Kinderen
alle pijlers
Choose your battles in co-ouderschap
maandag 4 juli 2022 om 19:13
Hallo!
Sinds een jaar of 8 zit ik met mijn ex in een soort van co-ouderschap. Dat gaat niet dramatisch slecht (zoals je hier ook weleens leest), maar het is ook zeker geen rozengeur en maneschijn. Ik vraag mezelf regelmatig af of ik ergens een punt van moet maken of dat ik maar (weer) moet laten gaan. Choose your battles dus.
Het lijkt mij prettig om een soort algemeen co-ouderschap topic te hebben, waar mensen elkaar tips kunnen geven of een luisterend oor kunnen bieden bij allerhande co-ouderschapgedoe (of andere regelingen), waar je niet meteen een eigen topic voor wil openen.
Zijn er meer forummers die daar behoefte aan hebben?
In de eerste post zal ik wat meer vertellen over mijn thuissituatie en waar ik tegenaan loop.
Sinds een jaar of 8 zit ik met mijn ex in een soort van co-ouderschap. Dat gaat niet dramatisch slecht (zoals je hier ook weleens leest), maar het is ook zeker geen rozengeur en maneschijn. Ik vraag mezelf regelmatig af of ik ergens een punt van moet maken of dat ik maar (weer) moet laten gaan. Choose your battles dus.
Het lijkt mij prettig om een soort algemeen co-ouderschap topic te hebben, waar mensen elkaar tips kunnen geven of een luisterend oor kunnen bieden bij allerhande co-ouderschapgedoe (of andere regelingen), waar je niet meteen een eigen topic voor wil openen.
Zijn er meer forummers die daar behoefte aan hebben?
In de eerste post zal ik wat meer vertellen over mijn thuissituatie en waar ik tegenaan loop.
zaterdag 6 januari 2024 om 01:04
Lief dat je het vraagt.
Eerlijk gezegd weet ik niet meer waarover het precies ging. Daarvoor spelen er teveel dingen tegelijkertijd. Ik vermoed dat ik die betreffende situatie onder een andere nick besproken heb.
Het is alleen jammer dat de ellende nooit ophoudt. Het ene is nog niet uit de irritatiezone of ex bedenkt wel weer iets nieuws. Vast niet om mij te frustreren, maar zo voelt het vaak niet.
Hij heeft nu zonder overleg een telefoon voor zoon gekocht. Leuk en aardig, maar ik weet nergens vanaf en vind dat zoiets best in overleg mag/kan. Al is het maar over welke abonnement of prepaid hij heeft, wat regels zijn qua meekijken op de telefoon en dergelijke. Maar ik maak me vast weer te druk erover.
Eerlijk gezegd weet ik niet meer waarover het precies ging. Daarvoor spelen er teveel dingen tegelijkertijd. Ik vermoed dat ik die betreffende situatie onder een andere nick besproken heb.
Het is alleen jammer dat de ellende nooit ophoudt. Het ene is nog niet uit de irritatiezone of ex bedenkt wel weer iets nieuws. Vast niet om mij te frustreren, maar zo voelt het vaak niet.
Hij heeft nu zonder overleg een telefoon voor zoon gekocht. Leuk en aardig, maar ik weet nergens vanaf en vind dat zoiets best in overleg mag/kan. Al is het maar over welke abonnement of prepaid hij heeft, wat regels zijn qua meekijken op de telefoon en dergelijke. Maar ik maak me vast weer te druk erover.
zaterdag 6 januari 2024 om 01:32
zaterdag 6 januari 2024 om 23:20
Herkenbaar hoor, die ellende die nooit op lijkt te houden. En is het rustig, dan sta je ‘aan’ voor de dingen die misschien wel gaan komen.
Wat betreft de telefoon, ik zou daar ook geen overleg over verwachten als dat een cadeau van hem alleen is. Nu kan ik je wel zeggen uit eigen ervaring dat telefoons een hoop gezeik opleveren. Maar mooi moment om telefoonregels voor bij jou af te spreken. Gaat hij mee naar jouw huis? Hoeveel, hoevaak mag zoon erop etc.
Verder even voor jezelf bedenken hoeveel verantwoording je wil hebben. Wat als hij kapot gaat? (hier kan ik een boek over schrijven) Wat als prepaid/abonnement op is?
M
Wat betreft de telefoon, ik zou daar ook geen overleg over verwachten als dat een cadeau van hem alleen is. Nu kan ik je wel zeggen uit eigen ervaring dat telefoons een hoop gezeik opleveren. Maar mooi moment om telefoonregels voor bij jou af te spreken. Gaat hij mee naar jouw huis? Hoeveel, hoevaak mag zoon erop etc.
Verder even voor jezelf bedenken hoeveel verantwoording je wil hebben. Wat als hij kapot gaat? (hier kan ik een boek over schrijven) Wat als prepaid/abonnement op is?
M
superuser2023 wijzigde dit bericht op 07-01-2024 08:51
18.41% gewijzigd
zaterdag 6 januari 2024 om 23:28
Telefoon gebruikt ze ipv de mijne eerder op spelletje op te doen of met mijn familie of hem te appen.
Verder heb ik alles afgedekt.
Ik heb het hem meegedeeld dat ik dat ging doen. O.a. omdat ze dan op vakantie in de auto er mee kon spelen.
Het toestel gaat niet mee naar hem en ik heb ouderlijk toezicht.
Waarom zou ik dat verder moeten overleggen?
Tablet vind ik helemaal onder huishoudelijke apparaten vallen. Wat maakt t uit of daat t labeltje 'van zoon' aan hangt of dat ie die van zn vader gebruikt.
Verder heb ik alles afgedekt.
Ik heb het hem meegedeeld dat ik dat ging doen. O.a. omdat ze dan op vakantie in de auto er mee kon spelen.
Het toestel gaat niet mee naar hem en ik heb ouderlijk toezicht.
Waarom zou ik dat verder moeten overleggen?
Tablet vind ik helemaal onder huishoudelijke apparaten vallen. Wat maakt t uit of daat t labeltje 'van zoon' aan hangt of dat ie die van zn vader gebruikt.
#dat noemen wij niet raar, dat vinden wij alleen maar heel bijzonder
zondag 7 januari 2024 om 00:05
Telefoonregels, ik heb geen idee. Dat ding komt mee naar hier en hij kijkt er filmpjes op en speelt een spelletje. Heb hem wel expliciet verboden er foto’s mee te maken. Dat wil ik echt niet, voelt niet goed voor mij. Voor de rest geen idee wat wel en niet toegankelijk is. Kan ex zien waar telefoon is, welke apps gebruikt worden, hoe lang zoon ermee bezig is? Maar ja die vragen had ik ook bij tablet en ik sta machteloos.
Qua verantwoording ook geen idee. Ergens vind ik het totaal niet mijn probleem, maar als die kapot gaat onder “mijn tijd” dan zou ik wel op de hoogste kast staan qua spanningen. Ik weet niet of hij abbo of prepaid heeft. Mij is echt niks verteld. Blijkbaar is dat oké, maar het voelt voor mij echt niet zo.
Telefoon niet meenemen (of tablet idem dito) is niet bespreekbaar. Zoon zit zowat vastgekleefd aan die dingen.
Apatura: tablet en telefoon zijn echt van zoon. No way dat ik daar op ga. Zijn spullen. Dat maakt het wel anders dan bij jou. Daarnaast gaan beide apparaten elke week mee naar mij. Als ze alleen daar waren was het wel anders geweest, nu word ik er ongevraagd mee geconfronteerd.
Qua verantwoording ook geen idee. Ergens vind ik het totaal niet mijn probleem, maar als die kapot gaat onder “mijn tijd” dan zou ik wel op de hoogste kast staan qua spanningen. Ik weet niet of hij abbo of prepaid heeft. Mij is echt niks verteld. Blijkbaar is dat oké, maar het voelt voor mij echt niet zo.
Telefoon niet meenemen (of tablet idem dito) is niet bespreekbaar. Zoon zit zowat vastgekleefd aan die dingen.
Apatura: tablet en telefoon zijn echt van zoon. No way dat ik daar op ga. Zijn spullen. Dat maakt het wel anders dan bij jou. Daarnaast gaan beide apparaten elke week mee naar mij. Als ze alleen daar waren was het wel anders geweest, nu word ik er ongevraagd mee geconfronteerd.
butterfly_fly wijzigde dit bericht op 07-01-2024 14:55
Reden: .
Reden: .
16.49% gewijzigd
zondag 7 januari 2024 om 00:28
Butterfly, heb je hulp? Voor jezelf en om om te gaan met wat er allemaal speelt? Ik vind het heel heftig om te lezen hoe je erin staat, je komt heel machteloos over, alsof je het allemaal al opgegeven hebt eigenlijk.
Want waarom zeg je 'telefoonregels, geen idee'? Jij kunt bij jou thuis gewoon regels instellen aangaande telefoongebruik. Idem voor tabletgebruik. Zeker bij een jong kind en met het eerste gebruik. En waarom vind jij het een grens over om op zijn telefoon en tablet te kijken? Natuurlijk kun jij erop kijken om je ouderlijk toezicht uit te voeren, dat is ook je verantwoordelijkheid bij een kind van die leeftijd (iets ouder dan 8).
Sterkte. Ik hoop echt dat je (meer) hulp zoekt, want als je eigenlijk denkt dat het niet veel uitmaakt waar hij is omdat hij zoveel gamet dan is dat best zorgelijk.
Want waarom zeg je 'telefoonregels, geen idee'? Jij kunt bij jou thuis gewoon regels instellen aangaande telefoongebruik. Idem voor tabletgebruik. Zeker bij een jong kind en met het eerste gebruik. En waarom vind jij het een grens over om op zijn telefoon en tablet te kijken? Natuurlijk kun jij erop kijken om je ouderlijk toezicht uit te voeren, dat is ook je verantwoordelijkheid bij een kind van die leeftijd (iets ouder dan 8).
Sterkte. Ik hoop echt dat je (meer) hulp zoekt, want als je eigenlijk denkt dat het niet veel uitmaakt waar hij is omdat hij zoveel gamet dan is dat best zorgelijk.
zondag 7 januari 2024 om 10:05
Zoon is 11/12 toch? Tuurlijk kun je jouw zoon opvoeden met telefoongebruik.
Ik vind het heel onverantwoord om te zeggen 'ik kijk er niet in om gezeur te voorkomen'
Het internet is een gevaarlijke plek voor jonge tieners. Nu is hij jong en kun je hem nog begeleiden. Als hij straks 16 is laat hij dat niet meer toe.
Zeker apps waar vreemden hem kunnen benaderen en met hem kunnen chatten, moet je in de gaten houden.
Er zitten genoeg weirdo's speciaal op populaire spelletjes en social media, op zoek naar tieners zonder toezicht.
Je doet je zoon nu echt tekort. Je hoeft dit ook niet autoritair aan te pakken. Tuurlijk ben jij de baas en bepaal je de regels, maar leg vooral ook goed uit dat je hem wil beschermen en ook precies waartegen.
Zat verhalen van tieners die zelfmoord plegen na cyberpesten, afgeperst worden om naaktfoto's en zelfs alleen maar rare seksuele of agressieve berichten in de chat krijgen is al heel heftig voor zo'n jong kind.
Maar vraag hier misschien wat tips want de regel die je nu hebt over geen foto's maken vind ik erg raar en niks toevoegen.
Hij kan nu een foto maken, versturen, foto wissen en jij weet helemaal niks. En doordat jij het verboden hebt, zal hij je nooit vertellen als hij in de problemen komt door die foto. Wat als iemand hem pest of afperst? Hij gaat het jou niet vertellen, dan krijgt hij gezeik.
De hele wereld heeft toegang tot hem als hij op dat ding zit. Jij denkt dat hij veilig op zijn kamer zit, maar je hebt geen idee wie contact met hem legt.
Ik vind het heel onverantwoord om te zeggen 'ik kijk er niet in om gezeur te voorkomen'
Het internet is een gevaarlijke plek voor jonge tieners. Nu is hij jong en kun je hem nog begeleiden. Als hij straks 16 is laat hij dat niet meer toe.
Zeker apps waar vreemden hem kunnen benaderen en met hem kunnen chatten, moet je in de gaten houden.
Er zitten genoeg weirdo's speciaal op populaire spelletjes en social media, op zoek naar tieners zonder toezicht.
Je doet je zoon nu echt tekort. Je hoeft dit ook niet autoritair aan te pakken. Tuurlijk ben jij de baas en bepaal je de regels, maar leg vooral ook goed uit dat je hem wil beschermen en ook precies waartegen.
Zat verhalen van tieners die zelfmoord plegen na cyberpesten, afgeperst worden om naaktfoto's en zelfs alleen maar rare seksuele of agressieve berichten in de chat krijgen is al heel heftig voor zo'n jong kind.
Maar vraag hier misschien wat tips want de regel die je nu hebt over geen foto's maken vind ik erg raar en niks toevoegen.
Hij kan nu een foto maken, versturen, foto wissen en jij weet helemaal niks. En doordat jij het verboden hebt, zal hij je nooit vertellen als hij in de problemen komt door die foto. Wat als iemand hem pest of afperst? Hij gaat het jou niet vertellen, dan krijgt hij gezeik.
De hele wereld heeft toegang tot hem als hij op dat ding zit. Jij denkt dat hij veilig op zijn kamer zit, maar je hebt geen idee wie contact met hem legt.
dropdrop wijzigde dit bericht op 07-01-2024 10:13
22.56% gewijzigd
zondag 7 januari 2024 om 10:07
Eens met S-Groot
Hier in huis zijn ook gewoon regels en je zal als ouder tegenwoordig echt wel iets mieten doen aan digitale opvoeding.
Hier hebben we afgelopen jaar via de bso wwn workshop kunnen volgen.
Vraag t sociale wijkteam eens og de jeugdverpleegkundige.
Je zoon heeft regels nodig.
Hier in huis zijn ook gewoon regels en je zal als ouder tegenwoordig echt wel iets mieten doen aan digitale opvoeding.
Hier hebben we afgelopen jaar via de bso wwn workshop kunnen volgen.
Vraag t sociale wijkteam eens og de jeugdverpleegkundige.
Je zoon heeft regels nodig.
#dat noemen wij niet raar, dat vinden wij alleen maar heel bijzonder
zondag 7 januari 2024 om 10:22
Je kan toch regels stellen in jouw huis? Ik neem aan dat je dat ook over andere dingen doet. Dus waarom ineens niet over de telefoon en de tablet is mij een raadsel.
Zolang jij die verantwoordelijkheid niet neemt zal er niets veranderen en zorg je niet voor jouw zoons veiligheid en welzijn.
anoniem_65e068bdece4c wijzigde dit bericht op 07-01-2024 10:49
67.90% gewijzigd
zondag 7 januari 2024 om 10:44
Moiren, wil je aub de quote weghalen?
Ik probeer wel regels te stellen, maar dat is wel erg lastig als zoon daardoor verandert in een kwade jongen. Uitspraken als “ik haat je” zijn me niet onbekend. Doordat ik zelf niet stabiel ben, kan ik hier niet goed mee omgaan.
Ik heb met zoon gesproken over het chatten en onbekenden op het internet, maar hij gaf aan nooit met iemand te chatten, behalve met bekenden. Doordat ik niet weet wat ik waar kan vinden, kan ik niet meekijken. Natuurlijk zou ik me hierin moeten verdiepen en dit uitzoeken, maar dat lukt me nu. Ik ben al “blij” als ik de dagen doorkom.
Ik probeer wel regels te stellen, maar dat is wel erg lastig als zoon daardoor verandert in een kwade jongen. Uitspraken als “ik haat je” zijn me niet onbekend. Doordat ik zelf niet stabiel ben, kan ik hier niet goed mee omgaan.
Ik heb met zoon gesproken over het chatten en onbekenden op het internet, maar hij gaf aan nooit met iemand te chatten, behalve met bekenden. Doordat ik niet weet wat ik waar kan vinden, kan ik niet meekijken. Natuurlijk zou ik me hierin moeten verdiepen en dit uitzoeken, maar dat lukt me nu. Ik ben al “blij” als ik de dagen doorkom.
zondag 7 januari 2024 om 10:51
Daar heet nou opvoeden. Hoe denk je door de puberteit te komen? Heb je al opvoedingsondersteuning? Zo nee, dan zou ik dat heel snel aan gaan vragen.
Of mss voor iedereen beter dat zoon bij vader woont?
anoniem_65e068bdece4c wijzigde dit bericht op 07-01-2024 10:59
52.07% gewijzigd
zondag 7 januari 2024 om 10:54
Butterfly, nogmaals mijn vraag of je hulp hebt? Serieuze hulp? Want het niet aankunnen om regels te stellen (althans, dat zoon daar boos op reageert) en al blij zijn als je de dag doorkomt schreeuwt dat je serieuze hulp (en mogelijk medicatie) nodig hebt. Als je dat al hebt en het nog steeds zo is dan vind ik dat ongelofelijk heftig en naar voor je 
. Hoop dat je snel effect van de hulp (en medicatie) mag zien want dit is niet houdbaar zo toch? Voor jezelf niet, maar voor je kind ook niet, je kan hem nu geen begeleiding en veilige haven bieden.
Je zegt ook dat je niet weet waar je wat kan vinden op zo'n telefoon en tablet, ik snap dat je je daar nu niet in kunt verdiepen maar vraag daar dan hulp voor. Een bekende die er wel verstand van heeft, het na kan kijken en jou kan vertellen hoe je het zelf ook kunt conrtoleren. Het is wel echt heel belangrijk namelijk, voor de basisveiligheid van je zoon.
. Hoop dat je snel effect van de hulp (en medicatie) mag zien want dit is niet houdbaar zo toch? Voor jezelf niet, maar voor je kind ook niet, je kan hem nu geen begeleiding en veilige haven bieden.Je zegt ook dat je niet weet waar je wat kan vinden op zo'n telefoon en tablet, ik snap dat je je daar nu niet in kunt verdiepen maar vraag daar dan hulp voor. Een bekende die er wel verstand van heeft, het na kan kijken en jou kan vertellen hoe je het zelf ook kunt conrtoleren. Het is wel echt heel belangrijk namelijk, voor de basisveiligheid van je zoon.
zondag 7 januari 2024 om 11:07
Oh jeetje Butterfly, je hebt geen hulp, geen medicatie en durft die ook niet te vragen weet ik nu. Alsjeblieft, ga met vader om tafel en laat je zoon meer bij vader zijn. Je voelt je kind als een zware belasting, bent liever zonder kind omdat je je ondanks alles wel je stinkende best doet maar dat teveel van je vraagt en je voelt dat het alsnog te kort doet en juist daarom heb je liever dat kind er niet is. Dat voelt een kind.
Ik heb het al eerder gezegd maar je kind krijgt hier echt heel veel van mee. Je bent bang hem te verliezen, maar omwille van je kind kun je echt beter een omgangsregeling aangaan nu ipv co-ouderschap. Dan is het voor jou overzichtelijker (2 dagen bijvoorbeeld, of begin nu met 1) en dan heeft kind een veiliger basis. Je bent nog heel ver van 'beter', gun je kind die veiligheid bij de andere ouder.
Ik heb het al eerder gezegd maar je kind krijgt hier echt heel veel van mee. Je bent bang hem te verliezen, maar omwille van je kind kun je echt beter een omgangsregeling aangaan nu ipv co-ouderschap. Dan is het voor jou overzichtelijker (2 dagen bijvoorbeeld, of begin nu met 1) en dan heeft kind een veiliger basis. Je bent nog heel ver van 'beter', gun je kind die veiligheid bij de andere ouder.
s-groot wijzigde dit bericht op 07-01-2024 14:57
Reden: op verzoek butterfly
Reden: op verzoek butterfly
8.32% gewijzigd
zondag 7 januari 2024 om 14:33
Voor je kind.
zondag 7 januari 2024 om 14:58
Butterfly_fly schreef: ↑07-01-2024 13:08S-Groot, wil je aub je herkenning van andere nick weghalen?
Ik heb hier teveel gezegd. Zal zo alles weghalen.
Ik heb het aangepast maar ik word echt heel verdrietig van de situatie waar je kind in zit en dat je uit angst niet de juiste hulp inschakelt. Alsjeblieft, doe het juiste voor je kind, hij heeft je nodig (en dat is in dit geval: meer tijd bij vader).
zondag 7 januari 2024 om 15:01
Het is echt heel zorgelijk dat je het belangrijker vindt om het maar weer weg te halen in een poging het terug te draaien/weg te poetsen dan dat je ingaat op de adviezen die gegeven worden.
zondag 7 januari 2024 om 15:43
Ik had het anders moeten doen, geen co ouderschap. Maar vader dwong het af toen hij zag wat hij met de minimale omgangsregeling aan alimentatie moest betalen. Dat gunde hij mij niet en de mediator zei dat een vader recht had op co ouderschap.
Het werd een 2,3,4,5 regeling. Waarbij vader veel en vaak op reis moest voor het werk. Gelukkig was daar Corona en bleef hij 2 jaar thuis. Maar goed, het bleef onregelmatig, wij hebben ook geen contact. Al mijn mails of apps, worden vanuit zijn kant genegeerd. Ik kon mij daar vreselijk over opwinden maar ik heb mij er bij neergelegd. Maar als hij dan een keer een mail stuurt en reactie blijft te lang uit, dan krijg ik reminder op reminder.
Bij hun vader mag alles, er is daar financieel ook veel meer te besteden dus met name in de eerste jaren kon het niet op, karten, bioscoop, concerten enz. Maar goed, kinderen worden ouder en de aard van het beestje verandert niet, dus nu is hij weer vooral met zichzelf en zijn vriendin bezig en de kinderen 18+ inmiddels moet het maar zelf uitzoeken.
De angst dat je kind liever bij de andere ouder wil wonen heb ik altijd gehad. Hierdoor heb ik zeker in de beginjaren veel te veel over mij heen laten lopen door de kinderen. Ook omdat ik de energie niet meer had om de strijd met hen aan te gaan, liet ik het maar gaan. Vooral als de “bij papa mag het wel” kaart werd getrokken. Maar uiteindelijk is 1 kind zelf naar zijn vader gegaan en daar gaan wonen. Ik kan achteraf wel zeggen dat het een goede keuze was van hem, maar wat was ik verdrietig en voelde ik mij afgewezen en gefaald als moeder. Het andere kind bleef gewoon de omgangsregeling volgen maar midden in de “ik doe wat ik wil” puberteit stonden zijn spullen bij zijn vader op straat. Inmiddels zijn de stofwolken neergedaald en is er wel weer contact maar de oude omgangsregeling is het nooit meer geworden.
Als ik achteraf alles van tevoren had geweten, denk ik dat ik nog 5 jaar had doorgezet met mijn ex. Dan waren de kinderen 18+ geweest, en hadden we geen ouderschapsplan gehad. Het had in ieder geval aan mijn kant enorm veel ergernis gescheeld en ik denk dat de kinderen niet opgezadeld waren met een loyaliteitsconflict. Maar goed, spijt is, wat een koe schijt. Toen dacht ik echt dat wij, ondanks dat wij samen niet meer verder konden, wij als ouders het wel zouden redden.
Het werd een 2,3,4,5 regeling. Waarbij vader veel en vaak op reis moest voor het werk. Gelukkig was daar Corona en bleef hij 2 jaar thuis. Maar goed, het bleef onregelmatig, wij hebben ook geen contact. Al mijn mails of apps, worden vanuit zijn kant genegeerd. Ik kon mij daar vreselijk over opwinden maar ik heb mij er bij neergelegd. Maar als hij dan een keer een mail stuurt en reactie blijft te lang uit, dan krijg ik reminder op reminder.
Bij hun vader mag alles, er is daar financieel ook veel meer te besteden dus met name in de eerste jaren kon het niet op, karten, bioscoop, concerten enz. Maar goed, kinderen worden ouder en de aard van het beestje verandert niet, dus nu is hij weer vooral met zichzelf en zijn vriendin bezig en de kinderen 18+ inmiddels moet het maar zelf uitzoeken.
De angst dat je kind liever bij de andere ouder wil wonen heb ik altijd gehad. Hierdoor heb ik zeker in de beginjaren veel te veel over mij heen laten lopen door de kinderen. Ook omdat ik de energie niet meer had om de strijd met hen aan te gaan, liet ik het maar gaan. Vooral als de “bij papa mag het wel” kaart werd getrokken. Maar uiteindelijk is 1 kind zelf naar zijn vader gegaan en daar gaan wonen. Ik kan achteraf wel zeggen dat het een goede keuze was van hem, maar wat was ik verdrietig en voelde ik mij afgewezen en gefaald als moeder. Het andere kind bleef gewoon de omgangsregeling volgen maar midden in de “ik doe wat ik wil” puberteit stonden zijn spullen bij zijn vader op straat. Inmiddels zijn de stofwolken neergedaald en is er wel weer contact maar de oude omgangsregeling is het nooit meer geworden.
Als ik achteraf alles van tevoren had geweten, denk ik dat ik nog 5 jaar had doorgezet met mijn ex. Dan waren de kinderen 18+ geweest, en hadden we geen ouderschapsplan gehad. Het had in ieder geval aan mijn kant enorm veel ergernis gescheeld en ik denk dat de kinderen niet opgezadeld waren met een loyaliteitsconflict. Maar goed, spijt is, wat een koe schijt. Toen dacht ik echt dat wij, ondanks dat wij samen niet meer verder konden, wij als ouders het wel zouden redden.
Ik doe mijn best
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
