Kinderen
alle pijlers
Derde kindje
dinsdag 26 december 2017 om 20:21
Hallo allemaal,
Ik weet het, ontelbaar veel topics zijn hierover en ik heb ze allemaal al gelezen. Advies kan niemand echt geven denk ik, ik
hoop op herkenbaarheid? Of even Mn verhaal kwijt.
6 maanden geleden moeder geworden van onze tweede zoon. De zwangerschap was klote. Eerste 5 maanden kotsmisselijk, daarna halve dagen werken, bekkeninstabiliteit etc. Ik heb gezworen: dit nooit meer. Bevalling: ging snel, goed te doen. Helaas toch totaalruptuur (viel mee vond ik maar wel operatief gehecht) en een blaas- en baarmoederverzakking. Dat gaat nu eigenlijk heel goed hoewel het allemaal even duurde met Mn lijf. Borstontsteking, baarmoederontsteking, spruw, we hebben het allemaal gehad. Maar ook: de liefste, mooiste en makkelijkste baby die er is! Vanaf zijn geboorte heb ik al het gevoel: ik wil 3 kinderen. Eerst nog op hormonen gegooid maar het gevoel wordt sterker. En nu zoonlief een aantal babyspullen al niet meer in gebruik heeft: ik kan er geen afstand van doen.
Manlief wil niet (maar zegt ook: ja voorlopig niet). Hij vindt 2 kinderen (oudste is nu 2,5) best pittig. Zijn tegenargumenten:
Ik ben een beroerde zwangere. Veel zorg komt dan op hem.
Financieel (hoewel ik denk dat dat best kan). Hij is bang dat onze jongens tekort te doen. Wil verre reizen met ze maken, op wintersport. Ik heb die behoefte minder.
Weer opnieuw beginnen, slaaptekort. Hij kijkt er vooral naar uit dat ze ouder zijn.
De jongens moeten tijdelijk een kamer delen.
Bang voor een ongezond kindje of een meerling.
Ik snap hem, echt. Maar het voelt gewoon nog niet af ofzo. Gaat dit over?
Ik ben bijna 35.Heb gezegd áls we een derde willen dan wil ik dat wel voor Mn 37e (zwanger zijn).
Vanwege tevee littekenweefsel zou het een keizersnede worden. Man ziet ook op tegen lang herstel.
Hij is praktisch. Ik wil Mn gevoel volgen. Maar ik ben ook gezegend met 2 gezonde jongens natuurlijk. Waarom kan ik dat niet genoeg vinden????
Ik weet het, ontelbaar veel topics zijn hierover en ik heb ze allemaal al gelezen. Advies kan niemand echt geven denk ik, ik
hoop op herkenbaarheid? Of even Mn verhaal kwijt.
6 maanden geleden moeder geworden van onze tweede zoon. De zwangerschap was klote. Eerste 5 maanden kotsmisselijk, daarna halve dagen werken, bekkeninstabiliteit etc. Ik heb gezworen: dit nooit meer. Bevalling: ging snel, goed te doen. Helaas toch totaalruptuur (viel mee vond ik maar wel operatief gehecht) en een blaas- en baarmoederverzakking. Dat gaat nu eigenlijk heel goed hoewel het allemaal even duurde met Mn lijf. Borstontsteking, baarmoederontsteking, spruw, we hebben het allemaal gehad. Maar ook: de liefste, mooiste en makkelijkste baby die er is! Vanaf zijn geboorte heb ik al het gevoel: ik wil 3 kinderen. Eerst nog op hormonen gegooid maar het gevoel wordt sterker. En nu zoonlief een aantal babyspullen al niet meer in gebruik heeft: ik kan er geen afstand van doen.
Manlief wil niet (maar zegt ook: ja voorlopig niet). Hij vindt 2 kinderen (oudste is nu 2,5) best pittig. Zijn tegenargumenten:
Ik ben een beroerde zwangere. Veel zorg komt dan op hem.
Financieel (hoewel ik denk dat dat best kan). Hij is bang dat onze jongens tekort te doen. Wil verre reizen met ze maken, op wintersport. Ik heb die behoefte minder.
Weer opnieuw beginnen, slaaptekort. Hij kijkt er vooral naar uit dat ze ouder zijn.
De jongens moeten tijdelijk een kamer delen.
Bang voor een ongezond kindje of een meerling.
Ik snap hem, echt. Maar het voelt gewoon nog niet af ofzo. Gaat dit over?
Ik ben bijna 35.Heb gezegd áls we een derde willen dan wil ik dat wel voor Mn 37e (zwanger zijn).
Vanwege tevee littekenweefsel zou het een keizersnede worden. Man ziet ook op tegen lang herstel.
Hij is praktisch. Ik wil Mn gevoel volgen. Maar ik ben ook gezegend met 2 gezonde jongens natuurlijk. Waarom kan ik dat niet genoeg vinden????
zaterdag 3 augustus 2019 om 21:14
Al het boven genoemde valt reuze mee en is prima te doen. Nou moet ik zeggen dat onze derde 6 jaar jonger is dan de middelste, dat is wel veel praktischer denk. ik heb er nu 2 op basisschool en 1 op de middelbare. Die kan ook af en toe alleen naar zijn sport en hobby. Verder niet te moeilijk denken en creatief zijn. Ik vind het heerlijk met mijn Kwik, Kwek en Kwak!Faya_Maya schreef: ↑03-08-2019 16:14Wat ik zie bij mensen met wat oudere kinderen is dat er ontzettend veel tijd gaat zitten in de kinderen halen en brengen. Vaak heeft tenminste één van de kinderen extra hulp (logopedie, of therapie in allerlei vormen). In een gezin van drie kinderen zijn dit er al snel twee. Dan nog het helpen op school, allerlei activiteiten, allerlei surprises en knutselwerkjes, vieringen, sportdag, voorleesdag, etc etc en dat dus x3.
Dan nog de orthodontist, de tandarts, de opticien, dan worden ze alle drie achter elkaar ziek, luizen en dan word je zélf nog een keer of drie ziek. Ik heb het nog niet eens gehad over clubjes, partijtjes, speelafspraakjes, alle drie op een andere sport met competities in het weekend. Als ze ouder worden moet je ze alle 3, twee keer per jaar helpen verhuizen. De ene heeft liefdesverdriet en komt weer thuis wonen, de tweede beland in een depressie, de derde feest wel erg veel en haalt nog geen enkele studiepunt, terwijl jij je krom betaalt.
Allemaal een stuk beter te behappen wanneer je twee kinderen hebt, maar 3? Dat lijkt mij nou echt de hel. Twee kinderen kun je met je partner nog prima opvangen (de ene gaat met de ene mee, de ander met de ander), maar 3 kinderen en dan er nog vaak alleen voorstaan (zoals dat geldt voor veel vrouwen die hier meeschrijven)?
zaterdag 3 augustus 2019 om 21:20
Mijn oudste gaat nu naar groep 2 en ik heb nog helemaal niet op school geholpen. Man wel, stuk of zes keer denk ik, en dan neemt hij jongste mee. Op zijn dag doen ze allerlei activiteiten dat jongste ook echt wel mee kan. Op mijn dag zijn het echt dingen als raamschilderingen maken en lokaal poetsen. Dat gaat niet met een peuter aan mijn been. Nou ja als ie dat deed ding het wel, maar hij holt de hele school door.
En oudste is inderdaad steeds zelfstandiger. Dat is wel handig.
En oudste is inderdaad steeds zelfstandiger. Dat is wel handig.
zaterdag 3 augustus 2019 om 21:32
Ik zou uit mijzelf ook niet zo happig zijn om te helpen op school, maar mijn kind vindt het leuk als ik ook af en toe iets doe, en dat is dan toch iets om rekening mee te houden.COtweepuntnul schreef: ↑03-08-2019 21:20Mijn oudste gaat nu naar groep 2 en ik heb nog helemaal niet op school geholpen. Man wel, stuk of zes keer denk ik, en dan neemt hij jongste mee. Op zijn dag doen ze allerlei activiteiten dat jongste ook echt wel mee kan. Op mijn dag zijn het echt dingen als raamschilderingen maken en lokaal poetsen. Dat gaat niet met een peuter aan mijn been. Nou ja als ie dat deed ding het wel, maar hij holt de hele school door.
En oudste is inderdaad steeds zelfstandiger. Dat is wel handig.
zaterdag 3 augustus 2019 om 21:35
Er zijn legio vaders die nooit wat doen op school denk ik, dus ik voel me niet zo schuldig verder.
Ik heb kind er ook nog niet over gehoord.
Neem jij er bijvoorbeeld vrij voor dan? Want dat is voor mij wel wat ik dan zou moeten doen om te kunnen helpen.
anoniem_370114 wijzigde dit bericht op 03-08-2019 21:36
7.77% gewijzigd
zaterdag 3 augustus 2019 om 21:35
Ik vind het iig niet zwaar. Ik heb even geteld en ik heb 7 vriendinnen met 3 kinderen, ik hoor nooit iemand klagen. Gaat allemaal zijn gangetje. Wat ik zelf vond is dat zo'n derde veel makkelijker mee hobbelt met alles. Nou moet ik zeggen dat ik 3 makkelijke kinderen heb. De middelste was/is het pittigst. En verder niet te moeilijk denken vind ik, en denk in oplossingen en niet in problemen, dat scheelt al 80%!!COtweepuntnul schreef: ↑03-08-2019 21:22De mensen die ik ken met drie hebben het niet per se zwaar. Chaotisch ja. Druk ook. Zwaar niet en daar heb ik ze wel naar gevraagd
zaterdag 3 augustus 2019 om 21:38
Ik geloof trouwens best dat er ook mensen zijn met drie die het zwaar hebben. Of met één of twee of vier, vijf, zes kinderen. Dus denk dat het niet per se te maken heeft met de hoeveelheid.2018anoniem schreef: ↑03-08-2019 21:35Ik vind het iig niet zwaar. Ik heb even geteld en ik heb 7 vriendinnen met 3 kinderen, ik hoor nooit iemand klagen. Gaat allemaal zijn gangetje. Wat ik zelf vond is dat zo'n derde veel makkelijker mee hobbelt met alles. Nou moet ik zeggen dat ik 3 makkelijke kinderen heb. De middelste was/is het pittigst. En verder niet te moeilijk denken vind ik, en denk in oplossingen en niet in problemen, dat scheelt al 80%!!
Bij mij is drie wel echt het getal. Als ik denk aan dat de derde bvb een tweeling zou zijn of nog een vierde na evt derde dan krijg ik de bibbers
zaterdag 3 augustus 2019 om 21:42
Ik zou me er idd ook niet schuldig over voelen, dat gaat dan wel weer ver. Er zijn idd zat vaders en moeders die nooit helpen. En als je je kind er niet over hoort zal het wel meevallen en zelfs als je hem er wel over hoort vergaat de wereld ook niet. Ik bedoel meer dat ik dan wel wat meer mijn best doe om af en toe eens te helpen omdat kind het zo leuk vindt.COtweepuntnul schreef: ↑03-08-2019 21:35Er zijn legio vaders die nooit wat doen op school denk ik, dus ik voel me niet zo schuldig verder.
Ik heb kind er ook nog niet over gehoord.
Neem jij er bijvoorbeeld vrij voor dan? Want dat is voor mij wel wat ik dan zou moeten doen om te kunnen helpen.
Ik neem er ook geen vrij voor hoor.
zaterdag 3 augustus 2019 om 21:46
Ja ik wil best wat doen maar er is niet zo veel. En papa is er dus gelukkig wel vaak. Ik bedoel een uitje naar theater oid doen ze dus nooit op mijn dag. Dan zou peuter prima mee kunnen.raffa schreef: ↑03-08-2019 21:42Ik zou me er idd ook niet schuldig over voelen, dat gaat dan wel weer ver. Er zijn idd zat vaders en moeders die nooit helpen. En als je je kind er niet over hoort zal het wel meevallen en zelfs als je hem er wel over hoort vergaat de wereld ook niet. Ik bedoel meer dat ik dan wel wat meer mijn best doe om af en toe eens te helpen omdat kind het zo leuk vindt.
Ik neem er ook geen vrij voor hoor.
zaterdag 3 augustus 2019 om 21:47
Het is wel meer gedoe maar op zich valt het me nog mee eigenlijk.
zaterdag 3 augustus 2019 om 21:53
zaterdag 3 augustus 2019 om 21:55
Ja het scheelt zoveel dat ze groter en zelfstandiger zijn hé. Dat maakt alles sowieso minder gedoe.COtweepuntnul schreef: ↑03-08-2019 21:47Het is wel meer gedoe maar op zich valt het me nog mee eigenlijk.
zaterdag 3 augustus 2019 om 21:56
Op mijn dag zijn er vaak juist dat soort uitjes dus dan kan mijn peuter idd mee. Mijn man heeft nog zelden tot nooit geholpen omdat er op zijn dag ook nooit wat is. Jullie hebben vast dezelfde dagCOtweepuntnul schreef: ↑03-08-2019 21:46Ja ik wil best wat doen maar er is niet zo veel. En papa is er dus gelukkig wel vaak. Ik bedoel een uitje naar theater oid doen ze dus nooit op mijn dag. Dan zou peuter prima mee kunnen.
zaterdag 3 augustus 2019 om 21:59
Oh, zo'n schoolpleincommissie lijkt me vreselijk. Ik zou wel mee willen ergens naartoe, maar verder zou ik het niet weten. Geen idee ook wat er allemaal zou kunnen zijn. Waarschijnlijk gaat man zoon vaak brengen, omdat ik verder weg werk en vroeg begin. En haal ik hem 2 dagen op en de andere dagen doen anderen.
zaterdag 3 augustus 2019 om 22:06
Haha dat snap ik. Het is enerzijds eigenbelang, we komen vlakbij de school te wonen dus een beetje inspraak in hoe het eruit ziet en welke speeltoestellen er komen vind ik wel fijnMorgenstond_ schreef: ↑03-08-2019 21:59Oh, zo'n schoolpleincommissie lijkt me vreselijk. Ik zou wel mee willen ergens naartoe, maar verder zou ik het niet weten. Geen idee ook wat er allemaal zou kunnen zijn. Waarschijnlijk gaat man zoon vaak brengen, omdat ik verder weg werk en vroeg begin. En haal ik hem 2 dagen op en de andere dagen doen anderen.
en op mijn eigen school hebben we een groen schoolplein met heel veel toffe dingen, waarvan ik weet waar er subsidie voor te halen is. Uitjes zijn altijd leuk, beetje geluk hebben met het groepje dat je krijgt.
Ik ben 2 dagen “beschikbaar” en man wisselend, in elk geval 1 dag. Maar ik wil ook niet overal bij zijn hoor, voor zowel mij als mijn kind niet altijd leuk.
zaterdag 3 augustus 2019 om 22:18
Wauw!Faya_Maya schreef: ↑03-08-2019 16:14Wat ik zie bij mensen met wat oudere kinderen is dat er ontzettend veel tijd gaat zitten in de kinderen halen en brengen. Vaak heeft tenminste één van de kinderen extra hulp (logopedie, of therapie in allerlei vormen). In een gezin van drie kinderen zijn dit er al snel twee. Dan nog het helpen op school, allerlei activiteiten, allerlei surprises en knutselwerkjes, vieringen, sportdag, voorleesdag, etc etc en dat dus x3.
Dan nog de orthodontist, de tandarts, de opticien, dan worden ze alle drie achter elkaar ziek, luizen en dan word je zélf nog een keer of drie ziek. Ik heb het nog niet eens gehad over clubjes, partijtjes, speelafspraakjes, alle drie op een andere sport met competities in het weekend. Als ze ouder worden moet je ze alle 3, twee keer per jaar helpen verhuizen. De ene heeft liefdesverdriet en komt weer thuis wonen, de tweede beland in een depressie, de derde feest wel erg veel en haalt nog geen enkele studiepunt, terwijl jij je krom betaalt.
Allemaal een stuk beter te behappen wanneer je twee kinderen hebt, maar 3? Dat lijkt mij nou echt de hel. Twee kinderen kun je met je partner nog prima opvangen (de ene gaat met de ene mee, de ander met de ander), maar 3 kinderen en dan er nog vaak alleen voorstaan (zoals dat geldt voor veel vrouwen die hier meeschrijven)?
Hoe en waar vind je toch altijd die mensen om je heen?
“Intelligentie zonder vriendelijkheid is een zeer gevaarlijk wapen”. (Francoise Sagan)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
zondag 4 augustus 2019 om 10:16
Dit! Wij hebben er 3 (8, 6 en 3 jaar). Het is gewoon alles met 2 kinderen en dan keer 1,5.COtweepuntnul schreef: ↑03-08-2019 21:22De mensen die ik ken met drie hebben het niet per se zwaar. Chaotisch ja. Druk ook. Zwaar niet en daar heb ik ze wel naar gevraagd
Daarom snap ik ook niet waarom 2 kinderen fantastisch zou zijn en 3 ineens de hel.
zondag 4 augustus 2019 om 10:20
Triest maar ook wel erg dom. Hij had zich direct kunnen laten steriliseren toen zijn kinderwens vervuld was.2018anoniem schreef: ↑03-08-2019 21:09Jij en ik vinden dat normaal maar zo zit niet iedereen in elkaar. Ik ken een stel waarvan hij 1 kind wilde en ze hebben er nu 5... het was steeds een ongelukje zei ze. Met een glaasje teveel op heeft ze echter bekend dat ze hem voorgelogen heeft. Best triest.
zondag 4 augustus 2019 om 10:41
Familie, vrienden/ vrienden van man, collega's, buurtgenoten, dan kom ik al op een heleboel gezinnen. Wat is daar zo gek aan?simbalabimba schreef: ↑03-08-2019 22:18Wauw!
, vrij dom van die man ook ja.
zondag 4 augustus 2019 om 11:17
Dat die heleboel gezinnen, die drie kinderen hebben, een heleboel problemen hebben. Geen hond gelooft dat je met drie kinderen drie keer zoveel kans hebt ( en ook daadwerkelijk krijgt) op dagelijks geklep van -peut naar -loog enz.
“Intelligentie zonder vriendelijkheid is een zeer gevaarlijk wapen”. (Francoise Sagan)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
"De moord die niet mocht worden opgelost". (Maaike Vaatstra)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
