Kinderen
alle pijlers
Derde kindje
dinsdag 26 december 2017 om 20:21
Hallo allemaal,
Ik weet het, ontelbaar veel topics zijn hierover en ik heb ze allemaal al gelezen. Advies kan niemand echt geven denk ik, ik
hoop op herkenbaarheid? Of even Mn verhaal kwijt.
6 maanden geleden moeder geworden van onze tweede zoon. De zwangerschap was klote. Eerste 5 maanden kotsmisselijk, daarna halve dagen werken, bekkeninstabiliteit etc. Ik heb gezworen: dit nooit meer. Bevalling: ging snel, goed te doen. Helaas toch totaalruptuur (viel mee vond ik maar wel operatief gehecht) en een blaas- en baarmoederverzakking. Dat gaat nu eigenlijk heel goed hoewel het allemaal even duurde met Mn lijf. Borstontsteking, baarmoederontsteking, spruw, we hebben het allemaal gehad. Maar ook: de liefste, mooiste en makkelijkste baby die er is! Vanaf zijn geboorte heb ik al het gevoel: ik wil 3 kinderen. Eerst nog op hormonen gegooid maar het gevoel wordt sterker. En nu zoonlief een aantal babyspullen al niet meer in gebruik heeft: ik kan er geen afstand van doen.
Manlief wil niet (maar zegt ook: ja voorlopig niet). Hij vindt 2 kinderen (oudste is nu 2,5) best pittig. Zijn tegenargumenten:
Ik ben een beroerde zwangere. Veel zorg komt dan op hem.
Financieel (hoewel ik denk dat dat best kan). Hij is bang dat onze jongens tekort te doen. Wil verre reizen met ze maken, op wintersport. Ik heb die behoefte minder.
Weer opnieuw beginnen, slaaptekort. Hij kijkt er vooral naar uit dat ze ouder zijn.
De jongens moeten tijdelijk een kamer delen.
Bang voor een ongezond kindje of een meerling.
Ik snap hem, echt. Maar het voelt gewoon nog niet af ofzo. Gaat dit over?
Ik ben bijna 35.Heb gezegd áls we een derde willen dan wil ik dat wel voor Mn 37e (zwanger zijn).
Vanwege tevee littekenweefsel zou het een keizersnede worden. Man ziet ook op tegen lang herstel.
Hij is praktisch. Ik wil Mn gevoel volgen. Maar ik ben ook gezegend met 2 gezonde jongens natuurlijk. Waarom kan ik dat niet genoeg vinden????
Ik weet het, ontelbaar veel topics zijn hierover en ik heb ze allemaal al gelezen. Advies kan niemand echt geven denk ik, ik
hoop op herkenbaarheid? Of even Mn verhaal kwijt.
6 maanden geleden moeder geworden van onze tweede zoon. De zwangerschap was klote. Eerste 5 maanden kotsmisselijk, daarna halve dagen werken, bekkeninstabiliteit etc. Ik heb gezworen: dit nooit meer. Bevalling: ging snel, goed te doen. Helaas toch totaalruptuur (viel mee vond ik maar wel operatief gehecht) en een blaas- en baarmoederverzakking. Dat gaat nu eigenlijk heel goed hoewel het allemaal even duurde met Mn lijf. Borstontsteking, baarmoederontsteking, spruw, we hebben het allemaal gehad. Maar ook: de liefste, mooiste en makkelijkste baby die er is! Vanaf zijn geboorte heb ik al het gevoel: ik wil 3 kinderen. Eerst nog op hormonen gegooid maar het gevoel wordt sterker. En nu zoonlief een aantal babyspullen al niet meer in gebruik heeft: ik kan er geen afstand van doen.
Manlief wil niet (maar zegt ook: ja voorlopig niet). Hij vindt 2 kinderen (oudste is nu 2,5) best pittig. Zijn tegenargumenten:
Ik ben een beroerde zwangere. Veel zorg komt dan op hem.
Financieel (hoewel ik denk dat dat best kan). Hij is bang dat onze jongens tekort te doen. Wil verre reizen met ze maken, op wintersport. Ik heb die behoefte minder.
Weer opnieuw beginnen, slaaptekort. Hij kijkt er vooral naar uit dat ze ouder zijn.
De jongens moeten tijdelijk een kamer delen.
Bang voor een ongezond kindje of een meerling.
Ik snap hem, echt. Maar het voelt gewoon nog niet af ofzo. Gaat dit over?
Ik ben bijna 35.Heb gezegd áls we een derde willen dan wil ik dat wel voor Mn 37e (zwanger zijn).
Vanwege tevee littekenweefsel zou het een keizersnede worden. Man ziet ook op tegen lang herstel.
Hij is praktisch. Ik wil Mn gevoel volgen. Maar ik ben ook gezegend met 2 gezonde jongens natuurlijk. Waarom kan ik dat niet genoeg vinden????
vrijdag 2 augustus 2019 om 21:29
vrijdag 2 augustus 2019 om 21:34
Wat wil je precies zeggen?Tinkerbel1000 schreef: ↑02-08-2019 21:29al die topics hier van meerdere of kinderen willen, kunnen wij in jullie kop kijken of in die van jullie man of jullie ze nu wel of niet willen en of het voor jullie haalbaar is? enkel jullie kunnen dat weten
forummers kennen jullie persoonlijke situatie niet
vrijdag 2 augustus 2019 om 21:36
Heeee Maya! Hoe gaat het? Wat heb je in de afgelopen periode gedaan? Lekker met je kindjes, gesport, een yogareis, maand in een klooster? De derde shift exact verdeeld met je liefhebbende echtgenoot? Seksleven opgevijzeld?Faya_Maya schreef: ↑02-08-2019 20:43Een kind erbij krijgen is hoe dan ook erg intensief. De hele dynamiek binnen een gezin verandert. Natuurlijk heeft dit ook impact op jouw man. Is hij in het geheel niet betrokken bij de zorg en opvoeding? Of is hij de enige kostwinner, waardoor hij meer druk voelt om nog meer geld te verdienen om iedereen in leven te houden, nu en in de toekomst?
Hoe je het ook wendt of keert, het is een enorme verandering voor iedereen en niet iets om lichtzinnig mee om te gaan.
We hebben je gemist meid!
vrijdag 2 augustus 2019 om 22:16
Ja, die derde dient minder een doel. Het is meer een beslissing dan een soort logisch gevolg.
vrijdag 2 augustus 2019 om 22:19
Misschien omschrijf ik het niet goed. Hij bedoelde daarmee dat hij geen kind wil met een handicap of wat voor aandoening dan ook. Ik vind het dom omdat je dat nooit uit kunt sluiten als je aan kinderen begint. Niet alles is op bestelling verkrijgbaar. En daarmee gaf ik het voorbeeld van een ongeluk. Als mijn partner zo'n opmerking had gemaakt dan zou ik er al niet mee aan kinderen beginnen iig.Nijntje* schreef: ↑02-08-2019 07:19Huh en waarom is het zo dom om te zeggen dat je geen kind met down syndroom wil?
Je vergelijking met een ongeluk gaat toch helemaal niet op? Down syndroom is al voor de geboorte testbaar met de nipt. Niet 100% maar aardig in de buurt. Dus daar heb je invloed op. Op invaliditeit niet.
Ik had mijn zwangerschap ook laten afbreken als ik in de zwangerschap zou weten dat het kindje Down zou hebben.
vrijdag 2 augustus 2019 om 22:28
Begrijpelijk al zal je toch zelf moeten bedenken of je het echt wil en alles wat daarbij komt. Heb je de tijd, energie, geduld en liefde voor 3. En ook de financiën? Want past alles nog wel in de auto, is je huis groot genoeg, kun je voor 3 kinderen een studie betalen, sport en hobby's, kun je nog de vakanties boeken die je graag zou willen, meer boodschappen, meer kleding kopen en alle overige kosten. Is allemaal niet zo roze wolk achtig maar wel dingen waarmee je rekening moet houden. (en dan zwijg ik nog over de continu draaiende wasmachine )Lievejetje schreef: ↑02-08-2019 21:31Soms is het gewoon fijn met anderen te praten die dezelfde dingen meemaken en overdenken. En je niet constant je omgeving met je hersenspinsels lastig wilt vallen
vrijdag 2 augustus 2019 om 22:31
Je kunt het niet uitsluiten, maar dat betekent niet dat het dom is om het niet te willen. Ik denk dat er weinig mensen te vinden zijn die het zouden willen eerlijk gezegd.2018anoniem schreef: ↑02-08-2019 22:19Misschien omschrijf ik het niet goed. Hij bedoelde daarmee dat hij geen kind wil met een handicap of wat voor aandoening dan ook. Ik vind het dom omdat je dat nooit uit kunt sluiten als je aan kinderen begint. Niet alles is op bestelling verkrijgbaar. En daarmee gaf ik het voorbeeld van een ongeluk. Als mijn partner zo'n opmerking had gemaakt dan zou ik er al niet mee aan kinderen beginnen iig.
vrijdag 2 augustus 2019 om 22:33
Nog belangrijker: wil je man het ook? Als dat niet zo is, dan houdt het toch echt op.2018anoniem schreef: ↑02-08-2019 22:28Begrijpelijk al zal je toch zelf moeten bedenken of je het echt wil en alles wat daarbij komt. Heb je de tijd, energie, geduld en liefde voor 3. En ook de financiën? Want past alles nog wel in de auto, is je huis groot genoeg, kun je voor 3 kinderen een studie betalen, sport en hobby's, kun je nog de vakanties boeken die je graag zou willen, meer boodschappen, meer kleding kopen en alle overige kosten. Is allemaal niet zo roze wolk achtig maar wel dingen waarmee je rekening moet houden. (en dan zwijg ik nog over de continu draaiende wasmachine )
vrijdag 2 augustus 2019 om 22:36
zaterdag 3 augustus 2019 om 05:52
Goh, al die dingen heb ik in de afgelopen 2 jaar nou nooooit aan gedacht.2018anoniem schreef: ↑02-08-2019 22:28Begrijpelijk al zal je toch zelf moeten bedenken of je het echt wil en alles wat daarbij komt. Heb je de tijd, energie, geduld en liefde voor 3. En ook de financiën? Want past alles nog wel in de auto, is je huis groot genoeg, kun je voor 3 kinderen een studie betalen, sport en hobby's, kun je nog de vakanties boeken die je graag zou willen, meer boodschappen, meer kleding kopen en alle overige kosten. Is allemaal niet zo roze wolk achtig maar wel dingen waarmee je rekening moet houden. (en dan zwijg ik nog over de continu draaiende wasmachine )
zaterdag 3 augustus 2019 om 05:54
Zo wordt het een en ander opeens een stuk duidelijker he!Lievejetje schreef: ↑03-08-2019 05:52Goh, al die dingen heb ik in de afgelopen 2 jaar nou nooooit aan gedacht.
zaterdag 3 augustus 2019 om 06:23
Gelukkig gaan we al wel naar een groter huis verhuizen. Dat is allemaal voorbedachte rade. En studeren?? Gewoon lekker werken wanneer je 16 bent, kom nou. Studeren doe je maar van je eigen geld. Kleertjes kunnen door, jongen of meisje maakt tegenwoordig ook niet meer uit. Mijn man verdient in zijn eentje al het geld, daarom viel de babyperiode hem ook zo zwaar.
Ik heb er dus echt wel over nagedacht!
Ps sinds wanneer hebben mannen ook iets te willen?
Ik heb er dus echt wel over nagedacht!
Ps sinds wanneer hebben mannen ook iets te willen?
zaterdag 3 augustus 2019 om 06:28
Ik hoop dat dit een grapje is?Lievejetje schreef: ↑03-08-2019 06:23Gelukkig gaan we al wel naar een groter huis verhuizen. Dat is allemaal voorbedachte rade. En studeren?? Gewoon lekker werken wanneer je 16 bent, kom nou. Studeren doe je maar van je eigen geld. Kleertjes kunnen door, jongen of meisje maakt tegenwoordig ook niet meer uit. Mijn man verdient in zijn eentje al het geld, daarom viel de babyperiode hem ook zo zwaar.
Ik heb er dus echt wel over nagedacht!
Ps sinds wanneer hebben mannen ook iets te willen?
zaterdag 3 augustus 2019 om 06:28
Ik ga er ook niet eens op reageren. Zouden jullie ook niet moeten doen
Ben trouwens wel met het oog op de verhuizing nu steeds meer babyspullen aan het weggeven. Mijn beste vriendin is zwanger na een lang en moeizaam traject. En aangezien ze net een huis hebben gekocht en best veel aan de verbouwing kwijt waren, is alles aan spullen welkom. Daardoor kost het me ook wat minder moeite om er afstand van te doen.
Al blijft dit zinnetje ook steeds hangen: “Ik ken niemand die spijt heeft gekregen van de keuze voor een derde kind. Maar ik ken wel vrouwen die er nu heel veel spijt van hebben dat ze zichzelf dat derde kind niet gegund hebben om welke reden dan ook.“
https://www.ouders.nl/artikelen/vanaf-h ... verdedigen
Ben trouwens wel met het oog op de verhuizing nu steeds meer babyspullen aan het weggeven. Mijn beste vriendin is zwanger na een lang en moeizaam traject. En aangezien ze net een huis hebben gekocht en best veel aan de verbouwing kwijt waren, is alles aan spullen welkom. Daardoor kost het me ook wat minder moeite om er afstand van te doen.
Al blijft dit zinnetje ook steeds hangen: “Ik ken niemand die spijt heeft gekregen van de keuze voor een derde kind. Maar ik ken wel vrouwen die er nu heel veel spijt van hebben dat ze zichzelf dat derde kind niet gegund hebben om welke reden dan ook.“
https://www.ouders.nl/artikelen/vanaf-h ... verdedigen
zaterdag 3 augustus 2019 om 06:43
Maar dan blijven de spullen dichtbij. Mocht het nodig zijn dan krijg je het wel weer terug misschien?LauraRoar schreef: ↑03-08-2019 06:28Ik ga er ook niet eens op reageren. Zouden jullie ook niet moeten doen
Ben trouwens wel met het oog op de verhuizing nu steeds meer babyspullen aan het weggeven. Mijn beste vriendin is zwanger na een lang en moeizaam traject. En aangezien ze net een huis hebben gekocht en best veel aan de verbouwing kwijt waren, is alles aan spullen welkom. Daardoor kost het me ook wat minder moeite om er afstand van te doen.
Al blijft dit zinnetje ook steeds hangen: “Ik ken niemand die spijt heeft gekregen van de keuze voor een derde kind. Maar ik ken wel vrouwen die er nu heel veel spijt van hebben dat ze zichzelf dat derde kind niet gegund hebben om welke reden dan ook.“
https://www.ouders.nl/artikelen/vanaf-h ... verdedigen
Dat zinnetje zegt idd ook wel veel. Maarja, ik gun het mezelf best wel, alleen heb je er twee voor nodig
zaterdag 3 augustus 2019 om 07:58
Ik ken juist ook wel mensen (echte, niet uit een artikel) die zeggen dat de derde het behoorlijk veel zwaarder maakte in een gezin en dat ze niet zouden weten of ze het achteraf weer zouden doen, ook al hebben ze uiteraard geen spijt van het kind dat ze erbij gekregen hebben. Dat is ook wel een beetje onze angst voor een derde (van mij en mijn man), dat het net teveel wordt zeg maar. Hoewel ik er ook van overtuigd ben dat je overal wel een oplossing voor vindt.
Ennuh, hebben mannen ook iets te willen? Vrouwen hebben niks te willen toch?
Ennuh, hebben mannen ook iets te willen? Vrouwen hebben niks te willen toch?
zaterdag 3 augustus 2019 om 08:20
Ik ken een paar stellen met drie kinderen. Het ene stel heeft spijt van het derde kind, omdat ze het echt te druk vinden nu. Hun oudste (nu 8) bleek adhd te hebben en het jongste kind (4) bleek bij de geboorte een zeldzame aandoening te hebben, waardoor het nooit zelfstandig zal kunnen wonen, altijd veel zorg nodig zal hebben.
De moeder is gestopt met werken, omdat ze alle afspraken niet meer naast haar werk kon inplannen. Zij vindt dit echt een groot gemis en als ze de tijd kon terugdraaien zou ze andere keuzes maken. Natuurlijk houdt ze van alledrie haar kinderen, maar de combinatie is haar en haar man te veel, dit hadden zij niet kunnen voorzien toen ze in korte tijd drie kinderen kregen.
Dit zie ik ook bij een ander stel, waarbij de kinderen wel gezond zijn, maar zeer intensief. Die zitten nu allebei met een burn out thuis en de kinderen zijn ontzettend druk en ongehoorzaam, omdat de ouders geen energie hebben om grenzen te stellen. Ze zullen niet snel zeggen dat ze spijt hebben, maar echt gelukkig zien ze er niet uit.
Ik zie om me heen dus voornamelijk voorbeelden die mij echt niet inspireren om aan een derde te beginnen. Ik 'gun' het mijzelf om het bij twee te houden
De moeder is gestopt met werken, omdat ze alle afspraken niet meer naast haar werk kon inplannen. Zij vindt dit echt een groot gemis en als ze de tijd kon terugdraaien zou ze andere keuzes maken. Natuurlijk houdt ze van alledrie haar kinderen, maar de combinatie is haar en haar man te veel, dit hadden zij niet kunnen voorzien toen ze in korte tijd drie kinderen kregen.
Dit zie ik ook bij een ander stel, waarbij de kinderen wel gezond zijn, maar zeer intensief. Die zitten nu allebei met een burn out thuis en de kinderen zijn ontzettend druk en ongehoorzaam, omdat de ouders geen energie hebben om grenzen te stellen. Ze zullen niet snel zeggen dat ze spijt hebben, maar echt gelukkig zien ze er niet uit.
Ik zie om me heen dus voornamelijk voorbeelden die mij echt niet inspireren om aan een derde te beginnen. Ik 'gun' het mijzelf om het bij twee te houden
zaterdag 3 augustus 2019 om 12:05
Grappig dan het in dat artikel ook gaat over een vrouw met "het gevoel" en een man met praktische bezwaren. Dat is dus inderdaad hoe het vaak gaat. Momenteel is man beneden met onze jongens en 2 buurmeisjes van 5 en 8 en dat gaat hem toch evengoed vrij soepel af Hoe anders een ouder kind dan ook alweer is. Die van 8 kan je erop vertrouwen dat ze zelf in het speeltuintje speelt en de wijk niet uitgaat. Ik zou denken dat het ook wat rust geeft als een kind naar school gaat en als het daar naar z'n zin heeft. Wat zeggen ervaringsdeskundigen hier daarover?
Wij hebben ook wat babyspullen uiteleend/weggegeven aan een bevriend stel, met de mededeling dat we het komen ophalen als er een derde komt en ze het anders mogen houden. Dan wordt het ook niet zo'n beladen afscheid van spullen. Sowieso ben ik groot voorstander van hergebruik waar mogelijk en zij ook, dus dat is mooi.
Wij hebben ook wat babyspullen uiteleend/weggegeven aan een bevriend stel, met de mededeling dat we het komen ophalen als er een derde komt en ze het anders mogen houden. Dan wordt het ook niet zo'n beladen afscheid van spullen. Sowieso ben ik groot voorstander van hergebruik waar mogelijk en zij ook, dus dat is mooi.
zaterdag 3 augustus 2019 om 13:59
Een kind dat even komt spelen is natuurlijk anders dan een kind dat er altijd is een waarover jij de volledige verantwoordelijkheid draagt, 21 jaar lang. Snap je het verschil echt niet?Morgenstond_ schreef: ↑03-08-2019 12:05Grappig dan het in dat artikel ook gaat over een vrouw met "het gevoel" en een man met praktische bezwaren. Dat is dus inderdaad hoe het vaak gaat. Momenteel is man beneden met onze jongens en 2 buurmeisjes van 5 en 8 en dat gaat hem toch evengoed vrij soepel af Hoe anders een ouder kind dan ook alweer is. Die van 8 kan je erop vertrouwen dat ze zelf in het speeltuintje speelt en de wijk niet uitgaat. Ik zou denken dat het ook wat rust geeft als een kind naar school gaat en als het daar naar z'n zin heeft. Wat zeggen ervaringsdeskundigen hier daarover?
Wij hebben ook wat babyspullen uiteleend/weggegeven aan een bevriend stel, met de mededeling dat we het komen ophalen als er een derde komt en ze het anders mogen houden. Dan wordt het ook niet zo'n beladen afscheid van spullen. Sowieso ben ik groot voorstander van hergebruik waar mogelijk en zij ook, dus dat is mooi.
Daarbij krijg je een beschaafd kind van 8 niet cadeau bij een pakje boter. Dat kost 8 jaar + een hele hoop energie en investering.
Neem die praktische bezwaren nou alsjeblieft eens serieus, daarachter schuilt 9 van de 10x ook gewoon gevoel. Namelijk dat mensen het gewoon echt niet willen, vanuit hun hoofd én vanuit hun hart.
Als je mij zo vragen waarom ik geen derde kind wil, dan zou ik misschien ook praktische bezwaren noemen, maar heel eerlijk? Het waarom is puur dat ik het niet wil, dat ik me compleet voel, dat het 'af' is. Geen enkel argument gaat me overhalen om toch voor een derde te gaan, want het gaat echt niet om die achterbank van de auto.
zaterdag 3 augustus 2019 om 14:03
Mijn zoontje gaat over 4 weken naar school, ik ben heel benieuwd hoe dat gaat zijn. Ik geloof wel dat je dan wat meer ruimte in je hoofd krijgt hoewel je misschien ook drukker zal zijn na schooltijd. Ik kom het je vertellenMorgenstond_ schreef: ↑03-08-2019 12:05Grappig dan het in dat artikel ook gaat over een vrouw met "het gevoel" en een man met praktische bezwaren. Dat is dus inderdaad hoe het vaak gaat. Momenteel is man beneden met onze jongens en 2 buurmeisjes van 5 en 8 en dat gaat hem toch evengoed vrij soepel af Hoe anders een ouder kind dan ook alweer is. Die van 8 kan je erop vertrouwen dat ze zelf in het speeltuintje speelt en de wijk niet uitgaat. Ik zou denken dat het ook wat rust geeft als een kind naar school gaat en als het daar naar z'n zin heeft. Wat zeggen ervaringsdeskundigen hier daarover?
Wij hebben ook wat babyspullen uiteleend/weggegeven aan een bevriend stel, met de mededeling dat we het komen ophalen als er een derde komt en ze het anders mogen houden. Dan wordt het ook niet zo'n beladen afscheid van spullen. Sowieso ben ik groot voorstander van hergebruik waar mogelijk en zij ook, dus dat is mooi.
De meeste babyspullen hebben we nu nog staan, uitlenen zou ik persoonlijk ook niet zo erg vinden.
Grote dingen als de box heb ik verkocht, maar dat is wel weer aan te schaffen. We doen eerst die verhuizing maar eens, ik kan daar best een beetje tegenop zien.
zaterdag 3 augustus 2019 om 14:07
In eerste instantie moet uiteraard de wil er zijn, zo niet dan hoef je er ook niet verder over na te denken toch?Faya_Maya schreef: ↑03-08-2019 13:59Een kind dat even komt spelen is natuurlijk anders dan een kind dat er altijd is een waarover jij de volledige verantwoordelijkheid draagt, 21 jaar lang. Snap je het verschil echt niet?
Daarbij krijg je een beschaafd kind van 8 niet cadeau bij een pakje boter. Dat kost 8 jaar + een hele hoop energie en investering.
Neem die praktische bezwaren nou alsjeblieft eens serieus, daarachter schuilt 9 van de 10x ook gewoon gevoel. Namelijk dat mensen het gewoon echt niet willen, vanuit hun hoofd én vanuit hun hart.
Als je mij zo vragen waarom ik geen derde kind wil, dan zou ik misschien ook praktische bezwaren noemen, maar heel eerlijk? Het waarom is puur dat ik het niet wil, dat ik me compleet voel, dat het 'af' is. Geen enkel argument gaat me overhalen om toch voor een derde te gaan, want het gaat echt niet om die achterbank van de auto.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in