Kinderen
alle pijlers
Buren hebben last van kinderen
zondag 9 augustus 2020 om 20:24
Wij wonen in een woonwijk waar vrijwel niemand kinderen heeft. Onze kinderen zijn 2 en 3 en huilen soms. Ze schreeuwen als ze spelen uit enthousiasme, soms huilen ze hysterisch als ze iets niet willen. We zeggen ze dat ze zachtjes moeten doen, geven ze een time-out als het nodig is en troosten ze als ze verdrietig zijn. Verder mogen ze niet voor tien uur ‘s ochtends in de tuin en houden we de ramen en deuren gesloten, ook met dit weer.
Toch hebben de buren last van de kinderen, zoals vanavond toen er over de schutting werd geroepen ‘godsamme, het lijkt wel of ze vermoord worden’. Toen de kinderen naar bed waren, hebben we even met de buurvrouw gepraat en zij beweert dat veel meer mensen in de buurt er last van hebben. Vooropgesteld dat het gehuil van andermans kinderen irritant is, weet ik toch niet goed wat ik er verder nog aan kan doen. Ik doe mijn best om een goede moeder te zijn, maar ook om een goede buur te zijn. Ik voel me niet meer vrij in mijn eigen huis en toch blijft het steeds gedoe. Iemand tips om de overlast te beperken?
Toch hebben de buren last van de kinderen, zoals vanavond toen er over de schutting werd geroepen ‘godsamme, het lijkt wel of ze vermoord worden’. Toen de kinderen naar bed waren, hebben we even met de buurvrouw gepraat en zij beweert dat veel meer mensen in de buurt er last van hebben. Vooropgesteld dat het gehuil van andermans kinderen irritant is, weet ik toch niet goed wat ik er verder nog aan kan doen. Ik doe mijn best om een goede moeder te zijn, maar ook om een goede buur te zijn. Ik voel me niet meer vrij in mijn eigen huis en toch blijft het steeds gedoe. Iemand tips om de overlast te beperken?
zondag 9 augustus 2020 om 21:21
Dat dus, dat halfbakken gecorrigeer voor de vorm maar verder denken "fuck iedereen" mijn eigen bubbel is belangrijker dan de rest van de wereld.Oh-happy-day schreef: ↑09-08-2020 21:09Wat een dooddoener. Mensen kunnen allemaal een vrijstaande villa betalen denk je? Je hebt gewoon rekening met elkaar te houden.
Mijn ervaring: Wij wonen hier ontzettend fijn, maar de achterburen hebben dus ook krijsende kinderen. En weet je, die kinderen zijn kind, dat snap ik. Die gillen en zijn zich nergens van bewust. Maar het zijn de ouders die me irriteren. Met harde stem steeds roepen dat het nu afgelopen moet zijn, dat ze tot drie tellen, dat Tim NU op moet houden omdat hij anders een week lang geen tv mag kijken, enz. enz. De ouders zijn dan het ergste. Vandaag heb ik toevallig over de schutting geroepen of de kinderen iets zachter konden zijn omdat ik even wilde relaxen, en toen hoorde ik moeder naderhand ssst roepen tegen de kinderen als ze weer gilden. Alleen al het gevoel dat ik serieus genomen werd deed me goed. Ik snap dat je leefgeluiden hebt van je achter, voor en naaste buren in een wijk. Maar je kunt wel rekening met elkaar houden toch?
Ik vind dat de ergste vorm van territorium-autisme.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zondag 9 augustus 2020 om 21:26
Dat kende ik nog niet, territorium-autisme. Staat ook in de DSM?sprokkelientje schreef: ↑09-08-2020 21:21Dat dus, dat halfbakken gecorrigeer voor de vorm maar verder denken "fuck iedereen" mijn eigen bubbel is belangrijker dan de rest van de wereld.
Ik vind dat de ergste vorm van territorium-autisme.
zondag 9 augustus 2020 om 21:28
Nee, zelf bedacht voor mensen die door hun gedrag of herrie veel ruimte innemen in een ruimte of buitenruimte zonder daarbij oog te hebben voor de rest van hun leefomgeving of andere mensen die van diezelfde ruimte gebruik maken.Betty_Slocombe schreef: ↑09-08-2020 21:26Dat kende ik nog niet, territorium-autisme. Staat ook in de DSM?
sprokkelientje wijzigde dit bericht op 09-08-2020 21:29
0.67% gewijzigd
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zondag 9 augustus 2020 om 21:30
Wij zijn waarschijnlijk ook een gezin waar buren last van hebben, twee wilde jongens en een baby. Dat zal in de coronaperiode sowieso wellicht tot meer irritaties leiden aangezien we ook veel buiten in de tuin hebben geleefd.
Gelukkig voor de buren gaan we vanaf september/oktober meer binnen leven en zij waarschijnlijk ook. Als mijn kinderen ruziemaken, probeer ik ze wel vaker even naar binnen te halen en daar toe te spreken. Echter ben ik ook maar en mens.en word ik ook weleens buiten boos.
Lastig, je wilt natuurlijk ook niemand tot last zijn. Andersom hebben wij ook weleens last van feestjes van hun oudere kinderen, of vrienden over de vloer, een stinkende vuurkorf etc. Beetje geven en nemen.
Je bent je ervan bewust en probeert te doen wat kan, maar er mag ook nog geleefd worden.
Gelukkig voor de buren gaan we vanaf september/oktober meer binnen leven en zij waarschijnlijk ook. Als mijn kinderen ruziemaken, probeer ik ze wel vaker even naar binnen te halen en daar toe te spreken. Echter ben ik ook maar en mens.en word ik ook weleens buiten boos.
Lastig, je wilt natuurlijk ook niemand tot last zijn. Andersom hebben wij ook weleens last van feestjes van hun oudere kinderen, of vrienden over de vloer, een stinkende vuurkorf etc. Beetje geven en nemen.
Je bent je ervan bewust en probeert te doen wat kan, maar er mag ook nog geleefd worden.
zondag 9 augustus 2020 om 21:41
Leven mag zeker, moet zelfs! En leefgeluiden daar is niets mis mee, ik heb vanmiddag ook naar de playlist van mijn buurvrouw liggen luisteren, was best leuk voor de afwisseling 
Maar onze achterbuurkinderen....pffft, die gillen! Werkelijk ik ben niet snel geïrriteerd door kinderen maar die meiden! Voorheen woonde er een jongensgezin, echte kerels in de dop. Zij konden flink speelgeluid produceren en hun buren hebben daar wel eens over geklaagd. Ik niet, ik vond het wel eens vervelend maar het zijn kinderen.
Maar nu....gillen! Echt krijsen en veel huilen en nooit worden ze gecorrigeerd
Toevallig hoorde ik pa vanmiddag zeggen dat ze niet moesten nephuilen want dan wist hij niet wanneer het echt was 
Met andere woorden: zoals met zoveel dingen is de ene situatie de andere niet. Ik hoop dat jouw kinderen geluid produceren wat bij hun leeftijd hoort en zoals je OP lees, corrigeer je ook.
Succes!
Maar onze achterbuurkinderen....pffft, die gillen! Werkelijk ik ben niet snel geïrriteerd door kinderen maar die meiden! Voorheen woonde er een jongensgezin, echte kerels in de dop. Zij konden flink speelgeluid produceren en hun buren hebben daar wel eens over geklaagd. Ik niet, ik vond het wel eens vervelend maar het zijn kinderen.
Maar nu....gillen! Echt krijsen en veel huilen en nooit worden ze gecorrigeerd
Toevallig hoorde ik pa vanmiddag zeggen dat ze niet moesten nephuilen want dan wist hij niet wanneer het echt was Met andere woorden: zoals met zoveel dingen is de ene situatie de andere niet. Ik hoop dat jouw kinderen geluid produceren wat bij hun leeftijd hoort en zoals je OP lees, corrigeer je ook.
Succes!
zondag 9 augustus 2020 om 21:43
Ik vind de term autisme in deze echt heel vreemd gekozen. Noem het gewoon asociaal gedrag ofzo.sprokkelientje schreef: ↑09-08-2020 21:28Nee, zelf bedacht voor mensen die door hun gedrag of herrie veel ruimte innemen in een ruimte of buitenruimte zonder daarbij oog te hebben voor de rest van hun leefomgeving of andere mensen die van diezelfde ruimte gebruik maken.
zondag 9 augustus 2020 om 21:43
De vraag is natuurlijk: gilden ze inderdaad alsof ze vermoord werden? Ook mijn indruk is dat kinderen steeds meer herrie maken. Ik kan me niet herinneren dat ik vroeger tijdens het spelen op de toppen van mijn longen aan het gillen was. Toch lijken sommige kinderen tegenwoordig niet te kunnen spelen zonder dat te doen. Dus als jouw kinderen dat doen gewoon blijven corrigeren. Dat betekent natuurlijk niet dat ze geen geluid mogen maken, ze zijn er gewoon, daar zullen de buren aan moeten wennen.
anoniem_382964 wijzigde dit bericht op 09-08-2020 21:49
0.10% gewijzigd
zondag 9 augustus 2020 om 21:46
Ik vind wel dat er een verschil zit tussen kinderen en andere vormen van overlast. Als in: een kind is een levend wezen dat ook recht heeft om normaal te kunnen leven in z'n eigen huis. Daar hoort m.i. geen hele dagen corrigeren en op eieren lopen bij, dat is geen doen.sprokkelientje schreef: ↑09-08-2020 21:21Dat dus, dat halfbakken gecorrigeer voor de vorm maar verder denken "fuck iedereen" mijn eigen bubbel is belangrijker dan de rest van de wereld.
Ik vind dat de ergste vorm van territorium-autisme.
Een tweejarige is heel enthousiast of heel erg over z'n toeren en die maakt daar lawaai bij. Dat hoort erbij. Die tweejarige is net zo goed bewoner van de straat als jij en is dus niet belangrijker dan jij, maar ook niet minder belangrijk. De hele dag je kind shhh-en omdat Trijn daar last van heeft, daar ben ik op tegen. Langdurig gegil? Natuurlijk corrigeer je dat. Je zorgt dat ze niet al te vroeg buiten zijn, dat soort dingen. Maar een kind is een kind en heeft alle recht om dat te zijn. En ja, dat is soms vervelend. Klopt. Maar als je verwacht dat je in een woonwijk in stilte een (paar) uur een boekje kunt lezen in je tuin, heb je wat mij betreft geen reële wensen.
Zodra je zelf geen kinderen hebt, hoor je natuurlijk veel meer. Ik had op een gegeven moment geen relatie en de bovenbuurvrouw wel. Als die luidruchtige seks had, hoorde ik dat ook. Kunst, bij mij was het stil, dus er was ook geen ander geluid dat het wat af kon vangen. Zo werkt het met kinderen ook.
zondag 9 augustus 2020 om 22:00
Sprokkelientje, ik ben het met je eens. Ik ervaar lawaai als een soort grensoverschrijdend gedrag. Je kunt er ook niets tegen doen, behalve binnen gaan zitten. En met lawaai bedoel ik muziek (vooral van het genre waar jezelf niets mee hebt, dreundende bassen en zo), geknutsel aan motoren, het snijden van tegels en stenen, zomer in zomer uit, klusgeluiden zodra de lente zich aandoet, lekker buiten (waaaaarom niet in de winter in de garage met de deuren dicht) en inderdaad kinderen. Niets mis met gewoon spelende kinderen. Wel metmedag dag in dag uit het stuiteren van een voetbal, uren lang. Hier vlak bij is een kindje dat keurig de grenzen aanhoudt van tot hoever ze mag komen van haar ouders, en dat is tot aan de stoeprand. Wat ze vervolgens doet is met haar tenen tot de uiterste rand van de stoep gaan staan en dan uit volle borst, zonder enige aanleiding, heel hoog en hard gaan gillen. En pa en ma maar zeggen: ;Nee, Roos, dat mag je niet doen. Kom nou Roos stop daar eens mee. Roos, ik tel tot drie en dan moet je stoppen, een....., twee..., drie....kom nou Roos, stop nou, anders mag je vanavond niet op de tablet, Roos, stop nou toch, mama vind dit echt niet leuk". Etc, etc. Die ouders hebben een pedagogisch probleempje. Wat is er mis met Roos mee naar binnen nemen, deur dicht en grenzen aangeven? Maar ik zeg niets, want kom niet aan de bloedjes. Kinderen, prima, die spelen en maken geluid, maar huilen, krijsen en gillen is niet nodig. Als ouder zijnde hoef je niet te tolereren dat jouw kinderen overlast bezorgen. Af en toe een uitglijder, dat kan altijd, maar niet de hele dag en elke dag. Het is gewoon niet nodig. Echt niet. Haal ze binnen als het te gortig wordt en doe de deuren dicht. Gun de buren ook hun vredige uurtje in de tuin. Leer je kinderen rekening houden met de derden, in het redelijke. Dat moeten ze later ook.
zondag 9 augustus 2020 om 22:06
Heb je gelezen wat ik allemaal geschreven heb? Dan zou je gezien hebben dat ik ingrijp bij gillen en schreeuwen, zowel binnen als buiten. Hoop aannames in je bericht. Jammer.vivaeva schreef: ↑09-08-2020 22:00Sprokkelientje, ik ben het met je eens. Ik ervaar lawaai als een soort grensoverschrijdend gedrag. Je kunt er ook niets tegen doen, behalve binnen gaan zitten. En met lawaai bedoel ik muziek (vooral van het genre waar jezelf niets mee hebt, dreundende bassen en zo), geknutsel aan motoren, het snijden van tegels en stenen, zomer in zomer uit, klusgeluiden zodra de lente zich aandoet, lekker buiten (waaaaarom niet in de winter in de garage met de deuren dicht) en inderdaad kinderen. Niets mis met gewoon spelende kinderen. Wel metmedag dag in dag uit het stuiteren van een voetbal, uren lang. Hier vlak bij is een kindje dat keurig de grenzen aanhoudt van tot hoever ze mag komen van haar ouders, en dat is tot aan de stoeprand. Wat ze vervolgens doet is met haar tenen tot de uiterste rand van de stoep gaan staan en dan uit volle borst, zonder enige aanleiding, heel hoog en hard gaan gillen. En pa en ma maar zeggen: ;Nee, Roos, dat mag je niet doen. Kom nou Roos stop daar eens mee. Roos, ik tel tot drie en dan moet je stoppen, een....., twee..., drie....kom nou Roos, stop nou, anders mag je vanavond niet op de tablet, Roos, stop nou toch, mama vind dit echt niet leuk". Etc, etc. Die ouders hebben een pedagogisch probleempje. Wat is er mis met Roos mee naar binnen nemen, deur dicht en grenzen aangeven? Maar ik zeg niets, want kom niet aan de bloedjes. Kinderen, prima, die spelen en maken geluid, maar huilen, krijsen en gillen is niet nodig. Als ouder zijnde hoef je niet te tolereren dat jouw kinderen overlast bezorgen. Af en toe een uitglijder, dat kan altijd, maar niet de hele dag en elke dag. Het is gewoon niet nodig. Echt niet. Haal ze binnen als het te gortig wordt en doe de deuren dicht. Gun de buren ook hun vredige uurtje in de tuin. Leer je kinderen rekening houden met de derden, in het redelijke. Dat moeten ze later ook.
zondag 9 augustus 2020 om 22:07
Ik heb zelf een kleuter van bijna 4 en die lacht en speelt in haar badje en maakt geluid. Prima. Maar 2 deuren verder buurjongen krijst. Aan 1 stuk door. Tijdens het loopfietsen tijdens het rennen tijdens het spelen. Niet normaal praten maar echt uit volle borst op repeat krijsen. En aan de brievenbus klepperen. Bel heb ik er al uit getrokken, maar ik leer mijn kind 2x klepperen en als er niet wordt open gedaan dan KLAAR. Dit ventje al meerdere keren aangesproken maar die staat rustig een half uur te klepperen aan mijn deur. Fucking fijn als je even op bed ligt (ben net geopereerd en nog niet zo mobiel). En de ouders? Zitten binnen te gamen met headset op en trappen dat kind de hele dag naar buiten zonder toezicht. Het is gewoon zielig. Maar goed heb dus wel keihard last van m en ik ben niet de enige. Er zit imho dus wel degelijk een verschil in 'gewone' speelgeluiden en asociaal grenzeloos lawaai. Als mijn kind begint te bleren dan is het naar binnen. Driedubbel glas dus als ze binnen op dr kop krijgt hoort geen kip dat buiten.
zondag 9 augustus 2020 om 22:10
Want autisten vinden hun eigen bubbel belangrijker dan de rest van de wereld?sprokkelientje schreef: ↑09-08-2020 21:21Dat dus, dat halfbakken gecorrigeer voor de vorm maar verder denken "fuck iedereen" mijn eigen bubbel is belangrijker dan de rest van de wereld.
Ik vind dat de ergste vorm van territorium-autisme.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 9 augustus 2020 om 22:11
Je weet duidelijk weinig van autisme.sprokkelientje schreef: ↑09-08-2020 21:28Nee, zelf bedacht voor mensen die door hun gedrag of herrie veel ruimte innemen in een ruimte of buitenruimte zonder daarbij oog te hebben voor de rest van hun leefomgeving of andere mensen die van diezelfde ruimte gebruik maken.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 9 augustus 2020 om 22:14
Kinderen hebben niet alleen soms het volume van een brandweerauto, maar kinderstemmen zitten ook een octaaf hoger dan de stemmen van volwassenen. Op dezelfde toonhoogte als een rinkelende telefoon of een eierwekker.Betty_Slocombe schreef: ↑09-08-2020 21:01[...]
Volwassenen kun je horen en kinderen kun je ook horen. Pas als het geluid niet normaal is, is het een probleem. Het valt me op dat sommige mensen van kinderen veel minder kunnen hebben dan van volwassenen, ook in dit topic. [...]
Zodra het kind een keel opzet dan reageren volwassenen alsof er een alarm afgaat. Dat is handig, want dan ben je er als ouders net op tijd bij om te het kind uit een gevaarlijke situatie te redden.
Maar voor de buurvrouw die in de tuin zit te lezen en die helemaal niet in actie hoeft te komen is het geluid lastig te negeren. Kindergeschreeuw komt zelfs boven de oordoppen uit die ik tegenwoordig in heb als ik in mijn tuin de krant wil lezen, of zo...
Maar TO vroeg tips. Dit zijn de mijne:
- kinderen niet tegelijk in de badkamer maar om de beurt.
- sowieso wat vaker uit elkaar halen. De oudste gaat met papa een boodschap halen op de fiets en de jongste dekt met mama de tafel
- zelf op gedempte toon spreken en je kinderen leren dat ze bij je moeten komen om op normale toon iets tegen je te zeggen. Dus negeren als ze vanaf een meter of 5 mama! (of papa) roepen.
- rustmomentjes inbouwen overdag waarin je gaat kleuren aan tafel, een boekje voorleest, of zo.
- iedere dag even lekker naar buiten, naar het speeltuintje op de hoek zodat ze even kunnen uitrazen.
-buren uitnodigen voor een barbecue
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
zondag 9 augustus 2020 om 22:19
Hoe deed jij het zelf met je kinderen toen ze zo oud waren?merano schreef: ↑09-08-2020 22:14Kinderen hebben niet alleen soms het volume van een brandweerauto, maar kinderstemmen zitten ook een octaaf hoger dan de stemmen van volwassenen. Op dezelfde toonhoogte als een rinkelende telefoon of een eierwekker.
Zodra het kind een keel opzet dan reageren volwassenen alsof er een alarm afgaat. Dat is handig, want dan ben je er als ouders net op tijd bij om te het kind uit een gevaarlijke situatie te redden.
Maar voor de buurvrouw die in de tuin zit te lezen en die helemaal niet in actie hoeft te komen is het geluid lastig te negeren. Kindergeschreeuw komt zelfs boven de oordoppen uit die ik tegenwoordig in heb als ik in mijn tuin de krant wil lezen, of zo...
Maar TO vroeg tips. Dit zijn de mijne:
- kinderen niet tegelijk in de badkamer maar om de beurt.
- sowieso wat vaker uit elkaar halen. De oudste gaat met papa een boodschap halen op de fiets en de jongste dekt met mama de tafel
- zelf op gedempte toon spreken en je kinderen leren dat ze bij je moeten komen om op normale toon iets tegen je te zeggen. Dus negeren als ze vanaf een meter of 5 mama! (of papa) roepen.
- rustmomentjes inbouwen overdag waarin je gaat kleuren aan tafel, een boekje voorleest, of zo.
- iedere dag even lekker naar buiten, naar het speeltuintje op de hoek zodat ze even kunnen uitrazen.
-buren uitnodigen voor een barbecue
zondag 9 augustus 2020 om 22:21
Herkenbaar hoor dat had ik ook zo toen ze kleiner waren. Mijn buurvrouw ondervond vaak geluid. Onze huizen in de rij zijn giga gehorig. Ik hoor de buurman zelfs plassen.nouveauvague schreef: ↑09-08-2020 20:33Lieve reactiesZe huilen, maar zeker niet de hele dag door en het is ook niet elke avond drama. Verhuizen zou ik op zich best willen, maar is financieel nu even geen optie. Ik trek me dit soort dingen altijd nogal sterk aan. Weet ook niet precies wat dat is.
Ik heb mijn kinderen heel vaak gecorrigeerd en geleerd rustig te spelen.
En nu ze groter zijn en er veel meer kinderen in de wijk geboren zijn met keihard geschreeuw, gebrul en gehuil, baal ik ervan dat ik me al die jaren terug zo op mijn tenen gelolen heb en altijd rekening hield met iedereen. Zodat niemand last had van ons.
Ik blijf nog steeds van mening dat geschreeuw om niks nergens voor nodig is. Ze mochten hier ook echt niet voor 10 uur de tuin in. Nou momenteel worden er hier kinderen om 7 uur naar buiten gezet met volume op 10.
Maar ik had me echt minder vd wereld aan mogen trekken. Zeker toen ik recent de bewuste buurvrouw zei dat ze het zo gezellig vond al dat kindergeluid... Toen viel ik van mijn stoel.
binkie wijzigde dit bericht op 09-08-2020 22:31
7.38% gewijzigd
zondag 9 augustus 2020 om 22:22
sprokkelientje schreef: ↑09-08-2020 21:28Nee, zelf bedacht voor mensen die door hun gedrag of herrie veel ruimte innemen in een ruimte of buitenruimte zonder daarbij oog te hebben voor de rest van hun leefomgeving of andere mensen die van diezelfde ruimte gebruik maken.
De forum laag-begaafde spreekt.
TO: het klinkt alsof je er genoeg aandoet om de geluiden te beperken. Kleine kinderen maken nu eenmaal geluid en als buurvrouw daar niet tegen kan: hutje.
Ik heb ook zo'n rare buurvrouw gehad incl. jokken dat anderen ook last hadden wat uiteraard niet waar was (ze is er nog maar klaagt bijna niet meer) bleek dat ze vooral heel erg met zichzelf in de knoop zat en daar vooral de buitenwereld de schuld van gaf in plaats van aan zichzelf te werken. Zielig eigenlijk.
Als sommige mensen eenmaal hebben besloten ergens last van te hebben kunnen zich zich alleen maar daar op focussen. Laat dat niet jouw probleem worden.
anoniem_318965 wijzigde dit bericht op 09-08-2020 22:24
0.05% gewijzigd
zondag 9 augustus 2020 om 22:23
Ik vertel mijn ervaringen hier in de buurt. En ook de ervaring dat dat ingrijpen niet afdoende is en vaak blijft hangen in halfbakken pedagogische pogingen. Grens is het toverwoord maar kinderen denderen daar soms vrolijk overheen (en dat moet ook, ze moeten zelf ervaren wat de grens is, dus die moet je als kind zijnde opzoeken, maar die grens moet ook aangegeven worden) en ouders hebben geen adequate reactie. Even gechargeerd. Want ik realiseer me ook dat de meeste ouders ook hun best doen. Gedrag is niet altijd gemakkelijk te sturen maar soms mag er wel wat steviger grenzen aangegeven worden. Dat dus.
Aan de andere kant, bij oplopende temperaturen lopen de ergenissen ook op. Mensen leven meer buiten en je hoort meer van elkaar. Het wordt vanzelf weer september. Maar: door Corona waren veel kinderen vanaf half maart een tijd thuis, het was moo weer, dus veel buiten spelen. En soms ben ik het wel een keertje zat. En dat mag ook.
Aan de andere kant, bij oplopende temperaturen lopen de ergenissen ook op. Mensen leven meer buiten en je hoort meer van elkaar. Het wordt vanzelf weer september. Maar: door Corona waren veel kinderen vanaf half maart een tijd thuis, het was moo weer, dus veel buiten spelen. En soms ben ik het wel een keertje zat. En dat mag ook.
zondag 9 augustus 2020 om 22:35
Het is altijd prima om de kinderen te leren niet zo hard te schreeuwen; ik zie niet in waarom dat niet kan. Iedereen wordt weleens in zijn expressie geremd dus goed moment om hen te leren dat er ook anderen wonen.
Doe je dat eenmaal dan zou ik me niet zenuwachtig laten maken.
Doe je dat eenmaal dan zou ik me niet zenuwachtig laten maken.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zondag 9 augustus 2020 om 22:38
Je doet genoeg TO. Peuters zijn qua dat betreft gewoon pittig. Ze zoeken grenzen op en kunnen zich verbaal minder uiten dan ze willen en dat resulteert af en toe in driftbuien en gegil. Dat hoort erbij en het enige wat je kan doen in ingrijpen. Maar dat geeft bij peuters absoluut geen garantie op de toekomst. Die van mij kan ook een flinke driftbui krijgen als die zijn zin niet krijgt, met toegeven is hij het snelste stil maar dat ga ik echt niet doen. Jammer voor de buren, het hoort erbij.
zondag 9 augustus 2020 om 22:42
