Kinderen
alle pijlers
Dochter 15 en zwanger
maandag 21 maart 2022 om 13:41
Goeiemiddag,
Ik heb een nieuw account aangemaakt voor deze vraag.
Mijn dochter vertelde me eind vorige week dat ze zwanger is.
Bloed laten prikken en dit is bevestigd door de arts. Ze zou vijf weken zwanger zijn.
Deze ochtend gebeld naar de abortuskliniek, daar kan ze donderdag langsgaan voor een eerste afspraak.
Dochter wil niet dat haar vader op de hoogte wordt gebracht.
Al een hele tijd wil ze eigenlijk ook niet meer bij hem gaan. Nu is er co-ouderschap.
Ze blijft dus gewoon bij mij (vader is akkoord).
Maar zelf zit ik er eigenlijk gewoon helemaal door.
Dit is al even zo. En dit... ja, hoe vreselijk het ook klinkt. Ik kan het er gewoon niet bij hebben.
Natuurlijk bel ik voor de doktersafspraak, heb ik de afspraak geregeld met de abortuskliniek.
Maar hoe nu verder?
Daarnet kreeg ik ook telefoon van de school van dochter. Ze was daar in gesprek gegaan met de schoolpsychologe.
Ik kan alleen maar gillen: 'Laat me met rust!' Maar ik weet dat dit niet zo werkt.
Mijn partner is ook nog niet op de hoogte. Dochter wil niet dat hij dit weet. Maar ondertussen moet ik hier wel over liegen en dat lukt me maar moeilijk.
Gelukkig is mijn moeder er, zij vangt dochter ook wel wat op, maar ook zij moet gewoon werken.
Hoe pak ik dit verder aan? Ervaringen? Tips?
Ik weet het even niet meer.
Ik heb een nieuw account aangemaakt voor deze vraag.
Mijn dochter vertelde me eind vorige week dat ze zwanger is.
Bloed laten prikken en dit is bevestigd door de arts. Ze zou vijf weken zwanger zijn.
Deze ochtend gebeld naar de abortuskliniek, daar kan ze donderdag langsgaan voor een eerste afspraak.
Dochter wil niet dat haar vader op de hoogte wordt gebracht.
Al een hele tijd wil ze eigenlijk ook niet meer bij hem gaan. Nu is er co-ouderschap.
Ze blijft dus gewoon bij mij (vader is akkoord).
Maar zelf zit ik er eigenlijk gewoon helemaal door.
Dit is al even zo. En dit... ja, hoe vreselijk het ook klinkt. Ik kan het er gewoon niet bij hebben.
Natuurlijk bel ik voor de doktersafspraak, heb ik de afspraak geregeld met de abortuskliniek.
Maar hoe nu verder?
Daarnet kreeg ik ook telefoon van de school van dochter. Ze was daar in gesprek gegaan met de schoolpsychologe.
Ik kan alleen maar gillen: 'Laat me met rust!' Maar ik weet dat dit niet zo werkt.
Mijn partner is ook nog niet op de hoogte. Dochter wil niet dat hij dit weet. Maar ondertussen moet ik hier wel over liegen en dat lukt me maar moeilijk.
Gelukkig is mijn moeder er, zij vangt dochter ook wel wat op, maar ook zij moet gewoon werken.
Hoe pak ik dit verder aan? Ervaringen? Tips?
Ik weet het even niet meer.
dinsdag 22 maart 2022 om 11:25
In het kader van het welzijn van dochter is het juist belangrijk dat moeder niet ongewenst deze informatie gaat delen met vader. Dochter heeft het namelijk al moeilijk genoeg.
Je zal 15 zijn en zwanger zeg. Als volwassen vent kun je je daar al helemaal niet in verplaatsen beste Adam. Het is al heel wat dat ze het met moeder deelt. Genoeg meiden die dat niet zouden doen.
Je zal 15 zijn en zwanger zeg. Als volwassen vent kun je je daar al helemaal niet in verplaatsen beste Adam. Het is al heel wat dat ze het met moeder deelt. Genoeg meiden die dat niet zouden doen.
dinsdag 22 maart 2022 om 11:27
en als je nou de reacties van TO iig had gelezen, had je geweten dat TO dat ook nav veel reacties hier dat ook niet gaat doenSatchikoo schreef: ↑22-03-2022 11:17Alleen de eerste en laatste pagina gelezen van dit topic maar wat ik heel graag kwijt wil:
Vertel het aan niemand anders, ook niet je vriend. Je dochter heeft dit uitdrukkelijk verzocht en je afspraak aan haar houden is mijn inziens belangrijker dan jouw eigen oncomfortabele gevoel dat je het niet kunt delen.
Echt, doe het niet. Gewoon niet!
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 22 maart 2022 om 11:28
enig idee hoeveel schade die eerste opmerking zal aanrichten? Schade die je niet meer volledig zult kunnen herstellen?Adam_020 schreef: ↑22-03-2022 11:24Ik denk dat mannen toch anders reageren op dit soort nieuws dan vrouwen. ( correct me if im wrong).
Zo beeld ik me in, dat als een van mijn zussen op haar 15e dit aan mijn vader zou hebben verteld, zijn eerste reactie zou zijn: GODVERDOMME, HOE KAN JE NOU ZO DOM ZIJN?!!!
Daarna zou hij denk ik een stuk gaan rijden, de boel laten bezinken om daarna constructief tot een goede oplossing voor haar te komen, en te steunen daar waar nodig.
Heel eerlijk, ik denk dat ik zo ongeveer hetzelfde zou reageren.
Maar die eerste reactie, die is voor een 15 jarig meisje volgens mij vaak genoeg om het niet te willen vertellen.
Sommige van jullie denken vast over mij dat ik een zeikerd ben, dat ik mijn mond moet houden en dat een meisje van 15 dat helemaal zelf moeten weten aan wie ze het verteld. En wellicht beredeneer ik ook teveel vanuit mijn eigen gevoel, vast en zeker. Maar als dit mij later zou overkomen, dat mij dit niet zou worden verteld, dan zou ik dat echt heel, heel erg vinden.
En als mijn vrouw/ex het mij niet zou vertellen, zou ik haar dat echt heel erg kwalijk nemen.
Maar he, je hebt wel lekker je recht gekregen
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 22 maart 2022 om 11:29
En gelukkig gaat het hier niet over jou. Dus hou op met dit op jezelf te betrekken.Adam_020 schreef: ↑22-03-2022 11:24Ik denk dat mannen toch anders reageren op dit soort nieuws dan vrouwen. ( correct me if im wrong).
Zo beeld ik me in, dat als een van mijn zussen op haar 15e dit aan mijn vader zou hebben verteld, zijn eerste reactie zou zijn: GODVERDOMME, HOE KAN JE NOU ZO DOM ZIJN?!!!
Daarna zou hij denk ik een stuk gaan rijden, de boel laten bezinken om daarna constructief tot een goede oplossing voor haar te komen, en te steunen daar waar nodig.
Heel eerlijk, ik denk dat ik zo ongeveer hetzelfde zou reageren.
Maar die eerste reactie, die is voor een 15 jarig meisje volgens mij vaak genoeg om het niet te willen vertellen.
Sommige van jullie denken vast over mij dat ik een zeikerd ben, dat ik mijn mond moet houden en dat een meisje van 15 dat helemaal zelf moeten weten aan wie ze het verteld. En wellicht beredeneer ik ook teveel vanuit mijn eigen gevoel, vast en zeker. Maar als dit mij later zou overkomen, dat mij dit niet zou worden verteld, dan zou ik dat echt heel, heel erg vinden.
En als mijn vrouw/ex het mij niet zou vertellen, zou ik haar dat echt heel erg kwalijk nemen.
Dat pa het kwalijk zou vinden dat hij het niet weet (als hij er al ooit achter zou komen) is ontzettend ondergeschikt aan het belang van de daadwerkelijk zwangere tiener.
En om nog even expliciet in te gaan op je bericht hierboven:
Die reactie ‘hoe kan je nu zo dom zijn’ etc. is echt heel giftig en kan super veel extra psychische schade veroorzaken bij de tiener in kwestie. Ze mag 15 zijn maar niet compleet achterlijk. Ze heeft geen man nodig die haar vertelt dat ze dom is geweest om te beseffen dat dit heel ongelukkig is.
dinsdag 22 maart 2022 om 11:30
Ik vond het ook getuigen van het voorbeeld als ouder hoe je met moeilijke zaken omgaat die het leven soms op je pad brengt en heb dat eerder al een soortgelijke post neergezet.Adam_020 schreef: ↑22-03-2022 10:18Maar aan de andere kant vind ik het echt een hele kwalijke zaak dat een vader niet betrokken word in het welzijn van zijn dochter.
En dat iedereen hier toejuicht om het te verzwijgen voor hem, vind ik helemaal bizar.
Als een vrouw hier een topic zou openen: "Ex verzwijgt abortus dochter voor mij", zouden jullie op je achterste poten staan.
dinsdag 22 maart 2022 om 11:38
Ik waardeer je posts en begrijp je beslissing. Dat ik er (een beetje) anders naar kijk doet er niet toe natuurlijk, het is jouw kind.Charlie40 schreef: ↑22-03-2022 10:23Mocht het enkel zijn omdat ze schrik heeft omdat vader boos zou zijn, zou ik hierover nog eens met dochter in gesprek gaan. Boos zijn moet ze maar even mee om kunnen.
Ze heeft het al geruime tijd erg moeilijk met vader, zijn vrouw en nieuw kindje.
Daar is heel veel aan vooraf gegaan en ik begrijp dochter. Wel ben ik altijd het co-ouderschap blijven stimuleren, positief gebleven over vader naar dochter toe, maar nu wil ze echt niet meer gaan. Vorige maand nog gesprek gehad met vader, dochter en mijn moeder. Maar het is alsof je tegen een muur praat, het levert niets op en er verandert ook niets.
Mocht hij hier achter komen, zal hij me dit zeker kwalijk nemen en dat zou ik begrijpen.
Maar na het lezen van jullie reacties, ook degene die tegen het niet vertellen zijn, staat mijn besluit wel vast. Het is mijn dochters geheim en dat is niet aan mij om dit te vertellen.
Dit wil niet zeggen dat ik het er binnen x aantal weken niet meer over zal hebben met dochter om te zien of ze er nog over heeft nagedacht.
Wel vind ik het opmerkelijk dat een kind dat in co-ouderschap wordt opgevoed echt helemaal niet meer naar 1 vd ouders toegaat. Dan moet er echt wel sprake zijn van verwaarlozing of erger en dan begrijp ik het meer dat je die ouder niet wil betrekken.
dinsdag 22 maart 2022 om 11:46
Wat me opvalt is dat je dat anderen aanwrijft dat ze het jou niet vertellen.Adam_020 schreef: ↑22-03-2022 11:24Ik denk dat mannen toch anders reageren op dit soort nieuws dan vrouwen. ( correct me if im wrong).
[...]. Maar als dit mij later zou overkomen, dat mij dit niet zou worden verteld, dan zou ik dat echt heel, heel erg vinden.
En als mijn vrouw/ex het mij niet zou vertellen, zou ik haar dat echt heel erg kwalijk nemen.
Waar jij naar jezelf kijkt, met een emotionele brullende reactie, zeg je eigenlijk dat ze daar maar doorheen moeten prikken. Want het kan niet van jou verwacht worden dat jij of je vader niet even emotioneel mag brullen tegen een kind van 15 dat om hulp vraagt.
Ik denk dat het begint met accepteren dat andere mensen ook rechten hebben, en vertrouwen dat ze kunnen kiezen waar ze hulp vragen; en dat het niet alleen om jou gaat.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
dinsdag 22 maart 2022 om 11:49
dinsdag 22 maart 2022 om 11:52
Lees eens even hier.
https://www.knmg.nl/advies-richtlijnen/ ... arigen.htm
Bij kinderen tot 12 jaar is de toestemming van de ouders/voogden vereist. Toestemming van het kind is niet nodig, maar deze heeft wel recht op informatie. De arts moet de voorlichting afstemmen op het bevattingsvermogen van het kind.
Bij jongeren van 12 tot 16 jaar is de toestemming van de ouders/voogden en van de jongere zelf vereist. In twee uitzonderingsgevallen is de toestemming van alleen de jongere voldoende.
Als het niet behandelen van de jongere voor hem ernstig nadeel oplevert (denk aan geslachtsziekte).
Als de behandeling de weloverwogen wens is van de jongere (denk aan abortus, vaccinatie).
In deze gevallen dient de arts de ouders/voogden in beginsel wel te informeren, maar het goed hulpverlenerschap kan met zich meebrengen dat zij over de behandeling niet worden geïnformeerd. Dit kan het geval zijn als de gezondheid of de veiligheid van het kind in gevaar zou komen als de arts de ouders/voogden wel zou inlichten, bijvoorbeeld omdat het kind dan van behandeling zou afzien. Ook dient de jongere zelf naar zijn/haar bevattingsvermogen te worden geïnformeerd over de behandeling.
Jongeren vanaf 16 jaar beslissen zelfstandig en hebben een zelfstandig recht op informatie.
De vraag of een arts toestemming van beide gezagdragende ouders moet verkrijgen voordat hij een minderjarig kind mag behandelen, wordt behandeld in de KNMG-wegwijzer Toestemming en informatie bij behandeling van minderjarigen.
https://www.knmg.nl/advies-richtlijnen/ ... arigen.htm
Bij kinderen tot 12 jaar is de toestemming van de ouders/voogden vereist. Toestemming van het kind is niet nodig, maar deze heeft wel recht op informatie. De arts moet de voorlichting afstemmen op het bevattingsvermogen van het kind.
Bij jongeren van 12 tot 16 jaar is de toestemming van de ouders/voogden en van de jongere zelf vereist. In twee uitzonderingsgevallen is de toestemming van alleen de jongere voldoende.
Als het niet behandelen van de jongere voor hem ernstig nadeel oplevert (denk aan geslachtsziekte).
Als de behandeling de weloverwogen wens is van de jongere (denk aan abortus, vaccinatie).
In deze gevallen dient de arts de ouders/voogden in beginsel wel te informeren, maar het goed hulpverlenerschap kan met zich meebrengen dat zij over de behandeling niet worden geïnformeerd. Dit kan het geval zijn als de gezondheid of de veiligheid van het kind in gevaar zou komen als de arts de ouders/voogden wel zou inlichten, bijvoorbeeld omdat het kind dan van behandeling zou afzien. Ook dient de jongere zelf naar zijn/haar bevattingsvermogen te worden geïnformeerd over de behandeling.
Jongeren vanaf 16 jaar beslissen zelfstandig en hebben een zelfstandig recht op informatie.
De vraag of een arts toestemming van beide gezagdragende ouders moet verkrijgen voordat hij een minderjarig kind mag behandelen, wordt behandeld in de KNMG-wegwijzer Toestemming en informatie bij behandeling van minderjarigen.
dinsdag 22 maart 2022 om 11:53
en als je iets verder leest, zie je dat daar ook van afgeweken mag worden. En bovendien geeft moeder toch toestemming?Pioen00 schreef: ↑22-03-2022 11:49Voor de behandeling van een kind van 12, 13, 14 of 15 jaar is toestemming nodig van de gezagdragende ouder(s).
Om toestemming te kunnen geven, moeten de gezagdragende ouder(s) vooraf geïnformeerd worden over de behandeling. U bent als arts dus verplicht om die informatie te geven.
dinsdag 22 maart 2022 om 11:56
Nee, dat hoeft niet. Het kan heel goed dat een kind om te beginnen al meer heeft met de ene ouder dan met de andere (zich beter begrepen voelen, minder vaak botsen). Als daar dan ook nog een scheiding en een nieuw gezin bij komt en de spanning en schuring die dat oplevert, kan het voor de jongere veel fijner zijn één vast huis te hebben bij de ouder die ze het meest vertrouwen en waar ze zich het meest gewenst voelen. Een scheiding voelt vaak al als een vorm van afwijzing. Een puber kan extreem reageren en dan tijdelijk helemaal geen bezoek of contact willen. Dat geeft namelijk rust is een chaotische situatie.Pioen00 schreef: ↑22-03-2022 11:38Ik waardeer je posts en begrijp je beslissing. Dat ik er (een beetje) anders naar kijk doet er niet toe natuurlijk, het is jouw kind.
Wel vind ik het opmerkelijk dat een kind dat in co-ouderschap wordt opgevoed echt helemaal niet meer naar 1 vd ouders toegaat. Dan moet er echt wel sprake zijn van verwaarlozing of erger en dan begrijp ik het meer dat je die ouder niet wil betrekken.
Dat hoeft niets met verwaarlozing of mishandeling te maken te hebben. Pubers zien de wereld wat meer zwart-wit en zijn heel gevoelig voor afwijzing. Ze kan ook juist haarfijn aanvoelen dat ze in het nieuwe gezinnetje minder welkom is.
Hoe dan ook heeft een 15-jarige m.i. dan wel recht op de autonomie om daar zelf beslissingen over te nemen, en doen beide ouders hun best dat goed te begeleiden.
What a nuanced anxiety
dinsdag 22 maart 2022 om 11:58
Mijn mening wordt gewoon door de wet ondersteund, niet zo moeilijk doen daarover.
Natuurlijk mag er worden afgeweken van de regel en dan gaat het over de gezondheid of veiligheid van het kind. Daar zal in de meeste gevallen natuurlijk geen sprake van zijn, verreweg de meeste ouders zetten dat soort dingen voor hun kind voorop.
dinsdag 22 maart 2022 om 12:03
De abortuswet zegt heel duidelijk dat de zwangere vrouw zelf beslist over een abortus, ongeacht haar leeftijd.Pioen00 schreef: ↑22-03-2022 11:58Mijn mening wordt gewoon door de wet ondersteund, niet zo moeilijk doen daarover.
Natuurlijk mag er worden afgeweken van de regel en dan gaat het over de gezondheid of veiligheid van het kind. Daar zal in de meeste gevallen natuurlijk geen sprake van zijn, verreweg de meeste ouders zetten dat soort dingen voor hun kind voorop.
De wet gaat er van uit dat je ook als minderjarige in staat bent om een verantwoorde keuze te maken en dus geen toestemming nodig hebt van een volwassene.
dinsdag 22 maart 2022 om 12:05
Als een dochter haar vader in vertrouwen neemt en het moeder niet wil vertellen, denk ik er precies hetzelfde over hoor. Niks achterste benen.Adam_020 schreef: ↑22-03-2022 10:29Ik ga er vanuit dat vader gewoon gezag heeft, bijdraagt aan de kosten en het welzijn van zijn dochter etc.. Dan kan dit toch niet? Ik vind het echt ongelofelijk dat hier zo makkelijk over wordt gepraat.
Geeft ook maar weer aan hoe zwak de positie van een vader eigenlijk is in de rol van opvoeden.
Er is nog een lange weg te gaan merk ik al wel uit de reacties hier.
Het gaat namelijk in de eerste plaats om dochter, niet om de ouders.
Natuurlijk doet het pijn als je kind je met iets belangrijks niet vertrouwt. Is altijd wel een goed moment voor wat reflectie: is het pubereigenwijsheid of heeft ze goed aangevoeld dat de ouder niet kan omgaan met zo'n kwetsbaar geheim (schreeuwen en weglopen als eerste reactie is een voorbeeld van er niet goed mee om kunnen gaan, trouwens).
What a nuanced anxiety
dinsdag 22 maart 2022 om 12:06
Wij wonen in België.
Ik zal donderdag zeker meer uitleg krijgen, maar hoe ik het begreep kan een minderjarige hier helemaal zelf over beslissen, dus zelf zonder dat 1 van de ouders op de hoogte is.
Over verwaarlozing is geen sprake. Dochter heeft bij vader een dak boven haar hoofd, krijgt te eten. Maar ik vind dat het daar zo een beetje ophoudt.
Zo had hij haar laatst gezegd: ‘nou, in juni gaan we een reisje plannen.’ Dus dochter reageert daarop dat dat toch niet kan want ze heeft dan gewoon school en examens. Zegt hij: ‘Oh, maar we gaan met zijn drie hoor. Met vier is veel te duur.’
Komaan zeg! Uitstapjes zijn ook gewoon vaak met drie, terwijl dochter dan gewoon bij hun is. Ik doe zeker ook dingen alleen met vriend of vriendinnen maar ik kan het mij niet voorstellen dat ik iets doe met vriend en zijn kind zonder dochter mee te vragen.
Schoolwerk wordt niet opgevolgd, ze wordt nooit ergens heen gebracht, ze moet heel veel zelf betalen….
Nu zeg ik niet dat ik het allemaal zo goed doe, want hij geeft dan wel het goede voorbeeld op vlak van stabiliteit.
Ik zal donderdag zeker meer uitleg krijgen, maar hoe ik het begreep kan een minderjarige hier helemaal zelf over beslissen, dus zelf zonder dat 1 van de ouders op de hoogte is.
Over verwaarlozing is geen sprake. Dochter heeft bij vader een dak boven haar hoofd, krijgt te eten. Maar ik vind dat het daar zo een beetje ophoudt.
Zo had hij haar laatst gezegd: ‘nou, in juni gaan we een reisje plannen.’ Dus dochter reageert daarop dat dat toch niet kan want ze heeft dan gewoon school en examens. Zegt hij: ‘Oh, maar we gaan met zijn drie hoor. Met vier is veel te duur.’
Komaan zeg! Uitstapjes zijn ook gewoon vaak met drie, terwijl dochter dan gewoon bij hun is. Ik doe zeker ook dingen alleen met vriend of vriendinnen maar ik kan het mij niet voorstellen dat ik iets doe met vriend en zijn kind zonder dochter mee te vragen.
Schoolwerk wordt niet opgevolgd, ze wordt nooit ergens heen gebracht, ze moet heel veel zelf betalen….
Nu zeg ik niet dat ik het allemaal zo goed doe, want hij geeft dan wel het goede voorbeeld op vlak van stabiliteit.
dinsdag 22 maart 2022 om 12:08
dinsdag 22 maart 2022 om 12:08
RegelgevingPioen00 schreef: ↑22-03-2022 11:58Mijn mening wordt gewoon door de wet ondersteund, niet zo moeilijk doen daarover.
Natuurlijk mag er worden afgeweken van de regel en dan gaat het over de gezondheid of veiligheid van het kind. Daar zal in de meeste gevallen natuurlijk geen sprake van zijn, verreweg de meeste ouders zetten dat soort dingen voor hun kind voorop.
Jonger dan 16 jaar
Wanneer een meisje zwanger is en jonger dan 16 jaar, dan is voor een abortus toestemming nodig van de ouder(s) of voogd. Als deze toestemming niet verkregen wordt is het mogelijk direct naar de huisarts of abortuskliniek te gaan. De arts beoordeelt of de jonge vrouw de gevolgen van haar keuze begrijpt. In dat geval kan er toch, zonder toestemming, een abortusbehandeling plaats vinden. Artsen zijn niet verplicht om de ouder(s) of voogd hierover in te lichten.
dinsdag 22 maart 2022 om 12:09
Ja en nee. Je zit nu namelijk in een crisis die nóg onmogelijker wordt door je "vriend". Een man die niet accepteert dat jij het uitmaakt is een ontzettend enge man waar je zo ver mogelijk van wegblijft. Tevens is een onstabiele, onveilige thuissituatie een factor die problemen voor je kinderen zoals tienerzwangerschappen kan veroorzaken. Niet dat ze niet zwanger kan raken als je het thuis allemaal op orde hebt, maar er zijn nog veel meer dingen die jouw dochter kan overhouden aan een "relatie" van haar moeder met een man die haar grenzen niet accepteert en haar ongelukkig en bang maakt.Charlie40 schreef: ↑21-03-2022 16:55Ik weet niet waarom het mij niet lukt.
Oktober ging goed, ons eigen plekje, heel leuk huis, heel meisjesachtig ingericht samen met dochter. Ik sprak weer af met vrienden, deed leuke dingen met dochter… het ging echt goed met mij. Nu opnieuw een hoopje ellende. En ik snap mezelf niet.
Maar oké, da s een ander topic dan…
Een ding tegelijk, wees er eerst voor je dochter. Dat is je eerste verantwoordelijkheid. Maar in godsnaam, ga daarna heel hard aan het werk om die engbek van je eruit te trappen.
dinsdag 22 maart 2022 om 12:14
Je laatste zin klopt helemaal. Maar uit alles blijkt dat we het hier niet hebben over een gewoon gemiddeld gezin. Volgens mij is TO vreselijk lief en doet goed haar best, maar haar smaak in mannen is op zijn minst wat opvallend. Dus de verwachting, ook voor de laatste Posts van TO, dat de vader niet empatisch gaat reageren is niet uit de lucht gegrepen.Pioen00 schreef: ↑22-03-2022 11:58Mijn mening wordt gewoon door de wet ondersteund, niet zo moeilijk doen daarover.
Natuurlijk mag er worden afgeweken van de regel en dan gaat het over de gezondheid of veiligheid van het kind. Daar zal in de meeste gevallen natuurlijk geen sprake van zijn, verreweg de meeste ouders zetten dat soort dingen voor hun kind voorop.
Het is zoals het is
dinsdag 22 maart 2022 om 12:16
Emotionele verwaarlozing is ook rot. Ook al heeft ze dan eten en een dak boven haar hoofd. Fijn dat jij er voor haar bent. Succes komende week. Komt vast goed met je dochter.Charlie40 schreef: ↑22-03-2022 12:06Wij wonen in België.
Ik zal donderdag zeker meer uitleg krijgen, maar hoe ik het begreep kan een minderjarige hier helemaal zelf over beslissen, dus zelf zonder dat 1 van de ouders op de hoogte is.
Over verwaarlozing is geen sprake. Dochter heeft bij vader een dak boven haar hoofd, krijgt te eten. Maar ik vind dat het daar zo een beetje ophoudt.
Zo had hij haar laatst gezegd: ‘nou, in juni gaan we een reisje plannen.’ Dus dochter reageert daarop dat dat toch niet kan want ze heeft dan gewoon school en examens. Zegt hij: ‘Oh, maar we gaan met zijn drie hoor. Met vier is veel te duur.’
Komaan zeg! Uitstapjes zijn ook gewoon vaak met drie, terwijl dochter dan gewoon bij hun is. Ik doe zeker ook dingen alleen met vriend of vriendinnen maar ik kan het mij niet voorstellen dat ik iets doe met vriend en zijn kind zonder dochter mee te vragen.
Schoolwerk wordt niet opgevolgd, ze wordt nooit ergens heen gebracht, ze moet heel veel zelf betalen….
Nu zeg ik niet dat ik het allemaal zo goed doe, want hij geeft dan wel het goede voorbeeld op vlak van stabiliteit.
Ik hoop wel heel erg dat je daarna breekt met je vriend. Zal dochter ook goed voorbeeld geven qua partner keuze.
Het is zoals het is
dinsdag 22 maart 2022 om 12:28
Ik snap wel dat het de wens is van dochter om het geheim te houden voor vader, maar tegelijkertijd lijkt me dat ook een enorme opgave voor een vijftienjarige. Net doen alsof er niets aan de hand is, poeh. Het lijkt me, ook als het haar lukt om dit verborgen te houden, evident dat het de verhouding met vader (verder) zal schaden. De arts zal het wel gaan uitvragen, maar mij lijkt dat het daarom belangrijk dat de vijftienjarige hier wat professionele psychische steun en hulp bij krijgt.
Throw it back with no chaser, with no trouble
Poppin' that Moët, baby, let's make some bubbles
Poppin' that Moët, baby, let's make some bubbles
