Kinderen
alle pijlers
Derde kindje
dinsdag 26 december 2017 om 20:21
Hallo allemaal,
Ik weet het, ontelbaar veel topics zijn hierover en ik heb ze allemaal al gelezen. Advies kan niemand echt geven denk ik, ik
hoop op herkenbaarheid? Of even Mn verhaal kwijt.
6 maanden geleden moeder geworden van onze tweede zoon. De zwangerschap was klote. Eerste 5 maanden kotsmisselijk, daarna halve dagen werken, bekkeninstabiliteit etc. Ik heb gezworen: dit nooit meer. Bevalling: ging snel, goed te doen. Helaas toch totaalruptuur (viel mee vond ik maar wel operatief gehecht) en een blaas- en baarmoederverzakking. Dat gaat nu eigenlijk heel goed hoewel het allemaal even duurde met Mn lijf. Borstontsteking, baarmoederontsteking, spruw, we hebben het allemaal gehad. Maar ook: de liefste, mooiste en makkelijkste baby die er is! Vanaf zijn geboorte heb ik al het gevoel: ik wil 3 kinderen. Eerst nog op hormonen gegooid maar het gevoel wordt sterker. En nu zoonlief een aantal babyspullen al niet meer in gebruik heeft: ik kan er geen afstand van doen.
Manlief wil niet (maar zegt ook: ja voorlopig niet). Hij vindt 2 kinderen (oudste is nu 2,5) best pittig. Zijn tegenargumenten:
Ik ben een beroerde zwangere. Veel zorg komt dan op hem.
Financieel (hoewel ik denk dat dat best kan). Hij is bang dat onze jongens tekort te doen. Wil verre reizen met ze maken, op wintersport. Ik heb die behoefte minder.
Weer opnieuw beginnen, slaaptekort. Hij kijkt er vooral naar uit dat ze ouder zijn.
De jongens moeten tijdelijk een kamer delen.
Bang voor een ongezond kindje of een meerling.
Ik snap hem, echt. Maar het voelt gewoon nog niet af ofzo. Gaat dit over?
Ik ben bijna 35.Heb gezegd áls we een derde willen dan wil ik dat wel voor Mn 37e (zwanger zijn).
Vanwege tevee littekenweefsel zou het een keizersnede worden. Man ziet ook op tegen lang herstel.
Hij is praktisch. Ik wil Mn gevoel volgen. Maar ik ben ook gezegend met 2 gezonde jongens natuurlijk. Waarom kan ik dat niet genoeg vinden????
Ik weet het, ontelbaar veel topics zijn hierover en ik heb ze allemaal al gelezen. Advies kan niemand echt geven denk ik, ik
hoop op herkenbaarheid? Of even Mn verhaal kwijt.
6 maanden geleden moeder geworden van onze tweede zoon. De zwangerschap was klote. Eerste 5 maanden kotsmisselijk, daarna halve dagen werken, bekkeninstabiliteit etc. Ik heb gezworen: dit nooit meer. Bevalling: ging snel, goed te doen. Helaas toch totaalruptuur (viel mee vond ik maar wel operatief gehecht) en een blaas- en baarmoederverzakking. Dat gaat nu eigenlijk heel goed hoewel het allemaal even duurde met Mn lijf. Borstontsteking, baarmoederontsteking, spruw, we hebben het allemaal gehad. Maar ook: de liefste, mooiste en makkelijkste baby die er is! Vanaf zijn geboorte heb ik al het gevoel: ik wil 3 kinderen. Eerst nog op hormonen gegooid maar het gevoel wordt sterker. En nu zoonlief een aantal babyspullen al niet meer in gebruik heeft: ik kan er geen afstand van doen.
Manlief wil niet (maar zegt ook: ja voorlopig niet). Hij vindt 2 kinderen (oudste is nu 2,5) best pittig. Zijn tegenargumenten:
Ik ben een beroerde zwangere. Veel zorg komt dan op hem.
Financieel (hoewel ik denk dat dat best kan). Hij is bang dat onze jongens tekort te doen. Wil verre reizen met ze maken, op wintersport. Ik heb die behoefte minder.
Weer opnieuw beginnen, slaaptekort. Hij kijkt er vooral naar uit dat ze ouder zijn.
De jongens moeten tijdelijk een kamer delen.
Bang voor een ongezond kindje of een meerling.
Ik snap hem, echt. Maar het voelt gewoon nog niet af ofzo. Gaat dit over?
Ik ben bijna 35.Heb gezegd áls we een derde willen dan wil ik dat wel voor Mn 37e (zwanger zijn).
Vanwege tevee littekenweefsel zou het een keizersnede worden. Man ziet ook op tegen lang herstel.
Hij is praktisch. Ik wil Mn gevoel volgen. Maar ik ben ook gezegend met 2 gezonde jongens natuurlijk. Waarom kan ik dat niet genoeg vinden????
dinsdag 9 oktober 2018 om 11:30
Hoi allemaal,
Ik ben TO. Heb wat gewisseld met namen en was de inlog weer vergeten etc. Dus een tijdje niet actief geweest.
Hier een onveranderde situatie. Hoewel ik laatst ziek was (buikgriep) en dan heb ii toch wel een klein trauma van het ziek zijn in de zwangerschap. Ik weet echt niet hoe ik (en man) dat nog een keer moeten trekken. Ik heb het een beetje losgelaten voor nu, vd zomer gaan we de balans opnieuw opmaken.
Ik ben TO. Heb wat gewisseld met namen en was de inlog weer vergeten etc. Dus een tijdje niet actief geweest.
Hier een onveranderde situatie. Hoewel ik laatst ziek was (buikgriep) en dan heb ii toch wel een klein trauma van het ziek zijn in de zwangerschap. Ik weet echt niet hoe ik (en man) dat nog een keer moeten trekken. Ik heb het een beetje losgelaten voor nu, vd zomer gaan we de balans opnieuw opmaken.
dinsdag 9 oktober 2018 om 19:43
Hier vind ik het zwanger zijn ook even zwaar (6+1). Jongste is sinds zaterdagnacht opgenomen in het ziekenhuis en man en ik wisselen elkaar af. Ik ben al moe en dit vreet enorm veel energie, op zoiets hadden we natuurlijk niet gerekend. Ik moet ook steeds een auto lenen omdat ik nog geen andere gekocht heb dus het is even pittig. Hopelijk vinden ze snel de oorzaak van zijn ziek zijn want het schiet niet op zo.
Het leven is wat je gebeurt terwijl je andere plannen maakt zeg maar...
Het leven is wat je gebeurt terwijl je andere plannen maakt zeg maar...
A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.
dinsdag 9 oktober 2018 om 21:00
Beterschap voor het kleintje Chocoladestukje, wat heftig...!
Hier een onveranderde situatie, maar wel paar zware weken achter de rug gehad met twee die elkaar afwisselenden. Ook qua werk wat veranderingen (ik ga voor mezelf beginnen waardoor er financieel nu niet echt een derde bij kan, zowel qua opvangkosten als zwangerschap), dus even kijken of het er nog van komt. Zo niet, dan ben ik heel blij met deze twee. Het is inderdaad kijken hoe het de komende jaren loopt.
Hier een onveranderde situatie, maar wel paar zware weken achter de rug gehad met twee die elkaar afwisselenden. Ook qua werk wat veranderingen (ik ga voor mezelf beginnen waardoor er financieel nu niet echt een derde bij kan, zowel qua opvangkosten als zwangerschap), dus even kijken of het er nog van komt. Zo niet, dan ben ik heel blij met deze twee. Het is inderdaad kijken hoe het de komende jaren loopt.
woensdag 10 oktober 2018 om 00:07
Ja, ik vind het heel spannend. Ik zou op zich nooit een kinderwens opgeven voor een baan. Maar mijn man wil er qua drukte nu echt geen derde bij. Wellicht over twee jaar wel, maar dat zien we dan wel.
Ik merk dat ik de voordelen van geen derde babytijd ook wel inzie (sorry, ik had altijd hele fitte en fijne zwangerschappen, dus dat is het niet). Al geniet ik van beiden heel erg, ik vind het ook leuk als ze heel klein zijn, de nachten zijn alleen wat minder.
Maar ik had qua werk echt zin in iets nieuws en wilde niet nog twee jaar daar blijven zitten om af te wachten of man nog zou bijdraaien. Dus ik ga qua werk m’n hart volgen, en thuis is het gewoon gezellig druk met twee
Ik merk dat ik de voordelen van geen derde babytijd ook wel inzie (sorry, ik had altijd hele fitte en fijne zwangerschappen, dus dat is het niet). Al geniet ik van beiden heel erg, ik vind het ook leuk als ze heel klein zijn, de nachten zijn alleen wat minder.
Maar ik had qua werk echt zin in iets nieuws en wilde niet nog twee jaar daar blijven zitten om af te wachten of man nog zou bijdraaien. Dus ik ga qua werk m’n hart volgen, en thuis is het gewoon gezellig druk met twee
woensdag 10 oktober 2018 om 09:53
Ik heb je andere topic ik gelezen en ik denk dat het een goede beslissing is. Het is hard werken maar je doet het echt voor jezelf. Hier eigenlijk alleen maar ondernemers binnen de familie.
Op het gebied van opvang is sneller goedkoper denk ik, want voor een 2e en volgend kind krijg je meer KOT. Eventueel kun je nog denken aan iemand die bij je thuis komt mocht er een derde komen dan tackle je BSO en kinderopvang met 1 persoon.
Op het gebied van opvang is sneller goedkoper denk ik, want voor een 2e en volgend kind krijg je meer KOT. Eventueel kun je nog denken aan iemand die bij je thuis komt mocht er een derde komen dan tackle je BSO en kinderopvang met 1 persoon.
A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.
woensdag 10 oktober 2018 om 10:34
Ja dat was een meevaller hier toen tweede naar de opvang ging! Ik had op dubbele kosten gerekend maar die tweede is stukken goedkoper. En iemand thuis is ook de overweging waard, zeker als er 1 op school zit met brengen/halenChocoladestukjes schreef: ↑10-10-2018 09:53Ik heb je andere topic ik gelezen en ik denk dat het een goede beslissing is. Het is hard werken maar je doet het echt voor jezelf. Hier eigenlijk alleen maar ondernemers binnen de familie.
Op het gebied van opvang is sneller goedkoper denk ik, want voor een 2e en volgend kind krijg je meer KOT. Eventueel kun je nog denken aan iemand die bij je thuis komt mocht er een derde komen dan tackle je BSO en kinderopvang met 1 persoon.
woensdag 10 oktober 2018 om 20:52
Dat voordeel raak je helaas wel weer kwijt als de oudste naar school gaat.. in het geval van twee kinderen dan. Als wij toch voor een derde gaan dan komt die waarschijnlijk pas als de oudste twee al op school zitten dus dan kunnen we weer volop betalen...Sofietje1983 schreef: ↑10-10-2018 10:34Ja dat was een meevaller hier toen tweede naar de opvang ging! Ik had op dubbele kosten gerekend maar die tweede is stukken goedkoper. En iemand thuis is ook de overweging waard, zeker als er 1 op school zit met brengen/halen
woensdag 10 oktober 2018 om 22:21
Hebben jullie dat ook, van die momenten dat het je echt overvalt??
Ik kan en ben echt heel tevreden zijn met mijn kinderen en kan ook best relativeren maar soms, zoals nu dus, overvalt de wens voor een derde me zo enorm. En ik weet dat de kans nou, 90?? Procent, is dat het er niet meer inzit. Kan ik zo verdrietig om worden dan. Gelukkig is man aan het werk
Ik kan en ben echt heel tevreden zijn met mijn kinderen en kan ook best relativeren maar soms, zoals nu dus, overvalt de wens voor een derde me zo enorm. En ik weet dat de kans nou, 90?? Procent, is dat het er niet meer inzit. Kan ik zo verdrietig om worden dan. Gelukkig is man aan het werk
donderdag 11 oktober 2018 om 06:37
Ja klopt. Maar netto scheelt het bij ons maar iets van honderd euro helaas. Viel me enorm tegen.Sofietje1983 schreef: ↑10-10-2018 21:00Maar de oudste heeft dan ook geen kinderopvang meer dus dat scheelt sowieso al in de kosten! In ons geval ook geen bso
donderdag 11 oktober 2018 om 06:39
Wat vervelend zulke momenten, dikke knuffel voor je. Ik heb het (nog) niet zo. Twijfel zelf nog enorm en mijn man ook dus het kan nog alle kanten op gaan. Maar ik kan me goed voorstellen dat je je zo voelt als de keuze wel al bijna gemaakt is..Sofietje1983 schreef: ↑10-10-2018 22:21Hebben jullie dat ook, van die momenten dat het je echt overvalt??
Ik kan en ben echt heel tevreden zijn met mijn kinderen en kan ook best relativeren maar soms, zoals nu dus, overvalt de wens voor een derde me zo enorm. En ik weet dat de kans nou, 90?? Procent, is dat het er niet meer inzit. Kan ik zo verdrietig om worden dan. Gelukkig is man aan het werk
donderdag 11 oktober 2018 om 07:47
Dankje! Ja het zijn echt van die momenten, meestal gaat het prima met me haha. Maar als ik dan de buurvrouw zie lopen die zwanger is van de derde dan kan dat opeens zo binnenkomen... van die onverwachte dingen. En ergens ben ik het zat dat ik er al meer dan een jaar dagelijks in mijn hoofd mee bezig ben. Maarja hoe zet je zoiets uit??
vrijdag 12 oktober 2018 om 04:58
Hier hetzelfde hoor. Collega is zwanger van de derde, kennis is zwanger van de derde, en dan verlang ik er ook weer zo naar.
Tegelijkertijd slapen we al bijna tien maanden slecht en is het allemaal erg intensief met twee kleintjes, dus ik geloof niet dat ik nu de energie voor een zwangerschap heb.
En toch zou ik, heel irrationeel, zo weer zwanger willen zijn.
Tegelijkertijd slapen we al bijna tien maanden slecht en is het allemaal erg intensief met twee kleintjes, dus ik geloof niet dat ik nu de energie voor een zwangerschap heb.
En toch zou ik, heel irrationeel, zo weer zwanger willen zijn.
vrijdag 12 oktober 2018 om 08:10
Haha echt woord voor woord hoor!LauraRoar schreef: ↑12-10-2018 04:58Hier hetzelfde hoor. Collega is zwanger van de derde, kennis is zwanger van de derde, en dan verlang ik er ook weer zo naar.
Tegelijkertijd slapen we al bijna tien 16 maanden slecht en is het allemaal erg intensief met twee kleintjes, dus ik geloof niet dat ik nu de energie voor een zwangerschap heb.
En toch zou ik, heel irrationeel, zo weer zwanger willen zijn.
Wij zijn nu serieus aan het oriënteren op verhuizen naar een groter huis (waar we helemaal ruimte voor wen extra kindje hebben maar dat terzijde), dus eerst dat maar eens. Ergens vind ik het wel lekker dat oudste volgend jaar naar school gaat en ik iets meer Mn handen vrij ga krijgen. Het is steeds zo dubbel.
vrijdag 12 oktober 2018 om 14:23
Haha. Ja ik hoop dat mijn voor-mezelf-beginnen-traject de aandacht ook een beetje afleidt. Ik vind het heel spannendSofietje1983 schreef: ↑12-10-2018 08:10Haha echt woord voor woord hoor!
Wij zijn nu serieus aan het oriënteren op verhuizen naar een groter huis (waar we helemaal ruimte voor wen extra kindje hebben maar dat terzijde), dus eerst dat maar eens. Ergens vind ik het wel lekker dat oudste volgend jaar naar school gaat en ik iets meer Mn handen vrij ga krijgen. Het is steeds zo dubbel.
zaterdag 20 oktober 2018 om 14:15
De jongste heeft 4 nachten in het ziekenhuis gelegen en het gaat nu weer goed. Hij bleek 2 virussen te hebben waar hij zo ziek van was.Sofietje1983 schreef: ↑20-10-2018 14:07Dat is fijn! En met de jongste die in het ziekenhuis op was genomen?
A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.
zaterdag 27 oktober 2018 om 21:13
Fijn dat het weer goed gaat! En hoe was je eerste echo?Chocoladestukjes schreef: ↑20-10-2018 14:15De jongste heeft 4 nachten in het ziekenhuis gelegen en het gaat nu weer goed. Hij bleek 2 virussen te hebben waar hij zo ziek van was.
zaterdag 27 oktober 2018 om 21:21
Herkenbaar! Ik merk dat ik gevoelsmatig weer naar een zwangerschap verlang, maar praktisch gezien zo niet handig en ik heb nu ook zelf totaal geen energie want de hele week een verkouden baby die dan het liefst de hele nacht aan mijn borst ligt.LauraRoar schreef: ↑12-10-2018 04:58Hier hetzelfde hoor. Collega is zwanger van de derde, kennis is zwanger van de derde, en dan verlang ik er ook weer zo naar.
Tegelijkertijd slapen we al bijna tien maanden slecht en is het allemaal erg intensief met twee kleintjes, dus ik geloof niet dat ik nu de energie voor een zwangerschap heb.
En toch zou ik, heel irrationeel, zo weer zwanger willen zijn.
Maar blijkbaar is mijn baby (nu bijna 8 maanden) alweer oud genoeg dat er mensen beginnen te vragen of er nog een derde komt, hebben jullie dat ook? Ik heb de vraag al van een vriendin en van een collega gehad en antwoord dan maar dat het denk ik bij twee blijft. Bij de goede vriendin wel meer uitgewijd over hoe ik het voel. Dat we het in principe bij twee houden, maar voor mijn gevoel een ongelukje ook zeer welkom zou zijn.
zondag 28 oktober 2018 om 05:05
Ik kreeg die vraag al vanaf dat de tweede was geboren 
Fijn dat het beter gaat met je zoontje, Chocoladestukje!
Het klopt dat een tweede kind goedkoper is op het KDV. Maar áls er al een derde komt, dan pas wanneer de oudste al naar de basisschool gaat.
Persoonlijk denk ik dat het hier ook niet meer gaat gebeuren. Man heeft die wens niet zo en ziet vooral praktische bezwaren. Ik op zich ook wel, we hebben nog een slaapkamer over, maar dat is vooral een logeerkamer / opslagkamer / kleine mancave. Als we die zouden omtoveren tot een kinderkamer, dan moeten bepaalde spullen echt in de opslag en puilt het huis wel aardig uit. Wat ook niet helpt, is dat we verschillende gezinnen kennen waarbij de derde chronisch ziek, autistisch of een huilbaby bleek te zijn.
Man vindt het zo wel goed en ik twijfel. Ik ben er wel minder mee bezig, maar het blijft kriebelen.
Fijn dat het beter gaat met je zoontje, Chocoladestukje!
Het klopt dat een tweede kind goedkoper is op het KDV. Maar áls er al een derde komt, dan pas wanneer de oudste al naar de basisschool gaat.
Persoonlijk denk ik dat het hier ook niet meer gaat gebeuren. Man heeft die wens niet zo en ziet vooral praktische bezwaren. Ik op zich ook wel, we hebben nog een slaapkamer over, maar dat is vooral een logeerkamer / opslagkamer / kleine mancave. Als we die zouden omtoveren tot een kinderkamer, dan moeten bepaalde spullen echt in de opslag en puilt het huis wel aardig uit. Wat ook niet helpt, is dat we verschillende gezinnen kennen waarbij de derde chronisch ziek, autistisch of een huilbaby bleek te zijn.
Man vindt het zo wel goed en ik twijfel. Ik ben er wel minder mee bezig, maar het blijft kriebelen.
zondag 28 oktober 2018 om 07:45
Wederom allemaal herkenbaar!
En de jongste is nu 16 maanden maar die vraag over een derde kreeg ik idd ook al toen hij nog heel klein was. Wel minder dan wanneer gaan jullie voor een tweede. Dat was echt wanneer en nu is het willen jullie?
Maargoed ik heb nog steeds wel de wens, man blijft erbij dat het genoeg is zo.
We zijn nu druk op huizenjacht en ik merk dat mijn gedachten erg daarheen gaan. En dat ik ook wat vaker denk het is goed zo. Man is vaak werken in de weekenden, op mijn niet-werkdagen ben ik vaak alleen bij de kinderen en hoewel dat ook leuk is vind ik het toch ook wel druk. Een derde erbij voorstellen lijkt me echt een invasie haha. Maargoed soms heb ik dat niet en is het verlangen heel groot.
Met de verhuizing zullen er toch wel een hoop babyspullen weggaan (hoewel ik ook wel denk, we gaan straks naar een groter huis, 3 kinderen zou nu ook passen maar dan helemaal). Kortom het vliegt alle kanten op
En de jongste is nu 16 maanden maar die vraag over een derde kreeg ik idd ook al toen hij nog heel klein was. Wel minder dan wanneer gaan jullie voor een tweede. Dat was echt wanneer en nu is het willen jullie?
Maargoed ik heb nog steeds wel de wens, man blijft erbij dat het genoeg is zo.
We zijn nu druk op huizenjacht en ik merk dat mijn gedachten erg daarheen gaan. En dat ik ook wat vaker denk het is goed zo. Man is vaak werken in de weekenden, op mijn niet-werkdagen ben ik vaak alleen bij de kinderen en hoewel dat ook leuk is vind ik het toch ook wel druk. Een derde erbij voorstellen lijkt me echt een invasie haha. Maargoed soms heb ik dat niet en is het verlangen heel groot.
Met de verhuizing zullen er toch wel een hoop babyspullen weggaan (hoewel ik ook wel denk, we gaan straks naar een groter huis, 3 kinderen zou nu ook passen maar dan helemaal). Kortom het vliegt alle kanten op
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
