Dochter 5 jaar weigert te gaan slapen

20-05-2021 01:09 86 berichten
Alle reacties Link kopieren
Daar zit ik dan weer. Zucht..
Sinds een week of 2 heeft dochter van 5 problemen met slapen. Dit heeft zich in korte tijd opgebouwd. Ze ging altijd zonder problemen naar bed. Ondanks dat ze het altijd het fijnst zou vinden als ze bij ons zou mogen liggen, ging ze zonder problemen slapen in haar eigen bed.
Het begon met in de nacht wakker worden en niet meer durven te slapen. Nu zijn we op het punt dat we bij haar moeten blijven tot ze slaapt en ik niet meer in mijn eigen bed lig, maar op haar kamer op een 1persoons matras. Haar vader en ik slapen slecht als we haar bij ons in bed nemen, daarom zijn we voor deze constructie gegaan. Het duurde namelijk eindeloos in de nacht en ze weigerde te gaan slapen. Even leek het op deze manier goed te gaan ( en ik heb altijd gezegd: dat ga ik noooooooit doen), maar nu wordt ze wakker terwijl ik op haar kamer lig en ze weigert te gaan slapen. Ze gaat huilen en blijft tegen me zeggen dat ze niet durft/kan slapen. Waarom ze dit niet durft of kan, kan ze niet benoemen.
Heel fout, maar ik ben uit frustratie nu met haar naar beneden gegaan. Ik weet het niet meer en ben een beetje ten einde raad..
Iemand hier ervaring mee?

Ter aanvulling: kind lijkt over het algemeen niet goed in haar vel te zitten. Ze vraagt veel negatieve aandacht en is veel boos. Ze is nog te jong aan aan te kunnen geven waar dit aan ligt natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren
Het is niet fout wat je doet dat allereerst! Je doet je best.

Ik heb geen ervaring met 5 jarige kinderen. Wel met een 5 maand oud kind die soms ook moeilijk wil slapen en haar moeder daarvoor nodig hebt.

Dan denk ik altijd maar: ach gup, je bent nog zo klein, en je doet al zoveel zo goed in deze wereld waar we al zoveel van je verwachten. Logisch dat je daar soms meer steun bij nodig hebt in de nacht. En dan maar een extra knuffel.

Ik denk dat accepteren en de mantra het is een faseeeeee het beste werkt.

En misschien een beker melk waar je een scheutje wonderslaapmiddel in doet? En dan bedoel ik iets als honing of siroop ofzo waarbij je dochter dan denkt wauw ik ben echt heel moe.

Verder je doet het goed! Niet aan jezelf twijfelen.
Alle reacties Link kopieren
Trucendoos al bovengehaald?
Monsters vangen onder haar bed voor ze gaat slapen?
Haar bed vol knuffelbeesten die haar gaan beschermen?
Nachtlampje (of desnoods het grote licht) aan?
Beloning als ze een nacht wel in bed blijft of er maar x keer uit komt?
Een - niet te eng - verhaaltje?
Bed eens in een andere richting of op een andere plaats in haar kamer zetten?

Na al die nachten te weinig slaap ... is ze moe?
Of gewoon té moe om nog te kunnen slapen?


En tja, een kind dat toch niet slaapt ... die zou ik na een tijd toch ook maar effe uit de situatie en uit de kamer halen als ik het niet meer goed weet.
Ik zou intussen in 't stadium zitten dat ze desnoods maar een nacht op de bank in slaap valt :-).
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren
Het maakt me zo radeloos en boos. We liggen inmiddels weer terug in bed. Ze blijft maar bezig en kan/wil niet slapen. Ik mag dan ook niet slapen van haar. Ik heb haar vader ook maar even wakker gemaakt, want ik weet het echt niet meer
Alle reacties Link kopieren
Wissewis schreef:
20-05-2021 01:26
Trucendoos al bovengehaald?
Monsters vangen onder haar bed voor ze gaat slapen?
Haar bed vol knuffelbeesten die haar gaan beschermen?
Nachtlampje (of desnoods het grote licht) aan?
Beloning als ze een nacht wel in bed blijft of er maar x keer uit komt?
Een - niet te eng - verhaaltje?
Bed eens in een andere richting of op een andere plaats in haar kamer zetten?

Na al die nachten te weinig slaap ... is ze moe?
Of gewoon té moe om nog te kunnen slapen?


En tja, een kind dat toch niet slaapt ... die zou ik na een tijd toch ook maar effe uit de situatie en uit de kamer halen als ik het niet meer goed weet.
Ik zou intussen in 't stadium zitten dat ze desnoods maar een nacht op de bank in slaap valt :-).
Helaas, al deze dingen helpen niet
Alle reacties Link kopieren
Kattenkop schreef:
20-05-2021 01:18
Het is niet fout wat je doet dat allereerst! Je doet je best.

Ik heb geen ervaring met 5 jarige kinderen. Wel met een 5 maand oud kind die soms ook moeilijk wil slapen en haar moeder daarvoor nodig hebt.

Dan denk ik altijd maar: ach gup, je bent nog zo klein, en je doet al zoveel zo goed in deze wereld waar we al zoveel van je verwachten. Logisch dat je daar soms meer steun bij nodig hebt in de nacht. En dan maar een extra knuffel.

Ik denk dat accepteren en de mantra het is een faseeeeee het beste werkt.

En misschien een beker melk waar je een scheutje wonderslaapmiddel in doet? En dan bedoel ik iets als honing of siroop ofzo waarbij je dochter dan denkt wauw ik ben echt heel moe.

Verder je doet het goed! Niet aan jezelf twijfelen.
Bedankt voor je lieve reactie
Alle reacties Link kopieren
Gekkootje schreef:
20-05-2021 01:48
Het maakt me zo radeloos en boos. We liggen inmiddels weer terug in bed. Ze blijft maar bezig en kan/wil niet slapen. Ik mag dan ook niet slapen van haar. Ik heb haar vader ook maar even wakker gemaakt, want ik weet het echt niet meer
Na X nachten met barslechte slaap zou dat op de duur gewoon een rondje "pech gehad" worden.
En zou het goed kunnen zijn dat ik dus wél vanzelf in slaap tuimel op die matras naast haar.
En ook wel "mam en pap zijn moe en moeten morgen werken en dus écht wel even slapen".

Gaat zij desnoods maar boekjes kijken, de koekenkast leegplunderen, bij pap in 't grote bed liggen, de halve nacht tv kijken, ...

Ze is uiteindelijk wel 5, geen 2. Ze zal heus niet in 7 sloten tegelijk belanden - als de buitendeuren dicht zijn - als jullie of minstens 1 van jullie gewoon slapen.

(Er zal zeker angst meespelen voor 't slapen, maar misschien ook een stukje "mam en pap testen".)


Gaat ze naar school?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren
Slapen jullie alleen slecht als je haar bij jou in bed neemt of als ze überhaupt op jullie kamer ligt? Anders het eenpersoons matras waar jij nu op ligt op haar kamer naar jullie slaapkamer en haar daar op leggen en kijken of dat helpt?
Alle reacties Link kopieren
Ik zou toch eens proberen te kijken waar dat slecht in haar vel zitten vandaan komt (of uitzoeken of het gedrag juist komt door slaapgebrek). En op school vragen hoe het daar gaat. Ik denk dat je bij de kern van het probleem moet proberen te komen.
En dan niet nu gaan vragen of praten maar morgen op een rustig, ontspannen moment.
Hier een kind dat het op het moment zelf moeilijk vindt om iets te zeggen maar een dag later wel beter uit haar woorden komt (al kom je met eng gedroomd niet zo ver want wat ze droomt weet mijn dochter dan niet meer).
Alle reacties Link kopieren
Ik zou twee dingen proberen te doen.

Ten eerste zou ik toch echt willen weten waar deze plotselinge gedragsverandering vandaan komt. De school bellen lijkt me een eerste belangrijke stap.

Ten tweede: ook bij een bang kind mag je grenzen stellen. Dat is zelfs heel belangrijk, want anders maak je haar nog angstiger. En vermoeider, wat ook niet helpt. Zeg dat je best bij haar wilt slapen, maar dat jullie dan ook wel echt gaan slapen.

Spreek bijvoorbeeld af dat ze tien minuutjes tegen je mag praten (natuurlijk kan dat langer worden als er echt iets naar boven komt, maar dat hoef je er niet bij te zeggen). Daarna kun je nog tien minuutjes iets ontspannends doen, zoals haar hoofd en handjes masseren, en dan gaan jullie slapen. Dat betekent licht uit en mondje dicht. Hou wel fysiek contact als je merkt dat ze nog erg gespannen is.

Oh, en veel sterkte. Het lijkt me echt heel naar om je kind zo van slag te zien.
Alle reacties Link kopieren
O, wat naar zeg! Inderdaad even checken bij school. Misschien is er een vriendje of vriendinnetje waarvan een opa of oma is overleden en dat dit dan is uitgelegd als 'in slaap gevallen en niet meer wakker worden'. Ik weet nog van mijzelf dat ik daarom als de dood was om in slaap te vallen.
Alle reacties Link kopieren
Oei ik zou met dit gedrag vooral kijken naar het waarom ze niet slaapt en zich zo gedraagd.
Hoe je haar dan in slaap krijgt is bijzaak en komt vast goed. Als ze je 18 zijn slapen ze echt wel alleen.

Haar matras naast jullie bed leggen? Zo deed ik dat lag ze niet in de weg in ons bed en kon je handje vasthouden.
Alle reacties Link kopieren
Ik had nog wel eens succes met verhalen ophalen als ik ging gokken.

Op de vraag wat er is hebben ze zelf nog geen antwoord.
Als ik vraag of ze toevallig enge dromen hebben zeggen ze van niet. Als ik zeg dat sommige kinderen niet durven te slapen omdat ze eng dromen, en dat de oplossing soms is door aan eenhoorns te denken, soms zelf wakker te worden krijg ik wel een vervolgvraag. Namelijk hoe je dan je dromen kan sturen. En dat het heel erg eng was die ene droom laatst.
Misschien zit het in de oplossing erbij noemen en andere kinderen ipv je eigen kind.
Meerdere opties opgooien helpt. Hier was er ook een irreële angst voor inbrekers.

Hier werkt een schild maken. Je maakt met een geconcentreerd gezicht een armbeweging over je kind heen, alsof je een soort zeepbel schild maakt.
Het is een afweerschild, goede dingen zoals een kusje kunnen erdoor. Je kan ook gewoon nog naar de wc. Slechte dingen ketsen erop af.


Gedeelde smart is halve smart: om op de been te blijven heb je nachtrust nodig. Wissel je af met man. En tank eens overdag bij.

Je kan ook eerlijk zijn tegen kind. Als je slecht slaapt krijg je ook een korter lontje. Als kind overdag door slaapgebrek slecht reageert zeggen dat het door slaapgebrek komt. Daarom wil je dat ie 's nachts slaapt.
duizel schreef:
20-05-2021 04:47
Ik zou toch eens proberen te kijken waar dat slecht in haar vel zitten vandaan komt (of uitzoeken of het gedrag juist komt door slaapgebrek). En op school vragen hoe het daar gaat. Ik denk dat je bij de kern van het probleem moet proberen te komen.
En dan niet nu gaan vragen of praten maar morgen op een rustig, ontspannen moment.
Hier een kind dat het op het moment zelf moeilijk vindt om iets te zeggen maar een dag later wel beter uit haar woorden komt (al kom je met eng gedroomd niet zo ver want wat ze droomt weet mijn dochter dan niet meer).

Dat lukt misschien nooit. Dochter hier veranderde op haar bijna derde van een goede slaper in wat hierboven beschreven wordt. Ze is nu drieëntwintig en we weten het nog niet. Gelukkig maakt ze ons sinds haar negende niet meer wakker als ze niet kan slapen.

Voor TO :hug:
Maak het jezelf zo makkelijk mogelijk. Matras voor dochter op de grond naast jouw bed kan helpen om iedereen wat beter te laten slapen.
Alle reacties Link kopieren
Hé bah wat naar! Slaapgebrek is killing weet ik uit ervaring.

Mijn standaard reactie (naast de trucendoos) is: “slaap komt vanzelf” of “je hoeft ook niet te slapen, als je maar stil bent!”

Heb je trouwens al eens kindermeditaties geprobeerd?

Oh en het omdraaien: wat heb je nodig? Bij mijn kids was dat vaak übersimpel: een knuffel, eventjes bij ze liggen of een kort verhaaltje. (Hierin mag je ook grenzen aangeven. Als zij zegt: verhaaltje, dat jij er een kort verhaaltje van maakt, want je moet ook slapen ivm werk of anders word je chagrijnig en dat is niet leuk voor haar of zo iets. Laat er ook belang voor haar bij zijn)

Je zegt dat ze slecht in haar vel zit. Hoe gaat het op school? Zijn daar frustraties? Kan het zijn dat ze uitdaging mist? Of is ze juist overvraagd? School, spelen, clubjes?

Vijf jaar is ook een magische leeftijd. Het kan zijn dat ze een keer uit een nachtmerrie wakker is geworden en daardoor niet meer durft. Is ze van de eenhoorns of feeën of iets dergelijks? Anders een eenhoorn/feeën“slaap”spray met een lekker luchtje? En daarna nog even bij haar liggen in stilte. Als ze huilt, haar vasthouden tot ze stopt.

Sterkte, hoop dat je hier wat mee kunt.
~What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?~
Alle reacties Link kopieren
Als je merkt dat ze niet goed in haar vel voelt en ze kan het niet aangeven, zoek hulp. Er zijn therapievormen die niet verbaal zijn. Voorbeeld speltherapie is speciaal voor jongere kinderen.


I.p.v. jij op een matras bij haar, kan zij op een matras op de grond in jullie kamer eventueel?
Ik ben absolute voorstander om kinderen het gevoel van veiligheid en rust te bieden tijdens het inslapen. Slaap is zo belangrijk en moeilijk inslapen of slecht doorslapen is iets wat je als kind niet zelf kunt controleren of bepalen. Ze hebben in moeilijke momenten onze nabijheid nodig om die rust te vinden. In deze grote wereld, zijn wij hun rust en veiligheid. En die periode blijft heus niet duren.
Alle reacties Link kopieren
Griebus67 schreef:
20-05-2021 05:35

Ten tweede: ook bij een bang kind mag je grenzen stellen. Dat is zelfs heel belangrijk, want anders maak je haar nog angstiger. En vermoeider, wat ook niet helpt. Zeg dat je best bij haar wilt slapen, maar dat jullie dan ook wel echt gaan slapen
Echt echt echt niet akkoord. Stel u nu eens de kans voor dat er écht iets negatief gebeurd is waardoor er een gedragsverandering is. Dit kan gelukkig in onze ogen klein zijn en in haar ogen groot (vb vriendinnetje dat haar stevig heeft weg geduwd wat een indruk heeft nagelaten)
Op zo een moment heeft ze net zo hard jou als ouder nodig. Ze is nog zo klein. Maar dan op je strepen staan en grenzen stellen? ‘Nou, sop het zelf maar op! Succes!’ Neen, niet mijn aanpak.

Gedrag = taal. Zeker bij een kind.

To, als het puur moeilijk inslapen is door overprikkeling, kan je ook een verzwaard deken proberen.
Alle reacties Link kopieren
Zou het nog helpen om bij haar te liggen tot ze weer inslaapt en dat jij daarna op het matras ernaast gaat liggen? Misschien niet iets wat je voor langere tijd wil maar dat kan je weer afbouwen. Als ze weer wat beter gaat slapen, minder moe is overdag en beter in haar vel zit lukt dat wel weer. Hier ook een kleuter die sinds kort niet meer zelf in durft te slapen. Ze zegt bang te zijn om te gaan dromen. We komen voorlopig nog weg met; denk maar aan leuke dingen zodat je leuk gaat dromen en ga maar een boekje lezen in je bed maar het zou me niet verbazen als we binnenkort er weer naast zitten. Overigens komt zij ook in de nacht nog vaak vragen of haar vader bij haar komt liggen (ik lig bij haar broertje meestal) en dan ligt ze met een paar minuten weer diep te slapen (en haar vader ook haha, die kan overal slapen).
Hier wisselt het.
Van 5 tot 7 jaar sliep hij zogenaamd nooit. Hij hield er niet van, was vaak bang, steeds een andere reden.
Hij had inderdaad veel spanning, het is zo'n kind dat niet kan slapen als we een ander soort worst hebben en zich er zo op verheugd dat te eten morgen.
Maargoed hier was het toch op bed liggen en dan maar 'mijmeren' zei ik dan.
Ik had gewild dat ik jouw lieve houding kon opbrengen maar ik heb dat echt niet in me.
We deden dat wel in vakanties en soms in de weekenden, logeren. Maar als uitzondering.
Nu is hij 8 en sliep laatst door zijn verjaardag heen.
Dus het houdt op. Ik denk niet dat je echt iets verkeerd of goed kunt doen hierin.
Alle reacties Link kopieren
Waarom is het slecht dat je met haar naar beneden gaat?

Kan dochter met een matrasje op jullie kamer?

Is recent iets veranderd? Kan ze wel aangeven wat ze WEL wil? Nu geeft ze aan wat ze niet wil (slapen, jij mag ook niet slapen), maar wat wil ze wel? Weet ze hoe belangrijk slaap is?
Wij deden trouwens eind van de dag bespreken 'waar ben je trots op'. Positief afsluiten en dan wegwezen.
En later nog het happy journal, dat was een enorme hit maat met 5 nog wat vroeg.
En we hadden het boek 'slapen is 'gedoe'.
Ik heb een tweeling van 5 en wij zitten ook in een lastig inslapen-fase. En toevallig om twee verschillende redenen.

1 droomt eng. Ze is een paar keer wakker geworden van een nachtmerrie (echt zo over haar toeren en in paniek, dat kan een kleuter niet faken) en sinds dien vindt ze het spannend om te gaan slapen. Met haar spelen we na het voorlezen nog even het spelletje; weet je wat ik ga dromen: Ik zeg dan 'weet je wat ik ga dromen? Dat ik een prinses ben'
En dochters haken daarop in 'en dan woon ik in een kasteel' en zo gaan we om en om verder
Van chocolade.
Met een eenhoorn.
Die kan vliegen.
En dan vliegen we naar de maan.
Etc

Als ze weet waarom ze bang is: enge film, incident, oid spreken we dat nog even uit. Door de angst te ontleden kunnen we er al een hoop van wegnemen.

Andere dochter weigert te slapen. Met haar hebben we de afspraak dat ze het zelf moet weten (hebben anders alleen maar strijd), maar hebben er wel regels aan gesteld; in bed blijven en zachtjes doen. Als ze dan echt te lang wakker blijft gaat man er nog wel eens bij liggen. Heeft zij al jaren, zodra de klok verzet wordt begint het geëikel.

Dat manipulatieve hebben ze overigens allebei; 'niet meer doen' en dan toch nóg een keer doen, doen (al dan niet opzichtig) alsof ze je niet hebben gehoord, 'als ik dit niet krijg dan doe ik -iets dat jij niet leuk vindt-'
Past bij de leeftijd en hoeft niet direct met het slaapprobleem verbonden te zijn.
Hoewel slaaptekort het vast wel zal verergeren.
Je kunt ook het Centrum Jeugd en Gezin eens inschakelen. Wij hebben hen ingeschakeld omdat we geen vooruitgang zagen in de angsten van onze oudste en vastliepen hoe daar mee om te gaan. Ze zijn vier keer langs geweest. Hebben gespeeld met dochter om de angsten te achterhalen en hebben daarna een individueel met hen een gesprek gehad voor tips en omgaan met de angsten van dochter.

Het heeft ons goed geholpen en lijkt me ook de juiste weg voor jullie. Het is kortdurend, geen zwaar traject waar professionals aan te pas komen, wat me beter lijkt dan goedbedoelde adviezen op een forum. Jullie hebben al zoveel uit de kast getrokken.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het heel verstandig dat jullie bij haar gaan liggen, ze heeft het blijkbaar nodig. Ik denk wel dat ik uit zou gaan zoeken waarom ze zo slecht in haar vel zit. Tegelijkertijd zou ik haar uitleggen dat als ze niet kan slapen ze rustig en zachtjes mag gaan spelen/boekje lezen: niet kunnen slapen is namelijk echt heel naar als je dan ook nog eens niets mag doen. Leg haar uit dat als ze bang is ze je ook wakker mag maken, maar dat jij daarna wel weer verder gaat slapen omdat je je slaap hard nodig hebt. Je bent bij haar, er kan niks gebeuren en ze mag zachtjes spelen. Blijven herhalen.
Alle reacties Link kopieren
Wat vervelend TO ...en heel herkenbaar! Onze drie kinderen zijn nu volwassen maar onze twee dochters hebben ook dit soort periodes gehad. Ik kan me de vermoeidheid en wanhoop nog herinneren. Wij zijn er nooit achter gekomen wat er aan de hand was.
Er kwam pas rust toen we ons eigen bed uitbreiden met een 1 persoonsbed ertegen aan. Daar mochten ze dan komen liggen als ze niet konden slapen. Er lagen boekjes en een klein zaklampje om te 'lezen'. Dit werkte prima. Bij het inslapen hebben we ook periodes bij ze gezeten/gelegen. Dar was overheen te komen.
Beide dochters zijn zelfstandige vrouwen die hun draai in het leven goed gevonden hebben! Hou moed.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven