Kinderen
alle pijlers
Fit voelen? Als ie 18 is zeker?
maandag 14 januari 2008 om 17:45
Hebben jullie dat nu ook, dat je sinds je moeder bent eigenlijk nooit meer zo fit en wakker en vief bent als voor de zwangerschap? Ik heb nu twee kinderen en de dagen dat ik echt fit wakker wordt, zijn op 1 hand te tellen en komen nauwelijks meer voor. Niet dat ik doodmoe ben ofzo, maar fit zou ik het ook niet willen noemen.
Zou het ooit nog overgaan? Die soort eeuwige moeheid. En komt het echt door de kinderen, of word ik gewoon oud?
Zou het ooit nog overgaan? Die soort eeuwige moeheid. En komt het echt door de kinderen, of word ik gewoon oud?
maandag 14 januari 2008 om 17:49
precies mijn idee, ik denk wel eens dat de enige mogelijkheid zou zijn om een maand zonder kind op vakantie te gaan en echt uit te rusten, maar ja, dat gaat me dan weer te ver en wil ik niet. Maar ik ben nooit echt uitgerust, nou speelt een verhuizing, verbouwing, tweede zwangerschap die ten einde loopt en een man die hard werkt en vroeg op moet ook niet echt mee, maar dan nog. Ik ben altijd moe, voel me nooit fit en uitgerust en als ik eens een avondje op stap ga met vrienden, waar ik op zich altijd veel energie van krijg, haak ik rond 22.00 maximaal af, dan stort ik in...
vrees dat het erbij hoort...
vrees dat het erbij hoort...
maandag 14 januari 2008 om 17:56
Ik voel me juist vaker fit, nou ja nu even niet maar ik ben dan ook hoogzwanger, de regelmaat die het hebben van kinderen met zich meebrengt doet me blijkbaar goed. Hoewel ik zit nu te bedenken dat het eerste halfjaar/jaar van een kind ook wel erg veel energie vroeg, juist omdat er dan een nieuw ritme gevonden moet worden. Dus misschien komt de energie bij jullie weer terug als de kinderen wat ouder zijn?
En dan wel eerder dan 18 hoop ik
En dan wel eerder dan 18 hoop ik
anoniem_360 wijzigde dit bericht op 14-01-2008 17:57
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
maandag 14 januari 2008 om 18:13
Het gaat over. Afhankelijk van je kind(eren), dat wel. Mijn dochter ging met 3 jaar alleen naar beneden, zette de tv aan en installeerde zich lekker, en... liet ons uitslapen. Waarmee ik niet wil zeggen dat wij tot 12 uur in bed lagen, en zij vanaf 6 uur al voor de tv zat. Meestal sliep zij tot een uur of 8, en wij in het weekend tot 9.
Dat je ervoor moet zorgen dat er geen glaswerk en lucifers bij de hand zijn mag duidelijk zijn. Ik zorgde de avond ervoor meestal dat er iets voor haar op tafel stond. Een liga of een doosje rozijntjes en een bekertje melk ofzo, en wij zetten de tv alvast op een kinderzender, zodat zij geen gekke toeren uit hoefde te halen. Tv aan en klaar.
Inmiddels is ze 7. Maar er is nog niet echt veel veranderd. Behalve dan dat ze nu zelf precies weet op welke zender ze welk programma kan volgen...
Dat je ervoor moet zorgen dat er geen glaswerk en lucifers bij de hand zijn mag duidelijk zijn. Ik zorgde de avond ervoor meestal dat er iets voor haar op tafel stond. Een liga of een doosje rozijntjes en een bekertje melk ofzo, en wij zetten de tv alvast op een kinderzender, zodat zij geen gekke toeren uit hoefde te halen. Tv aan en klaar.
Inmiddels is ze 7. Maar er is nog niet echt veel veranderd. Behalve dan dat ze nu zelf precies weet op welke zender ze welk programma kan volgen...
maandag 14 januari 2008 om 18:48
maandag 14 januari 2008 om 19:01
Hier helaas ook die eeuwige moeheid, waardoor ik af en toe niet vergeet te genieten. Nou zorgen mijn onregelmatige diensten en erg vroeg wakkere kinderen er ook wel voor dat ik echt veel te weinig nachtrust krijg. Maar veel collega's die in het zelfde schuitje zitten hoor ik er nooit over klagen. Misschien is het wel zo dat ik ,zoals Bambi schrijft, teveel in mijn moeheid hang maar ik zou niet weten hoe ik dat zou kunnen veranderen ik loop mezelf al de hele dag schoppen onder mijn kont te geven en probeer zoveel mogelijk bezig te zijn. Ik ben erg blij hier de herkenning weer te vinden.
maandag 14 januari 2008 om 19:42
Hier ook al 4 jaar last van moeheid die niet over lijkt te gaan.
Maar hier ben ik idd zelf wel voor een groot deel de oorzaak ervan.
Na 2 onerkende PPD"s ben ik in een lichte depressie blijven hangen.
Dit zorgt ervoor dat ik dus moelte heb met de opvoeding enzo, wat dus weer voor erg veel frustratie en onmacht zorgt, wat dus weer veel energie verbruikt.
Sinds ruim een jaar ben ik, heel langzaam, stapje voor stapje, bezig met mezelf.
Ik ben voor wat betreft lichamelijke oorzaken binnenstebuiten gekeerd (niks gevonden, alhoewel ik nog wel met de HA ga praten over in hoeverre hormonen mij dit k*tgevoel zouden kunnen bezorgen.
Heb anti-depressieva geslikt (en weer mee gestopt, werd er wel happy van, maar ook erg "kriebelig" )
Heb een zelfhulpboek doorgewerkt samen met een psygisch verpleegkundige.
Heb een thuishulp die 1 keer per week een paar uurtjes komt praten.
Ik doe momenteel een soort assertiviteitscursus via het GGZ en heb me al opgegeven voor een andere cursus, waarin ik hopelijk ga leren hoe ik mijn negatieve gedachten wat beter de baas kan.
Ik ben dit maal vastberaden om nu ook eindelijk eens die 10 kilo die ik zeker nog teveel bij me draag kwijt te raken.
En stukje bij beetje ga ik mij wat sterker ,zekerder en opener voelen.
Af en toe durf ik al iets wat ik "vroeger" niet durfde.
En daarmee komt ook af en toe al een energiestootje mee!
Met andere woorden: ik verbruik mijn energie door mezelf slecht te voelen, doordat ik probeer me wat positiever te gaan voelen, kan ik mijn energie benutten voor belangrijker zaken, spelen met de kinderen bv.
Misschien is er bij jou iets waar je teveel energie aan verspilt, bv bepaalde ergernissen of onzekerheden.
Het verbaast mij trouwens dat juist jij zo'n topic opent.
Je komt normaliter toch over als een sterke vrouw met een carriere die haar zaakjes goed voor elkaar heeft.
Maar hier ben ik idd zelf wel voor een groot deel de oorzaak ervan.
Na 2 onerkende PPD"s ben ik in een lichte depressie blijven hangen.
Dit zorgt ervoor dat ik dus moelte heb met de opvoeding enzo, wat dus weer voor erg veel frustratie en onmacht zorgt, wat dus weer veel energie verbruikt.
Sinds ruim een jaar ben ik, heel langzaam, stapje voor stapje, bezig met mezelf.
Ik ben voor wat betreft lichamelijke oorzaken binnenstebuiten gekeerd (niks gevonden, alhoewel ik nog wel met de HA ga praten over in hoeverre hormonen mij dit k*tgevoel zouden kunnen bezorgen.
Heb anti-depressieva geslikt (en weer mee gestopt, werd er wel happy van, maar ook erg "kriebelig" )
Heb een zelfhulpboek doorgewerkt samen met een psygisch verpleegkundige.
Heb een thuishulp die 1 keer per week een paar uurtjes komt praten.
Ik doe momenteel een soort assertiviteitscursus via het GGZ en heb me al opgegeven voor een andere cursus, waarin ik hopelijk ga leren hoe ik mijn negatieve gedachten wat beter de baas kan.
Ik ben dit maal vastberaden om nu ook eindelijk eens die 10 kilo die ik zeker nog teveel bij me draag kwijt te raken.
En stukje bij beetje ga ik mij wat sterker ,zekerder en opener voelen.
Af en toe durf ik al iets wat ik "vroeger" niet durfde.
En daarmee komt ook af en toe al een energiestootje mee!
Met andere woorden: ik verbruik mijn energie door mezelf slecht te voelen, doordat ik probeer me wat positiever te gaan voelen, kan ik mijn energie benutten voor belangrijker zaken, spelen met de kinderen bv.
Misschien is er bij jou iets waar je teveel energie aan verspilt, bv bepaalde ergernissen of onzekerheden.
Het verbaast mij trouwens dat juist jij zo'n topic opent.
Je komt normaliter toch over als een sterke vrouw met een carriere die haar zaakjes goed voor elkaar heeft.
maandag 14 januari 2008 om 20:00
Op het moment dat mijn jongste door ging slapen voelde ik mezelf weer fitter worden (de eerste weken dat hij door sliep werd ik juist moeier overigens). Daarna werd ik weer redelijk snel zwanger waardoor ik weer moe was (ik slaap beroerd als ik zwanger ben). Omdat dit de derde zwangerschap in 4 jaar tijd is, ben ik de laatste jaren wel een beetje chronisch moe. Maar ik ga er vanuit dat dat tijdelijk is en dat het weer beter wordt....ooit .
.
maandag 14 januari 2008 om 20:39
Het klinkt heel herkenbaar. Ik heb er gelukkig nog maar eentje, maar ben ook veel vaker moe. En ook vaker ziek, maar dat schijnt iets met de creche te maken te hebben.
Het is bij mij ook wel een beetje tussen de oren hoor. Afgelopen jaar was ik echt heel lamlendig, voelde me nergens meer toe in staat en had nergens energie voor. Ik heb me echt voorgenomen om het dit jaar anders te doen. Elke dag wat doen, alles wat meer bijhouden en niet meer zo laten gaan, omdat ik geen zin of puf heb. En dat scheelt wel. Mijn hoofd is wat leger en mijn klussenlijst korter en dat geeft me wat meer moed. En als zoonlief nou ook eens lekker hele nachten door ging slapen, dan zou alles weer helemaal perfect worden, haha.
En daarom ga ik nú aan de administratie!
Sterkte met jouw/jullie moeheid en probeer elk snippertje rust en tijd voor jezelf te pakken dat je kunt vinden.
Het is bij mij ook wel een beetje tussen de oren hoor. Afgelopen jaar was ik echt heel lamlendig, voelde me nergens meer toe in staat en had nergens energie voor. Ik heb me echt voorgenomen om het dit jaar anders te doen. Elke dag wat doen, alles wat meer bijhouden en niet meer zo laten gaan, omdat ik geen zin of puf heb. En dat scheelt wel. Mijn hoofd is wat leger en mijn klussenlijst korter en dat geeft me wat meer moed. En als zoonlief nou ook eens lekker hele nachten door ging slapen, dan zou alles weer helemaal perfect worden, haha.
En daarom ga ik nú aan de administratie!
Sterkte met jouw/jullie moeheid en probeer elk snippertje rust en tijd voor jezelf te pakken dat je kunt vinden.
..
dinsdag 15 januari 2008 om 12:18
Het is niet zo dat ik me dagen doorsleep. Welnee. Maar vroegah (lees voor de 1e zwangerschap) had ik gewoon meer energie. Nachtje maar 4 uur slaap en veel alcohol op? Pas de problem, dat trok ik makkelijk. Elke nacht 7 uur slaap? Prima te doen. Ik stond echt elke ochtend fit op en had 's avonds altijd energie voor 10.
En nu? Nu moet ik echt wakker worden onder de douche, ben ik echt meerdere dagen moe na een avondje kroeg en lig ik elke avond om 10 uur op apegapen. Overdag gaat het allemaal prima hoor, maar dat echt fitte is weg. En ik was benieuwd of dat ooit nog terugkomt.
En zorgen voor mezelf doe ik prima. Ik eet gezond, sport etc. Dus dat is het echt niet.
En nu? Nu moet ik echt wakker worden onder de douche, ben ik echt meerdere dagen moe na een avondje kroeg en lig ik elke avond om 10 uur op apegapen. Overdag gaat het allemaal prima hoor, maar dat echt fitte is weg. En ik was benieuwd of dat ooit nog terugkomt.
En zorgen voor mezelf doe ik prima. Ik eet gezond, sport etc. Dus dat is het echt niet.
dinsdag 15 januari 2008 om 12:40
Ja.
Vast wel. Als ze 18 zijn inderdaad.
Geen idee hoe oud je bent, maar ik voel me met 31 nog niet echt oud genoeg om al achter de geraniums te gaan zitten.
Weet je wat ik erger vind? De hersenverwerking die nooit meer over lijkt te gaan. Ik voel me zo dom en suf sinds de kinderen er zijn. Tig keer vergeetachtiger, minder gevat, minder alert en gewoon echt dommer... Lekker dan.
dinsdag 15 januari 2008 om 13:01
Ik voelde mijn fitheid weer een beetje terugkomen toen zoon door ging slapen met 20 maanden. Maar niet meer op het oude niveau.
Ik ben daarna minder gaan werken en ik moet eerlijk bekennen dat ik nu toch wel weer redelijk op mn oude niveau zit. Puur denk ik omdat ik een middag in de week lekker kan lapschwanzen omdat ik die vrij plan voor mezelf als zoon op de creche is, en de dagen dat ik met hem thuis ben ook alles gewoon lekker op zn elf en dertigste kan doen.
Het tot vier uur in de kroeg hangen doe ik niet meer, a omdat ik rond 2 uur wel klaar ben en dus moe ben en b niet snap waarom ik tien jaar geleden vier avonden per week stapte. Dus dat heeft wellicht wel met ouder worden te maken. (dat weet ik eigenlijk wel zeker, want ik kan nu minder goed tegen de nachtdiensten dan tien jaar geleden, ook dat heeft met ouder worden te maken)
Ik ben daarna minder gaan werken en ik moet eerlijk bekennen dat ik nu toch wel weer redelijk op mn oude niveau zit. Puur denk ik omdat ik een middag in de week lekker kan lapschwanzen omdat ik die vrij plan voor mezelf als zoon op de creche is, en de dagen dat ik met hem thuis ben ook alles gewoon lekker op zn elf en dertigste kan doen.
Het tot vier uur in de kroeg hangen doe ik niet meer, a omdat ik rond 2 uur wel klaar ben en dus moe ben en b niet snap waarom ik tien jaar geleden vier avonden per week stapte. Dus dat heeft wellicht wel met ouder worden te maken. (dat weet ik eigenlijk wel zeker, want ik kan nu minder goed tegen de nachtdiensten dan tien jaar geleden, ook dat heeft met ouder worden te maken)
dinsdag 15 januari 2008 om 13:28
Tegen een nacht doorhalen kan ik ook niet meer. Net zozeer als ik meer last heb van alcohol. Maar dat heeft volgens mij gewoon met leeftijd te maken. Aan de andere kant heb ik wel weer maandenlang weten te overleven met een minimale hoeveelheid slaap en sta ik altijd vroeg op. Op zich dus niet zo vreemd dat ik me minder fit voel.
dinsdag 15 januari 2008 om 13:57
Zorg voor jezelf!
Kijk eens kritisch hoeveel tijd jij voor jezelf neemt. En wat je doet voor je (aktieve) ontspanning (dus niet slapen). Is dat een beetje in verhouding met de energie die eruit gaat? Nee? Logisch dat je moe bent dan.
Plan elke dag een half uur voor jezelf, ga wandelen, fietsen, rennen, maskertje, uitgebreid douchen en insmeren, knutsel, lees een goed boek of wat voor jou ook maar ontspanning is.
Doe dit nou eens 6 weken en evalueer met jezelf hoe het dan is.
(hier spreekt een therapeut die veel te maken heeft met mensen met chronische vermoeidheid, burnout noem maar op)
Kijk eens kritisch hoeveel tijd jij voor jezelf neemt. En wat je doet voor je (aktieve) ontspanning (dus niet slapen). Is dat een beetje in verhouding met de energie die eruit gaat? Nee? Logisch dat je moe bent dan.
Plan elke dag een half uur voor jezelf, ga wandelen, fietsen, rennen, maskertje, uitgebreid douchen en insmeren, knutsel, lees een goed boek of wat voor jou ook maar ontspanning is.
Doe dit nou eens 6 weken en evalueer met jezelf hoe het dan is.
(hier spreekt een therapeut die veel te maken heeft met mensen met chronische vermoeidheid, burnout noem maar op)
dinsdag 15 januari 2008 om 14:07
met name jou tweede post beschrijft wel zo'n beetje hoe het bij mij ook is met de moeheid. Ik ben er wel aan gewend geraakt. Heeft bij mij toch wel te maken met het continue zorgen, ik vind dat gewoon best zwaar (ook al werk ik, sport ik etc).
Ik hou het er op dat het beter zal gaan als de jongste op school zit (die is nu bijna 2). Dat heb ik ook heel erg bij mijn zus gezien, die is nu echt weer topfit, en die was jarenlang precies als ik nu ben.
Ik hou het er op dat het beter zal gaan als de jongste op school zit (die is nu bijna 2). Dat heb ik ook heel erg bij mijn zus gezien, die is nu echt weer topfit, en die was jarenlang precies als ik nu ben.
dinsdag 15 januari 2008 om 15:16
Weet je wat ik erger vind? De hersenverwerking die nooit meer over lijkt te gaan. Ik voel me zo dom en suf sinds de kinderen er zijn. Tig keer vergeetachtiger, minder gevat, minder alert en gewoon echt dommer... Lekker dan.[/quote]
Ook dat gaat over. Als je kind leert lezen en rekenen, mag jij weer meedoen, en later krijgen ze geschiedenis en aardrijkskunde, en huiswerk waarbij jij mag overhoren en nakijken en dan word je vanzelf weer net zo slim als je kinderen........
En ja, ook hier was een vuilnisemmer een bahbak, bammetjes zijn boterhammen en juijui stond voor niet doen...
Als ze in de puberteit komen gaat ook dat over, dan worden we stomme moeders...
Ook dat gaat over. Als je kind leert lezen en rekenen, mag jij weer meedoen, en later krijgen ze geschiedenis en aardrijkskunde, en huiswerk waarbij jij mag overhoren en nakijken en dan word je vanzelf weer net zo slim als je kinderen........
En ja, ook hier was een vuilnisemmer een bahbak, bammetjes zijn boterhammen en juijui stond voor niet doen...
Als ze in de puberteit komen gaat ook dat over, dan worden we stomme moeders...
dinsdag 15 januari 2008 om 15:24
Jongens komop, ik ben niet supermoe, maar gewoon niet meer zo fit als toen ik 25 was. Ik hoef ook geen tips over goed voor mezelf zorgen en elke dag een half uur voor mezelf plannen (heb elke avond de hele avond voor mezelf, dus dat zit wel snor). Ik was alleen eens aan het kijken of ik nu de enige ben die niet meer zo superfit is als voor de kinderen. Krijg hier bijna het idee dat ik grauw en grijs achter de pc zit, en mezelf met hangende schouders door de dag sleep. En zo is het toch echt niet hoor.
dinsdag 15 januari 2008 om 17:02
Zag er toevallig vanmiddag iets over op nu.nl
Nu stukje
En ja, helaas herkenbaar. Ik heb ook Pfeiffer gehad en ik heb het idee dat dat ook nog wel meespeelt in de zin van minder weerstand en sneller moe.
Nu stukje
En ja, helaas herkenbaar. Ik heb ook Pfeiffer gehad en ik heb het idee dat dat ook nog wel meespeelt in de zin van minder weerstand en sneller moe.
)
dinsdag 15 januari 2008 om 20:07
Geen last van. Ook hier pfeiffer gehad, 2 kleine kindjes (4 & bijna 2), 4 dagen werken incl 1,5 uur reistijd, 2 avonden sporten en 1 avond in de week eruit met vrienden. Ik slaap gemiddeld 6 uur en ook ik moet even douchen en een bak koffie, maar verder ben ik echt fit. Ik hobbel fris en fruitig mijn week door en die ene dag in de maand dat ik gaar ben, duik ik vroeg mijn bedje in.
Maar...ik heb 2 makkelijke kindjes die uitslapen en doorslapen sinds mensenheugenis, dus daar zal het ook mee te maken hebben.
Maar...ik heb 2 makkelijke kindjes die uitslapen en doorslapen sinds mensenheugenis, dus daar zal het ook mee te maken hebben.
dinsdag 15 januari 2008 om 20:34
ik ben wel wat moeër geloof ik dan voor de zwangerschap en de baby, hij is nu 8 maanden en we zijn nu bezig om hem te leren door te slapen.
ik vind het dus ook logisch dat ik wat vermoeider ben. in de zwangerschap heb ik geen nacht doorgeslapen en sinds rinkid er is af en toe eens een nachtje. ik vind het niet zo erg. als ik niet wist waar het door kwam zou ik het nu wel ongeveer vervelend gaan vinden maar omdat ik het zo logisch vind maakt het me niet veel uit. op een enkele keer na, als ik een superberoerde nacht heb gehad en dus moe bovenop niet zo fit ben. dan vind ik het rot, maar dan kan ik ook bijna niet meer functioneren.
dannas jij hebt toch een dochter die pas een week doorslaapt? dan gaat het tij nu vast keren.
bij mezelf merk ik dat het ook alles te maken heeft met de verwachtingen die ik van mezelf heb. als ik veel wil of soort van moet van mezelf en het lukt niet omdat ik te moe ben, dan baal ik. als ik daar niet mee bezig ben en gewoon doe zoals het uitkomt heb ik geen last.
wat ik wel heel vervelend vind: de hersenverweking! ik was altijd een behoorlijk slim, alert tiepje maar nu het tegenovergestelde! komt natuurlijk deels door het slaapgebrek, maar niet alleen denk ik. vooral op mijn werk vind ik dat erg vervelend. gaat dat ook over?
ik vind het dus ook logisch dat ik wat vermoeider ben. in de zwangerschap heb ik geen nacht doorgeslapen en sinds rinkid er is af en toe eens een nachtje. ik vind het niet zo erg. als ik niet wist waar het door kwam zou ik het nu wel ongeveer vervelend gaan vinden maar omdat ik het zo logisch vind maakt het me niet veel uit. op een enkele keer na, als ik een superberoerde nacht heb gehad en dus moe bovenop niet zo fit ben. dan vind ik het rot, maar dan kan ik ook bijna niet meer functioneren.
dannas jij hebt toch een dochter die pas een week doorslaapt? dan gaat het tij nu vast keren.
bij mezelf merk ik dat het ook alles te maken heeft met de verwachtingen die ik van mezelf heb. als ik veel wil of soort van moet van mezelf en het lukt niet omdat ik te moe ben, dan baal ik. als ik daar niet mee bezig ben en gewoon doe zoals het uitkomt heb ik geen last.
wat ik wel heel vervelend vind: de hersenverweking! ik was altijd een behoorlijk slim, alert tiepje maar nu het tegenovergestelde! komt natuurlijk deels door het slaapgebrek, maar niet alleen denk ik. vooral op mijn werk vind ik dat erg vervelend. gaat dat ook over?
dinsdag 15 januari 2008 om 20:38
't Zal de leeftijd dan wel zijn, maar ik heb er geen last van.
En ik heb er 2, 1 van 21 maanden en 1 van 3 maanden. En natuurlijk ben ik nu wel iets vermoeider dan gemiddeld omdat de jongste nog een nachtvoeding krijgt, en pas 4 weken uit het ziekenhuis is, maar eigenlijk valt het wel mee. Heb energie genoeg.
En zeker toen de oudste een maand of 3/4 was was mijn energie weer helemaal terug, ookal kreeg ze nog een nachtvoeding tot 6 of 7 maanden. En ikheb echt wel 8 uur slaap nodig per nacht, maar ik kom daar redelijk aan, alleen nu even wat minder.
En natuurlijk zijn er dagen dat ik mijn bed niet kan uitkomen doordat ik de hele nacht heb rondgelopen met een ziek kind ofzo, maar zelfs met 32 uur werken ging dat eigenlijk prima.
En ik heb er 2, 1 van 21 maanden en 1 van 3 maanden. En natuurlijk ben ik nu wel iets vermoeider dan gemiddeld omdat de jongste nog een nachtvoeding krijgt, en pas 4 weken uit het ziekenhuis is, maar eigenlijk valt het wel mee. Heb energie genoeg.
En zeker toen de oudste een maand of 3/4 was was mijn energie weer helemaal terug, ookal kreeg ze nog een nachtvoeding tot 6 of 7 maanden. En ikheb echt wel 8 uur slaap nodig per nacht, maar ik kom daar redelijk aan, alleen nu even wat minder.
En natuurlijk zijn er dagen dat ik mijn bed niet kan uitkomen doordat ik de hele nacht heb rondgelopen met een ziek kind ofzo, maar zelfs met 32 uur werken ging dat eigenlijk prima.
