Hellp-syndroom bij de eerste. Bang voor nr. 2.

Voyager, ik kreeg na mijn keizersnede te horen dat ik 6 maanden niet zwanger mocht worden. Vond dat al gek, want ik hoor van iedereen een jaar.....

Niet dat ik weer zwanger wil worden zo snel, maar vraag me wel af hoe dat zit.



En het is wél belangrijk dat je je bloeddruk laat controleren voordat je weer zwanger wordt. Een pauze is niet nodig idd, maar een goede bloeddruk wel.



Heb ik ook laten doen, alleen zei de huisarts bij mij dat mijn bloeddruk prima was. 120-80. Maar in het ziekenhuis kreeg ik te horen dat dat eigenlijk wel erg hoog is voor iemand van mijn leeftijd.

Ik ben met 37 weken en 2 dagen zwangerschap van mijn tweeling opgenomen met HELLP. Steeds een goede bloeddruk gehad en op het moment van opname was mijn bloeddruk 180/120. Leverwaarden en gehalte rode bloedplaatjes daalde met sprongen en uiteindelijk is besloten tot een spoedkeizersnede onder narcose. Ik was zo slap als een vaatdoek en achteraf hoorde ik dat het maar goed was dat ik me op dat moment niet realiseerde hoe kritiek mijn toestand was. Met dat alles nog in mijn achterhoofd kan ik me je ongerustheid heel goed voorstellen. Maar toch, als je zo'n sterke wens hebt voor een tweede zou ik gewoon de sprong wagen. Je zult op controle moeten bij een gynaecoloog in plaats van bij een verloskundige, voor zover ik weet wordt je goed in de gaten gehouden als je een dergelijke voorgeschiedenis hebt. Mij werd ook verteld dat bij een eventuele volgende zwangerschap de kans op herhaling klein was, en dat áls 'ie zich voordeed, dat op een later moment zou zijn dan bij de eerste zwangerschap. Natuurlijk heb je altijd uitzonderingen die de regel bevestigen, maar ik zou er niet vanuit gaan dat jij zo'n uitzondering bent. Vertrouw op de gynaecoloog en luister naar je eigen lichaam, dan kom je al een heel eind met je zwangerschap.

Eowynn_ schreef op 09 januari 2008 @ 09:30:



En het is wél belangrijk dat je je bloeddruk laat controleren voordat je weer zwanger wordt. Een pauze is niet nodig idd, maar een goede bloeddruk wel.

Helaas is mijn bloeddruk na mijn zwangerschap nooit meer omlaag gegaan. Ik slik nog steeds medicijnen. (nu anderhalf jaar geleden was de geboorte). Een paar maanden geleden ben ik weer overgestapt op de methyldopa omdat je die met een zwangerschap wel mag slikken. Ik sta dus onder controle voor mijn bloeddruk.



Het rare is is dat het echt per arts verschilt. Mijn gynaecoloog van toen zei een jaar, maar een collega van hem zei een tijdje later dat het een half jaar was. Ik denk dat je gewoon het beste een jaar kunt aanhouden, i.v.m uitscheuring van het litteken.

dropje schreef op 09 januari 2008 @ 09:50:

en achteraf hoorde ik dat het maar goed was dat ik me op dat moment niet realiseerde hoe kritiek mijn toestand was. .

Dat hoor je zo vaak! Bijna niemand heeft door hoe kritiek het is. Achteraf hoorde ik ook dat het echt kantjeboord was voor mijn dochter en mij. En dat hebben ze me toen ook wel verteld, maar dat drong totaal niet tot me door. Gek is dat he!

Dta had ik ook, zag zwaar geel, was misselijk, vreselijke hoofdpijn. Het vocht dat ik vasthield tijdens de laatste weken van mijn zwangerschap waren en ebetje weg maar nog was ik vreselijk dik van het vocht (had gewoon klompvoeten). De opa van mijn man lag op sterven en de dokter vertelde hem dat hij mij dit niet mocht vertellen omdat het zo slecht ging. Zelf had ik inderdaad niet in de gaten hoe slecht het met me ging totdat ik bij de nacontrole bij de gyne moest komen en zij uitlegde wat ik precies had gehad.

Hallo Meiden,



Ik zit zelf ook met hetzelfde probleem, ik heb een hoge bloeddruk en was tijdens zwangerschap constant onder controle bij gyneacoloog, slikte medicatie en daarmee was onderdruk constant 90/95, ik heb normaal ook85/ 90 als onderdruk,de beste man ging op vakantie en ik kreeg een vervanger, die heel bezorgd deed en me met 39 weken wilde opnemen, ik voelde me kiplekker, urine was goed maar bloeddruk was 130/95, ik kon zeggen wat ik wilde maar werd toch opgenomen, omdat ik nogal een paniekerig typje ben, werd mijn bloeddruk steeds hoger toen ik opgenomen was, ik kreeg ook die magnesium sulfide toegediend en toen werd ik harstikke ziek, ik zag dubbel, leek wel of mijn bloed kookte en voelde me ontzettend ziek, de volgende ochtend kon ik niet goed meer zien, toen was er pas echt paniek, mijn bloeddruk werd steeds hoger omdat ik in de stress raakte, ik dacht gewoon het gaat mis, ik vroeg ook gaat het wel goed, en dan werd er gezegd we doen ons best voor jou en je kindje, klonk mij niet erg positief in mijn oren, ik werd steeds zieker en zieker, op zondagochtend kon ik mijn kaken niet meer goed bewegen dus kon ik niet eten, toen hebben ze me van die magnesium afgehaald en ik ging me steeds beter voelen, aan het einde van de dag voelde ik me weer kiplekker en de volgene ochtend ben ik ingeleid en bevallen, er is mij nooit verteld wat er nou precies gaande was met mij, ik heb erom gevraagd maar geen duidelijk antwoord gekregen. Ik durf hierdoor ook niet goed aan een 2e kindje te beginnen.



Liefs, Fleur

Fleur allereers wat eng dat je dat hebt meegemaakt. Hebben ze bij jou geen bloed geprikt? Je schrijft dat in je urine niks te zien was en alleen je bloeddruk hoog was. Bij mijn was vanaf het moment dat mijn bloeddruk omhoog strengere contole bij de VK. Elke keer urine inleveren en bloedprikken. Ik vind het nogal vreemd dat ze jou bij alleen een hoge bloeddruk de magnesium hebben gegeven zeker omdat je schrijft dat jouw bloeddruk normaal ookal hoog is. Ik had aan het eind van mijn zwangerschap ook een bloeddruk van 135/95 (toen ik niet zwangerwas had ik een normale bloeddruk) en daardoor hebben ze de bevalling willen inleiden.

Ha esther,



Mijn eigen gyneacoloog maakte zich nergens zorgen over en was heel relaxed, en ik moest ook elke week urine inleveren, en bloed laten prikken en regelmatig een echo maar die was 1,5 week weg en toen kreeg ik die andere man, en die besloot dit.



Er was wel iets te zien aan het bloed dat iets een beetje verhoogd was, weet niet meer wat, en ik was wel wat dikker in gezicht en opgezette voeten enzo, maar doordat ik van dat infuus af ben gehaald en opknapte en daarna mijn bloeddruk ook gewoon stabiel was(omdat ik ook dolgelukkig was dat ik van infuus afging en daardoor weer rustiger was) ging het ineens goed met me en dan denk ik, wat had ik nou, had ik wel Hellp of was er gewoon niks met me aan de hand? en wat je zegt als je een normale bloeddruk hebt en hij is ineens veel hoger is het natuurlijk wel ernstig.

Fleur, dat klinkt als bijwerkingen van de magnesium. Ik had het ook, en het voelde echt alsof je bloed kookt idd. Ik kreeg het er heel warm van, knallende koppijn, moest er steeds van overgeven. Volgens de artsen kwam dat door de magnesium, maar zou het zonder nog erger zijn.



Overigens kan het best dat je je weer beter gaat voelen bij HELLP. Ik ben 1 dag héél ziek geweest, de volgende dag ging het eigenlijk wel goed, ben weer even uit bed geweest met katheter, infusen en al, zelf gedouched en gewoon gegeten. Voelde me naar omstandigheden prima. 's Avonds ging het weer mis en de volgende ochtend kreeg ik een keizersnede. Hoe je je voelt wil niet altijd iets zeggen. Of je HELLP hebt of niet is alleen te zien aan je bloeduitslagen.



Je kunt alsnog de gynaecoloog bellen om te vragen wat er nou aan de hand was. Lijkt me nogal vreemd dat je geen duidelijk antwoord kreeg.

Bij mijn eerste zwangerschap heb ik HELLP gekregen met 37,5. Ik ben toen opgenomen in het ziekenhuis en uiteindelijk ingeleid 2 dagen later. Mijn onderdruk was toen 120 en ik kreeg 2 bolussen magnesium omdat mijn bloeddruk maar bleef stijgen. Uiteindelijk ondanks de medicatie was mijn bloeddruk dus 200/125. Tijdens de bevalling ben ik ook weggevallen en mijn dochter 's hartslag zakte weg. Toen in paniek kind er met knip en vacuüm uitgehaald en gekke was dat gelijk mijn bloeddruk die nacht daalde naar redelijk normale waarden van 160/90. Helaas is de volgende dag bloeddruk weer gaan stijgen de volgende dag ondanks het feit dat ik bevallen was. Hierdoor heb ik een weekje in het ziekenhuis moeten blijven en inderdaad constant aan de magnesium. Vaag spul en ik zag constant wazig en dubbel daardoor. Dochter heeft even aan zuurstof gelegen en dankzij geruk en getrek met vacuüm zag ze echt helemaal geel. Doordat ze de bilirubine niet kon afbreken moest zij onder de blauwe lamp, dus samen moesten we een weekje blijven.



Bij mij heeft het een jaar geduurd voordat ik eindelijk op mijn eigen bloeddruk zat (120/65) aangezien ik maar met die onderdruk bleef hangen op 85. Maar mij werd verzekerd dat het bij nummer twee de kans kleiner zou zijn en vaak zou het later in de zwangerschap voorkomen. Bij zwangerschap 2 (net geen 2 jaar later) bij de gyn gelopen en op eigen verzoek terug naar de VK. Maar met 33 weken moest ik terug naar de gyn omdat mijn bloeddruk dus weer opliep. Het bleef maar schommelen tussen de 90-100, dus uiteindelijk ben ik ingeleid met 38.5. (ik heb het zelf weten te rekken van 37 weken naar 38.5) Wederom ging mijn bloeddruk na de bevalling weer omhoog en moest ik een paar dagen in het ZH blijven. Met bloeddrukverlagende middelen naar huis gestuurd met een onderdruk van 110 (!). Maar alles is gelukkig weer goed gekomen en mijn bloeddruk is weer keurig. Wel heeft de gynaecoloog aangegeven dat het hem niet zo verstandig zou lijken om voor nummer 3 te gaan.



Fleurtje78, mij werd verteld dat als je al een hoge bloeddruk hebt, dat het gewoon inherent aan jouw gezondheid ligt en dat het door de zwangerschap kan verergeren. Dat wordt goed gemonitord aangezien het de groei van je kindje kan belemmeren en natuurlijk niet te hoog moet oplopen vanwege gezondheidsrisico's voor de moeder. Maar het beginpunt van jouw bloeddruk is dan een ijkpunt want als je al met 85/90 begint, is dat natuurlijk heel anders als dat je van onderdruk 70 naar boven de 100 schiet. Als risico grens staat op 95, dus vandaar dat ze jou onder controle hebben gezet bij de gyn. Je kunt het toch even navragen bij je gyn waarom ze jou magnesium hebben gegeven en of jij eclampsie hebt gehad?

O ja, wat ik herken van het magnesium was dat ze toen die bolus inspoten, dat ik echt een hete golf door mijn lijf voelde gaan. Gelijk daarna moest ik ook overgeven. Herkent iemand dit?