Kinderen
alle pijlers
Dochter 15 en zwanger
maandag 21 maart 2022 om 13:41
Goeiemiddag,
Ik heb een nieuw account aangemaakt voor deze vraag.
Mijn dochter vertelde me eind vorige week dat ze zwanger is.
Bloed laten prikken en dit is bevestigd door de arts. Ze zou vijf weken zwanger zijn.
Deze ochtend gebeld naar de abortuskliniek, daar kan ze donderdag langsgaan voor een eerste afspraak.
Dochter wil niet dat haar vader op de hoogte wordt gebracht.
Al een hele tijd wil ze eigenlijk ook niet meer bij hem gaan. Nu is er co-ouderschap.
Ze blijft dus gewoon bij mij (vader is akkoord).
Maar zelf zit ik er eigenlijk gewoon helemaal door.
Dit is al even zo. En dit... ja, hoe vreselijk het ook klinkt. Ik kan het er gewoon niet bij hebben.
Natuurlijk bel ik voor de doktersafspraak, heb ik de afspraak geregeld met de abortuskliniek.
Maar hoe nu verder?
Daarnet kreeg ik ook telefoon van de school van dochter. Ze was daar in gesprek gegaan met de schoolpsychologe.
Ik kan alleen maar gillen: 'Laat me met rust!' Maar ik weet dat dit niet zo werkt.
Mijn partner is ook nog niet op de hoogte. Dochter wil niet dat hij dit weet. Maar ondertussen moet ik hier wel over liegen en dat lukt me maar moeilijk.
Gelukkig is mijn moeder er, zij vangt dochter ook wel wat op, maar ook zij moet gewoon werken.
Hoe pak ik dit verder aan? Ervaringen? Tips?
Ik weet het even niet meer.
Ik heb een nieuw account aangemaakt voor deze vraag.
Mijn dochter vertelde me eind vorige week dat ze zwanger is.
Bloed laten prikken en dit is bevestigd door de arts. Ze zou vijf weken zwanger zijn.
Deze ochtend gebeld naar de abortuskliniek, daar kan ze donderdag langsgaan voor een eerste afspraak.
Dochter wil niet dat haar vader op de hoogte wordt gebracht.
Al een hele tijd wil ze eigenlijk ook niet meer bij hem gaan. Nu is er co-ouderschap.
Ze blijft dus gewoon bij mij (vader is akkoord).
Maar zelf zit ik er eigenlijk gewoon helemaal door.
Dit is al even zo. En dit... ja, hoe vreselijk het ook klinkt. Ik kan het er gewoon niet bij hebben.
Natuurlijk bel ik voor de doktersafspraak, heb ik de afspraak geregeld met de abortuskliniek.
Maar hoe nu verder?
Daarnet kreeg ik ook telefoon van de school van dochter. Ze was daar in gesprek gegaan met de schoolpsychologe.
Ik kan alleen maar gillen: 'Laat me met rust!' Maar ik weet dat dit niet zo werkt.
Mijn partner is ook nog niet op de hoogte. Dochter wil niet dat hij dit weet. Maar ondertussen moet ik hier wel over liegen en dat lukt me maar moeilijk.
Gelukkig is mijn moeder er, zij vangt dochter ook wel wat op, maar ook zij moet gewoon werken.
Hoe pak ik dit verder aan? Ervaringen? Tips?
Ik weet het even niet meer.
vrijdag 1 april 2022 om 20:50
Hoelang het duurt scheelt enorm per persoon. De ene is er met een beetje menstrueren vanaf, de ander heeft helse pijn.Charlie40 schreef: ↑01-04-2022 18:22Ik heb ook pijnstillers in poedervorm (minder sterk), maar die vindt ze niet lekker en niet te drinken. Tja….
Enerzijds zo groot en volwassen, anderzijds echt zo kinds.
Ik verberg mijn ‘ergernis’ en probeer alleen maar lief te zijn met warme chocolademelk en kersenpitjes.
Dochter kreeg van een vriendin een boeketje bloemen en een kaartje. Super lief.
Voor degenen met ervaring… is deze pijn enkel vandaag of houdt dit langer aan?
Ik moet morgen gewoon werken. Het is ontzettend druk en kan niet thuis blijven. Ik vermoed dat ik rond een uur of twee wel naar huis kan, maar niet eerder.
Als het mijn dochter was zou ik thuisblijven of eerder van werk terugkomen. Dat ze niet alleen is. Gelukkig is ze “pas” 5 weken ver en hoop ik dan dat t meevalt qua pijn en bloedverlies.
Toen ik die pillen slikte was het namelijk groot drama en was ik blij dat man bij me was. Ik heb vreselijke pijn gehad, nog een tripje naar de eerste hulp ivm heftig bloedverlies en de vruchtzak lag herkenbaar op de vloer hier in de hal. Ik vond het traumatisch. Maar ik was toen 9 weken ver, niet 5
vrijdag 1 april 2022 om 20:59
Jemig, ok, ze is wel een beetje typisch 15 jaar dom.
Daar zou ik zelf ook echt snel klaar mee zijn.
Al dat geëmmer over niet-ontwikkelde hersentjes, agottagot wat erg. Ze kan tiktokken, de straat oversteken, ze snapt oorzaak-en-gevolg.
Ze krijgt de informatie op een presenteerblaadje aangereikt (je bent niet beschermd ook als slik je de stript door), maar het gaat het ene oor in en het andere uit.
Dat is gewoon selectief luisteren.
Ik snap het wel, ze zit op de wip: Ze wil graag volwassen dingen doen maar nog geen volwassen verantwoordelijkheid dragen. Tsja, en nu komt dat wel binnen.
Daar zou ik zelf ook echt snel klaar mee zijn.
Al dat geëmmer over niet-ontwikkelde hersentjes, agottagot wat erg. Ze kan tiktokken, de straat oversteken, ze snapt oorzaak-en-gevolg.
Ze krijgt de informatie op een presenteerblaadje aangereikt (je bent niet beschermd ook als slik je de stript door), maar het gaat het ene oor in en het andere uit.
Dat is gewoon selectief luisteren.
Ik snap het wel, ze zit op de wip: Ze wil graag volwassen dingen doen maar nog geen volwassen verantwoordelijkheid dragen. Tsja, en nu komt dat wel binnen.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
vrijdag 1 april 2022 om 21:03
Ik ervaar het precies zo.Socie schreef: ↑30-03-2022 08:50Ik heb ook een abortus ondergaan (wel veel ouder dan dochter van to) en ik vond bijna het lastigste dat je al die verhalen over schuldgevoel en verdriet las. Natuurlijk had ik het heel graag niet mee hoeven maken, maar de beslissing voelde voor mij goed en daarna heb ik me er nooit rot of schuldig om gevoeld. Door al die verhalen voelde ik me wel schuldig/raar dat ik die gevoelens niet had en ik dacht ook steeds dat het nog wel zou komen. Inmiddels zijn we wat jaren verder en kan ik zeggen dat het gewoon de juiste beslissing was en dat ik er nuchter naar kan en kon kijken, maar pas dus op met haar iets aanpraten dat er niet is.
zaterdag 2 april 2022 om 09:19
Ik denk dat je prima bezig bent TO. Ik lees wel dat je dochter nu echt flink geconfronteerd wordt met keuzes en gevolgen nu. Zowel door zwanger te raken door geen extra bescherming te gebruiken, terwijl ze wel dat advies had gekregen. En nu ook door moeite te hebben met het slikken van pijnstillers. Ik snap dat het geen bewuste keuze is om pillen slikken moeilijk te vinden, maar bij normaal eten slik je over het algemeen veel grotere delen door en dat gaat dan meestal wel probleemloos. Dus over die samenhang van keuzes en gevolgen zou ik, denk ik, nog wel een gesprek met haar voeren.
zaterdag 2 april 2022 om 10:38
Dus dochter slikt doorgaans elke dag de pil, dat lukt dus elke dag prima zonder slikdrama, maar een pijnstiller bij abortus is opeens een drama en lukt zelfs niet als deze pil door eten wordt geprakt?
Lijkt me geen lichamelijk probleem dan.
Ik zou dochter nu toch echt even een schop onder dr kont geven. Ze moet hier doorheen, dit is de consequentie van slordig zijn met de pil, niet fijn maar een harde leerschool, dus hup die pijnstiller er in.
Ik lees dat je schrijft ‘ Ik verberg mijn ‘ergernis’ en probeer alleen maar lief te zijn met warme chocolademelk en kersenpitje’.
Je bent geen vriendin maar haar moeder. Je hoeft niet alleen lief en begripvol te zijn. Je kan ook lief en duidelijk zijn. De vraag is of ze nu het meest geholpen is met een lieve moeder die niks zegt over haar ergernis en die haar vertroetelt met warme chocomelk. Tijdens het chocomelk drinken, ga naast haar zitten voor een goed gesprek over wat je ziet en voelt en vindt.
Een puber denkt simpel he, zolang jij iets niet benoemt is het er niet en kan ze er ook niet over nadenken of van leren.
Lijkt me geen lichamelijk probleem dan.
Ik zou dochter nu toch echt even een schop onder dr kont geven. Ze moet hier doorheen, dit is de consequentie van slordig zijn met de pil, niet fijn maar een harde leerschool, dus hup die pijnstiller er in.
Ik lees dat je schrijft ‘ Ik verberg mijn ‘ergernis’ en probeer alleen maar lief te zijn met warme chocolademelk en kersenpitje’.
Je bent geen vriendin maar haar moeder. Je hoeft niet alleen lief en begripvol te zijn. Je kan ook lief en duidelijk zijn. De vraag is of ze nu het meest geholpen is met een lieve moeder die niks zegt over haar ergernis en die haar vertroetelt met warme chocomelk. Tijdens het chocomelk drinken, ga naast haar zitten voor een goed gesprek over wat je ziet en voelt en vindt.
Een puber denkt simpel he, zolang jij iets niet benoemt is het er niet en kan ze er ook niet over nadenken of van leren.
zaterdag 2 april 2022 om 12:27
Niet mee eens, ik ben het eens met mensen die zeggen dat je haar niet iets moet aanpraten wat er niet is. Ik zie het nut van die schop onder haar kont ook niet zo. Ze voelt zich waarschijnlijk al ellendig genoeg, dus waarom zou je het haar niet even makkelijker maken met die pijnstiller? Zou je het daar nou werkelijk lastiger mee maken dan nodig om haar nog even een lesje te leren?
De pil, dat zijn piepkleine tabletjes, dus dat ze dat wel kan zegt in mijn ogen niet zoveel. Mijn dochter heeft meer moeite met paracetamol dan met de (veel grotere) capsules van de antibioticakuur die ze laatst moest slikken, maar die waren gladder en prettiger van vorm.
De pil, dat zijn piepkleine tabletjes, dus dat ze dat wel kan zegt in mijn ogen niet zoveel. Mijn dochter heeft meer moeite met paracetamol dan met de (veel grotere) capsules van de antibioticakuur die ze laatst moest slikken, maar die waren gladder en prettiger van vorm.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 2 april 2022 om 12:33
Dit inderdaad. Ik sta er sowieso een beetje dubbel in; het is echt goed dat ze je het eerlijk en zo snel heeft verteld, en hoe de situatie eigenlijk aangepakt is. Maar ik vind ook dat er best een stevig gesprek mag plaatsvinden; ze is 15 en vindt zichzelf oud genoeg voor seks, dan mag daar ook duidelijk over de consequenties gesproken worden, en al helemaal als ze je advies in de wind heeft geslagen. Hoezo de pil overslaan? Hoezo zonder condoom als je de pil gemist hebt? Nee, als je jezelf oud genoeg vindt om seks te hebben, kun je dit gesprek ook voeren. En dan ook niet mekkeren over pijn als je de pijnstillers niet wilt innemen.toulouse74 schreef: ↑02-04-2022 10:38Je bent geen vriendin maar haar moeder. Je hoeft niet alleen lief en begripvol te zijn. Je kan ook lief en duidelijk zijn. De vraag is of ze nu het meest geholpen is met een lieve moeder die niks zegt over haar ergernis en die haar vertroetelt met warme chocomelk. Tijdens het chocomelk drinken, ga naast haar zitten voor een goed gesprek over wat je ziet en voelt en vindt.
Een puber denkt simpel he, zolang jij iets niet benoemt is het er niet en kan ze er ook niet over nadenken of van leren.
zaterdag 2 april 2022 om 12:58
Ook wel fijn om eens te horen (idem voor iemand anders die dit zei). Voelde me al een raar geval...
Ik denk dat dochter van to zelf wel weet dat het stom is e.d. Zou er later nog wel een keer over hebben, maar niet nu in het heetst van de strijd. Volgens mij doe je het hartstikke goed TO.
zaterdag 2 april 2022 om 15:18
Met schop onder dr kont bedoelde ik dat dochter nu even geen drama moet maken om een pijnstiller, dat best verteld mag worden dat de consequentie van pil vergeten én daarna niet meer slikken én zonder condoom sex hebben, dat de consequentie nu is dat dochter in deze abortus-situatie zit. Dus hup pil erin.Susan schreef: ↑02-04-2022 12:27Ik zie het nut van die schop onder haar kont ook niet zo. Ze voelt zich waarschijnlijk al ellendig genoeg, dus waarom zou je het haar niet even makkelijker maken met die pijnstiller? Zou je het daar nou werkelijk lastiger mee maken dan nodig om haar nog even een lesje te leren?
Dat hoeft niet onaardig en kan best met chocomelk en pittenkussentje, maar alleen wat lief redderen en irritatie inslikken helpt naar mijn mening niet.
zaterdag 2 april 2022 om 21:28
TO ik vind het knap hoe je gereageerd hebt. Met boos worden bereik je in deze situatie niet zo veel. Ik zou alleen wel als alles echt achter de rug is en de rust weer terug is een goed gesprek met haar aangaan. Haar actie maar ook haar houding is niet echt oke.
Daarnaast wil ik nog even reageren over je stukje over je partner. Waarom zou hij boos worden worden over iets wat jouw dochter betreft? Je hebt niet gelogen, je hebt hem alleen niet direct ingelicht dat is iets anders.
Daarnaast wil ik nog even reageren over je stukje over je partner. Waarom zou hij boos worden worden over iets wat jouw dochter betreft? Je hebt niet gelogen, je hebt hem alleen niet direct ingelicht dat is iets anders.
noekie-noek wijzigde dit bericht op 02-04-2022 22:07
0.41% gewijzigd
zaterdag 2 april 2022 om 21:37
Mee eens, maar niet nu, maar over een week of zo.b-haatje schreef: ↑02-04-2022 12:33Maar ik vind ook dat er best een stevig gesprek mag plaatsvinden; ze is 15 en vindt zichzelf oud genoeg voor seks, dan mag daar ook duidelijk over de consequenties gesproken worden, en al helemaal als ze je advies in de wind heeft geslagen. Hoezo de pil overslaan? Hoezo zonder condoom als je de pil gemist hebt? Nee, als je jezelf oud genoeg vindt om seks te hebben, kun je dit gesprek ook voeren. En dan ook niet mekkeren over pijn als je de pijnstillers niet wilt innemen.
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik schrijf, niet voor wat u leest.
maandag 4 april 2022 om 11:38
.KooktMetKnoflook schreef: ↑01-04-2022 20:59Ze wil graag volwassen dingen doen maar nog geen volwassen verantwoordelijkheid dragen. Tsja, en nu komt dat wel binnen.
Dit dus allemaal. Als moeder ben je in de eerste plaats geen vriendin, maar een voorbeeld. Een (natuurlijk liefdevol) voorbeeld dat je kinderen leert dat gedrag consequenties heeft maar vooral ook hoe je die consequenties moet dragen.toulouse74 schreef: ↑02-04-2022 10:38Dus dochter slikt doorgaans elke dag de pil, dat lukt dus elke dag prima zonder slikdrama, maar een pijnstiller bij abortus is opeens een drama en lukt zelfs niet als deze pil door eten wordt geprakt?
Lijkt me geen lichamelijk probleem dan.
Ik zou dochter nu toch echt even een schop onder dr kont geven. Ze moet hier doorheen, dit is de consequentie van slordig zijn met de pil, niet fijn maar een harde leerschool, dus hup die pijnstiller er in.
Ik lees dat je schrijft ‘ Ik verberg mijn ‘ergernis’ en probeer alleen maar lief te zijn met warme chocolademelk en kersenpitje’.
Je bent geen vriendin maar haar moeder.
Hoe kan het dat ze op haar 15e gedrag vertoont dat bij een kleuter hoort of is het van de stress van de abortus, want dan snap ik het wel.
