Broer (10) en zus (8) elkaar pijn doen/vervelen

Mxie dinsdag 26 maart 2024 om 09:19

Hallo,

Overal is wel eens wat in huis

maar ik ben benieuwd naar jullie tips bij ruziënde kinderen (dochter 8 en zoon 10).

Zoals vanmorgen. Dochter deed een pakje crackers in haar broodtrommel. Laatste pakje. Zoon wilde die ook. Hij ging bozig achter haar staan, want hij wil de crackers! Uitgelegd: helaas, voor nu zijn ze op. We nemen nieuwe mee met de boodschappen. Er ligt genoeg in de kast. (zo doen we het wel vaker)
Hij loopt langs zijn zusje en geeft haar een flinke stomp op haar schouder, vanwege de crackers. Zusje huilen. Het deed haar flink pijn. Zo gaat het vaker om 'niks'.
Ik heb dochter getroost en zoon (voor de zoveelste keer) duidelijk gemaakt dat we elkaar hier in huis geen pijn doen. Vaker met hem besproken: ga uit de situatie als je voelt dat je boos wordt, tel daar tot 10. Niet gedaan helaas, met deze reactie tot gevolg. Als straf schermverbod voor 1 dag + excuses aanbieden aan zusje (elkaar aankijken, sorry zeggen, knuffel). Bij geen fatsoenlijk en gemeend excuus: nog een dag schermverbod erbij.
Zusje is vergevingsgezind dus de lucht is daarna snel geklaard. Zoon kan niet goed uitleggen hoe hij tot zijn actie komt en geeft iedereen de schuld, behalve hemzelf. Moeder en zusje maakten hem boos, moeder trekt partij, ik deed het niet expres. Hij heeft moeite met het verschil tussen per ongeluk en expres. Dat blijft lastig voor hem.

Ik had gedacht met zoon te praten en hem zelf te laten bedenken hoe zo'n situatie voorkomen of opgelost kan worden. Ik wil wel een 'straf' aan verbinden aan elkaar pijn doen.

Hoe kan ik hier beter of anders mee omgaan? In de 'hectische ochtendspits' valt het me extra zwaar en word ik er soms zelf emotioneel van.
Dit hiervoor is een incident, maar het komt vaak voor dat ze elkaar bij het ontbijt blijven triggeren, onder tafel elkaar vervelen met de voeten en 'hou op' naar elkaar roepen. Ook als iemand niet de kaas wil aangeven. Om vanalles. Ze blijven over elkaars grenzen heen gaan.
Mijn partner is op dat moment al naar zijn werk.

Nog andere tips of ervaringen? Ik dacht zelf ook aan de luisterkind methode. Iemand ervaring?

Anoniem_66fe539526f72 dinsdag 26 maart 2024 om 13:21

.

anoniem_66fe539526f72 wijzigde dit bericht op 26-03-2024 13:30
Reden: .

99.77% gewijzigd

Timetraveler dinsdag 26 maart 2024 om 13:26

Lento schreef: ↑
26-03-2024 12:45
En ruzie maken hoort er, zeker bij wat jongere kinderen, ook gewoon bij. Ik ben er echt weleens gek van geworden (drie kinderen dicht op elkaar) , maar tegenwoordig (16-19 jaar) is er eigenlijk geen ruzie meer.
Het schijnt ook goed te zijn voor de ontwikkeling van kinderen (geen idee of dat waar is, maar daar hield ik mij vroeger maar aan vast).

Dat geloof ik zeker. Ik ben enig kind, en dit is zo ongeveer het enige wat ik in mijn opvoeding gemist heb daardoor. Niet echt ruzie kunnen maken; met vriendinnetjes is dat toch anders; daar heb je altijd de angst dat ze niet meer terug willen komen.

nlies dinsdag 26 maart 2024 om 13:27

BlauweTulp schreef: ↑
26-03-2024 11:53
Juist als je wordt gevraagd of je het laatste koekje wil, ben je eerder geneigd om te zeggen 'Oh nee hoor neem jij maar!' En gun je de ander dus wat.

Als het allemaal draait om wie het eerste bij de kast is, krijg je gehaaide mensen die anderen juist niets gunnen en blij zijn dat ze nog op tijd zijn om het laatste koekje weg te gappen.

En die laat dan de hond uit toch? Of kennen jullie die reclame niet meer?

De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert

alouette dinsdag 26 maart 2024 om 13:39

nicole123 schreef: ↑
26-03-2024 12:21
Ik herken het wel, tussen broer en zus van 11 en 9 hier. Er hoeft maar iets kleins te gebeuren en zoon ramt erop. Ik vind dat onacceptabel en reageer boos naar beide partijen maar in het geval van slaan vooral naar degene die sloeg. Zoon is boos omdat zusje iets deed wat hij niet leuk vond en hij nu de schuld krijgt.

Ik begrijp de opmerkingen over hoe je beter met die crackers om had kunnen gaan en ben het daarmee ook helemaal eens, maar ik denk dat de bredere vraag is: hoe ga je ermee om als (niet meer heel jonge) kinderen onderling fysiek geweld gebruiken? Sla je daar extra op aan, hoe zorg je ervoor dat ze op een constructievere manier ruzies oplossen in plaats van er maar op los te gaan slaan?

Wat ik zelf niet doe is oprechte excuses naar elkaar eisen. Het komt in mijn ogen ook tegenstrijdig over, het afdwingen van excuses van iemand die volop in zijn boosheid zit en dat het dan ook nog gemeend moet zijn. En dan straf krijgen omdat je het niet meende. Ik denk dat je het daarmee alleen nog maar erger maakt. Wat we ook niet doen hier is inperken van schermtijd als straf inzetten voor iets wat niets met schermen te maken heeft. Ik vind schermtijd inperken wel een logische straf als kinderen zich niet aan de afspraken houden rondom schermen, bijv. langer of stiekem gamen, onzorgvuldig met de tablet omgaan, het scherm van een broer of zus afpakken, etc. Maar ik doe het niet voor iets wat er niks mee te maken heeft.

Wat ik wel doe is proberen de fysieke ruzie voor te zijn door al eerder in te grijpen op het gedrag van de ander. Maar dat lukt niet altijd, want soms ontploft het binnen 10 seconden, of ben ik gewoon even niet in de kamer. Als het fysiek wordt of ik zie er een agressief naar de ander toe lopen dan haal ik ze uit elkaar en zorg ik dat het fysieke stopt. Daarna spreek ik ze beiden aan op hun gedrag en geef ik aan hoe ze het met woorden op hadden kunnen lossen.

Wel merk ik bij mezelf dat ik dus slaan van een 11-jarige heel erg vind en daar extra heftig op reageer. Dat het emoties als boosheid bij me losmaakt. Ik spreek degene die fysiek werd meer aan dan de ander. En ook als eerste, niet alleen omdat ik het erger vind maar ook omdat het acuter is, ik ben dan immers al bezig met ze fysiek uit elkaar halen en wil dat het slaan onmiddellijk stopt. Ik merk net als bij jou dat zoon dit niet eerlijk vindt en daar dan weer boos, verongelijkt of verdrietig van wordt.

Ik vind dat een lastige, dus als iemand daar nog tips voor heeft? Hoe laat je enerzijds merken dat geweld gebruiken een absolute no-go is, maar blijf je zelf wel kalm en wordt het niet - daadwerkelijk of in de ogen van het kind - partij trekken voor degene die geslagen is?

Kun je dat laatste niet doen door ze beiden afzonderlijk hun verhaal te laten doen? Dus inderdaad bij fysiek geweld ze beiden naar hun kamer te sturen (bv) zodat het geweld stopt en ze even kunnen afkoelen. En daarna dan bij beiden afzonderlijk langs gaan om ze aan te horen. Dus meer luisteren dan ze aanspreken? Frustratie heeft in mijn ervaring hier thuis vaak te maken met je niet gezien/niet gehoord voelen en als hun verhaal er even mag zijn, helpt dat al een stuk. Het gaat dan ook niet om een schuldige vinden of partij kiezen.

Socie dinsdag 26 maart 2024 om 13:40

nicole123 schreef: ↑
26-03-2024 12:21
Ik vind dat een lastige, dus als iemand daar nog tips voor heeft? Hoe laat je enerzijds merken dat geweld gebruiken een absolute no-go is, maar blijf je zelf wel kalm en wordt het niet - daadwerkelijk of in de ogen van het kind - partij trekken voor degene die geslagen is?

Maar het is toch ook echt een no-go? Als je fysiek geweld gebruikt, ben je wat mij betreft 'af' en ga ik niet nog even aan hoor en wederhoor doen. Voor mij ga je dan de grens over van wat geoorloofd is. Voor mezelf zal ik volgende keer wel beter opletten of ik eerder kan ingrijpen, zodat het anders opgelost kan worden (met meer hoor- en wederhoor).

Anoniem_669679bf76515 dinsdag 26 maart 2024 om 13:48

frambozentaartje schreef: ↑
26-03-2024 09:39
Doe je dat wel vaker, dat je zegt 'pak maar iets anders' als de laatste van de 2 misgrijpt? Want dan voed je ze zelf een beetje op als haviken, natuurlijk. Die situatie van vanochtend had je op kunnen lossen door genoeg van hetzelfde voor beiden in huis te hebben / het pakje crackers in tweeën te delen / tot morgen te bewaren zodat je extra bij kon kopen en ze allebei iets anders mee te geven of erom te loten.

hier had het gedeeld moeten worden inderdaad. Of niemand dat mee, pak allebei maar wat anders. Het laatste opmaken op deze manier is hier onaardig gedrag. Dus voor jongste de kans zou krijgen om te stompen had oudste al op haar flikker gekregen.
Wij hebben hier ook voorkeur eten, de een vindt dit lekker, de ander dat. Dit soort dingen gebeuren als dat ineens veranderd.
Scenario hier zou zijn:
- gepiep om crackers
- ik heb geen geduld, gedoe om niks, en hoezo zeur jij om/ pak jij crackers, vorige week heb je nog gehuild omdat er alleen nog maar crackers waren en die lustte je net
- er wordt nagedacht om te onderhandelen: als ik hem dan de crackers geef, mag ik dan *iets belachelijk ongezonds*
- ik weer geen geduld
- kinderen als haviken in de kast op zoek naar iets 'beters'dan de cracker
- een is zielsgelukkig met een ouwe mueslireep waar er nog eentje van is, de ander mag twee van iets wat ze achterin de kast vindt, de crackers blijven liggen

Lento dinsdag 26 maart 2024 om 13:52

Socie schreef: ↑
26-03-2024 13:40
Maar het is toch ook echt een no-go? Als je fysiek geweld gebruikt, ben je wat mij betreft 'af' en ga ik niet nog even aan hoor en wederhoor doen. Voor mij ga je dan de grens over van wat geoorloofd is. Voor mezelf zal ik volgende keer wel beter opletten of ik eerder kan ingrijpen, zodat het anders opgelost kan worden (met meer hoor- en wederhoor).

Ik sta daar dan weer anders in, want ik snap echt wel dat een kind (het is een kind) soms zo getergd en emotioneel kan zijn dat het fysiek wordt. Zeker als een ander kind verbaal de baas is.

Mijn zoon is ook weleens geschorst door een vechtpartij op school toen hij een jaar of 12 was. Uiteraard niet acceptabel, maar hier zat een voorgeschiedenis van enkele jaren aan vast. Ik begreep mijn kind na het horen van de voorgeschiedenis wel (al keurde ik het geweld nog steeds af uiteraard).

Nou is het binnen een gezin een andere situatie, maar er kan natuurlijk best wat spelen bij zoon. Misschien voelt hij zich niet gezien, heeft hij al dan niet terecht de indruk dat hij achtergesteld wordt bij zijn zus, misschien heeft hij problemen op school etc.

Dus juist die hoor en wederhoor vind ik enorm belangrijk. Daar kan iedereen van leren. Van alleen boos worden op een kind is het nu enigszin beperkt en het kan zelf contraproductief werken.

nicole123 dinsdag 26 maart 2024 om 13:57

alouette schreef: ↑
26-03-2024 13:39
Kun je dat laatste niet doen door ze beiden afzonderlijk hun verhaal te laten doen? Dus inderdaad bij fysiek geweld ze beiden naar hun kamer te sturen (bv) zodat het geweld stopt en ze even kunnen afkoelen. En daarna dan bij beiden afzonderlijk langs gaan om ze aan te horen. Dus meer luisteren dan ze aanspreken? Frustratie heeft in mijn ervaring hier thuis vaak te maken met je niet gezien/niet gehoord voelen en als hun verhaal er even mag zijn, helpt dat al een stuk. Het gaat dan ook niet om een schuldige vinden of partij kiezen.

Ja, dat is een goed advies en dat probeer ik ook wel. Lukt niet altijd, want soms is het lastig om mijn boosheid over het slaan, over het uitdagen of over de ruzie an sich niet te laten merken. Ik wil eigenlijk helemaal geen partij kiezen, maar ook dat lukt niet altijd als er een de ander pijn doet en komt ook niet altijd zo over. Naar hun kamer gestuurd worden - ook als je duidelijk benoemt dat het is om even uit elkaar te zijn en dus niet als straf - vinden ze vaak ook al oneerlijk. Voor je het weet heb je daar drama over ('ik wil niet naar boven, want broer is al boven dus we zijn al uit elkaar, dus ik kan wel beneden blijven') en heb je drama op drama in plaats van dat het juist de-escaleert en de rust weerkeert. Wat het vaak extra gecompliceerd maakt is dat ze meestal precies ruzie maken op momenten dat je niet uitgebreid de tijd hebt. Vaak tijdens het avondeten, waarbij er dan een over 15 minuten naar sporttraining moet. Of tijdens het ontbijt op een schooldag of het schoenen aantrekken om naar school te gaan. Ik probeer daarin te voorkomen dat ze teveel op elkaars lip zitten, want dat is vaak het begin. Dus bijv. niet tegelijk de schoenen aantrekken, meteen naar buiten als je je schoenen aanhebt en niet in de gang blijven hangen of niet tegenover elkaar zitten aan tafel. Maar dan krijg ik dáármee weer gezeik, want 'waarom moet ik nu al mijn schoenen aantrekken, dat kan straks toch ook nog en waarom hoeft hij het dan nog niet?' of 'nu zit ik niet meer in het midden van de tafel en kan ik minder goed bij het beleg, ik wil weer terug naar mijn oude plek!'.

Anoniem_669679bf76515 dinsdag 26 maart 2024 om 14:02

Hier is de regel s ochtends geen gedoe. Gewoon niet. Niemand heeft geduld. Als je wat wil zorgen we ervoor dat het er is, of het wordt later goedgemaakt met je.
Als jij altijd x eet en je zus of broer pakt dat ineens ook heeft diegene een probleem als het op is. Doe je gewoon niet.
Voor zus wordt dit gekocht op verzoek, voor broer zo, gezamenlijke dingen even overleggen.
Niet voor elkaars neus weggrissen of als je merkt dat de ander ook wil beslis ik.
In 3 seconden.
Niet redelijk vaak ook. Een zwijgend het op de kast leggen en ze random wat uit de kast in de handen proppen werkt ook.
Ik ben s ochtends echt zelf te gehaast en nog niet wakker, voor dit soort gedoe.

vivapimpelmees dinsdag 26 maart 2024 om 14:17

Wel grappig hoe dat gaat hier op viva met zo'n topic. 5 pagina's zonder dat de (nieuwe) TO ook maar ergens op reageert.

Mxie dinsdag 26 maart 2024 om 14:23

Dank voor jullie reacties en inzichten!!
Zoon zit prima ik zijn vel. Dochter ook.

Dochter is zeker nietttt heilig

Ze kan sneaky doen en heel goed situaties uitlokken.
Ik oordeel niet naar de kinderen als ik de situatie niet heb gezien. Vanmorgen stond ik er toevallig met mijn neus bovenop. Vooral dat fysieke was zo niet nodig. Iemand pijn doen om iets wat ze normaal vaak prima zelf oplossen (elkaar wat gunnen, ander koekje meenemen).
Ik vind de straf 'geen schermtijd' niet helemaal hierbij horen. Vandaar dat ik benieuwd was naar jullie aanpak als er geschopt of geslagen wordt, of vergelijkbaar.

Knuffel + oprecht sorry zeggen en elkaar aankijken werkt hier vaak verzachtend. We dwingen niet, maar de sorry moet wel gemeend zijn.

nicole123 dinsdag 26 maart 2024 om 14:27

Surebaby schreef: ↑
26-03-2024 14:02
Hier is de regel s ochtends geen gedoe. Gewoon niet. (...)
Ik ben s ochtends echt zelf te gehaast en nog niet wakker, voor dit soort gedoe.

Volgens mij zijn er erg weinig mensen die in de ochtendspits met een gezin gedoe wel waarderen. De vraag is: hoe voorkom je dat de kinderen gedoe maken en hoe los je het met zo min mogelijk gedoe op?

Anoniem_6696405a91f67 dinsdag 26 maart 2024 om 14:28

Mxie schreef: ↑
26-03-2024 14:23
Dank voor jullie reacties en inzichten!!
Zoon zit prima ik zijn vel. Dochter ook.

Dochter is zeker nietttt heilig Ze kan sneaky doen en heel goed situaties uitlokken.
Ik oordeel niet naar de kinderen als ik de situatie niet heb gezien. Vanmorgen stond ik er toevallig met mijn neus bovenop. Vooral dat fysieke was zo niet nodig. Iemand pijn doen om iets wat ze normaal vaak prima zelf oplossen (elkaar wat gunnen, ander koekje meenemen).
Ik vind de straf 'geen schermtijd' niet helemaal hierbij horen. Vandaar dat ik benieuwd was naar jullie aanpak als er geschopt of geslagen wordt, of vergelijkbaar.

Knuffel + oprecht sorry zeggen en elkaar aankijken werkt hier vaak verzachtend. We dwingen niet, maar de sorry moet wel gemeend zijn.

Ik kan niet in jouw huis kijken en ken jouw kinderen niet. Maar voor mijn gevoel zou het alleen maar averechts werken, langer straf omdat je niet "oprecht" genoeg sorry zei. Sterker nog, ik denk dat ik er als kind vooral een goed actrice van zou zijn geworden.

Mxie dinsdag 26 maart 2024 om 14:31

vivapimpelmees schreef: ↑
26-03-2024 14:17
Wel grappig hoe dat gaat hier op viva met zo'n topic. 5 pagina's zonder dat de (nieuwe) TO ook maar ergens op reageert.

TO werkt ook

Nova dinsdag 26 maart 2024 om 14:33

Mxie schreef: ↑
26-03-2024 14:23
Dank voor jullie reacties en inzichten!!
Zoon zit prima ik zijn vel. Dochter ook.

Dochter is zeker nietttt heilig Ze kan sneaky doen en heel goed situaties uitlokken.
Ik oordeel niet naar de kinderen als ik de situatie niet heb gezien. Vanmorgen stond ik er toevallig met mijn neus bovenop. Vooral dat fysieke was zo niet nodig. Iemand pijn doen om iets wat ze normaal vaak prima zelf oplossen (elkaar wat gunnen, ander koekje meenemen).
Ik vind de straf 'geen schermtijd' niet helemaal hierbij horen. Vandaar dat ik benieuwd was naar jullie aanpak als er geschopt of geslagen wordt, of vergelijkbaar.

Knuffel + oprecht sorry zeggen en elkaar aankijken werkt hier vaak verzachtend. We dwingen niet, maar de sorry moet wel gemeend zijn.

Maar als je het niet doet, krijg je nog een dag scherm-straf erbij.
Dat klinkt vrij dwingend, eerlijk gezegd.

Ik vind je kinderen vrij oud voor gedwongen sorry zeggen met een knuffel.

Nyco dinsdag 26 maart 2024 om 14:37

Mxie schreef: ↑
26-03-2024 14:23
Dank voor jullie reacties en inzichten!!
Zoon zit prima ik zijn vel. Dochter ook.

Dochter is zeker nietttt heilig Ze kan sneaky doen en heel goed situaties uitlokken.
Ik oordeel niet naar de kinderen als ik de situatie niet heb gezien. Vanmorgen stond ik er toevallig met mijn neus bovenop. Vooral dat fysieke was zo niet nodig. Iemand pijn doen om iets wat ze normaal vaak prima zelf oplossen (elkaar wat gunnen, ander koekje meenemen).
Ik vind de straf 'geen schermtijd' niet helemaal hierbij horen. Vandaar dat ik benieuwd was naar jullie aanpak als er geschopt of geslagen wordt, of vergelijkbaar.

Knuffel + oprecht sorry zeggen en elkaar aankijken werkt hier vaak verzachtend. We dwingen niet, maar de sorry moet wel gemeend zijn.

Je dwingt dus wel want er moet onmiddellijk sorry gezegd worden en nog gemeend ook. Wie bepaald trouwens dat het gemeend genoeg is?

Ik vind het een heel rare regel. Sorry is het meest oprecht als het vanuit een intrinsieke motivatie komt, niet omdat het van jou moet.

poohtjesschrijft dinsdag 26 maart 2024 om 14:49

fysiek geweld is een keiharde no go, ik ga geen excuses afdwingen maar als je slaat, dan krijg je straf. Ik hoef geen hele verhalen of uitleg, gewoon niet.

na een tijdje valt het kwartje wel. Je moet natuurlijk wel kijken waarom een kind slaat, is het communicatief zo zwak dat slaan de enige uitweg is? Problemen met emotie regulatie? Of gewoon een kort lontje van nature als in snel ongeduldig?

vivapimpelmees dinsdag 26 maart 2024 om 14:51

Natuurlijk is die sorry dan niet gemeend.

nicole123 dinsdag 26 maart 2024 om 15:08

poohtjesschrijft schreef: ↑
26-03-2024 14:49
fysiek geweld is een keiharde no go, ik ga geen excuses afdwingen maar als je slaat, dan krijg je straf. Ik hoef geen hele verhalen of uitleg, gewoon niet.

na een tijdje valt het kwartje wel. Je moet natuurlijk wel kijken waarom een kind slaat, is het communicatief zo zwak dat slaan de enige uitweg is? Problemen met emotie regulatie? Of gewoon een kort lontje van nature als in snel ongeduldig?

En als het een van die laatste 3 dingen is en een kind er niet heel veel aan kan doen / lerende is, wat dan? Nog steeds enkel het slaan bestraffen en niet luisteren naar het waarom? Ik vind het lastig, want ik vind slaan echt een no-go, maar in hoeverre is het zich bewust misdragen en in hoeverre een impulsieve reactie? Vaak is het gedrag van de broer/zus dat eraan vooraf ging meer bewust misdragen en het slaan de impulsieve reactie. Wat is dan fouter? En wat als je er niet bij was of niet alles meegekregen hebt wat er onderling gebeurde? Hoe pak je dit het beste en eerlijkste aan?

nicole123 dinsdag 26 maart 2024 om 15:09

Dubbel

nicole123 wijzigde dit bericht op 26-03-2024 15:10

99.44% gewijzigd

nicole123 dinsdag 26 maart 2024 om 15:10

Nog een keer dubbel

nlies dinsdag 26 maart 2024 om 15:36

Zit me nu af te vragen hoe je ziet dat de sorry gemeend is, of puur theater. Daar zijn sommige kinderen heel goed in , volwassenen ook trouwens.
Voor mijn gevoel was mijn jongere zusje vroeger altijd de eerste om mama erbij te roepen als we ruzie hadden, , en waar de oorzaak lag, kreeg ik dan de meeste schuld, Ik was de oudste en ik had niet geroepen

De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert

turquasi dinsdag 26 maart 2024 om 15:40

Je spreekt jezelf inderdaad een beetje tegen TO wat het niet dwingen betreft...

Wat zou er eigenlijk gebeuren als je op tijd aanhaakt, als dat lukt in de hectiek, en ze gewoon vraagt hoe ze het zelf willen oplossen. Vraag bijvoorbeeld aan zus wat ze fijn zou hebben gevonden als de situatie andersom was geweest. Maar stel er is geen tijd dan inderdaad delen of allebei niks. Ik zou voortaan trouwens proberen de ochtend zo gezellig mogelijk te maken. Het is ieders start van de dag dus een belangrijk en bepalend gebeuren eigenlijk. Is op tijd komen het belangrijkste of is iedereens mentale gesteldheid het belangrijkste? Ik heb eens gelezen dat het beste wat je kunt doen voor je kind is ze elke ochtend weer enthousiast begroeten, alsof je ze gemist hebt (soms is dat ook echt zo haha) dat je letterlijk opveert als ze binnenkomen. Wat ook fijn is ze wat controle laten ervaren over hun leven want er moet al een heleboel. Dus zelf mogen uitvogelen hoe ze het lunch probleem aanpakken past wel binnen die strategie. Verder: wat kun je zelf nog meer verzinnen dat de ochtend routine makkelijker zou maken voor iedereen? Meer voorbereiden en ze wat meer gescheiden houden lijken me goede opties.

Lorem Ipsum

Socie dinsdag 26 maart 2024 om 15:40

nicole123 schreef: ↑
26-03-2024 15:08
En als het een van die laatste 3 dingen is en een kind er niet heel veel aan kan doen / lerende is, wat dan? Nog steeds enkel het slaan bestraffen en niet luisteren naar het waarom? Ik vind het lastig, want ik vind slaan echt een no-go, maar in hoeverre is het zich bewust misdragen en in hoeverre een impulsieve reactie? Vaak is het gedrag van de broer/zus dat eraan vooraf ging meer bewust misdragen en het slaan de impulsieve reactie. Wat is dan fouter? En wat als je er niet bij was of niet alles meegekregen hebt wat er onderling gebeurde? Hoe pak je dit het beste en eerlijkste aan?

Ik heb dezelfde overwegingen, maar toch stel ik allereerst een grens bij fysiek ingrijpen. Dat is gewoon not-done, dus in eerste instantie direct ingrijpen/straf als er geslagen wordt en niet beginnen met een gesprek en luisteren naar beiden partijen. Na de straf ga ik wel in gesprek en dan kan je samen verder kijken wat kind in het vervolg kan doen, maar het moet voor mij allereerst helder zijn dat slaan écht niet mag. Als ze 18 zijn en ruzie krijgen in de kroeg, kan je ook niet iemand gaan meppen als je getriggerd wordt.

Susan dinsdag 26 maart 2024 om 16:16

Surebaby schreef: ↑
26-03-2024 13:48
Dus voor jongste de kans zou krijgen om te stompen had oudste al op haar flikker gekregen.

Op je flikker krijgen alleen omdat je iets pakt wat bijna op is, vind ik dan ook wel weer erg overdreven. Overigens was het de jongste die de crackers had gepakt en de oudste die stompte.

Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

Actieve topics