Kinderen
alle pijlers
Derde kindje
dinsdag 26 december 2017 om 20:21
Hallo allemaal,
Ik weet het, ontelbaar veel topics zijn hierover en ik heb ze allemaal al gelezen. Advies kan niemand echt geven denk ik, ik
hoop op herkenbaarheid? Of even Mn verhaal kwijt.
6 maanden geleden moeder geworden van onze tweede zoon. De zwangerschap was klote. Eerste 5 maanden kotsmisselijk, daarna halve dagen werken, bekkeninstabiliteit etc. Ik heb gezworen: dit nooit meer. Bevalling: ging snel, goed te doen. Helaas toch totaalruptuur (viel mee vond ik maar wel operatief gehecht) en een blaas- en baarmoederverzakking. Dat gaat nu eigenlijk heel goed hoewel het allemaal even duurde met Mn lijf. Borstontsteking, baarmoederontsteking, spruw, we hebben het allemaal gehad. Maar ook: de liefste, mooiste en makkelijkste baby die er is! Vanaf zijn geboorte heb ik al het gevoel: ik wil 3 kinderen. Eerst nog op hormonen gegooid maar het gevoel wordt sterker. En nu zoonlief een aantal babyspullen al niet meer in gebruik heeft: ik kan er geen afstand van doen.
Manlief wil niet (maar zegt ook: ja voorlopig niet). Hij vindt 2 kinderen (oudste is nu 2,5) best pittig. Zijn tegenargumenten:
Ik ben een beroerde zwangere. Veel zorg komt dan op hem.
Financieel (hoewel ik denk dat dat best kan). Hij is bang dat onze jongens tekort te doen. Wil verre reizen met ze maken, op wintersport. Ik heb die behoefte minder.
Weer opnieuw beginnen, slaaptekort. Hij kijkt er vooral naar uit dat ze ouder zijn.
De jongens moeten tijdelijk een kamer delen.
Bang voor een ongezond kindje of een meerling.
Ik snap hem, echt. Maar het voelt gewoon nog niet af ofzo. Gaat dit over?
Ik ben bijna 35.Heb gezegd áls we een derde willen dan wil ik dat wel voor Mn 37e (zwanger zijn).
Vanwege tevee littekenweefsel zou het een keizersnede worden. Man ziet ook op tegen lang herstel.
Hij is praktisch. Ik wil Mn gevoel volgen. Maar ik ben ook gezegend met 2 gezonde jongens natuurlijk. Waarom kan ik dat niet genoeg vinden????
Ik weet het, ontelbaar veel topics zijn hierover en ik heb ze allemaal al gelezen. Advies kan niemand echt geven denk ik, ik
hoop op herkenbaarheid? Of even Mn verhaal kwijt.
6 maanden geleden moeder geworden van onze tweede zoon. De zwangerschap was klote. Eerste 5 maanden kotsmisselijk, daarna halve dagen werken, bekkeninstabiliteit etc. Ik heb gezworen: dit nooit meer. Bevalling: ging snel, goed te doen. Helaas toch totaalruptuur (viel mee vond ik maar wel operatief gehecht) en een blaas- en baarmoederverzakking. Dat gaat nu eigenlijk heel goed hoewel het allemaal even duurde met Mn lijf. Borstontsteking, baarmoederontsteking, spruw, we hebben het allemaal gehad. Maar ook: de liefste, mooiste en makkelijkste baby die er is! Vanaf zijn geboorte heb ik al het gevoel: ik wil 3 kinderen. Eerst nog op hormonen gegooid maar het gevoel wordt sterker. En nu zoonlief een aantal babyspullen al niet meer in gebruik heeft: ik kan er geen afstand van doen.
Manlief wil niet (maar zegt ook: ja voorlopig niet). Hij vindt 2 kinderen (oudste is nu 2,5) best pittig. Zijn tegenargumenten:
Ik ben een beroerde zwangere. Veel zorg komt dan op hem.
Financieel (hoewel ik denk dat dat best kan). Hij is bang dat onze jongens tekort te doen. Wil verre reizen met ze maken, op wintersport. Ik heb die behoefte minder.
Weer opnieuw beginnen, slaaptekort. Hij kijkt er vooral naar uit dat ze ouder zijn.
De jongens moeten tijdelijk een kamer delen.
Bang voor een ongezond kindje of een meerling.
Ik snap hem, echt. Maar het voelt gewoon nog niet af ofzo. Gaat dit over?
Ik ben bijna 35.Heb gezegd áls we een derde willen dan wil ik dat wel voor Mn 37e (zwanger zijn).
Vanwege tevee littekenweefsel zou het een keizersnede worden. Man ziet ook op tegen lang herstel.
Hij is praktisch. Ik wil Mn gevoel volgen. Maar ik ben ook gezegend met 2 gezonde jongens natuurlijk. Waarom kan ik dat niet genoeg vinden????
zondag 4 augustus 2019 om 11:56
Dit ja.hannasofie schreef: ↑04-08-2019 10:16Het is gewoon alles met 2 kinderen en dan keer 1,5.
Daarom snap ik ook niet waarom 2 kinderen fantastisch zou zijn en 3 ineens de hel.
Ik ervaar dat ze naar school gaan op zichzelf niet als lichter. Het kdv was makkelijker, qua breng/haaltijden, qua ouderparticipatie, etc. En nog geen zwemles enzo was ook wel fijn. Ook is het niet altijd handig als de baby prompt slaapt als je de andere twee uit school moet halen.
Daarentegen worden ze vanaf 4 wel steeds zelfstandiger en dat maakt het weer veel makkelijker. Zoon van 7 heeft vrijwel geen begeleiding meer nodig 's ochtends voor het naar school gaan, die kan alles zelf. Dus de handen die we daarmee vrij hebben gebruiken we weer voor de baby. En zodra de jongste op sport en clubjes gaat kunnen de oudsten daar allang zelfstandig heen fietsen. (Onze woonplek hebben we daar wel op uitgekozen, als je in de middle of nowhere woont is dat veel lastiger). Ik had er daarom niet 3 dicht op elkaar gewild, dat zou ik een stuk zwaarder gevonden hebben.
zondag 4 augustus 2019 om 14:19
x 1,5 klinkt voor mij dus niet ok. En ik begrijp heel goed dat veel mensen (en jullie mannen) daar ook zo over denken. Natuurlijk valt overal wel een mouw aan te passen, maar ik wil dus niet overal een mouw aanpassen. Ik wil gewoon twee mouwen. Is dat echt zo moeilijk voor te stellen voor jullie?hannasofie schreef: ↑04-08-2019 10:16Dit! Wij hebben er 3 (8, 6 en 3 jaar). Het is gewoon alles met 2 kinderen en dan keer 1,5.
Daarom snap ik ook niet waarom 2 kinderen fantastisch zou zijn en 3 ineens de hel.
En de kans dat een kind allerlei toestanden heeft zoals logopedie, orthodontist, etc. etc. is zeker wel 3x zo groot als je 3 kinderen hebt. En 2x zo groot als je er twee hebt ten opzichte van 1.
zondag 4 augustus 2019 om 16:10
Wat ik wel wat zwaarder vind, nu ze wat ouder worden, is dat we zoveel aanloop hebben. Er staan hier dagelijks wel vriendjes/vriendinnetjes voor de deur. Ook in het weekend. Dan komen ze na de sport gezellig mee ofzo. En ook op vakantie hadden we het grootste deel van de tijd geen 3 kinderen, maar 5, omdat de twee vakantievriendjes constant aansloten. Op de een of andere manier moet er altijd bij ons gespeeld worden.
Daar moeten we nog wel een beetje een balans in vinden. Dat het ook leuk blijft voor man en mij zeg maar.
Daar moeten we nog wel een beetje een balans in vinden. Dat het ook leuk blijft voor man en mij zeg maar.
zondag 4 augustus 2019 om 16:16
Dit lijkt me ook lastig ja. Het wordt al snel te veel/ te druk.hannasofie schreef: ↑04-08-2019 16:10Wat ik wel wat zwaarder vind, nu ze wat ouder worden, is dat we zoveel aanloop hebben. Er staan hier dagelijks wel vriendjes/vriendinnetjes voor de deur. Ook in het weekend. Dan komen ze na de sport gezellig mee ofzo. En ook op vakantie hadden we het grootste deel van de tijd geen 3 kinderen, maar 5, omdat de twee vakantievriendjes constant aansloten. Op de een of andere manier moet er altijd bij ons gespeeld worden.
Daar moeten we nog wel een beetje een balans in vinden. Dat het ook leuk blijft voor man en mij zeg maar.
zondag 4 augustus 2019 om 17:15
Dan speelt de ene bij een vriendje en komt er een vriendje van de ander spelen. Zit je alsnog met twee kinderen. Dat is goed te doen.
Drie of vier kinderen (inclusief de mijne) zou ik tijdelijk voor een paar uurtjes nog wel ok vinden, maar als je zelf al drie kinderen hebt en die nemen er allemaal eentje mee dan zit je dus al direct met zes kinderen
zondag 4 augustus 2019 om 17:19
Je rekent niet goed.Faya_Maya schreef: ↑04-08-2019 17:15Dan speelt de ene bij een vriendje en komt er een vriendje van de ander spelen. Zit je alsnog met twee kinderen. Dat is goed te doen.
Drie of vier kinderen (inclusief de mijne) zou ik tijdelijk voor een paar uurtjes nog wel ok vinden, maar als je zelf al drie kinderen hebt en die nemen er allemaal eentje mee dan zit je dus al direct met zes kinderen
Met twee kinderen en ieder een vriendje is vier. Of t nou vier of zes zijn, druk is het toch wel.
Het is zeker meer maar het is niet zo dat het exponentieel meer wordt.
zondag 4 augustus 2019 om 17:22
Lievejetje schreef: ↑04-08-2019 17:08Misschien dat bij er niemand wil spelen daar thuis... (jouw moeder weet altijd alles beter)
zondag 4 augustus 2019 om 17:24
Ja dat is ook zo hoor. Mijn derde van 3 jaar oud heeft nog geen aanloop. Gaat momenteel alleen om de vriendjes/vriendinnetjes van de oudste 2. Tegen de tijd dat ze voor nummer drie ook aan de deur staan, ben ik er vast aan gewend
.
zondag 4 augustus 2019 om 17:25
Voor mij zou 4 wel echt de max zijn. Voor een paar uur, na schooltijd een keer. Bij 6 kinderen zou ik echt het overzicht verliezen en ik wil toch ongeveer weten wat ze doen, zeker als er kinderen bij zijn die niet van mij zijn.COtweepuntnul schreef: ↑04-08-2019 17:19Je rekent niet goed.
Met twee kinderen en ieder een vriendje is vier. Of t nou vier of zes zijn, druk is het toch wel.
Het is zeker meer maar het is niet zo dat het exponentieel meer wordt.
zondag 4 augustus 2019 om 17:26
Gelukkig heb je maar twee kinderen! Is je man of jij al gesteriliseerd?
zondag 4 augustus 2019 om 17:32
En dit. 5 of 6 spelende kinderen in huis maakt voor mij ook niet meer uit. Dus de derde mag straks ook zijn vriendje meenemen.COtweepuntnul schreef: ↑04-08-2019 17:19Je rekent niet goed.
Met twee kinderen en ieder een vriendje is vier. Of t nou vier of zes zijn, druk is het toch wel.
Het is zeker meer maar het is niet zo dat het exponentieel meer wordt.
Ik bedoelde meer dat er met het oplopen van de leeftijd, steeds meer andere kinderen over de vloer komen. Bij de kleuterschool gaat het nog via de ouders, dus dan zeg je ook makkelijk nee als je er een keer niet zo’n zin hebt. En in het weekend waren we lekker met ons eigen gezinnetje of met de mensen die wij uitgenodigd hadden.
Nu hebben de oudsten een leeftijd dat ze het zelf gaan regelen en er kinderen spontaan aan de de deur staan. Ook op zaterdagochtend om half negen. Dat is toch weer even wennen.
zondag 4 augustus 2019 om 18:24
Ja, mijn man.COtweepuntnul schreef: ↑04-08-2019 17:26Gelukkig heb je maar twee kinderen! Is je man of jij al gesteriliseerd?
zondag 4 augustus 2019 om 18:25
Verschil is dan 4 kinderen tegen 6. Ik vind dat toch wel een groot verschil hoor.hannasofie schreef: ↑04-08-2019 17:32En dit. 5 of 6 spelende kinderen in huis maakt voor mij ook niet meer uit. Dus de derde mag straks ook zijn vriendje meenemen.
Ik bedoelde meer dat er met het oplopen van de leeftijd, steeds meer andere kinderen over de vloer komen. Bij de kleuterschool gaat het nog via de ouders, dus dan zeg je ook makkelijk nee als je er een keer niet zo’n zin hebt. En in het weekend waren we lekker met ons eigen gezinnetje of met de mensen die wij uitgenodigd hadden.
Nu hebben de oudsten een leeftijd dat ze het zelf gaan regelen en er kinderen spontaan aan de de deur staan. Ook op zaterdagochtend om half negen. Dat is toch weer even wennen.
zondag 4 augustus 2019 om 18:39
Ik heb drie kinderen en ze hebben vaak vriendjes/vriendinnen te spelen. Ik vind het heerlijk, en mij maakt het echt niet uit, 6 kinderen over de vloer. Gezellig juist!
Verschil is wel dat mijn oudste al 12 is, en ik heb er een van 10 en 6. Dat is toch net wat groter en minder continu opletten.
Ik vind meer het gerace naar alle clubjes na school af en toe zo een gedoe. Meeste weekenden gaan op aan sport ed.
Verschil is wel dat mijn oudste al 12 is, en ik heb er een van 10 en 6. Dat is toch net wat groter en minder continu opletten.
Ik vind meer het gerace naar alle clubjes na school af en toe zo een gedoe. Meeste weekenden gaan op aan sport ed.
zondag 4 augustus 2019 om 19:32
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
