Kinderen
alle pijlers
Help! Mijn (terror) dreumes van 16 maanden
vrijdag 27 augustus 2021 om 05:56
Goede morgen,
Ik zit echt al maaaaaanden met mijn handen in het haar. Mijn dreumes van 16 maanden is echt een terrordreumes en ik weet het allemaal even niet meer. Ik heb nog een zoon van 4 (die de liefheid zelve is!).
Mijn dreumes doet niet anders dan huilen, de hele dag door en nu tegenwoordig ook weer 's nachts. Ik heb werkelijk alles al geprobeerd, kamertje ombouwen, "de 5 minuten-regel" toegepast, osteopaten, huisarts, sleepzz slaapmiddel, preventief zetpil, kinderarts, ziekenhuis in en uit, laten huilen (houdt hij gerust 1,5uur vol), in bed bij ons wil hij niet, tandjes of kiezen zijn het niet (al compleet) enz enz. En nu ben ik gewoon op het punt dat de maat vol is. Ik trek het niet meer.
Ze zeggen veel over dat alles een "fase" is, of een "sprongetje", maar dit duurt gewoon al 16 maanden! Is altijd al een huilbaby geweest. Hij heeft o.a. koemelkallergie, maar daar hebben we allang op ingespeeld. (Overigens heeft mn oudste zoontje nooit last van fases of sprongetjes gehad, tandjes of kiezen enz)
Hij wil ook alleen mama, papa wil hij alleen wanneer hij mama niet gezien heeft (en vaak is hij dan wel lief!!).
Ik begin de vrije dagen die ik met hem ben steeds meer tegen te staan en tel de uren af dat hij naar het kinderdagverblijf of oppas gaat. Hij verpest werkelijk elk dagje uit en zelfs een volledige 2 weken durende vakantie met mijn ouders heeft hij volledig om zeep geholpen met zijn gehuil en gezeur.
Wij willen rust!!!! Wie heeft er enig idee wat we nog kunnen proberen of doen??
Ik zit echt al maaaaaanden met mijn handen in het haar. Mijn dreumes van 16 maanden is echt een terrordreumes en ik weet het allemaal even niet meer. Ik heb nog een zoon van 4 (die de liefheid zelve is!).
Mijn dreumes doet niet anders dan huilen, de hele dag door en nu tegenwoordig ook weer 's nachts. Ik heb werkelijk alles al geprobeerd, kamertje ombouwen, "de 5 minuten-regel" toegepast, osteopaten, huisarts, sleepzz slaapmiddel, preventief zetpil, kinderarts, ziekenhuis in en uit, laten huilen (houdt hij gerust 1,5uur vol), in bed bij ons wil hij niet, tandjes of kiezen zijn het niet (al compleet) enz enz. En nu ben ik gewoon op het punt dat de maat vol is. Ik trek het niet meer.
Ze zeggen veel over dat alles een "fase" is, of een "sprongetje", maar dit duurt gewoon al 16 maanden! Is altijd al een huilbaby geweest. Hij heeft o.a. koemelkallergie, maar daar hebben we allang op ingespeeld. (Overigens heeft mn oudste zoontje nooit last van fases of sprongetjes gehad, tandjes of kiezen enz)
Hij wil ook alleen mama, papa wil hij alleen wanneer hij mama niet gezien heeft (en vaak is hij dan wel lief!!).
Ik begin de vrije dagen die ik met hem ben steeds meer tegen te staan en tel de uren af dat hij naar het kinderdagverblijf of oppas gaat. Hij verpest werkelijk elk dagje uit en zelfs een volledige 2 weken durende vakantie met mijn ouders heeft hij volledig om zeep geholpen met zijn gehuil en gezeur.
Wij willen rust!!!! Wie heeft er enig idee wat we nog kunnen proberen of doen??
vrijdag 27 augustus 2021 om 12:48
Ga je lekker café? Ik lees een vrouw die er compleet doorheen zit, en jij komt met deze kut-opmerking? Heb je verder nog wat constructiefs bij te dragen? Ik kan me heel goed voorstellen dat als je kind de hele dag huilt en er niets gevonden is, je niets positiefs meer ziet in je eigen kind.
To: dikke knuffel! Vraag hulp via de huisarts, CJG. Eigenlijk alles wat hier al gemeld is.
To: dikke knuffel! Vraag hulp via de huisarts, CJG. Eigenlijk alles wat hier al gemeld is.
vrijdag 27 augustus 2021 om 13:00
To huilt hij echt 24/24 7 dagen op 7 of lijkt het alleen maar zo? Is hij niet gefrustreerd omdat hij veel wil maar niet kan?
Dochter stond recht op 5 maand, liep op 8 maand. Volledig alleen durfde ze pas op 11 maand. Voor haar 2 jaar sprak ze in volzinnen. Zij was ook heel snel boos, gefrustreerd, wenen maar niet constant. Ze hield totaal niet van regelmaat. Bij ons in bed wou ze ook niet.
Dochter stond recht op 5 maand, liep op 8 maand. Volledig alleen durfde ze pas op 11 maand. Voor haar 2 jaar sprak ze in volzinnen. Zij was ook heel snel boos, gefrustreerd, wenen maar niet constant. Ze hield totaal niet van regelmaat. Bij ons in bed wou ze ook niet.
vrijdag 27 augustus 2021 om 13:33
@poezewoefje,
nee hij huilt niet 24/7, maar denk wel 70% van de dag.
Van cafe vind ik een flauwe opmerking, volgens mij leg ik daar iets boven iets netjes uit.
Overigens had ik tegen deze tijd ook wel een beetje verwacht dat het huilem een stuk minder zou zijn..
Dat geldt dus ook voor de opmerking van "wat verwacht je van je zoontje van 16 maanden"? Precies dat, niks.. alleen dat hij niet zo veel meer huilt
nee hij huilt niet 24/7, maar denk wel 70% van de dag.
Van cafe vind ik een flauwe opmerking, volgens mij leg ik daar iets boven iets netjes uit.
Overigens had ik tegen deze tijd ook wel een beetje verwacht dat het huilem een stuk minder zou zijn..
Dat geldt dus ook voor de opmerking van "wat verwacht je van je zoontje van 16 maanden"? Precies dat, niks.. alleen dat hij niet zo veel meer huilt
vrijdag 27 augustus 2021 om 13:38
Is er een patroon in het huilen te ontdekken? Soms kan het helpen om een paar dagen een huildagboek bij te houden. Soms zie je dan ineens patronen.Abc-tje schreef: ↑27-08-2021 13:33@poezewoefje,
nee hij huilt niet 24/7, maar denk wel 70% van de dag.
Van cafe vind ik een flauwe opmerking, volgens mij leg ik daar iets boven iets netjes uit.
Overigens had ik tegen deze tijd ook wel een beetje verwacht dat het huilem een stuk minder zou zijn..
Dat geldt dus ook voor de opmerking van "wat verwacht je van je zoontje van 16 maanden"? Precies dat, niks.. alleen dat hij niet zo veel meer huilt
vrijdag 27 augustus 2021 om 13:48
(kleine) kinderen zijn enorm gevoelig voor onbewuste signalen, pikken dit op.
Jouw hormoonhuishouding is in de war plus ook nog verdriet in de familie. Plus nieuwe indrukken/ ander ritme in de vakantie. Dit kan veel effect hebben op een kindje.
Jouw hormoonhuishouding is in de war plus ook nog verdriet in de familie. Plus nieuwe indrukken/ ander ritme in de vakantie. Dit kan veel effect hebben op een kindje.
paperlantern wijzigde dit bericht op 27-08-2021 13:58
52.94% gewijzigd
vrijdag 27 augustus 2021 om 13:55
Even loepen, lid sinds 27-8-2021 en meteen drama verhaal.
Lijkt heel erg op t verhaal "kind (7) luistert nooit"
Erdoor heen zitten? Sorry, wel de tijd en het benul hebben om hier het drama verhaal neer te pennen............ waarom niet direct de huisarts contacteren voor JEZELF? Waarom allang niet de stappen gezet om via het consultatiebureau of huisarts om de juiste hulp te krijgen?
Je maakt mij echt niet wijs dat, als medische oorzaken zijn uitgesloten, je niet het dringende advies hebt gekregen om contact op te nemen met o.a. het CJG of andere organisatie, al dan niet op verwijzing.
Bedoel ermee te zeggen, waarom schakel je vanuit jezelf geen professionele hulp in?
Lijkt heel erg op t verhaal "kind (7) luistert nooit"
Erdoor heen zitten? Sorry, wel de tijd en het benul hebben om hier het drama verhaal neer te pennen............ waarom niet direct de huisarts contacteren voor JEZELF? Waarom allang niet de stappen gezet om via het consultatiebureau of huisarts om de juiste hulp te krijgen?
Je maakt mij echt niet wijs dat, als medische oorzaken zijn uitgesloten, je niet het dringende advies hebt gekregen om contact op te nemen met o.a. het CJG of andere organisatie, al dan niet op verwijzing.
Bedoel ermee te zeggen, waarom schakel je vanuit jezelf geen professionele hulp in?
vrijdag 27 augustus 2021 om 14:06
vrijdag 27 augustus 2021 om 14:38
@kleppebox, bedankt voor je bijdrage in mijn verhaal.
Ik ben sinds 2015 al lid van dit forum, maar dan onder een andere naam, maar omdat ik anoniem wilde blijven heb ik dit verhaal onder een andere naam geschreven.
Dat het heel erg op dat verhaal van dat 7jarige kindie lijkt, kan ik precies niks mee, want dat verhaal komt mij niet bekend voor.
Dus omdat ik wel de tijd heb om mijn "drama-verhaal" hier te pennen, mag ik er niet doorheen zitten?
Erg kortzichtig, zeg dan niks.
Volgens mij is een forum bedoeld om je verhaal te mogen delen en andere mensen om hulp/ideeën/steun te vragen. Of te bedenken hoe zij zich in zo'n situatie zouden redden, niet om mensen nóg verder de grond in te trappen.
Natuurlijk ben ik zelf (al meerdere malen) naar de huisarts gestapt. Maar alles wordt afgedaan als "een fase", "een sprongetje", "komt wel goed, heeft even tijd nodig". Ook voor mij zelf "doe het rustig aan", "neem je tijd" en zo kan ik nog wel even doorgaan. Verder heb ik nog nooit gehoord van een CJG of iets.
Het enige wat ik nog wel vergeten was te vermelden, sorry mijn fout inderdaad, is dat er een afspraak staat voor mijn man, mij en zoontje samen om met een kinderpsycholoog te praten hoe ermee om te gaan, maar dat duurt nog 6 (!!!!!!!!!!) weken.
Dus ja, vandaar dat ik even de tijd nam, om dit te pennen
Ik ben sinds 2015 al lid van dit forum, maar dan onder een andere naam, maar omdat ik anoniem wilde blijven heb ik dit verhaal onder een andere naam geschreven.
Dat het heel erg op dat verhaal van dat 7jarige kindie lijkt, kan ik precies niks mee, want dat verhaal komt mij niet bekend voor.
Dus omdat ik wel de tijd heb om mijn "drama-verhaal" hier te pennen, mag ik er niet doorheen zitten?
Erg kortzichtig, zeg dan niks.
Volgens mij is een forum bedoeld om je verhaal te mogen delen en andere mensen om hulp/ideeën/steun te vragen. Of te bedenken hoe zij zich in zo'n situatie zouden redden, niet om mensen nóg verder de grond in te trappen.
Natuurlijk ben ik zelf (al meerdere malen) naar de huisarts gestapt. Maar alles wordt afgedaan als "een fase", "een sprongetje", "komt wel goed, heeft even tijd nodig". Ook voor mij zelf "doe het rustig aan", "neem je tijd" en zo kan ik nog wel even doorgaan. Verder heb ik nog nooit gehoord van een CJG of iets.
Het enige wat ik nog wel vergeten was te vermelden, sorry mijn fout inderdaad, is dat er een afspraak staat voor mijn man, mij en zoontje samen om met een kinderpsycholoog te praten hoe ermee om te gaan, maar dat duurt nog 6 (!!!!!!!!!!) weken.
Dus ja, vandaar dat ik even de tijd nam, om dit te pennen
vrijdag 27 augustus 2021 om 14:49
TO heeft bewust voor derde gekozen ? . Jank dreumes was toen 10 maanden aan het janken .Groentespies schreef: ↑27-08-2021 12:48Ga je lekker café? Ik lees een vrouw die er compleet doorheen zit, en jij komt met deze kut-opmerking? Heb je verder nog wat constructiefs bij te dragen? Ik kan me heel goed voorstellen dat als je kind de hele dag huilt en er niets gevonden is, je niets positiefs meer ziet in je eigen kind.
To: dikke knuffel! Vraag hulp via de huisarts, CJG. Eigenlijk alles wat hier al gemeld is.
Dus ja onvoorstelbaar en niks geen kut opmerking
wat kut is is deze situatie waar to zelf voor gekozen heeft
kijk hoe zij over dreumes praat en dan over 3 maanden weer een baby
en oja vergeet 4 jarige niet
vrijdag 27 augustus 2021 om 15:25
Abc-tje schreef: ↑27-08-2021 14:38@kleppebox, bedankt voor je bijdrage in mijn verhaal.
Ik ben sinds 2015 al lid van dit forum, maar dan onder een andere naam, maar omdat ik anoniem wilde blijven heb ik dit verhaal onder een andere naam geschreven.
Dat het heel erg op dat verhaal van dat 7jarige kindie lijkt, kan ik precies niks mee, want dat verhaal komt mij niet bekend voor.
Dus omdat ik wel de tijd heb om mijn "drama-verhaal" hier te pennen, mag ik er niet doorheen zitten?
Erg kortzichtig, zeg dan niks.
Volgens mij is een forum bedoeld om je verhaal te mogen delen en andere mensen om hulp/ideeën/steun te vragen. Of te bedenken hoe zij zich in zo'n situatie zouden redden, niet om mensen nóg verder de grond in te trappen.
Natuurlijk ben ik zelf (al meerdere malen) naar de huisarts gestapt. Maar alles wordt afgedaan als "een fase", "een sprongetje", "komt wel goed, heeft even tijd nodig". Ook voor mij zelf "doe het rustig aan", "neem je tijd" en zo kan ik nog wel even doorgaan. Verder heb ik nog nooit gehoord van een CJG of iets.
Het enige wat ik nog wel vergeten was te vermelden, sorry mijn fout inderdaad, is dat er een afspraak staat voor mijn man, mij en zoontje samen om met een kinderpsycholoog te praten hoe ermee om te gaan, maar dat duurt nog 6 (!!!!!!!!!!) weken.
Dus ja, vandaar dat ik even de tijd nam, om dit te pennen
Jeetje wat heftig voor jou/jullie, en natuurlijk ook voor t kleine mannetje zelf dat nogal gefrustreerd lijkt. Gefeliciteerd met je 3e zwangerschap! Weet je al wat t wordt?
Anyway, ik denk niet dat het helpt om zo aanvallend te zijn, dus ik probeer het een beetje luchtig te houden. Ik weet zelf hoe t voelt en je raakt dan nog veel meer in de stress als je nogal wat op je dak krijgt alsof je het niet goed doet.
Fijn dat je al een afspraak hebt met de psycholoog. Hoe voel jij je in je zwangerschap? Ben je misschien heel moe en snel geirriteerd?
En hoe spelen de twee broers samen onderling? Kun je bijvoorbeeld op een dag dat je ze alleen hebt lekker naar de speeltuin oid en ze laten scharrelen daar.
Ik merk zelf aan mijn kindje van 13 maanden bijvoorbeeld dat na veel dagen het ook echt even klaar is met mama en dat t dan alleen maar averechts werkt als ik blijf en dingen probeer. Ik zou echt eens iemand laten observeren, iemand die expertise heeft. Helaas dat het zo lang duurt allemaal. Het lijkt iig alsof jullie niet zozeer wat verkeerd doen.
vrijdag 27 augustus 2021 om 15:43
Begin alvast met dingen anders te benoemen.
Haal de negativiteit eruit. Niet vergelijken met de oudste in termen als “terror” tegenover
“altijd lief”.
Wat naar dat je het ervaart als dat hij jullie vakantie verpest heeft en dat je familie er ook zo over lijkt te denken.
Wel enorm triest dat je moeder ziek is en je zo graag nog had gewild om een fijne tijd met elkaar te hebben. Dat lijkt me ook heel frustrerend.
Is er al eens gesproken over prikkelgevoeligheid bij jullie zoontje? Het lijkt of jullie nu in een vicieuze cirkel terecht zijn gekomen waarbij vermoeidheid en irritatie zorgt voor nog meer gevoeligheid bij jullie kind.
Goed dat jullie met een kinderpsycholoog gaan praten.
Wat je nog zou kunnen proberen is:
- contact opnemen met een sensorische integratietherapeut voor jullie zoontje.
- zoveel mogelijk een vast patroon aanhouden in wat je doet
- proberen om je te blijven realiseren dat hij een probleem heeft waar jullie de oplossing nog niet voor weten maar dat jullie eraan werken. Ga echt bewust andere woorden gebruiken neutraal en positief.
Haal de negativiteit eruit. Niet vergelijken met de oudste in termen als “terror” tegenover
“altijd lief”.
Wat naar dat je het ervaart als dat hij jullie vakantie verpest heeft en dat je familie er ook zo over lijkt te denken.
Wel enorm triest dat je moeder ziek is en je zo graag nog had gewild om een fijne tijd met elkaar te hebben. Dat lijkt me ook heel frustrerend.
Is er al eens gesproken over prikkelgevoeligheid bij jullie zoontje? Het lijkt of jullie nu in een vicieuze cirkel terecht zijn gekomen waarbij vermoeidheid en irritatie zorgt voor nog meer gevoeligheid bij jullie kind.
Goed dat jullie met een kinderpsycholoog gaan praten.
Wat je nog zou kunnen proberen is:
- contact opnemen met een sensorische integratietherapeut voor jullie zoontje.
- zoveel mogelijk een vast patroon aanhouden in wat je doet
- proberen om je te blijven realiseren dat hij een probleem heeft waar jullie de oplossing nog niet voor weten maar dat jullie eraan werken. Ga echt bewust andere woorden gebruiken neutraal en positief.
.
vrijdag 27 augustus 2021 om 15:50
Ik snap je even niet cafe? Maar misschien heb je m'n berichtjes niet goed gelezen.
Ja we hebben bewust voor een 3e gekozen, in de wetenschap dat het wel minimaal weer 2 tot 3 jaar zou duren (omdat artsen ons hebben verteld dat op de natuurlijke manier zwanger worden voor ons heel moeizaam zou gaan en onze 2 kindjes ook via het traject uiteindelijk verwekt zijn) en dat het nu wel zo snel mocht lukken was voor ons ook een hele verrassing.
Dan alsnog of m'n kindje nu 10 maanden was of 2/2,5 voordat ik weer zwanger zou mogen worden, dan verwacht je toch wel een beetje dat het "huilbaby zijnde" er af is eer dat de volgende baby zou komen.
Dus om nu te zeggen dat ik om deze situatie heb gevraagd, nee..
En wat bedoel je met "vergeet 4 jarige niet?"?
Ik hou van al m'n kindjes evenveel, ook al huilt de één een stuk meer dan de ander.
@minitutti, bedankt voor je reactie!
Nee we weten nog niet wat het wordt, dat wachten we af. Ik voel me verder goed en heb gelukkig af en toe de tijd om s middags wat bij te slapen.
De kids kunnen samen prima overweg (thuis), maar een dagje speeltuin (of een uurtje) is vaak ellende, dreumes plakt al gauw aan mijn been en laat dan niet meer los, wanneer het niet naar z'n zin gaat krijgt hij vrijwel gelijk een woede aanval. En om hem dan (boos) te laten liggen, om vervolgens even broer te duwen op de schommel (o.i.d.) vind ik rot voor de rest van de mensen in de speeltuin. Dus laten scharrelen daar, nee helaas.
Het enige wat hij vaak (soms ook niet) wel leuk vind, is de indoor speeltuin. Daar gaan ze samen op pad en moet ik ze roepen om af en toe even wat te eten en drinken.
Ja we hebben bewust voor een 3e gekozen, in de wetenschap dat het wel minimaal weer 2 tot 3 jaar zou duren (omdat artsen ons hebben verteld dat op de natuurlijke manier zwanger worden voor ons heel moeizaam zou gaan en onze 2 kindjes ook via het traject uiteindelijk verwekt zijn) en dat het nu wel zo snel mocht lukken was voor ons ook een hele verrassing.
Dan alsnog of m'n kindje nu 10 maanden was of 2/2,5 voordat ik weer zwanger zou mogen worden, dan verwacht je toch wel een beetje dat het "huilbaby zijnde" er af is eer dat de volgende baby zou komen.
Dus om nu te zeggen dat ik om deze situatie heb gevraagd, nee..
En wat bedoel je met "vergeet 4 jarige niet?"?
Ik hou van al m'n kindjes evenveel, ook al huilt de één een stuk meer dan de ander.
@minitutti, bedankt voor je reactie!
Nee we weten nog niet wat het wordt, dat wachten we af. Ik voel me verder goed en heb gelukkig af en toe de tijd om s middags wat bij te slapen.
De kids kunnen samen prima overweg (thuis), maar een dagje speeltuin (of een uurtje) is vaak ellende, dreumes plakt al gauw aan mijn been en laat dan niet meer los, wanneer het niet naar z'n zin gaat krijgt hij vrijwel gelijk een woede aanval. En om hem dan (boos) te laten liggen, om vervolgens even broer te duwen op de schommel (o.i.d.) vind ik rot voor de rest van de mensen in de speeltuin. Dus laten scharrelen daar, nee helaas.
Het enige wat hij vaak (soms ook niet) wel leuk vind, is de indoor speeltuin. Daar gaan ze samen op pad en moet ik ze roepen om af en toe even wat te eten en drinken.
vrijdag 27 augustus 2021 om 16:01
@laatje, bedankt voor je reactie. Nee er is nog nooit gesproken over zijn prikkelgevoeligheid.
Mijn ouders ervaren de vakantie trouwens niet als verpest hoor, maar vonden zijn gedrag wel bijzonder (ik kan even niet op de goede woorden komen?!!), echter voelde voor mij de vakantie wel verpest, omdat precies wat jij zegt.. we hadden graag een fijne tijd gehad nog samen, ondanks de trieste omstandigheden van mijn moeder. Ik had haar veel meer (nacht)rust gegund en heb daarvoor al het mogelijke geprobeerd te doen wat mogelijk was (lees nachtelijke wandelingen door het park, sochtends vroeg al het huis even uit met kids om de drukte te minderen etc.) en mede door de gebroken nachten enzo heb ik zelf niet altijd de energie gehad om nog de leuke dingen (met haar, maar ook rest van het gezin) te kunnen doen, die we graag hadden gewild.
Wat is een sensorisch intregratietherapeut? Wat moet ik me daar bij voor stellen? Ervaring mee?
En dat vaste patroon proberen wij idd altijd vast te houden
!
Mijn ouders ervaren de vakantie trouwens niet als verpest hoor, maar vonden zijn gedrag wel bijzonder (ik kan even niet op de goede woorden komen?!!), echter voelde voor mij de vakantie wel verpest, omdat precies wat jij zegt.. we hadden graag een fijne tijd gehad nog samen, ondanks de trieste omstandigheden van mijn moeder. Ik had haar veel meer (nacht)rust gegund en heb daarvoor al het mogelijke geprobeerd te doen wat mogelijk was (lees nachtelijke wandelingen door het park, sochtends vroeg al het huis even uit met kids om de drukte te minderen etc.) en mede door de gebroken nachten enzo heb ik zelf niet altijd de energie gehad om nog de leuke dingen (met haar, maar ook rest van het gezin) te kunnen doen, die we graag hadden gewild.
Wat is een sensorisch intregratietherapeut? Wat moet ik me daar bij voor stellen? Ervaring mee?
En dat vaste patroon proberen wij idd altijd vast te houden
!
vrijdag 27 augustus 2021 om 16:17
Ja ik ken iemand die met een jong kind daar veel baat bij had.Abc-tje schreef: ↑27-08-2021 16:01@laatje, bedankt voor je reactie. Nee er is nog nooit gesproken over zijn prikkelgevoeligheid.
Mijn ouders ervaren de vakantie trouwens niet als verpest hoor, maar vonden zijn gedrag wel bijzonder (ik kan even niet op de goede woorden komen?!!), echter voelde voor mij de vakantie wel verpest, omdat precies wat jij zegt.. we hadden graag een fijne tijd gehad nog samen, ondanks de trieste omstandigheden van mijn moeder. Ik had haar veel meer (nacht)rust gegund en heb daarvoor al het mogelijke geprobeerd te doen wat mogelijk was (lees nachtelijke wandelingen door het park, sochtends vroeg al het huis even uit met kids om de drukte te minderen etc.) en mede door de gebroken nachten enzo heb ik zelf niet altijd de energie gehad om nog de leuke dingen (met haar, maar ook rest van het gezin) te kunnen doen, die we graag hadden gewild.
Wat is een sensorisch intregratietherapeut? Wat moet ik me daar bij voor stellen? Ervaring mee?
En dat vaste patroon proberen wij idd altijd vast te houden
https://www.kinderfysio.eu/kinderfysiot ... verwerking
.
vrijdag 27 augustus 2021 om 18:00
Ik kan me nu niet voorstellen, als ik de foto's zie, dat wij er ook zo bij hebben gezeten.
Zo'n schattig ventje
Met andere woorden: geen tips behalve: het gaat voorbij.
Zoals een vriend zei: als hij 16 is stort hij zich niet meer krijsend van zijn stoel als er een stukje rijstwafel af is.
Wat mij ook een beetje heeft geholpen is de toenmalige hashtag over krijsende peuters.
Thingsthatmademysoncry, ofzo.
Mensen spraken er schande van maar het is echt troostend om een hele rij foto's van gillende dreumesen onder elkaar te zien met redenen voor tranen als:
- hij vroeg om cornflakes. Hij kreeg cornflakes
- hij mocht de winkelkarretjes niet van een berg duwen (berg naast snelweg)
- hij mocht niet in het diepe
- hij vond de mandarijn niet oranje genoeg
- hij mocht geen bleek drinken
- hij wilde dat ik ging dansen. Ik danste verkeerd.
Etc.
Een andere ouder schreef laatst een hilarisch stukje over dat het leven met dreumesen een soort 24 uurs zelfmoordwacht is.
Niet willen eten, niet willen slapen, zichzelf van hoogtes willen storten, giftige dingen willen eten, perse vingers in stopcontacten willen stoppen etc.
Boos worden dat dat allemaal niet mag.
Vond ik ook wel accuraat bij mijn tweede.
Zo'n schattig ventje
Met andere woorden: geen tips behalve: het gaat voorbij.
Zoals een vriend zei: als hij 16 is stort hij zich niet meer krijsend van zijn stoel als er een stukje rijstwafel af is.
Wat mij ook een beetje heeft geholpen is de toenmalige hashtag over krijsende peuters.
Thingsthatmademysoncry, ofzo.
Mensen spraken er schande van maar het is echt troostend om een hele rij foto's van gillende dreumesen onder elkaar te zien met redenen voor tranen als:
- hij vroeg om cornflakes. Hij kreeg cornflakes
- hij mocht de winkelkarretjes niet van een berg duwen (berg naast snelweg)
- hij mocht niet in het diepe
- hij vond de mandarijn niet oranje genoeg
- hij mocht geen bleek drinken
- hij wilde dat ik ging dansen. Ik danste verkeerd.
Etc.
Een andere ouder schreef laatst een hilarisch stukje over dat het leven met dreumesen een soort 24 uurs zelfmoordwacht is.
Niet willen eten, niet willen slapen, zichzelf van hoogtes willen storten, giftige dingen willen eten, perse vingers in stopcontacten willen stoppen etc.
Boos worden dat dat allemaal niet mag.
Vond ik ook wel accuraat bij mijn tweede.
vrijdag 27 augustus 2021 om 19:02
Sommige kinderen zijn drukker. Je hebt denk ik een kind dat al snel de wereld wil ontdekken. En hij is nog maar 16 maanden dus alles wat hij wil lukt nog niet.
Pittig icm zwanger zijn, ik weet uit ervaring dat je dan moe bent en dat je minder kunt hebben.
Werk jij? Ik heb nog niet alles gelezen. Jij hebt dringend even rust nodig. Misschien kan hij een ochtend of middag of iets naar de opvang zodat jij rust hebt. En in het weekend dat man beneden blijft met de kinderen zodat jij ook even een uurtje kan liggen?
En idd, aankaarten bij consultatiebureau, misschien kunnen ze je tips geven wat je kunt toepassen.
En je man zou misschien ook mee kunnen gaan? Want ik weet (ook uit ervaring) dat wij vrouwen veel op ons nemen maar het zijn ook zijn kinderen hé
Pittig icm zwanger zijn, ik weet uit ervaring dat je dan moe bent en dat je minder kunt hebben.
Werk jij? Ik heb nog niet alles gelezen. Jij hebt dringend even rust nodig. Misschien kan hij een ochtend of middag of iets naar de opvang zodat jij rust hebt. En in het weekend dat man beneden blijft met de kinderen zodat jij ook even een uurtje kan liggen?
En idd, aankaarten bij consultatiebureau, misschien kunnen ze je tips geven wat je kunt toepassen.
En je man zou misschien ook mee kunnen gaan? Want ik weet (ook uit ervaring) dat wij vrouwen veel op ons nemen maar het zijn ook zijn kinderen hé
vrijdag 27 augustus 2021 om 20:34
Logisch dat je er compleet doorheen zit en dat het nu allemaal te veel is. Is ook hartstikke pittig en al helemaal nu je ook zwanger bent.
Ik hoop dat jullie met hulp op het goede spoor komen.
Ik was als kind erg gevoelig, snel overprikkeld en kon dit niet anders uiten dan huilen krijsen etc. Hoezeer ik jouw negatieve gevoel erbij snap wil ik toch mee geven een beetje op te letten met woorden als hij verpest elk uitje/ vakantie etc. Dat is een hele zware last die je bij je kind neerlegt, ook al spreek je dit niet letterlijk naar hem uit.
Ik heb getwijfeld om dit te typen, want wil niet veroordelend overkomen. Maar het raakte mij. Ik denk dat het goed is ook van je negatieve gedachtes bewust te zijn. Je bent geen slechte moeder, het is goed om deze gedachtes proberen om te draaien hoe moeilijk ook.
Ik hoop dat jullie met hulp op het goede spoor komen.
Ik was als kind erg gevoelig, snel overprikkeld en kon dit niet anders uiten dan huilen krijsen etc. Hoezeer ik jouw negatieve gevoel erbij snap wil ik toch mee geven een beetje op te letten met woorden als hij verpest elk uitje/ vakantie etc. Dat is een hele zware last die je bij je kind neerlegt, ook al spreek je dit niet letterlijk naar hem uit.
Ik heb getwijfeld om dit te typen, want wil niet veroordelend overkomen. Maar het raakte mij. Ik denk dat het goed is ook van je negatieve gedachtes bewust te zijn. Je bent geen slechte moeder, het is goed om deze gedachtes proberen om te draaien hoe moeilijk ook.
