dochter smeekt bij vriendje

31-01-2022 10:30 74 berichten
Alle reacties Link kopieren
Afgelopen nacht werd ik wakker, ik hoorde mijn dochter (17 jaar oud) huilen. Toen ik naar haar kamer liep hoorde ik dat ze aan de telefoon zat en uit wat ik een beetje meekreeg maakte ik op dat ze in gesprek was met een jongen en dat hij het uit wilde maken. Ik hoorde haar daarbij heel erg verdrietig huilend smeken ''alsjeblieft'', ''alsjeblieft'', en ''geef me nog een kans''..
Ze heeft al een paar keer kortdurend een vriendje gehad, en dan hoorde ik ook weleens van dit soort gesprekken. Het snijdt me echt door mijn hart dat ze zich zo afhankelijk en smekend opstelt tegenover zo'n jongen. Eigenlijk vind ik namelijk dat dit andersom zou moeten zijn. Maar misschien zegt dit meer iets over mij. Daarom mijn vraag hier aan jullie;
Is dit een normaal proces? Om te leren in de liefde?
Of is dit ongezond, en moet ik me hierover zorgen maken?
De vader van mijn dochter is erg dominant en bepalend, is mijn dochter misschien onveilig gehecht? Een tekort aan eigenwaarde/ zelfvertrouwen?
Kan ik hierover een gesprek met haar aangaan, en hoe kan ik dit dan het beste aanvliegen..
Alvast bedankt.

Het was een jongen, maar niet haar vriendje. Ze heeft ook geen vriendje. Ik vond het ook al zo vreemd vannacht, want ik wist van andere vriendjes wel af. Daarbij komt ze praktisch nergens meer, ze had zelfs nog tot vandaag online les. Dus ik geloof haar ook hierin.
Maar wie het dan wel was, en waarom ze zo ontzettend overstuur, huilend en smekend om half 2 vannacht met deze jongen aan de telefoon zat is mij een raadsel. Ze wil hier niets over kwijt. Ik maak me wel zorgen.
rvandevelden123 wijzigde dit bericht op 31-01-2022 15:37
18.20% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik zou gewoon zeggen hè ik hoorde je aan de telefoon vannacht. Wil je er wat over vertellen?
where ever you go, go with your heart
Alle reacties Link kopieren
Klopt, ik vond liefdesverdriet ook altijd verschrikkelijk en moest dat ook zelf (of met vriendinnen) verwerken. Zeker niet met een ouder.
Maar ik schrok zo van dat smeken en alsjeblieft alsjeblieft.. Daarover maak ik mij zorgen. Omdat ik haar vaker zo gehoord heb bij vriendjes.
Eigenlijk is mijn vraag ook meer; kan ik bijdragen aan een gevoel van eigenwaarde en een positiever zelfbeeld van mijn dochter. En zo ja, hoe.
Alle reacties Link kopieren
Extra moeilijk omdat ik dit dus zelf ook niet meegekregen heb van huis uit, en hier nog steeds wel mee worstel.
Dit wil ik voor mijn dochter zo graag anders.
TinyTiny schreef:
31-01-2022 11:03
Vanuit eigen perspectief: als je toch ontzettend verliefd bent en het wordt uitgemaakt, is dat op dat moment het ergste te wereld. Dan kun je wel zeggen dat hij het niet waard is en er nog zoveel jongens zijn, maar voor haar is op dat moment hij het belangrijkst.
Dit. Ook uit eigen ervaring. Ik heb ook wel eens gesmeekt. Omdat ik smoorverliefd was.
Ik had geen eigenwaarde- of hechtingsproblemen, en geen dominante vader. Dit zijn wat mij betreft dingen die erbij (kunnen) horen in de pubertijd. En met de tijd leer je over de liefde en word je wijzer.
Ik zou zeker bij haar aangeven dat ze altijd bij te terecht kan maar ik denk vooral dat je het niet moet overanalyseren.
rvandevelden123 schreef:
31-01-2022 11:15
Extra moeilijk omdat ik dit dus zelf ook niet meegekregen heb van huis uit, en hier nog steeds wel mee worstel.
Dit wil ik voor mijn dochter zo graag anders.
Maar je zei eerder dat je het juist wel mee hebt gekregen van thuis? Dat je vader zei dat je nooit jongens achterna moest lopen? Maar ja, ik weet niet hoe je moeder zich opstelde?
Alle reacties Link kopieren
In het begin denk je dat het helpt. Wees niet zo hard! Later bedenk je dat hij gewoon geen zin meer in je had of dat hij verliefd was op een ander.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren
cleo schreef:
31-01-2022 11:32
Maar je zei eerder dat je het juist wel mee hebt gekregen van thuis? Dat je vader zei dat je nooit jongens achterna moest lopen? Maar ja, ik weet niet hoe je moeder zich opstelde?
Ik had het over zelfvertrouwen en het gevoel van eigenwaarde. Dat heb ik niet meegekregen.
Mijn vader was heel stellig. En streng. Je loopt niet achter jongens aan. Klaar. Daar kreeg ik geen gevoel van eigenwaarde van. Integendeel, omdat ik dat juist weleens deed.. Ik was onzeker, en daarbij heel gevoelig (is mijn dochter ook) dus ik voelde me dubbel 'fout'. Naar mijn vader toe en naar die jongen toe.
rvandevelden123 wijzigde dit bericht op 31-01-2022 11:41
12.93% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Als je een heel leuke jongen ziet dan kan je best een keer achter hem aan. Dat wil toch niet zeggen dat je de volgende keer weer achter hem aan gaat? Misschien valt hij inmiddels tegen en ga je liever ganzenborden met je vriendinnen.
Dan moet het maar zoals het kan
rvandevelden123 schreef:
31-01-2022 11:36
Ik had het over zelfvertrouwen en het gevoel van eigenwaarde. Dat heb ik niet meegekregen.
Mijn vader was heel stellig. Je loopt niet achter jongens aan. Klaar. Daar kreeg ik geen gevoel van eigenwaarde van. Integendeel, omdat ik dat juist weleens deed..
Oh zo. Nou ja, jij bent er ook gekomen. Misschien zit het een beetje in jullie.

Ik heb zelf echt nooit gesmeekt om een vriendje. Maar ik gaf er waarschijnlijk gewoon niet genoeg om. Deep down vond ik het altijd wel lekker als ik er weer vanaf was. Ik heb er ook nooit een traan om gelaten. Ik vond blijkbaar dat ik af en toe ook een vriendje moest hebben, wat misschien ook wel weer een hoop over me zegt.
Ik zou het algemener houden. Hoe is haar zelfbeeld? En houd daarbij ook rekening met haar leeftijd, want van de gemiddelde puber kun je niet hetzelfde verwachten als van een volwassene.

Daar kun je door gesprekken achterkomen. Ik zou dat ook loskoppelen van dit verdriet. Gewoon in zijn algemeenheid.
rvandevelden123 schreef:
31-01-2022 11:08
Eigenlijk is mijn vraag ook meer; kan ik bijdragen aan een gevoel van eigenwaarde en een positiever zelfbeeld van mijn dochter. En zo ja, hoe.
Voorleven bijvoorbeeld. Hoe staat het met jouw eigenwaarde en zelfbeeld?

En gewoon in gesprekken. Haar leren om met zelftwijfel (heel normaal) om te gaan. Zichzelf niet af te wijzen, ook omarmen waar ze wel goed in is, enz.

Maar vooral niet uitgaan van dat er een probleem is.
Alle reacties Link kopieren
Als jullie allebei problemen hebben met eigenwaarde en onzekerheid, dan zou je daar misschien samen actief iets aan kunnen doen, een bepaalde training of naar een psycholoog bijvoorbeeld.

Mijn moeder was ook erg onzeker en mijn oudere zus heeft dat overgenomen helaas, maar ik leek altijd meer op mijn vader die dat niet had. Heb ook nooit gesmeekt als een vriendje het uit had gemaakt (was natuurlijk wel verdrietig maar dacht ‘graag of niet’).
Alle reacties Link kopieren
Exact, en leef met haar mee, geef haar een knuffel (als ze dat als puber nog wil)

Het klinkt ook alsof ze ook steun en liefde nodig heeft. Liefdesverdriet heeft juist een luisterend oor nodig, een kopje thee, een lekker warm bad.

Het besef dat ze meer waard is dan dit, dat komt wellicht later nog wel, en kun je altijd nog bespreken. Dat is er wellicht nu - vol in het liefdesverdriet - wat minder.
Alle reacties Link kopieren
En mss vragen waarom zij denkt dat ze kans verdient? Wat zou ze verbeteren/ veranderen, of van hem moeten verbeteren/ veranderen?
Ik vind dit nl erg eng klinken.
Heeft ze iets gedaan? Bijv vreemdgaan, dan zou ik die jongen groot gelijk geven.
Is haar persoonlijkheid niet wat hij ervan verwachtte, dan zou ze dus niet om een 2e kans moeten vragen, omdat ze goed is zoals ze is. Ervanuit gaande dat ze niet alles bij elkaar liegt, overdreven is, etc...
Moet wel erbij zeggen dat ik deze vraag wel erg vind schuren met haar privacy.
Ik zou hem mss meer in de trant stellen van retorisch, zodat ze hopelijk zelf over het antwoord nadenkt en inziet dat ze......(vul maar in).
Als ze daar achteraf met je over wil praten, okee, zo niet dan ook okee, maar hopelijk heeft ze ervan geleerd.
Je reactie zegt meer over jou dan over mij....
Ik deed het ook als jong meisje, bij mij was het niet onschuldig en ik had een ongelooflijk slecht zelfbeeld. Maar goed, ik denk wel dat zij haar eigen fouten moet maken. Maar ik denk wel dat een moeder die zonder te oordelen met haar een open gesprek aangaat wel heel waardevol kan zijn. En hoe je aan haar zelfbeeld kan werken weet ik niet, maar ik denk zeker dat als je daar mee aan de slag gaat dat zij daar de rest van haar leven profijt aan kan hebben.

En vooral dat niet oordelen is belangrijk. Als het echt uit een slecht zelfbeeld voorkomt, dan zul je haar niet helpen door haar tegen te werken in haar relatie. Dan help je haar vooral door te focussen op het versterken van haar zelfbeeld en haar vertrouwen te geven. En het gevoel dat ze altijd bij haar moeder terecht kan. En praat met haar, vertel haar wat jij denkt dat een gezonde relatie is. Ze zal daar misschien nu nog weinig mee doen. Maar ik weet zeker dat ze daar echt nog weleens aan terug zal denken.
Alle reacties Link kopieren
Och, ik was al puber/jong volwassene ook zo dramatisch in de liefde. Als er toen mobiele telefoons waren geweest had ik misschien ook wel midden in de nacht zo aan de telefoon gezeten. Ik zou er nog even niet zoveel mee doen hoor.
Schuin spaan en Zee gras planten potjes
Alle reacties Link kopieren
Ze kwam net uit school en ik heb een kopje thee voor haar gezet. Eerst even gevraagd hoe het op school was en toen voorzichtig over vannacht begonnen.
Het was een jongen maar niet haar vriendje (en ik was eigenlijk ook al heel erg verbaasd want van de andere vriendjes had ik toch wel weet).
Maar verder wil ze er niets over kwijt. Er was niets en ze wilde er niet over praten.
En nu begrijp ik er eerlijk gezegd helemaal niets meer van.
Waarom zo ontzettend overstuur, huilend en smekend aan de telefoon met een jongen waar ze niks mee had..
En ik geloof haar ook echt hierin, ze had tot vandaag nog steeds online les en komt al langere tijd bijna nergens meer vanwege de corona.. En als ze een vriendje had/ heeft dan deelde ze dat altijd wel met mij.
Alle reacties Link kopieren
rvandevelden123 schreef:
31-01-2022 10:46
Ja. Daarom wil ik haar ook zo graag helpen en er voor haar zijn.
Probeer ook het goede voorbeeld te zijn.
Ze is 17. Hoort bij de leeftijd en je leert er vanzelf anders mee omgaan als je ouder wordt. Toen ik 17 was kon ik me nog veel minder goed staande houden in relaties dan na mijn studententijd.
Alle reacties Link kopieren
Het was dus geen relatie, geen vriendje.
En dit bevreemdt me des te meer. Want waarom dan op deze manier aan de telefoon. Het was half 2 vannacht..
Maar ze wil er verder niets over kwijt.
rvandevelden123 wijzigde dit bericht op 31-01-2022 13:10
0.80% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
rvandevelden123 schreef:
31-01-2022 12:39
En nu begrijp ik er eerlijk gezegd helemaal niets meer van.
Waarom zo ontzettend overstuur, huilend en smekend aan de telefoon met een jongen waar ze niks mee had..
En ik geloof haar ook echt hierin, ze had tot vandaag nog steeds online les en komt al langere tijd bijna nergens meer vanwege de corona.. En als ze een vriendje had/ heeft dan deelde ze dat altijd wel met mij.
Mmm, moeilijk.. Toch misschien op de man (dochter) af vragen waarom ze dan zo aan het huilen en aan het smeken was? Ook omdat het inderdaad een jongen betreft waar ze niets mee heeft..
Dat je je zorgen maakt? Dat je niet wil dat iemand haar onzeker maakt.. En dat, ook al wil ze er nu niets over vertellen, dat ze altijd bij jou terecht kan en dat je haar nooit zult veroordelen om wat dan ook.

Ik snap je zorgen, TO
Het zou mij ook niet lekker zitten.. Vooral omdat je niet weet om wat voor jongen het gaat..
Ik wil je niet ongerust maken, maar misschien is het wel een of andere viespeuk die online contact (sexting) met haar heeft gehad, en haar nu zit te chanteren ofzo...
Alle reacties Link kopieren
rvandevelden123 schreef:
31-01-2022 13:09
Het was dus geen relatie, geen vriendje.
En dit bevreemdt me des te meer. Want waarom dan op deze manier aan de telefoon. Het was half 2 vannacht..
Maar ze wil er verder niets over kwijt.

Half 2 vannacht?!?
Hier klopt iets niet, TO.....
Alle reacties Link kopieren
TinyTiny schreef:
31-01-2022 11:03
Vanuit eigen perspectief: als je toch ontzettend verliefd bent en het wordt uitgemaakt, is dat op dat moment het ergste te wereld. Dan kun je wel zeggen dat hij het niet waard is en er nog zoveel jongens zijn, maar voor haar is op dat moment hij het belangrijkst.

Ze gaat vanzelf wel leren dat die andere jongens er zijn een in de tussentijd: als zij er naar vraagt ben je er voor haar. Ik wilde met liefdesverdriet het liefst gewoon alleen op m'n kamer zitten en niemand zien. Ging vanzelf weer over.
Ja precies. Ik weet nog dat mijn eerste vriendje het uitmaakte, ik was echt kapot. En ik zag dat ook van mijlenver aankomen, en hoewel ik hem nooit heb gesmeekt om een tweede kans, heb ik me nog wel aan iedere laatste strohalm vastgeklampt en erger nog, toen het al een paar maanden uit was kregen we een soort scharrelrelatie die dus eigenlijk niks voorstelde en zeker niet openbaar was, waarvan ik me verbeeldde dat het weer aan was, maar eigenlijk was het dus helemaal niks. Pas in de zomer kwam ik zelf tot de conclusie dat ik daar geen zin meer in had, maar zelfs daarna kreeg ik met vlagen weer gevoelens voor hem, het heeft zo lang geduurd voor hij volledig uit mijn systeem was. Bij de een gaat dat wat makkelijker dan bij de ander.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Yep schreef:
31-01-2022 13:11
Half 2 vannacht?!?
Hier klopt iets niet, TO.....
Nee. Maar ze wil er absoluut niet over praten. Ze zit nu op haar kamer boven.
Alle reacties Link kopieren
Ik zit beneden te thuiswerken. Maar het zit me echt niet lekker.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven