Kinderen
alle pijlers
Het blijft bij 1 kind, bij jullie ook?
donderdag 18 augustus 2022 om 15:02
Hoi Allemaal,
Mijn man en ik hebben op dit moment een zoon van 2 jaar.
Ik heb altijd de wens en hoop gehad 2 kinderen te mogen krijgen.
Dit gaat om diverse redenen niet gebeuren. Verstandelijk is het duidelijk, gevoelsmatig nog best een worsteling.
Wat ik wil met dit topic? Andere moeders spreken die, pas of al langer geleden, besloten hebben, om wat voor reden dan ook, het bij hun zoon/dochter te laten. En daarover te kletsen. Niet om de boel ter discussie te stellen of het misschien toch niet gewoon kan. Maar gewoon om te sparren met elkaar.....
Ik weet dat er al een topic over dit onderwerp is maar dat topic loopt al een tijdje. Vandaar dat ik dacht aan een nieuwe plek voor dit onderwerp.
Mijn man en ik hebben op dit moment een zoon van 2 jaar.
Ik heb altijd de wens en hoop gehad 2 kinderen te mogen krijgen.
Dit gaat om diverse redenen niet gebeuren. Verstandelijk is het duidelijk, gevoelsmatig nog best een worsteling.
Wat ik wil met dit topic? Andere moeders spreken die, pas of al langer geleden, besloten hebben, om wat voor reden dan ook, het bij hun zoon/dochter te laten. En daarover te kletsen. Niet om de boel ter discussie te stellen of het misschien toch niet gewoon kan. Maar gewoon om te sparren met elkaar.....
Ik weet dat er al een topic over dit onderwerp is maar dat topic loopt al een tijdje. Vandaar dat ik dacht aan een nieuwe plek voor dit onderwerp.
anoniem_647bb8128f55c wijzigde dit bericht op 03-06-2023 23:31
64.76% gewijzigd
vrijdag 23 september 2022 om 10:36
Met dat bang zijn voor verlies.. dat wordt niet kleiner bij twee kinderen. Toevallig heeft mijn man net een knip laten zetten en de assistent was nogal enthousiast in het verplichte voorgesprek -mijn man is jong- met 'wat als' scenario's. O.a. 'wat als je vrouw er met je beste vriend vandoor gaat en jij een jonge blom tegenkomt?' en 'wat als je vrouw met allebei de kinderen onder een vrachtwagen komt?' etc etc. Bij thuiskomst was mijn man helemaal van slag! Maar.. kwam ook de realisatie, nee, een nieuw kind maken is nooit een vervanging voor een gemist kind. Sterker nog, je gaat dan een nieuw kind opzadelen met jouw gemis. Eigenlijk voor m'n man dus een extra reden om wél de knip te zetten. In ons geval dus na 2, maar de redenering is niet anders dan na 1. Je bent en blijft altijd vader resp. moeder.
Ik heb het hier al een keer eerder gedeeld maar moest zelf denken aan een dementerende vrouw die ik trof in de thuiszorg. Met 10 kinderen, van wie er nog 6 heel liefdevol en vaak langskwamen. En toch.. had ze het vooral over haar verloren kind en het kind dat een verkeerd pad was afgegaan. Dat gaf haar net zoveel verdriet, als dat het haar enige kind was geweest.
<Edit: sorry, zwaar onderwerp, maar het hielp ons wel op deze manier te redeneren ipv alleen happy de peppy>
Ik heb het hier al een keer eerder gedeeld maar moest zelf denken aan een dementerende vrouw die ik trof in de thuiszorg. Met 10 kinderen, van wie er nog 6 heel liefdevol en vaak langskwamen. En toch.. had ze het vooral over haar verloren kind en het kind dat een verkeerd pad was afgegaan. Dat gaf haar net zoveel verdriet, als dat het haar enige kind was geweest.
<Edit: sorry, zwaar onderwerp, maar het hielp ons wel op deze manier te redeneren ipv alleen happy de peppy>
vrijdag 23 september 2022 om 10:43
Kan mij goed voorstellen dat je man even van slag was. Alle doem scenarios even opgesomd…Cypresshill schreef: ↑23-09-2022 10:36Met dat bang zijn voor verlies.. dat wordt niet kleiner bij twee kinderen. Toevallig heeft mijn man net een knip laten zetten en de assistent was nogal enthousiast in het verplichte voorgesprek -mijn man is jong- met 'wat als' scenario's. O.a. 'wat als je vrouw er met je beste vriend vandoor gaat en jij een jonge blom tegenkomt?' en 'wat als je vrouw met allebei de kinderen onder een vrachtwagen komt?' etc etc. Bij thuiskomst was mijn man helemaal van slag! Maar.. kwam ook de realisatie, nee, een nieuw kind maken is nooit een vervanging voor een gemist kind. Sterker nog, je gaat dan een nieuw kind opzadelen met jouw gemis. Eigenlijk voor m'n man dus een extra reden om wél de knip te zetten. In ons geval dus na 2, maar de redenering is niet anders dan na 1. Je bent en blijft altijd vader resp. moeder.
Ik denk dat ik dat van het kwetsbare ook een beetje heb door mijn oma. Toen haar oudste dochter overleed zei ze altijd dat ze nog steeds twee kinderen en kleinkinderen had om voor te leven. Dat is mij altijd bijgebleven. En tegelijkertijd is dat gewoon de allerslechtste reden om nog een kind te verwekken/krijgen. Een nieuw kind is idd nooit een vervanging van hetgeen je had. Het is immers een ander kind.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
vrijdag 23 september 2022 om 10:56
Ja dat verlies van je kind hebben wij het ook wel eens over gehad. Ondanks dat ik ik die gedachte bijna niet eens kan toelaten.
Maar wat jullie zeggen. Ook als ik nog drie andere kinderen zou hebben zou ik dan nog steeds mijn kind verloren hebben. Ik denk zelfs dat ik dan minder dan nu nog een kind zou willen, omdat het sowieso een ander kind zou zijn en je je verloren kind niet terugkrijgt.
Dat is voor ons dus geen factor in deze beslissing.
Maar wat jullie zeggen. Ook als ik nog drie andere kinderen zou hebben zou ik dan nog steeds mijn kind verloren hebben. Ik denk zelfs dat ik dan minder dan nu nog een kind zou willen, omdat het sowieso een ander kind zou zijn en je je verloren kind niet terugkrijgt.
Dat is voor ons dus geen factor in deze beslissing.
vrijdag 23 september 2022 om 12:12
Ik heb van dichtbij gezien hoe het verlies van een kind een gezin ook juist kan verscheuren. In dit geval ging het om de middelste van drie kinderen die overleed. De rest van het gezin kon elkaar daarna niet meer vinden in hun verdriet. Is geloof ik nooit meer echt goed gekomen.
Heel herkenbaar Baggal, wat je schrijft over zwangerschapsaankondigingen van mensen die onverwacht toch voor een tweede gaan. Die zijn het pijnlijkst. Toch merk ik dat zo langzamerhand meer denk: wat haal je je op de hals, in plaats van dat ik echt jaloers ben. Dus dat gaat de goede kant op
Heel herkenbaar Baggal, wat je schrijft over zwangerschapsaankondigingen van mensen die onverwacht toch voor een tweede gaan. Die zijn het pijnlijkst. Toch merk ik dat zo langzamerhand meer denk: wat haal je je op de hals, in plaats van dat ik echt jaloers ben. Dus dat gaat de goede kant op
vrijdag 23 september 2022 om 15:58
Je hoeft ook niet ALLE kleding weg te doen, Ladenkastje. Ik heb wat dure en goed uitziende stukken bewaard. Niet veel, maar ik kon het niet voor een paar £ wegdoen. En misschien is het voor S. wel leuk later - who knows.
Ik zit idd verder in het acceptatie proces. Wat ik alleen nog altijd bloed irritant vind, is wanneer mensen zeggen: “ik had je dit ook wel gegund, was zo leuk voor S. geweest”, terwijl ik mij er echt voor 99% bij heb neergelegd dat het gewoon goed is zo. Echt ik haat die opmerking… omdat de implicatie daarvan is dat ik S. iets te kort doe of het niet gewoon goed is zo. Grrr…
Ik zit idd verder in het acceptatie proces. Wat ik alleen nog altijd bloed irritant vind, is wanneer mensen zeggen: “ik had je dit ook wel gegund, was zo leuk voor S. geweest”, terwijl ik mij er echt voor 99% bij heb neergelegd dat het gewoon goed is zo. Echt ik haat die opmerking… omdat de implicatie daarvan is dat ik S. iets te kort doe of het niet gewoon goed is zo. Grrr…
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 26 september 2022 om 14:47
Misschien tijd om je schoonouders te vertellen dat het bij eentje blijft Ladenkastje. Dat gaf ons heel erg veel rust qua opmerkingen omdat zij dan ook weten hoe het zit. (Oke, het duurde even, maar inmiddels is het duidelijk)
En verder herkenbaar dat je soms een klap krijgt, dat hebben we allemaal wel eens denk ik. Bij mij ligt het ook wel aan de tijd van de maand
.
En verder herkenbaar dat je soms een klap krijgt, dat hebben we allemaal wel eens denk ik. Bij mij ligt het ook wel aan de tijd van de maand
.
maandag 26 september 2022 om 21:28
Herkenbaar Ladenkastje, het kan soms inderdaad een klap in je gezicht zijn. Dan overvalt het verdriet je gewoon opeens. Ook al weet je rationeel dat je voor jouw gezin het beste doet. Fijn dat je ouders je beslissing steunen. Mijn moeder doet dat ook bij mij, die snapt het. Mijn schoonmoeder keek alsof ik voor haar ogen een kitten de nek omdraaide toen ik er eens iets over losliet, dus tegen haar zeg ik er niets meer over tot ik het echt 100% zeker weet.
Ik heb het vandaag ook moeilijk, misschien komt het door het sombere weer of door het feit dat mijn zoontje deze week gaat wennen op de basisschool. Voelt voor mij echt als the end of an era... Die eerste vier jaar zijn voorbijgevlogen, en straks is ie nooit meer 'echt klein'. Ik vind het echt even pittig
En dan denk ik weer: zullen we niet toch...? Ik ben benieuwd hoe we er over een paar maanden over denken als we aan het schoolritme gewend zijn.
Ik heb het vandaag ook moeilijk, misschien komt het door het sombere weer of door het feit dat mijn zoontje deze week gaat wennen op de basisschool. Voelt voor mij echt als the end of an era... Die eerste vier jaar zijn voorbijgevlogen, en straks is ie nooit meer 'echt klein'. Ik vind het echt even pittig
En dan denk ik weer: zullen we niet toch...? Ik ben benieuwd hoe we er over een paar maanden over denken als we aan het schoolritme gewend zijn.
maandag 26 september 2022 om 22:16
Hier is het ook bij 1 kind gebleven. Heb er vrede mee, kind is 12 en ik ben alweer eind 40 dus erover twijfelen heeft ook geen zin meer. Meest lastige vond en vind ik dat kind alleen achterblijft ( om het meteen maar lekker zwaar te maken 
). Soms vliegt dat mij aan, en dan hoop ik maar dat ik heel oud mag worden en hij mij dan kan missen als kiespijn .
Zelf mist hij af en toe wel een broertje of zusje. Dat begrijp ik wel, en dan hebben we het er even over. Op andere momenten is hij er weer blij mee, geen ander kind dat hem in de weg loopt en vervelend is. Ik denk dat beide kanten, de voors-en tegens, zullen blijven, en heel af en toe zullen opspelen. Ik ben allang blij dat hij het dan gewoon benoemt en het niet voelt als een pijnlijk taboe oid. Hoe het nu is, is het goed, en hoe het was geweest zullen we toch nooit weten.
Hebben jullie kinderen het wel eens over het missen van een broer of zus (ik heb nog niet alles gelezen)?
). Soms vliegt dat mij aan, en dan hoop ik maar dat ik heel oud mag worden en hij mij dan kan missen als kiespijn . Zelf mist hij af en toe wel een broertje of zusje. Dat begrijp ik wel, en dan hebben we het er even over. Op andere momenten is hij er weer blij mee, geen ander kind dat hem in de weg loopt en vervelend is. Ik denk dat beide kanten, de voors-en tegens, zullen blijven, en heel af en toe zullen opspelen. Ik ben allang blij dat hij het dan gewoon benoemt en het niet voelt als een pijnlijk taboe oid. Hoe het nu is, is het goed, en hoe het was geweest zullen we toch nooit weten.
Hebben jullie kinderen het wel eens over het missen van een broer of zus (ik heb nog niet alles gelezen)?
dinsdag 27 september 2022 om 08:16
Voornu: afgelopen jaar werden er geregeld kinderen geboren bij nursery vriendjes/vriendinnetjes. Mijn dochter keek dan wel eens in de kinderwagen en heeft een enkele keer gevraagd of om een zusje of een broertje. Ook uitgelegd dat we dat niet doen en waarom. Ze heeft natuurlijk wel grote broers en een zus, een nichtje en een neefje dus helemaal alleen is ze niet. En dat ze er ooit mogelijk alleen voor staat is iets waar ik nu niet te veel bij stil sta.
Augustine en Ladenkastje:
het is ook een proces met vallen en opstaan. En soms heb ik ook wel eens een moment dat ik denk: jammer en tegelijkertijd het is beter zo. Ontzettend dubbel.
Hi Pluma! Ook een bekende hier!
Augustine en Ladenkastje:
het is ook een proces met vallen en opstaan. En soms heb ik ook wel eens een moment dat ik denk: jammer en tegelijkertijd het is beter zo. Ontzettend dubbel. Hi Pluma! Ook een bekende hier!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
dinsdag 27 september 2022 om 10:13
dinsdag 27 september 2022 om 10:27
Baggal 
Voornu, ik snap je gedachtegang wel. Ik heb daar ook wel eens over nagedacht. Het is inderdaad alleen als ze volwassen zijn, en ooit zijn wij er ook niet meer en dan is kind helemaal alleen. Ik heb zelf maar 1 sibling en onze band is oke, maar niet heel hecht. Ik kan ook wel eens jaloers zijn op gezinnen met 3 of 4 kinderen die als volwassenen ook nog hecht zijn. Maar ja, zo veel kinderen is met onze vruchtbaarheid al een hele uitdaging en daarbij lijkt het ook voor mij niet goed als ik er 3 of 4 moet opvoeden. Plus dat het ook nog maar net moet klikken tussen de siblings.
En toen ik dat dus allemaal overdacht bedacht ik me dat het wellicht ook wel vrijheid geeft als je niet aan een sibling vast zit. Vrijheid om feestdagen te vieren met vrienden ipv verplicht familie, of te emigreren zonder dat je mensen achter laat. Begrijp me niet verkeerd, ik gun kind ook een fijne warme familie en veel samenkomsten. Maar ook niet iedereen die wel een sibling heeft, heeft dat.
Voornu, ik snap je gedachtegang wel. Ik heb daar ook wel eens over nagedacht. Het is inderdaad alleen als ze volwassen zijn, en ooit zijn wij er ook niet meer en dan is kind helemaal alleen. Ik heb zelf maar 1 sibling en onze band is oke, maar niet heel hecht. Ik kan ook wel eens jaloers zijn op gezinnen met 3 of 4 kinderen die als volwassenen ook nog hecht zijn. Maar ja, zo veel kinderen is met onze vruchtbaarheid al een hele uitdaging en daarbij lijkt het ook voor mij niet goed als ik er 3 of 4 moet opvoeden. Plus dat het ook nog maar net moet klikken tussen de siblings.
En toen ik dat dus allemaal overdacht bedacht ik me dat het wellicht ook wel vrijheid geeft als je niet aan een sibling vast zit. Vrijheid om feestdagen te vieren met vrienden ipv verplicht familie, of te emigreren zonder dat je mensen achter laat. Begrijp me niet verkeerd, ik gun kind ook een fijne warme familie en veel samenkomsten. Maar ook niet iedereen die wel een sibling heeft, heeft dat.
donderdag 29 september 2022 om 18:45
donderdag 29 september 2022 om 18:49
Haha, grappig, zo denk ik er ook over. Onze zoon is al zo leuk, beter gaat het niet wordenRJB schreef: ↑29-09-2022 18:45Ik ben zelf eind 30. zoontje van 2017 en we zijn er zeker van dat we zo compleet zijn. We hebben het gewoon heerlijk en een tweede kinderwens is nooit echt gekomen. wel aan gedacht maar nooit zo de wens gevoeld als bij ons zoontje. Plus hij is zo goed gelukt dat het toch niet beter wordt
donderdag 29 september 2022 om 20:07
Beschuitmetjam schreef: ↑29-09-2022 18:49Haha, grappig, zo denk ik er ook over. Onze zoon is al zo leuk, beter gaat het niet worden
vrijdag 30 september 2022 om 01:31
Man hier en vader van 1 dochter van 5.
Bij mij komt er minder emotie bij kijken (No offense hoor, ik bedoel het goed, maar mannen en vrouwen zijn nu eenmaal verschillend).
Toen we voor zwangerschap gingen heb ik gelijk duidelijk gemaakt dat het bij 1 bleef. Ik was toen al 38 en had er eigenlijk überhaupt niet zo’n zin in. Als mijn vriendin niet gewild had had ik het ook prima gevonden. Weinig mannen geven dit toe maar ik ben er gewoon heel open in. Maar ik was ook niet anti Ofzo hoor!
Anyways, ze is nu 5 en ik ben echt dolblij dat ze er is. Maar ze kost ook wel veel energie. Het is goed zo.
Er zitten ook wel heel veel praktische voordelen aan. We wonen niet zo groot en met 2 kinderen hadden we toch moeten verhuizen of die studeer/logeer/sport kamer moeten opgeven. En hadden we niet onze droom-auto kunnen kopen maar hadden we waarschijnlijk een saaie station gehad. Tevens gaat mijn dochter zonder studieschuld de arbeidsmarkt op en wil ik er ook nog wel 50k meegeven tegen die tijd. En tot het zover is zal ze ook niks tekort komen. Met 2 is dat toch lastiger of in ieder geval duurder
Ik was zelf overigens ook alleen, zij het noodgedwongen (lukte niet meer bij mijn moeder). Ik heb echt nooit het idee gehad dat ik wat miste. Vond het wel lekker rustig eigenlijk. Ik ben overigens wel gewoon sociaal verder hoor, maar hou er ook wel van om even niemand om me heen te hebben, al is het maar een uurtje of 2.
Ik heb geen spijt van het vaderschap (integendeel) maar die 2e hoeft echt niet. Vriendin was overigens wel teleurgesteld maar die wilde er zelfs 4 want “dat is zo leuk aan de keukentafel”… We hebben het er wel vantevoren over gehad hoor, dus het was geen verrassing. Maar het heeft nog wel even geknaagd bij haar. Nu niet meer overigens want ze heeft een burn-out en dan is alles even teveel. Dus zij is nu even blij toe…
Dochter is er helemaal niet mee bezig trouwens. Misschien komt dat nog hoor. Maar haar hartsvriendin (HahA, op die leeftijd) is het achterbuurmeisje en die is ook in dr eentje en ze spelen heel veel met elkaar… Zitten ook bij elkaar in de klas
Overigens is 1 ook beter voor het milieu maar dat is niet meer dan een prettige bijvangst.
Bij mij komt er minder emotie bij kijken (No offense hoor, ik bedoel het goed, maar mannen en vrouwen zijn nu eenmaal verschillend).
Toen we voor zwangerschap gingen heb ik gelijk duidelijk gemaakt dat het bij 1 bleef. Ik was toen al 38 en had er eigenlijk überhaupt niet zo’n zin in. Als mijn vriendin niet gewild had had ik het ook prima gevonden. Weinig mannen geven dit toe maar ik ben er gewoon heel open in. Maar ik was ook niet anti Ofzo hoor!
Anyways, ze is nu 5 en ik ben echt dolblij dat ze er is. Maar ze kost ook wel veel energie. Het is goed zo.
Er zitten ook wel heel veel praktische voordelen aan. We wonen niet zo groot en met 2 kinderen hadden we toch moeten verhuizen of die studeer/logeer/sport kamer moeten opgeven. En hadden we niet onze droom-auto kunnen kopen maar hadden we waarschijnlijk een saaie station gehad. Tevens gaat mijn dochter zonder studieschuld de arbeidsmarkt op en wil ik er ook nog wel 50k meegeven tegen die tijd. En tot het zover is zal ze ook niks tekort komen. Met 2 is dat toch lastiger of in ieder geval duurder
Ik was zelf overigens ook alleen, zij het noodgedwongen (lukte niet meer bij mijn moeder). Ik heb echt nooit het idee gehad dat ik wat miste. Vond het wel lekker rustig eigenlijk. Ik ben overigens wel gewoon sociaal verder hoor, maar hou er ook wel van om even niemand om me heen te hebben, al is het maar een uurtje of 2.
Ik heb geen spijt van het vaderschap (integendeel) maar die 2e hoeft echt niet. Vriendin was overigens wel teleurgesteld maar die wilde er zelfs 4 want “dat is zo leuk aan de keukentafel”… We hebben het er wel vantevoren over gehad hoor, dus het was geen verrassing. Maar het heeft nog wel even geknaagd bij haar. Nu niet meer overigens want ze heeft een burn-out en dan is alles even teveel. Dus zij is nu even blij toe…
Dochter is er helemaal niet mee bezig trouwens. Misschien komt dat nog hoor. Maar haar hartsvriendin (HahA, op die leeftijd) is het achterbuurmeisje en die is ook in dr eentje en ze spelen heel veel met elkaar… Zitten ook bij elkaar in de klas
Overigens is 1 ook beter voor het milieu maar dat is niet meer dan een prettige bijvangst.
zaterdag 1 oktober 2022 om 22:19
Grappig Mbree zo'n mannenbrein.. mijn man staat er ook zo in.. als ik geen sterke kinderwens had gehad was het prima geweest.
Man is dol op onze zoon.. en nu hij 8 is vindt hij het steeds leuker.. de gesprekjes.. de vragen.. de gezamenlijke interesses.. de herkenbare en niet herkenbare eigenschappen.. zoon is echt een mix van ons.
Oh Baggal en BMJ
Hier gaat het ook goed. Na jarenlange toch nog een soort van stiekeme verlangens naar een tweede (iedere maand hoopte ik dat m'n spiraal zou falen
) ervaar ik nu vooral rust. We zijn happy... zoon weet dat een broertje of zusje niet meer gaat komen.. en dat is dat..
Het verliezen van hem is wel echt mijn grootste angst.. en of je er nu 1 of 6 hebt.. het verlies is even groot.. ik zou het alleen echt zo vreselijk erg vinden om mijn moederrol niet meer actief te kunnen vervullen.. en dat is wel een verschil. Het is anders.. de kinderkamer is dan leeg..
Tegenwoordig kan ik nieuws over het verlies van een kind of zelfs meerdere kinderen nog amper aanhoren.. wat een totale horror moet dat zijn..
Maar goed. Ik denk daar heus niet dagelijks over na.. heel toevallig heb ik 5 moeders in mijn inner circle met één kind.. dat praat heel soms net iets makkelijker (al zijn de redenen voor het enige kind divers).
Man is dol op onze zoon.. en nu hij 8 is vindt hij het steeds leuker.. de gesprekjes.. de vragen.. de gezamenlijke interesses.. de herkenbare en niet herkenbare eigenschappen.. zoon is echt een mix van ons.
Oh Baggal en BMJ
Hier gaat het ook goed. Na jarenlange toch nog een soort van stiekeme verlangens naar een tweede (iedere maand hoopte ik dat m'n spiraal zou falen
) ervaar ik nu vooral rust. We zijn happy... zoon weet dat een broertje of zusje niet meer gaat komen.. en dat is dat.. Het verliezen van hem is wel echt mijn grootste angst.. en of je er nu 1 of 6 hebt.. het verlies is even groot.. ik zou het alleen echt zo vreselijk erg vinden om mijn moederrol niet meer actief te kunnen vervullen.. en dat is wel een verschil. Het is anders.. de kinderkamer is dan leeg..
Tegenwoordig kan ik nieuws over het verlies van een kind of zelfs meerdere kinderen nog amper aanhoren.. wat een totale horror moet dat zijn..
Maar goed. Ik denk daar heus niet dagelijks over na.. heel toevallig heb ik 5 moeders in mijn inner circle met één kind.. dat praat heel soms net iets makkelijker (al zijn de redenen voor het enige kind divers).
zondag 2 oktober 2022 om 09:34
Mhoah, ik woon ook in Noord Nederland en in mijn inner circle ook 3 vrouwen met 1 kind. En de circle daarbuiten (goede kennissen, collega's) kan ik er zo ook nog wel een paar opnoemen.
Ben ik trouwens de enige die beredeneerd dat als je meer kinderen heb je er ook meer kunt verliezen? Ik ken een stel dat is er 2 verloren, man wat een verdriet.
Wel heb ik wat enigme ook zegt, als die ene wegvalt dan heb je ook niemand meer om over te moederen. Dat lijkt me ook heel zwaar. Dan is het naast het verdriet ook gelijk zo leeg.
Ben ik trouwens de enige die beredeneerd dat als je meer kinderen heb je er ook meer kunt verliezen? Ik ken een stel dat is er 2 verloren, man wat een verdriet.
Wel heb ik wat enigme ook zegt, als die ene wegvalt dan heb je ook niemand meer om over te moederen. Dat lijkt me ook heel zwaar. Dan is het naast het verdriet ook gelijk zo leeg.
zondag 2 oktober 2022 om 10:31
Verlies lijkt me sowieso horror. Of je er nu 1 hebt of 6. Het verscheurt je van binnen en het wordt nooit meer hetzelfde. Wellicht zorgen die andere 5 ervoor dat je door gaat (moet); ik ben er van overtuigd dat dat ook lukt als je geen kinderen meer hebt. Een stabiele en goede relatie, fijne vrienden en wat achtervang van familie.
Heftig onderwerp wel… maar hier geen reden om te denken “laten we er daarom nog eentje produceren”
Heftig onderwerp wel… maar hier geen reden om te denken “laten we er daarom nog eentje produceren”
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
