Kinderen
alle pijlers
Ervaringen nakomertje
zaterdag 6 maart 2021 om 09:45
Wij hebben een nakomertje gekregen. De andere kinderen zijn meer dan tien jaar ouder. Iedereen in huis vindt het fantastisch, de nieuwe baby. Er wordt gevochten om wie met haar mag zitten/lopen ![:-]](./../../../../smilies/77_happy.gif "Happy")
De verwachting is dat dit kind lange tijd alleen met ons zal wonen. Dus gedeeltelijk op zal groeien als enig kind. Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere zeer jonge kinderen in een gezin. Hoe hebben jullie dat ervaren? Hebben jullie tips van dingen die je wel/niet zou doen?
De verwachting is dat dit kind lange tijd alleen met ons zal wonen. Dus gedeeltelijk op zal groeien als enig kind. Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere zeer jonge kinderen in een gezin. Hoe hebben jullie dat ervaren? Hebben jullie tips van dingen die je wel/niet zou doen?
zaterdag 6 maart 2021 om 10:52
Zo even voeden en nu al zo veel reacties! Hartelijk dank! Erg leuk om te lezen.
Ik merk inderdaad nu al dat zij zichzelf ook als ‘ouders’ zien. Dat is iets waar we voor zullen waken.
De twee oudsten bij ons schelen trouwens ook al zes jaar, en kunnen het heel goed met elkaar vinden. Het zijn echt vrienden, ondanks het toch wel forse leeftijdsverschil.
Heel globaal zullen ze met zo’n acht jaar allebei het huis wel uit zijn.
Ik merk inderdaad nu al dat zij zichzelf ook als ‘ouders’ zien. Dat is iets waar we voor zullen waken.
De twee oudsten bij ons schelen trouwens ook al zes jaar, en kunnen het heel goed met elkaar vinden. Het zijn echt vrienden, ondanks het toch wel forse leeftijdsverschil.
Heel globaal zullen ze met zo’n acht jaar allebei het huis wel uit zijn.
zaterdag 6 maart 2021 om 11:11
Hier 12 jaar leeftijdsverschil. Mijn twee zussen hebben een goede band met elkaar, maar ik val steeds net in een andere levensfase waardoor het contact minder is dan ik zou willen.
Ik vond het niet altijd leuk om een nakomertje te zijn. Om bovenstaande, maar ook omdat mijn ouders al wat ouder waren en daardoor minder zin hadden om mee te gaan klimmen/kajakken e.d., wat ze bij de anderen wel deden. Ik vond toen dat ik met bejaarden op vakantie was. Tip is dus vooral om lekker actief dingen met je kind te doen of, als je op vakantie gaat, een plek op te zoeken waaar lekker veel leeftijdsgenootjes zijn zodat kind onder de pannen is.
Ik vond het niet altijd leuk om een nakomertje te zijn. Om bovenstaande, maar ook omdat mijn ouders al wat ouder waren en daardoor minder zin hadden om mee te gaan klimmen/kajakken e.d., wat ze bij de anderen wel deden. Ik vond toen dat ik met bejaarden op vakantie was. Tip is dus vooral om lekker actief dingen met je kind te doen of, als je op vakantie gaat, een plek op te zoeken waaar lekker veel leeftijdsgenootjes zijn zodat kind onder de pannen is.
zaterdag 6 maart 2021 om 12:22
Lekker laten gaan, als je man het leuk had gevonden dan was het wel een goede reactie geweest want dat had wel binnen het gewenste plaatje gepast.Led-lampje schreef: ↑06-03-2021 10:17Klopt maar dan geef ik te veel aan privacy weg
En er is nu al een conclusie getrokken.
Dat het een stomme reactie is.
zaterdag 6 maart 2021 om 12:35
Misschien een stomme vraag, maar hoe groot is de kans of de mogelijkheid om nog een 'nakomertje' te krijgen?
Ik ken een gezin waarbij de kinderen 12, 14 en 16 waren toen er een onverwacht nakomertje kwam. Die ouders hebben toen besloten om een vijfde kind te krijgen (en dat lukte ook), zodat ze niet een soort van 'half enig kind' hadden.
Ik ken een gezin waarbij de kinderen 12, 14 en 16 waren toen er een onverwacht nakomertje kwam. Die ouders hebben toen besloten om een vijfde kind te krijgen (en dat lukte ook), zodat ze niet een soort van 'half enig kind' hadden.
zaterdag 6 maart 2021 om 12:39
Geen stomme vraag hoor, maar... nooit van m’n levenMaduixa schreef: ↑06-03-2021 12:35Misschien een stomme vraag, maar hoe groot is de kans of de mogelijkheid om nog een 'nakomertje' te krijgen?
Ik ken een gezin waarbij de kinderen 12, 14 en 16 waren toen er een onverwacht nakomertje kwam. Die ouders hebben toen besloten om een vijfde kind te krijgen (en dat lukte ook), zodat ze niet een soort van 'half enig kind' hadden.
Loep maar voor mijn zwangerschapshistorie
zaterdag 6 maart 2021 om 12:44
Ah ok, dat kan ook natuurlijk! Herkenbaar overigens, maar daarom heb ik er dan ook maar twee, en bij toch al vier kinderen had ik het niet van je verwachtmybestfriend schreef: ↑06-03-2021 12:39Geen stomme vraag hoor, maar... nooit van m’n leven
zaterdag 6 maart 2021 om 12:45
De kans ligt natuurlijk aan de leeftijd en vruchtbaarheid van de koppels. Er zijn natuurlijk genoeg statistieken maar ja dat zegt ook niet heel veel over de kans voor specifiek persoon/stel.Maduixa schreef: ↑06-03-2021 12:35Misschien een stomme vraag, maar hoe groot is de kans of de mogelijkheid om nog een 'nakomertje' te krijgen?
Ik ken een gezin waarbij de kinderen 12, 14 en 16 waren toen er een onverwacht nakomertje kwam. Die ouders hebben toen besloten om een vijfde kind te krijgen (en dat lukte ook), zodat ze niet een soort van 'half enig kind' hadden.
De redenatie van die ouders vind ik een aparte. Los van het feit dat je niet veelnte besluiten hebt, je kan ook een ongezond kindje krijgen of een kindje wat juist helemaal niet goed kan opschieten met het broertje of zusje. Klinkt een beetje als een maakbare gedachte
zaterdag 6 maart 2021 om 12:53
Bij ons, wel een groot gezin, is die goede band echt tussen iedereen. Ook het nakomertje.mybestfriend schreef: ↑06-03-2021 12:42Meerdere reacties dat de oudsten meer een band hebben met elkaar. Ik kan me dat goed voorstellen inderdaad. Hopelijk lukt het hier toch dat alle kinderen een goede band krijgen met elkaar. Maar sowieso nooit garantie daarop natuurlijk.
zaterdag 6 maart 2021 om 12:56
SiMaNo schreef: ↑06-03-2021 12:45
De redenatie van die ouders vind ik een aparte. Los van het feit dat je niet veelnte besluiten hebt, je kan ook een ongezond kindje krijgen of een kindje wat juist helemaal niet goed kan opschieten met het broertje of zusje. Klinkt een beetje als een maakbare gedachte
Vind de redenatie niet anders dan wanneer je besluit een tweede of derde kind te krijgen 'omdat het zo gezellig is voor de eerste', of omdat je graag een gezellig druk gezin wil.
zaterdag 6 maart 2021 om 13:17
Mijn man was gratis oppas. Hij werd algauw 5 keer per week ingezet als oppas. En was als 17 jarige verantwoordelijk en nachten alleen thuis met een 14, 13, 11 en 1 jarige...
Voor school de kleinste verschonen, aankleden, eten geven en wegbrengen. On 8 uur op school zijn en om 17 uur de jongste ophalen, eten maken en huis bijhouden. De rest huiswerk laten maken, onder de douche sturen, naar bed sturen, s nachts 3 keer eruit voor de jongste..en dan keken ze gek op als hij geen topcijfers haalde.. zijn ouders zijn gek.
Voor school de kleinste verschonen, aankleden, eten geven en wegbrengen. On 8 uur op school zijn en om 17 uur de jongste ophalen, eten maken en huis bijhouden. De rest huiswerk laten maken, onder de douche sturen, naar bed sturen, s nachts 3 keer eruit voor de jongste..en dan keken ze gek op als hij geen topcijfers haalde.. zijn ouders zijn gek.
zaterdag 6 maart 2021 om 13:44
zaterdag 6 maart 2021 om 13:56
Mijn broertje is een nakomertje, scheelde 14 jaar met de jongste.
Nakomertje heeft veel voordelen.
Wat ik wel vind; hij kreeg alles. Kreeg hij iets niet van m'n ouders, dan wel van 1 van zijn broers of zussen. Hierdoor is hij best wel een verwend kind geworden.
Hij heeft het als onprettig ervaren dat iedereen een beetje zijn vader/moeder werd (we bemoeiden ons blijkbaar te veel met hem, stelden ons te ouderlijk op) ipv broer/zus.
Dat zou ik wel met je kinderen bespreken.
Daarnaast zijn de broers/zussen pubers, met echt pubergedrag. Dus ook schreeuwen, boos om niks etc. Lijkt me ook niet echt prettig voor een jong kind die daar niks van begrijpt.
Nakomertje heeft veel voordelen.
Wat ik wel vind; hij kreeg alles. Kreeg hij iets niet van m'n ouders, dan wel van 1 van zijn broers of zussen. Hierdoor is hij best wel een verwend kind geworden.
Hij heeft het als onprettig ervaren dat iedereen een beetje zijn vader/moeder werd (we bemoeiden ons blijkbaar te veel met hem, stelden ons te ouderlijk op) ipv broer/zus.
Dat zou ik wel met je kinderen bespreken.
Daarnaast zijn de broers/zussen pubers, met echt pubergedrag. Dus ook schreeuwen, boos om niks etc. Lijkt me ook niet echt prettig voor een jong kind die daar niks van begrijpt.
zaterdag 6 maart 2021 om 14:08
De gratis oppas lees ik vaak! Dat was mijn eerste belofte aan de puber: dat er pas opgepast wordt als puber het wil en dan alleen tegen betaling. Zou echt niet willen dat de oudste inlevert voor de jongste.
Tussen onze kinderen zit 11 jaar. Wij hebben 2 enigst kinderen eigenlijk. Beiden in een heel andere fase.
Belangrijkste is het wederzijdse aanpassen. Peuter moet leren dat puber ruimte nodig heeft en niet gestoord wil worden op de eigen kamer. En puber houdt rekening met de peuter qua slaaptijden bijvoorbeeld.
Tussen onze kinderen zit 11 jaar. Wij hebben 2 enigst kinderen eigenlijk. Beiden in een heel andere fase.
Belangrijkste is het wederzijdse aanpassen. Peuter moet leren dat puber ruimte nodig heeft en niet gestoord wil worden op de eigen kamer. En puber houdt rekening met de peuter qua slaaptijden bijvoorbeeld.
Hips, hopsakee en pierlala.
zaterdag 6 maart 2021 om 14:13
Och hou toch op. Het gaat er niet om of het al dan niet leuk of verschrikkelijk is of wat dan ook het 'gewenste plaatje' zou moeten zijn. Het gaat erom dat zo'n reactie helemaal niets bijdraagt aan de vraag van to. Ze vraagt om tips en ervaringen om zo na te denken over hoe ze met deze situatie (die er dus al is) om wil gaan.
.
zaterdag 6 maart 2021 om 14:14
Wat sneu.petra123456 schreef: ↑06-03-2021 13:17Mijn man was gratis oppas. Hij werd algauw 5 keer per week ingezet als oppas. En was als 17 jarige verantwoordelijk en nachten alleen thuis met een 14, 13, 11 en 1 jarige...
Voor school de kleinste verschonen, aankleden, eten geven en wegbrengen. On 8 uur op school zijn en om 17 uur de jongste ophalen, eten maken en huis bijhouden. De rest huiswerk laten maken, onder de douche sturen, naar bed sturen, s nachts 3 keer eruit voor de jongste..en dan keken ze gek op als hij geen topcijfers haalde.. zijn ouders zijn gek.
.
zaterdag 6 maart 2021 om 14:40
Wij hebben een nakomertje in de familie en die is nu in een heel boze fase (hoop ik, dat het een fase is).
In mijn beleving was diegene een zonnetje in huis vroeger en deden we vaak leuke dingen.
Die zus ging met diegene sporten, de andere broer muziek, uitjes, naar open dagen allemaal, elk weekend contact, ook financieel meerdere 'suikersiblings' etc.
In diegene's belevenis was er uitsluiting, een front altijd tegen, altijd kritiek en was het allemaal vanuit de rest pronken en niet vanuit diegene.
Het is duidelijk ingewikkeld en er worden nu vele pogingen gedaan weer op goede voet te komen, maar het zit heel diep.
Dat vind ik heel rot dus ik denk wel dat het een ingewikkelde positie is.
maar niet bewust gebeurd.
Een nakomertje, in dit geval ook van een andere vader,
is ook gewoon in een eenzame positie vs anderen die samen zijn opgegroeid.
Daarnaast let ik nu heel erg op de gewenste gelijkwaardigheid.
Al is dat heel lastig en vaak op je tong bijten bij meer dan 20 jaar verschil.
Je hebt de neiging om advies te geven maar dat roept heel heftige reacties op.
Logisch ook, als je je hele leven al door meer dan 8 volwassenen (andere vader, vader met ook oudere kinderen plus oudere kleinkinderen) wordt toegesproken over iedere actie.
In mijn beleving was diegene een zonnetje in huis vroeger en deden we vaak leuke dingen.
Die zus ging met diegene sporten, de andere broer muziek, uitjes, naar open dagen allemaal, elk weekend contact, ook financieel meerdere 'suikersiblings' etc.
In diegene's belevenis was er uitsluiting, een front altijd tegen, altijd kritiek en was het allemaal vanuit de rest pronken en niet vanuit diegene.
Het is duidelijk ingewikkeld en er worden nu vele pogingen gedaan weer op goede voet te komen, maar het zit heel diep.
Dat vind ik heel rot dus ik denk wel dat het een ingewikkelde positie is.
maar niet bewust gebeurd.
Een nakomertje, in dit geval ook van een andere vader,
is ook gewoon in een eenzame positie vs anderen die samen zijn opgegroeid.
Daarnaast let ik nu heel erg op de gewenste gelijkwaardigheid.
Al is dat heel lastig en vaak op je tong bijten bij meer dan 20 jaar verschil.
Je hebt de neiging om advies te geven maar dat roept heel heftige reacties op.
Logisch ook, als je je hele leven al door meer dan 8 volwassenen (andere vader, vader met ook oudere kinderen plus oudere kleinkinderen) wordt toegesproken over iedere actie.
zaterdag 6 maart 2021 om 14:59
zondag 7 maart 2021 om 08:46
Ik ondervind nu weer een nadeeltje van een kind wat een stuk jonger is 
Het was zondagmorgen vroeg en iedereen lag nog heerlijk te slapen. In theorie zou ik heerlijk de krant kunnen lezen met een kop koffie in een doodstil huis In de praktijk zit er een 7-jarige, die al om 6.30 uur wakker was non-stop tegen mij te praten over microbits... Als ik hem vraag even stil te zijn omdat ik de krant wil lezen, houdt hij welgeteld 1 min zijn mond.
Het was zondagmorgen vroeg en iedereen lag nog heerlijk te slapen. In theorie zou ik heerlijk de krant kunnen lezen met een kop koffie in een doodstil huis In de praktijk zit er een 7-jarige, die al om 6.30 uur wakker was non-stop tegen mij te praten over microbits... Als ik hem vraag even stil te zijn omdat ik de krant wil lezen, houdt hij welgeteld 1 min zijn mond.
zondag 7 maart 2021 om 09:08
Precies dit allemaal herkenbaar bij mijn sibling.Java schreef: ↑06-03-2021 23:11Ik ben zelf zo’n nakomertje en ik ben in mijn jeugd heel eenzaam geweest. De oudere kinderen in mijn gezin zaten altijd met elkaar (en met mijn ouders) in dezelfde fase, en ik niet. Als kleuter zat ik al steeds tussen de hoog oplopende puber emoties / ruzies, waar ik niks van begreep.
Vaak moest ik als jong kind een dag/nachtje/avond bij iemand worden ondergebracht omdat de rest van het gezin iets ging doen waar ze geen kleine kinderen bij konden gebruiken. Wat voelde ik me buitengesloten en teveel. Wat verlangde ik naar een broertje of zusje van mijn eigen leeftijd.
Mijn ouders hadden vóór mijn geboorte met de oudste kinderen al een hele historie met inside jokes, onderonsjes en belevenissen waar veelvuldig aan gerefereerd werd maar die mij niets zeiden.
Vanaf mijn 10e was ik enig kind. Opeens alle levendigheid weg uit huis. Stil moeten zijn aan de eettafel, want mijn ouders wilden rustig met elkaar de dag doornemen. Mijn ouders hadden geen puf meer om met mij naar pretparken of andere kinderdingen te gaan, of om met mij een potje badminton of voetbal te spelen, want dat hadden ze allemaal al met de oudere kinderen gedaan en m’n ouders waren inmiddels al in een andere fase beland. In een fase waarop je kinderen het huis uit zijn, waarop je naar ouderwetse musea en klassieke concerten gaat (ik werd simpelweg geacht om mee te gaan en het te waarderen), op vakantie naar hotels vol mensen van middelbare leeftijd (ik een jaar of 13), of met groepsreizen mee waarin ik standaard het enige kind was. Ik werd elke zomervakantie op kinder- of tienerkamp gestuurd zodat zij eindelijk even een weekje “de handen vrij hadden.”
Mijn grootouders waren (of gedroegen zich) stokoud, die konden ook niets meer met mij doen, zoals uitstapjes of logeren. Ook familiebreed was ik een nakomer, alle neven en nichten waren van een andere generatie dus ook op familiebijeenkomsten voelde ik me verloren.
Mijn moeder zat in de overgang op het moment dat ik me qua leeftijd juist een beetje los moest gaan maken, ik was een hele brave puber, maar mijn moeder zag door haar hormonen overal leeuwen en beren op de weg en ging figuurlijk bovenop me zitten. Vader ging daarin mee. Dat verstikkende, mij als klein kind blijven zien, heeft mijn relatie met hen voor altijd beschadigd.
Mijn relatie met mijn oudere siblings is op volwassen leeftijd wel volledig gelijkwaardig geworden, maar van mijn geboorte tot zo ongeveer mijn 22ste was het echt helemaal niet leuk om een nakomer te zijn.
Het gekke is dat je, omdat je als oudere zus zo dol op dat kind bent, het helemaal niet ziet.
Je leeft je eigen leven met werk, vrienden, en gezellig eens iets met je kleine zusje of broertje doen.
Vooral de inside jokes en het 'achterblijven' met oudere ouders, dat zie je pas later.
Mijn moeder is ook nog eens ziek. En altijd maar klagen over ondankbare en luie jongste sibling.
Maar die deed meer thuis dan een gemiddelde leeftijdsgenoot, plus de stress en zorgen als je er 24/7 in je eentje inzit.
Sibling was daarnaast eigenwijs dus alle bemoeienis van ons met suggesties van 'ga uit huis hier een tip voor een woning' viel ook niet goed
Sibling moest eerst zelf in het reine komen met hulpbehoevende ouder achterlaten, dat hebben wij ook niet goed opgepikt.
Wij waren toendertijd met 3 en beter opgewassen tegen bepaalde, onbewuste, manipulatie.
zondag 7 maart 2021 om 09:16
Gewoon uitleggen dat je even me-time nodig hebt en vragen of hij even ergens anders wil gaan zitten of iets anders wil gaan doen. Of zelf even rustig plekje opzoeken. Begrijpt een 7 jarige primaAlecta schreef: ↑07-03-2021 08:46Ik ondervind nu weer een nadeeltje van een kind wat een stuk jonger is
zondag 7 maart 2021 om 09:24
Begrijpen wel. Doen is iets anders. Deze 7-jarige is nogal volhardend, intensief en vermoeiend (en heel leuk).
