Derde kindje

26-12-2017 20:21 1400 berichten
Hallo allemaal,

Ik weet het, ontelbaar veel topics zijn hierover en ik heb ze allemaal al gelezen. Advies kan niemand echt geven denk ik, ik
hoop op herkenbaarheid? Of even Mn verhaal kwijt.
6 maanden geleden moeder geworden van onze tweede zoon. De zwangerschap was klote. Eerste 5 maanden kotsmisselijk, daarna halve dagen werken, bekkeninstabiliteit etc. Ik heb gezworen: dit nooit meer. Bevalling: ging snel, goed te doen. Helaas toch totaalruptuur (viel mee vond ik maar wel operatief gehecht) en een blaas- en baarmoederverzakking. Dat gaat nu eigenlijk heel goed hoewel het allemaal even duurde met Mn lijf. Borstontsteking, baarmoederontsteking, spruw, we hebben het allemaal gehad. Maar ook: de liefste, mooiste en makkelijkste baby die er is! Vanaf zijn geboorte heb ik al het gevoel: ik wil 3 kinderen. Eerst nog op hormonen gegooid maar het gevoel wordt sterker. En nu zoonlief een aantal babyspullen al niet meer in gebruik heeft: ik kan er geen afstand van doen.
Manlief wil niet (maar zegt ook: ja voorlopig niet). Hij vindt 2 kinderen (oudste is nu 2,5) best pittig. Zijn tegenargumenten:
Ik ben een beroerde zwangere. Veel zorg komt dan op hem.
Financieel (hoewel ik denk dat dat best kan). Hij is bang dat onze jongens tekort te doen. Wil verre reizen met ze maken, op wintersport. Ik heb die behoefte minder.
Weer opnieuw beginnen, slaaptekort. Hij kijkt er vooral naar uit dat ze ouder zijn.
De jongens moeten tijdelijk een kamer delen.
Bang voor een ongezond kindje of een meerling.

Ik snap hem, echt. Maar het voelt gewoon nog niet af ofzo. Gaat dit over?
Ik ben bijna 35.Heb gezegd áls we een derde willen dan wil ik dat wel voor Mn 37e (zwanger zijn).
Vanwege tevee littekenweefsel zou het een keizersnede worden. Man ziet ook op tegen lang herstel.
Hij is praktisch. Ik wil Mn gevoel volgen. Maar ik ben ook gezegend met 2 gezonde jongens natuurlijk. Waarom kan ik dat niet genoeg vinden????
Lastig hoor Laura (en het maakt me heel nieuwsgierig wat je voor werk doet, want volgens mij heb ik vaker gelezen dat je het erg leuk vind). Is het bij jullie nog een optie om langer te wachten? Dus bij wijze van over 3-4 jaar die derde?
Je mag me een PB sturen :mrgreen:

Ik weet niet of ik over 3-4 jaar nog zwanger kan worden want dan nader ik de veertig. En deze twee waren ook niet meteen in ronde 1 raak (de een ronde 11 en de ander ronde 6). Dus we zijn ook niet een hypervruchtbaar stel, heb ik het idee. Daarom ook erg blij dat deze twee er zijn.
:mail:

Ah ja, dat is wel lastig als je leeftijd ook een rol speelt. Al hoorde ik iemand in de trein laatst zeggen: "Zo lang je menstrueert kun je baren", dus dan heb je waarschijnlijk nog even de tijd ;-)
Alle reacties Link kopieren Quote
Moeilijk Laura. Ik heb je vaker gelezen en je klinkt alsof je veel plezier in je werk hebt. Maarja, die vruchtbare jaren he...
Ik was twee keer in ronde drie zwanger, vrij vlot wel, maar dat klokje tikt hier ook.
Staat jouw man er op zich wel voor open als jij dan (tijdelijk) meer zorg op je neemt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo herkenbaar Laura, ik kan je helaas geen advies geven. Ik word ook gek van mezelf. Ene moment ben ik ervan overtuigd dat we het gaan doen, andere moment volop twijfels.

Mijn twijfel zit echt in het rationele, mijn gevoel wilt het graag.

Zou je je bedrijf "makkelijk" over een paar jaar weer kunnen starten? Of heb je veel geïnvesteerd etc?
Dan zou mijn gedachte zijn: carrière kan na je 40e nog als de kids op school zitten. Een derde kind erbij niet meer.

Zeg ik stoer, maar vervolgens kunnen we zelf ook geen keuze maken. ;-)
Denk niet dat ik het over een jaar of zes (zwanger raken, zwanger zijn en eventuele derde naar school) nieuw leven zou kunnen inblazen helaas. Dan ben ik er te lang uit qua expertise en opdrachtgevers. En ik ben ook mijn eigen bedrijf gestart omdat ik me kapot verveelde in m’n laatste baan.

Het helpt ook niet dat ik uit een feministisch nest kom waar “economische zelfstandigheid” met de paplepel werd ingegoten. En een vriendin ligt nu in scheiding met vier kinderen en kan qua werk geen kant op omdat hij geen co-ouderschap wil (alleen een weekend in de twee weken). Een andere vriendin staat er ook alleen voor met 1 kind (ex is in buitenland gestationeerd voor werk) en heeft echt met moeite de afgelopen jaren kunnen doorwerken omdat ze overal oppas voor moest regelen en altijd bij ziekte e.d. het in haar eentje moest oplossen. Wat ik wil zeggen: dat soort voorbeelden maakt wel dat ik niet zo snel durf te zeggen tegen man dat hij de taak van kostwinner weer op zich mag nemen en ik wel weer parttime in loondienst ga.

Maar dat gevoel he?

@Morgenstond: je hebt bericht terug :jump:
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar zelfs al zou het wel haalbaar zijn dat je man kostwinner wordt en jij meer zorg op je neemt, dan nog.. hij vindt het nu al te zwaar en de zorg gaat dan wel grotendeels naar jou maar ook geregeld naar de kostwinner toch?
Bij thuiskomst na zijn werk
In het weekend
Misschien een papadag
Als er 1 ziek is
Als jij een feestje hebt

Mijn vriend werkt 36 uur maar hij is (gelukkig, vind ik) alsnog enorm vaak omringd door alledrie de kinderen. Soms samen met mij (maar dan verwacht ik alsnog evenredige inzet) maar ook vaak alleen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat leuk dat het topic nog leeft! Hier inmiddels 8 weken moeder van de jongste en ik ben helemaal blij :) Tuurlijk is het druk en zwaar met een baby (ook met 1 kind trouwens). Onze dochter is heel erg makkelijk, middelste was echt een enorme huilbaby waarbij we van alles hebben laten onderzoeken maar er is nooit wat gevonden.

Je referentiekader verandert, met de eerste vond ik het consultatiebureau zoveel gedoe en zo vaak. Met de tweede dacht ik, het valt eigenlijk heel erg mee. Met de tweede vond ik het lastig dat ik overdag druk was met de kinderen en in de avond ook nog een baby had zonder ritme. Nu vind ik het rustig met alleen een baby in de avonden en hangt ze lekker bij me in de draagzak.

Volgende week vliegen we naar Frankrijk voor de vakantie, dat is wel spannend. Oudste kinderen zijn 4 en 2, vooral die van 2 is lekker stout. Onze kinderen zijn sowieso niet van het soort dat aan de hand mee lopen, dus dat herken in van eerder in dit topic. Overal op klimmen, auto gordels steeds losmaken. Met 1,5 in slaapzak uit het ledikant klimmen en dan gewoon de deur open doen. Uit de voordeur lopen, kattenvoer eten.... enzovoort. Oudste van 4 wordt nu wel rustiger maar heeft wel een sterk karakter.

Ik zou zeker weer kiezen voor onze derde maar ik snap dat het niet voor iedereen is. Het kost meer geld, tijd en energie maar waar een wil is is een weg!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben in de war...
Gisteren zo’n beetje de laatste dag ongesteldheid, mag bijna niet meer zo heten. En onveilige sex gehad. De kans dat ik zwanger ervan raak is niet zo groot denk ik, maar ik ben vooral oprecht verbaasd dat mijn man dat risico neemt....
LJ, hoe ging hij hier eerder mee om?

In mijn beleving kunnen mannen nogal laks met dat soort dingen omgaan. Alsof het risico toch niet zo groot is en soms niet verder denken dan hun huidige lust.

Maar wel verwarrend ja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Morgenstond_ schreef:
18-08-2019 20:13
LJ, hoe ging hij hier eerder mee om?

In mijn beleving kunnen mannen nogal laks met dat soort dingen omgaan. Alsof het risico toch niet zo groot is en soms niet verder denken dan hun huidige lust.

Maar wel verwarrend ja.
Heel strikt altijd, vandaar dat het me verbaasde.
Wat zei je man erover LJ? Stiekem een vasectomie laten doen? ;-)

Wij gaan nu zo ongeveer voor een derde. That is, we gebruiken bewust geen AC, maar mijn (eerste) cycli tijdens borstvoeding zijn ruk (lange cylus en korte LF), dus er gericht voor gaan gaat niet zo gemakkelijk. Zal over een paar maanden vast anders zijn.
Leuk hoor morgenstond, toch best spannend!

@lievetje: volgens mij denkt hij niet zoveel, of hij rekent half mee. mijn man weet meestal ook wel wanneer ik vlak voor of vlak na een menstruatie zit. meestal doen we het met, soms doen we het zonder. uiteraard ben ik wel altijd heel eerlijk of ik in dag 10-14 zit (ben twee keer zwanger geraakt op dag 10 ivm korte fase). voor ik het verwijt krijg dat ik hem erin luis. maar geloof dat hij alles voor dag 8 en na dag 16 wel aandurft zonder condooms
Alle reacties Link kopieren Quote
Spannend Morgenstond, hopelijk gauw raak ondanks je cyclus...

Ja Laura je hebt denk ik gelijk hoor. Maar mijn man wil nóóit zonder, dus dat hij nu het “risico” nam verbaasde me. Hebben het er verder ook niet meer over gehad eigenlijk, ik ga er vanuit dat er niets veranderd is.
Hier gaat het eindelijk beter met de oudste. De boosheid zakt, hij praat steeds beter en met dank aan een slaapcoach slapen we allemaal weer, al hadden we een terugval. Dan merk ik meteen hoe weinig reserves ik nog heb. Eerst maar eens van genieten van het rustigere vaarwater en een beetje van bijkomen.
Wat fijn Laura! Zal voor je oudste ook makkelijker worden als hij zich beter kan uiten, lijkt mij?

Onze dreumes sliep vannacht voor het eerst echt door. Met 14 maanden. Dat is misschien laat voor anderen, maar oudste deed dat pas veel later voor het eerst, dus ik vind dit al geweldig. Al ga ik er maar niet vanuit dat hij dit nu meteen altijd gaat doen ;-D
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh das heerlijk als ze eenmaal doorslapen! Bij de jongste was dit ook rond de 15 maanden. Ondertussen krijg je dan allemaal advies dat je met borstvoeding moet stoppen. Ach het is nu nog steeds dat er vaak 1 wakker wordt om het een of ander. Hoort erbij.
Ja dat is eigenlijk wel grappig. Mensen lijken bij baby's graag te zeggen dat ie doorslaapt, maar je hoort maar weinig dat baby's die doorslapen ook weer baby's/dreumessen/peuters kunnen worden die niet doorslapen. Ik probeer nu wel de vinger erachter te krijgen waarom die nacht dan wel. We aten patat en hij at dat niet, maar wel vleesje + wortels. De week ervoor sliep hij ook een keer heel lang voor zijn doen, maar weet niet wat we toen aten en of het verband kan houden. Anders zou het misschien aan koolhydraten kunnen liggen waar hij last van krijgt? Beetje beyond dit topic ;-)

Denk dat ik nog even geduldig moet blijven mbt 3e kindje. Na pilgebriik voor de eerste duurde het even voordat mijn cyclus goed op gang was, na geboorte van de eerste ook, dus ben bang dat het me nog even gaat bezighouden ;-D
Morgenstond_ schreef:
21-08-2019 19:29
Ja dat is eigenlijk wel grappig. Mensen lijken bij baby's graag te zeggen dat ie doorslaapt, maar je hoort maar weinig dat baby's die doorslapen ook weer baby's/dreumessen/peuters kunnen worden die niet doorslapen. Ik probeer nu wel de vinger erachter te krijgen waarom die nacht dan wel. We aten patat en hij at dat niet, maar wel vleesje + wortels. De week ervoor sliep hij ook een keer heel lang voor zijn doen, maar weet niet wat we toen aten en of het verband kan houden. Anders zou het misschien aan koolhydraten kunnen liggen waar hij last van krijgt? Beetje beyond dit topic ;-)

Denk dat ik nog even geduldig moet blijven mbt 3e kindje. Na pilgebriik voor de eerste duurde het even voordat mijn cyclus goed op gang was, na geboorte van de eerste ook, dus ben bang dat het me nog even gaat bezighouden ;-D
Logisch dat je naar een verklaring zoekt voor het doorslapen, maar ik denk dat het gewoon toeval was ;) bij mijn jongste ook alles maar dan ook alles geprobeerd maar uiteindelijk was er toch echt geen peil op te trekken wanneer dat spookje eens doorsliep en wanneer niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja soms weet ik het hier ook niet hoor. De oudste kan het wel redelijk vertellen, meestal is het naar gedroomd of dorst ofzo. Of als er spannende dingen gaan gebeuren, verjaardag. Ik probeer wel zelf wat vroeger naar bed te gaan, soms lig ik er echt te laat in en dan heb ik de volgende dag spijt haha.

Maar wel fijn dat die derde er waarschijnlijk gaat komen, even geduld nog! Leuk vooruitzicht!
Ik ben altijd heel regelmatig, toen ik stopte met borstvoeding ook direct ongesteld en regelmatig, dat helpt wel. Voel nu ook mijn eisprong (volgens mij heb ik die altijd redelijk vroeg. Uhm, even terugrekenen naar zaterdag, 4 dagen geleden...)
raffa schreef:
21-08-2019 19:37
Logisch dat je naar een verklaring zoekt voor het doorslapen, maar ik denk dat het gewoon toeval was ;) bij mijn jongste ook alles maar dan ook alles geprobeerd maar uiteindelijk was er toch echt geen peil op te trekken wanneer dat spookje eens doorsliep en wanneer niet.
Maar dat kan toch niet! Ik moet en zal een verklaring hebben ;-D

Bijzondere wezens, die kindjes.
Morgenstond_ schreef:
21-08-2019 19:39
Maar dat kan toch niet! Ik moet en zal een verklaring hebben ;-D

Bijzondere wezens, die kindjes.
hahahaha ik herken het :P
Lieve allemaal ,
Ik volg jullie al een tijdje maar nooit gereageerd, omdat de wens er wel was voor een derde maar nog geen werkelijkheid kon worden.
Dit ivm een hele heftige pnd na de geboorte van ons tweede kindje, die er erg heeft ingehakt. (Daar wil ik liever niet teveel op doorgaan) Ook heeft ons tweede kindje wat gezondheidsproblemen gehad die onderzocht zijn maar gelukkig geen blijvende gevolgen heeft. Het gaat nu ook heel goed met hem, hij ontwikkelt zich goed.

Ik heb dus twee kindjes, de oudste is 3 jaar en de jongste 13 maanden.
Geef nog borstvoeding, wel cyclus maar veel te korte lf. Als ik zou stoppen met de bv zal deze langer worden, maar nu wacht ik het nog even af. Ik heb ook nog geen dringende haast. Al kriebelt het wel, en lijkt het me geweldig weer een kindje erbij.

Morgenstond; wat leuk dat jullie ook voor een derde gaan!! En zitten we weer in hetzelfde schuitje wat betreft bv en een korte lf :P

Ik kan nog veel langer typen maar dat is ook zo wat; dit is mijn eerste bericht in dit topic. Zou het in ieder geval erg leuk vinden om actief mee te schrijven!

Liefs, bettie
Alle reacties Link kopieren Quote
Ha bettie, welkom! Klinkt heftig wat je mee hebt gemaakt. Bij mij was het vooral lichamelijk minder grappig maar gek he, dat die kriebels toch gewoon zo sterk zijn. Hoe staat je man hierin?
Heee Bettie! Wat leuk je hier weer tegen te komen. Vond sowieso dat we best een leuk groepje hadden in ons topic van toen :) Maar dezelfde frustraties als toen dus ook ;-)

Heftig om te lezen van je pnd en dat het met je zoontje niet zo goed ging. Wel fijn om te lezen dat hij zich nu goed ontwikkelt. En jij voelt je ook weer jezelf? Hoeveel borstvoeding geef je nog? Ik ben ook benieuwd hoe jouw man hierin staat!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven