Geboren in de jaren 70, 80 of 90? Donorkind?

Bamboetafeltje dinsdag 23 januari 2024 om 15:35

Geen idee of ik bij de goede pijler zit.

Allereerst een tip:

https://podcastluisteren.nl/pod/De-Kwak-Kwaakt

Een paar jaar geleden kwam ik erachter doordat iemand zich versprak dat ik een donorkind was. De bedoeling was dat dit tot de dood van mijn ouders en ook mijn eigen dood geheim zou blijven. Als de verspreking er niet was geweest was ik er nooit achtergekomen.

Daarom wil ik nu proberen andere volwassenen te helpen. De onzichtbare groep donorkinderen. Die hun levenlang al worden voorgelogen door mensen die jou leerden dat je eerlijk moest zijn.

Eerlijk? Ik had nooit verwacht dat ik een donorkind zou zijn. Mijn moeder kon achteraf gezien bijzonder goed liegen. Ze had een uitgebreid verhaal klaar over zwangerschappen die niet goed gingen en uiteindelijk na jaren die wonderdokter die haar en mijn vader geholpen heeft.

Dat mijn broer en ik niet op mijn ouders of elkaar leken kon ze ook prima verklaren. Er was altijd wel een oma of neef waar de een of ander kennelijk op leek.

Naar schatting weten ongeveer 40.000 volwassenen niet dat ze een andere biologische vader hebben dan dat ze dachten. De ouders zullen het nooit vertellen. Zij hebben nooit hun verantwoordelijkheid genomen wat betreft kans op relaties met halfbroers en zussen. Of ernstige erfelijke ziektes. Overal werd over gelogen.

De ouders komen op een leeftijd dat ze zullen overlijden. Missie geslaagd, zij hun kinderen, de kinderen zelf, en vele anderen levenslang voorgelogen en met de leugens dan sterven.

De donoren worden ook ouder en zijn al vaak niet meer in leven.

Ik hoop dat ik op deze manier mensen wakker kan schudden die denken dit kan weleens over mij gaan.

Iedereen van de 40.000 personen die nog op tijd erachter komt is er één. Op wat kleine campagnes na stopt de overheid alles in de doofpot.

Doe een test bij Ancestry of Myheritage en laat je helpen door mensen die dat goed kunnen.

Ik heb inmiddels 11 halfbroers en zussen gevonden en ben zo blij dat ik niet meer in een leugen leef.

Handige link: https://pzz.to/click?uid=13240&referrer ... %20this%7D

bamboetafeltje wijzigde dit bericht op 02-05-2024 12:48

15.45% gewijzigd

Bamboetafeltje maandag 29 januari 2024 om 07:35

Poppy schreef: ↑
29-01-2024 07:28
En dat zaadje wordt dus bijvoorbeeld uit verveling besteld en heel toevallig op het juiste moment in de cyclus van de vrouw geleverd, vliegt er ook nog eens vrijwel vanzelf in en dan is het de eerste poging raak. Om vervolgens spijt te hebben… Hoeveel abortussen (in de denkwijze van TO ‘bestelling tuinset/baby annuleren’) en adoptiegevallen (in de denkwijze van TO: ‘bestelling tuinset/baby retourneren’) denk jij dat er zijn TO als het gaat om donorkinderen?

Ik vraag me af hoe iemand die naar eigen zeggen veel moeite had met zwanger worden kan denken dat vrouwen in een opwelling op bestelling zwanger worden van donorzaad. En dan is dat kind vervolgens ook nog eens ongewenst

Echt TO, zoek aub professionele hulp.

Wat denk je. Dat dat alleen om vrouwen gaat die lang geen kinderen kunnen krijgen? Er zijn ook genoeg alleenstaande vrouwen ja ook jongere vrouwen die zeggen ik heb geen man maar ik wil wel een kind. En dan op internet iets regelen. Is dat altijd goed doordacht? Daar komen ook abortussen uit hoor wat denk jij dan. Dat ze toch zich er niet goed bij voelen dat dit zo gegaan is. Of het kind wordt wel geboren maar krijgt geen liefdevolle opvoeding. Het is juist tegenwoordig echt makkelijk om ern zaadje te regelen als je een kind wilt en dat gaat bij lange na niet altijd om stelletjes die 10 jaar geen kinderen konden krijgen.

Griebus67 maandag 29 januari 2024 om 07:38

Bamboetafeltje schreef: ↑
29-01-2024 07:35
Wat denk je. Dat dat alleen om vrouwen gaat die lang geen kinderen kunnen krijgen? Er zijn ook genoeg alleenstaande vrouwen ja ook jongere vrouwen die zeggen ik heb geen man maar ik wil wel een kind. En dan op internet iets regelen. Is dat altijd goed doordacht? Daar komen ook abortussen uit hoor wat denk jij dan. Dat ze toch zich er niet goed bij voelen dat dit zo gegaan is. Of het kind wordt wel geboren maar krijgt geen liefdevolle opvoeding. Het is juist tegenwoordig echt makkelijk om ern zaadje te regelen als je een kind wilt en dat gaat bij lange na niet altijd om stelletjes die 10 jaar geen kinderen konden krijgen.

Echt TO, je bazelt over dingen waar je duidelijk de ballen verstand van hebt. Hou op met er al die bespottelijke 'argumenten' bij te slepen en richt je op je eigen situatie en gevoel daarover. Daar heb je je handen wel aan vol.

Solomio maandag 29 januari 2024 om 07:45

Bamboetafeltje schreef: ↑
29-01-2024 07:21
Voor mijn ouders was in elk geval een donorkind niet meer gewenst dan een kind van hun samen. Een donorkind was echt de allerlaatste optie en zeker niet voor hun vergelijkbaar met een kind van hun samen. Ze houden van mij en mijn halfbroer dat absoluut. Zijn okk echt wel blij. Maar mijn moeder heeft wel altijd restverdriet gehouden over dat zij en mijn vader nooit samen kinderen hebben gekregen. Het is heus niet per definitie zo dat als er dan een kind is alles helemaal goed is voor ieder. Ja dat kan natuurlijk. Maar zoals bij mijn moeder is er altijd wel pijn overgebleven. Ze wilde echt DOLGRAAG kin met mijn vader. Biologisch van hem.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Bamboetafeltje maandag 29 januari 2024 om 07:48

Voor mijn ouders was het beeld kinderloos achterblijven erg. Maar ook de optie om zwanger te raken van een onbekende man vonden ze erg. Ze hebben nooit staan juichen om deze optie er zat voor hun wel echt een heel naar gevoel bij. Definitief geen kind van mijn vader. En het was zeker niet zo dat een donorkind voor hun gewenster aanvoelde dan een kind van hun samen. Het was voor hun echt kiezen uit twee scenario's die ze allebei niet wilden. Toch voor de donorkinderen gegaan want kinderloos achterblijven voelde nog erger. Maar met name mijn moeder heeft hier altijd verdriet over gehouden en had dolgraag gewild dat ze kinderen van mijn vader had gekregen.

Solomio maandag 29 januari 2024 om 07:50

Bamboetafeltje schreef: ↑
29-01-2024 07:48
Voor mijn ouders was het beeld kinderloos achterblijven erg. Maar ook de optie om zwanger te raken van een onbekende man vonden ze erg. Ze hebben nooit staan juichen om deze optie er zat voor hun wel echt een heel naar gevoel bij. Definitief geen kind van mijn vader. En het was zeker niet zo dat een donorkind voor hun gewenster aanvoelde dan een kind van hun samen. Het was voor hun echt kiezen uit twee scenario's die ze allebei niet wilden. Toch voor de donorkinderen gegaan want kinderloos achterblijven voelde nog erger. Maar met name mijn moeder heeft hier altijd verdriet over gehouden en had dolgraag gewild dat ze kinderen van mijn vader had gekregen.

Wie beweert toch dat een donorkind meer gewenst is dan een niet donorkind.
Haal dat idee nou toch es uit je hoofd, want niemand beweert dat.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Griebus67 maandag 29 januari 2024 om 07:57

Bamboetafeltje schreef: ↑
29-01-2024 07:48
Voor mijn ouders was het beeld kinderloos achterblijven erg. Maar ook de optie om zwanger te raken van een onbekende man vonden ze erg. Ze hebben nooit staan juichen om deze optie er zat voor hun wel echt een heel naar gevoel bij. Definitief geen kind van mijn vader. En het was zeker niet zo dat een donorkind voor hun gewenster aanvoelde dan een kind van hun samen. Het was voor hun echt kiezen uit twee scenario's die ze allebei niet wilden. Toch voor de donorkinderen gegaan want kinderloos achterblijven voelde nog erger. Maar met name mijn moeder heeft hier altijd verdriet over gehouden en had dolgraag gewild dat ze kinderen van mijn vader had gekregen.

Dan zit daar je (begrijpelijke) verdriet. Concentreer je daar dan op, in plaats van er de halve wereld bij te slepen en een heel aantal andere mensen te schofferen.

Poppy maandag 29 januari 2024 om 08:01

Bamboetafeltje schreef: ↑
29-01-2024 07:35
Wat denk je. Dat dat alleen om vrouwen gaat die lang geen kinderen kunnen krijgen? Er zijn ook genoeg alleenstaande vrouwen ja ook jongere vrouwen die zeggen ik heb geen man maar ik wil wel een kind. En dan op internet iets regelen. Is dat altijd goed doordacht? Daar komen ook abortussen uit hoor wat denk jij dan. Dat ze toch zich er niet goed bij voelen dat dit zo gegaan is. Of het kind wordt wel geboren maar krijgt geen liefdevolle opvoeding. Het is juist tegenwoordig echt makkelijk om ern zaadje te regelen als je een kind wilt en dat gaat bij lange na niet altijd om stelletjes die 10 jaar geen kinderen konden krijgen.

Ik zeg niet dat het alleen gaat om vrouwen die lang geen kinderen kunnen krijgen. Waar zie je dat staan?

En hou toch eens op over ‘goed doordacht’. Over zwanger worden van een potje ouderwets rampetampen hoeft minder nagedacht te worden. En worden kinderen van niet-donorkinderen altijd liefdevol opgevoed? Je slaat echt compleet door TO.

En je blijft maar doorgaan over ‘makkelijk zaadjes regelen’ terwijl hier in jouw geval helemaal geen sprake van was. Waarom is het zo moeilijk voor jou om te accepteren en toe te geven dat jouw ouders heel graag kinderen wilden, dat ze daar moeite voor hebben gedaan en dat jij dus heel gewenst was?

Solomio maandag 29 januari 2024 om 08:03

Maar bottom line blijft dat je heel erg gewenst was.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Lila-Linda maandag 29 januari 2024 om 08:07

Solomio schreef: ↑
29-01-2024 07:50
Wie beweert toch dat een donorkind meer gewenst is dan een niet donorkind.
Haal dat idee nou toch es uit je hoofd, want niemand beweert dat.

dat heb ik wel gezegd hoor

en ik denk ook dat het zo is, dat gemiddeld genomen, donorkinderen gewenster zijn ontstaan dan niet-donor kinderen
Omdat onder de niet-donor kinderen veel meer ongelukjes zitten

Solomio maandag 29 januari 2024 om 08:30

Lila-Linda schreef: ↑
29-01-2024 08:07
dat heb ik wel gezegd hoor

en ik denk ook dat het zo is, dat gemiddeld genomen, donorkinderen gewenster zijn ontstaan dan niet-donor kinderen
Omdat onder de niet-donor kinderen veel meer ongelukjes zitten

Gemiddeld genomen ja, omdat ik aanneem dat er onder donorkinderen geen enkel ongewenst kind is.
Maar op individueel niveau zijn gelukkig de meeste niet-donorkinderen net zo gewenst als donorkinderen.

@TO: ik krijg de indruk dat je het gevoel hebt dat je tweede keus bent, want liever hadden je ouders een biologisch eigen kind gehad.

Mijn eerste twee kinderen zijn overleden, waarna ik nog twee kinderen heb gekregen die nu in de 20 zijn.
Waren mijn eerste twee kinderen niet overleden, dan zou ik mijn huidige levende kinderen niet gehad hebben.
Die zouden zich dus ook zomaar tweede keus kunnen voelen.
Of ze kunnen zich realiseren dat ze juist extra welkom waren.
Hoe je het ervaart is op z'n minst deels een keuze.

Jij kiest ervoor om in de boze verwijt-modus te blijven. Dat zal je ongetwijfeld iets opleveren.
Maar je kunt ook een andere keus maken, waar je zeker weten gelukkiger van wordt.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Baggal maandag 29 januari 2024 om 08:38

Niet alles gelezen, dus wellicht mosterd, maar hoe is de relatie met je ouders geweest nadat je het wist? Ik ken iemand die er ook bij toeval achter kwam: een broer en een zus. De broer heeft het er erg moeilijk mee. De zus niet zo en begrijpt de overwegingen om het destijds niet te vertellen ook.
Ik heb een IVF kind dat genetisch van ons is, maar we hebben destijds ook donormateriaal aangeschaft als onze laatste ronde niet zou lukken. Als we daar daadwerkelijk gebruik van hadden gemaakt werd ons met klem geadviseerd dat vrij snel aan het eventuele kind te vertellen zodat het onderdeel zou zijn van hun zijn. Wat dat betreft zijn de tijden ook veranderd. Onze dochter weet ook dat ze een IVF kindje is.

A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

apiejapie maandag 29 januari 2024 om 08:43

Bamboetafeltje schreef: ↑
29-01-2024 07:48
Voor mijn ouders was het beeld kinderloos achterblijven erg. Maar ook de optie om zwanger te raken van een onbekende man vonden ze erg. Ze hebben nooit staan juichen om deze optie er zat voor hun wel echt een heel naar gevoel bij. Definitief geen kind van mijn vader. En het was zeker niet zo dat een donorkind voor hun gewenster aanvoelde dan een kind van hun samen. Het was voor hun echt kiezen uit twee scenario's die ze allebei niet wilden. Toch voor de donorkinderen gegaan want kinderloos achterblijven voelde nog erger. Maar met name mijn moeder heeft hier altijd verdriet over gehouden en had dolgraag gewild dat ze kinderen van mijn vader had gekregen.

Maar hier omschrijf je toch precies dat de liefde voor jou groter is dan de manier van zwanger worden? Wat vind je er erg aan dat ze verdriet bleef houden om het samen met je vader zwanger te worden? Heb je wel eens onbevooroordeeld geluisterd naar je ouders? En ze wel eens gevraagd waar de pijn zit bij je ouders/moeder? Misschien gaat het verdriet helemaal niet om 50%dna van een onbekende, maar het verdriet van niet 100%dna van je hen samen. Maar het kan ook zijn dat je moeder het traject als traumatisch ervaren heeft. Het door de achterdeur moeten, je mond moeten houden, druk van de samenleving, kan zoveel schaamte opleveren (wat ik overigens totaal onnodig vind maar wel begrijp); het kan erg traumatisch zijn. En misschien vindt je moeder DAT wel heel erg en had ze dat zo graag anders gewild. Maar dat wil niet zeggen dat ze ook maar 1% anders aan jou had gewild. Misschien gaat haar verdriet om het traject op zich, niet om wie jij bent.
Maar ga alsjeblieft op een onbevooroordeelde manier het gesprek met ze aan. Toon begrip, geef liefde, luister. Misschien kom je tot nieuwe ontdekkingen. Maar dan echt echt echt je vooroordelen zoals je die hier uit, thuislaten.

Baggal maandag 29 januari 2024 om 09:17

apiejapie schreef: ↑
29-01-2024 08:43
Maar hier omschrijf je toch precies dat de liefde voor jou groter is dan de manier van zwanger worden? Wat vind je er erg aan dat ze verdriet bleef houden om het samen met je vader zwanger te worden? Heb je wel eens onbevooroordeeld geluisterd naar je ouders? En ze wel eens gevraagd waar de pijn zit bij je ouders/moeder? Misschien gaat het verdriet helemaal niet om 50%dna van een onbekende, maar het verdriet van niet 100%dna van je hen samen. Maar het kan ook zijn dat je moeder het traject als traumatisch ervaren heeft. Het door de achterdeur moeten, je mond moeten houden, druk van de samenleving, kan zoveel schaamte opleveren (wat ik overigens totaal onnodig vind maar wel begrijp); het kan erg traumatisch zijn. En misschien vindt je moeder DAT wel heel erg en had ze dat zo graag anders gewild. Maar dat wil niet zeggen dat ze ook maar 1% anders aan jou had gewild. Misschien gaat haar verdriet om het traject op zich, niet om wie jij bent.
Maar ga alsjeblieft op een onbevooroordeelde manier het gesprek met ze aan. Toon begrip, geef liefde, luister. Misschien kom je tot nieuwe ontdekkingen. Maar dan echt echt echt je vooroordelen zoals je die hier uit, thuislaten.

Dit. Zoals ik in mijn eerdere post aangaf hebben mijn man en ik een tijd aan de andere kant gestaan: die van jouw ouders. En donorzaad (man was verminderd vruchtbaar) was geen optie A. Natuurlijk als je het voor het kiezen hebt is een genetisch “eigen” kind de optie die door bijna, zo niet alle, stellen. Dat gezegd hebbende: wij wilden een kind opvoeden en voor adoptie kwamen wij niet in aanmerking (althans dat bleek heel lastig). Als onze laatste IVF ronde niet geleid had tot onze dochter, hadden wij voor een volgende ronde de helft van mijn eicellen laten bevruchten met donorzaad en de andere helft met dat van mijn man om te bekijken of dat een verschil zou maken in embryo kwaliteit. Ik had een eventueel donor kindje zeker niet als minder gezien. Wij zagen donorzaad als een bouwsteen dat ons mogelijk in staat zou stellen samen ouders te worden.
Als ik er bij wijze van spreken morgen achter zou komen dat er in het IVF lab een foutje zou zijn gemaakt (en daar hebben we het gedurende de zwangerschap weleens over gehad) had ik dat kindje dolgraag willen verwelkomen. Het heeft niets met de liefde voor je kind te maken, integendeel. Verminderd vruchtbaar zijn en heel graag ouders willen worden is heel erg lastig en jouw ouders hebben een afweging gemaakt en gemeend dat donormateriaal een oplossing zou zijn. En ik hoop dat jij blij bent met je leven dat je ouders jou met een beetje hulp van een onbekende derde hebben kunnen geven.

A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

Bamboetafeltje maandag 29 januari 2024 om 13:17

Baggal schreef: ↑
29-01-2024 09:17
Dit. Zoals ik in mijn eerdere post aangaf hebben mijn man en ik een tijd aan de andere kant gestaan: die van jouw ouders. En donorzaad (man was verminderd vruchtbaar) was geen optie A. Natuurlijk als je het voor het kiezen hebt is een genetisch “eigen” kind de optie die door bijna, zo niet alle, stellen. Dat gezegd hebbende: wij wilden een kind opvoeden en voor adoptie kwamen wij niet in aanmerking (althans dat bleek heel lastig). Als onze laatste IVF ronde niet geleid had tot onze dochter, hadden wij voor een volgende ronde de helft van mijn eicellen laten bevruchten met donorzaad en de andere helft met dat van mijn man om te bekijken of dat een verschil zou maken in embryo kwaliteit. Ik had een eventueel donor kindje zeker niet als minder gezien. Wij zagen donorzaad als een bouwsteen dat ons mogelijk in staat zou stellen samen ouders te worden.
Als ik er bij wijze van spreken morgen achter zou komen dat er in het IVF lab een foutje zou zijn gemaakt (en daar hebben we het gedurende de zwangerschap weleens over gehad) had ik dat kindje dolgraag willen verwelkomen. Het heeft niets met de liefde voor je kind te maken, integendeel. Verminderd vruchtbaar zijn en heel graag ouders willen worden is heel erg lastig en jouw ouders hebben een afweging gemaakt en gemeend dat donormateriaal een oplossing zou zijn. En ik hoop dat jij blij bent met je leven dat je ouders jou met een beetje hulp van een onbekende derde hebben kunnen geven.

Een paar vragen

- Als een zaadcel puur ern bouwsteen is zonder waarde waarom dan uberhaupt nog proberen met het zaad van je man?
- hoe had je het gevonden als de embryo's met het zaad van je man per ongeluk bij andere vrouwen was ingebracht en daar bijvoorbeeld 3 kinderen uit waren gekomen en jullie hadden een embryo met het donorzaad gekregen. Of nog voor de bevruchting, dat joyw eicellen met het zaad van een andere man waren bevrucht en bij een andere vrouw was ingebracht. Ik neem aan dat dat dan ook geen enkele waarde zou hebben? Dat er dan kinderen zouden rondlopen die volledig genetisch van jouw partner en jou zouden zijn of alleen van jou of je partner met een ander en jullie een kind via donorzaad? Immers we hebben het puur over wat bouwstenen zonder enige waarde?

Lila-Linda maandag 29 januari 2024 om 13:29

Bamboetafeltje schreef: ↑
29-01-2024 13:17
Een paar vragen

- Als een zaadcel puur ern bouwsteen is zonder waarde waarom dan uberhaupt nog proberen met het zaad van je man?
- hoe had je het gevonden als de embryo's met het zaad van je man per ongeluk bij andere vrouwen was ingebracht en daar bijvoorbeeld 3 kinderen uit waren gekomen en jullie hadden een embryo met het donorzaad gekregen. Of nog voor de bevruchting, dat joyw eicellen met het zaad van een andere man waren bevrucht en bij een andere vrouw was ingebracht. Ik neem aan dat dat dan ook geen enkele waarde zou hebben? Dat er dan kinderen zouden rondlopen die volledig genetisch van jouw partner en jou zouden zijn of alleen van jou of je partner met een ander en jullie een kind via donorzaad? Immers we hebben het puur over wat bouwstenen zonder enige waarde?

deze poster had ook willen adopteren, dus ik denk dat je opmerkingen slaan als een
Tang op een varken?
Kut op Dirk?
ik noem eens wat mogelijkheden

Bamboetafeltje maandag 29 januari 2024 om 13:33

Lila-Linda schreef: ↑
29-01-2024 13:29
deze poster had ook willen adopteren, dus ik denk dat je opmerkingen slaan als een
Tang op een varken?
Kut op Dirk?
ik noem eens wat mogelijkheden

Adopteren is heel wat anders dan dat er een andere vrouw zwanger raakt van het zaad van je man door een fout van het lab. Of dat er een andere vrouw de complete embryo van jou en je partner krijgt.

Poppy maandag 29 januari 2024 om 13:40

Je doet echt geen enkele moeite om je ook maar enigszins in te leven in ongewenst kinderlozen die voor de eventuele keuze voor een donor hebben gestaan hè TO?

Schijnbaar had jij liever gehad dat jouw ouders ongewenst kinderloos waren gebleven en dat jij niet was geboren. En dan waren jouw kinderen er dus ook niet geweest. Dat is jouw gevoel en dat mag er zijn en dat is heel vervelend voor je.

Nogmaals, zoek de juiste professionele hulp! En dat is dus niet bij iemand die jouw boosheid en frustratie alleen maar loopt te voeden.

Bamboetafeltje maandag 29 januari 2024 om 13:51

Ik probeer juist te begrijpen hoe er gedacht wordt. Als een zaadcel alleen een onbenullig bouwsteentje is, waarom zou het erg zijn als zaad tijdens ivf behandelingen verwisseld wordt? Of sporen niet veel meer vrouwen hun man aan kinderloze stellen te helpen een kind te krijgen door te doneren. Immers er is een tekort aan zaad. Waarschijnlijk omdat die vrouwen in DIE situaties zaad niet als iets kleins onbenulligs zien. Bouwsteentjes die nodig zijn om andere mensen aan een kind te helpen. Dan is het opeens wel DNA etc.

Reisverslaafde maandag 29 januari 2024 om 13:54

Bamboetafeltje schreef: ↑
29-01-2024 07:48
Voor mijn ouders was het beeld kinderloos achterblijven erg. Maar ook de optie om zwanger te raken van een onbekende man vonden ze erg. Ze hebben nooit staan juichen om deze optie er zat voor hun wel echt een heel naar gevoel bij. Definitief geen kind van mijn vader. En het was zeker niet zo dat een donorkind voor hun gewenster aanvoelde dan een kind van hun samen. Het was voor hun echt kiezen uit twee scenario's die ze allebei niet wilden. Toch voor de donorkinderen gegaan want kinderloos achterblijven voelde nog erger. Maar met name mijn moeder heeft hier altijd verdriet over gehouden en had dolgraag gewild dat ze kinderen van mijn vader had gekregen.

DIT is waarom jij je niet gewenst voelt. Daarom blijf je ook zo doorgaan over dat wel/niet gewenst.
Eerste keus zal altijd zijn een kind van de ouders samen. Kan dat niet, dan is een donor het alternatief. Jij voelt je volgens mij hierdoor 2e keus en daarmee ongewenst. Vind ik heel erg voor je.

Maar PRAAT hierover met je ouders! PRAAT hierover met een psycholoog (een andere die je nu hebt). Doe samen met je ouders gesprekken bij de psycholoog om elkaar beter te begrijpen. Je hebt dit bij lange na nog niet verwerkt.

Bamboetafeltje maandag 29 januari 2024 om 14:00

Reisverslaafde schreef: ↑
29-01-2024 13:54
DIT is waarom jij je niet gewenst voelt. Daarom blijf je ook zo doorgaan over dat wel/niet gewenst.
Eerste keus zal altijd zijn een kind van de ouders samen. Kan dat niet, dan is een donor het alternatief. Jij voelt je volgens mij hierdoor 2e keus en daarmee ongewenst. Vind ik heel erg voor je.

Maar PRAAT hierover met je ouders! PRAAT hierover met een psycholoog (een andere die je nu hebt). Doe samen met je ouders gesprekken bij de psycholoog om elkaar beter te begrijpen. Je hebt dit bij lange na nog niet verwerkt.

Maar waarom is donorzaad een tweede keus als een zaadcel niks voorstelt? Ik heb een orgineel filmpje gezien van een jonge meid die in de jaren 70 letterlijk zei waarom zou ik me druk maken om iets wat je niet kan zien?

Mariejan maandag 29 januari 2024 om 14:02

Bamboetafeltje schreef: ↑
29-01-2024 13:51
Ik probeer juist te begrijpen hoe er gedacht wordt. Als een zaadcel alleen een onbenullig bouwsteentje is, waarom zou het erg zijn als zaad tijdens ivf behandelingen verwisseld wordt? Of sporen niet veel meer vrouwen hun man aan kinderloze stellen te helpen een kind te krijgen door te doneren. Immers er is een tekort aan zaad. Waarschijnlijk omdat die vrouwen in DIE situaties zaad niet als iets kleins onbenulligs zien. Bouwsteentjes die nodig zijn om andere mensen aan een kind te helpen. Dan is het opeens wel DNA etc.

Als je iets wilt leren begrijpen kan je beter open vragen stellen. In plaats van vragen met een (ver)oordeel er in.

Bijvoorbeeld: hoe zie jij het dan als je donorzaad gebruikt? Hoe voelt dat voor jou? Wat is de waarde daarvan voor jou, je partner en je kind?

Lila-Linda maandag 29 januari 2024 om 14:02

Bamboetafeltje schreef: ↑
29-01-2024 14:00
Maar waarom is donorzaad een tweede keus als een zaadcel niks voorstelt? Ik heb een orgineel filmpje gezien van een jonge meid die in de jaren 70 letterlijk zei waarom zou ik me druk maken om iets wat je niet kan zien?

N=1

Bamboetafeltje maandag 29 januari 2024 om 14:04

Ok.

Voor de vrouwen die zeggen dat een zaadcel een bouwsteentje is.

Hoe zouden jullie het vinden als zaadcellen tijdens een ivf behandeling verwisseld zouden worden?

Lila-Linda maandag 29 januari 2024 om 14:08

Bamboetafeltje schreef: ↑
29-01-2024 14:04
Ok.

Voor de vrouwen die zeggen dat een zaadcel een bouwsteentje is.

Hoe zouden jullie het vinden als zaadcellen tijdens een ivf behandeling verwisseld zouden worden?

als ik dat wist, en het me gevraagd werd, vind ik dat prima
mijn lichaam, mijn keus

stiekem verwisselen is niet oke, maar je krijgt ook niet stiekem een donor-kind

Bamboetafeltje maandag 29 januari 2024 om 14:10

Lila-Linda schreef: ↑
29-01-2024 14:08
als ik dat wist, en het me gevraagd werd, vind ik dat prima
mijn lichaam, mijn keus

stiekem verwisselen is niet oke, maar je krijgt ook niet stiekem een donor-kind

Het gaat om per ongeluk verwisselen.

Actieve topics