Kinderen
alle pijlers
Help! Kinderhysterie
zondag 30 september 2007 om 05:09
Toen Grote Nijn 3,5 was, heeft ze een periode gehad waar ze een paar keer een hysterische bui had waar de wilde honden geen brood van lusten. Papa Pluis en ik waren wanhopig. We hebben haar wel es met kleren en al onder de kouwe douche gezet, om af te koelen. Dat hielp meestal niet, maar voor onszelf was het wel goed, om af te kunnen reageren.
Nu zijn we net verhuisd naar een nieuw land, nieuwe school, alles is hier in het Engels, kortom, erg stressvol voor de kinderen. Grote Nijn zegt het allemaal heel leuk te vinden, maar ik weet dat het toch allemaal wat moeite kost.
Ik hou er dus rekening mee dat ze af en toe wat extra vervelend zijn. En dat zijn ze ook. Maar Grote Nijn heeft nu toch al weer een paar keer zo n hysterische bui gehad, niet te kort.
Vanavond bijvoorbeeld. We hadden 2 kinderfeestjes gehad, niks geen hectisch gedoe, daarna nog even buiten spelen met de buurkinderen, allemaal haske leuk. Op een gegeven moment zegt PP tegen haar; okee, en nu naar huis, in bad en slapen.
en toen was de boot aan. Gillen, smeken of ze nog buiten mocht blijven, nee dus, huilen, deuren slaan, etc etc. PP heeft alles geprobeerd, lief doen, geduldig (want dat is ie!), boos worden, en dus uiteindelijk...onder de kouwe douche.
Nou, daarna heeft het al met al nog zeker een half uur geduurd voordat ie dr kalm had. Ik was ondertussen met de kleintjes bezig (voor het geval dat iemand zich afvraagt wat mijn rol in het verhaal is).
Kortom, een drama. Herkent iemand dit soort gedrag? Wat doe jij om je kind een beetje tot bedaren te brengen? Oja, ze is bijna 7 jaar.
Nu zijn we net verhuisd naar een nieuw land, nieuwe school, alles is hier in het Engels, kortom, erg stressvol voor de kinderen. Grote Nijn zegt het allemaal heel leuk te vinden, maar ik weet dat het toch allemaal wat moeite kost.
Ik hou er dus rekening mee dat ze af en toe wat extra vervelend zijn. En dat zijn ze ook. Maar Grote Nijn heeft nu toch al weer een paar keer zo n hysterische bui gehad, niet te kort.
Vanavond bijvoorbeeld. We hadden 2 kinderfeestjes gehad, niks geen hectisch gedoe, daarna nog even buiten spelen met de buurkinderen, allemaal haske leuk. Op een gegeven moment zegt PP tegen haar; okee, en nu naar huis, in bad en slapen.
en toen was de boot aan. Gillen, smeken of ze nog buiten mocht blijven, nee dus, huilen, deuren slaan, etc etc. PP heeft alles geprobeerd, lief doen, geduldig (want dat is ie!), boos worden, en dus uiteindelijk...onder de kouwe douche.
Nou, daarna heeft het al met al nog zeker een half uur geduurd voordat ie dr kalm had. Ik was ondertussen met de kleintjes bezig (voor het geval dat iemand zich afvraagt wat mijn rol in het verhaal is).
Kortom, een drama. Herkent iemand dit soort gedrag? Wat doe jij om je kind een beetje tot bedaren te brengen? Oja, ze is bijna 7 jaar.
anoniem_10101 wijzigde dit bericht op 30-09-2007 05:12
Reden: even leeftijd vermeld.
Reden: even leeftijd vermeld.
% gewijzigd
zondag 30 september 2007 om 14:08
Koude douche, dat werkte bij mijn zusje ook altijd prima! Die kon ook zo hysterisch worden. Is toch het karakter hoor, doe je niks aan.
En ze heeft er niks aan overgehouden, want nu afgestudeerd, succesvol, etc.
Oh, en er werd echt nooit geslagen bij ons thuis. Die kouwe douche was gewoon letterlijk 'afkoelen' (met kleren aan).
En ze heeft er niks aan overgehouden, want nu afgestudeerd, succesvol, etc.
Oh, en er werd echt nooit geslagen bij ons thuis. Die kouwe douche was gewoon letterlijk 'afkoelen' (met kleren aan).
zondag 30 september 2007 om 14:25
Nou, het lijkt me eerder slim om te voorkomen dat er 's nachts geflipt wordt. De nacht moet in de eerste plaats rustig en veilig zijn, lijkt mij, en aangezien het flippen zelf ook al redelijk bedreigend is volgens mij helpt het vast niet dat je er ook nog eens een boze moeder die je onder een koude douche smijt overheen krijgt. Doodeng.
Am Yisrael Chai!
zondag 30 september 2007 om 14:50
Natuurlijk zet je een bang kind niet onder de douche! Volgens mij heb jij hier wel een heel raar beeld over. De bedoeling van onder de douche zetten is dat je een boos kind, dat helemaal doordraaft omdat het zijn zin niet krijgt (en zelf niet in staat is uit die bui te komen) af te koelen. Kinderen die bang zijn 's nachts die troost je.
zondag 30 september 2007 om 14:59
Ik heb inderdaad een erg raar beeld bij een kind onder de douche zetten.
Je verliest de controle over je kind en vooral over jezelf.
Net als het slaan van een kind je bent dan de controle over jezelf kwijt.
Ik zou zeggen ga eens praten met mensen op school of consultatiebureau wat je wel kan doen, en dan vooral over hoe je een driftbui kan voorkomen.
En geloof me, ik heb zelf echt niet het makkelijkste kind. Hij heeft een stoornis in het autistisch spectrum.
Je verliest de controle over je kind en vooral over jezelf.
Net als het slaan van een kind je bent dan de controle over jezelf kwijt.
Ik zou zeggen ga eens praten met mensen op school of consultatiebureau wat je wel kan doen, en dan vooral over hoe je een driftbui kan voorkomen.
En geloof me, ik heb zelf echt niet het makkelijkste kind. Hij heeft een stoornis in het autistisch spectrum.
zondag 30 september 2007 om 15:04
Uiteraard probeer je flippen te voorkomen. Dag en nacht.
Gelukkig heb ik maar één keer nachtelijk flippen meegemaakt. Ze slapen altijd prima hier, dus de kans dat we 's nachts een conflict krijgen waarbij een kind hysterisch wordt is nihil. Die ene keer is alweer jaren geleden, de oudste wilde idioot vroeg (ik geloof om een uur of vier) opstaan om tv te kijken. En dat vond ik niet goed. Hij heeft de buren wakker geschreeuwd en bleef maar naar onze kamer komen en met de deuren smijten. Dat heeft ruim een uur geduurd. Toen besloot hij met de lego te gaan spelen. Ik was zo moe dat ik dat toen maar goed vond. Met als gevolg dat ik de rest van de dag met een vermoeid en prikkelbaar kind zat.
zondag 30 september 2007 om 15:15
Mee eens, bepaald gedrag valt niet te negeren. Ik denk dat als een kind zó door het lint gaat het ook niet meer echt doorheeft wat het doet. En ze kunnen er in blijven hangen. Hysterische mensen krijgen wel eens een klap in het gezicht om ze 'eruit' te halen. Voor een kind lijkt me dat niet zo geschikt maar de bedoeling is een schrikreactie zodat het uit die hysterische bui komt. Een paar seconden onder de koude douche lijkt me dan niet zo erg hoor.
Het is veel zieliger als een kind niet uit zo'n bui lijkt te kunnen komen.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
zondag 30 september 2007 om 15:18
Hier een kind met een autistische stoornis (en nee, niet doordat het in de mode is :-)) maar nog nooit een koude douche gebruikt. Ik vind het een barbaars middel! Hoe zou jij het zelf vinden, om opeens zo'n enorme lijfelijke schrik en kou te ervaren? En dan ook nog met je kleren aan, zodat je die kletsnat moet uittrekken.. Dat van dat ene kopje water vind ik nog wel kunnen, het schrikeffect is hetzelfde maar het gebaar is wel wat subtieler.
Maar allereerst; kinderen zijn voorspelbaar! Driftbuien (die uitgroeien tot hysterie) komen toch niet uit de lucht vallen?? In het stuk van Nijn; een moe kind, dat twee (2!) kinderfeestjes achter de rug heeft (en misschien is daar onderling ook niet alles lekker gegaan tussen de kids, wie zal het zeggen), mag nog even buiten spelen, moet dan opeens (in haar beleving dan he) naar bed. Sowieso is de overgang van dag (actief mogen zijn) naar nacht ("O wee als je nog uit je bed komt! Slapen, Nu!") voor veel kinderen een hele lastige. En zeker nu jouw dochter al veel te verwerken heeft met haar verhuizing naar een ander land en alles wat ze heeft moeten achterlaten, zal dat vooral 's avonds zijn tol eisen; als je moe bent, ga je piekeren. Mijn zoon heeft 's avonds altijd de grootste zorgen (had ik vroeger ook altijd) maar 's ochtends is daar bijna niets van over. Maar goed, ik denk dus dat avonden in het algemeen en zeker voor de dochter van Nijn, het kwetsbaarst zijn. En als het dan ook fout gaat (maar zie je dat dan echt niet aankomen??), vind ik de koude douche echt een heel naar middel.
Wat ik zelf doe bij zoon is uitspreken dat ik weet dat hij -vul maar in- niet leuk vindt, maar dat hij toch moet luisteren en -vul maar in- moet gaan doen. Dus ik toon begrip voor zijn gevoelens maar maak ook duidelijk dat hij toch moet luisteren. En als hij boos wordt, zeg ik dat hij even boos mag zijn en dan weer gewoon moet doen. De boosheid van je kind begrenzen kan echt hoor!
En bottom line; ik ben er echt van overtuigd dat kinderen voorspelbaar zijn en dat je met opvoeden moet zorgen dat ze je net een stap voor bent.
En die andere schrijfster, die schreef over het flippen van haar kinderen 's nachts. Ik ben echt nieuwsgierig wat dan oorzaak en gevolg zijn. Ik zou het zelf in ieder geval lastig vinden, om vanuit rusttoestand, "opeens" hysterisch te worden. Maar sommige kinderen kunnen dat dus hebben?
Maar allereerst; kinderen zijn voorspelbaar! Driftbuien (die uitgroeien tot hysterie) komen toch niet uit de lucht vallen?? In het stuk van Nijn; een moe kind, dat twee (2!) kinderfeestjes achter de rug heeft (en misschien is daar onderling ook niet alles lekker gegaan tussen de kids, wie zal het zeggen), mag nog even buiten spelen, moet dan opeens (in haar beleving dan he) naar bed. Sowieso is de overgang van dag (actief mogen zijn) naar nacht ("O wee als je nog uit je bed komt! Slapen, Nu!") voor veel kinderen een hele lastige. En zeker nu jouw dochter al veel te verwerken heeft met haar verhuizing naar een ander land en alles wat ze heeft moeten achterlaten, zal dat vooral 's avonds zijn tol eisen; als je moe bent, ga je piekeren. Mijn zoon heeft 's avonds altijd de grootste zorgen (had ik vroeger ook altijd) maar 's ochtends is daar bijna niets van over. Maar goed, ik denk dus dat avonden in het algemeen en zeker voor de dochter van Nijn, het kwetsbaarst zijn. En als het dan ook fout gaat (maar zie je dat dan echt niet aankomen??), vind ik de koude douche echt een heel naar middel.
Wat ik zelf doe bij zoon is uitspreken dat ik weet dat hij -vul maar in- niet leuk vindt, maar dat hij toch moet luisteren en -vul maar in- moet gaan doen. Dus ik toon begrip voor zijn gevoelens maar maak ook duidelijk dat hij toch moet luisteren. En als hij boos wordt, zeg ik dat hij even boos mag zijn en dan weer gewoon moet doen. De boosheid van je kind begrenzen kan echt hoor!
En bottom line; ik ben er echt van overtuigd dat kinderen voorspelbaar zijn en dat je met opvoeden moet zorgen dat ze je net een stap voor bent.
En die andere schrijfster, die schreef over het flippen van haar kinderen 's nachts. Ik ben echt nieuwsgierig wat dan oorzaak en gevolg zijn. Ik zou het zelf in ieder geval lastig vinden, om vanuit rusttoestand, "opeens" hysterisch te worden. Maar sommige kinderen kunnen dat dus hebben?
zondag 30 september 2007 om 15:18
zondag 30 september 2007 om 15:36
Nijntje, je schreef dat die koude douche voor dochter in het verleden (ook al) niet het gewenste resultaat had voor haar, maar dat het jullie wel hielp om af te reageren. Dan lijkt het mij simpel; neem zelf zo'n koude douche.
En zorg dat de ouder die het meest uitgerust, is op de moeilijkste momenten je dochter verzorgt. De andere ouder houdt zich afzijdig voor zijn of haar eigen bestwil maar ook omdat het voor je dochter angstaanjagend is om twee grote mensen hun best te zien doen om haar emoties de baas te worden.
Tenslotte, maak duidelijk en overzichtelijk wat er gaat gebeuren op een dag. Kinderen hebben geen tijdsbesef en plotseling naar bed moeten kan voor hen zeer onrechtvaardig lijken, ook al weet jij als ouder dat ze die slaap gewoon nodig hebben. De volgende keer als je terugkomt van het tweede kinderfeestje, zeg je in de auto tegen je dochter dat ze nog een kwartier buiten mag spelen (kookwekkertje mee ofzo) en dat ze dan naar bed moet. Dan weet zij waar ze aan toe is en zal ze beter meewerken omdat het haar niet rauw op het dak valt.
En zorg dat de ouder die het meest uitgerust, is op de moeilijkste momenten je dochter verzorgt. De andere ouder houdt zich afzijdig voor zijn of haar eigen bestwil maar ook omdat het voor je dochter angstaanjagend is om twee grote mensen hun best te zien doen om haar emoties de baas te worden.
Tenslotte, maak duidelijk en overzichtelijk wat er gaat gebeuren op een dag. Kinderen hebben geen tijdsbesef en plotseling naar bed moeten kan voor hen zeer onrechtvaardig lijken, ook al weet jij als ouder dat ze die slaap gewoon nodig hebben. De volgende keer als je terugkomt van het tweede kinderfeestje, zeg je in de auto tegen je dochter dat ze nog een kwartier buiten mag spelen (kookwekkertje mee ofzo) en dat ze dan naar bed moet. Dan weet zij waar ze aan toe is en zal ze beter meewerken omdat het haar niet rauw op het dak valt.
zondag 30 september 2007 om 15:39
zondag 30 september 2007 om 15:46
De tip van het op tijd aangeven dat de fun bijna over is, lijkt me wel een pré.
Vijf minuten en één keer vind ik zelfs nog wat kort en te weinig. Bovendien moet een kind ook wel al een beetje door hebben wat vijf minuten is, dus klok kan kijken. De kookwekker is een goed hulpmiddel. Laat haar die dan zelf zetten op bv. vijftien minuten. Als de wekker een keer is gegaan, zeg je dat het bijna tijd is te vertrekken. Dan bv. nog een keer op vijftien minuten en dan is het schoenen aantrekken, jas aan en naar huis of pyama aan, tanden poetsen en naar bed.
Sommige kinderen hebben nu eenmaal een aanloopje nodig naar een verandering van situatie. Ze zijn minder goed in omschakelen.
Vijf minuten en één keer vind ik zelfs nog wat kort en te weinig. Bovendien moet een kind ook wel al een beetje door hebben wat vijf minuten is, dus klok kan kijken. De kookwekker is een goed hulpmiddel. Laat haar die dan zelf zetten op bv. vijftien minuten. Als de wekker een keer is gegaan, zeg je dat het bijna tijd is te vertrekken. Dan bv. nog een keer op vijftien minuten en dan is het schoenen aantrekken, jas aan en naar huis of pyama aan, tanden poetsen en naar bed.
Sommige kinderen hebben nu eenmaal een aanloopje nodig naar een verandering van situatie. Ze zijn minder goed in omschakelen.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 30 september 2007 om 16:16
Kom me bekend voor, deze koude douche-discussie. Volgens mij werd het toen ook al bestempeld als kindermishandeling.
Waar het grote verschil in zit, is waarom je een kind onder de koude douche zet. Als straf vind ik het ook barbaars, maar als middel kan het effectief en soms nodig zijn.
In een hysterische bui is een kind alle contact met de omgeving kwijt. Kinderen in hysterische buien kunnen zichzelf aardig verwonden of zelfs in een stuip terecht komen. Voor zijn eigen veiligheid is het van belang dat je het kind uit die hysterische bui krijgt en meestal werkt dat het best met een shockeffect.
Zoals iemand al aangaf, een klap in het gezicht is bij een volwassene effectief als er sprake is van hysterie. Maar je slaat een volwassene toch ook niet in het gezicht als hij alleen maar heel erg boos is? Een volwassene die zo'n klap heeft gekregen om uit een hysterische bui te komen zal de ander echt niet aanklagen wegens geweldpleging.
Een kind met een klap uit zo'n hysterische bui halen kan ook heel effectief zijn. Maar kinderen slaan is behoorlijk not done. Een kop koud water over het hoofd of een seconde onder de koude douche is een goed alternatief. Ben het er wel mee eens dat als het bewezen niet helpt bij je kind, je het niet moet doen. Ook niet om zelf even af te reageren, dan kun je er inderdaad zelf beter even onder gaan staan.
Nogmaals, we hebben het niet over een heel boos kind wat kunt corrigeren, die je wilt straffen voor zijn gedrag. We hebben het over een hysterisch kind wat totaal de weg kwijt is en wat uit die toestand gehaald moet worden. Veel van de voorbeelden die hier gegeven worden gaan niet over hysterische kinderen, maar over boze, dwarse kinderen. Tegen een hysterisch kind kun je lullen als br\ugman, maar hij hoort je niet, niet omdat hij dat niet wil, maar omdat hij dat niet meer kan.
Waar het grote verschil in zit, is waarom je een kind onder de koude douche zet. Als straf vind ik het ook barbaars, maar als middel kan het effectief en soms nodig zijn.
In een hysterische bui is een kind alle contact met de omgeving kwijt. Kinderen in hysterische buien kunnen zichzelf aardig verwonden of zelfs in een stuip terecht komen. Voor zijn eigen veiligheid is het van belang dat je het kind uit die hysterische bui krijgt en meestal werkt dat het best met een shockeffect.
Zoals iemand al aangaf, een klap in het gezicht is bij een volwassene effectief als er sprake is van hysterie. Maar je slaat een volwassene toch ook niet in het gezicht als hij alleen maar heel erg boos is? Een volwassene die zo'n klap heeft gekregen om uit een hysterische bui te komen zal de ander echt niet aanklagen wegens geweldpleging.
Een kind met een klap uit zo'n hysterische bui halen kan ook heel effectief zijn. Maar kinderen slaan is behoorlijk not done. Een kop koud water over het hoofd of een seconde onder de koude douche is een goed alternatief. Ben het er wel mee eens dat als het bewezen niet helpt bij je kind, je het niet moet doen. Ook niet om zelf even af te reageren, dan kun je er inderdaad zelf beter even onder gaan staan.
Nogmaals, we hebben het niet over een heel boos kind wat kunt corrigeren, die je wilt straffen voor zijn gedrag. We hebben het over een hysterisch kind wat totaal de weg kwijt is en wat uit die toestand gehaald moet worden. Veel van de voorbeelden die hier gegeven worden gaan niet over hysterische kinderen, maar over boze, dwarse kinderen. Tegen een hysterisch kind kun je lullen als br\ugman, maar hij hoort je niet, niet omdat hij dat niet wil, maar omdat hij dat niet meer kan.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 30 september 2007 om 16:25
Dank voor alle reacties. Sommige ideeen, daar kan ik echt wel wat mee.
Zoals op tijd aankondigen dat het spelen over is; dat doe ik in principe meestal wel, maar ik geloof dat PP gisteren gewoon van je 1, 2 huppekee de kinderen naar binnen lootste.
Verder nog even over de beruchte kouwe douche; voor mij lijkt het logisch dat het de kinder-equivalent is van de klap in het gezicht, wat je in films wel es ziet. Het is een schrikeffect om uit de hysterie te raken. En ja, het is zielig. en nee, ik zou dat zelf ook niet leuk vinden. Maar zoals iemand anders al zei; ik vind zoveel dingen niet leuk die ik bij de kinderen doe maar die toch goed voor ze zijn (belerend toespreken ofzo).
We waren echt ten einde raad (Yette, jij begrijpt wel wat ik bedoel zo te lezen, sommige anderen die het hebben over 6 minuten op de gang overduidelijk niet, met alle respect). Dus dan leek dit het enige wat je nog kan doen om je kind weer rustig te laten ademen.
Even praten met Grote Nijn, heel lief bedoeld al deze tips, maar dat heeft PP wel 3 kwartier zitten doen. Zonder een enkel resultaat. Ikzelf zou dat geduld niet eens hebben, hij is daar echt veel beter in, maar nu was hij zelf ook helemaal uitgeluld.
Maargoed, misschien is alleen een beker water over d´r hoofd wel een goed en minder drastisch alternatief.
Uiteindelijk heeft PP haar in bad gedaan (nee, niet koud), en toen kwam ze tot rust. Zat ze ineens poeslief te kletsen en te spelen, terwijl nog van ons kookpunt terug moesten keren...
Wat ik zelf ook wel es gedaan heb, wat hielp, is haar 10 x diep te laten ademhalen en ondertussen haar armen omhoog en omlaag doen, als een soort ontspanningsoefening. Help ook soms. Soms.
Maargoed, het ging me erom wat tips te krijgen hoe anderen hier mee omgaan. Dat verschilt dus nogal zo te lezen.
Bedankt!
Zoals op tijd aankondigen dat het spelen over is; dat doe ik in principe meestal wel, maar ik geloof dat PP gisteren gewoon van je 1, 2 huppekee de kinderen naar binnen lootste.
Verder nog even over de beruchte kouwe douche; voor mij lijkt het logisch dat het de kinder-equivalent is van de klap in het gezicht, wat je in films wel es ziet. Het is een schrikeffect om uit de hysterie te raken. En ja, het is zielig. en nee, ik zou dat zelf ook niet leuk vinden. Maar zoals iemand anders al zei; ik vind zoveel dingen niet leuk die ik bij de kinderen doe maar die toch goed voor ze zijn (belerend toespreken ofzo).
We waren echt ten einde raad (Yette, jij begrijpt wel wat ik bedoel zo te lezen, sommige anderen die het hebben over 6 minuten op de gang overduidelijk niet, met alle respect). Dus dan leek dit het enige wat je nog kan doen om je kind weer rustig te laten ademen.
Even praten met Grote Nijn, heel lief bedoeld al deze tips, maar dat heeft PP wel 3 kwartier zitten doen. Zonder een enkel resultaat. Ikzelf zou dat geduld niet eens hebben, hij is daar echt veel beter in, maar nu was hij zelf ook helemaal uitgeluld.
Maargoed, misschien is alleen een beker water over d´r hoofd wel een goed en minder drastisch alternatief.
Uiteindelijk heeft PP haar in bad gedaan (nee, niet koud), en toen kwam ze tot rust. Zat ze ineens poeslief te kletsen en te spelen, terwijl nog van ons kookpunt terug moesten keren...
Wat ik zelf ook wel es gedaan heb, wat hielp, is haar 10 x diep te laten ademhalen en ondertussen haar armen omhoog en omlaag doen, als een soort ontspanningsoefening. Help ook soms. Soms.
Maargoed, het ging me erom wat tips te krijgen hoe anderen hier mee omgaan. Dat verschilt dus nogal zo te lezen.
Bedankt!
anoniem_10101 wijzigde dit bericht op 30-09-2007 16:26
Reden: iets geschrapt.
Reden: iets geschrapt.
% gewijzigd
