Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010. Deel 27
maandag 7 juni 2021 om 20:04
Dit is zo herkenbaar voor mij. Ik heb ook altijd als ik ergens ben (verjaardag etc.) waar ook gezinnen zijn ik zo blij ben dat ik er geen heb. Ik vind vrijwel niemand gelukkig eruitzien met kinderen (uitzonderingen daargelaten).RickDalton schreef: ↑07-06-2021 19:48
heb mij af en toe afgevraagd hoe het zou zijn geweest als wij er hadden gezeten met 2 kids en wat voor leven wij dan hadden... nou daar werd ik niet blij van!
Ik heb vandaag gewerkt en eenmaal thuis wat gegeten en lekker in het bos gelopen. Heerlijk weer daarvoor nu. Ik ga zo even een boek lezen. Ik weet dat het een keus is om wel of niet een kind te krijgen, maar de bewuste keuze voor mij om het niet te doen heeft mij veel fijne dingen gebracht. Ik word er eigenlijk altijd aan herinnerd dat kinderen hebben gewoon niet leuk is. De leuke dingen eraan vind ik echt moeilijk te vinden.
Emboldened by the flame of ambition
maandag 7 juni 2021 om 20:14
idd 'niemand ziet er gelukkig uit' ze zagen er allemaal grauw en grijs uit en met (sorry vrouwen!) borsten als theezakjes en een hangbuik. bij haar (jongere!) zusjes zag ik meer grijze haren dan bij mijn vrouw die ouder is en ook "wat beter gevuld" is.Skadí schreef: ↑07-06-2021 20:04Dit is zo herkenbaar voor mij. Ik heb ook altijd als ik ergens ben (verjaardag etc.) waar ook gezinnen zijn ik zo blij ben dat ik er geen heb. Ik vind vrijwel niemand gelukkig eruitzien met kinderen (uitzonderingen daargelaten).
Ik heb vandaag gewerkt en eenmaal thuis wat gegeten en lekker in het bos gelopen. Heerlijk weer daarvoor nu. Ik ga zo even een boek lezen. Ik weet dat het een keus is om wel of niet een kind te krijgen, maar de bewuste keuze voor mij om het niet te doen heeft mij veel fijne dingen gebracht. Ik word er eigenlijk altijd aan herinnerd dat kinderen hebben gewoon niet leuk is. De leuke dingen eraan vind ik echt moeilijk te vinden.
borstvoeding zal dat met je doen denk ik 
maandag 7 juni 2021 om 21:23
O dit doet me zo denken aan twee jaar geleden toen we op kraambezoek gingen in het ziekenhuis bij de leuke schoonbroer/-zus met de gemanierde kinderen! Er was op hetzelfde moment een gezin met 3 kinderen die goed bevriend waren met de moeder. ‘En hebben jullie ook kinderen?’ ‘Nee.’ ‘O.’ - einde gesprek. Alsof je alleen op basis van nakomelingen kan determineren of je wel of niet een sociaal praatje slaat met anderen 
maandag 7 juni 2021 om 21:34
Hoi hoi!
Ik lees hier regelmatig even mee en het is soms wel een geest van herkenning.
Hier ook geen kinderen en inmiddels op een leeftijd dat de vraag of er nog kinderen komen niet meer gesteld wordt. Wel standaard de vraag waarom we geen kinderen hebben en of ik ze nooit gewild heb.
Ik vind dat vaak nogal een gevoelige vraag want niet iedereen kan kinderen krijgen ook al zouden ze wel willen.
Voor ons is ons leven compleet met 2 hondjes en ons werk. De vrijheid om te gaan en staan waar we willen en eten hoe laat en waar we willen. En 9/10 vrienden die wij hebben met kinderen zeggen letterlijk als ik het vantevoren had geweten was ik er nooit aan begonnen... nee wij zijn gelukkig zonder kinderen enwat Rick zojuist beschrijft over verjaardagen met kinderen.... daar moet ik altijd een uurtje van bijkomen. Wat een drukte en gebrek aan opvoeding zie ik voorbij komen.
Ik lees hier regelmatig even mee en het is soms wel een geest van herkenning.
Hier ook geen kinderen en inmiddels op een leeftijd dat de vraag of er nog kinderen komen niet meer gesteld wordt. Wel standaard de vraag waarom we geen kinderen hebben en of ik ze nooit gewild heb.
Ik vind dat vaak nogal een gevoelige vraag want niet iedereen kan kinderen krijgen ook al zouden ze wel willen.
Voor ons is ons leven compleet met 2 hondjes en ons werk. De vrijheid om te gaan en staan waar we willen en eten hoe laat en waar we willen. En 9/10 vrienden die wij hebben met kinderen zeggen letterlijk als ik het vantevoren had geweten was ik er nooit aan begonnen... nee wij zijn gelukkig zonder kinderen enwat Rick zojuist beschrijft over verjaardagen met kinderen.... daar moet ik altijd een uurtje van bijkomen. Wat een drukte en gebrek aan opvoeding zie ik voorbij komen.
dinsdag 8 juni 2021 om 23:35
@ Rick: Oh ja, alles voor de kinderen.
Toen ik een tiener was gingen we eens met 2 families op vakantie. Stel 1 (mijn ouders) + 2 tieners, stel 2, 3 koters waarvan 2 tieners en een 9 jarige. Die 9 jarige heeft hun hele vakantie bepaald. Met mijn 15 jaar kon ik er met mijn kop al niet bij. "Ja na heel veel gezeur zijn we nu naar kasteel X gegaan (2 uur rijden) maar nu na een uurtje gaan we weer terug want hij - de 9 jarige die er om gezeurd had- vind er niks aan."
Toen ik een tiener was gingen we eens met 2 families op vakantie. Stel 1 (mijn ouders) + 2 tieners, stel 2, 3 koters waarvan 2 tieners en een 9 jarige. Die 9 jarige heeft hun hele vakantie bepaald. Met mijn 15 jaar kon ik er met mijn kop al niet bij. "Ja na heel veel gezeur zijn we nu naar kasteel X gegaan (2 uur rijden) maar nu na een uurtje gaan we weer terug want hij - de 9 jarige die er om gezeurd had- vind er niks aan."
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
woensdag 9 juni 2021 om 07:44
woensdag 9 juni 2021 om 08:08
AeonOfWinter schreef: ↑08-06-2021 23:35@ Rick: Oh ja, alles voor de kinderen.
Toen ik een tiener was gingen we eens met 2 families op vakantie. Stel 1 (mijn ouders) + 2 tieners, stel 2, 3 koters waarvan 2 tieners en een 9 jarige. Die 9 jarige heeft hun hele vakantie bepaald. Met mijn 15 jaar kon ik er met mijn kop al niet bij. "Ja na heel veel gezeur zijn we nu naar kasteel X gegaan (2 uur rijden) maar nu na een uurtje gaan we weer terug want hij - de 9 jarige die er om gezeurd had- vind er niks aan."
Herkenbaar! Hier ook jaren geleden vakantie met schoonfamilie en jonge puber. Puber bepaald de gehele dag indeling... en wanneer ze tegengas kreeg was het de hele dag chagerijnen en mokken... horror!
Jaren later mezelf laten verleiden voor een winterport vakantie met vrienden met kinderen. Ik wist gelijk weer waarom ik dat dus nooit meer wilde.
Ik heb in dat andere topic ook met verbazing gelezen over dat gehoorzamen niet meer van deze tijd is. Dat je met je kind in gesprek moet gaan waarom hij zo doet en wat hij dan voelt... echt??? Wat denk je van gewoon normaal doen en als je dat niet kunt lekker naar je kamer gaan zonder telefoon en terugkomen wanneer je weer normaal kunt doen. Echt... ouders die in discussie gaan met een kind van 5 begrijp ik gewoon echt niet. Bij mij was nee is nee... duidelijk toch?
woensdag 9 juni 2021 om 08:16
Ik heb rond mijn 18e een tijd op een kindvriendelijke plek gewerkt en het viel mij toen altijd al op dat je een groep ouders had die constant in discussie gingen met een kind van 3/5/7 etc. en die kinderen zo vreselijk verwend en irritant waren. Je had daarnaast ook een groep ouders die heel duidelijk waren en zeiden je kan of a krijgen of b. Meer keuzes zijn er niet. Die kinderen kozen gewoon en gingen verder met hun leven.
Het viel mij altijd al op dat duidelijke regels en keuzes die bij de leeftijd horen geven ook blije kinderen gaf. Even generaliserend he.
En je vakantie laten verpesten door iemand anders brr... als de meegaande vriendin had ik mooi mijn spullen gepakt en was weggeaan. Rot op zeg.
Het viel mij altijd al op dat duidelijke regels en keuzes die bij de leeftijd horen geven ook blije kinderen gaf. Even generaliserend he.
En je vakantie laten verpesten door iemand anders brr... als de meegaande vriendin had ik mooi mijn spullen gepakt en was weggeaan. Rot op zeg.
Emboldened by the flame of ambition
woensdag 9 juni 2021 om 08:44
Skadí, ik heb wel begrepen dat het voor veel mensen beter werkt als ze niet te veel keuze hebben.
Dus niet dat je vraagt: wat wil je op brood? Maar: wil je kaas of hagelslag? Of als je een nieuwe wasmachine wilt: keuze uit eentje van 7, 8 of 9 kg en wel of niet met app bedienbaar.
Door alle keuzes raken we in de war, zeker mensen die zeker willen zijn van de beste deal, want die doen heel veel onderzoek en zijn vaak toch nog niet helemaal tevreden over hun beslissing.
Een goede discussie voeren en beslissing nemen is voor een volwassenen al lastig, laat staan voor een kind. Die zijn daar gewoon te klein voor. Al is het maar als ze alles mogen, ze eerst A willen en dan B. En in bepaalde situaties zal dat wel gebeuren, maar dat kan ook niet altijd. Zo creeer je onduidelijke situtaties en dus lastige kinderen.
Ik kan mij wel voorstellen dat het bij bepaalde kinderen helpt om met ze te praten, maar meer om er achter te komen wat ze bezig houdt/voelen en er zo achter te komen waarom ze iets doen.
Dus niet dat je vraagt: wat wil je op brood? Maar: wil je kaas of hagelslag? Of als je een nieuwe wasmachine wilt: keuze uit eentje van 7, 8 of 9 kg en wel of niet met app bedienbaar.
Door alle keuzes raken we in de war, zeker mensen die zeker willen zijn van de beste deal, want die doen heel veel onderzoek en zijn vaak toch nog niet helemaal tevreden over hun beslissing.
Een goede discussie voeren en beslissing nemen is voor een volwassenen al lastig, laat staan voor een kind. Die zijn daar gewoon te klein voor. Al is het maar als ze alles mogen, ze eerst A willen en dan B. En in bepaalde situaties zal dat wel gebeuren, maar dat kan ook niet altijd. Zo creeer je onduidelijke situtaties en dus lastige kinderen.
Ik kan mij wel voorstellen dat het bij bepaalde kinderen helpt om met ze te praten, maar meer om er achter te komen wat ze bezig houdt/voelen en er zo achter te komen waarom ze iets doen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 9 juni 2021 om 09:29
Ik vind dat inderdaad ook super herkenbaar!
Ik vind mensen met kinderen er ook oprecht nooit gelukkiger uit zien
En ik ben mezelf er wel van bewust dat wanneer je iets zelf niet wil je misschien 'negatiever' oid kijkt, maar toch blijft ik wel echt bij mijn mening.
Tis ook wel aangetoond in redelijk wat (goede onderzoeken) dat kids je niet gelukkiger maken en mensen zonder kinderen gelukkiger zijn
For example, onze buren hebben 2 kids (ik denk 3 en 5 jaar oud ofzo). Als wij lekker in de tuin zitten (te relaxen want ja dat kan gelukkig) zijn zij continue bezig met de kinderen begrenzen, uit elkaar houden, troosten, eten geven, waarschuwen, straffen etc etc. En soms als klap op de vuurpijl krijgen ze ook nog ruzie of woorden/irritaties naar elkaar toe. En dit begint om 08:00 's morgens en gaat door tot 19:00 's avonds. Overdag past oma soms op maar meestal zit de moeder de hele dag thuis met kinderen. Ze hebben ook allebei totaal geen vrienden, zijn altijd thuis en we wonen daar nu 4 maanden en heb serieus nog nooit gezien dat er iemand langs kwam daar behalve haar moeder en broer.
Ik zit dan lekker met een bord eten in de tuin met mijn vriend en we kijken elkaar dan wel eens lachend aan. Bewust genieten dat dat nooit onze middagen zijn.
Ik zou voor geen GOUD willen ruilen.
Hoe fijn als je lekker met een mooi weer (of in de regen want ach who cares) op de fiets kan stappen of een mooi terras, of een zaterdagmiddag naar Parijs kan rijden (voor de corona dan) omdat je de dag ervoor besloten hebt dat je de eiffeltoren wil zien.. Heer-lijk. Precies 't leven wat ik wil
Ik geloof gewoon echt niet dat kinderen je gelukkiger maken. Ik zie het dagelijks, ouders zien er altijd minder gelukkig uit, geirriteerd, oplettend, minder genietend van andere dingen maar alleen op de kids gefocust.
Ben ook wel benieuwd over zogenaamd gelukkige ouders naar jullie mening
Is het dan echt iets wat ze zichzelf voorhouden omdat ze weten dat hun keuze nou eenmaal omomkeerbaar is, of weten ze simpelweg niet meer hoe het (veel leukere) leven zonder kinderen eruit zag? Kan ik me ook niet echt omdat je toch ook continue om je heen ziet dat mensen zonder kids leuke dingen doen en gelukkig zijn.
Of wat zou dat dan zijn ?
Ik vind mensen met kinderen er ook oprecht nooit gelukkiger uit zien
En ik ben mezelf er wel van bewust dat wanneer je iets zelf niet wil je misschien 'negatiever' oid kijkt, maar toch blijft ik wel echt bij mijn mening.
Tis ook wel aangetoond in redelijk wat (goede onderzoeken) dat kids je niet gelukkiger maken en mensen zonder kinderen gelukkiger zijn
For example, onze buren hebben 2 kids (ik denk 3 en 5 jaar oud ofzo). Als wij lekker in de tuin zitten (te relaxen want ja dat kan gelukkig) zijn zij continue bezig met de kinderen begrenzen, uit elkaar houden, troosten, eten geven, waarschuwen, straffen etc etc. En soms als klap op de vuurpijl krijgen ze ook nog ruzie of woorden/irritaties naar elkaar toe. En dit begint om 08:00 's morgens en gaat door tot 19:00 's avonds. Overdag past oma soms op maar meestal zit de moeder de hele dag thuis met kinderen. Ze hebben ook allebei totaal geen vrienden, zijn altijd thuis en we wonen daar nu 4 maanden en heb serieus nog nooit gezien dat er iemand langs kwam daar behalve haar moeder en broer.
Ik zit dan lekker met een bord eten in de tuin met mijn vriend en we kijken elkaar dan wel eens lachend aan. Bewust genieten dat dat nooit onze middagen zijn.
Ik zou voor geen GOUD willen ruilen.
Hoe fijn als je lekker met een mooi weer (of in de regen want ach who cares) op de fiets kan stappen of een mooi terras, of een zaterdagmiddag naar Parijs kan rijden (voor de corona dan) omdat je de dag ervoor besloten hebt dat je de eiffeltoren wil zien.. Heer-lijk. Precies 't leven wat ik wil
Ik geloof gewoon echt niet dat kinderen je gelukkiger maken. Ik zie het dagelijks, ouders zien er altijd minder gelukkig uit, geirriteerd, oplettend, minder genietend van andere dingen maar alleen op de kids gefocust.
Ben ook wel benieuwd over zogenaamd gelukkige ouders naar jullie mening
Is het dan echt iets wat ze zichzelf voorhouden omdat ze weten dat hun keuze nou eenmaal omomkeerbaar is, of weten ze simpelweg niet meer hoe het (veel leukere) leven zonder kinderen eruit zag? Kan ik me ook niet echt omdat je toch ook continue om je heen ziet dat mensen zonder kids leuke dingen doen en gelukkig zijn.
Of wat zou dat dan zijn ?
harolda wijzigde dit bericht op 09-06-2021 10:01
0.04% gewijzigd
woensdag 9 juni 2021 om 09:53
Ik denk dat er meerdere dingen spelen:
- Het is eigenlijk nog maar heel kort mogelijk om echt te kiezen voor geen kinderen.
- Anticonceptie als een condoom bestond vroeger ook wel, maar men durfde ze vaak niet te kopen. Dus het ging nog wel eens fout. Nu kun je veel makkelijker aan anticonceptie komen en het is ook maatschappelijk geaccepteerd om het te gebruiken.
- Nog niet zo lang geleden hoorde kinderen er gewoon bij. Generaties lang had je kinderen gewoon nodig om te overleven en vergeet de invloed van de staat/kerk niet. Meer kinderen is een groter eigen gevolg = meer macht. Dus promotie van het hebben van kinderen (nog steeds).
- En omdat het er nog steeds zo bij lijkt te horen, kiezen veel mensen er voor. Of het overkomt ze gewoon (oeps).
- Geef toe, wij zijn niet prominent in het nieuws. Iemand die kiest voor een kindvrij leven, zal over het algemeen het niet heel de tijd over de kinderen hebben. Dus er zijn te weinig voorbeelden.
Dus wel kinderen hebben is de norm en die wordt ook altijd weggezet als geweldig.
Ik kan niet oordelen over het geluk van een ander. Misschien dat een deel van die ouders nu wel gelukkig zijn, al is het maar omdat ze weer een doel hebben. Een deel zal het niet zijn, maar ja toegeven kan niet en je kunt ook niet zomaar stoppen. Toch denk ik dat kinderen wel een stuk geluk meenemen, zelfs als zijn het leukste en liefste kinderen ter wereld. Want ouders (nou ja moeders) zijn ALTIJD bezorgd, ook al gaat het super goed met het kind. Je levert toch een stuk gemoedsrust in en dat knaagt aan je geluksgevoel.
Daarnaast zal een kind een situatie niet beter maken. Als je al vaak stress hebt, niet genoeg geld, problemen met de gezondheid enz, dan zal een kind dit verergeren. Omdat de zorg voor een kind gewoon intensief is.
Dus dat dus.
- Het is eigenlijk nog maar heel kort mogelijk om echt te kiezen voor geen kinderen.
- Anticonceptie als een condoom bestond vroeger ook wel, maar men durfde ze vaak niet te kopen. Dus het ging nog wel eens fout. Nu kun je veel makkelijker aan anticonceptie komen en het is ook maatschappelijk geaccepteerd om het te gebruiken.
- Nog niet zo lang geleden hoorde kinderen er gewoon bij. Generaties lang had je kinderen gewoon nodig om te overleven en vergeet de invloed van de staat/kerk niet. Meer kinderen is een groter eigen gevolg = meer macht. Dus promotie van het hebben van kinderen (nog steeds).
- En omdat het er nog steeds zo bij lijkt te horen, kiezen veel mensen er voor. Of het overkomt ze gewoon (oeps).
- Geef toe, wij zijn niet prominent in het nieuws. Iemand die kiest voor een kindvrij leven, zal over het algemeen het niet heel de tijd over de kinderen hebben. Dus er zijn te weinig voorbeelden.
Dus wel kinderen hebben is de norm en die wordt ook altijd weggezet als geweldig.
Ik kan niet oordelen over het geluk van een ander. Misschien dat een deel van die ouders nu wel gelukkig zijn, al is het maar omdat ze weer een doel hebben. Een deel zal het niet zijn, maar ja toegeven kan niet en je kunt ook niet zomaar stoppen. Toch denk ik dat kinderen wel een stuk geluk meenemen, zelfs als zijn het leukste en liefste kinderen ter wereld. Want ouders (nou ja moeders) zijn ALTIJD bezorgd, ook al gaat het super goed met het kind. Je levert toch een stuk gemoedsrust in en dat knaagt aan je geluksgevoel.
Daarnaast zal een kind een situatie niet beter maken. Als je al vaak stress hebt, niet genoeg geld, problemen met de gezondheid enz, dan zal een kind dit verergeren. Omdat de zorg voor een kind gewoon intensief is.
Dus dat dus.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 9 juni 2021 om 11:11
Helemaal eens.dianaf schreef: ↑09-06-2021 09:53Ik denk dat er meerdere dingen spelen:
- Het is eigenlijk nog maar heel kort mogelijk om echt te kiezen voor geen kinderen.
- Anticonceptie als een condoom bestond vroeger ook wel, maar men durfde ze vaak niet te kopen. Dus het ging nog wel eens fout. Nu kun je veel makkelijker aan anticonceptie komen en het is ook maatschappelijk geaccepteerd om het te gebruiken.
- Nog niet zo lang geleden hoorde kinderen er gewoon bij. Generaties lang had je kinderen gewoon nodig om te overleven en vergeet de invloed van de staat/kerk niet. Meer kinderen is een groter eigen gevolg = meer macht. Dus promotie van het hebben van kinderen (nog steeds).
- En omdat het er nog steeds zo bij lijkt te horen, kiezen veel mensen er voor. Of het overkomt ze gewoon (oeps).
- Geef toe, wij zijn niet prominent in het nieuws. Iemand die kiest voor een kindvrij leven, zal over het algemeen het niet heel de tijd over de kinderen hebben. Dus er zijn te weinig voorbeelden.
Dus wel kinderen hebben is de norm en die wordt ook altijd weggezet als geweldig.
Ik kan niet oordelen over het geluk van een ander. Misschien dat een deel van die ouders nu wel gelukkig zijn, al is het maar omdat ze weer een doel hebben. Een deel zal het niet zijn, maar ja toegeven kan niet en je kunt ook niet zomaar stoppen. Toch denk ik dat kinderen wel een stuk geluk meenemen, zelfs als zijn het leukste en liefste kinderen ter wereld. Want ouders (nou ja moeders) zijn ALTIJD bezorgd, ook al gaat het super goed met het kind. Je levert toch een stuk gemoedsrust in en dat knaagt aan je geluksgevoel.
Daarnaast zal een kind een situatie niet beter maken. Als je al vaak stress hebt, niet genoeg geld, problemen met de gezondheid enz, dan zal een kind dit verergeren. Omdat de zorg voor een kind gewoon intensief is.
Dus dat dus.
Heb hier even een tijdje in de meeleesstand gestaan.
Leuk te lezen dat een ieder hier op zijn of haar manier lekker van de zomer en versoepelingen aan het genieten is.
Heb zelf sinds enige tijd een nieuwe baan (ben de GGZ uit na lang wikken en wegen), zo ook spelen er nog wat andere leuke en minder leuke dingen (te herkenbaar om te plaatsen) in mijn leven momenteel.
Maar heb op dit moment wel weer behoefte om af en toe een duit in het zakje te doen hier.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
woensdag 9 juni 2021 om 11:56
Vanwege privé omstandigheden geen (geboekte) vakantie dit jaar. Wel een fijne tuin en verder van alle gemakken voorzien.
Dagjes en misschien weekendje weg (en het gezellige etentje uit het andere topic
) staan wel op de planning. En jij?
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
woensdag 9 juni 2021 om 12:02
Trouwens wel in mijn nieuwe werkkring een nieuwe collega (het is een functie met klantcontact dus soms werken op locatie) die verschrikt haar handen voor haar mond sloeg toen ze hoorde dat ik EN geen kind(eren) heb, EN enig kind ben EN dat mijn ouders beide overleden zijn.
"Wat errug" dan ben je heeeeeeeeeeeelemaaaaaaaal alleeeeeeeeeen
" ehhh, nee hoor, waar maak je dat uit op"?
Maar toen ik zei dat ik een bonuskind, vent, rijke vriendenkring heb, was het eigenlijk al niet meer boeiend voor haar merkte ik aan alles.
"Wat errug" dan ben je heeeeeeeeeeeelemaaaaaaaal alleeeeeeeeeen
" ehhh, nee hoor, waar maak je dat uit op"?
Maar toen ik zei dat ik een bonuskind, vent, rijke vriendenkring heb, was het eigenlijk al niet meer boeiend voor haar merkte ik aan alles.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
woensdag 9 juni 2021 om 12:13
Scheelt wel als je huis een fijne plek is. 
Ik heb een weekje vrij en een vriendin van mij toevallig ook, dus sowieso een dagje op pad. Of misschien iets van een high tea op een mooie locatie.
Ik moet behang van de muur halen, wil een paar keer gaan zwemmen (heb toch een abonnement!), misschien winkelen en toerist spelen. Best wel zin in.
De komende maanden heb ik regelmatig een weekje vrij.
Oh... fijn zo'n collega. Die indruk gaat ze nooit meer goed krijgen. 
Ik heb een weekje vrij en een vriendin van mij toevallig ook, dus sowieso een dagje op pad. Of misschien iets van een high tea op een mooie locatie.
Ik moet behang van de muur halen, wil een paar keer gaan zwemmen (heb toch een abonnement!), misschien winkelen en toerist spelen. Best wel zin in.
De komende maanden heb ik regelmatig een weekje vrij.
Oh... fijn zo'n collega.
Die indruk gaat ze nooit meer goed krijgen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 9 juni 2021 om 12:13
@Dianaf:
Ik denk dat die zingeving bij veel mensen een belangrijkere rol speelt dan potentieel geluk. Vaak genoeg gehoord bij koppels dat eens ze kinderen hadden, ze weer wisten waarvoor ze het allemaal deden.
Wat ik ook zie is dat redelijk wat ouders uitkijken naar het moment dat hun kinderen het nest verlaten, dus het opvoeden is vast niet altijd rozengeur en maneschijn. Voordeel op dat moment is wel, dat met een beetje geluk ze later een stel volwassenen hebben op wie ze kunnen rekenen (hoe vaak ik al niet gaan klussen ben bij mijn grootouders en ouders is niet te tellen, terwijl je als kindvrije dan toch aangewezen bent op vrienden op professionele hulp).
@Harolda:
Voor mij is geluk overrated en ik zal zelden beslissingen nemen alleen op basis daarvan. Mijn partner en ik hebben al de mogelijkheid besproken om ons ter beschikking te stellen als pleeggezin eens stiefzoon het huis uit is (voor weekendopvang, of tijdelijke crisis opvang; weet niet of dit systeem in Nederland bestaat).
Het zou ons zeker niet gelukkiger maken dan gewoon onze zin te doen, maar we hebben de middelen en ruimte en het idee dat je daarbij een gezin/kind kunt ondersteunen is daarbij soms waardevoller dan het tijdelijke geluksgevoel.
Ik denk dat die zingeving bij veel mensen een belangrijkere rol speelt dan potentieel geluk. Vaak genoeg gehoord bij koppels dat eens ze kinderen hadden, ze weer wisten waarvoor ze het allemaal deden.
Wat ik ook zie is dat redelijk wat ouders uitkijken naar het moment dat hun kinderen het nest verlaten, dus het opvoeden is vast niet altijd rozengeur en maneschijn. Voordeel op dat moment is wel, dat met een beetje geluk ze later een stel volwassenen hebben op wie ze kunnen rekenen (hoe vaak ik al niet gaan klussen ben bij mijn grootouders en ouders is niet te tellen, terwijl je als kindvrije dan toch aangewezen bent op vrienden op professionele hulp).
@Harolda:
Voor mij is geluk overrated en ik zal zelden beslissingen nemen alleen op basis daarvan. Mijn partner en ik hebben al de mogelijkheid besproken om ons ter beschikking te stellen als pleeggezin eens stiefzoon het huis uit is (voor weekendopvang, of tijdelijke crisis opvang; weet niet of dit systeem in Nederland bestaat).
Het zou ons zeker niet gelukkiger maken dan gewoon onze zin te doen, maar we hebben de middelen en ruimte en het idee dat je daarbij een gezin/kind kunt ondersteunen is daarbij soms waardevoller dan het tijdelijke geluksgevoel.
woensdag 9 juni 2021 om 12:17
Ehhhh neendianaf schreef: ↑09-06-2021 12:13Scheelt wel als je huis een fijne plek is.
Ik heb een weekje vrij en een vriendin van mij toevallig ook, dus sowieso een dagje op pad. Of misschien iets van een high tea op een mooie locatie.
Ik moet behang van de muur halen, wil een paar keer gaan zwemmen (heb toch een abonnement!), misschien winkelen en toerist spelen. Best wel zin in.
De komende maanden heb ik regelmatig een weekje vrij.
Oh... fijn zo'n collega.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
woensdag 9 juni 2021 om 12:51
Moirmel, daar heb je wel een punt. Ik hoor inderdaad in mijn omgeving regelmatig dat het hebben van kinderen een doel geeft en ze ook dat ze het leuk vinden om bepaalde zaken weer mee te maken, alleen nu als volwassene.
Continue gelukkig zijn, is volgens mij niet mogelijk. Maar ik kijk bij het maken van bepaalde beslissingen er wel naar. Want een beslissing moet iets toevoegen en meer geluk/blijheid/tevredenheid is er zeker eentje van. Maar het is natuurlijk niet alleen dat.
Ik vind het wel fijn om terug te kijken op mijn dagen en te kunnen zeggen dat de meesten of gewoon prima waren of leuk. Ik heb dit wel eens bijgehouden in een overzichtje. Was best interessant.
Ik heb in het verleden ook wel gedacht van als ik toch zelf geen kinderen neem, misschien kan ik dan wel iets voor een kind buiten mijn eigen gezin doen. Maar ik ben daar op teruggekomen omdat ik omgaan met kinderen gewoon niet leuk genoeg vind. Dan doe ik liever iets voor ouderen, die liggen mij veel beter.
Continue gelukkig zijn, is volgens mij niet mogelijk. Maar ik kijk bij het maken van bepaalde beslissingen er wel naar. Want een beslissing moet iets toevoegen en meer geluk/blijheid/tevredenheid is er zeker eentje van. Maar het is natuurlijk niet alleen dat.
Ik vind het wel fijn om terug te kijken op mijn dagen en te kunnen zeggen dat de meesten of gewoon prima waren of leuk. Ik heb dit wel eens bijgehouden in een overzichtje. Was best interessant.
Ik heb in het verleden ook wel gedacht van als ik toch zelf geen kinderen neem, misschien kan ik dan wel iets voor een kind buiten mijn eigen gezin doen. Maar ik ben daar op teruggekomen omdat ik omgaan met kinderen gewoon niet leuk genoeg vind. Dan doe ik liever iets voor ouderen, die liggen mij veel beter.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 9 juni 2021 om 13:07
Ja helemaal mee eens
Geluk is imo ook echt gewoon een stemming, die komt en gaat net zoals bijv verdriet
Maar als je vaker verdrietig bent valt het bijv op, maar ook als je vaker geluk voelt dan voel ik me oprecht ook gelukkiger over de hele lijn genomen
Denk als ik me vaker gespannen zou voelen, (in mijn vrijheid) beperkt, moe, ongerust; allemaal zaken die voor mij samen hangen met kinderen krijgen, zou ik dus ook minder gelukkig zijn.
En natuurlijk voel je je ook wel eens zo zonder kinderen, maar laat staan als het dubbelop is. Ik denk oprecht doordat ik geen kinderen heb dat ik daardoor veerkrachtiger ben, omdat ik me 9 van de 10 dagen gewoon gelukkig voel.
Als ik kinderen zou hebben schat ik de kans heel groot dat dat niet zo zou zijn, en als er dan nog een 'reguliere negatieve gebeurtenis' bovenop komt, zou alles harder aan komen.
Geluk is imo ook echt gewoon een stemming, die komt en gaat net zoals bijv verdriet
Maar als je vaker verdrietig bent valt het bijv op, maar ook als je vaker geluk voelt dan voel ik me oprecht ook gelukkiger over de hele lijn genomen
Denk als ik me vaker gespannen zou voelen, (in mijn vrijheid) beperkt, moe, ongerust; allemaal zaken die voor mij samen hangen met kinderen krijgen, zou ik dus ook minder gelukkig zijn.
En natuurlijk voel je je ook wel eens zo zonder kinderen, maar laat staan als het dubbelop is. Ik denk oprecht doordat ik geen kinderen heb dat ik daardoor veerkrachtiger ben, omdat ik me 9 van de 10 dagen gewoon gelukkig voel.
Als ik kinderen zou hebben schat ik de kans heel groot dat dat niet zo zou zijn, en als er dan nog een 'reguliere negatieve gebeurtenis' bovenop komt, zou alles harder aan komen.
woensdag 9 juni 2021 om 13:07
Herken wel wat je zegt Dianaf, al vind ik omgaan met ouderen eigenlijk ook niet zo leuk. Privé gerelateerd ben ik zeker niet de alle geduldigste mensch op deze aardbol zeg maar.
Ik vind omgaan met volwassen, onder andere met mezelf soms ook nog een hele opgave en heb dat eigenlijk altijd al geweten.
Dat ongeduldigheidsaspect was voor mij (naast er gewoon geen zin in hebben) ook wel een belangrijk punt in de besluitvorming.
Wat leuk trouwens zo'n overzichtje.
Heb je dat ook bewaard om later nog eens terug te kunnen lezen of vul je het nog steeds aan?
Ga vanmiddag na het werk lekker de nieuwste Karen Slaughter scoren en dan met een welverdiende gin-tonic (hebben jullie de nieuwe black current Tangueray al geproefd?) in de tuin lezen met een makkelijke salade.
Ik vind omgaan met volwassen, onder andere met mezelf soms ook nog een hele opgave en heb dat eigenlijk altijd al geweten.
Dat ongeduldigheidsaspect was voor mij (naast er gewoon geen zin in hebben) ook wel een belangrijk punt in de besluitvorming.
Wat leuk trouwens zo'n overzichtje.
Heb je dat ook bewaard om later nog eens terug te kunnen lezen of vul je het nog steeds aan?
Ga vanmiddag na het werk lekker de nieuwste Karen Slaughter scoren en dan met een welverdiende gin-tonic (hebben jullie de nieuwe black current Tangueray al geproefd?) in de tuin lezen met een makkelijke salade.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
woensdag 9 juni 2021 om 13:16
Enorm goed verwoord en ik denk dat hier hetzelfde geldt maar dan meer andersom, althans in het nabije verleden.Harolda schreef: ↑09-06-2021 13:07Ja helemaal mee eens
Geluk is imo ook echt gewoon een stemming, die komt en gaat net zoals bijv verdriet
Maar als je vaker verdrietig bent valt het bijv op, maar ook als je vaker geluk voelt dan voel ik me oprecht ook gelukkiger over de hele lijn genomen
Denk als ik me vaker gespannen zou voelen, (in mijn vrijheid) beperkt, moe, ongerust; allemaal zaken die voor mij samen hangen met kinderen krijgen, zou ik dus ook minder gelukkig zijn.
En natuurlijk voel je je ook wel eens zo zonder kinderen, maar laat staan als het dubbelop is. Ik denk oprecht doordat ik geen kinderen heb dat ik daardoor veerkrachtiger ben, omdat ik me 9 van de 10 dagen gewoon gelukkig voel.
Als ik kinderen zou hebben schat ik de kans heel groot dat dat niet zo zou zijn, en als er dan nog een 'reguliere negatieve gebeurtenis' bovenop komt, zou alles harder aan komen.
Ik heb ADHD (pas op latere leeftijd vastgesteld) en dat is terugkijkend een hele worsteling geweest qua moodswings, verkeerde diagnostiek, basis onzekerheid al vanaf jonge leeftijd etc.
In de basis was ik nogal wisselend in mijn buien maar ook alle moeite die het mij heeft gekost om "gewoon mee te doen in de samenleving, soms gewoon mijn grote muil te houden, het reguleren van mijn woede en frustratie zonder dat het opviel en ik toch nog vrienden en een vent overhield etc.
Het lukte altijd wel maar ik ben jarenlang s'avonds compleet afgedraaid geweest van het "gewone leven met mezelf" zeg maar.
Daar passen en pasten geen kinderen in, nog even los van het erfelijkheidsaspect m.b.t. de stoornis, dat laatste wist ik natuurlijk niet toen ik 25 was dus is eigenlijk ook geen argument. Het had mij geen leukere vrouw gemaakt, laat staan een leuke moeder. Ik noem het dan ook wel vaak gekscherend onbewust bekwaam als het gaat om het feit dat ik geen intentie had tot voortplanting.
sprokkelientje wijzigde dit bericht op 09-06-2021 13:20
2.29% gewijzigd
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
woensdag 9 juni 2021 om 13:20
Mij hebben ze vroeger weleens gezegd kleine kinderen kleine zorgen grote kinderen grote zorgen... kortom je blijft je altijd zorgen maken om je kinderen ongeacht welke leeftijd ze hebben.
Aangezien ik me al zorgen maak wanneer de hond zijn oor scheef hangt lijkt het mij voor mijn hart en de rust van denkbeeldige kinderen gewoon niet goed. Ik heb de wereld een gunst verleend door geen kinderen te krijgen.
As we speak zit ik lekker met mijn hondjes in de tuin te genieten van de zon... en de rust... heerlijk!
Aangezien ik me al zorgen maak wanneer de hond zijn oor scheef hangt lijkt het mij voor mijn hart en de rust van denkbeeldige kinderen gewoon niet goed. Ik heb de wereld een gunst verleend door geen kinderen te krijgen.
As we speak zit ik lekker met mijn hondjes in de tuin te genieten van de zon... en de rust... heerlijk!
