Kinderen
alle pijlers
Help mijn beste vriendinnetje is zwanger
vrijdag 9 november 2007 om 15:35
Wie kan mij advies geven?
Mijn beste vriendinnetje is nu 9 maanden zwanger van haar tweede kindje. Sinds haar zwangerschap is ons contact drastisch verslechterd. Haar hele wereld draait nu om zichzelf + baby, terwijl ze voorheen heel lief en geinteresseerd was in anderen. Als ik haar zie dan gaan alle verhalen over haar, ik kan zelden echt mijn verhaal kwijt. Voorheen zagen we elkaar 1 x per week en belden we regelmatig. Het contact ging van twee kanten, nu loopt dat heel moeizaam. Ik werk en zij wil overdag bellen en is boos als ik in een vergadering zit. 'S avonds als het mij uitkomt, is ze niet te bereiken.
Ik heb in het begin gedacht dat het hormonen waren en geduld gehad, maar na 9 maanden is mijn geduld onderhand een beetje op. Ik kan er met haar niet over praten en begin een beetje af te vragen of ze ooit nog haar oude zelf wordt.
Wie herkent dit, of kan als zwangere, of ex-zwangere vrouw wat uitleg of tips geven?
Mijn beste vriendinnetje is nu 9 maanden zwanger van haar tweede kindje. Sinds haar zwangerschap is ons contact drastisch verslechterd. Haar hele wereld draait nu om zichzelf + baby, terwijl ze voorheen heel lief en geinteresseerd was in anderen. Als ik haar zie dan gaan alle verhalen over haar, ik kan zelden echt mijn verhaal kwijt. Voorheen zagen we elkaar 1 x per week en belden we regelmatig. Het contact ging van twee kanten, nu loopt dat heel moeizaam. Ik werk en zij wil overdag bellen en is boos als ik in een vergadering zit. 'S avonds als het mij uitkomt, is ze niet te bereiken.
Ik heb in het begin gedacht dat het hormonen waren en geduld gehad, maar na 9 maanden is mijn geduld onderhand een beetje op. Ik kan er met haar niet over praten en begin een beetje af te vragen of ze ooit nog haar oude zelf wordt.
Wie herkent dit, of kan als zwangere, of ex-zwangere vrouw wat uitleg of tips geven?
vrijdag 9 november 2007 om 15:52
er is n onderzoek gedaan waaruit bleek dat nieuwe ouders binnen 2-3 jaar n hele nieuwe vriendenkring hebben opgebouwd met enkel andere ouderstellen. puur omdat de belevingswereld zo totaal anders is geworden.
dat wil niet zeggen dat dat voor absoluut iedereen 100% opgaat natuurlijk. maar jouw dinnetje heeft dr buik er vol van zeg maar ;). haar hele wereld draaid om haar kindertjes. zeker nu ze op springen staat! gun haar ook haar tijd en geef haar ruimte. als de kleine er eenmaal is en ze zijn aan elkaar gewend, kijk dan nog eens hoe het loopt.
dat wil niet zeggen dat dat voor absoluut iedereen 100% opgaat natuurlijk. maar jouw dinnetje heeft dr buik er vol van zeg maar ;). haar hele wereld draaid om haar kindertjes. zeker nu ze op springen staat! gun haar ook haar tijd en geef haar ruimte. als de kleine er eenmaal is en ze zijn aan elkaar gewend, kijk dan nog eens hoe het loopt.
vrijdag 9 november 2007 om 15:55
Of omdat die vrienden ook kinderen kregen ondertussen?
Ik kan zeggen dat het voor mezelf iig niet opgaat (dus ik val idd niet onder die 100%). Niet toen ik zelf nog geen kinderen had, toen was ik vriendin van meerdere vriendinnen met kinderen. En nu ik zelf kinderen heb heb ik nog steeds vriendinnen zonder kinderen. En mijn zoon is 3.
Ik geloof het eigenlijk niet, maar als het onderzocht is, zal het wel zo zijn.
vrijdag 9 november 2007 om 16:01
Mijn vriendinnengroep is ook volstrekt onveranderd. Paar zijn inmiddels moeder van kleuters/dreumessen of baby`s, eentje heeft al 2 kids, ikzelf nu zwanger, eentje gesettled maar geen kinderwens en 2 vrijgezelle dames.
Onderlinge verhoudingen zijn gewoon als vanouds, dus ook bij ons gaat die stelling die Lotje beschrijft niet op.
Merretje, jammer dat het zo loopt tussen jullie. Misschien toch even openstaan voor haar belevingen (soms is geven/nemen-verhouding beetje uit balans), maar als het echt een goede vriendin is moet je toch ook gewoon tegen haar kunnen zeggen dat je graag je eigen verhaal even kwijt wil? of dat je het wel eens over iets anders wil hebben dan de zwangerschap?
Hoewel dat nu, nu ze hoogzwanger is, misschien niet zo`n goede timing is.
Succes!
Onderlinge verhoudingen zijn gewoon als vanouds, dus ook bij ons gaat die stelling die Lotje beschrijft niet op.
Merretje, jammer dat het zo loopt tussen jullie. Misschien toch even openstaan voor haar belevingen (soms is geven/nemen-verhouding beetje uit balans), maar als het echt een goede vriendin is moet je toch ook gewoon tegen haar kunnen zeggen dat je graag je eigen verhaal even kwijt wil? of dat je het wel eens over iets anders wil hebben dan de zwangerschap?
Hoewel dat nu, nu ze hoogzwanger is, misschien niet zo`n goede timing is.
Succes!
vrijdag 9 november 2007 om 16:07
Ik heb hetzelfde probleem, iedereen om me heen raakt zwanger, is zwanger, of net bevallen. Ik moet zeggen dat al mijn vriendinnen er weer anders mee omgaan. Sommigen zijn opeens niet meer te bereiken, niet meer aan te spreken en als je ze dan spreekt, dan gaat het alléén maar om de baby. Gek word je daarvan. Ik bedoel, ik snap dat je er vol van bent, dat je het er graag over wilt hebben, maar na een uur zou je je ook kunnen afvragen waar de ander vol mee zit. Dat zal vást niet zo interessant zijn als jouw zwangere buik of kleine telg, maar probéér in elk geval interesse op te brengen. Gelukkig zie ik het ook anders, vriendinnen die gewoon tijd voor je maken, graag over hun nieuwe leventje lullen, maar ook graag willen weten hoe het bij dfe ander gaat. Omdat ik dus vriendinnen heb die niet meteen veranderen, kan ik het bijna niet accepteren van degene die wél helemaal veranderen en opeens niet meer over twee weken af willen spreken omdat de kleine wel eens verkouden kon worden....zucht. Ik zou zeggen, kijk het aan, spreek je vriendin er op aan en werkt dat niet, wacht dan even een jaartje of 4 totdat alle kids naar school zijn 
vrijdag 9 november 2007 om 16:14
Als zwangere en als moeder vind ik het juist een verademing om met vriendinnen te praten die nog geen kinderen hebben. Om eerlijk te zijn vind ik hun leven soms wel wat boeiender (spannende relaties, uitdagingen op het werk, leuke etentjes etc etc, vriendinnenperikelen), dan dat ik het verhaal weer moet aanhoren over hoe zinnelijk Pietje nu weer is en hoe vaak hij naast het potje geplast heeft. Ik zie juist aan het leven van kinderloze vriendinnen hoe leuk het leven naast je ouderschap is en daar geniet ik van (af en toe, op mijn vrije dag dat kindje naar creche is). Best of both worlds!
vrijdag 9 november 2007 om 16:16
Ik ken ook vrouwen die tijdens de zwangerschap een verschrikking waren voor de omgeving (oké beetje overdreven ) maar na de bevalling waren ze snel weer de oude, ik hoop voor je dat het je vriendin ook zo gaat. Hormonen doen een heleboel en je zou in sommige gevallen kunnen zeggen, hormonen maken meer kapot dan je lief is.
) maar na de bevalling waren ze snel weer de oude, ik hoop voor je dat het je vriendin ook zo gaat. Hormonen doen een heleboel en je zou in sommige gevallen kunnen zeggen, hormonen maken meer kapot dan je lief is.
vrijdag 9 november 2007 om 16:16
De eerste zwangerschap kende we elkaar niet, en er zit een poos tussen, 6 jaar. Ze heeft altijd gezworen nooit meer zwanger te willen worden. En dat was ook onder andere wat de basis van onze vriendschap was. Ik ben nog niet aan kinderen toe en zij wou geen kinderen meer en kon mij altijd heel goed begrijpen in het feit dat ik (nog) geen kinderen wil. Nu kan ze dat niet meer begrjipen en vind dat ik ook zwanger moet raken.
vrijdag 9 november 2007 om 16:26
vrijdag 9 november 2007 om 16:30
Ehm, de zwangerschap is bijna voorbij, en dan de hormoontjes weer tot rust laten komen en dan komt het ws wel weer goed.
Ik schijn namelijk bij mijn eigen zwangerschappen echt verschrikkelijk te zijn geweest maar ik was me van geen kwaad bewust, tot manlief een paar maanden na de bevalling aangaf blij te zijn dat ik mezelf weer was. En toen kwam er uit dat ik dus blijkbaar een heel jaar een vervelend mens was geweest.....
Ik schijn namelijk bij mijn eigen zwangerschappen echt verschrikkelijk te zijn geweest maar ik was me van geen kwaad bewust, tot manlief een paar maanden na de bevalling aangaf blij te zijn dat ik mezelf weer was. En toen kwam er uit dat ik dus blijkbaar een heel jaar een vervelend mens was geweest.....
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
vrijdag 9 november 2007 om 16:32
bij mij is het ook weinig veranderd, heb er wat vrienden bij gekregen en ik merk inderdaad wel net wat fleurtje zegt, dat het soms makkelijk is om af te spreken met vrienden die ook kinderen hebben omdat die nou eenmaal makkelijker begrijpen dat een kind vervelend kan zijn, moet slapen, niet de hele dag kan winkelen etc. Maar aan de andere kant, een van mijn beste vriendinnen is kindloos, en ik heb nog een paar hele goede kindloze vrienden en die zijn me nog net zo dierbaar. Het afspreken gaat alleen wat lastiger, maar ik probeer er wel mijn best voor te doen. Een stel ben ik een beetje kwijtgeraakt, die hebben zelf geen kinderen en vinden kinderen ook niet leuk, en dat is dan best lastig. Maar voor de rest, geen veranderingen eigenlijk, gelukkig!
vrijdag 9 november 2007 om 16:37
Als ik er nog eens over nadenk, vind ik het eigenlijk best een teken aan de wand dat je schrijft: Help mijn beste vriendin is zwanger.
Als mijn beste vriendin zwanger is, zou ik schrijven: Joepie, mijn beste vriendin is zwanger.
En dat zou ik ook gedaan hebben toen op mijn 24e de eerste vriendin zwanger was en ikzelf nog absoluut niet met kinderen bezig was.
Als mijn beste vriendin zwanger is, zou ik schrijven: Joepie, mijn beste vriendin is zwanger.
En dat zou ik ook gedaan hebben toen op mijn 24e de eerste vriendin zwanger was en ikzelf nog absoluut niet met kinderen bezig was.
anoniem_30416 wijzigde dit bericht op 09-11-2007 16:41
Reden: Laatste zin aangevuld
Reden: Laatste zin aangevuld
% gewijzigd
vrijdag 9 november 2007 om 17:05
Dat is niet alles, we werkte samen, maar zij is ontslagen en heeft sindsdien niet meer gewerkt. En ik heb een andere zwaardere baan. Dus dat is ook erg veranderd. Daarnaast gingen we vaak samen uit en sinds ze zwanger is gebeurd dat helemaal niet meer. Maarja, dat kan ik wel begrijpen is altijd moe en voelt zich vaak niet lekker.
vrijdag 9 november 2007 om 17:07
[quote]:
[...]
Of omdat die vrienden ook kinderen kregen ondertussen?
Ik kan zeggen dat het voor mezelf iig niet opgaat (dus ik val idd niet onder die 100%). Niet toen ik zelf nog geen kinderen had, toen was ik vriendin van meerdere vriendinnen met kinderen. En nu ik zelf kinderen heb heb ik nog steeds vriendinnen zonder kinderen. En mijn zoon is 3.
Ik vind ook wel dat er verschil is tussen moeders met 1 kind en moeders met meerdere kinderen. Klinkt misschien heel stom hoor maar moeders met 1 kind hebben het toch iets relaxter, kunnen makkelijker afspraken plannen want 1 kind neem je nog makkelijk overal mee naartoe. Bij meerdere kinderen wordt het vaak toch lastiger/niet relaxter, zeg maar.
En voor TO:
Wat als je vriendin al 9 maanden volledig in beslag was genomen door haar rete-drukke baan/nieuwe lover/nieuw te bouwen huis?
Vraag me af of de irritatie dan ook zo groot zou zijn.
Het moet in een vriendschap toch mogelijk zijn dat je een tijdje je eigen kant uitgaat, lijkt me. Als je een beetje geeft om je vriendin, probeer je dat te accepteren, begrijpen hoeft niet eens.
Valt dat niet te proberen?
[...]
Of omdat die vrienden ook kinderen kregen ondertussen?
Ik kan zeggen dat het voor mezelf iig niet opgaat (dus ik val idd niet onder die 100%). Niet toen ik zelf nog geen kinderen had, toen was ik vriendin van meerdere vriendinnen met kinderen. En nu ik zelf kinderen heb heb ik nog steeds vriendinnen zonder kinderen. En mijn zoon is 3.
Ik vind ook wel dat er verschil is tussen moeders met 1 kind en moeders met meerdere kinderen. Klinkt misschien heel stom hoor maar moeders met 1 kind hebben het toch iets relaxter, kunnen makkelijker afspraken plannen want 1 kind neem je nog makkelijk overal mee naartoe. Bij meerdere kinderen wordt het vaak toch lastiger/niet relaxter, zeg maar.
En voor TO:
Wat als je vriendin al 9 maanden volledig in beslag was genomen door haar rete-drukke baan/nieuwe lover/nieuw te bouwen huis?
Vraag me af of de irritatie dan ook zo groot zou zijn.
Het moet in een vriendschap toch mogelijk zijn dat je een tijdje je eigen kant uitgaat, lijkt me. Als je een beetje geeft om je vriendin, probeer je dat te accepteren, begrijpen hoeft niet eens.
Valt dat niet te proberen?
vrijdag 9 november 2007 om 17:12
Je schrijft dat ze negen mnd zwanger is. Ze mag dus gaan bevallen. Tja, dan draaid inderdaad je hele wereldje om je baby. Zodra ze bevallen is zal de baby om de drie uur willen drinken dag en nacht! En dat wel zeker drie mnd lang. Dus wen er maar aan. En dan staat ze momenteel en de komende maanden stijf van de hormonen. Ik was destijds gewoon een kreng door de hormonen!!!
Maar langzaam komt het allemaal weer goed.
Maar langzaam komt het allemaal weer goed.
vrijdag 9 november 2007 om 17:16
@ BG: Hoe lang duurt dat 'langzaam'?
Mijn vriendinnen (net bevallen) zijn ook compleet anders geworden. Ik zou ze nu niet meer uitgekozen hebben. Tijdens (het begin van) de zwangerschap ging het nog wel, maar nu het kind er is, willen ze alleen nog maar afspreken met kind erbij. En, je raadt het al, dan wordt er de hele tijd alleen maar naar 't kind gekeken, en om de 5 minuten moet ie iets (eten, luier, speeltje...). Kortom, ik wil een lotgenotengroep.
Mijn vriendinnen (net bevallen) zijn ook compleet anders geworden. Ik zou ze nu niet meer uitgekozen hebben. Tijdens (het begin van) de zwangerschap ging het nog wel, maar nu het kind er is, willen ze alleen nog maar afspreken met kind erbij. En, je raadt het al, dan wordt er de hele tijd alleen maar naar 't kind gekeken, en om de 5 minuten moet ie iets (eten, luier, speeltje...). Kortom, ik wil een lotgenotengroep.
