Kinderen
alle pijlers
Buren hebben last van kinderen
zondag 9 augustus 2020 om 20:24
Wij wonen in een woonwijk waar vrijwel niemand kinderen heeft. Onze kinderen zijn 2 en 3 en huilen soms. Ze schreeuwen als ze spelen uit enthousiasme, soms huilen ze hysterisch als ze iets niet willen. We zeggen ze dat ze zachtjes moeten doen, geven ze een time-out als het nodig is en troosten ze als ze verdrietig zijn. Verder mogen ze niet voor tien uur ‘s ochtends in de tuin en houden we de ramen en deuren gesloten, ook met dit weer.
Toch hebben de buren last van de kinderen, zoals vanavond toen er over de schutting werd geroepen ‘godsamme, het lijkt wel of ze vermoord worden’. Toen de kinderen naar bed waren, hebben we even met de buurvrouw gepraat en zij beweert dat veel meer mensen in de buurt er last van hebben. Vooropgesteld dat het gehuil van andermans kinderen irritant is, weet ik toch niet goed wat ik er verder nog aan kan doen. Ik doe mijn best om een goede moeder te zijn, maar ook om een goede buur te zijn. Ik voel me niet meer vrij in mijn eigen huis en toch blijft het steeds gedoe. Iemand tips om de overlast te beperken?
Toch hebben de buren last van de kinderen, zoals vanavond toen er over de schutting werd geroepen ‘godsamme, het lijkt wel of ze vermoord worden’. Toen de kinderen naar bed waren, hebben we even met de buurvrouw gepraat en zij beweert dat veel meer mensen in de buurt er last van hebben. Vooropgesteld dat het gehuil van andermans kinderen irritant is, weet ik toch niet goed wat ik er verder nog aan kan doen. Ik doe mijn best om een goede moeder te zijn, maar ook om een goede buur te zijn. Ik voel me niet meer vrij in mijn eigen huis en toch blijft het steeds gedoe. Iemand tips om de overlast te beperken?
zondag 9 augustus 2020 om 20:38
Denk ook de buurvrouw "mag verwachten" dat je je kroost gewoon opvoedt en ook recht heeft op haar deel woongenot.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zondag 9 augustus 2020 om 20:39
Daarom ben ik er nu ook oprecht verdrietig over: we doen echt ons best binnen de mogelijkheden en nog krijgen we te horen dat we nergens rekening mee houden. Ik snap dat het voor anderen echt storend kan zijn, maar ik weet niet wat ik nog meer kan doen.Skadí schreef: ↑09-08-2020 20:34Lastig.
Hoe is je contact met de buurvrouw verder?
Het is voor ons natuurlijk niet mogelijk om te weten hoe erg het overlast is. Kleine kinderen maken nou eenmaal geluid/huilen soms etc. Ik woon zelf in een straat waar volgens mij mijn buren de enige zijn met een kind, toevallig rond dezelfde leeftijd als jouw kinderen. Dit kindje huilt en schreeuwt ook weleens. Ze is ook weleens heel druk. Wat voor mij persoonlijk al het verschil maakt is de manier waarop de ouders ermee omgaan. Ze grijpen meteen in en ze treden streng op. Er wordt meteen gecorrigeerd. Ik zie en hoor dat de ouders hun best doen en daarom zou ik niet gaan klagen aan de deur. Als zij echter hun kind maar laten huilen en van die vrije ouders zouden zijn, dan zou ik allang ingegrepen hebben en aan de deur hebben gestaan.
Ik zou proberen in gesprek te blijven met de buren. Het is niet de bedoeling dat zij overlast hebben van jouw kinderen, maar het is ook niet de bedoeling dat jij je niet vrij voelt in je eigen huis. Je moet je inderdaad niet gek laten maken.
zondag 9 augustus 2020 om 20:41
Ik verhuisde van een appartement naar een huis met een tuin en het leek me heerlijk om met een boek op een bankje in mijn tuin te kunnen zitten. In de praktijk kwam dat bijna niet voor, want de buren naast ons en die achter ons hadden kleine kinderen en dat gehuil en gegil was echt heel vervelend. Waarschijnlijk normaal, maar ik was er echt beroerd van. Ben verhuisd, heerlijk. Dus ik kan me de overlast voor je buren heel goed voorstellen. Ook als de buren in de tuin gingen eten was het een soort hoorspel, alles ging luid en ik had niet eens het idee dat ze zich er bewust van waren dat mensen ze konden horen. Sowieso heb ik soms de indruk dat de beleving van gezinnen zich beperkt tot de grenzen van hun gezin, geen benul van de rest van de wereld. Bij mijn vorige buren was dat in elk geval zeker zo.
Wat eten we vanavond?
zondag 9 augustus 2020 om 20:41
Hoezo zou ik ondankbaar zijn?sprokkelientje schreef: ↑09-08-2020 20:34Waarom moeten mensen in godsnaam dankbaar zijn voor normaal fatsoenlijk gedrag...beetje wereld op zijn kop lijkt me.
"Blij zijn" dat er zo weinig kinderen wonen uhhhhh....met zo'n mentaliteit zou ik niet graag jouw "ondankbare buurvrouw" zijn zeg want het zegt genoeg.
Ik vind het normaal dat je rekening houdt met je buren, maar zelf heb ik bijna geen positieve ervaringen gehad met oude buren. Kinderen van s'ochtends tot s'avonds de hele dag rennend door het huis. Zelfs beneden buren hadden er veel last van. Geluidsoverlast en zoveel meer.
Dus dan vind ik dat je best dankbaar mag zijn dat iemand rekening met je houdt. En ja het zou normaal moeten zijn, maar dat is het 9/10 keer niet.
zondag 9 augustus 2020 om 20:41
Ik vind het gekrijs van kinderen ook verschrikkelijk en ik heb zelf een kind. Ik begrijp niet waarom enthousiast spelen gepaard moet gaan met schreeuwen. Dat ze hysterisch huilen, een driftbui hebben of wat dan ook is logisch, maar dat het klinkt alsof ze vermoord worden niet. Dus wellicht zijn je kinderen toch wat luid?
zondag 9 augustus 2020 om 20:41
Nee, in de badkamer. Mijn man was hun haren aan het wassen. Buitendeur stond beneden open en ik liep even de tuin in om wat weg te gooien. Mijn kinderen hebben een buitengewoon gevoel voor drama en hysterie dus ik snap heel goed dat het voor hun ook vervelend was om te horen.
zondag 9 augustus 2020 om 20:43
Dit laatste zeker ja.makreel schreef: ↑09-08-2020 20:41Ik verhuisde van een appartement naar een huis met een tuin en het leek me heerlijk om met een boek op een bankje in mijn tuin te kunnen zitten. In de praktijk kwam dat bijna niet voor, want de buren naast ons en die achter ons hadden kleine kinderen en dat gehuil en gegil was echt heel vervelend. Waarschijnlijk normaal, maar ik was er echt beroerd van. Ben verhuisd, heerlijk. Dus ik kan me de overlast voor je buren heel goed voorstellen. Ook als de buren in de tuin gingen eten was het een soort hoorspel, alles ging luid en ik had niet eens het idee dat ze zich er bewust van waren dat mensen ze konden horen. Sowieso heb ik soms de indruk dat de beleving van gezinnen zich beperkt tot de grenzen van hun gezin, geen benul van de rest van de wereld. Bij mijn vorige buren was dat in elk geval zeker zo.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zondag 9 augustus 2020 om 20:43
makreel schreef: ↑09-08-2020 20:41Ik verhuisde van een appartement naar een huis met een tuin en het leek me heerlijk om met een boek op een bankje in mijn tuin te kunnen zitten. In de praktijk kwam dat bijna niet voor, want de buren naast ons en die achter ons hadden kleine kinderen en dat gehuil en gegil was echt heel vervelend. Waarschijnlijk normaal, maar ik was er echt beroerd van. Ben verhuisd, heerlijk. Dus ik kan me de overlast voor je buren heel goed voorstellen. Ook als de buren in de tuin gingen eten was het een soort hoorspel, alles ging luid en ik had niet eens het idee dat ze zich er bewust van waren dat mensen ze konden horen. Sowieso heb ik soms de indruk dat de beleving van gezinnen zich beperkt tot de grenzen van hun gezin, geen benul van de rest van de wereld. Bij mijn vorige buren was dat in elk geval zeker zo.
sprokkelientje wijzigde dit bericht op 09-08-2020 20:44
Reden: dubbel
Reden: dubbel
1.29% gewijzigd
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zondag 9 augustus 2020 om 20:44
Wat hadden je buren kunnen doen om het voor jou de overlast te verminderen?makreel schreef: ↑09-08-2020 20:41Ik verhuisde van een appartement naar een huis met een tuin en het leek me heerlijk om met een boek op een bankje in mijn tuin te kunnen zitten. In de praktijk kwam dat bijna niet voor, want de buren naast ons en die achter ons hadden kleine kinderen en dat gehuil en gegil was echt heel vervelend. Waarschijnlijk normaal, maar ik was er echt beroerd van. Ben verhuisd, heerlijk. Dus ik kan me de overlast voor je buren heel goed voorstellen. Ook als de buren in de tuin gingen eten was het een soort hoorspel, alles ging luid en ik had niet eens het idee dat ze zich er bewust van waren dat mensen ze konden horen. Sowieso heb ik soms de indruk dat de beleving van gezinnen zich beperkt tot de grenzen van hun gezin, geen benul van de rest van de wereld. Bij mijn vorige buren was dat in elk geval zeker zo.
Ik heb niet het idee dat wij alleen maar aan ons eigen gezin denken en niet aan de rest van de wereld, dus dat gaat me wat te snel. Ik herinner me de zondagochtend uitslapen maar al te goed en had er dan ook niet op zitten te wachten om wakker gehuild te worden door buurkind, dus onze kinderen komen niet ‘s ochtends buiten.
zondag 9 augustus 2020 om 20:44
Wij hebben ook kindloze buren.
Als ik gezellig met dochter van 10 in de tuin zit dan gaat buurvrouw naar binnen.
En dat is dan gewoon een conversatie op normale toon. En de onderwerpen zijn vaak school, vriendinnen etc.
Dat trok ik me in het begin vaak aan, maar nu denk ik maar : de buurvrouw wil relaxen in haar eigen bubbel en dat kan niet als ik een conversatie met mijn puber hou.....
Ik zou het eens gaan polsen bij de andere buren. Grote kans dat ze uit haar nek kletst die buurvrouw van je
Als ik gezellig met dochter van 10 in de tuin zit dan gaat buurvrouw naar binnen.
En dat is dan gewoon een conversatie op normale toon. En de onderwerpen zijn vaak school, vriendinnen etc.
Dat trok ik me in het begin vaak aan, maar nu denk ik maar : de buurvrouw wil relaxen in haar eigen bubbel en dat kan niet als ik een conversatie met mijn puber hou.....
Ik zou het eens gaan polsen bij de andere buren. Grote kans dat ze uit haar nek kletst die buurvrouw van je
zondag 9 augustus 2020 om 20:45
zondag 9 augustus 2020 om 20:46
Dan heb je toch echt last van normvervaging door eigen nare ervaring, begrijpelijk maar zo schuift het probleem juist de verkeerde kant op.Ikkuz schreef: ↑09-08-2020 20:41Hoezo zou ik ondankbaar zijn?
Ik vind het normaal dat je rekening houdt met je buren, maar zelf heb ik bijna geen positieve ervaringen gehad met oude buren. Kinderen van s'ochtends tot s'avonds de hele dag rennend door het huis. Zelfs beneden buren hadden er veel last van. Geluidsoverlast en zoveel meer.
Dus dan vind ik dat je best dankbaar mag zijn dat iemand rekening met je houdt. En ja het zou normaal moeten zijn, maar dat is het 9/10 keer niet.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zondag 9 augustus 2020 om 20:47
Bij schreeuwen zeggen we meteen dat ze daar mee moeten stoppen en dat doen ze dan ook meestal wel, maar meestal zijn ze het ook na twee seconde weer vergeten. Het is duizend keer herhalen in de hoop dat het een keer blijft hangen. Dat gillen om het gillen vind ik zelf ook irritant.Friezin71 schreef: ↑09-08-2020 20:41Ik vind het gekrijs van kinderen ook verschrikkelijk en ik heb zelf een kind. Ik begrijp niet waarom enthousiast spelen gepaard moet gaan met schreeuwen. Dat ze hysterisch huilen, een driftbui hebben of wat dan ook is logisch, maar dat het klinkt alsof ze vermoord worden niet. Dus wellicht zijn je kinderen toch wat luid?
Nog tips om ze stiller te laten zijn?
zondag 9 augustus 2020 om 20:47
Dat begrijp ik dus ook niet. De kinderen hier in de wijk schreeuwen keihard, gillen vreselijk en vloeken en tieren er ook nog bij.Friezin71 schreef: ↑09-08-2020 20:41Ik vind het gekrijs van kinderen ook verschrikkelijk en ik heb zelf een kind. Ik begrijp niet waarom enthousiast spelen gepaard moet gaan met schreeuwen. Dat ze hysterisch huilen, een driftbui hebben of wat dan ook is logisch, maar dat het klinkt alsof ze vermoord worden niet. Dus wellicht zijn je kinderen toch wat luid?
Dan denk ik wel eens van hallo, kunnen jullie niet normaal praten? Maar vraag me ook wel eens af waarom ouders niet kunnen zeggen dat het best een tandje minder mag. Waarom moeten alle buren eromheen meegenieten van het gekrijs en gegil ? Of valt dat onder de noemer het zijn kinderen en ze spelen zo leuk?
Nou is mijn dochter in haar uppie, misschien scheelt dat. Maar als ze een vriendin over de vloer heeft wil ik dat gegil en gekrijs ook echt niet hebben. Niet iedereen hoeft mee te genieten
zondag 9 augustus 2020 om 20:49
Zodra ze gillen of huilen binnen zetten.nouveauvague schreef: ↑09-08-2020 20:47Bij schreeuwen zeggen we meteen dat ze daar mee moeten stoppen en dat doen ze dan ook meestal wel, maar meestal zijn ze het ook na twee seconde weer vergeten. Het is duizend keer herhalen in de hoop dat het een keer blijft hangen. Dat gillen om het gillen vind ik zelf ook irritant.
Nog tips om ze stiller te laten zijn?
zondag 9 augustus 2020 om 20:50
Op dit moment zou ik heel blij zijn met kleine kinderen naast me, in de hoop dat die erger zijn dan die van mij
Maar ja, als ik op een gegeven moment uit de kinderen ben en een keer rust wil en er zit alsnog een blèrend kind naast me, zou ik ook flink balen.
zondag 9 augustus 2020 om 20:51
Haren niet wassen, alleen spoelen met water. En hooguit eens per week.
zondag 9 augustus 2020 om 20:52
Ik heb jaren ssstt geroepen als de kinderen plezier hadden in de tuin, de buitendeur dicht gedaan als er een een driftbui had enz.
Tot ik ontdekte dat ik gek was. De ene buurman klust al jaren elke vrije minuut in zn tuin. Volgens mij breekt hij elke keer zijn afgeronde project af en begint weer opnieuw. In ieder geval klinkt het zo. Verder hebben ze in de zomer elke, echt elke, avond de bbq aan en stink ik mijn tuin uit.
De andere buren hebben een hond die blaft. En die sturen ze dan naar buiten zodat hij daar kan blaffen.
Twee huizen verderop hoor je de kinderen op de ingegraven trampoline springen.
Het stel op de hoek heeft regelmatig een feestje. De overburen hebben geen oprit maar wel 2 auto s en ze kunnen niet parkeren waardoor er regelmatig een auto half voor de oprit staat
Ik ben dus ook gestopt om steeds mijn kin te corrigeren.
Tot ik ontdekte dat ik gek was. De ene buurman klust al jaren elke vrije minuut in zn tuin. Volgens mij breekt hij elke keer zijn afgeronde project af en begint weer opnieuw. In ieder geval klinkt het zo. Verder hebben ze in de zomer elke, echt elke, avond de bbq aan en stink ik mijn tuin uit.
De andere buren hebben een hond die blaft. En die sturen ze dan naar buiten zodat hij daar kan blaffen.
Twee huizen verderop hoor je de kinderen op de ingegraven trampoline springen.
Het stel op de hoek heeft regelmatig een feestje. De overburen hebben geen oprit maar wel 2 auto s en ze kunnen niet parkeren waardoor er regelmatig een auto half voor de oprit staat
Ik ben dus ook gestopt om steeds mijn kin te corrigeren.
zondag 9 augustus 2020 om 20:52
Het is dus niet minutenlang schreeuwen of krijsen want we zeggen er meteen wat van. Maar als kind overstuur is, kan ik wel zeggen dat ze moet stoppen met huilen, maar dat gebeurt dan toch echt niet.
zondag 9 augustus 2020 om 20:53
Joh, over een jaar (of 2) zijn de kinderen alweer wat ouder en begrijpen ze dingen ook beter. Ik zou me er verder niet te druk om maken. Je doet wat je kan. Ik ben vanmiddag ook binnen gaan zitten omdat die stemmetjes me door merg en been gingen. Muziekje aan gezet en glaasje wijn gedronken en het is weer okay (en ook stil inmiddels).nouveauvague schreef: ↑09-08-2020 20:50Op dit moment zou ik heel blij zijn met kleine kinderen naast me, in de hoop dat die erger zijn dan die van mij
zondag 9 augustus 2020 om 20:54
Ik heb juist de indruk dat kinderen niet meer ruimte in zijn gaan nemen, maar dat er minder ruimte gegeven wordt. Imo was het vroeger een gegeven dat kindergeluid onderdeel was van de dagelijkse maatschappij. Nu worden kinderen niet meer gezien als onderdeel van het geheel en is er minder tollerantie.sprokkelientje schreef: ↑09-08-2020 20:33Hoi, even een reactie van een ervaringsdeskundige "kindervrije" hier.
Ik herken wat je beschrijft letterlijk bij de buren die naast ons wonen (alleen hebben zij er 4).
Nu wonen wij in een straat waar wij eigenlijk op een bepaalde manier allemaal weleens "last" van elkaar hebben, buurman A klust graag (ja ook met dit weer) op zondag. Buren aan de overkant houden zo af en toe van een feestje in het weekend (met muziek die niet de onze is maar netjes stoppen om 00:00 en ik heb een harde stem en lach veel en vaak (en hard).
Dus, als ik een drukke dag op mijn werk heb gehad heb ik soms zwaar de ziekte in als ik net met mijn wijntje in de tuin zit en er is weer kinderdrama bij de buren, echter, zo heb ik dat ook als ik op zondagochtend de buurman noeste arbeid hoor verrichten en wil uitslapen en zo zullen ze dat ook met mij hebben als ik de slappe lach heb o.i.d.
Wij hebben een soort gedoogbeleid naar elkaar, tenzij het echt de spuigaten uitloopt (lees dag in dag uit klussen/kindergegil/elk weekend feest en keihard lachen).
Zoals jij het beschrijft lijkt het mij bij vlagen bloedirritant (ik trek kindergekrijs ook vaak slecht) maar is dit inherent aan het dicht op elkaars lip wonen.
Als jouw buurvrouw beweert wat ze beweert vind ik dat die andere buren dan ook maar naar jullie toe moeten komen als ze er echt zo'n last van hebben.
Los van dit alles heb ik wel sterk het gevoel dat de meeste kinderen een stuk luidruchtiger zijn geworden en meer ruimte innemen dan pakweg 30 jaar geleden maar dat kan ik nergens op baseren dan mijn eigen ervaringen.
Vervelend TO, maar probeer je er niet te veel van aan te trekken. Je doet je best, maar je kunt kinderen niet muilkorven. Als buuf last heeft van geluid (binnen de norm) moet ze inderdaad niet in een woonwijk wonen.
zondag 9 augustus 2020 om 20:55
