Ervaringen electro retinogram (ERG)

08-12-2021 15:33 28 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn zoon zou, als we daarvoor kiezen, een ERG kunnen ondergaan. Ik vraag me af of de voordelen opwegen tegen de nadelen en ben daarom op zoek naar ervaringsverhalen: hoe heeft jouw kind het ERG ervaren? Voor de duidelijkheid: hij zou de electroden op zijn oogbol krijgen, niet ernaast. Het onderzoek duurt ongeveer een uur.

Over de ERG:
Bij een ERG-onderzoek krijgt u eerst pupilverwijdende oogdruppels. Daarna worden uw ogen ook verdoofd met druppels. Als deze zijn ingewerkt, plaatst de oogheelkundig assistent dunne draadjes tegen uw ogen en plakkers (electroden) naast uw ogen en op uw voorhoofd. U voelt hier niets van. De ruimte waar u zit wordt donker gemaakt. Uw ogen moeten hier zo’n 20 minuten aan wennen. Daarna wordt er een halve bol voor u geplaatst. Uit de bol komen lichtflitsen. Deze worden steeds iets feller maar zijn pijnloos. De uitslag van het onderzoek krijgt u bij uw volgende afspraak bij de oogarts.
Volgens mij heb ik dit als kind ook gehad. Heb heel veel oogonderzoeken gehad. Volgens mij is dit onderzoek vooral heel vermoeiend.
Alle reacties Link kopieren
tieger schreef:
08-12-2021 22:39
Maar iemand die een onderbeen moet gaan missen, kan op een stoel blijven zitten en treuren over t feit dat hij niet meer kan lopen en daardoor niks meer ziet van de wereld.
Of hij regelt een rolstoel en rolt op die manier de wereld over, blij dat hij nog dingen kan zien.

De aandoening is dezelfde, de gradatie ook, maar in t eerste geval is de beperking van de persoon groter dan in t tweede geval naar mijn idee.

Ja oké maar nu hebben we het meer over de aantoonbare beperking (je kunt je niet voortbewegen zonder hulpmiddel) vs de gevoelsmatige beperking (je kan met hulpmiddel nog steeds veel doen) - daar zit voor het gemak ook nog verschil in.
In het geval van TO gaat het daar niet over, maar over de ernst van de aandoening (die dus onbekend is), vs de ernst van de beperking (die niet van buitenaf zichtbaar is, dus je best met hulp van een arts moet zien vast te leggen voor buitenstaanders). En dat zal nog best lastig zijn voor en met een jong kind, om aan te geven waar hij in de praktijk nou echt last van heeft.
Alle reacties Link kopieren
Mijn zoontje heeft dit onderzoek ook gehad, maar omdat hij nog heel klein was hoefde de plakkers niet op zijn oog, maar gingen zij op zijn hoofd en gezicht meen ik me te herinneren. Ik mocht er gewoon bij zijn, hij zat bij mij op schoot. Ik vertelde hem een verhaaltje waar hij naar luisterde. Misschien is dat nog een idee, dat hij iets mag meenemen om naar te luisteren. Dan is het ook minder eng in het donker en vraag nog eens of je er bij mag zijn.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven