; maar houd je dan niet meer van hem? Pfftt... dat is toch het minimale dat je in een relatie wilt, maar de rest moet ook kloppen. Je moet er wel toekomst in zien.
Op zich ben ik blij dat het nu 10 jaar is, met een korte tijd wat twijfels over en weer. Voor je het weet is het 15 jaar met 6 jaar twijfels of 20 jaar met 11 jaar twijfels. En misschien krijg ik spijt of is het niet de juiste keuze, nou ja, dan zie ik dan wel weer in de toekomst.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 30 december 2020 om 15:18
@Dianaf: Jammer dat je relatie over is. Dat dubbele gevoel lijkt me normaal. Opgelucht en verdrietig. Fijn dat jullie nog als vrienden verder willen gaan. Mijn ideale beeld van een relatie is zo'n soort relatie die jij hebt gehad. Niet alles samen hoeven doen en ook niet overal mee naartoe moeten. Alleen dan wel latten.
woensdag 30 december 2020 om 15:21
Wat idioot. Dacht ze zelf haar eigen kinderen bij jullie te mogen dumpen ofzo?dianaf schreef: ↑30-12-2020 10:02Doornroosje, bedenk mij net, dat ik het waarschijnlijk nog niet ergens zo expliciet gezegd heb. Ik heb het ook gewoon nog over vriend/partner hier.
Er waren inderdaad al een tijdje twijfels en meestal ging het daarna wel weer een tijd, maar afgelopen oktober hebben we de knoop doorgehakt.
Aan de ene kant opgelucht, aan de andere kant verdrietig. Want we hebben allebei zoiets van we hebben het ook meestal samen leuk. Maar qua karakter en toekomst ideeën gaat het toch steeds meer wringen. En nu gaat alles nog in harmonie en we kunnen er ook om lachen.
En misschien heel gek, we hebben allebei weer zin in de toekomst, als vrienden. Bijna alles is gelukkig al geregeld, ik blijf in ons huis, en ex (klinkt stom, ik zeg nu altijd gewoon [naam]) heeft ook al een ander huis, maar dat moet nog opgeleverd worden.
Mbt je moeder. Schoonmaken zou ik nog wel laten doen, inrichten niet. En al helemaal mijn keukenkastjes niet! Weet nog dat schoonzus hier de besteklade ging vullen en ik wilde bijvoorbeeld de messen vooraan. Had ze deze toch maar achterin gelegd, want dat was veiliger met kinderen...
Sterkte met het eind van je relatie trouwens, maar fijn dat je wel gewoon vrienden kan blijven.
woensdag 30 december 2020 om 16:22
Herkenbaar, ik heb ook zo'n zus die schoonmaken nogal belangrijk vindt. Haar man zei trouwens toen het uitging met mijn ex: Ah, dan kan je mooi al die oude meuk weggooien. En daar bedoelde hij al mijn met zorg uitgezochte vintage meubels mee. Noujaaaa. Smaken verschillen, zullen we maar zeggendianaf schreef: ↑30-12-2020 10:28Luistervink, ik denk ook dat dát haar idee is hoor. Lekker een nieuwe start en zo. Maar het klinkt alsof er veel gedaan moet worden. Mijn zus zei het trouwens ook, over dat schoonmaken... ik ga er maar vanuit dat ze dit zeggen omdat ze zelf schoonmaken heul erg belangrijk vinden en ik er een hekel aan heb (maar het is hier gewoon normaal schoon hoor.)
Het stoorde mij trouwens minder als iemand vroeg of ik nog schilder- of behanghulp nodig had. Want ik zat al een tijdje over ander behang en zo te denken. Daar kan ik beter hulp bij gebruiken dan bij schoonmaken.
woensdag 30 december 2020 om 16:37
Geen idee wat ze eigenlijk dacht. Ze woont ook totaal niet in de buurt, dus oppassen zou geen ding zijn. Zij en haar broer zijn ook totaal niet close of zo. Daarnaast, toen dacht ik ook nog, waarom zou een kind in mijn bestekbak moeten. Ik mocht dat ook niet van mijn ouders?redbulletje schreef: ↑30-12-2020 15:21Wat idioot. Dacht ze zelf haar eigen kinderen bij jullie te mogen dumpen ofzo?
Sterkte met het eind van je relatie trouwens, maar fijn dat je wel gewoon vrienden kan blijven.
Die kinderen hebben hier ook nog nooit gelogeerd, omdat dit van mij niet mocht zij en haar broer niet close zijn. Je laat je kinderen toch niet logeren bij iemand die ze nauwelijks kennen?
Hondenmens, dank je. Als ik ooit nog eens een relatie krijg, dan wel iets vergelijkbaars, maar dat ga ik ook latten. Ik vond samenwonen fijn, maar ik denk niet dat ik het nog eens ga doen. Een eigen ruimte vind ik toch wel belangrijk.
Luistervink, dat is ook een erg taktische opmerking.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 30 december 2020 om 16:51
Ik snap heel goed waarom je niet nogmaals zou willen samenwonen. Ik zou een latrelatie ideaal vinden. Het liefst iemand die in dezelfde stad woont bijvoorbeeld. Niet dat je twee uur moet rijden om elkaar te zien. Ik heb er weleens over nagedacht of samenwonen ooit een optie zou zijn en ik denk dat ik dat alleen zou doen onder bepaalde voorwaarden. Klinkt zakelijker dan ik bedoel, maar ik weet gewoon hoe ik ben en wat ik wel en niet wil. Wonen in een relatief kleine woning waarin je alles van elkaar hoort en vaak in dezelfde kamer bent en elke avond samen dingen doet, is echt niet voor mij.
Ik vind eerlijk gezegd elke dag naast iemand wakker worden al vervelend. Zelfs als het iemand is die heel makkelijk is. Ik wil gewoon heerlijk alleen wakker worden soms. Wellicht moet ik gewoon in een huis gaan wonen met een eigen verdieping of iets dergelijks Niet te doen met die huizenprijzen tegenwoordig denk ik, maar dromen kan altijd.
Ik vind eerlijk gezegd elke dag naast iemand wakker worden al vervelend. Zelfs als het iemand is die heel makkelijk is. Ik wil gewoon heerlijk alleen wakker worden soms. Wellicht moet ik gewoon in een huis gaan wonen met een eigen verdieping of iets dergelijks Niet te doen met die huizenprijzen tegenwoordig denk ik, maar dromen kan altijd.
Emboldened by the flame of ambition
woensdag 30 december 2020 om 17:11
Je bedoelt gewoon realistisch.Skadí schreef: ↑30-12-2020 16:51Ik snap heel goed waarom je niet nogmaals zou willen samenwonen. Ik zou een latrelatie ideaal vinden. Het liefst iemand die in dezelfde stad woont bijvoorbeeld. Niet dat je twee uur moet rijden om elkaar te zien. Ik heb er weleens over nagedacht of samenwonen ooit een optie zou zijn en ik denk dat ik dat alleen zou doen onder bepaalde voorwaarden. Klinkt zakelijker dan ik bedoel, maar ik weet gewoon hoe ik ben en wat ik wel en niet wil. Wonen in een relatief kleine woning waarin je alles van elkaar hoort en vaak in dezelfde kamer bent en elke avond samen dingen doet, is echt niet voor mij.
Ik vind eerlijk gezegd elke dag naast iemand wakker worden al vervelend. Zelfs als het iemand is die heel makkelijk is. Ik wil gewoon heerlijk alleen wakker worden soms. Wellicht moet ik gewoon in een huis gaan wonen met een eigen verdieping of iets dergelijks Niet te doen met die huizenprijzen tegenwoordig denk ik, maar dromen kan altijd.
Ik weet ook niet of ik was gaan samenwonen als ik op mijzelf had gewoond of als we dichter bij elkaar hadden gewoond. Ik woonde nog thuis en bijna elk weekend zat ik 2,5 uur in het OV per enkele reis. Een stuk jonger en zo. Ik was al dolblij met mijn eigen plek op zolder, een eigen huis vind ik nog fijner.
En suf gezegd, ik weet niet of ik een volgende keer nog wel flexibel genoeg WIL zijn om mij aan te passen aan een ander.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 30 december 2020 om 17:16
@Skadi: Erg herkenbaar. Hoewel ik maar 1 keer samen met iemand in een bed heb geslapen. Nou ja, wakker gelegen. Hij heeft nog wel even kunnen slapen, maar ik niet. Vond het zo beklemmend, iemand dag en nacht zo dicht bij me. En dan te bedenken dat mensen dat jaren kunnen volhouden. Ik vond die ene nacht al niet te doen.
woensdag 30 december 2020 om 17:28
@hondenmens hahaha ja ik snap wat je bedoelt! Ik moet er wel bij zeggen dat het gedeeltelijk went (voor mij dan). Ik heb weleens een scharrel waar ik - af en toe - blijf slapen en na een paar keer slaap ik beter. Inmiddels denk ik pff ik ga nooit meer ergens blijven slapen met iemand naast mij, ik ga gewoon naar huis of schop hem naar huis
Ik denk echt dat veel mensen dit niet zo hebben. Ik hoor wel vaker verhalen van mensen om mij heen dat ze iemand om zich heen missen. Dat je thuiskomt na je werk en dat er iemand is aan wie je je dag kan vertellen. Ik denk alleen maar pff naar mijn kast, werkkleding uit, wijde kleren aan en eten in mijn mond duwen (in alle rust). Ik houd niet van verplicht praten.
Ik dacht altijd dat ik hier overheen zou groeien. Dit dacht ik omdat mensen dit mijn hele leven zeiden. Wacht maar tot... ja maar ooit vind je iemand die... BLABLA flikker op. Ik wil gewoon rust aan mijn hoofd.
Ik denk echt dat veel mensen dit niet zo hebben. Ik hoor wel vaker verhalen van mensen om mij heen dat ze iemand om zich heen missen. Dat je thuiskomt na je werk en dat er iemand is aan wie je je dag kan vertellen. Ik denk alleen maar pff naar mijn kast, werkkleding uit, wijde kleren aan en eten in mijn mond duwen (in alle rust). Ik houd niet van verplicht praten.
Ik dacht altijd dat ik hier overheen zou groeien. Dit dacht ik omdat mensen dit mijn hele leven zeiden. Wacht maar tot... ja maar ooit vind je iemand die... BLABLA flikker op. Ik wil gewoon rust aan mijn hoofd.
Emboldened by the flame of ambition
woensdag 30 december 2020 om 17:29
Samen in bed met mijn partner vind ik nog wel gezellig. En lekker warm! Maar ik draag wel oordopjes want het feit dat iemand naast mij geluid maakt is lastig. Ik slaap nogal licht. Dan krijg ik de neiging om het te smoren.
Het was ook wel iets waar ik aan moest wennen toen we een relatie kregen. In de tijd dat we nog niet samenwoonden vond ik het erg lastig, omdat het steeds veranderde (wel samen, niet samen), dus ik kon niet wennen. Erg vermoeiend.
Ik moet ook altijd even wennen als ik weer alleen sliep.
Maar ik vind het erg om alleen te zijn, ik vind het wel fijn dat als ik thuis kom, iemand erg blij is om mij te zien. En even naar mijn gezeur wil luisteren, zonder dat ik iemand hoef te bellen. Ik denk dat alleen wonen voor mij straks net zo is als met thuiswerken. Je bent niet alleen, maar je moet meer moeite doen om contact te hebben met iemand. Op kantoor roep je bij wijze van spreke je vraag door de kamer, thuis moet je altijd iemand bellen.
Het was ook wel iets waar ik aan moest wennen toen we een relatie kregen. In de tijd dat we nog niet samenwoonden vond ik het erg lastig, omdat het steeds veranderde (wel samen, niet samen), dus ik kon niet wennen. Erg vermoeiend.
Ik moet ook altijd even wennen als ik weer alleen sliep.
Maar ik vind het erg om alleen te zijn, ik vind het wel fijn dat als ik thuis kom, iemand erg blij is om mij te zien. En even naar mijn gezeur wil luisteren, zonder dat ik iemand hoef te bellen. Ik denk dat alleen wonen voor mij straks net zo is als met thuiswerken. Je bent niet alleen, maar je moet meer moeite doen om contact te hebben met iemand. Op kantoor roep je bij wijze van spreke je vraag door de kamer, thuis moet je altijd iemand bellen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 30 december 2020 om 18:02
Dit had ik kunnen schrijven, ik riep gisteren nog van wat heb ik toch een heerlijk bed zeker nu ik er weer alleen in lig....echt zo'n verademing...een heel bed voor mezelf....en dan schone lakens erop....heerlijk!!!!!hondenmens schreef: ↑30-12-2020 17:16@Skadi: Erg herkenbaar. Hoewel ik maar 1 keer samen met iemand in een bed heb geslapen. Nou ja, wakker gelegen. Hij heeft nog wel even kunnen slapen, maar ik niet. Vond het zo beklemmend, iemand dag en nacht zo dicht bij me. En dan te bedenken dat mensen dat jaren kunnen volhouden. Ik vond die ene nacht al niet te doen.