Kinderen
alle pijlers
Fysiek straffen in het openbaar; hoe reageer je?
zaterdag 11 juli 2020 om 23:49
Afgelopen week zag ik een man een "bijzonder" contact met z'n huilerige zoontje hebben. In m'n ooghoeken zag ik 'm richting kind schoppen, hij raakte 'm voor zo ver ik kon zien niet of nauwelijks. Op afstand, in de auto, heb ik het even zonder gezien te worden in de gaten gehouden. De omgang bleef vreemd, maar verder geen duidelijke mishandeling.
Ik merk dat ik in zulke situaties een knoop in m'n maag krijg, m'n hart huilt voor zo'n kind en tegelijkertijd heb ik geen flauw idee hoe ik ermee om moet gaan. Hebben jullie wel eens een kind mishandeld zien worden en hoe ging je ermee om?
Ik merk dat ik in zulke situaties een knoop in m'n maag krijg, m'n hart huilt voor zo'n kind en tegelijkertijd heb ik geen flauw idee hoe ik ermee om moet gaan. Hebben jullie wel eens een kind mishandeld zien worden en hoe ging je ermee om?
maandag 13 juli 2020 om 13:04
Huiselijk geweld is iets anders dan een corrigerende tik. Dat kindermishandeling zich vaak herhaalt is bekend, dat is (o.a.) de onderliggende problematiek waar ik op doelde.GreenLadyFern schreef: ↑13-07-2020 08:59Dat is te zwart wit gedacht. Natuurlijk gaat niet iedereen die een klap krijgt als kind een ander slaan als volwassene, het is niet 'als-dan'. Er is wel behoorlijk wat onderzoek gedaan op het gebied van huiselijk geweld dat van generatie op generatie over gaat.
En dan kun je allerlei redenen gaan verzinnen (zoals genoemd in dit topic), maar dat vind ik geen excuus voor een corrigerende tik. Genoeg gezonde volwassenen die nooit zijn geslagen namelijk, het hoeft niet.
Er is altijd wel het gevaar van de glijdende schaal, daarom is het goed dat ook een corrigerende tik kritisch wordt benaderd. Begrijp me niet verkeerd: ik ben tegen slaan. Desondanks heb ik mijn zeer pittige peuters destijds ook wel eens een tik op de vingers gegeven, vanuit de gedachte dat een tik op de vingers minder zielig is dan een verbrand handje (bijvoorbeeld). En ja, het is een zwaktebod en het verdient geen schoonheidsprijs, daar was en ben ik me zeer van bewust. Maar echt: er bestaan kinderen die zich niet met geduld, lieve woordjes en afleidende maneuvers van hun plannen laten afbrengen (integendeel: het lijkt ze juist te sterken in hun voornemens). En je kunt als ouder nu eenmaal niet ieder gevaar uit de weg halen. Soms moeten ze toch echt gewoon luisteren.
anoniem_395087 wijzigde dit bericht op 13-07-2020 13:19
0.13% gewijzigd
maandag 13 juli 2020 om 13:16
Dat is nooit ander geweest volgens mij Mijn moeder vertelde altijd dat ze met mij in de tram zat toen ik nog een baby was, en dat ze boos werd toegesproken omdat ik geen mutsje op had, terwijl het hartstikke mooi weer was. Dat was begin jaren '60. En toen mijn kinderen jong waren was het niet anders. Mensen denken dat ze het zelf veel beter zouden doen, en/of hebben te rooskleurige herinneringen aan de tijd dat hun eigen kinderen jong waren. En een enkeling heeft echt een lief, zoet kind dat altijd luistert, en is er serieus van overtuigd dat opvoeden een makkie is.Pyjamaheldin schreef: ↑13-07-2020 10:39Als ouder anno 2020 doe je het ook niet gauw meer goed. Of je bent te steng, te toegeeflijk, te betrokken, te weinig betrokken. Ik verbaas me wel eens over de mensen die denken te weten hoe ik mijn kinderen moet opvoeden, vaak op basis van een paar minuten in de supermarkt/speeltuin etc.
Als we er nu eens vanuit gaan dat de overgrote meerderheid van de ouders het beste met hun kinderen voor heeft. En wat minder oordelend naar elkaar zijn. Hier komt hardhandig zijn, of tegen het kind schreeuwen, voort uit machteloosheid. Niet oké, wel menselijk. Op zo'n moment is een beetje compassie wel fijn, ipv een oordelende blik of opmerking. Laten we elkaar wat meer helpen.
Ik zat ooit met 2 gillende en dreinende kinderen in de tuin. Zomervakantie. Ik was bezig om ze naar binnen te krijgen zodat niet de hele buurt er last van zou hebben. Ik zat er duidelijk even doorheen. En toen zag ik de buren aan beide kanten demonstratief naar binnen gaan en de deur dichtdoen. Wat voelde ik me toen eenzaam !
maandag 13 juli 2020 om 14:23
Precies.Astromeria schreef: ↑13-07-2020 13:04Huiselijk geweld is iets anders dan een corrigerende tik. Dat kindermishandeling zich vaak herhaalt is bekend, dat is (o.a.) de onderliggende problematiek waar ik op doelde. Er is altijd wel het gevaar van de glijdende schaal, daarom is het goed dat ook een corrigerende tik kritisch wordt benaderd. Begrijp me niet verkeerd: ik ben tegen slaan. Desondanks heb ik mijn zeer pittige peuters destijds ook wel eens een tik op de vingers gegeven, vanuit de gedachte dat een tik op de vingers minder zielig is dan een verbrand handje (bijvoorbeeld). En ja, het is een zwaktebod en het verdient geen schoonheidsprijs, daar was en ben ik me zeer van bewust. Maar echt: er bestaan kinderen die zich niet met geduld, lieve woordjes en afleidende maneuvers van hun plannen laten afbrengen (integendeel: het lijkt ze juist te sterken in hun voornemens). En je kunt als ouder nu eenmaal niet ieder gevaar uit de weg halen. Soms moeten ze toch echt gewoon luisteren.
maandag 13 juli 2020 om 16:41
Is dat niet een klein beetje overdreven? Je bent ook maar een mens en geen heilige
maandag 13 juli 2020 om 16:46
Kind had wel niks fout gedaan, het was een misverstand en toen heb ik onterecht een tik uitgedeeld. Vind ik dus niet overdreven dat ik me daar nog steeds schuldig over voel.Astromeria schreef: ↑13-07-2020 16:41Is dat niet een klein beetje overdreven? Je bent ook maar een mens en geen heilige
maandag 13 juli 2020 om 17:02
"Schuldig voelen" in de zin van: als je bij gelegenheid aan het voorval terugdenkt dan komt dat gevoel weer boven, dat kan ik me wel voorstellen ja.
maandag 13 juli 2020 om 17:07
Het-groepje schreef: ↑12-07-2020 00:21Ik ben er weleens bij gaan staan, mooi was dat er een puber ook bij kwam en het kindje achter hem neerzette en heel boos keek.
Er is niks gezegd, die man werd helemaal rood, knikte ons toe en pakte het kind op en liep weg.
Ik heb ook weleens een vrouw gevraagd of ik iets voor haar kon doen, die was zo over haar toeren. Kind even vastgehouden en getroost, moeder stond er ook bij te huilen en maar even buiten op een bankje wat zitten kletsen. Dit was duidelijk een geval van teveel stress, oma werd gebeld en kwam ze halen.
woensdag 15 juli 2020 om 19:11
Ja spelende kinderen is natuurlijk hetzelfde als volwassenen die asogedrag vertonen. En ik weet wel wat jij mag doen met je rare reactie.*2020* schreef: ↑12-07-2020 09:59Wel mooi dat sommige zitten te klagen dat ze snel willen verhuizen omdat ze in een vreselijke wijk wonen met aso's maar als een ander in zo'n zelfde wijk woont zijn ze een zure mens gezeur.
Doe met deze post wat je wilt ga mij niet uitmaken voor zeurmens als je niet weet wat er hier aan de hand is.