Kinderen
alle pijlers
Contact zoeken met (andere kinderen van) donor?
vrijdag 22 maart 2024 om 16:36
Ik ben op zoek naar andere ouders die met behulp van een donor zwanger zijn geraakt en een kind of kinderen hebben gekregen. Ik ben benieuwd of jullie overwegen om contact te zoeken met andere kinderen van deze donor of zelfs met de donor zelf (bijvoorbeeld via een dna-test of Facebookgroep op basis van de donorconferentie) Ik ben zelf lid van twee geheime facebookgroepen en daar heb ik ook al contact gelegd met twee andere gezinnen, het contact is heel laag in intensiteit (2 keer per jaar contact of alleen via Facebook) maar tegelijkertijd bijzonder omdat je eigenschappen herkent die je normaal bij je schoonfamilie zou herkennen denk ik.
zaterdag 23 maart 2024 om 20:28
zaterdag 23 maart 2024 om 20:57
Ravintola schreef: ↑23-03-2024 20:22Nee, ik zou me dat denk ik als peuter / kleuter niet gerealiseerd hebben. Maar later was het dan mogelijk minder spannend geweest om ernaar te vragen. Je wil dat je kind zich niet geremd voelt in het ontwikkelen van zijn identiteit en dit hoort er imo dan bij.
Maar dit is allemaal theoretisch want ik was al ruim volwassen.
Je was ruim volwassen toen… je erachter kwam dat je een kind van een donor bent?
Hier is het praten over de donor echt niét spannend, het is juist een heel gewoon onderwerp.
•
zaterdag 23 maart 2024 om 21:07
Tsja, je kunt voor ieder kind wel een perfect plaatje willen, maar zo is het leven gewoon niet.
Persoonlijk heb ik geen ervaring met donorkinderen, maar ik wil wel graag even de vergelijking trekken met kinderen van gescheiden ouders, in die zin dat perfect ouderschap een illusie is.
Er zijn zoveel kinderen die niet opgroeien in een standaard gezin. Er zijn zoveel kinderen die opgroeien zonder contact met de andere ouder.
Omdat de andere ouder ‘niet bekend ‘ is. Er niks mee te maken wilde hebben. Of overleden. Of omdat er geen contact mogelijk is.
Onderzoek heeft ook uitgewezen dat een significant deel van de kinderen IN een traditioneel gezin, niet van de vader van dat gezin zijn, en niet door donorschap (+/- 2 %). En dat de vaders dat soms wel, soms niet weten, maar de kinderen meestal niet.
Ja, het is belangrijk om te weten waar je vandaan komt. Maar, als dat niet bekend is of niet binnen de mogelijkheden ligt, betekent dat niet dat een kind direct voor het leven getekend is.
Het is belangrijk hoe de ouder die wel in hun leven is, er mee omgaat.
Het geheim houden etc is jaren geleden al bewezen niet helpend, dus daar gaat men tegenwoordig anders mee om.
Van de moeders hier die aangeven een kind van een donor te hebben, hoor ik alleen maar dat ze zich er bewust van zijn wat het voor hun kind betekent en dat ze er op anticiperen of bereid zijn dat te doen, naar gelang wat hun kind aangeeft.
Hou eens op met dat oordelen en veroordelen als het gaat om ouderschap. Er zijn meer manieren om een kind goed groot te brengen dan in een traditionele setting. Die traditionele setting is ook niet heilig, daarin gaan ook heel veel dingen fout.
Kinderen hebben sensitief-responsieve ouders nodig, die hun behoeftes aanvoelen en daar aan tegemoet komen. 1 ouder die dat kan en doet, is al genoeg om een evenwichtige ontwikkeling door te maken. In veel traditionele gezinnen hebben ze ook maar 1 ouder die daar voor beschikbaar is.
Hoe meer de maatschappij een probleem maakt van één ouderschap, hoe lastiger het voor de kinderen in éénoudergezinnen is.
Als je iets wilt betekenen voor die kinderen, doe je er goed aan om hun opvoedingssituatie niet zo te veroordelen. Dáár hebben ze wat aan.
Persoonlijk heb ik geen ervaring met donorkinderen, maar ik wil wel graag even de vergelijking trekken met kinderen van gescheiden ouders, in die zin dat perfect ouderschap een illusie is.
Er zijn zoveel kinderen die niet opgroeien in een standaard gezin. Er zijn zoveel kinderen die opgroeien zonder contact met de andere ouder.
Omdat de andere ouder ‘niet bekend ‘ is. Er niks mee te maken wilde hebben. Of overleden. Of omdat er geen contact mogelijk is.
Onderzoek heeft ook uitgewezen dat een significant deel van de kinderen IN een traditioneel gezin, niet van de vader van dat gezin zijn, en niet door donorschap (+/- 2 %). En dat de vaders dat soms wel, soms niet weten, maar de kinderen meestal niet.
Ja, het is belangrijk om te weten waar je vandaan komt. Maar, als dat niet bekend is of niet binnen de mogelijkheden ligt, betekent dat niet dat een kind direct voor het leven getekend is.
Het is belangrijk hoe de ouder die wel in hun leven is, er mee omgaat.
Het geheim houden etc is jaren geleden al bewezen niet helpend, dus daar gaat men tegenwoordig anders mee om.
Van de moeders hier die aangeven een kind van een donor te hebben, hoor ik alleen maar dat ze zich er bewust van zijn wat het voor hun kind betekent en dat ze er op anticiperen of bereid zijn dat te doen, naar gelang wat hun kind aangeeft.
Hou eens op met dat oordelen en veroordelen als het gaat om ouderschap. Er zijn meer manieren om een kind goed groot te brengen dan in een traditionele setting. Die traditionele setting is ook niet heilig, daarin gaan ook heel veel dingen fout.
Kinderen hebben sensitief-responsieve ouders nodig, die hun behoeftes aanvoelen en daar aan tegemoet komen. 1 ouder die dat kan en doet, is al genoeg om een evenwichtige ontwikkeling door te maken. In veel traditionele gezinnen hebben ze ook maar 1 ouder die daar voor beschikbaar is.
Hoe meer de maatschappij een probleem maakt van één ouderschap, hoe lastiger het voor de kinderen in éénoudergezinnen is.
Als je iets wilt betekenen voor die kinderen, doe je er goed aan om hun opvoedingssituatie niet zo te veroordelen. Dáár hebben ze wat aan.
patchouli_ wijzigde dit bericht op 23-03-2024 21:26
0.22% gewijzigd
had het net al aangepast toen ik dit las.
zondag 24 maart 2024 om 05:45
Dat klopt, dat je dan 1000 x naar verjaardagen van mensen moet omdat je toevallig dezelfde oma hebt ofzo. Dan vraagt niemand wil het kind dit wel, is er wel een klik. Dan word een kind ook richting mensen geduwd (en niet alleen een poging tot kennismaken maar soms hele weekenden of vakanties lang)Ravintola schreef: ↑23-03-2024 18:20Tja, het kan ook niet klikken tussen neefjes en nichtjes en toch moedigen de meeste ouders dat contact wel aan. Is imo net zo dat daar een kant andere verwachtingen kan hebben en dan maken de kinderen als ze groter worden zelf wel uit of ze dat contact aanhouden of laten verwateren. Prima, dat regelt zichzelf dan.
zondag 24 maart 2024 om 05:58
Dat jouw kind geen contact wil is uiteraard prima. Maar dat houdt niet in dat de andere donorkinderen van dezelfde donor geen behoefte zouden kunnen hebben om te weten dat jouw zoon bestaat. Zij weten niet van te voren dat hij niks wil, dat kunnen ze ook niet weten. Evengoed vindt hij het prima. Die andere kinderen mogen daarom best weten om een zo'n compleet mogelijk beeld te hebben dat jouw kind ook één van de donorkinderen is van donor huppeldepup. En als ze dan een poging tot contact doen en jouw zoon zegt nee dat hoeft voor mij niet is dat ook prima. Een compleet beeld is erg belangrijk en dat is ook de consequentie van kiezen voor een donor. Je weet dat er meestal vaker gedoneerd is en je weet dat die andere kinderen contact kunnen zoeken. Part of the deal. Net zoals de biologische kinderen contact kunnen zoeken. Part of the deal.Frizz schreef: ↑23-03-2024 08:56Ja jij verwoordt beter wat ik bedoel.
Ik ben natuurlijk moeder van een donorkind en derhalve projecteer ik alles wat wordt geschreven op onze situatie.
Mijn kind is niet opgezadeld met biologische broertjes/zusjes want dat past echt niet bij hem. Hij kent ook de kinderen van m’n vriend niet want wij willen de kinderen daar helemaal niet mee lastigvallen.
Het is een gevoelig kind dat héél ver kan doordenken. Het is aan mij om goed af te wegen wat goed is voor ZIJN (identiteits)ontwikkeling.
Ik geloof dat contact met andere gezinnen en kinderen ontzettend verwarrend zou kunnen zijn. Als volwassen donorkind projecteer je misschien je eigen huidige ideeën op ‘hoe het zou moeten zijn’ of hoe het voor jouzelf fijn had geweest.
Daarmee zou je zomaar voorbij kunnen gaan aan wat goed is voor een individu.
zondag 24 maart 2024 om 06:01
Nee hoor als ik geen intensief contact zou willen zou ik dat netjes aangeven. Maar ik zou iemand wel netjes te woord staan en vertellen wie ik ben en dat ik ook idd een donorkind ben van donor X. Daar heeft dat andere kind recht op. Compleet beeld.Lorem_Ipsum schreef: ↑23-03-2024 14:33Ja, en wat nou als de ander wél intensief contact wil en dat opdringt? Jij respecteert dat, maar er zijn misschien mensen die dat niet doen.
zondag 24 maart 2024 om 06:02
En daar moeten dan ook nog al die halfsiblings bij, met al hun verjaardagen?Bamboetafeltje schreef: ↑24-03-2024 05:45Dat klopt, dat je dan 1000 x naar verjaardagen van mensen moet omdat je toevallig dezelfde oma hebt ofzo. Dan vraagt niemand wil het kind dit wel, is er wel een klik. Dan word een kind ook richting mensen geduwd (en niet alleen een poging tot kennismaken maar soms hele weekenden of vakanties lang)
Ik blijf me verbazen over je redeneertrant: omdat kinderen gedwongen worden tot het bezoeken van irritante verjaardagen, moet je jezelf maar dwingen tot contact met halfsiblings waar zowel jij als ouders als je kind verder geen behoefte aan heeft? Want die behoefte heeft een kind niet spontaan, die stuur je als ouder.
Maar, even andersom: waarom die obsessie?
Als je daar, als ouder, behoefte aan hebt, om je kind in contact te brengen met de halfsiblings, prima hoor.
Maar beweer niet dat dat zo'n beetje onmisbaar is om gezond op te groeien.
Ik denk niet dat het kwaad kan, maar ik denk ook niet dat het nodig is.
Je doet je kind niks tekort als je de halfsiblings laat wachten tot de 16e verjaardag.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 24 maart 2024 om 06:04
zondag 24 maart 2024 om 06:06
Ja, als dat andere kind daar behoefte aan heeft. Dat ontkent toch ook niemand?Bamboetafeltje schreef: ↑24-03-2024 06:01Nee hoor als ik geen intensief contact zou willen zou ik dat netjes aangeven. Maar ik zou iemand wel netjes te woord staan en vertellen wie ik ben en dat ik ook idd een donorkind ben van donor X. Daar heeft dat andere kind recht op. Compleet beeld.
Maar nogmaals: die behoefte ontstaat bij jonge kinderen echt niet spontaan hoor, daat heb je als ouder een behoorlijk aandeel in.
Dus als je dat benoemt en verder kaat rusten, dan zal het kind er waarschijnlijk ook weinig aandacht aan besteden.
Mss wordt het tijd dat je gaat inzien dat jouw obsessie toch echt ontstaan is doordat jouw ouders het geheim wilden houden.
Tegenwoordig is die geheimhouding er zelden meer, dus staan kinderen er ook heel anders in.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 24 maart 2024 om 06:09
Ja, daar kunnen kinderen dus achterkomen als ze daar behoefte aan hebben. Nu is dat vanaf hun 16e, mss gaat dat veranderen.Bamboetafeltje schreef: ↑24-03-2024 06:04Niemand verwacht dat die man de erfenis gaat herschrijven of mee gaat naar zwemles. Maar een compleet beeld is wel goed. Hoe ziet die man eruit, hobby's.
Overigens heb ik donorpaspoorten voor mijn kinderen, waarin dat soort basale gegevens staan: leeftijd, uiterlijk, beroep, hobby's.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 24 maart 2024 om 06:10
En daarom lijk je je niet te kunnen voorstellen hoe relaxt daar tegenwoordig over gedaan wordt.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 24 maart 2024 om 06:12
Zo'n paspoort is wel wat anders dan iemand in het echt zien. Maar goed dat snapt iedereen denk ik wel.
Hopelijk gaat die leeftijdsgrens heel snel omlaag en als dat er dan toe zal leiden dat mannen niet meer willen doneren ja dan maar niet.
zondag 24 maart 2024 om 06:14
Maar niet qua de donor ontmoeten. Als het toch allemaal zo relaxed gaat waarom kan een kind van 4 dan wel heel relaxed horen dat het een donorkind is maar mag niet heel relaxed een foto van de donor zien.
zondag 24 maart 2024 om 08:01
Bamboetafeltje jouw eigen pijn maakt dat je een missie voert voor een groep mensen/kinderen die niet diezelfde ervaring en gevoelens hebben als jij. En daarom ook niet perse dezelfde behoeften.
Ik ken best wat andere bewust alleenstaande moeders (en Solo kent er wel meer dan ik) en voor zover ik weet zijn de kinderen van deze moeders niet boos of verdrietig noch hebben ze problemen met hun identiteit.
Dat komt omdat deze moeders open zijn over hun afkomst, zelf ontspannen kunnen praten over de donor en er ook gewoon voor open staan die donor te zoeken zodra dat mag.
Kom voorál op voor kinderen waarvan de ouders hun afkomst geheim wilden houden, dat lijkt me echt afschuwelijk en niet oké voor de ontwikkeling van een kind. Maar projecteer dat gevoel niet op donorschap in het algemeen.
Ik ken best wat andere bewust alleenstaande moeders (en Solo kent er wel meer dan ik) en voor zover ik weet zijn de kinderen van deze moeders niet boos of verdrietig noch hebben ze problemen met hun identiteit.
Dat komt omdat deze moeders open zijn over hun afkomst, zelf ontspannen kunnen praten over de donor en er ook gewoon voor open staan die donor te zoeken zodra dat mag.
Kom voorál op voor kinderen waarvan de ouders hun afkomst geheim wilden houden, dat lijkt me echt afschuwelijk en niet oké voor de ontwikkeling van een kind. Maar projecteer dat gevoel niet op donorschap in het algemeen.
•
zondag 24 maart 2024 om 08:26
Maar als het in jullie groep allemaal zo warm en open is, waarom mag een kind van 12 dan geen foto van de donor zien?Frizz schreef: ↑24-03-2024 08:01Bamboetafeltje jouw eigen pijn maakt dat je een missie voert voor een groep mensen/kinderen die niet diezelfde ervaring en gevoelens hebben als jij. En daarom ook niet perse dezelfde behoeften.
Ik ken best wat andere bewust alleenstaande moeders (en Solo kent er wel meer dan ik) en voor zover ik weet zijn de kinderen van deze moeders niet boos of verdrietig noch hebben ze problemen met hun identiteit.
Dat komt omdat deze moeders open zijn over hun afkomst, zelf ontspannen kunnen praten over de donor en er ook gewoon voor open staan die donor te zoeken zodra dat mag.
Kom voorál op voor kinderen waarvan de ouders hun afkomst geheim wilden houden, dat lijkt me echt afschuwelijk en niet oké voor de ontwikkeling van een kind. Maar projecteer dat gevoel niet op donorschap in het algemeen.
zondag 24 maart 2024 om 08:35
Mooi voorbeeld. Nérgens in dit topic staat dat iemand vindt dat dat niet mag. Dat heb je er zelf van gemaakt in je missie. Dat betekent bovendien dat je ook je eigen waarheid maakt (die jou vervolgens sterkt in je missie).Bamboetafeltje schreef: ↑24-03-2024 08:26Maar als het in jullie groep allemaal zo warm en open is, waarom mag een kind van 12 dan geen foto van de donor zien?
•
zondag 24 maart 2024 om 08:39
Er staat regelmatig dat er een contract getekend is waarin staat dat dat pas vanaf 16 jaar niet mag.
Hopelijk gaat die leeftijdsgrens eraf en wat mij betreft leidt dat dan ook tot afschaffing van het krijgen van kinderen via een donor. Maar ik vrees dat dat nooit zal gebeuren.
zondag 24 maart 2024 om 08:43
Omdat die regels nu eenmaal (nog) zo zijn.Bamboetafeltje schreef: ↑24-03-2024 06:14Maar niet qua de donor ontmoeten. Als het toch allemaal zo relaxed gaat waarom kan een kind van 4 dan wel heel relaxed horen dat het een donorkind is maar mag niet heel relaxed een foto van de donor zien.
En het gaat mij er niet om dat het niet mag, ik vind dat het niet hoeft.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 24 maart 2024 om 08:44
zondag 24 maart 2024 om 08:45
Nogmaals: het is geen kwestie van niet mogen (vanuit de ouders), maar van niet nodig.Bamboetafeltje schreef: ↑24-03-2024 08:26Maar als het in jullie groep allemaal zo warm en open is, waarom mag een kind van 12 dan geen foto van de donor zien?
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
