Choose your battles in co-ouderschap

04-07-2022 19:13 207 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo!

Sinds een jaar of 8 zit ik met mijn ex in een soort van co-ouderschap. Dat gaat niet dramatisch slecht (zoals je hier ook weleens leest), maar het is ook zeker geen rozengeur en maneschijn. Ik vraag mezelf regelmatig af of ik ergens een punt van moet maken of dat ik maar (weer) moet laten gaan. Choose your battles dus.
Het lijkt mij prettig om een soort algemeen co-ouderschap topic te hebben, waar mensen elkaar tips kunnen geven of een luisterend oor kunnen bieden bij allerhande co-ouderschapgedoe (of andere regelingen), waar je niet meteen een eigen topic voor wil openen.

Zijn er meer forummers die daar behoefte aan hebben?

In de eerste post zal ik wat meer vertellen over mijn thuissituatie en waar ik tegenaan loop.
Alle reacties Link kopieren Quote
Superuser2020 schreef:
05-08-2022 16:44
Puberdochter bleef maar appen en vragen stellen vanaf haar vakantieadres dus ik heb haar maar gebeld ipv de ellenlange whatsappgesprekken. Op een gegeven moment kwam ex binnen en toen zag ik dat ze zich onprettig ging voelen. Gesprek maar afgerond maar ik had met haar te doen.

Ah wat sneu zeg
Alle reacties Link kopieren Quote
Eleven schreef:
05-08-2022 17:13
Waarom zullen mensen dat doen? Alsof ze hard haar best doet om haar rol als moeder teniet te doen. Alsof ze dat moet om anders geen plaats in hun relatie te hebben ofzo.

Ik heb die behoefte echt totaal niet met de moeder van mijn stiefkind. Stond zelfs foto's van hen 3en te maken toen ze de eindmusical had. Is toch fijn dat haar vader en moeder tegelijk aanwezig zijn denk ik dan..
Ja,dat zal het zijn.. Maar ja, echt niemand schiet er wat mee op! En niemand wordt er gelukkiger van..
Alle reacties Link kopieren Quote
Superuser2020 schreef:
05-08-2022 16:44
Puberdochter bleef maar appen en vragen stellen vanaf haar vakantieadres dus ik heb haar maar gebeld ipv de ellenlange whatsappgesprekken. Op een gegeven moment kwam ex binnen en toen zag ik dat ze zich onprettig ging voelen. Gesprek maar afgerond maar ik had met haar te doen.
Ach,heel naar voor je dochter.. Je merkt het meteen he, als ze je nodig hebben..
Wat schiet je ex nou op met een ongelukkige dochter!
Eleven schreef:
05-08-2022 09:58
Jep, hij noemt haar letterlijk zijn 'wandelende agenda'. Dus dat doet ze. Ze probeert alles te bepalen daar in huis en mijn ex heeft te weinig ruggengraat om er iets tegen te doen (maar dat heeft hij nooit gehad dus dat verbaast me niks). Dus oudste zoon was er op gegeven moment zo goed zat van dat we hem kleedgeld hebben gegeven. En alsnog 'mag' sommige kleding die hij heeft niet hierheen. Ze schildert me af als een of andere tokkie die niet voor haar eigen kinderen zorgt. In werkelijkheid zeggen de kinderen dat zij niet naar ze omkijkt als ze daar zijn, ze geen woord over mij mogen zeggen want ruzie en ze niet zichzelf kunnen zijn daar. Het gaat om de meest belachelijke dingen dat ze boos wordt op de kinderen. Afgelopen weekend waren de kinderen naar de verjaardag van hun oma (mijn ex schoonmoeder) en daar liep zij toen ook rond en zei alweer dingen als 'ach heb je je tokkie gedrag weer van je moeder overgenomen?'. Ondertussen hebben wij elkaar nog nooit fatsoenlijk gesproken omdat zij dat niet wil. Het is echt een heks eerste klas...

En jemig. Wat een verhaal joh van die Insta. Goed dat je vriendin er wat van gezegd heeft!
Och, alsof ik mijn eigen verhaal lees.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eleven schreef:
05-08-2022 10:04
Wat bijzonder zo die opmerkingen zeg 😅 Waarom zou ze zich bedreigd voelen?

Ik heb net 3 weken met mijn kinderen erop zitten. Die zijn net vertrokken naar papa. Jongste zag er tegenop vanwege de opmerkingen van stiefmoeder. Ik hoop dat ze zich in houdt, heb dat wederom weer gevraagd aan mijn ex. Maar die zal er waarschijnlijk toch niks aan doen.
Vervelend, als hij er niks van zegt. Dan zal het zeker niet veranderen helaas. Je ex beseft misschien niet voldoende hoe het jullie jongste kwetst. En het van jou horen is waarschijnlijk aan dovemansoren gericht. Hebben de kinderen het zelf ook al eens bij hem aangegeven?
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien stel ik me aan, misschien moet ik het loslaten, dus graag jullie ongezouten mening want verdorie ik heb het er lastig mee.

Ex verwijt mij niet te communiceren mbt de kinderen wat ik in mijn ogen wel doe. Zelf heeft hij zich aangemeld te gaan helpen bij een activiteit van de kinderen (soort KVW) in de week dat de kinderen eigenlijk bij mij zijn. Ik voel me boos, verdrietig en gepasseerd. Hij heeft me hier niks over gezegd. De pot verwijt de ketel?

Voor de kinderen kan het leuk zijn dat hij komt helpen (als ze dat zelf willen tenminste), maar toch heb ik er blijkbaar veel moeite mee. Ik probeer te denken dat hij op school ook zou kunnen helpen wekelijks en denk dat ik daar misschien minder moeite mee heb, toch lukt het me niet om de draai nu te maken. Zie ik het fout? Mijn omgeving loopt uiteen van "wat een eikel" tot "loslaten". Ik probeer om het los te laten, maar dit is de zoveelste streek die hij me levert. Hoeveel moet ik nog loslaten en negeren en en en? Wanneer houdt dit een keer op en kunnen we normaal met elkaar overleggen, zonder venijn, zonder strijd maar puur met het oog op de kinderen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Zou jij ook gaan helpen in die week?
Alle reacties Link kopieren Quote
sprankelend schreef:
24-08-2022 14:18
Zou jij ook gaan helpen in die week?
Ja, maar gelukkig niet op de momenten dat hij er is. Sorry, maar dat kan ik niet aan. Daarnaast zijn de dan aanwezige spanningen niet goed voor de kinderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tuurlijk is het een eikel en toch zou ik het loslaten want alles voor de kids. Wie weet zegt hij nog wel af en erger je je voor niets, of bakt hij er niks van en kun je erom lachen.
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
Butterfly_fly schreef:
24-08-2022 14:52
Ja, maar gelukkig niet op de momenten dat hij er is. Sorry, maar dat kan ik niet aan. Daarnaast zijn de dan aanwezige spanningen niet goed voor de kinderen.

Ok, heel nuchter bezien van de zijlijn is het zo dat er in jouw praktijk dus niet iets verandert. Of hij nou aan het helpen is bij jullie kinderen, af ligt te zien in één of andere greppel of op de Bahama's aan de cocktails zit, zolang jij fysiek ergens anders bent maakt dat voor jouw dag geen verschil. Dat het voor je gevoel weldegelijk verschil maakt snap ik ook. Het is bloed onder je nagels trekkend kutgedrag.

Maar zolang het voor je kinderen heel tof is (en dat is het gewoon echt als je vader betrokken is bij je leven, ongeacht wat jouw ego daarvan vindt) en het jou in de praktijk geen strobreed in de weg zit, zie ik echt geen andere route dan je ergernis naast je neerleggen of met een vriendin bespreken en daarna loslaten.

Het klinkt niet alsof je je draai al hebt gevonden in je nieuwe (gescheiden) bestaan. Wat voor mij destijds prettig was was bedenken dat mijn kinderen die dag al waardevolle tijd hadden doorgebracht met een ouder en dat ik dus niet meer zo aan hoefde te staan. Net als dat bij een gezin waar de ouders nog samen zijn de kinderen na een dag in de speeltuin ook echt prima zichzelf moeten kunnen vermaken in de avond. Dus koop voor deze avonden een lekker drankje voor jezelf, pak het boek waar je al maanden niet aan toekomt, vul je afwasteil met koud water, lekker je voeten erin en terwijl je afkoelt een hoofdstuk of twee. Lang leve je ex die deze extra vrije avond voor je heeft mogelijk gemaakt :yes:
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel nuchter bekeken heb je zeker gelijk. Ik probeer het ook zo te bekijken, alles voor de kinderen. Elke keer opnieuw. Het lukt alleen momenteel niet zo goed.

Dat ik na zo’n dag minder aan hoef te staan klopt helaas niet. Ze zullen me gemist hebben waardoor ze juist extra aandacht vragen. Extra intensief dus.

Het klopt dat ik mijn draai nog niet gevonden heb. Zeker niet. Elke dag is een worsteling en dit soort dingen kan ik er dan niet bij hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Butterfly, ik herken die innerlijke strijd en ben zelf ook heel hard op zoek naar het waarom en hoe verdraag ik dit.

Mijn kind sport, en er komen regelmatig mails voorbij waarin gevraagd wordt om hulpouders/rijouders. Ik merkte dat ik vorig schooljaar er last van heb gehad dat hij er direct bovenop sprong om zich aan te bieden. Omdat de communicatie kut is en ik geen zin had in nare situaties trok ik me terug en ging ik wel iets anders doen ipv helpen of supporteren. Dit schooljaar begon dus weer met de bekende hulpvraagmailtjes en de bekende reactie van ex. Ik heb hem nu gevraagd om er wat minder bovenop te springen als de kids bij mij zijn. Ik wil ook graag een leven opbouwen met de kids en hun supporter zijn. Samen is akward voor kind dat heen- en weer huppelt en voor mezelf. Hij: ‘ja maar jij….. in het verleden’. Die laat ik van me afglijden, maar makkelijk vind ik het niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe oud zijn je kinderen Butterfly?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is zeker niet makkelijk superuser2020
Naast de klote opmerking van hem, geeft hij wel gehoor aan je verzoek? Hopelijk ziet hij tenminste in dat de kinderen ook recht hebben op tijd met jou!

Mag ik vragen hoe het voor de scheiding ging qua helpen bij sport/school? Deden jullie dat beide?

Die strijd en dus het terugtrekken herken ik enorm. Dat doe ik ook om me er vervolgens rot bij te voelen. Het geeft hem alleen maar meer ruimte en ik ga er kapot aan.
Ik durf mijn ex er niet op aan te spreken, bang voor zijn reactie en de waslijst aan verwijten van dingen die ik allemaal niet goed doe in zijn ogen.
Alle reacties Link kopieren Quote
sprankelend schreef:
25-08-2022 13:59
Hoe oud zijn je kinderen Butterfly?
8 en 10 jaar oud.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vooralsnog wel, maar het schooljaar is net een goede week begonnen ;-)

Edit: het ging nu al mis.

Toch doen Butterfly. Bouw je eigen leven op, kom voor jezelf op, en laat al die ellende van je afglijden. (zegt zij die als een trillend rietje het appje stuurde over de geboden hulp)

Ik hou het bewust wat vaag. Maar Pb me gerust als je vragen hebt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap dat je dit lastig vind hoor. De communicatie loopt tussen mij en ex ook niet optimaal, en ik zou hier in het begin ook niet blij mee geweest zijn. Nu zoveel jaren verder is dat anders.
En ik moet toegeven dat het hier veel vaker andersom gebeurt. Ik help altijd al veel op school,ook voor de scheiding en word dus voor van alles gevraagd, ook in zijn weken.
En als ik kan, ga ik ook, en overleg dat eigenlijk nooit. Heb er ook nog nooit commentaar op gekregen van hem. Nou is hij het type dat überhaupt nooit een poot uitsteekt, dus ik zal 'm niet tegenkomen..
Alle reacties Link kopieren Quote
Fridaynight2020 schreef:
26-08-2022 23:33
Ik snap dat je dit lastig vind hoor. De communicatie loopt tussen mij en ex ook niet optimaal, en ik zou hier in het begin ook niet blij mee geweest zijn. Nu zoveel jaren verder is dat anders.
En ik moet toegeven dat het hier veel vaker andersom gebeurt. Ik help altijd al veel op school,ook voor de scheiding en word dus voor van alles gevraagd, ook in zijn weken.
En als ik kan, ga ik ook, en overleg dat eigenlijk nooit. Heb er ook nog nooit commentaar op gekregen van hem. Nou is hij het type dat überhaupt nooit een poot uitsteekt, dus ik zal 'm niet tegenkomen..
Mijn ex stak nooit een poot uit en hangt nu dus de oh zo geweldige en betrokken vader uit. Super voor de kinderen, maar dat steekt.
Ik deed wel eens helpen op school als het kon, maar ik probeer er nu dus rekening mee te houden of het zijn week is of niet. Zoals ik overal eerst over nadenk hoe het over komt en of hij er boos om kan worden. Ik probeer rekening met hem te houden, andersom lijkt dat niet zo te zijn. Ik kan daar erg boos en verdrietig van worden. Loslaten is het toverwoord… lukte dat maar. :(
Alle reacties Link kopieren Quote
Superuser2020 schreef:
25-08-2022 17:14
Vooralsnog wel, maar het schooljaar is net een goede week begonnen ;-)

Edit: het ging nu al mis.

Nee hè, zat hij er toch weer bovenop ondanks jouw verzoek het rustiger aan te doen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Butterfly_fly schreef:
27-08-2022 12:10
Mijn ex stak nooit een poot uit en hangt nu dus de oh zo geweldige en betrokken vader uit. Super voor de kinderen, maar dat steekt.
Ik deed wel eens helpen op school als het kon, maar ik probeer er nu dus rekening mee te houden of het zijn week is of niet. Zoals ik overal eerst over nadenk hoe het over komt en of hij er boos om kan worden. Ik probeer rekening met hem te houden, andersom lijkt dat niet zo te zijn. Ik kan daar erg boos en verdrietig van worden. Loslaten is het toverwoord… lukte dat maar. :(
Oh ja, zo een... Mijn ex hangt vooral de supervader uit als er een flink publiek is. Achter de schermen op school dus niet :nope:
Sterkte met leren loslaten.. Ontzettend moeilijk, maar tijd helpt..

Hier nog weer een hilarisch instagram voorval trouwens.. M'n ex en vriendin hadden geen tijd om jongste naar school te brengen (gr 8) en omdat ik dat sneu vond voor het laatste jaar, ben ik kind gaan brengen.(kind vindt het heel wat en wou heel graag dat ik dan mee ging) Ik had een leuke foto gemaakt en die naar kind doorgestuurd. Kind had die foto naar ex gestuurd en hij waarschijnlijk naar z'n vriendin.
Vriendin heeft die vervolgens op haar insta gepost met een tranentrekkend verhaal erbij .. Haar kleine *naam kind* naar groep 8.. Ze had t niet droog gehouden.. Oh,wat gaat de tijd toch snel en wat was ze blij dat ze van elk moment intens genoot :rofl: :woa:

Ik kreeg een screenshot van een vriendin die verbaasd zei "ik zag jou toch op school?? :@@:
Alle reacties Link kopieren Quote
Je moet er maar om lachen( als dat lukt) man man wat een treurigheid
Alle reacties Link kopieren Quote
Sjongejonge, vreemd zulke mensen. Echt hoor, waarom dan iets plaatsen op SM zeg?

Butterfly, mijn ex stak ook nooit een poot uit totdat hij co ouder werd.
Ik vond het juist fijn dat kind vanaf toen een betrokken vader had. (na verdriet en ellende gevoeld te hebben uiteraard)

Nu zijn we 13 jaar verder en blijkt toch wel dat kind veel meer binding met mij heeft dan met hem.
Hij deed voornamelijk veel in het begin, omdat het moest, tot er een nieuwe vriendin kwam (later zijn vrouw).
Vanaf toen ging hij vooral veel werken en voelde zij zich steeds minder fijn daar. Vrouw van ex interesseert zich niet echt voor haar, hij was er vaker niet dan wel.
Ging jaren goed maar nu ze wat ouder is vertelt ze meer.
Ze voelt zich veel meer thuis bij mij.
Huilt soms om voorvallen waarin ik haar dan advies geef het te bespreken /aan te geven. Want als ik het doe nemen ze het toch niet serieus. En ze heeft er de leeftijd voor om het zelf te moeten doen.

En ik vind het klote voor haar.
Want ik wilde (en dacht ook echt een lange tijd) dat ze het bij beide ouders goed had, tevreden was.
Maar ik kan er alleen maar voor haar zijn. Laatst vroeg ex iets aan mij en stelde zich kwetsbaar op. Dat vond ik lief. Hij begint het te voelen, en ja dat is zonde maar je kunt niet alleen aandacht in je kinderen steken als het jou uitkomt.

Wacht maar af, of hij dit wel vol gaat houden is nog maar de vraag.
Tijd helpt enorm om dingen los te kunnen laten. Komt goed.

Ik zeg niet dat het makkelijk is, maar richt je op je kinderen en jezelf en zo min mogelijk op hem.

Langzaam kom je los uit zijn "macht".
Ik vind het erg om te lezen dat je zo nadenkt of hij ergens boos om zou kunnen worden. Ik gun je dat je daar snel vanaf bent.
Alle reacties Link kopieren Quote
Butterfly_fly schreef:
27-08-2022 12:11
Nee hè, zat hij er toch weer bovenop ondanks jouw verzoek het rustiger aan te doen?
Yep
superuser2020 wijzigde dit bericht op 28-08-2022 09:23
11.87% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
@fridaynight2020
Niet te geloven. Vraag je je toch oprecht af waar ze het lef vandaan haalt. Onbegrijpelijk.

@justagirly
Voor mijn kinderen probeer ik ook blij te zijn, voor hen is het ook fijn dat ze een betrokken vader hebben. Hopelijk kom ik ooit op een punt dat ik het naast me neer kan leggen.
LIjkt me lastig om je kind zo te zien worstelen. Als ouder wil je inderdaad dat je kinderen het goed hebben bij beide ouders.
Meerdere mensen zeggen dat ik moet afwachten en kijken of hij het volhoudt, het liefste houdt hij het wel vol want voor de kinderen is het fijner als hij betrokken is. Ik hoop alleen dat het dan in overleg kan ipv achter mijn rug om. Daarnaast dat hij geen wedstrijd is, want dat lijkt hij er wel van te maken, inclusief mij afbranden tegenover de kinderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Superuser2020 schreef:
27-08-2022 16:23
Yep, ‘Ik ben gevraagd… hoor graag van je.’
Heeft hij dan al toegezegd of wacht hij op toestemming van jou?
Ben jij niet gevraagd?
Ik denk dat ik het niet helemaal volg.
Je mag me ook een PB sturen als je dat fijner vindt.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven