Kinderen
alle pijlers
Broer (10) en zus (8) elkaar pijn doen/vervelen
dinsdag 26 maart 2024 om 09:19
Hallo,
Overal is wel eens wat in huis
maar ik ben benieuwd naar jullie tips bij ruziënde kinderen (dochter 8 en zoon 10).
Zoals vanmorgen. Dochter deed een pakje crackers in haar broodtrommel. Laatste pakje. Zoon wilde die ook. Hij ging bozig achter haar staan, want hij wil de crackers! Uitgelegd: helaas, voor nu zijn ze op. We nemen nieuwe mee met de boodschappen. Er ligt genoeg in de kast. (zo doen we het wel vaker)
Hij loopt langs zijn zusje en geeft haar een flinke stomp op haar schouder, vanwege de crackers. Zusje huilen. Het deed haar flink pijn. Zo gaat het vaker om 'niks'.
Ik heb dochter getroost en zoon (voor de zoveelste keer) duidelijk gemaakt dat we elkaar hier in huis geen pijn doen. Vaker met hem besproken: ga uit de situatie als je voelt dat je boos wordt, tel daar tot 10. Niet gedaan helaas, met deze reactie tot gevolg. Als straf schermverbod voor 1 dag + excuses aanbieden aan zusje (elkaar aankijken, sorry zeggen, knuffel). Bij geen fatsoenlijk en gemeend excuus: nog een dag schermverbod erbij.
Zusje is vergevingsgezind dus de lucht is daarna snel geklaard. Zoon kan niet goed uitleggen hoe hij tot zijn actie komt en geeft iedereen de schuld, behalve hemzelf. Moeder en zusje maakten hem boos, moeder trekt partij, ik deed het niet expres. Hij heeft moeite met het verschil tussen per ongeluk en expres. Dat blijft lastig voor hem.
Ik had gedacht met zoon te praten en hem zelf te laten bedenken hoe zo'n situatie voorkomen of opgelost kan worden. Ik wil wel een 'straf' aan verbinden aan elkaar pijn doen.
Hoe kan ik hier beter of anders mee omgaan? In de 'hectische ochtendspits' valt het me extra zwaar en word ik er soms zelf emotioneel van.
Dit hiervoor is een incident, maar het komt vaak voor dat ze elkaar bij het ontbijt blijven triggeren, onder tafel elkaar vervelen met de voeten en 'hou op' naar elkaar roepen. Ook als iemand niet de kaas wil aangeven. Om vanalles. Ze blijven over elkaars grenzen heen gaan.
Mijn partner is op dat moment al naar zijn werk.
Nog andere tips of ervaringen? Ik dacht zelf ook aan de luisterkind methode. Iemand ervaring?
Overal is wel eens wat in huis
maar ik ben benieuwd naar jullie tips bij ruziënde kinderen (dochter 8 en zoon 10).Zoals vanmorgen. Dochter deed een pakje crackers in haar broodtrommel. Laatste pakje. Zoon wilde die ook. Hij ging bozig achter haar staan, want hij wil de crackers! Uitgelegd: helaas, voor nu zijn ze op. We nemen nieuwe mee met de boodschappen. Er ligt genoeg in de kast. (zo doen we het wel vaker)
Hij loopt langs zijn zusje en geeft haar een flinke stomp op haar schouder, vanwege de crackers. Zusje huilen. Het deed haar flink pijn. Zo gaat het vaker om 'niks'.
Ik heb dochter getroost en zoon (voor de zoveelste keer) duidelijk gemaakt dat we elkaar hier in huis geen pijn doen. Vaker met hem besproken: ga uit de situatie als je voelt dat je boos wordt, tel daar tot 10. Niet gedaan helaas, met deze reactie tot gevolg. Als straf schermverbod voor 1 dag + excuses aanbieden aan zusje (elkaar aankijken, sorry zeggen, knuffel). Bij geen fatsoenlijk en gemeend excuus: nog een dag schermverbod erbij.
Zusje is vergevingsgezind dus de lucht is daarna snel geklaard. Zoon kan niet goed uitleggen hoe hij tot zijn actie komt en geeft iedereen de schuld, behalve hemzelf. Moeder en zusje maakten hem boos, moeder trekt partij, ik deed het niet expres. Hij heeft moeite met het verschil tussen per ongeluk en expres. Dat blijft lastig voor hem.
Ik had gedacht met zoon te praten en hem zelf te laten bedenken hoe zo'n situatie voorkomen of opgelost kan worden. Ik wil wel een 'straf' aan verbinden aan elkaar pijn doen.
Hoe kan ik hier beter of anders mee omgaan? In de 'hectische ochtendspits' valt het me extra zwaar en word ik er soms zelf emotioneel van.
Dit hiervoor is een incident, maar het komt vaak voor dat ze elkaar bij het ontbijt blijven triggeren, onder tafel elkaar vervelen met de voeten en 'hou op' naar elkaar roepen. Ook als iemand niet de kaas wil aangeven. Om vanalles. Ze blijven over elkaars grenzen heen gaan.
Mijn partner is op dat moment al naar zijn werk.
Nog andere tips of ervaringen? Ik dacht zelf ook aan de luisterkind methode. Iemand ervaring?
dinsdag 26 maart 2024 om 11:15
Fantastisch!!!
Ik ga dat ook doen. 'Je merkt niet eens dat ik er ben, maar wil wel graag dik betaald worden!'
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 26 maart 2024 om 11:15
Ik zou ook het pakje hebben verdeeld tussen beide kinderen of ze allebei iets anders laten kiezen.
Aan de andere kant zou ik ook wel boos worden op de zoon als hij zijn zusje een stomp geeft. Dat is gewoon niet ok en dan zou ik ook straf geven.
ITT tot anderen hier vind ik een dag geen schermtijd een prima straf (afhankelijk van het kind natuurlijk of die daarvan baalt.) Slaan is niet ok.
Als de kinderen hier veel met elkaar klieren haal ik ze zo veel mogelijk uit elkaar. Dan maar even niet samen aan tafel zitten of samen op de bank maar ieder in zijn eigen hoekje.
Ik heb ook veel vaste regels voor de jongsten voor wie wanneer wat mag (vaste plaatsen aan tafel, om de beurt voorin in de auto zitten, de een schenkt de limonade in de ander mag als eerste kiezen) om gedoe te vermijden.
Bij mijn oudste kinderen was dat veel minder nodig en ging dat veel makkelijker vanzelf zonder conflicten.
Vastigheid vinden de jongsten hier heel fijn want het geeft houvast en voor mij is het goed want minder kliermomenten.
Aan de andere kant zou ik ook wel boos worden op de zoon als hij zijn zusje een stomp geeft. Dat is gewoon niet ok en dan zou ik ook straf geven.
ITT tot anderen hier vind ik een dag geen schermtijd een prima straf (afhankelijk van het kind natuurlijk of die daarvan baalt.) Slaan is niet ok.
Als de kinderen hier veel met elkaar klieren haal ik ze zo veel mogelijk uit elkaar. Dan maar even niet samen aan tafel zitten of samen op de bank maar ieder in zijn eigen hoekje.
Ik heb ook veel vaste regels voor de jongsten voor wie wanneer wat mag (vaste plaatsen aan tafel, om de beurt voorin in de auto zitten, de een schenkt de limonade in de ander mag als eerste kiezen) om gedoe te vermijden.
Bij mijn oudste kinderen was dat veel minder nodig en ging dat veel makkelijker vanzelf zonder conflicten.
Vastigheid vinden de jongsten hier heel fijn want het geeft houvast en voor mij is het goed want minder kliermomenten.
dinsdag 26 maart 2024 om 11:17
HtSelene schreef: ↑26-03-2024 11:13Waarom?
Hij zegt dan: ik wil en dat moet zusje hem afstaan?
Leer je haar mooi onderdanig zijn. Of krijgt hij op zijn lazer, omdat hij niet zegt: neem jij maar?
Ik zou inzetten op beter contact tussen broer en zus, bijvoorbeeld door coöperatieve spellen te doen.
En meppen is sowieso naar kamer/gang/what ever.
Het is toch gewoon normaal om te overleggen. Dat doe ik ook met mijn man als er bijvoorbeeld nog maar 1 appel over is. "Schat wil jij de appel mee naar het werk of ik zal ik nemen?".
dinsdag 26 maart 2024 om 11:18
En als hij dan ook die appel wil?
Echt jammer hoor, andere kind een andere keer weer de crackers.
dinsdag 26 maart 2024 om 11:19
Waarom kan het niet gelijk zijn? En zeker bij zoiets simpels als crackers. To kan toch zorgen dat er genoeg van in huis zijn.
Ze had het pakje ook open kunnen maken en de crackers verdelen tussen zoon en dochter. Ik vind het belangrijk dst kind leert delen en dat dit beter is dan het laatste pakje voor iemands neus weg pakken.
Op deze manier zorgt ze ook wel zelf voor een concurrentiestrijd.
Ik zou ook zeker straf hebben gegeven aan zoon want elkaar pijn doen is een absolute no go.
Ik had de crackers verdeeld maar in het geval je dat echt niet wil had ik zelf ook sorry tegen zoon gezegd dat ik niet genoeg crackers had gehaald zodat hij ook een pakje kon pakken.
dinsdag 26 maart 2024 om 11:20
Contact per mail, luisteren naar een kind op afstand, per mail, wow ! En overleden kindjes kun je ook horen.
Kwakzalvers! Om je kapot te schamen als je zoiets werkelijk aanbiedt
dinsdag 26 maart 2024 om 11:23
Tsja, of je man had eerder die appel moeten pakken.
Beetje kinderlijk om van dat soort dingen een ding te maken, te zij het het enige fruit is wat je mag ivm allergieën bijvoorbeeld.
Gewoon een gevalletje: ah jammer, volgende keer eerder aanvullen.
dinsdag 26 maart 2024 om 11:24
Ja jij ja. Die eigen geld heeft, middelen en mogelijkheden om iets te kunnen kopen en daarmee het probleem op te lossen.
Heeft een kind van 10, die op de basisschool zit en het plein niet mag verlaten, niet over de inkopen in huis gaat en ook niet de middelen heeft om zijn eigen lunch te kunnen regelen, diezelfde mogelijkheden volgens jou?
Hier ligt een taak voor de ouders weggelegd. Zij zijn degenen die over de boodschappen gaan en dus ook over de verdeling van de boodschappen.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 26 maart 2024 om 11:24
Er wordt heel veel nadruk gelegd op het fysieke. Zo van; dat is sowieso niet goed.
Dat klopt ook, maar we weten toch niet hoe het daar gaat in huis? Wie weet was dit de zoveelste keer dat hij aan het kortste eind trok. Wie weet is zusje een gehaaid krengetje die precies weet hoe ze broer op de kast krijgt. Jongens zijn (over het algemeen) fysieker dan meisjes. Verbaal ook (over het algemeen) iets minder sterk.
Het is vaak onmacht en hij is nog maar 10. Dus naast de nadruk op: jij slaat dus jij krijgt straf, zou ik nogmaals echt ook eens kijken naar de rol van zusje en jij als moeder. Twee tegen 1 is ook niet leuk.
Dat klopt ook, maar we weten toch niet hoe het daar gaat in huis? Wie weet was dit de zoveelste keer dat hij aan het kortste eind trok. Wie weet is zusje een gehaaid krengetje die precies weet hoe ze broer op de kast krijgt. Jongens zijn (over het algemeen) fysieker dan meisjes. Verbaal ook (over het algemeen) iets minder sterk.
Het is vaak onmacht en hij is nog maar 10. Dus naast de nadruk op: jij slaat dus jij krijgt straf, zou ik nogmaals echt ook eens kijken naar de rol van zusje en jij als moeder. Twee tegen 1 is ook niet leuk.
dinsdag 26 maart 2024 om 11:25
Ach, dat kan toch gebeuren? Zo eten ze nooit crackers en gooi je ze weg omdat ze over de datum zijn, en dan ineens kan je ze niet aanslepen want dan eten ze drie pakjes per dag. Daar kan je niet altijd op voorhand maar rekening mee houden hoor. Hoeft ook niet zou ik denken, tenzij je steeds chronisch tekort hebt van alles, maar je kan je kinderen wel leren omgaan met "schaarste".Goudglitter schreef: ↑26-03-2024 11:19Waarom kan het niet gelijk zijn? En zeker bij zoiets simpels als crackers. To kan toch zorgen dat er genoeg van in huis zijn.
dinsdag 26 maart 2024 om 11:30
Precies. De taak om te leren: ach jammer, kan gebeuren, volgende keer beter. Ik pak wel iets anders.Doreia* schreef: ↑26-03-2024 11:24Ja jij ja. Die eigen geld heeft, middelen en mogelijkheden om iets te kunnen kopen en daarmee het probleem op te lossen.
Heeft een kind van 10, die op de basisschool zit en het plein niet mag verlaten, niet over de inkopen in huis gaat en ook niet de middelen heeft om zijn eigen lunch te kunnen regelen, diezelfde mogelijkheden volgens jou?
Hier ligt een taak voor de ouders weggelegd. Zij zijn degenen die over de boodschappen gaan en dus ook over de verdeling van de boodschappen.
dinsdag 26 maart 2024 om 11:32
Dan blijft mijn vraag nog steeds overeind, voor wie is het fijner om de frustratie hier te voorkomen door ofwel de verantwoordelijkheid voor immer gelijke beschikbaarheid van snacks bij een ouder te leggen ofwel de kinderen een rad voor ogen te draaien dat er niks te klagen valt omdat er tegen de tijd dat de broodtrommel open gaat voor iedereen precies evenveel verlepte crackers zijn omdat de verpakking in de naam van de heilige vrede in de prullenbak is beland.
In mijn optiek is het in al deze situaties de ouder die wegduikt voor de rol van de brenger van het nieuws dat het leven soms zuigt, ook tussen jou en je broer/zus. En dat is korte termijn fijn voor jezelf en lange termijn heel naar voor je kind.
sprankelend wijzigde dit bericht op 26-03-2024 11:34
0.67% gewijzigd
dinsdag 26 maart 2024 om 11:32
Ik vind juist dat er in dit topic enorm vanuit wordt gegaan dat het zusje vast wel iets geniepigs zal hebben gedaan, ik lees zelfs een reactie van KamilleT dat ze er maar alvast vanuit moet gaan dat het altijd aan de jongste ligt, wat me ook niet erg eerlijk lijkt, want waarom zou dat zou zijn? Ik vind stompen ook echt niet oké en ik snap dat TO dat sowieso corrigeert, even los van of de manier waarop effectief is.Suy schreef: ↑26-03-2024 11:24Er wordt heel veel nadruk gelegd op het fysieke. Zo van; dat is sowieso niet goed.
Dat klopt ook, maar we weten toch niet hoe het daar gaat in huis? Wie weet was dit de zoveelste keer dat hij aan het kortste eind trok. Wie weet is zusje een gehaaid krengetje die precies weet hoe ze broer op de kast krijgt. Jongens zijn (over het algemeen) fysieker dan meisjes. Verbaal ook (over het algemeen) iets minder sterk.
Het is vaak onmacht en hij is nog maar 10. Dus naast de nadruk op: jij slaat dus jij krijgt straf, zou ik nogmaals echt ook eens kijken naar de rol van zusje en jij als moeder. Twee tegen 1 is ook niet leuk.
Verder zou ik zoals iedereen al zegt zorgen dat er genoeg van dat soort dingen in huis zijn en anders inderdaad de crackers delen. Verwachten dat kinderen gaan overleggen over zoiets vind ik echt te ver gaan, sowieso zitten in dat soort overleg allerlei sociaal wenselijke dingen verstopt die je wordt geacht te zeggen. Het antwoord dat van je wordt verwacht is niet: 'O, wilde jij die crackers? Nou, ik eigenlijk ook, dus dan hebben we een probleem.' Er wordt toch wel van je verwacht dat je ze dan afstaat. Dat lijkt me voor een kind van acht wat veel gevraagd. Dan zou ik ze hooguit delen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 26 maart 2024 om 11:39
Ik spreek uit ervaring. Als oudste kind en ik heb het bij mijn kinderen zien gebeuren. We hadden hier dus alles of vast (kleuren bekers) of gelijk (altijd genoeg crackers). De kinderen kunnen beide prima delen maar met je zus is dat toch anders dan met vriendjes.Susan schreef: ↑26-03-2024 11:32Ik vind juist dat er in dit topic enorm vanuit wordt gegaan dat het zusje vast wel iets geniepigs zal hebben gedaan, ik lees zelfs een reactie van KamilleT dat ze er maar alvast vanuit moet gaan dat het altijd aan de jongste ligt, wat me ook niet erg eerlijk lijkt, want waarom zou dat zou zijn? Ik vind stompen ook echt niet oké en ik snap dat TO dat sowieso corrigeert, even los van of de manier waarop effectief is.
Verder zou ik zoals iedereen al zegt zorgen dat er genoeg van dat soort dingen in huis zijn en anders inderdaad de crackers delen. Verwachten dat kinderen gaan overleggen over zoiets vind ik echt te ver gaan, sowieso zitten in dat soort overleg allerlei sociaal wenselijke dingen verstopt die je wordt geacht te zeggen. Het antwoord dat van je wordt verwacht is niet: 'O, wilde jij die crackers? Nou, ik eigenlijk ook, dus dan hebben we een probleem.' Er wordt toch wel van je verwacht dat je ze dan afstaat. Dat lijkt me voor een kind van acht wat veel gevraagd. Dan zou ik ze hooguit delen.
dinsdag 26 maart 2024 om 11:47
Klopt exact. Ik vind het ook een taak van de ouder om hier een goed voorbeeld in te geven. Zoals ik al zei, genoeg andere mogelijkheden om te leren dat het leven soms niet altijd eerlijk is. Liever dat dan bij andere gelegenheden te leren dan je kinderen mee te geven dat diegene die het eerst iets pakt geluk heeft. Daarmee geef je namelijk ander signaal af.sprankelend schreef: ↑26-03-2024 11:32Dan blijft mijn vraag nog steeds overeind, voor wie is het fijner om de frustratie hier te voorkomen door ofwel de verantwoordelijkheid voor immer gelijke beschikbaarheid van snacks bij een ouder te leggen ofwel de kinderen een rad voor ogen te draaien dat er niks te klagen valt omdat er tegen de tijd dat de broodtrommel open gaat voor iedereen precies evenveel verlepte crackers zijn omdat de verpakking in de naam van de heilige vrede in de prullenbak is beland.
In mijn optiek is het in al deze situaties de ouder die wegduikt voor de rol van de brenger van het nieuws dat het leven soms zuigt, ook tussen jou en je broer/zus. En dat is korte termijn fijn voor jezelf en lange termijn heel naar voor je kind.
Niet altijd alles hoeft gelijk te zijn en soms heeft het ene kind geluk en soms het ander. Maar juist een gelegenheid als deze geeft je als ouder een kans om je kinderen te leren dat het niet netjes is om zomaar lukraak de laatste cracker/boterham/appel te pakken zonder je te bekommeren om diegene na je.
En voor die crackers heb je gewoon goede doosjes, waarin ze gewoon knapperig blijven, dus dat probleem snap ik al helemaal niet.
dinsdag 26 maart 2024 om 11:47
Het lijkt mij bizar oneerlijk als de jongste op voorhand de schuld krijgt omdat een of andere wildvreemde op internet roept dat ze uit ervaring weet dat dat gewoon zo is. Dat jij dat zo hebt meegemaakt, maakt het nog geen vaststaand gegeven. Het enige eerlijke lijkt mij gewoon per situatie proberen te kijken wat er speelt.
Sowieso, als ik altijd de schuld kreeg puur omdat ik de jongste was zou ik geen enkele reden zien om ooit nog mijn best te doen en me gezellig te gedragen thuis, wat heb je dan nog te verliezen? Je hebt het dan toch altijd gedaan, linksom of rechtsom, puur om je leeftijd. Ik vind het echt raar om dat als een soort wetmatigheid neer te zetten en een ander aan te sporen daar altijd maar vanuit te gaan.
susan wijzigde dit bericht op 26-03-2024 11:48
11.36% gewijzigd
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 26 maart 2024 om 11:47
Misschien had hij een andere keer het laatste van iets. Daar hoeft normaal gesproken geen competitie over te ontstaan, tenzij je echt opgroeit met het idee dat alles altijd gelijk moet zijn. Dat gepas en gemeet is toch niks?BlauweTulp schreef: ↑26-03-2024 10:57Dit. Je leert nu zoon dat ie eerder bij de kast moet zijn, voordat zusje de laatste van iets pakt.
anoniem_670e3ef0ebfff wijzigde dit bericht op 26-03-2024 11:48
4.44% gewijzigd
dinsdag 26 maart 2024 om 11:48
Nee, natuurlijk niet. Als broer zei dat ie het wel wil, ga je dus delen.Selene schreef: ↑26-03-2024 11:13Waarom?
Hij zegt dan: ik wil en dat moet zusje hem afstaan?
Leer je haar mooi onderdanig zijn. Of krijgt hij op zijn lazer, omdat hij niet zegt: neem jij maar?
Ik zou inzetten op beter contact tussen broer en zus, bijvoorbeeld door coöperatieve spellen te doen.
En meppen is sowieso naar kamer/gang/what ever.
dinsdag 26 maart 2024 om 11:48
Dat zeg ik toch ook. Je overlegt even met de ander en doorgaans komt daar wel een mogelijkheid uit. En als dat niet lukt dan deel je gewoon.Doreia* schreef: ↑26-03-2024 11:24Ja jij ja. Die eigen geld heeft, middelen en mogelijkheden om iets te kunnen kopen en daarmee het probleem op te lossen.
Heeft een kind van 10, die op de basisschool zit en het plein niet mag verlaten, niet over de inkopen in huis gaat en ook niet de middelen heeft om zijn eigen lunch te kunnen regelen, diezelfde mogelijkheden volgens jou?
Hier ligt een taak voor de ouders weggelegd. Zij zijn degenen die over de boodschappen gaan en dus ook over de verdeling van de boodschappen.
dinsdag 26 maart 2024 om 11:49
Precies. Of het je enige eten in die week is.
dinsdag 26 maart 2024 om 11:49
Als er gedeeld kan worden. Maar niet delen om te delen en dat er dan twee mensen taaie crackers op school zitten te eten.BlauweTulp schreef: ↑26-03-2024 11:48Nee, natuurlijk niet. Als broer zei dat ie het wel wil, ga je dus delen.
dinsdag 26 maart 2024 om 11:51
Waarom moet je daar kwaad over zijn? Het gaat om een pakje crackers.
Ik vind de hele ‘erken de emoties van je kind’ en ‘elke emotie mag er zijn’ beweging een beetje doorslaan. Ik denk dat we onze kinderen veel meer helpen door ze te leren (en voor te leven) dat je niet op alles in het leven een sterk emotionele reactie hoeft te hebben.
dinsdag 26 maart 2024 om 11:53
Juist als je wordt gevraagd of je het laatste koekje wil, ben je eerder geneigd om te zeggen 'Oh nee hoor neem jij maar!' En gun je de ander dus wat.
Als het allemaal draait om wie het eerste bij de kast is, krijg je gehaaide mensen die anderen juist niets gunnen en blij zijn dat ze nog op tijd zijn om het laatste koekje weg te gappen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
