Kinderen
alle pijlers
Ervaringen nakomertje
zaterdag 6 maart 2021 om 09:45
Wij hebben een nakomertje gekregen. De andere kinderen zijn meer dan tien jaar ouder. Iedereen in huis vindt het fantastisch, de nieuwe baby. Er wordt gevochten om wie met haar mag zitten/lopen ![:-]](./../../../smilies/77_happy.gif "Happy")
De verwachting is dat dit kind lange tijd alleen met ons zal wonen. Dus gedeeltelijk op zal groeien als enig kind. Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere zeer jonge kinderen in een gezin. Hoe hebben jullie dat ervaren? Hebben jullie tips van dingen die je wel/niet zou doen?
De verwachting is dat dit kind lange tijd alleen met ons zal wonen. Dus gedeeltelijk op zal groeien als enig kind. Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere zeer jonge kinderen in een gezin. Hoe hebben jullie dat ervaren? Hebben jullie tips van dingen die je wel/niet zou doen?
zaterdag 6 maart 2021 om 10:03
Ons zoontje scheelt met de oudste 20 jaar, de middelste 12 jaar en kind boven hem 9 jaar.
We zijn allemaal dol.op.hem en hij met hun.
Waar ik wel.op let is:
Ze zijn geen gratis.oppas.
We houden rekening met elkaar dus als ze vriendinnen op bezoek hebben of een feestje dan zijn we of weg met de kleine of ik blijf boven. Nu met corona niet aan de orde.
Met vakantie houden we rekening met de verschillen in leeftijd. Dat gaat niet altijd samen maar we vinden altijd wel een middenweg.
Elk kind krijgt aparte tijd en aandacht, wat soms ingepland wordt zodat het ook echt gebeurd. Met de oudste bijvoorbeeld naar Lissabon geweest. Met de ander een weekend weg in Nederland
De een na jongste heeft een meerdaagae fietstocht gedaan met haar vader
Mijn zoontje gaat naar de peuterspeelzaal om met leeftijdgenootjes te spelen en we hebben een buurjongetje wat 1 maand jonger is waar hij veel mee speelt.
Voor ons als ouders is het veel schakelen en soms is dat qua energie wel lastig maar voor ons werkt het en genieten we allemaal van elkaar
We zijn allemaal dol.op.hem en hij met hun.
Waar ik wel.op let is:
Ze zijn geen gratis.oppas.
We houden rekening met elkaar dus als ze vriendinnen op bezoek hebben of een feestje dan zijn we of weg met de kleine of ik blijf boven. Nu met corona niet aan de orde.
Met vakantie houden we rekening met de verschillen in leeftijd. Dat gaat niet altijd samen maar we vinden altijd wel een middenweg.
Elk kind krijgt aparte tijd en aandacht, wat soms ingepland wordt zodat het ook echt gebeurd. Met de oudste bijvoorbeeld naar Lissabon geweest. Met de ander een weekend weg in Nederland
De een na jongste heeft een meerdaagae fietstocht gedaan met haar vader
Mijn zoontje gaat naar de peuterspeelzaal om met leeftijdgenootjes te spelen en we hebben een buurjongetje wat 1 maand jonger is waar hij veel mee speelt.
Voor ons als ouders is het veel schakelen en soms is dat qua energie wel lastig maar voor ons werkt het en genieten we allemaal van elkaar
zaterdag 6 maart 2021 om 10:04
Goeie reactie, nou stopt ze m vast terug
Wat vond hij zo lastig? Dan kan To daar wat mee doen.
Vanaf welke leeftijd van je kind verwacht je dat jullie met zn drieen zijn? Met 15 zou ik me er minder druk over maken dan met 8, bijvoorbeeld.
zaterdag 6 maart 2021 om 10:05
De mijne weer niet. Hoeft dus niet de norm te zijn.
zaterdag 6 maart 2021 om 10:05
Iets minder leeftijdsverschil, maar de laatste jaren die ik nog alleen op vakantie ging of dagjes erg met ouders had ik het leuk gevonden als er een vriendinnetje mee mocht.
Zat ik anders in mn eentje in de achtbaan, in mn eentje in de wachtrij etc.
En sommige attracties ging mijn vader dan nog mee.
Dus, ga jullie zelf niet mee in attracties, dan iemand mee die dit wel doet.
Zat ik anders in mn eentje in de achtbaan, in mn eentje in de wachtrij etc.
En sommige attracties ging mijn vader dan nog mee.
Dus, ga jullie zelf niet mee in attracties, dan iemand mee die dit wel doet.
.
zaterdag 6 maart 2021 om 10:07
Bij mij niet zo'n groot leeftijdsverschil, maar mijn zussen zitten maar 2 jaar uit elkaar en 5 jaar later kom ik. Zij hebben herinneringen die ik niet deel en vice versa, zij waren al klaar met bepaald speelgoed toen ik er net in groeide en toen ik nog met doktertje speelde met poppen, stonden zij 'doktertje' te spelen achter de kerk. Doordat zij dat soort dingen wel samen hebben meegemaakt hebben zij nu een heel andere band met elkaar dan met mij. Wij spreken elkaar met feesten en partijen en zij zijn wel echt wat vriendschappelijker met elkaar.
Dat heeft me heel lang dwars gezeten, omdat het vanuit mijn ouders wel heel erg gestimuleerd werd dat ik eenzelfde band met ze zou krijgen. Ik werd altijd een beetje hun kant opgeduwd, we moesten drie musketiers zijn, terwijl ik meer waarde hechtte aan vriendinnen van mijn eigen leeftijd. Daardoor voelde het altijd alsof die band er móest zijn en dat ik dat niet zo voelde ervaarde ik als een falen van mijn kant. Dit heeft me flink dwars gezeten tot ik op mezelf ging en mijn eigen leven op ging bouwen, maar nog steeds voel ik me onzeker en lichtelijk jaloers als we weer bij elkaar zijn.
Het gaat nu goed met ons, we hebben geen ruzie en kunnen het op bijeenkomsten goed met elkaar vinden, maar ik denk dat het voor mij beter was geweest als mijn ouders me zelf hadden laten ontdekken wat voor relatie ik met ze wilde hebben.
Dat heeft me heel lang dwars gezeten, omdat het vanuit mijn ouders wel heel erg gestimuleerd werd dat ik eenzelfde band met ze zou krijgen. Ik werd altijd een beetje hun kant opgeduwd, we moesten drie musketiers zijn, terwijl ik meer waarde hechtte aan vriendinnen van mijn eigen leeftijd. Daardoor voelde het altijd alsof die band er móest zijn en dat ik dat niet zo voelde ervaarde ik als een falen van mijn kant. Dit heeft me flink dwars gezeten tot ik op mezelf ging en mijn eigen leven op ging bouwen, maar nog steeds voel ik me onzeker en lichtelijk jaloers als we weer bij elkaar zijn.
Het gaat nu goed met ons, we hebben geen ruzie en kunnen het op bijeenkomsten goed met elkaar vinden, maar ik denk dat het voor mij beter was geweest als mijn ouders me zelf hadden laten ontdekken wat voor relatie ik met ze wilde hebben.
zaterdag 6 maart 2021 om 10:07
Mijn broertje en ik schelen 12 jaar. Hij was nog jong toen ik het huis uit ging, maar we hebben altijd een goede band gehouden. Ik hielp hem met zijn huiswerk, hij kwam logeren of we gingen dagjes weg. Inmiddels zijn we alle twee ruim volwassen en hij woont ook op zichzelf. We spreken elkaar heel vaak en zien elkaar zo'n twee keer per maand. Hij is een supergezellige jonge oom voor mijn kinderen.
Ik heb ook een broer met wie ik wel helemaal samen ben opgegroeid, hij is maar 1,5 jaar ouder. Maar met hem heb ik geen goede band, heb hem al jaren niet meer gezien.
Wat ik dus eigenlijk wil zeggen: leeftijdsverschil is niet allesbepalend
Ik heb ook een broer met wie ik wel helemaal samen ben opgegroeid, hij is maar 1,5 jaar ouder. Maar met hem heb ik geen goede band, heb hem al jaren niet meer gezien.
Wat ik dus eigenlijk wil zeggen: leeftijdsverschil is niet allesbepalend
anoniem_6557ac7a5e2f4 wijzigde dit bericht op 06-03-2021 10:08
5.31% gewijzigd
zaterdag 6 maart 2021 om 10:07
Wat een stomme reactie.
.
zaterdag 6 maart 2021 om 10:09
Ik heb die zorg weleens met mijn jongste, die 5 jaar scheelt met de op een na jongste.
Ik vond vooral dagjes uit en vakanties lastig, omdat sommige dingen een tijdlang niet met het hele gezin kunnen en je daardoor noodgedwongen moet opspitsen. Daar had ik niet altijd zin in. Gelukkig is onze jongste nu 7 en kan alles weer.
Ook een tijdje lastig: 's avonds de oudere kinderen, die lang opblijven en dan 's morgens de jongste, die voor dag en dauw wakker was. Toen de oudsten nog jong waren, waren man en ik na 20.30 vrij.
Voordeel: er is altijd oppas en zeker toen jongste nog klein en schattig was, speelde iedereen graag met hem (helaas was hij al snel niet klein en meegaand meer en toen was de interesse ineens een stuk minder
.
Ik vond vooral dagjes uit en vakanties lastig, omdat sommige dingen een tijdlang niet met het hele gezin kunnen en je daardoor noodgedwongen moet opspitsen. Daar had ik niet altijd zin in. Gelukkig is onze jongste nu 7 en kan alles weer.
Ook een tijdje lastig: 's avonds de oudere kinderen, die lang opblijven en dan 's morgens de jongste, die voor dag en dauw wakker was. Toen de oudsten nog jong waren, waren man en ik na 20.30 vrij.
Voordeel: er is altijd oppas en zeker toen jongste nog klein en schattig was, speelde iedereen graag met hem (helaas was hij al snel niet klein en meegaand meer en toen was de interesse ineens een stuk minder
.
zaterdag 6 maart 2021 om 10:15
Led-lampje schreef: ↑06-03-2021 10:08grappig dus omdat hij het vreselijk vond is het een stomme reactie
Het zou schelen als je aangegeven had waarom hij dat zo vreselijk vond.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 6 maart 2021 om 10:17
Bij ons gezin ong hetzelfde, ik ben de oudste.TijdvoorTaart schreef: ↑06-03-2021 10:07Bij mij niet zo'n groot leeftijdsverschil, maar mijn zussen zitten maar 2 jaar uit elkaar en 5 jaar later kom ik.
(....)
Vind het rot voor je dat je het zo ervaren hebt, en eigenlijk nog ervaart. Ik denk dat het bij mijn jongste zusje niet zo is. Sowieso pushten mijn ouders nooit ergens op, en kon ik vroeger niet goed opschieten met de middelste en was dol op de jongste. Toen ik 18 was ging ik op kamers, en woon nu ook niet meer om de hoek, en jongste en middelste blijven hoogstwaarschijnlijk hun hele leven waar ze nu zijn. Zij spreken dus vaker met elkaar af dan met mij. Maar ik spreek ook wel elke twee weken met hun apart af. Dus denk dat we uiteindelijk alle 3 een goeie band hebben.
aviendha wijzigde dit bericht op 06-03-2021 10:20
1.54% gewijzigd
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
zaterdag 6 maart 2021 om 10:18
Nee, omdat je het niet onderbouwt is het een stomme reactie. Misschien kan TO er wat mee als je dat wel zou proberen, das het hele doel van dit topic namelijk.Led-lampje schreef: ↑06-03-2021 10:08grappig dus omdat hij het vreselijk vond is het een stomme reactie
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
zaterdag 6 maart 2021 om 10:21
Is toch geen stomme reactie? Ik heb een vriendin met dezelfde ervaring. Ineens ging iedereen op zichzelf wonen en ging het van een dynamisch gezin met aanloop naar 3 mensen thuis. Ze kwam er toen achter dat haar ouders best al ouder waren en niet zoveel meer ondernamen en meer naar elkaar toetrokken.Led-lampje schreef: ↑06-03-2021 10:08grappig dus omdat hij het vreselijk vond is het een stomme reactie
Dat hoeft voor lang niet elk gezin te gelden, maar ik kan mij er wel iets bij voorstellen.
Heel iets anders, maar onze jongste is best wel een haantje. Is uiteraard voor een groot deel karakter, maar dat hij altijd op moe(s)t boksen tegen oudere broer/zussen heeft ook wel meegeholpen. Toen hij klein was moest hij ook echt wel wennen aan spelen met kinderen van dezelfde leeftijd, zijn taalgebruik was totaal anders.
En ik herinner mij ook ineens weer iets heel lastigs: jongste was heel ondernemend en een wegloper. Toen hij in de peuter/kleuterleeftijd zat hadden we heel veel aanloop van oudere kinderen, die ook deuren open lieten staan, met gereedschap aan de gang gingen (en waarvan de meesten geen jongere kinderen gewend waren). Ik had toen echt ogen in mijn rug nodig. En jongste wilde en wil altijd meedoen met de ouderen, die bij ons langskomen en die zitten daar uiteraard niet altijd op te wachten.
Wat heel leuk was is dat de andere kinderen de babytijd heel bewust hebben meegekregen en bijna niet van hem af konden blijven, toen hij baby was (alleen poepluiers verschonen wilden ze niet
).
anoniem_380947 wijzigde dit bericht op 06-03-2021 10:27
15.90% gewijzigd
zaterdag 6 maart 2021 om 10:22
Ik ben zelf een nakomertje.
Als kind vond ik het wel eens vervelend dat de anderen iemand hadden met wie ze weinig in leeftijd scheelden. Zelf had ik pas echt raakvlakken met ze toen ik ouder werd. Meest vervelende vind ik, alhoewel dat niet echt rationeel is, dat ik relatief jong m’n ouders zal gaan verliezen tov de anderen.
Wat ik leuk vond is dat ik jong tante werd, daarmee scheel ik qua leeftijd net zoveel als met broer boven mij.
Grappige is dat mijn broers en zussen een heel andere jeugd hebben gehad dan ik. Mijn ouders hadden toentertijd een eigen zaak, veel werken. Hadden een oppas etc. Toen ik peuter was, is zaak verkocht en werkte mijn moeder niet meer. Bij mij zat ze dus altijd thuis, nooit een oppas gehad.
Nu ik ouder ben, heb ik een goede band met broers en zussen. Met de oudsten wel een andere band omdat zij al uit huis gingen toen ik heel jong was. Zijn dus niet samen opgegroeid of echt samen in 1 huishouden gewoond.
Als kind vond ik het wel eens vervelend dat de anderen iemand hadden met wie ze weinig in leeftijd scheelden. Zelf had ik pas echt raakvlakken met ze toen ik ouder werd. Meest vervelende vind ik, alhoewel dat niet echt rationeel is, dat ik relatief jong m’n ouders zal gaan verliezen tov de anderen.
Wat ik leuk vond is dat ik jong tante werd, daarmee scheel ik qua leeftijd net zoveel als met broer boven mij.
Grappige is dat mijn broers en zussen een heel andere jeugd hebben gehad dan ik. Mijn ouders hadden toentertijd een eigen zaak, veel werken. Hadden een oppas etc. Toen ik peuter was, is zaak verkocht en werkte mijn moeder niet meer. Bij mij zat ze dus altijd thuis, nooit een oppas gehad.
Nu ik ouder ben, heb ik een goede band met broers en zussen. Met de oudsten wel een andere band omdat zij al uit huis gingen toen ik heel jong was. Zijn dus niet samen opgegroeid of echt samen in 1 huishouden gewoond.
zaterdag 6 maart 2021 om 10:26
Ik scheel 11 jaar met mijn jongste zusje, ze is inmiddels ook al lang en breed volwassen, maar zij was een beetje mijn oefenkind. We zijn 2 handen op 1 buik, altijd al geweest.
Toen de rest al uit huis waren, ontstonden er grote (o.a. financiële) problemen en zijn mijn ouders uit elkaar gegaan. In die periode woonde ze half bij mij in, dus was het misschien juist heel prettig dat wij al wat ouder waren. Maar merk wel geregeld dat de middelste niet zo goed begrijpt dat wij een heel andere jeugd hebben gehad.
Toen de rest al uit huis waren, ontstonden er grote (o.a. financiële) problemen en zijn mijn ouders uit elkaar gegaan. In die periode woonde ze half bij mij in, dus was het misschien juist heel prettig dat wij al wat ouder waren. Maar merk wel geregeld dat de middelste niet zo goed begrijpt dat wij een heel andere jeugd hebben gehad.
zaterdag 6 maart 2021 om 10:26
Ik vind het geen stomme reactie ansich, maar het draagt niet echt iets bij op deze manier. Als je wat praktische zaken kan aangeven die hij vreselijk vond, dan zijn dat wellicht dingen die to kan meenemen om rekening mee te houden.Led-lampje schreef: ↑06-03-2021 10:08grappig dus omdat hij het vreselijk vond is het een stomme reactie
Verder heb ik hier alleen zijdelingse ervaring mee; een vriendin van mij kreeg een broertje op haar 13e. Wij vonden het vanaf 16 ofzo altijd wel leuk om hem mee te nemen naar het strand of als we even een ijsje gingen eten. Maar zij werd door haar ouders wel vaak automatisch als gratis oppas gezien ‘s-avonds en dat vond ze echt heel erg niet leuk. Ook werd er van haar heel erg verwacht dat ze rekening met hem hield terwijl dat andersom niet zo was (en dan nog tien keer uitvergroot door het tienerbrein natuurlijk). We mochten bijvoorbeeld nooit daar een drankje doen voor het stappen want broertje moest slapen dus moest stil zijn in huis. We mochten na het stappen niet daar een koffie doen want zelfde verhaal. Als de ouders vroeg moesten werken werd er wel standaard van vriendin verwacht dat ze hem uit bed haalde en naar de opvang/school bracht enzo. Dat soort dingen zou ik zelf als ouder in die situatie heel anders aanpakken.
Overigens wel leuk dat de knul met iedereen van mijn vriendinnengroep een leuke band had/heeft. Soms haalde een van ons hem uit school toen hij klein was. Als hij in zijn tienertijd problemen had met een vak was er altijd een van ons die iets in die richting studeerde en hem kon helpen.
zaterdag 6 maart 2021 om 10:27
Mijn moeder gaf aan dat het vooral irritant is dat een nakomertje altijd tig vaders en moeders heeft. Oftewel, die broers en zussen gaan zich als verkapte ouder gedragen.
Daar zou ik voor waken. Dat zij niet degene zijn die het kind gaan corrigeren als het iets doet wat niet mag. En inderdaad niet die oppastaak voortdurend daar beleggen.
Daar zou ik voor waken. Dat zij niet degene zijn die het kind gaan corrigeren als het iets doet wat niet mag. En inderdaad niet die oppastaak voortdurend daar beleggen.
nijntje* wijzigde dit bericht op 06-03-2021 11:08
0.59% gewijzigd
zaterdag 6 maart 2021 om 10:31
Klopt, dat gebeurt hier ook veel. Daar probeer ik heel veel op te letten. Jongste heeft 1 paar ouders en dat zijn wij.Nijntje* schreef: ↑06-03-2021 10:27Mijn moeder gaf aan dat het vooral irritant is dat een nakomertje altijd tot vaders en moeders heeft. Oftewel, die broers en zussen gaan zich als verkapte ouder gedragen.
Daar zou ik voor waken. Dat zij niet degene zijn die het kind gaan corrigeren als het iets doet wat niet mag. En inderdaad niet die oppastaak voortdurend daar beleggen.
zaterdag 6 maart 2021 om 10:34
Ik heb een neefje dat onder ons neven en nichten een nakomertje is. Wij waren allemaal al tussen de 18 en 30 toen hij geboren werd. Wij waren best close met elkaar en voor mijn gevoel kon hij er nooit helemaal tussen komen. Er werd een beetje van ons verwacht dat wij hem gingen vermaken op familiefeestjes, terwijl wij daar ook heel vaak geen zin in hadden. Eventjes een spelletje of stoeien is leuk, maar niet urenlang. Dat zou ik dus als tip willen meegeven: maak niet je andere kinderen of wie dan ook verantwoordelijk voor het vermaken van het kind. En ga er inderdaad ook niet van uit dat anderen aldoor willen/kunnen oppassen, gewoon omdat ze ouder zijn.
Verder kan het ook heel leuk zijn, nu neefje wat ouder is kletsen we vaak over wat de 'jeugd van tegenwoordig' bezig houdt, hij vraagt ons om advies, enzovoort. Toen hij rond de 8 was mocht hij trouwens wel eens een vriendje meenemen naar een familiefeestje ofzo, zodat hij een leeftijdsgenoot had om mee te spelen. Dat vond ik ook een goed idee.
Verder kan het ook heel leuk zijn, nu neefje wat ouder is kletsen we vaak over wat de 'jeugd van tegenwoordig' bezig houdt, hij vraagt ons om advies, enzovoort. Toen hij rond de 8 was mocht hij trouwens wel eens een vriendje meenemen naar een familiefeestje ofzo, zodat hij een leeftijdsgenoot had om mee te spelen. Dat vond ik ook een goed idee.
zaterdag 6 maart 2021 om 10:41
Ik scheel minstens 10 jaar met de rest. Activiteiten bedenken die beide groepen leuk vinden was het meest moeilijke. Alles was of te kinderachtig voor de een of te volwassen voor de ander. Op een gegeven moment waren we dat ontzettend beu omdat we altijd met elkaar rekening moesten houden. De relatie werd er slechter op.
De tijd dat ik als enige thuis was vond ik heerlijk, lekker rustig. Ik heb geen band met de andere 2. Achteraf hadden mijn ouders nooit voor een nakomertje gekozen als ze van te voren wisten hoe erg het de gezinsdynamiek zou veranderen.
De tijd dat ik als enige thuis was vond ik heerlijk, lekker rustig. Ik heb geen band met de andere 2. Achteraf hadden mijn ouders nooit voor een nakomertje gekozen als ze van te voren wisten hoe erg het de gezinsdynamiek zou veranderen.
zaterdag 6 maart 2021 om 10:47
Ik kom uit een gezin met ongeveer 20 jaar tussen oudste en jongste. En 7 tussen jongste en een-na-jongsten. Wij 'moederden/ vaderden' allemaal wel over de jongste, pasten ook veel op. Vond dat nooit zo erg, alleen als puber soms geen zin in. De jongste had altijd veel logeerplekken van de oudere kinderen die op zichzelf woonden. En nog een tijd alleen met mijn ouders gewoond ook. Er was meer aandacht voor de jongste, omdat er niet nog meer jonge kinderen waren die veel aandacht nodig hadden en omdat ouders geleerd hadden van hun fouten bij de oudere kinderen. Ik denk eerlijk gezegd dat haar jeugd daardoor fijner was dan die van sommige oudere kinderen.
