Kinderen
alle pijlers
Dochter 15 en zwanger
maandag 21 maart 2022 om 13:41
Goeiemiddag,
Ik heb een nieuw account aangemaakt voor deze vraag.
Mijn dochter vertelde me eind vorige week dat ze zwanger is.
Bloed laten prikken en dit is bevestigd door de arts. Ze zou vijf weken zwanger zijn.
Deze ochtend gebeld naar de abortuskliniek, daar kan ze donderdag langsgaan voor een eerste afspraak.
Dochter wil niet dat haar vader op de hoogte wordt gebracht.
Al een hele tijd wil ze eigenlijk ook niet meer bij hem gaan. Nu is er co-ouderschap.
Ze blijft dus gewoon bij mij (vader is akkoord).
Maar zelf zit ik er eigenlijk gewoon helemaal door.
Dit is al even zo. En dit... ja, hoe vreselijk het ook klinkt. Ik kan het er gewoon niet bij hebben.
Natuurlijk bel ik voor de doktersafspraak, heb ik de afspraak geregeld met de abortuskliniek.
Maar hoe nu verder?
Daarnet kreeg ik ook telefoon van de school van dochter. Ze was daar in gesprek gegaan met de schoolpsychologe.
Ik kan alleen maar gillen: 'Laat me met rust!' Maar ik weet dat dit niet zo werkt.
Mijn partner is ook nog niet op de hoogte. Dochter wil niet dat hij dit weet. Maar ondertussen moet ik hier wel over liegen en dat lukt me maar moeilijk.
Gelukkig is mijn moeder er, zij vangt dochter ook wel wat op, maar ook zij moet gewoon werken.
Hoe pak ik dit verder aan? Ervaringen? Tips?
Ik weet het even niet meer.
Ik heb een nieuw account aangemaakt voor deze vraag.
Mijn dochter vertelde me eind vorige week dat ze zwanger is.
Bloed laten prikken en dit is bevestigd door de arts. Ze zou vijf weken zwanger zijn.
Deze ochtend gebeld naar de abortuskliniek, daar kan ze donderdag langsgaan voor een eerste afspraak.
Dochter wil niet dat haar vader op de hoogte wordt gebracht.
Al een hele tijd wil ze eigenlijk ook niet meer bij hem gaan. Nu is er co-ouderschap.
Ze blijft dus gewoon bij mij (vader is akkoord).
Maar zelf zit ik er eigenlijk gewoon helemaal door.
Dit is al even zo. En dit... ja, hoe vreselijk het ook klinkt. Ik kan het er gewoon niet bij hebben.
Natuurlijk bel ik voor de doktersafspraak, heb ik de afspraak geregeld met de abortuskliniek.
Maar hoe nu verder?
Daarnet kreeg ik ook telefoon van de school van dochter. Ze was daar in gesprek gegaan met de schoolpsychologe.
Ik kan alleen maar gillen: 'Laat me met rust!' Maar ik weet dat dit niet zo werkt.
Mijn partner is ook nog niet op de hoogte. Dochter wil niet dat hij dit weet. Maar ondertussen moet ik hier wel over liegen en dat lukt me maar moeilijk.
Gelukkig is mijn moeder er, zij vangt dochter ook wel wat op, maar ook zij moet gewoon werken.
Hoe pak ik dit verder aan? Ervaringen? Tips?
Ik weet het even niet meer.
woensdag 30 maart 2022 om 08:24
Beta, HCG is de gebruikelijke test om te doen voor het definitief aantonen of uitsluiten van een zwangerschap. Daar is niks geks aan, doen ze in het ziekenhuis ook bij vruchtbare vrouwen met buikpijn.
woensdag 30 maart 2022 om 08:35
Hoi, er is al veel over gezegd en de keus is al gemaakt om het niet tegen vader te zeggen.
Ik heb op ongeveer dezelfde leeftijd als jouw dochter hetzelfde meegemaakt. Ik heb mijn moeder bijna gesmeekt het niet tegen mijn vader te vertellen en toch heeft ze dit gedaan. Ik heb hier nog erg lang last van gehad en ergens denk ik dat dit in onze band wel iets veranderd heeft.
Mocht je nog vragen hebben dan hoor ik het wel.
Ik heb op ongeveer dezelfde leeftijd als jouw dochter hetzelfde meegemaakt. Ik heb mijn moeder bijna gesmeekt het niet tegen mijn vader te vertellen en toch heeft ze dit gedaan. Ik heb hier nog erg lang last van gehad en ergens denk ik dat dit in onze band wel iets veranderd heeft.
Mocht je nog vragen hebben dan hoor ik het wel.
woensdag 30 maart 2022 om 08:50
Ik heb ook een abortus ondergaan (wel veel ouder dan dochter van to) en ik vond bijna het lastigste dat je al die verhalen over schuldgevoel en verdriet las. Natuurlijk had ik het heel graag niet mee hoeven maken, maar de beslissing voelde voor mij goed en daarna heb ik me er nooit rot of schuldig om gevoeld. Door al die verhalen voelde ik me wel schuldig/raar dat ik die gevoelens niet had en ik dacht ook steeds dat het nog wel zou komen. Inmiddels zijn we wat jaren verder en kan ik zeggen dat het gewoon de juiste beslissing was en dat ik er nuchter naar kan en kon kijken, maar pas dus op met haar iets aanpraten dat er niet is.
woensdag 30 maart 2022 om 11:49
Waarom ben je teleurgesteld in haar?Charlie40 schreef: ↑29-03-2022 22:58Deze avond kwam dochter voor het eerst zelf naar me toe.
Gewoon wat ‘ongedwongen’ gepraat.
Ze zei dat ze het ‘tof’ vond hoe ik gereageerd had. Ze was zelf in shock (haar woorden) en had echt geen nood aan ‘gepreek’ (opnieuw haar woorden). Ze vond het fijn dat ik ‘chill’ reageerde zonder teveel vragen en zonder verwijten. Maar gewoon ‘oplossen’.
Ze ziet op tegen morgen en vrijdag, maar hoopt zaterdag beter te zijn want er is een leuk feest waar ze heen wil.
Ik kan niet altijd volgen, maar ik volg haar maar even.
Heb de toon vrij luchtig gehouden.
Ze geeft zelf aan dat ze zich slecht voelt, anderzijds vind ik dat ze het vrij licht opneemt.
En ik weet niet heel goed of ik er goed aan doe om zo ‘chill’ (zal maar de tienertaal’ aanhouden) te blijven.
Ik ben teleurgesteld in haar, maar ik spreek enkel uit dat ze het zo goed doet en dat ik het super vind dat ze naar mij kwam. Terwijl ik ook denk: ‘echt, zo stom.’
En feesten zaterdag? Het liefste sluit ik je op in je kamer… kan je even bezinnen.
Maar de vakantie begint… Corona tijden zijn afgelopen… tuurlijk, lekker feesten met vriendinnen en heerlijk tiener zijn.
Vind het moeilijk.
Heb haar ook nog gevraagd of ze graag met iemand wou praten. Maar neen, ze praat er liever helemaal niet over.
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
woensdag 30 maart 2022 om 12:44
Het is echt heel normaal (zeker op deze leeftijd) om uitwendig te beginnen hoor. Het is onwaarschijnlijk, maar soms zie je dan gewoon al genoeg. En in dit geval hoeven ze ook niet de zwangerschap helemaal van A tot Z in kaart te brengen he? Alleen bevestigen dat er een zwangerschap zit kan voldoende zijn.
woensdag 30 maart 2022 om 12:45
woensdag 30 maart 2022 om 12:47
Ze zullen heus wel een en ander uitleggen. De een is ook de ander niet. Dochter kan er van oppikken wat ze wil en voor de rest merkt ze het wel.Honingbij_ schreef: ↑30-03-2022 12:45En idd TO, onderschat je dochter het opwekken van een miskraam niet een beetje?
Een vriendin van mij die aan de cytotec moest vanwege een niet-vitale zwangerschap heeft een week lang zo hard gebloed dat ze zich ziek moest melden. Het is vaak niet een kwestie van ei leggen en klaar.
woensdag 30 maart 2022 om 13:16
Waarom is ze stom?
Er worden in Nederland meer dan 30.000 abortussen per jaar uitgevoerd. Zijn al die vrouwen stom?
Ik vind het ook een beetje raar dat je haar spijtbetuigingen te oppervlakkig vindt.
Ze is 15, ze heeft nog niet de hersenontwikkeling om diepgaand op oorzaak en gevolg en haar emoties te reflecteren. Daarom doen jongeren altijd van die ondoordachte dingen.
En ook zat ruim volwassen vrouwen die ineens geconfronteerd worden met een ongewenste zwangerschap.
Ze is heel erg geschrokken, wat moet ze van jou nog meer zeggen dan?
dropdrop wijzigde dit bericht op 30-03-2022 14:40
7.74% gewijzigd
woensdag 30 maart 2022 om 13:32
Socie schreef: ↑30-03-2022 08:50Ik heb ook een abortus ondergaan (wel veel ouder dan dochter van to) en ik vond bijna het lastigste dat je al die verhalen over schuldgevoel en verdriet las. Natuurlijk had ik het heel graag niet mee hoeven maken, maar de beslissing voelde voor mij goed en daarna heb ik me er nooit rot of schuldig om gevoeld. Door al die verhalen voelde ik me wel schuldig/raar dat ik die gevoelens niet had en ik dacht ook steeds dat het nog wel zou komen. Inmiddels zijn we wat jaren verder en kan ik zeggen dat het gewoon de juiste beslissing was en dat ik er nuchter naar kan en kon kijken, maar pas dus op met haar iets aanpraten dat er niet is.
Hier hetzelfde. Begon haast te twijfelen aan mijzelf. Maar nooit spijt gehad.
Het is 25 jaar geleden en jaren later heel bewust moeder geworden.
I wanna live my life with the volume full!
woensdag 30 maart 2022 om 17:07
Teleurgesteld en stom.
Misschien niet helemaal juist verwoord, maar ik vind het jammer dat ze niet naar me toe kwam om te praten over haar pilgebruik.
Ze had me wel verteld dat ze een pil was vergeten, in heb haar uitgelegd dat ze de rest van de strip niet beschermd was maar dat dat eigenlijk geen probleem mocht zijn, omdat ze toch ook condooms gebruikte. ‘Jaaa, mama’.
Nu blijkt dat ze dat dus niet deed (hoefde ze toch niet over te liegen?) en ze gewoon haar pil de resterende tijd niet meer heeft genomen. ‘Het zal wel geen kwaad kunnen.’ En dat vind ik dan wel stom. Net omdat het allemaal zo bespreekbaar was. Dus in deze specifieke situatie had het vermeden kunnen worden. Ik wil zeker niemand stop noemen, want zoals je zegt… dit kan iedereen overkomen.
Ik denk ook dat dochter het wat onderschat. Hopelijk valt het mee.
Vandaag heeft ze eerste pil gehad in de kliniek zelf. (Was drama, want ze kan geen pillen slikken). Nu klaagt ze over buikpijn en misselijkheid, maar op zich valt het wel mee.
Vrijdag dan deel twee. Dat is gewoon thuis. Na twee uur moet ze dan even bellen naar de dokter om te horen hoe het gaat.
Wat de emotionele gevolgen betreft.
Ik snap wat hier geschreven wordt… over het schuldgevoel en de impact van de beslissing.
Ik kan op dit moment niet goed inschatten hoe dochter hierin staat.
Ze spreekt zelf uit dat ze het moeilijk heeft, maar ik denk dat ze het moeilijker heeft met het hele gebeuren errond nu dan met de abortus zelf.
Misschien niet helemaal juist verwoord, maar ik vind het jammer dat ze niet naar me toe kwam om te praten over haar pilgebruik.
Ze had me wel verteld dat ze een pil was vergeten, in heb haar uitgelegd dat ze de rest van de strip niet beschermd was maar dat dat eigenlijk geen probleem mocht zijn, omdat ze toch ook condooms gebruikte. ‘Jaaa, mama’.
Nu blijkt dat ze dat dus niet deed (hoefde ze toch niet over te liegen?) en ze gewoon haar pil de resterende tijd niet meer heeft genomen. ‘Het zal wel geen kwaad kunnen.’ En dat vind ik dan wel stom. Net omdat het allemaal zo bespreekbaar was. Dus in deze specifieke situatie had het vermeden kunnen worden. Ik wil zeker niemand stop noemen, want zoals je zegt… dit kan iedereen overkomen.
Ik denk ook dat dochter het wat onderschat. Hopelijk valt het mee.
Vandaag heeft ze eerste pil gehad in de kliniek zelf. (Was drama, want ze kan geen pillen slikken). Nu klaagt ze over buikpijn en misselijkheid, maar op zich valt het wel mee.
Vrijdag dan deel twee. Dat is gewoon thuis. Na twee uur moet ze dan even bellen naar de dokter om te horen hoe het gaat.
Wat de emotionele gevolgen betreft.
Ik snap wat hier geschreven wordt… over het schuldgevoel en de impact van de beslissing.
Ik kan op dit moment niet goed inschatten hoe dochter hierin staat.
Ze spreekt zelf uit dat ze het moeilijk heeft, maar ik denk dat ze het moeilijker heeft met het hele gebeuren errond nu dan met de abortus zelf.
woensdag 30 maart 2022 om 17:22
Ik kan me ergens wel voorstellen dat ze zaterdag naar dat feest wil (mits ze zich goed genoeg voelt en het überhaupt kan). Eindelijk alles achter de rug, even weer zorgeloos kunnen zijn. Ik hoop ook niet dat je echt overweegt haar alsnog te straffen. Het zal heus allemaal wel indruk hebben gemaakt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 30 maart 2022 om 18:34
Ik vind het supergoed dat ze er snel achter kwam dat ze zwanger is en dat ze het snel vertelde zodat jullie actie konden ondernemen ,en ik vind zo een prille zwangerschap afbreken een ander verhaal dan 1 van 12 weken.Dat lijkt mij zwaarder,nu weet je toch niet of het sowieso een miskraam had geworden ,en het kindje stelt echt nog niks voor.
woensdag 30 maart 2022 om 20:22
Dit!Dropdrop schreef: ↑30-03-2022 13:16Waarom is ze stom?
Er worden in Nederland meer dan 30.000 abortussen per jaar uitgevoerd. Zijn al die vrouwen stom?
Ik vind het ook een beetje raar dat je haar spijtbetuigingen te oppervlakkig vindt.
Ze is 15, ze heeft nog niet de hersenontwikkeling om diepgaand op oorzaak en gevolg en haar emoties te reflecteren. Daarom doen jongeren altijd van die ondoordachte dingen.
En ook zat ruim volwassen vrouwen die ineens geconfronteerd worden met een ongewenste zwangerschap.
Ze is heel erg geschrokken, wat moet ze van jou nog meer zeggen dan?
En ze hoeft dus helemaal er erg emotioneel over te zijn of spijt te krijgen.
Genoeg vrouwen die geen kinderen willen waarbij ook iets mis gaat en een abortus ondergaan zonder drama nadien.
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
woensdag 30 maart 2022 om 20:55
Ik vind dat je het heel knap doet. Je blijft erg rustig. Ik denk dat niemand het zou willen dat je dochter van 15 jaar zwanger raakt. Hopelijk brengt het haar straks veel rust! Mocht ze toch willen praten, ook over paar jaar… ze mag mij altijd berichten!Charlie40 schreef: ↑30-03-2022 17:07Teleurgesteld en stom.
Misschien niet helemaal juist verwoord, maar ik vind het jammer dat ze niet naar me toe kwam om te praten over haar pilgebruik.
Ze had me wel verteld dat ze een pil was vergeten, in heb haar uitgelegd dat ze de rest van de strip niet beschermd was maar dat dat eigenlijk geen probleem mocht zijn, omdat ze toch ook condooms gebruikte. ‘Jaaa, mama’.
Nu blijkt dat ze dat dus niet deed (hoefde ze toch niet over te liegen?) en ze gewoon haar pil de resterende tijd niet meer heeft genomen. ‘Het zal wel geen kwaad kunnen.’ En dat vind ik dan wel stom. Net omdat het allemaal zo bespreekbaar was. Dus in deze specifieke situatie had het vermeden kunnen worden. Ik wil zeker niemand stop noemen, want zoals je zegt… dit kan iedereen overkomen.
Ik denk ook dat dochter het wat onderschat. Hopelijk valt het mee.
Vandaag heeft ze eerste pil gehad in de kliniek zelf. (Was drama, want ze kan geen pillen slikken). Nu klaagt ze over buikpijn en misselijkheid, maar op zich valt het wel mee.
Vrijdag dan deel twee. Dat is gewoon thuis. Na twee uur moet ze dan even bellen naar de dokter om te horen hoe het gaat.
Wat de emotionele gevolgen betreft.
Ik snap wat hier geschreven wordt… over het schuldgevoel en de impact van de beslissing.
Ik kan op dit moment niet goed inschatten hoe dochter hierin staat.
Ze spreekt zelf uit dat ze het moeilijk heeft, maar ik denk dat ze het moeilijker heeft met het hele gebeuren errond nu dan met de abortus zelf.
vrijdag 1 april 2022 om 14:05
Mbt de vragen waarom TO teleurgesteld is in dochter……. Zou ik ook zijn hoor.Charlie40 schreef: ↑29-03-2022 22:58Deze avond kwam dochter voor het eerst zelf naar me toe.
Gewoon wat ‘ongedwongen’ gepraat.
Ze zei dat ze het ‘tof’ vond hoe ik gereageerd had. Ze was zelf in shock (haar woorden) en had echt geen nood aan ‘gepreek’ (opnieuw haar woorden). Ze vond het fijn dat ik ‘chill’ reageerde zonder teveel vragen en zonder verwijten. Maar gewoon ‘oplossen’.
Ze ziet op tegen morgen en vrijdag, maar hoopt zaterdag beter te zijn want er is een leuk feest waar ze heen wil.
Ik kan niet altijd volgen, maar ik volg haar maar even.
Heb de toon vrij luchtig gehouden.
Ze geeft zelf aan dat ze zich slecht voelt, anderzijds vind ik dat ze het vrij licht opneemt.
En ik weet niet heel goed of ik er goed aan doe om zo ‘chill’ (zal maar de tienertaal’ aanhouden) te blijven.
Ik ben teleurgesteld in haar, maar ik spreek enkel uit dat ze het zo goed doet en dat ik het super vind dat ze naar mij kwam. Terwijl ik ook denk: ‘echt, zo stom.’
En feesten zaterdag? Het liefste sluit ik je op in je kamer… kan je even bezinnen.
Maar de vakantie begint… Corona tijden zijn afgelopen… tuurlijk, lekker feesten met vriendinnen en heerlijk tiener zijn.
Vind het moeilijk.
Heb haar ook nog gevraagd of ze graag met iemand wou praten. Maar neen, ze praat er liever helemaal niet over.
Met name door het gebrek aan verantwoordelijkheid (nu is het een ongewenste vrucht die je oploopt, het had ook HIV ofzo kunnen zijn). En ook hoe ze er daarna nogal lichtvaardig mee omgaat. Zo snel mogelijk regelen en niemand mag erover zeuren. En meteen daarna verder feesten.
Dus ik kan me de gevoelens van TO heel goed voorstellen. Anderzijds zou ik die teleurstelling wellicht ook niet (volledig) laten blijken aan kind. Zij wilde het ook niet zo en is al genoeg gestraft met alle vervelende gevoelens die een ongewenste zwangerschap met zich meebrengt. Dus ik vind het heel knap hoe TO heeft gereageerd. Maar zeker wel dat je je in stilte teleurgesteld mag voelen
vrijdag 1 april 2022 om 14:56
Ik denk dat ze hier voldoende van meekrijgt ook al laat ze het niet allemaal zien.-April- schreef: ↑01-04-2022 14:05Mbt de vragen waarom TO teleurgesteld is in dochter……. Zou ik ook zijn hoor.
Met name door het gebrek aan verantwoordelijkheid (nu is het een ongewenste vrucht die je oploopt, het had ook HIV ofzo kunnen zijn). En ook hoe ze er daarna nogal lichtvaardig mee omgaat. Zo snel mogelijk regelen en niemand mag erover zeuren. En meteen daarna verder feesten.
Dus ik kan me de gevoelens van TO heel goed voorstellen. Anderzijds zou ik die teleurstelling wellicht ook niet (volledig) laten blijken aan kind. Zij wilde het ook niet zo en is al genoeg gestraft met alle vervelende gevoelens die een ongewenste zwangerschap met zich meebrengt. Dus ik vind het heel knap hoe TO heeft gereageerd. Maar zeker wel dat je je in stilte teleurgesteld mag voelen
Zo oppervlakkig als je het schrijft is het echt niet.
Een beetje vertrouwen in de dochter.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
vrijdag 1 april 2022 om 15:53
Daar ben ik ook benieuwd naar, waarom hebben ze geen condoom gebruikt? Kun je het daar met haar over hebben? De kans is best groot dat dat is gebeurd door druk vanuit vriend en dan lijkt het me heel goed om erover te praten of dat gewenst gedrag is van een partner die zegt van je te houden, en hoe je omgaat met je eigen grenzen in een relatie.
Dat is ook niet jouw sterkste punt en daarom lijkt het me juist goed om hierover te praten met dochter.
Een man die je ompraat om geen condoom te gebruiken, is niet ok.
vrijdag 1 april 2022 om 16:14
Ze is pas 15 hè. Dat verantwoordelijkheidsgevoel is nog volop in ontwikkeling. En goede kans dat het zo snel mogelijk willen regelen en daarna weer door gaan juist is omdat het voor haar heftiger is dan ze laat blijken. Ik vind wat TO schrijft over het handelen van haar dochter nadat ze erachter kwam eerlijk gezegd best volwassen voor een 15-jarige.-April- schreef: ↑01-04-2022 14:05Mbt de vragen waarom TO teleurgesteld is in dochter……. Zou ik ook zijn hoor.
Met name door het gebrek aan verantwoordelijkheid (nu is het een ongewenste vrucht die je oploopt, het had ook HIV ofzo kunnen zijn). En ook hoe ze er daarna nogal lichtvaardig mee omgaat. Zo snel mogelijk regelen en niemand mag erover zeuren. En meteen daarna verder feesten.
Dus ik kan me de gevoelens van TO heel goed voorstellen. Anderzijds zou ik die teleurstelling wellicht ook niet (volledig) laten blijken aan kind. Zij wilde het ook niet zo en is al genoeg gestraft met alle vervelende gevoelens die een ongewenste zwangerschap met zich meebrengt. Dus ik vind het heel knap hoe TO heeft gereageerd. Maar zeker wel dat je je in stilte teleurgesteld mag voelen
vrijdag 1 april 2022 om 17:13
Condoomgebruik heb ik haar woensdag over gesproken. Haar reactie was onmiddellijk dat ik dat maar aan vriend moest zeggen. Hij beweert (is misschien ook echt zo?) dat zij ook voor hem de eerste is en condoomgebruik dus niet nodig is.
Het nut van een condoom en extra voorzichtigheid is nu wel gebleken.
Dochter heeft veel pijn, maar het nemen van pijnstillers lukt haar niet. Om gek van te worden. Pilletje geplet, gemengd met yoghurt, puree en kaassaus, fruitsap… heeft geen zin. Hysterische drama’s. In eerste instantie lukte het inbrengen van de medicatie niet. Lijkt me onmogelijk aangezien ze wel gewoon seks heeft met vriend. ‘Nee, maar doen we niet.’ Echt… toen moest ik toch even op mijn tong bijten. Het is de onbevlekte ontvangenis geweest dan?!? Nog even en dan zal het ergste wel achter de rug zijn.
Het nut van een condoom en extra voorzichtigheid is nu wel gebleken.
Dochter heeft veel pijn, maar het nemen van pijnstillers lukt haar niet. Om gek van te worden. Pilletje geplet, gemengd met yoghurt, puree en kaassaus, fruitsap… heeft geen zin. Hysterische drama’s. In eerste instantie lukte het inbrengen van de medicatie niet. Lijkt me onmogelijk aangezien ze wel gewoon seks heeft met vriend. ‘Nee, maar doen we niet.’ Echt… toen moest ik toch even op mijn tong bijten. Het is de onbevlekte ontvangenis geweest dan?!? Nog even en dan zal het ergste wel achter de rug zijn.
vrijdag 1 april 2022 om 18:09
Hier in Nederland hebben we ook wel pijnstillers in poedervorm of die oplossen.. Misschien een idee?! Ik heb dezelfde pillen gehad voor mijn missed abortion en heb ook wel echt heftige pijnen gehad.Charlie40 schreef: ↑01-04-2022 17:13Condoomgebruik heb ik haar woensdag over gesproken. Haar reactie was onmiddellijk dat ik dat maar aan vriend moest zeggen. Hij beweert (is misschien ook echt zo?) dat zij ook voor hem de eerste is en condoomgebruik dus niet nodig is.
Het nut van een condoom en extra voorzichtigheid is nu wel gebleken.
Dochter heeft veel pijn, maar het nemen van pijnstillers lukt haar niet. Om gek van te worden. Pilletje geplet, gemengd met yoghurt, puree en kaassaus, fruitsap… heeft geen zin. Hysterische drama’s. In eerste instantie lukte het inbrengen van de medicatie niet. Lijkt me onmogelijk aangezien ze wel gewoon seks heeft met vriend. ‘Nee, maar doen we niet.’ Echt… toen moest ik toch even op mijn tong bijten. Het is de onbevlekte ontvangenis geweest dan?!? Nog even en dan zal het ergste wel achter de rug zijn.
ik was wel wat verder maar het is sowieso pijnlijk en niet fijn. Sterkte!
vrijdag 1 april 2022 om 18:22
Ik heb ook pijnstillers in poedervorm (minder sterk), maar die vindt ze niet lekker en niet te drinken. Tja….
Enerzijds zo groot en volwassen, anderzijds echt zo kinds.
Ik verberg mijn ‘ergernis’ en probeer alleen maar lief te zijn met warme chocolademelk en kersenpitjes.
Dochter kreeg van een vriendin een boeketje bloemen en een kaartje. Super lief.
Voor degenen met ervaring… is deze pijn enkel vandaag of houdt dit langer aan?
Ik moet morgen gewoon werken. Het is ontzettend druk en kan niet thuis blijven. Ik vermoed dat ik rond een uur of twee wel naar huis kan, maar niet eerder.
Enerzijds zo groot en volwassen, anderzijds echt zo kinds.
Ik verberg mijn ‘ergernis’ en probeer alleen maar lief te zijn met warme chocolademelk en kersenpitjes.
Dochter kreeg van een vriendin een boeketje bloemen en een kaartje. Super lief.
Voor degenen met ervaring… is deze pijn enkel vandaag of houdt dit langer aan?
Ik moet morgen gewoon werken. Het is ontzettend druk en kan niet thuis blijven. Ik vermoed dat ik rond een uur of twee wel naar huis kan, maar niet eerder.
vrijdag 1 april 2022 om 19:00
Ik snap je ergernis m.b.t. de pijnstillers. Ik vind dat je het supergoed aanpakt. Fijn ook dat je dochter zulke lieve vriendinnen heeft.
Bij mij duurde de pijn een paar uur. Het waren net weeën. Daarna was het over en begon het bloeden. De ene keer was het echt een bloedbad en de andere keer kwam alles er in 1 keer als een soort bol uit. Misschien wil de vriendin of haar vriend bij je dochter blijven als je morgen moet werken?
Bij mij duurde de pijn een paar uur. Het waren net weeën. Daarna was het over en begon het bloeden. De ene keer was het echt een bloedbad en de andere keer kwam alles er in 1 keer als een soort bol uit. Misschien wil de vriendin of haar vriend bij je dochter blijven als je morgen moet werken?
vrijdag 1 april 2022 om 20:42
Dafalgan bruis-tabletten halen?Charlie40 schreef: ↑01-04-2022 17:13Condoomgebruik heb ik haar woensdag over gesproken. Haar reactie was onmiddellijk dat ik dat maar aan vriend moest zeggen. Hij beweert (is misschien ook echt zo?) dat zij ook voor hem de eerste is en condoomgebruik dus niet nodig is.
Het nut van een condoom en extra voorzichtigheid is nu wel gebleken.
Dochter heeft veel pijn, maar het nemen van pijnstillers lukt haar niet. Om gek van te worden. Pilletje geplet, gemengd met yoghurt, puree en kaassaus, fruitsap… heeft geen zin. Hysterische drama’s. In eerste instantie lukte het inbrengen van de medicatie niet. Lijkt me onmogelijk aangezien ze wel gewoon seks heeft met vriend. ‘Nee, maar doen we niet.’ Echt… toen moest ik toch even op mijn tong bijten. Het is de onbevlekte ontvangenis geweest dan?!? Nog even en dan zal het ergste wel achter de rug zijn.
Op te lossen in water.
Wel geen idee of het straf genoeg spul is op dit moment.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
vrijdag 1 april 2022 om 20:46
Anders paracetamol zetpillen?Charlie40 schreef: ↑01-04-2022 17:13Condoomgebruik heb ik haar woensdag over gesproken. Haar reactie was onmiddellijk dat ik dat maar aan vriend moest zeggen. Hij beweert (is misschien ook echt zo?) dat zij ook voor hem de eerste is en condoomgebruik dus niet nodig is.
Het nut van een condoom en extra voorzichtigheid is nu wel gebleken.
Dochter heeft veel pijn, maar het nemen van pijnstillers lukt haar niet. Om gek van te worden. Pilletje geplet, gemengd met yoghurt, puree en kaassaus, fruitsap… heeft geen zin. Hysterische drama’s. In eerste instantie lukte het inbrengen van de medicatie niet. Lijkt me onmogelijk aangezien ze wel gewoon seks heeft met vriend. ‘Nee, maar doen we niet.’ Echt… toen moest ik toch even op mijn tong bijten. Het is de onbevlekte ontvangenis geweest dan?!? Nog even en dan zal het ergste wel achter de rug zijn.
Medicatie vaginaal inbrengen is natuurlijk wel wat anders dan seks met vriend….. dat laatste is leuk en fijn. Dat eerste is beangstigend en dan leidt het ook tot een verdrietige gebeurtenis
Ookal was de vrucht ongewenst is t nog niet perse een pretje om het uit te drijven…. Plus kan ze angst hebben voor wat komen gaat (miskraam) en nog extra confronterend dat ze misschien voelt dat ze dit zichzelf heeft aangedaan.
Ik vond pillen slikken en vervolgens miskraam krijgen op m’n 33e al afschuwelijk laat staan zo’n tiener
Terwijl seks prima was
