Kinderen
alle pijlers
Enig kind
zaterdag 9 oktober 2021 om 17:01
Ouders die maar 1 kind hebben
Ervaren jullie dat je kind zich alleen voelt?
Of dat Je kind bijv vraagt waarom zij of hij geen zusje of broertje heeft?
Wij willen het misschien bij 1 kind houden.
Omdat we in een medische molen hebben gezeten en het lang heeft geduurd voordat de kinderwens werkelijkheid werd.
Ervaren jullie dat je kind zich alleen voelt?
Of dat Je kind bijv vraagt waarom zij of hij geen zusje of broertje heeft?
Wij willen het misschien bij 1 kind houden.
Omdat we in een medische molen hebben gezeten en het lang heeft geduurd voordat de kinderwens werkelijkheid werd.
maandag 11 oktober 2021 om 08:32
Oh ik vind alles best.
maandag 11 oktober 2021 om 08:59
Wij hebben ons ooit afgevraagd welke tradities wij als gezin graag voor ons kind in ere willen houden en welke tradities wij als gezin graag voor ons kind in het leven willen roepen.
Vooralsnog leven wij ons leven nu op de manier zoals wij dat fijn vinden.
Ik moet daarnaast heel eerlijk bekennen dat ik kind graag wil opvoeden met de wetenschap dat het niet verplicht bij ons moet zijn op bepaalde dagen of met bepaalde gelegenheden. Wanneer het ons opzoekt dan graag uit vrije wil.
Verplicht met kerst bij je ouders zijn hoeft wat mij betreft niet.
Zal vast een reactie zijn op onze eigen opvoeding en jeugd. En of we er goed aan doen……ik weet het niet. Ik spreek nu even voor mezelf en ik weet dat ik niet perfect ben, dat ik veel dingen beter of anders kan doen. Maar voor nu denk ik dat ik mijn best doe het zo goed mogelijk te doen.
Vooralsnog leven wij ons leven nu op de manier zoals wij dat fijn vinden.
Ik moet daarnaast heel eerlijk bekennen dat ik kind graag wil opvoeden met de wetenschap dat het niet verplicht bij ons moet zijn op bepaalde dagen of met bepaalde gelegenheden. Wanneer het ons opzoekt dan graag uit vrije wil.
Verplicht met kerst bij je ouders zijn hoeft wat mij betreft niet.
Zal vast een reactie zijn op onze eigen opvoeding en jeugd. En of we er goed aan doen……ik weet het niet. Ik spreek nu even voor mezelf en ik weet dat ik niet perfect ben, dat ik veel dingen beter of anders kan doen. Maar voor nu denk ik dat ik mijn best doe het zo goed mogelijk te doen.
maandag 11 oktober 2021 om 09:00
Hier ook een kind (althans ze heeft volwassen half broers en een half zusje), maar ik vind haar zeker niet zielig. Onze dochter is het resultaat van meerdere ICSI behandelingen en daarna zijn wij niet meer door gegaan met behandelingen. Ze is sociaal en speelt op de nursery met vriendjes/vriendinnetjes. Play dates zijn altijd welkom. Ze is inmiddels 4 en gewoon een blij en sociaal kind. Als kinderen krijgen voor ons makkelijker was geweest denk ik dat wij destijds misschien wel een voor een tweede waren gegaan, maar inmiddels heb ik mijzelf er helemaal bij neergelegd dat dit het is. Zelf vraagt ze zelden om een baby en als dat wel het geval zou zijn zou ik zeggen dat dit niet (meer) gaat.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 11 oktober 2021 om 09:04
maandag 11 oktober 2021 om 09:05
Als je het over de duvel hebt…..
Vanochtend kwam ineens het verhaal van een klasgenoot die twee schooljaren geleden een zusje heeft gekregen. Kind vertelde dat klasgenoot vorige week in de klas daar over had gepraat. Dat het leven zo veranderd was en dat hij het niet bepaald leuk vond zo. Ineens een huilende baby in huis, ineens alle aandacht delen, altijd rekening houden met dat zusje.
Nu is dit kind dus geboren toen deze jongen al 6 of 7 was. Er is dus enig leeftijdsverschil. Maar zo zie je dat ook kinderen soms niet staan te springen om broers of zussen.
Overigens heb ik blijkbaar ooit, toen ik nog heen klein was en mij de vraag werd gesteld of ik een broer of zus zou willen hebben, resoluut NEE gezegd. Ik was blijkbaar toen al stellig in wat ik wel en niet ok vond.
Vanochtend kwam ineens het verhaal van een klasgenoot die twee schooljaren geleden een zusje heeft gekregen. Kind vertelde dat klasgenoot vorige week in de klas daar over had gepraat. Dat het leven zo veranderd was en dat hij het niet bepaald leuk vond zo. Ineens een huilende baby in huis, ineens alle aandacht delen, altijd rekening houden met dat zusje.
Nu is dit kind dus geboren toen deze jongen al 6 of 7 was. Er is dus enig leeftijdsverschil. Maar zo zie je dat ook kinderen soms niet staan te springen om broers of zussen.
Overigens heb ik blijkbaar ooit, toen ik nog heen klein was en mij de vraag werd gesteld of ik een broer of zus zou willen hebben, resoluut NEE gezegd. Ik was blijkbaar toen al stellig in wat ik wel en niet ok vond.
anoniem_63b6a03408332 wijzigde dit bericht op 11-10-2021 09:06
0.06% gewijzigd
maandag 11 oktober 2021 om 09:06
Ik heb bewust 3 kinderen, en dankbaar dat het ook lukte.
Ik vind 1 kind gezinnen vaak niet zo leuk. Het kind groeit anders op. Dat wilde ik niet voor mijn kind(ederen)
Maar dit is mijn blik. Er is niks ‘mis’ met die kinderen, Of met de keuze om het bij 1 kind te laten en soms heb je niet eens een keuze. Je moet in het leven en met betrekking tot het gezinsleven je eigen keuzes maken. Doen wat goed voelt. Doen hoe jij en jullie er tevreden mee zijn. En je kind zal altijd wel wat de zeuren of te klagen hebben later. Dat zullen die van mij ook, want die moeten tijd, aandacht en geld altijd delen want niet onbeperkt. Dat vind ik een waardevolle les maar dat vinden ze heus niet altijd leuk en prettig.
Ik vind 1 kind gezinnen vaak niet zo leuk. Het kind groeit anders op. Dat wilde ik niet voor mijn kind(ederen)
Maar dit is mijn blik. Er is niks ‘mis’ met die kinderen, Of met de keuze om het bij 1 kind te laten en soms heb je niet eens een keuze. Je moet in het leven en met betrekking tot het gezinsleven je eigen keuzes maken. Doen wat goed voelt. Doen hoe jij en jullie er tevreden mee zijn. En je kind zal altijd wel wat de zeuren of te klagen hebben later. Dat zullen die van mij ook, want die moeten tijd, aandacht en geld altijd delen want niet onbeperkt. Dat vind ik een waardevolle les maar dat vinden ze heus niet altijd leuk en prettig.
maandag 11 oktober 2021 om 09:08
Maar dat is het vaak ook: als je nog een 2e kind krijgt wanneer de eerste al wat groter is, gun je hem/haar niet alleen een sibling, je ontneemt het eerste kind ook de exclusieve aandacht die hij/zij voorheen had. En ik kan mij heel erg goed voorstellen dat kinderen met zo’n groot leeftijdsverschil in het begin nog niet zoveel aan elkaar hebben…Ttroeteltje schreef: ↑11-10-2021 09:05Als je het over de duvel hebt…..
Vanochtend kwam ineens het verhaal van een klasgenoot die twee schooljaren geleden een zusje heeft gekregen. Kind vertelde dat klasgenoot vorige week in de klas daar over had gepraat. Dat het leven zo veranderd was en dat hij het niet bepaald leuk vond zo. Ineens een huilende baby in huis, ineens alle aandacht delen, altijd rekening houden met dat zusje.
Nu is dit kind dus geboren toen deze jongen al 6 of 7 was. Er is dus enig leeftijdsverschil. Maar zo zie je dat ook kinderen soms niet staan te springen om broers of zussen.
Overigens heb ik blijkbaar ooit, toen ik nog heen klein was en mij de vraag werd gesteld of ik een broer of zus zou willen hebben, resoluut NEE gezegd. Ik was blijkbaar toen al stellig in wat ik wel en niet ok vond.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 11 oktober 2021 om 09:18
Net als broers en zussen kunnen fantaseren over enig kind zijn... en dat het zo geweldig zou zijn.lemoos2 schreef: ↑10-10-2021 14:52Ik denk dat mensen die niet weten wat ze missen uit ervaring vooral een ideaalbeeld missen. Die kijken niet naar de mensen met een hele schare aan broers/zussen die er effectief toch helemaal alleen voor staan qua zorg ouders + nog het extra drama van broers/zussen (met aanhang).
W.b.t. de ‘impact’: je weet ook nooit wat de impact gaat zijn van een broer of zus. Dit forum puilt ook uit van de mensen die wel een broer/zus hebben en nog steeds zichzelf het achtergestelde kind voelen, een broer/zus hebben die als een molensteen om hun nek hangt want broer/zus mankeert van alles, herrie hebben want ze draaien alleen op voor de zorg van pa en ma, enz.
Er zijn geen garanties wat dat betreft. Het zou ook de grootste onzin zijn om maar een tweede kind op de wereld te zetten zodat je later niet verweten kan worden dat het maar bij één is gebleven.
Kortom, je hebt niks te willen als kind en je moet het met de situatie doen. En die zal soms fijn zijn en soms niet en dat is misschien voor iedereen wel op andere gebieden
maandag 11 oktober 2021 om 09:19
Dat laatste was bij mij wel het geval. En dat terwijl hier bijna 5 jaar verschil is in leeftijd tussen mijzelf en mijn broertje en zusje en geen 6/7 jaar (wel een tweeling, wat natuurlijk voor nog een extra dimensie zorgt).Baggal schreef: ↑11-10-2021 09:08Maar dat is het vaak ook: als je nog een 2e kind krijgt wanneer de eerste al wat groter is, gun je hem/haar niet alleen een sibling, je ontneemt het eerste kind ook de exclusieve aandacht die hij/zij voorheen had. En ik kan mij heel erg goed voorstellen dat kinderen met zo’n groot leeftijdsverschil in het begin nog niet zoveel aan elkaar hebben…
Ik heb kennelijk vaak gevraagd of ik een broertje of een zusje mocht krijgen, mijn ouders wilden dit ook graag, maar het duurde even en na een traject was mijn moeder zwanger van een tweeling. Voordeel van het verschil was dat ik natuurlijk al behoorlijk zelfstandig was en ook echt wat mee heb gekregen van de zwangerschap en beginperiode. Nadeel is dat het inderdaad een behoorlijk verschil was en ik na die bijna 5 jaar alleen, toch behoorlijk moest wennen aan 2 baby's in huis. En ik kan me ook herinneren dat ik na de geboorte best wel eens heb gevraagd waarom het er 2 moesten zijn. Als mijn moeder dan vroeg wie ze dan weg had moeten doen, kon ik daar geen antwoord op geven.
Pas sinds ze beiden volwassen zijn, kan ik zeggen dat ik echt veel met ze deel en ook echt een hele fijne band heb. Daarvoor hield ik absoluut van ze, maar een hele warme, diepe broer/zussen band was er niet. Onderling hadden zij dat absoluut wel, onwrikbaar en nog altijd is er iets aan hun band die gewoon erg speciaal i.s
Nu ben ik vreselijk blij met beiden, we zijn net een weekendje weggeweest met z'n allen en gaan zeker 1x per jaar met elkaar op vakantie. ( allemaal gesetteld, aantal kinderen inmiddels + eentje onderweg bij mijn zusje).
Maar, ik heb ook gezien in het gezin van mijn moeder ( totaal met 9), dat je ook dan eenzaam kunt zijn en nergens echt bij hoort, zeker omdat ze de jongste van het stel was.
Mijn vader is dan weer enig kind en een groter verschil is er dan ook bijna niet te vinden
Zelf heb ik inmiddels 2 kinderen, waar we bewust hebben gekozen om z.s.m. na mijn herstel van mijn eerste bevalling voor een tweede te gaan. In de hoop dat het allemaal zou lukken, die tweede. UIteindelijk heb ik net geen 2 jaar tussen de kinderen in zitten en dat komt mede door mijn eigen ervaring als oudste kind en ik vond de nadelen zwaarder wegen dan de voordelen van dat verschil in leeftijd.
Zo is er altijd wat, alles heeft z'n voor-en nadelen. En je hebt gewoon ook in sommige gevallen geen keuze en het te doen met wat je hebt gekregen.
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 11-10-2021 09:22
4.18% gewijzigd
maandag 11 oktober 2021 om 09:20
Grappig genoeg is mijn ervaring nu juist dat een groter leeftijdsverschil veel harmonieuzer is. Groter kind begrijpt het beter, kan beter helpen, kan echt grote broer/zus zijn, etc. Ik was 7 toen mijn broertje geboren werd en met hem heb ik de makkelijkste, fijnste, meest ongecompliceerde relatie in mijn hele leven.
Terwijl ik juist ontzettend veel voorbeelden ken van twee siblings kort op elkaar met voortdurend strijd en ook als volwassenen weinig band.
Dat was juist mijn schrikbeeld dus. Zo worden we denk ik allemaal beïnvloed door onze eigen omgeving.
Terwijl ik juist ontzettend veel voorbeelden ken van twee siblings kort op elkaar met voortdurend strijd en ook als volwassenen weinig band.
Dat was juist mijn schrikbeeld dus. Zo worden we denk ik allemaal beïnvloed door onze eigen omgeving.
positivevibes wijzigde dit bericht op 11-10-2021 09:26
16.79% gewijzigd
maandag 11 oktober 2021 om 09:21
Ja maar jij....Baggal schreef: ↑11-10-2021 09:00Hier ook een kind (althans ze heeft volwassen half broers en een half zusje), maar ik vind haar zeker niet zielig. Onze dochter is het resultaat van meerdere ICSI behandelingen en daarna zijn wij niet meer door gegaan met behandelingen. Ze is sociaal en speelt op de nursery met vriendjes/vriendinnetjes. Play dates zijn altijd welkom. Ze is inmiddels 4 en gewoon een blij en sociaal kind. Als kinderen krijgen voor ons makkelijker was geweest denk ik dat wij destijds misschien wel een voor een tweede waren gegaan, maar inmiddels heb ik mijzelf er helemaal bij neergelegd dat dit het is. Zelf vraagt ze zelden om een baby en als dat wel het geval zou zijn zou ik zeggen dat dit niet (meer) gaat.
maandag 11 oktober 2021 om 09:29
Klopt, mijn ouders riepen altijd dat ik het prima vond zonder broers en zusjes. Ik durfde er echter niks over te zeggen omdat ik wist dat het toch niks uit zou maken.Florientjes schreef: ↑10-10-2021 11:14Ik lees hier vooral dat volwassenen die enig kind zijn het niet echt aanbevelen. Ouders van kinderen die hier reageren geven aan dat het wel mee valt. Ik denk dat ouders het niet altijd door hebben wat voor een impact het op een kind kan hebben.
maandag 11 oktober 2021 om 09:36
Absoluut. Mijn broer en ik schelen precies 2 jaar en een paar weken en mijn broer vond het heel moeilijk dat er nog een baby kwam destijds. Over het algemeen zie ik dat wanneer een kind helemaal gewend is aan een bepaalde situatie en er opeens nog een kind bij komt, dit even kan schuren. Bij een vriendin van mij (5+ jaar verschil) vechten ze elkaar echt de tent uit - ook dat lijkt mij vermoeiend als ouder en ik hoor het meer…Positivevibes schreef: ↑11-10-2021 09:20
[…] Zo worden we denk ik allemaal beïnvloed door onze eigen omgeving.
Ik vond het tot ongeveer 1,5-2 jaar na de geboorte van onze dochter best lastig - ook omdat wij toen nog twijfelde om de medische molen opnieuw in te gaan, want als we opnieuw wilde proberen was dat het moment. Een beetje vergelijkbaar met het leeds tijdsverschil bij Chantilly.
Nu heb ik er helemaal vrede mee overigens (en ik was echt geen gezelligere vrouw en moeder geworden van de ICSI behandelingen en de (ongetwijfeld op stapel staande) mislukte pogingen). Mijn dochter speelt wel ontzettend leuk met de kinderen van haar grote halfzus trouwens en dat is heel erg leuk om te zien.
Snelle zwaai Wester!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 11 oktober 2021 om 10:25
En dat is toch prima! Natuurlijk doe je daar goed aan. Laat je niet in de war brengen door een ander die zegt 'hoe het hoort, of dat het door je eigen jeugd komt". Wij hebben geen traddities met de feestdagen. Soms zijn we thuis, soms werken we, soms gaan we op vakantie of schuiven we aan bij het eten oid.Ttroeteltje schreef: ↑11-10-2021 08:59Wij hebben ons ooit afgevraagd welke tradities wij als gezin graag voor ons kind in ere willen houden en welke tradities wij als gezin graag voor ons kind in het leven willen roepen.
Vooralsnog leven wij ons leven nu op de manier zoals wij dat fijn vinden.
Ik moet daarnaast heel eerlijk bekennen dat ik kind graag wil opvoeden met de wetenschap dat het niet verplicht bij ons moet zijn op bepaalde dagen of met bepaalde gelegenheden. Wanneer het ons opzoekt dan graag uit vrije wil.
Verplicht met kerst bij je ouders zijn hoeft wat mij betreft niet.
Zal vast een reactie zijn op onze eigen opvoeding en jeugd. En of we er goed aan doen……ik weet het niet. Ik spreek nu even voor mezelf en ik weet dat ik niet perfect ben, dat ik veel dingen beter of anders kan doen. Maar voor nu denk ik dat ik mijn best doe het zo goed mogelijk te doen.
Wel hebben we vaak vrienden of familie te eten. We houden ook erg van koken, kind ook, en het zijn vaak hele gezellige avondjes. En we gaan ook regelmatig een weekend weg met z'n drieën. Tradities genoeg zou ik zeggen.
En je doet wat bij jou en je gezin past, wat goed voelt en wat jullie blij maakt. Dat een ander daar weer wat van vindt (vaak negatief, geen idee waarom) dat boeit toch helemaal niet?
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
maandag 11 oktober 2021 om 10:32
Jonesboro schreef: ↑11-10-2021 09:06
Ik vind 1 kind gezinnen vaak niet zo leuk. Het kind groeit anders op. Dat wilde ik niet voor mijn kind(ederen)
Ik heb dat met gezinnen met meer dan 2 kinderen. Altijd ruzie, altijd ontevreden, gedoe, nooit rust in huis.
Nee hoor, grapje. Ik vind daar helemaal niks van. Moeten anderen vooral zelf weten. Maar jouw opmerking doet wel wat zeer. Mijn kind is wel leuk. En groeit gewoon heel normaal op. Ik snap werkelijk niet dat je zo'n oordeel geeft. Ik ben inmiddels wel wat gehard maar man wat een kutopmetkingen hebben wij gekregen dat wij maar 1 kind hebben. Die van jou valt daar ook onder. Echt jammer.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
maandag 11 oktober 2021 om 10:54
Huh? Je bedoelt: het kind groeit anders op dan in mijn gezin het geval is neem ik aan. Daarbij in acht genomen dat jouw gezin niet maatgevend is… Het hebben van een kind is niet abnormaal of compleet anders. Kan je opmerking niet helemaal duiden.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 11 oktober 2021 om 11:11
Eens. En ook met tanteslankie en isalinde. Mijn ervaring is dat dit soort opmerkingen en vooroordelen (want iets anders is het niet) vaak komen van mensen die menen dat het leven volledig maakbaar is. Al hetgeen dat buiten de eigen beleving valt wordt dan afgedaan als anders en daarmee niet leuk. Er zullen heus gezinnen zijn met een kind die niet zo leuk zijn, maar dat heeft dan niets van doen met het aantal kinderen, maar meer met andere factoren en dit geldt ook voor gezinnen met twee, drie of zelfs meerdere kinderen. Of gezinnen waarbij een gezinslid ziek is of de gezinssamenstelling net even iets anders. Wil iemand daarvan ook betogen dat het kind “anders” opgroeit en dus niet leuk is?
Het “perfecte” gezin van drie kinderen bestaat domweg niet of is niet per definite het beste. Dit soort opmerkingen zeggen in mijn optiek dan meer over die ander dan over de gezinnen met “slechts” een kind.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 11 oktober 2021 om 11:18
Baggal snapt wel dat ik dit niet negatief bedoel.
maandag 11 oktober 2021 om 11:37
Ja ben ik met je eens, ondanks dat ik het goed naast me neer kan leggen stoort zo’n opmerking me ook.. vind het ook zo bijzonder om expliciet te benoemen dat je 1
Kind gezinnen niet leuk vind… Alsof alle 1 kind gezinnen vergelijkbaar zijn. Eigenlijk is het gewoon een hele rare opmerking en ik baal van mezelf dat het me dus toch stoort.
