Kinderen
alle pijlers
Ex verandert afgesproken plannen voor kerst
maandag 29 november 2021 om 20:09
Tja met het risico dat ik hier herkend wordt, open ik toch een topic. Want het zit me hoog. En het is helaas de zoveelste keer dat ex iets doet en daarmee ons kind in een gewetensconflict brengt.
De kwestie. Wij hebben ergens in september de planning samen in overleg met ons kind voor de rest van het jaar gemaakt. Daar zat ik, mijn ex, ons kind en vriendin van ex bij. Eerste kerstdag zou kind bij hen vieren en dan zou hij op tweede kerstdag in de loop van de ochtend naar mij komen, tot de dag voor oudjaar want kind wil graag daar oudjaar vieren. Dat laatste doet hij alweer een aantal jaren omdat er daar meestal meer leeftijdsgenoten zijn. Prima.
Mijn familie heeft dus heel lief rekening gehouden met het feit dat ik ons kind op tweede kerstdag bij me heb en iedereen heeft daar zijn planning op aangepast zodat we bij elkaar kunnen zijn (graag geen discussie over Corona, we doen voorzichtig). Gisteren werd ik gebeld door ex die mij vertelde dat hij niet wilde dat ik me overvallen voelde maar kind zou bij me komen om te overleggen over kerst. Wat blijkt: ze gaan op eerste kerstdag naar een buurland in een huis om daar kerst te vieren en komen de 29e weer terug. Ze moesten nog wel boeken. Ik was zo overvallen dat ik niet meteen heb gezegd wat ik daar van vind. Heb iets gezegd van nou ik hoor het wel van kind. Vervolgens ben ik gaan nadenken en heb hem geappt. Dat ik de plannen zoals we die hadden aan wil houden, dat ik het niet vind kunnen dat omdat zij ineens andere plannen hebben, ik, kind en mijn familie niet gezamenlijk kerst kunnen vieren en dat nota bene iedereen in hun planning er rekening mee heeft gehouden. Ik heb gezegd dat ik verwacht dat kind op tweede kerstdag bij mij is en dat als ze hun nieuwe plannen aanhouden, kind de hele kerst welkom is. Vervolgens belde hij terug. Ik ben in dat gesprek bij mijn standpunt gebleven. Vervolgens hoor ik vandaag van kind (die is weer hier) dat ze hem zondag het huis hebben laten zien, dat ze hem hadden gezegd dat hij meteen even naar mama kon fietsen om het te bespreken en dat ze zondag moesten boeken. Kind wordt dus weer onder druk gezet en gemanipuleerd. Gelukkig heeft kind niet toegegeven en heeft gezegd dat hij er over na wilde denken en dat hij het pas met mij ging bespreken als hij weer hier was. Ik heb kind meteen verteld dat het niet gaat gebeuren. En heb daardoor ook die bijna onmogelijke keuze bij hem weg gehaald. Er valt voor hem niks te kiezen. Het gaat niet gebeuren.
Maar mijn hart huilt…voor ons kind… de positie waarin ex hem weer brengt….dat conflict alleen al voor een 13-jarige…hij zit er weer tussen…ik vind het zo naar voor hem.
En ik ben bang dat dit nog niet klaar is. Waarschijnlijk gaat er de komende weken nog heel wat op ons kind ingepraat worden, gaan ze hem proberen over te halen, te beïnvloeden en te manipuleren. En ik zal ook nog wel het een en ander over me heen krijgen. Dit is namelijk niet de eerste keer dat zoiets gebeurt. Niet met kerst maar met andere dingen. En vaak geef ik ook toe. Omdat ik zie in wat voor innerlijke conflict ons kind dan zit, de druk die ze op hem uitoefenen…
Als ik dan zeg, toe maar is hij er dan vanaf en kiest hij voor wat zij willen…
Ik weet eigenlijk niet wat ik wil met dit topic, vooral even mijn hart luchten en mijn ei kwijt denk ik.
De kwestie. Wij hebben ergens in september de planning samen in overleg met ons kind voor de rest van het jaar gemaakt. Daar zat ik, mijn ex, ons kind en vriendin van ex bij. Eerste kerstdag zou kind bij hen vieren en dan zou hij op tweede kerstdag in de loop van de ochtend naar mij komen, tot de dag voor oudjaar want kind wil graag daar oudjaar vieren. Dat laatste doet hij alweer een aantal jaren omdat er daar meestal meer leeftijdsgenoten zijn. Prima.
Mijn familie heeft dus heel lief rekening gehouden met het feit dat ik ons kind op tweede kerstdag bij me heb en iedereen heeft daar zijn planning op aangepast zodat we bij elkaar kunnen zijn (graag geen discussie over Corona, we doen voorzichtig). Gisteren werd ik gebeld door ex die mij vertelde dat hij niet wilde dat ik me overvallen voelde maar kind zou bij me komen om te overleggen over kerst. Wat blijkt: ze gaan op eerste kerstdag naar een buurland in een huis om daar kerst te vieren en komen de 29e weer terug. Ze moesten nog wel boeken. Ik was zo overvallen dat ik niet meteen heb gezegd wat ik daar van vind. Heb iets gezegd van nou ik hoor het wel van kind. Vervolgens ben ik gaan nadenken en heb hem geappt. Dat ik de plannen zoals we die hadden aan wil houden, dat ik het niet vind kunnen dat omdat zij ineens andere plannen hebben, ik, kind en mijn familie niet gezamenlijk kerst kunnen vieren en dat nota bene iedereen in hun planning er rekening mee heeft gehouden. Ik heb gezegd dat ik verwacht dat kind op tweede kerstdag bij mij is en dat als ze hun nieuwe plannen aanhouden, kind de hele kerst welkom is. Vervolgens belde hij terug. Ik ben in dat gesprek bij mijn standpunt gebleven. Vervolgens hoor ik vandaag van kind (die is weer hier) dat ze hem zondag het huis hebben laten zien, dat ze hem hadden gezegd dat hij meteen even naar mama kon fietsen om het te bespreken en dat ze zondag moesten boeken. Kind wordt dus weer onder druk gezet en gemanipuleerd. Gelukkig heeft kind niet toegegeven en heeft gezegd dat hij er over na wilde denken en dat hij het pas met mij ging bespreken als hij weer hier was. Ik heb kind meteen verteld dat het niet gaat gebeuren. En heb daardoor ook die bijna onmogelijke keuze bij hem weg gehaald. Er valt voor hem niks te kiezen. Het gaat niet gebeuren.
Maar mijn hart huilt…voor ons kind… de positie waarin ex hem weer brengt….dat conflict alleen al voor een 13-jarige…hij zit er weer tussen…ik vind het zo naar voor hem.
En ik ben bang dat dit nog niet klaar is. Waarschijnlijk gaat er de komende weken nog heel wat op ons kind ingepraat worden, gaan ze hem proberen over te halen, te beïnvloeden en te manipuleren. En ik zal ook nog wel het een en ander over me heen krijgen. Dit is namelijk niet de eerste keer dat zoiets gebeurt. Niet met kerst maar met andere dingen. En vaak geef ik ook toe. Omdat ik zie in wat voor innerlijke conflict ons kind dan zit, de druk die ze op hem uitoefenen…
Als ik dan zeg, toe maar is hij er dan vanaf en kiest hij voor wat zij willen…
Ik weet eigenlijk niet wat ik wil met dit topic, vooral even mijn hart luchten en mijn ei kwijt denk ik.
dank je wel, ik zie het voor me 
je hebt gelijk.
dinsdag 30 november 2021 om 16:19
Ik niet. Ik ben het helemaal eens met TO. Het is tijd om voet bij stuk te houden.calvijn1 schreef: ↑30-11-2021 09:53Nou dit idd.
Ik denk dat zoon heel graag naar dat huisje wil, maar geen zin heeft in een verdrietige pruilende moeder.
Daarnaast vind ik het argument dat de familie rekening heeft gehouden met de eerste planning kul.
Echt, ik zou mijn zoon zelf laten kiezen en hem veel plezier wensen.
Jammer dan dat kind geen zin zou hebben in een verdrietige pruilende moeder (en dat lees ik helemaal niet). Kind heeft namelijk waarschijnlijk ook geen zin in manipulerende stampvoetende vader.
En voor een kind is leren van afspraak=afspraak ook belangrijk. Ook als kind teleurgesteld zou zijn dat hij niet meekon naar het huisje. Want waarom is de teleurstelling van vader en kind belangrijker dan die van moeder en familie (opa/oma/tante/oom etc?). Ik leer mijn 7-jarige nu al: als je hebt afgesproken ergens heen te gaan kan je niet zomaar afzeggen omdat er iets leukers voorbij komt.
En helaas is het kind van TO sowieso teleurgesteld, want kind wilde kerst vieren bij moeder en vader. Bij moeder zou hij allicht ook leuke dingen gaan doen, een (mogelijk nog suf ook) huisje in het buitenland is echt niet zo heilig hoor. Waarom zou dat perse leuker zijn voor kind dan thuis kerst vieren?
dinsdag 30 november 2021 om 16:21
TO, je klinkt ook echt geen moment alsof je het je kind misgunt.tascha schreef: ↑30-11-2021 16:02En voordat ik van anderen weer te horen krijg dat ik kind vast in een loyaliteitsconflict plaats en dat kind dingen tegen me zegt die hij denkt dat ik wil horen; nee. Echt niet. Kind weet dat hij hier alles mag vertellen, ook dat hij het daar leuk heeft gehad of dat hij van ze houdt.
Vader plaatst kind in een loyaliteitsconflict, niet jij.
dinsdag 30 november 2021 om 16:21
De rest is niet nodig. Laat jouw ex maar boos op jou zijn, en hou het bij jezelf.tascha schreef: ↑30-11-2021 14:09Het heeft helemaal niks te maken met mijn gekneusde ego. Daar stap ik nl al jaren overheen, over mijn ego. Maar ik denk dus dat al die tijd meeveren en ex zijn gang laten gaan meer kwaad dan goed heeft gedaan inmiddels.
Ik zal mijn ex bellen om hem te vertellen dat kind er nu tegenop ziet. En ik zal hem vragen het er niet meer over te hebben met kind en dat ik bij mijn standpunt blijf.
dinsdag 30 november 2021 om 17:08
Modus; doe ik inderdaad maar zo ja.
Ik ben blij met de reacties (voor zover je hier blij mee kunt zijn, met deze situatie), ook die van sommigen die het niet met me eens zijn. Mijn gedachten draaien soms in een kringetje. En het is fijn om van me af te kunnen praten. Mijn ouders, familie etc. hebben toch hun oordeel al klaar staan, hoe goed bedoeld ook. Die zijn niet neutraal.
Ik ben blij met de reacties (voor zover je hier blij mee kunt zijn, met deze situatie), ook die van sommigen die het niet met me eens zijn. Mijn gedachten draaien soms in een kringetje. En het is fijn om van me af te kunnen praten. Mijn ouders, familie etc. hebben toch hun oordeel al klaar staan, hoe goed bedoeld ook. Die zijn niet neutraal.
dinsdag 30 november 2021 om 19:14
Je hoeft je niet te verantwoorden. Je zort er vnaf nu just voor dat hij er niet in terecht komt. Echt waar, zeker na je andere post (knap dat je dit in eerste instantie buiten het verhaal hebt gehouden) miet je nu gewoon echt voor je zoon gaan opkomen.tascha schreef: ↑30-11-2021 16:02En voordat ik van anderen weer te horen krijg dat ik kind vast in een loyaliteitsconflict plaats en dat kind dingen tegen me zegt die hij denkt dat ik wil horen; nee. Echt niet. Kind weet dat hij hier alles mag vertellen, ook dat hij het daar leuk heeft gehad of dat hij van ze houdt.
Ik lees alleen maar een moeder die echt het beste met haar zoon voor heeft en daar haar eigen belang steeds voor aan de kant heeft geschoven en dat siert je! Maar nu is het gewoon genoeg. Tijd voor wat rust nu.
dinsdag 30 november 2021 om 20:07
dinsdag 30 november 2021 om 21:46
Een kind van 13 zou niet zo met zijn ouders bezig moeten zijn .
Maak t allemaal niet zo groot en ingewikkeld.
Bij een scheiding horen dit soort dingen
En nu opeens op je strepen gaan staan, lijkt mij dat je kind daar nu niet beter van wordt.
En hij kan wel dingen weten en zeggen, maar voelen is heel wat anders
En zoals jij hier praat, dat zal hij haarfijn aanvoelen.
Maak t allemaal niet zo groot en ingewikkeld.
Bij een scheiding horen dit soort dingen
En nu opeens op je strepen gaan staan, lijkt mij dat je kind daar nu niet beter van wordt.
En hij kan wel dingen weten en zeggen, maar voelen is heel wat anders
En zoals jij hier praat, dat zal hij haarfijn aanvoelen.
dinsdag 30 november 2021 om 22:05
Esmeralda9 schreef: ↑30-11-2021 20:07Ja weet je, t is allemaal heel vervelend
Maar je kind heeft niet gekozen voor een scheiding.
Ex heeft t nu allemaal gedaan maar jullie hebben samen dit kind gemaakt en daarna te scheiden
Dat is nou eenmaal niet makkelijk
Dus soms moet je erin schikken
Wat een rare berichten. Jij vindt dus dat TO het maar moet laten en moet accepteren?Esmeralda9 schreef: ↑30-11-2021 21:46Een kind van 13 zou niet zo met zijn ouders bezig moeten zijn .
Maak t allemaal niet zo groot en ingewikkeld.
Bij een scheiding horen dit soort dingen
En nu opeens op je strepen gaan staan, lijkt mij dat je kind daar nu niet beter van wordt.
En hij kan wel dingen weten en zeggen, maar voelen is heel wat anders
En zoals jij hier praat, dat zal hij haarfijn aanvoelen.
Hoe kijk jij er dan tegen aan hoe vader doet? Is het niet schadelijk dat hij zich steeds niet aan de afspraken houdt? Is het niet heel vervelend dat hij kind inlicht over een leuk plan wat niet past bij de gemaakte afspraak en dan zonder dat hij overlegd met moeder dus zonder dat hij weet of iets kan doorgaan?
Is het niet schadelijk dat hij zoon steeds bij moeder weghoudt op de voor zoon belangrijke momemten? Is het niet schadelijk dat zoon nooit weet waar hij aantoe is omdat vader de afspraken die gemaakt zijn enzijdig wijzigd?
Ik ben het met je eens dat een kind hier niet mee geconfronteerd moet worden. Maar als vader zich gewoon aan de afspraken zou houden zou er niks an de hand zijn. Afwijken van afspraken moet natuurlijk altijd kunnen maar dan in overleg met alle betrokken partijen.
woensdag 1 december 2021 om 08:43
Het zou hooguit vervelend zijn als vader naar moeder toe komt met de vraag om de gemaakte afspraken aan te passen en zij, omwille van haar kind, inschikt, omdat kind ook heel blij zou worden van de nieuwe plannen.Esmeralda9 schreef: ↑01-12-2021 07:14Schadelijk, dat is een groot woord. T is pas schadelijk als je dat woord gaat gebruiken en t allemaal zo groot maakt.
Het is vooral vervelend maar schadelijk, nee
Het is schadelijk als vader het kind inzet om moeder voor het blok te zetten om mee te gaan in zijn zoveelste spontane actie, die heel toevallig áltijd in haar week vallen..
Je hebt duidelijk geen idee wat dit soort dingen met kinderen doen..
fridaynight2020 wijzigde dit bericht op 01-12-2021 08:48
0.14% gewijzigd
woensdag 1 december 2021 om 09:31
Esmeralda9 schreef: ↑01-12-2021 07:14Schadelijk, dat is een groot woord. T is pas schadelijk als je dat woord gaat gebruiken en t allemaal zo groot maakt.
Het is vooral vervelend maar schadelijk, nee
Ik had het over schadelijk dat vader zoon inlicht over een leuke vakantie in de week dat hij bij moeder is zonder met moeder te overleggen. Kind was bij het maken van deze afspraak met vader en moeder en wordt door de actie van vader nu in een lastig pakket gebracht. Dat zal 1x echt niet zo schadelijk zijn maar dit gedrag gaat op den duur, omdst dit vaker gebeurd zeker wel negatieve gevolgen hebben.
Hij wil hem nu bewust een week van moeder weggehouden terwijl hij de week ervoor en daarna ook bij vader is. Op den duur is dat natuurlijk hardstikke schadelijk, of je dat woord er nu wel of niet aan hangt.
En nee vader en zoon zullen er geen schade aan ondervinden als ze een week ervoor of erna gaan.
woensdag 1 december 2021 om 09:38
Het was geen reactie op jouw bericht, maar op de massa idiote reacties die stellen dat moeder maar gewoon moet slikken wat vader oprispt.
woensdag 1 december 2021 om 10:42
Het schadelijke zit hem er in dat kind op deze manier keer op keer gedwongen wordt te kiezen tussen zijn vader en moeder. Dat wil toch geen enkel kind. En dat is te voorkomen door duidelijke afspraken te maken waar kind in een vroeg stadium bij betrokken wordt en die plannen dan niet te veranderen zonder dat eerst onderling (vader en moeder, zonder kind) te bespreken.
Het lijkt me heel lastig TO en ik vind het knap hoe je er tot nu toe mee omgaat.
Het lijkt me heel lastig TO en ik vind het knap hoe je er tot nu toe mee omgaat.
woensdag 1 december 2021 om 11:01
Dat is waar. Als TO en haar ex nog bij elkaar waren, stond kind ook niet voor dit dilemma. Als pa dan een weekje weg bedenkt en ma vindt het geen goed idee, dan ga je in geen enkel gezin aan je kinderen vragen: zeggen jullie maar wat je wilt. Nee, dan beslis je daar als ouders iets over en dat is de beslissing waar je kind het mee moet doen.alouette schreef: ↑01-12-2021 10:42Het schadelijke zit hem er in dat kind op deze manier keer op keer gedwongen wordt te kiezen tussen zijn vader en moeder. Dat wil toch geen enkel kind. En dat is te voorkomen door duidelijke afspraken te maken waar kind in een vroeg stadium bij betrokken wordt en die plannen dan niet te veranderen zonder dat eerst onderling (vader en moeder, zonder kind) te bespreken.
Het lijkt me heel lastig TO en ik vind het knap hoe je er tot nu toe mee omgaat.
Wat eten we vanavond?
woensdag 1 december 2021 om 13:04
Ik lees alle reacties en ben er blij mee, ook de scherpe reacties. Maar ik vind het fijn te merken dat de meesten begrijpen waar ik en kind mee te dealen hebben en wat ik als andere ouder probeer te doen en waar ik tegenaan loop, al heel lang tegenaan loop. De dilemma’s iedere keer. De positie waarin kind wordt geplaatst door deze acties. Het gedwongen worden te kiezen doordat een ouder zijn zin doordrukt. Ik ben me daar erg van bewust.
Waar doe ik als ouder goed aan, wat is in het belang van kind. Hoe voorkom ik zo veel mogelijk dat hij geschaad wordt.Dat soort vragen stel ik mezelf iedere keer weer.
Waar doe ik als ouder goed aan, wat is in het belang van kind. Hoe voorkom ik zo veel mogelijk dat hij geschaad wordt.Dat soort vragen stel ik mezelf iedere keer weer.
woensdag 1 december 2021 om 13:26
Dat is ook ontzettend lastig! Ik weet het antwoord zelf ook nog niet. Ik word ook met grote regelmaat voor het blok gezet door m'n ex, maar op andere vlakken. Dan belt hij bijvoorbeeld 5 minuten voordat de school van jongste uit gaat ( of sportclub, muziekles..) dat hij kind niet kan ophalen, of ik het wil doen. En dan niet 1 keer, maar rustig 1x per week.. Ik kan dan kiezen om te gaan en er voor te zorgen dat kind niet in z'n eentje staat te wachten of ik kan zeggen dat hij het zelf moet regelen (in de hoop dat er eindelijk een keer wat verandert op dit vlak. ) Als ik het elke keer doe, ziet ex het als handige escape, waar hij op kan terugvallen, als ik het niet doe, dupeer ik mijn kind die niet weet waar hij aan toe is.
De laatste keer dat het gebeurde (deze week nog) zei mijn kind "ik ben zo blij dat ik zeker weet dat jij er voor me bent"
Ik vond dat vreselijk om te horen, dat dat veiligheidsgevoel er bij vader niet in zit..
fridaynight2020 wijzigde dit bericht op 01-12-2021 13:28
0.08% gewijzigd
woensdag 1 december 2021 om 13:34
Hoe zou je dit oplossen als je zoon een vriend had bij wie hij graag speelt/verblijft, maar een ander kind telkens er tussendoor kwam en hem claimt voor zichzelf, ook als er al een afspraak om te spelen/bij elkaar te zijn staat voor later in de tijd?tascha schreef: ↑01-12-2021 13:04Ik lees alle reacties en ben er blij mee, ook de scherpe reacties. Maar ik vind het fijn te merken dat de meesten begrijpen waar ik en kind mee te dealen hebben en wat ik als andere ouder probeer te doen en waar ik tegenaan loop, al heel lang tegenaan loop. De dilemma’s iedere keer. De positie waarin kind wordt geplaatst door deze acties. Het gedwongen worden te kiezen doordat een ouder zijn zin doordrukt. Ik ben me daar erg van bewust.
Waar doe ik als ouder goed aan, wat is in het belang van kind. Hoe voorkom ik zo veel mogelijk dat hij geschaad wordt.Dat soort vragen stel ik mezelf iedere keer weer.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 1 december 2021 om 13:52
Echt zielig.Fridaynight2020 schreef: ↑01-12-2021 13:26
De laatste keer dat het gebeurde (deze week nog) zei mijn kind "ik ben zo blij dat ik zeker weet dat jij er voor me bent"
woensdag 1 december 2021 om 13:55
De vraag is: Wat wil jouw kind? Het is zijn/haar leven.
Wil het kind met pa mee of wil hij/zij zich aan de gemaakte afspraken houden?
Want nu komt het over als een machtsstrijd tussen jullie allebei. "We hebben allebei recht op een stukje kind." En nu wordt het kind dus uit elkaar getrokken door een loyaliteitsconflict die jullie beide veroorzaken.
Pa houdt zich niet aan de regels
Ma staat op de regels
en kind bungelt
Laat het kind kiezen en accepteer allebei die keuze. Kinderen van gescheiden ouders hebben het al moeilijk genoeg, geloof mij maar.
Ik wens je in alle oprechtheid de wijsheid en kracht om hier als moeder mee om te gaan.
Wil het kind met pa mee of wil hij/zij zich aan de gemaakte afspraken houden?
Want nu komt het over als een machtsstrijd tussen jullie allebei. "We hebben allebei recht op een stukje kind." En nu wordt het kind dus uit elkaar getrokken door een loyaliteitsconflict die jullie beide veroorzaken.
Pa houdt zich niet aan de regels
Ma staat op de regels
en kind bungelt
Laat het kind kiezen en accepteer allebei die keuze. Kinderen van gescheiden ouders hebben het al moeilijk genoeg, geloof mij maar.
Ik wens je in alle oprechtheid de wijsheid en kracht om hier als moeder mee om te gaan.
woensdag 1 december 2021 om 13:56
Dus kind mag kiezen tussen vader teleurstellen of moeder in haar eentje kerst laten vieren?Tamsyn schreef: ↑01-12-2021 13:55De vraag is: Wat wil jouw kind? Het is zijn/haar leven.
Wil het kind met pa mee of wil hij/zij zich aan de gemaakte afspraken houden?
Want nu komt het over als een machtsstrijd tussen jullie allebei. "We hebben allebei recht op een stukje kind." En nu wordt het kind dus uit elkaar getrokken door een loyaliteitsconflict die jullie beide veroorzaken.
Pa houdt zich niet aan de regels
Ma staat op de regels
en kind bungelt
Laat het kind kiezen en accepteer allebei die keuze. Kinderen van gescheiden ouders hebben het al moeilijk genoeg, geloof mij maar.
Ik wens je in alle oprechtheid de wijsheid en kracht om hier als moeder mee om te gaan.
Nee, zo werkt het dus niet. Dat moet je als ouders afstemmen.
Wat eten we vanavond?
woensdag 1 december 2021 om 14:01
Uiteraard laat je het kind niet kiezen. Er zijn afspraken gemaakt zodat beide partijen daar omheen hun festiviteiten kunnen plannen, zonder dat er situaties ontstaan waarbij kind of ouders zich ongelukkig voelen. Dat vader zich niet geroepen voelt zich aan deze afspraken te houden is vooral vervelend voor hemzelf. Dat leert hem wellicht om in het vervolg vooruit te denken. En zo niet, ook prima. Dan heeft hij gewoon pech.
