Broer (10) en zus (8) elkaar pijn doen/vervelen

Mxie dinsdag 26 maart 2024 om 09:19

Hallo,

Overal is wel eens wat in huis

maar ik ben benieuwd naar jullie tips bij ruziënde kinderen (dochter 8 en zoon 10).

Zoals vanmorgen. Dochter deed een pakje crackers in haar broodtrommel. Laatste pakje. Zoon wilde die ook. Hij ging bozig achter haar staan, want hij wil de crackers! Uitgelegd: helaas, voor nu zijn ze op. We nemen nieuwe mee met de boodschappen. Er ligt genoeg in de kast. (zo doen we het wel vaker)
Hij loopt langs zijn zusje en geeft haar een flinke stomp op haar schouder, vanwege de crackers. Zusje huilen. Het deed haar flink pijn. Zo gaat het vaker om 'niks'.
Ik heb dochter getroost en zoon (voor de zoveelste keer) duidelijk gemaakt dat we elkaar hier in huis geen pijn doen. Vaker met hem besproken: ga uit de situatie als je voelt dat je boos wordt, tel daar tot 10. Niet gedaan helaas, met deze reactie tot gevolg. Als straf schermverbod voor 1 dag + excuses aanbieden aan zusje (elkaar aankijken, sorry zeggen, knuffel). Bij geen fatsoenlijk en gemeend excuus: nog een dag schermverbod erbij.
Zusje is vergevingsgezind dus de lucht is daarna snel geklaard. Zoon kan niet goed uitleggen hoe hij tot zijn actie komt en geeft iedereen de schuld, behalve hemzelf. Moeder en zusje maakten hem boos, moeder trekt partij, ik deed het niet expres. Hij heeft moeite met het verschil tussen per ongeluk en expres. Dat blijft lastig voor hem.

Ik had gedacht met zoon te praten en hem zelf te laten bedenken hoe zo'n situatie voorkomen of opgelost kan worden. Ik wil wel een 'straf' aan verbinden aan elkaar pijn doen.

Hoe kan ik hier beter of anders mee omgaan? In de 'hectische ochtendspits' valt het me extra zwaar en word ik er soms zelf emotioneel van.
Dit hiervoor is een incident, maar het komt vaak voor dat ze elkaar bij het ontbijt blijven triggeren, onder tafel elkaar vervelen met de voeten en 'hou op' naar elkaar roepen. Ook als iemand niet de kaas wil aangeven. Om vanalles. Ze blijven over elkaars grenzen heen gaan.
Mijn partner is op dat moment al naar zijn werk.

Nog andere tips of ervaringen? Ik dacht zelf ook aan de luisterkind methode. Iemand ervaring?

Waitingforthenight dinsdag 26 maart 2024 om 10:00

Oh en vlak inderdaad niet uit wat de jongste kan doen. Even een tong uitsteken of overdreven blij kijken, omdat zij wél dat laatste pakje heeft en hij niet. Ik zeg niet dat dat hier gebeurde, maar het is vaak zo dat het ene kind subtieler in zijn gedrag is. Een zachte opmerking of een blik kan veel doen. Dan reageert het broertje of zusje hierop door uit te halen en krijgt hij/zij straf. Is goed om je je daar bewust van te zijn en te kijken naar patronen. Hoe vaak krijgt broer straf?

Anoniem_670e3ef0ebfff dinsdag 26 maart 2024 om 10:01

frambozentaartje schreef: ↑
26-03-2024 09:57
Het is heel fijn als je als kind wel het gevoel hebt dat je ouders je gelijk behandelen. Ik ben zelf opgegroeid in een vrij groot gezin (+4 kinderen) en mijn moeder was niet te beroerd om het laatste speculaasje of blokje chocola in zes stukjes te hakken, zo nodig.

Daarnaast, als je al het gevoel hebt dat je tekort komt, is die ruimte er niet om de ander wat te gunnen. Dit soort op zichzelf onbenullige akkefietjes kunnen heel erg opstapelen .

Nee, ik zie dat totaal anders, maar ik ben zelf dus ook helemaal niet zo opgevoed, misschien is dat het.

newspaper dinsdag 26 maart 2024 om 10:02

Hier zijn ze 7 en bijna 11, meppen en schoppen elkaar ook weleens. Ze zitten elkaar met fases heel erg uit te dagen, grenzen bij elkaar opzoeken. Heel irritant en tegelijkertijd lijkt het mij best normaal tussen broers en zussen. De jongste wil hier laten zien dat hij net zo groot is als zn zus, en de oudste vind het leuk te laten zien dat zij echt wel de oudste is. Beide een karakter van niet snel opgeven. Ze kunnen 638x in de week ruzie hebben om wie er voorin de auto mag zitten. En ze houden beide stug vol.
Zolang er momenten tegenover staan dat ze zich zorgen maken om elkaar en op elkaar letten, wat hier ook gebeurt, dan is er mijn inziens niet veel aan de hand.

Anoniem_670e3ef0ebfff dinsdag 26 maart 2024 om 10:03

Waitingforthenight schreef: ↑
26-03-2024 10:00
Oh en vlak inderdaad niet uit wat de jongste kan doen. Even een tong uitsteken of overdreven blij kijken, omdat zij wél dat laatste pakje heeft en hij niet. Ik zeg niet dat dat hier gebeurde, maar het is vaak zo dat het ene kind subtieler in zijn gedrag is. Een zachte opmerking of een blik kan veel doen. Dan reageert het broertje of zusje hierop door uit te halen en krijgt hij/zij straf. Is goed om je je daar bewust van te zijn en te kijken naar patronen. Hoe vaak krijgt broer straf?

En dan wordt ze ook nog geprezen om haar vergevingsgezindheid.

anoniem_670e3ef0ebfff wijzigde dit bericht op 26-03-2024 10:04

0.31% gewijzigd

Dahlia74 dinsdag 26 maart 2024 om 10:03

Van een kind van 10 verwachten dat ie uit de situatie stapt als hij boos wordt is echt een te grote vraag. Dat kan ie niet overzien. Van je zoon verwachten dat hij zijn gedrag kan uitleggen is ook veel te groot. Kortom, stel je verwachtingen en acties bij. Ik vind de straf niet in verhouding.

Ik zie normaal gedrag. Ik zie wel dat zusje kennelijk veel positieve aandacht krijgt als in troosten en zoon negatieve als in straf. Maar uiteindelijk is aandacht aandacht. Wees je bewust dat meisjes vaak veel stiekemer zijn dan jongens. Het kan zomaar zijn dat zij veel meer bijdraagt aan het gedrag van de jongen dan dat je in de gaten hebt.

Houdt ze verder meer uit elkaar 's ochtends, scheelt veel gedoe. Toen mijn moeder zich er 's ochtends veel minder mee geen bemoeien werd het beter tussen zus en mij 's ochtends.

sprankelend dinsdag 26 maart 2024 om 10:07

Mijn kinderen zijn niet zo fysiek volgens mij. De enkele keer dat ze te dicht op elkaars huid zaten zei ik altijd heel rustig dat het me niet uitmaakte wat ze deden maar dat ze samen te voet naar de ehbo moesten als het mis ging omdat ik ze niet ging brengen. En de ehbo is hier net dichtbij genoeg om dat te kunnen menen. Natuurlijk was dat niet zo, ik breek iedere verkeersregels om ze er binnen twee seconden heen te rijden. Maar op die manier wisten ze wel dat ze de boel tussen hun twee nooit konden laten escaleren tot een punt waarop ik me er mee zou gaan bemoeien.

Wat me opvalt in je verhaal is dat je wel over je zoon zegt dat het al voor de zoveelste keer bal is en niet over je dochter. Hoe zeker weet je dat je dochter niet de aanstichtser is of gewoon héél goed weet op welke snaar ze bij haar broer moet tokkelen? Want dikke tranen die nadat hij gestraft is altijd zo weer zijn vergeten klinkt opmerkelijk.

katrienduck24 dinsdag 26 maart 2024 om 10:07

Ik heb jongens van 8 en 10 die de hele dag door afwisselend gezellig spelen/kletsen/weet ik wat en dan opeens weer heel heftig ruziemaken, met uitschelden en fysiek geweld. Ik word er doodmoe van. Na zo'n ruzie/vechtpartij gaan ze lachend verder met wat ze aan het doen waren. Die van 10 heeft ook met vriendjes en jongens van school regelmatig ruzie als ze na school gaan voetballen.
Ik snap de helft van de tijd niet wat er gebeurt/waar het over gaat.

Ik heb er vooralsnog geen oplossing voor weten te vinden.

Domninoz dinsdag 26 maart 2024 om 10:08

Poeszie schreef: ↑
26-03-2024 09:52
Eens, wij zeggen ook altijd; soms heeft de een geluk en soms weer de ander. Het hoeft niet allemaal op een weegschaal.

Hier ben ik het zeker mee eens, maar niet in dit voorbeeld. Delen of samen een oplossing zoeken had waarschijnlijk onnodige en onzinnige straf kunnen voorkomen. Als oudste hier iets vindt in de kast (waar hij überhaupt niet zomaar in mag staan graaien...) en het is het laatste uit een verpakking, dan is de afspraak óf delen, óf iets anders kiezen... Niet heel moeilijk.

lonelycat dinsdag 26 maart 2024 om 10:08

Ik denk dat ik in dit geval ook geïrriteerd richting beide zou reageren en niet zusje zou troosten etc.
Meer richting beide van jongens: ophouden hiermee, geen gezeik meer anders beide straf.
To geeft aan dat het uitdagen heen en weer is dus het is niet alleen zoon. Dus beide schuld

Lento dinsdag 26 maart 2024 om 10:08

En uiteraard zijn kinderen fysiek naar elkaar. Als ouder probeer je dat af te leren, maar je moet je wel afvragen wat een kind leert van een dag schermtijdverbod (en dan mogelijk nog een dag erbij).

meisje85 dinsdag 26 maart 2024 om 10:13

Dat van die excuses en dan ook nog gemeend want anders een dag extra geen scherm vind ik wel erg ingewikkeld. Hoe meet je überhaupt of zijn excuses gemeend zijn?

En vlak idd je dochter niet zomaar uit. Ik was als kind ook weleens geniepig en ik had dan bijvoorbeeld op voorhand kunnen weten dat het het laatste pakje was en dan had ik ervoor gezorgd dat ik net wat eerder bij het kastje was. Om maar een voorbeeld te noemen. En ik snap best dat m'n broer, die het ook had gewild en dit niet allemaal op voorhand al doorhad en niet zo goed zijn emoties kan reguleren, dan een klap had gegeven. En dan was ik ook best heel vergevingsgezind geweest als hij sorry had gezegd.

KamilleT dinsdag 26 maart 2024 om 10:15

Ga er voor het gemak maar van uit dat het ‘altijd’ aan de jongste ligt. Die lijken wel lief en onschuldig maar de oudste is veel beter in staat om rekening te houden met een ander. Sowieso zorgde ik altijd dat lekkere dingen voor ieder in gelijke mate aanwezig waren. Dus maar een pakje crackers, dan kan niemand meenemen.

Doreia* dinsdag 26 maart 2024 om 10:17

Poeszie schreef: ↑
26-03-2024 09:55
Nou, hij is een dag schermtijd kwijt omdat hij iets stom vond en daarom zijn zusje een harde stomp gaf.

Ik weet niet of jouw kinderen elkaar fysiek pijn doen, maar ik vind dat heel erg.

Wat leert hij ermee dat als hij iets stom vind en zijn zus een stomp geeft, dat hij dan zijn schermtijd kwijt is? Die link ontgaat me volledig.
Hij is kwaad. Hij mág toch ook kwaad zijn? Hij mag niet de crackers mee naar school, maar zijn zusje wel, die eerder was dan hem. Zo maak je inderdaad gehaaide mensen van je kinderen en geen leuke mensen die elkaar wat gunnen.

Mijn zoons slaan en schoppen elkaar ook wel eens. Middelvingers in elkaars gezicht of uitschelden. Niet heel vaak, het merendeel zijn ze elkaar maatjes of tolereren ze elkaar. Maar als de vlam in de pan slaat, dan haal ik ze uit elkaar, elk in een hoek en is datgene wat ze doen ( scherm, lego, voetballen) meteen klaar en moeten ze acuut elk iets voor zichzelf gaan doen bij elkaar uit de buurt. En als het dan rustig is dan hebben we het er nog even over.

I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe

sprankelend dinsdag 26 maart 2024 om 10:24

Waitingforthenight schreef: ↑
26-03-2024 09:56
Ik snap in dit geval ook niet waarom je het pakje niet openmaakt en de inhoud verdeelt. Dat is toch veel eerlijker?

De vraag is voor wie dat eerlijker is. Als ouder hoef je dan niet meer te dealen met een conflict. Maar je onthoudt daarmee wel je kinderen de ontwikkelingsmogelijkheid om hun frustratietolerantie op te bouwen. En met een gebrekkige frustratietolerantie zit je jezelf al in de weg als je nog een kind bent maar dat is nog helemaal niks vergeleken met hoe naar de wereld is als je die als volwassene nog steeds niet hebt.

Waitingforthenight dinsdag 26 maart 2024 om 10:33

@sprankelend: Er zijn toch genoeg andere mogelijkheden om te wennen aan teleurstelling? Er zijn als kind zoveel dingen die niet kunnen/mogen, ook al wil je ze nog zo graag.
Kinderen zelf laten pakken vind ik in dit geval ook niet zo handig, want nu is het zusje dus de boeman. Zij zorgt er, in zijn ogen, voor dat broer geen crackers krijgt. In een situatie als dit is de volwassene die dat beter kan doen. "Hey broer, ik zie dat er nog 1 pakje crackers is. Zusje krijgt deze keer, maar ik haal vanmiddag nieuwe. Ja, ik weet dat dat vervelend is, maar een andere keer bij jij degene die het laatste pakje krijgt."

Suy dinsdag 26 maart 2024 om 10:41

Als er hier nog maar 1 ding is wat ze allebei willen dan vragen/zeggen ze altijd; oh ik zie dat er nog maar 1 van is, voor wie is die? en dan zeg ik; of we delen het of hij is voor mij en ik haal vanmiddag nieuwe voor jullie.
Ik vind het niet heel erg sociaal van zusje dat ze het laatste pakje zomaar pakt eigenlijk. Het is ook niet netjes van broer dat hij vervolgens fysiek wordt. Wat ik dan niet begrijp is dat ze beiden gedrag vertonen wat niet netjes is maar dat alleen hij straf krijgt? Waarom is dat?
Hier een zus (14) en broertje (12) die elkaar tot een paar jaar geleden ook behoorlijk dwars konden zitten in de ochtend. Inmiddels gaat het prima maar het samen ontbijten hebben we losgelaten.

Anoniem_660fa43cd43ec dinsdag 26 maart 2024 om 10:53

Ik probeer het even in ander perspectief te plaatsen: Als ik voor mn werk de laatste cracker pak, en ik weet dat partner die ook altijd meeneemt naar het werk, zou ik eerst aan hem vragen of het oké is dat ik de laatste meeneem of dat hij m wil.

Als ik de ene hond een koekje geef, geef ik de andere hond ook wat. En als dat het laatste koekje zou zijn, geef ik ze beide niets of breek ik het doormidden.

Zusje had even moeten overleggen met broer. Misschien had ie het dan helemaal niet erg gevonden dat zij die meeneemt, maar is het fijn dat ze het in elk geval vraagt. Was er geen heisa geweest. Lullig dat alleen hij straf krijgt.

blijfgewoonbianca dinsdag 26 maart 2024 om 10:55

BlauweTulp schreef: ↑
26-03-2024 10:53
Ik probeer het even in ander perspectief te plaatsen: Als ik voor mn werk de laatste cracker pak, en ik weet dat partner die ook altijd meeneemt naar het werk, zou ik eerst aan hem vragen of het oké is dat ik de laatste meeneem of dat hij m wil.
Ik zou partner de laatste geven en zelf iets anders pakken. En bij het vragen van “ wil jij hem of mag ik hem “ zou partner zeggen dat die voor mij is.

Als ik de ene hond een koekje geef, geef ik de andere hond ook wat. En als dat het laatste koekje zou zijn, geef ik ze beide niets of breek ik het doormidden.

Zusje had even moeten overleggen met broer. Misschien had ie het dan helemaal niet erg gevonden dat zij die meeneemt, maar is het fijn dat ze het in elk geval vraagt. Was er geen heisa geweest.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Anoniem_660fa43cd43ec dinsdag 26 maart 2024 om 10:57

Doreia* schreef: ↑
26-03-2024 10:17
Wat leert hij ermee dat als hij iets stom vind en zijn zus een stomp geeft, dat hij dan zijn schermtijd kwijt is? Die link ontgaat me volledig.
Hij is kwaad. Hij mág toch ook kwaad zijn? Hij mag niet de crackers mee naar school, maar zijn zusje wel, die eerder was dan hem. Zo maak je inderdaad gehaaide mensen van je kinderen en geen leuke mensen die elkaar wat gunnen.

Mijn zoons slaan en schoppen elkaar ook wel eens. Middelvingers in elkaars gezicht of uitschelden. Niet heel vaak, het merendeel zijn ze elkaar maatjes of tolereren ze elkaar. Maar als de vlam in de pan slaat, dan haal ik ze uit elkaar, elk in een hoek en is datgene wat ze doen ( scherm, lego, voetballen) meteen klaar en moeten ze acuut elk iets voor zichzelf gaan doen bij elkaar uit de buurt. En als het dan rustig is dan hebben we het er nog even over.

Dit. Je leert nu zoon dat ie eerder bij de kast moet zijn, voordat zusje de laatste van iets pakt.

Suy dinsdag 26 maart 2024 om 10:59

En wat is Luisterkind methode precies?
Misschien is het eerst een idee om even bij jezelf na te gaan of je wel helemaal fair bent naar je beide kinderen toe? Is het vaker zo dat zoon het onderspit delft omdat hij nu eenmaal sneller fysiek wordt dan dochter?
Vaak gaat er heel wat vooraf aan het fysiek worden.
Je focust je nu niet op wat er daadwerkelijk aan de hand is.

Lento dinsdag 26 maart 2024 om 11:08

sprankelend schreef: ↑
26-03-2024 10:24
De vraag is voor wie dat eerlijker is. Als ouder hoef je dan niet meer te dealen met een conflict. Maar je onthoudt daarmee wel je kinderen de ontwikkelingsmogelijkheid om hun frustratietolerantie op te bouwen. En met een gebrekkige frustratietolerantie zit je jezelf al in de weg als je nog een kind bent maar dat is nog helemaal niks vergeleken met hoe naar de wereld is als je die als volwassene nog steeds niet hebt.

Genoeg mogelijkheden, die niet broer-of zusgerelateerd zijn, om een frustatietolerantie op te bouwen lijkt mij.

Edit: niet bijgelezen, dit werd ook al door anderen geschreven.

TO probeer de zaak eens van de andere kant te bekijken. Had je dochter kunnen weten dat zoon de crackers ook graag mee naar school had willen nemen. Eet hij ze ook weleens op school? In dat geval is het ook niet zo netjes van je dochter om het laatste pakje te pakken zonder te overleggen.

Dat kun je gewoon met je kinderen bespreken. Het straffen zou ik zelf weg laten. Natuurlijk is je zoon hierin fout, maar dat weet hij waarschijnlijk ook wel.

lento wijzigde dit bericht op 26-03-2024 11:15

29.51% gewijzigd

Anoniem_671667da53e1d dinsdag 26 maart 2024 om 11:13

BlauweTulp schreef: ↑
26-03-2024 10:53

Zusje had even moeten overleggen met broer. Misschien had ie het dan helemaal niet erg gevonden dat zij die meeneemt, maar is het fijn dat ze het in elk geval vraagt. Was er geen heisa geweest. Lullig dat alleen hij straf krijgt.

Waarom?
Hij zegt dan: ik wil en dat moet zusje hem afstaan?
Leer je haar mooi onderdanig zijn. Of krijgt hij op zijn lazer, omdat hij niet zegt: neem jij maar?

Ik zou inzetten op beter contact tussen broer en zus, bijvoorbeeld door coöperatieve spellen te doen.

En meppen is sowieso naar kamer/gang/what ever.

anoniem_671667da53e1d wijzigde dit bericht op 26-03-2024 11:13

4.11% gewijzigd

blijfgewoonbianca dinsdag 26 maart 2024 om 11:13

Suy schreef: ↑
26-03-2024 10:59
En wat is Luisterkind methode precies?

Koekoek.

De Luisterkind Methode
De Luisterkind Methode, waarvan Diana Hendriks in 2007 de grondlegger is, is een zachte en liefdevolle methode waarbij gebruik wordt gemaakt van het natuurlijk vermogen van de mens om op afstand contact te maken met de ander. Dit is een energetische verbinding van hart tot hart, van ziel tot ziel.

Iedereen heeft op een diepere laag, in het onderbewustzijn, de antwoorden op vraagstukken zelf in zich. We dragen het allemaal in ons hart mee, maar soms kan je hier letterlijk met je hoofd niet bij, of zit je ratio je in de weg bij het kunnen voelen. In een Luisterkindafstemming via De Luisterkind Methode worden deze antwoorden op een zachte manier naar boven gehaald, waarbij ik als Luisterkindwerker zonder oordeel een luisterend oor bied.

Een Luisterkindafstemming vindt plaats in de energie op afstand zonder fysiek contact. Dit maakt dat deze methode zeer laagdrempelig is en prettig voor kinderen. Het kind kan in de eigen vertrouwde omgeving blijven. Verder verloopt alle contact via de mail. Je hoeft niet naar een praktijkruimte te komen en een tijdstip afspreken voor de afstemming is niet nodig. Op het moment van afstemmen kan je blijven doen wat je aan het doen bent. Je kind kan gewoon verder spelen of slapen. Je hoeft er niet voor te reizen en niets voor te doen of laten.

De Luisterkind Methode is er voor iedereen die gehoord wil worden, voor kinderen en volwassenen van alle leeftijden. Het is ook mogelijk om te luisteren naar kindjes die zijn overleden, verstandelijk beperkt zijn of in coma liggen, de baby’s in de buik en de zieltjes die heel graag op deze aarde zouden willen komen. Ben jij een kind van een ouder die is overleden of die zelf niet (meer) in staat is om zijn of haar stem te laten horen en heb je nog vragen aan diegene? Of ben jij benieuwd naar de reden waarom jullie als gezin bij elkaar zijn of loopt het niet lekker binnen je gezin? Voelt jouw huis niet fijn voor jou of je kind en heb je het gevoel dat er entiteiten aanwezig zijn? Ook hiervoor is De Luisterkind Methode geschikt.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Anoniem_671667da53e1d dinsdag 26 maart 2024 om 11:14