Het is zo pittig…(gedrag kind)

puknijmegen vrijdag 14 april 2023 om 09:45

Soms weet ik het echt even niet meer..het is zo pittig met dochter momenteel.

We zijn al jaren bezig met de juiste hulp krijgen voor onze dochter van bijna 7 jaar. De zoektocht begon toen zij 3 jaar was.
Dochter heeft enorme woede uitbarstingen, alles moet op haar manier gaan en als iets anders gaat dan zij in haar hoofd heeft, ontploft ze. Na de “buien” is er veel schaamte voor wat ze gedaan heeft en heeft ze spijt.

Daarnaast is zij thuis altijd erg afgeleid, aankleden, eten, alles is een strijd.
De laatste maanden wil ze niet meer naar school en doet er iedere ochtend alles aan om er onderuit te komen om naar school te moeten.

Op school is zij de “perfecte” leerling en merken ze behalve vermoeidheid en overprikkeling vrij weinig aan haar.
Ook als er anderen bij zijn vertoont ze nagenoeg altijd sociaal wenselijk gedrag. Er is veel onbegrip uit onze omgeving omdat niemand zich er iets bij voor kan stellen hoe het thuis gaat.

Vorige week had ze een kinderfeestje en daar is ze voor het eerst “ontploft” waar haar vriendinnen bij waren. Met als gevolg dat ze de volgende dag helemaal niet meer naar school wilde omdat ze zich schaamde.

Momenteel lopen er onderzoeken om een diagnose te stellen en vanuit hier gerichte behandeling te starten. Er zijn in ieder geval vermoedens autisme en/of adhd.

Maar ik vind het echt zo pittig..man en ik lopen op onze tenen. Het is iedere dag niet de vraag of het gaat escaleren maar wanneer het gaat escaleren en dit meerdere keren per dag.
Dit onvoorspelbare heeft ook heel veel invloed op haar jongere broertje. Ik vind het voor hem ook zo erg.
Man en ik zijn ook zo moe van de afgelopen jaren dat het voor mij soms echt voelt alsof ik een gevangenis zit en geen kant op kan.
Familie is er wel maar niet in de buurt maar veel steun hebben we hier ook niet van.

Iemand in dezelfde situatie die wellicht nog tips heeft waar we niet aan gedacht hebben?

Ivm herkenbaarheid verwijder ik misschien later een deel van deze tekst.

Doreia* vrijdag 14 april 2023 om 09:47

Hoe gaat het in de vakanties? Is ze dan vrolijk en ontspannen?
Grote gedragswijzigingen tussen school en thuis wijzen erop dat ze zich op school niet erg op haar gemak voelt. Ze houdt zich daar de hele dag in. Dat komt er thuis dan 5x dubbel uit.

Dit gedrag hebben wij gehad met onze oudste. Die blijkt hoogbegaafd en zich kapót te vervelen op school.....

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

Youk79 vrijdag 14 april 2023 om 09:49

Ach wat moeilijk, voor jullie alle vier.

Kunnen jullie regelmatig opsplitsen, zodat 1 ouder met broer wat meer rust heeft?
Zijn er dingen die wel werken bij haar maar die je nu niet doet want 'zo hoort het eigenlijk niet?' Heel begrijpelijk hoor, maar ik zou nu even alles doen wat werkt. Jullie hebben ook rust nodig en ontspanning.

Het is zoals het is

Youk79 vrijdag 14 april 2023 om 09:53

Wat ook fijn kan zijn, ter overbrugging, is gepland ontploffen. Bedenk samen met haar een goed moment en goede plek en ga samen helemaal los met schreeuwen en gooien enzo. Wat ze maar wil, zo hard mogelijk. Zelf lekker mee doen, jij hebt vast ook wat woede die eruit moet. Helpt misschien ook wat tegen de schaamte.

Het is zoals het is

Anoniem_64f0c7d7b71a9 vrijdag 14 april 2023 om 10:11

Doreia* schreef: ↑
14-04-2023 09:47
Hoe gaat het in de vakanties? Is ze dan vrolijk en ontspannen?
Grote gedragswijzigingen tussen school en thuis wijzen erop dat ze zich op school niet erg op haar gemak voelt. Ze houdt zich daar de hele dag in. Dat komt er thuis dan 5x dubbel uit.

Dit gedrag hebben wij gehad met onze oudste. Die blijkt hoogbegaafd en zich kapót te vervelen op school.....

Dit kan zeker een reden zijn. Maar TO zegt dat ze al vanaf haar derde met dochter aan het tobben zijn, wat doet vermoeden dat de oorzaak niet louter bij school en verveling ligt.

Paska vrijdag 14 april 2023 om 10:15

Als er ook school geen problemen zijn dan zit het in de dynamiek van het gezin. Het is dus belangrijk dat jullie als ouders, jullie eigen gedrag gaan analyseren. En gaan kijken welk gedrag het ongewenste gedrag van het kind aanwakkert.

Star⁴ vrijdag 14 april 2023 om 10:16

Gique schreef: ↑
14-04-2023 10:11
Dit kan zeker een reden zijn. Maar TO zegt dat ze al vanaf haar derde met dochter aan het tobben zijn, wat doet vermoeden dat de oorzaak niet louter bij school en verveling ligt.

Juist. En niet alles wijst op hoogbegaafdheid.

TO, al bekend met Geef me de Vijf? https://www.geefmede5.nl/home

Doreia* vrijdag 14 april 2023 om 10:16

Gique schreef: ↑
14-04-2023 10:11
Dit kan zeker een reden zijn. Maar TO zegt dat ze al vanaf haar derde met dochter aan het tobben zijn, wat doet vermoeden dat de oorzaak niet louter bij school en verveling ligt.

Ik zeg dan ook hoe het bij óns was. Dit hoeft helemaal niet TO haar situatie te zijn. Maar misschien heeft ze er iets aan voor zichzelf.
Ik herken het grote verschil tussen school en thuis, daar sla ik op aan.

Als ik zelf even terugdenk:

Maar mijn oudste was op zijn derde al érg toe aan school, maar mocht niet. Toen was hij al gefrustreerd. In groep 1 begonnen de buien al, op school verlegen en timide, thuis dikke driftbuien. In groep 2 bedaarde dit wat volgens mij. In groep 3 begonnen de lockdowns, dus hadden we hem veel thuis. Maar hij deed niets aan werk op school. Thuis wel, maar met héél véél begeleiding en aansporen.
Groep 4, hij was 7, toen gooide hij zijn kont volkomen tegen de krib. Hij ging het allemaal niet meer doen. Toen zaten we wekelijks bijna op school om te praten of op te halen. Dat het ook nog eens volkomen niet klikte met juf én de onzekerheid van de lockdowns deden ook niet goed. Toen school mijn kind wilde gaan testen op labels waar ik hem totaal niet in terugvond thuis, zijn we zelf op onderzoek uit gegaan. En daar kwam deze diagnose toen uit.

Ik wil er maar mee zeggen, achteraf kun je dan veel puzzelstukjes leggen die je vooral niet hebt gezien.

doreia* wijzigde dit bericht op 14-04-2023 10:19

2.61% gewijzigd

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

Anoniem_64f0c7d7b71a9 vrijdag 14 april 2023 om 10:18

TO, het klinkt heel zwaar voor jullie. Ik hoop dat de onderzoeken jullie meer duidelijkheid gaan geven. Dat ze het op school niet herkennen kan er op duiden dat ze in vreemde omgevingen op haar tenen loopt om sociaal wenselijk bedrag te vertonen en de spanning er dan in de veilige omgeving thuis er uit komt.

Wat bij mijn kind erg hielp is nadenken over iets wat ze zou kunnen doen en willen tijdens woedeaanvallen. Kind gaf aan graag een boksbal met handschoenen op de slaapkamer te willen hebben. Kind gaf ook aan graag met rust gelaten te worden tijdens een woedeaanval, bemoeienis triggerde de situatie alleen nog maar meer.

Door deze afspraken samen met je kind te maken vooraf, heb je kans dat jullie je dochter bij het begin van een escalatie op de afspraken kunnen wijzen.

Sterkte!

aikidoka vrijdag 14 april 2023 om 10:22

Paska schreef: ↑
14-04-2023 10:15
Als er ook school geen problemen zijn dan zit het in de dynamiek van het gezin. Het is dus belangrijk dat jullie als ouders, jullie eigen gedrag gaan analyseren. En gaan kijken welk gedrag het ongewenste gedrag van het kind aanwakkert.

Dat lijkt me wat kort door de bocht. Ik was ook een modelleerling op school en thuis een stuk minder handelbaar. Mijn zoon is zeer vergelijkbaar. Vrijwel alle docenten dachten dat over mijn zoon dat hij zeer meegaand was en dat is hij thuis zeer zeker niet. Thuis is de veilige plek en kun je dus jezelf zijn. Op school het heel goed willen doen en thuis afreageren vind ik niet gek.
Bij ons helpt het om zoon veel duidelijkheid te bieden. Het gedrag van mijn zoon klinkt wel een stuk milder dan wat TO beschrijft over haar dochter en ik zie ook een sterke verbetering met ouder worden en zich beter kunnen uitdrukken.

oneenietweer vrijdag 14 april 2023 om 10:26

Paska schreef: ↑
14-04-2023 10:15
Als er ook school geen problemen zijn dan zit het in de dynamiek van het gezin. Het is dus belangrijk dat jullie als ouders, jullie eigen gedrag gaan analyseren. En gaan kijken welk gedrag het ongewenste gedrag van het kind aanwakkert.

Dat is echt veel te kort door de bocht en bovendien een rotopmerking tegen iemand die al jaren bezig is met de juiste hulp te vinden. Het is meestal juist een teken dat een kind zich thuis wel veilig genoeg voelt om het masker te laten zakken.

TO, het lijkt me loodzwaar. Ik heb in mijn omgeving een kind dat zulk gedrag vertoont, ook voornamelijk thuis. Dat kind had baat bij speltherapie. Maar niet genoeg helaas, ze zitten nu bij de kinderpsychiater.

Susan vrijdag 14 april 2023 om 10:26

aikidoka schreef: ↑
14-04-2023 10:22
Dat lijkt me wat kort door de bocht. Ik was ook een modelleerling op school en thuis een stuk minder handelbaar. Mijn zoon is zeer vergelijkbaar. Vrijwel alle docenten dachten dat over mijn zoon dat hij zeer meegaand was en dat is hij thuis zeer zeker niet. Thuis is de veilige plek en kun je dus jezelf zijn. Op school het heel goed willen doen en thuis afreageren vind ik niet gek.
Bij ons helpt het om zoon veel duidelijkheid te bieden. Het gedrag van mijn zoon klinkt wel een stuk milder dan wat TO beschrijft over haar dochter en ik zie ook een sterke verbetering met ouder worden en zich beter kunnen uitdrukken.

Eens, ik vind dat ook veel te kort door de bocht. Het kan net zo goed dat het precies omgekeerd is en ze juist die spanning, overprikkeling, onderprikkeling, et cetera, buiten de deur ervaart en dat het er thuis uitkomt.

Als ze zich achteraf schaamt dan is ze zich er dus wel heel bewust van, het klinkt als iets waar ze op dat moment echt geen controle over heeft. Of in elk geval alsof ze niet meer terug kan als ze eenmaal die weg ingaat. Dat maakt het ook lastig om het er op de rustige momenten over te hebben, want dan is ze zich er allang van bewust dat ze dat doet en welk effect het heeft.

Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

Anoniem_646148ae3040c vrijdag 14 april 2023 om 10:35

Er zijn vermoedens van autisme of adhd
Benaderen jullie haar ook zo
Dat kan nml helpen

En verder zorg zelf voor ontspanning
Hoe lastig ook
Sterkte. Het is heftig

Anoniem_64b9897ac0b6d vrijdag 14 april 2023 om 10:40

Tjonge…… alsof je het over mijn dochter hebt! Wij lopen precies tegen dezelfde dingen aan. Zij is nu bijna 6 en we zijn ook bezig om haar getest te krijgen. Ook al volop bezig met hulpverlening omdat dit niet vol te houden is. We zijn alleen nog niet veel wijzer.

En helaas, ik heb geen tips. Wij hebben namelijk zelf ook geen idee hoe we hiermee om moeten gaan en hoe we haar het beste kunnen helpen. Maar echt… wat een herkenning.

Heel veel sterkte!!!

Youk79 vrijdag 14 april 2023 om 10:49

Eigenlijk spelen er voglens mij twee dingen:

- Hoe verbeter je de situatie voor dochter. Daar zijn jullie mee bezig dmv diagnostiek en dat duurt nog even.

- Hoe houden jullie het zelf vol in de tussentijd?

Voor het tweede punt denk ik: steun zoeken (doe je ook hier, super goed), doen wat werkt (ook al in het pedagogisch even wat minder), zorg voor jezelf en elkaar en schaal dus dingen die niet perse nodig zijn af. Misschien kun je geen hulp krijgen met je dochten maar bijvoorbeeld wel bij het huishouden?

Het is zoals het is

Paska vrijdag 14 april 2023 om 10:50

oneenietweer schreef: ↑
14-04-2023 10:26
Dat is echt veel te kort door de bocht en bovendien een rotopmerking tegen iemand die al jaren bezig is met de juiste hulp te vinden. Het is meestal juist een teken dat een kind zich thuis wel veilig genoeg voelt om het masker te laten zakken.

TO, het lijkt me loodzwaar. Ik heb in mijn omgeving een kind dat zulk gedrag vertoont, ook voornamelijk thuis. Dat kind had baat bij speltherapie. Maar niet genoeg helaas, ze zitten nu bij de kinderpsychiater.

Dat is helemaal niet te kort door de bocht. Het ligt echt in veruit de meeste gevallen aan de gezinsdynamiek. Ook als het kind een label krijgt is er niks opgelost en zal je er wat mee moeten in de gezinsdynamiek.

Anoniem_65b76fd3af17f vrijdag 14 april 2023 om 10:57

Paska schreef: ↑
14-04-2023 10:15
Als er ook school geen problemen zijn dan zit het in de dynamiek van het gezin. Het is dus belangrijk dat jullie als ouders, jullie eigen gedrag gaan analyseren. En gaan kijken welk gedrag het ongewenste gedrag van het kind aanwakkert.

Zeker niet! Het is juist daar waar het kind ontspant dat het zich laat gaan. Als er inderdaad bijvoorbeeld een vorm van autisme zou zijn, zoals ook onderzocht wordt, dan is het heel gebruikelijk dat zich dat in de jonge jaren vooral thuis uit. Vooral bij meisjes, die vaker aangepast gedrag tonen. Dit meisje is zich ook erg bewust van gedrag en omgeving, dan speelt dit extra veel mee.

mevrouwn vrijdag 14 april 2023 om 11:16

Heel herkenbaar. We hebben jaren gedacht dat het aan ons lag, dat we gewoon niet konden opvoeden. Maar onze dochter heeft dus ASS. Sinds we dat weten gaat het beter omdat we dingen beter kunnen plaatsen en er rekening mee kunnen houden, maar echt lekker rustig is het nooit en gaat het ook nooit worden.
Haar jongere zusje heeft er ook last van net als bij jullie. Wat bij ons helpt is extra aandacht besteden aan haar welzijn, dus er voor zorgen dat ze genoeg aandacht krijgt ondanks dat grote zus heel veel aandacht vraagt en dat ze bv tijdens het eten ook ruimte krijgt om iets te delen. Ideaal zal het helaas nooit worden.

Nu zit ze trouwens in de pubertijd en is het nog eens een factor 10 erger.

Anoniem_65020ff49281f vrijdag 14 april 2023 om 11:18

Paska schreef: ↑
14-04-2023 10:15
Als er ook school geen problemen zijn dan zit het in de dynamiek van het gezin. Het is dus belangrijk dat jullie als ouders, jullie eigen gedrag gaan analyseren. En gaan kijken welk gedrag het ongewenste gedrag van het kind aanwakkert.

Dit is wel heel kort door de bocht. Kinderen laten vaak hun emoties echt zien als ze zich veilig voelen zoals bij hun ouders.

niehow vrijdag 14 april 2023 om 11:19

Heel herkenbaar, dit was hier ook aan de orde.

Inmiddels is ze 17 jaar en weet nu te doen als ze dit voelt aankomen.
Zij is hoogbegaafd en pas het laatste jaar weten we dat ze daarnaast ADHD en autisme heeft.
Het was een zeer lange en zware weg voor het hele gezin.

Flipflop vrijdag 14 april 2023 om 11:29

Paska schreef: ↑
14-04-2023 10:50
Dat is helemaal niet te kort door de bocht. Het ligt echt in veruit de meeste gevallen aan de gezinsdynamiek. Ook als het kind een label krijgt is er niks opgelost en zal je er wat mee moeten in de gezinsdynamiek.

Dan zit de oorzaak nog steeds niet in de gezinsdynamiek maar in de mogelijke problematiek in het kind zelf, waar het overigens niets aan kan doen.

Dat je als gevolg daar van aanpassingen moet gaan doen binnen de gezinsdynamiek, is wat anders.

Ik vind, net als andere posters hier, je reactie echt te kort door de bocht en pijnlijk.

Ik herken het verhaal van TO overigens gedeeltelijk. Hier een bijna jong volwassene in huis met sinds kort diagnose ASS en erg in goed in sociaal aangepast gedrag vertonen, waarna zij zich thuis eerst moet ontladen en ontprikkelen. Wat overigens niet gaat met woede aanvallen, maar met eerst terug trekken in zichzelf en niet direct aan huiswerk/studie beginnen, maar met bijvoorbeeld haar hobby, voor ze verder kan.

flipflop wijzigde dit bericht op 14-04-2023 11:34
Reden: Aanvulling

25.38% gewijzigd

LaFleurNoire vrijdag 14 april 2023 om 11:34

Paska schreef: ↑
14-04-2023 10:15
Als er ook school geen problemen zijn dan zit het in de dynamiek van het gezin. Het is dus belangrijk dat jullie als ouders, jullie eigen gedrag gaan analyseren. En gaan kijken welk gedrag het ongewenste gedrag van het kind aanwakkert.

Oh oh, pas op met dergelijke uitspraken. Wij zijn járen van het kastje naar de muur gestuurd (we kregen met pijn en moeite een doorverwijzing naar orthopedagogen die hoogbegaafdheid vermoedden, of ODD, maar daar bleef het dan ook bij) tot uiteindelijk een huisarts die een beetje beter oplette ons door wilde sturen naar een autismecentrum.
Het feit dat ze dit gedrag niet op school laat zien betekent pertinent niet dat het “dus” aan de gezinsdynamiek ligt. Zelfs na de diagnose hadden ze er op school grote moeite mee om te onderkennen dat ze autisme had, want zij zagen enkel een lief, sociaal, wat verlegen kind terwijl we jarenlang bij elk gesprek aangaven hoe het thuis ging.
Onze dochter kreeg de diagnose ASS en dat had een jaar of 7 eerder gediagnosticeerd kunnen worden omdat men zich blind staarde op die gezinsdynamiek en geen benul had van ASS bij meisjes. Ik kan echt giftig worden van zo’n uitspraak. We waren als ouder al vanaf dat ze een dreumes was al aan het aangeven dat er iets niet klopte en het kostte ons 7! jaar voordat iemand die oogkleppen eens afdeed.
Ze had nota bene al een broer met ASS, de hele “gezinsdynamiek” was al afgestemd op een kind met autisme na therapie en psycho-educatie.

lafleurnoire wijzigde dit bericht op 14-04-2023 11:48

24.37% gewijzigd

S-Groot vrijdag 14 april 2023 om 11:41

Flipflop schreef: ↑
14-04-2023 11:29
Dan zit de oorzaak nog steeds niet in de gezinsdynamiek maar in de mogelijke problematiek in het kind zelf, waar het overigens niets aan kan doen.

Dat je als gevolg daar van aanpassingen moet gaan doen binnen de gezinsdynamiek, is wat anders.

Ik vind, net als andere posters hier, je reactie echt te kort door de bocht en pijnlijk.

Ik herken het verhaal van TO overigens gedeeltelijk. Hier een bijna jong volwassene in huis met sinds kort diagnose ASS en erg in goed in sociaal aangepast gedrag vertonen, waarna zij zich thuis eerst moet ontladen en ontprikkelen. Wat overigens niet gaat met woede aanvallen, maar met eerst terug trekken in zichzelf en niet direct aan huiswerk/studie beginnen, maar met bijvoorbeeld haar hobby, voor ze verder kan.

Exact. Met als aanvulling dat er waarschijnlijk óók op school aanpassingen gedaan zullen moeten worden, kind is niet voor niks zo overprikkeld.

TO, heeft dochter al een koptelefoon op op school?

Woez vrijdag 14 april 2023 om 11:41

Wik hebben ook een 'pittig' kind, en gelukkig hebben we daar de juiste hulp bij (situatie is niet te vergelijken, dus ik heb geen raad voor je).

Ik wil wel benadrukken hoe belangrijk het is om voor jezelf en jullie relatie te zorgen. Want je loopt soms echt op je tandvlees.

Man en ik hebben allebei een eigen avond doordeweeks + een ochtend in het weekend om te sporten/ slapen/badderen whatever. Dat staat in de agenda en daar komt niets tussen.
Het helpt mij om daar op te kunnen rekenen en naar uit te kijken.

En we hebben 1 dag per maand oppas voor onze zoon. Op die dag gaan we samen wat doen. Naar vrienden, shoppen en lunchen, sauna, tuinieren. Als het maar tijd samen is.

Kijk naar de mogelijkheden in je netwerk voor wat ondersteuning. Vaak willen mensen graag helpen, maar hebben ze van jou nodig om te horen wat ze precies kunnen doen.

She was brave and strong and broken, all at once.

CatherineTheGreat vrijdag 14 april 2023 om 11:46

Alsof je mijn kind beschrijft.... 10-15 jaar geleden.
Had ik toen maar alles geweten wat ik nu weet.

Het was meestaal geen woede maar voornamelijk angst of de situatie niet begrijpen.
Zo benaderen kan helpen.
Verder heel veel sterkte.

'Soul mate' isn't a pre-existing condition. It's earned over time.
(Pamela Druckerman)

Het is zo pittig…(gedrag kind)

Actieve topics