Kinderen
alle pijlers
Hoe hebben jullie het verteld?
dinsdag 6 november 2007 om 10:29
Ben benieuwd naar de (leuke) verhalen van hoe jullie het verteld hebben aan je partner, ouders, vrienden dat je zwanger was.
Vrienden van me hadden iedereen uitgenodigd voor een gezellig samenzijn (zomaar), tot we hun zoontje (enig kind) zagen rondlopen met een t-shirt aan waarop stond: 'ik word grote broer'. Het duurde een poosje voor iemand het doorhad, wat het nog leuker maakte natuurlijk.
Vrienden van me hadden iedereen uitgenodigd voor een gezellig samenzijn (zomaar), tot we hun zoontje (enig kind) zagen rondlopen met een t-shirt aan waarop stond: 'ik word grote broer'. Het duurde een poosje voor iemand het doorhad, wat het nog leuker maakte natuurlijk.
dinsdag 6 november 2007 om 11:56
Eh.... bij de eerste zwangerschap: 'oh, ik geloof dat ik een beetje zwanger ben'.
Bij de tweede zwangerschap heb ik mijn moeder gevraagd een zwangerschapstest mee te nemen, gewoon omdat ik het idee had weer zwanger te zijn. Moeder grote lol dat ze op haar leeftijd een test mocht gaan kopen, vervolgens heeft zíj het staafje in het bekertje gemikt (ja, wel mijn urine), terwijl ik heel druk bezig was een puzzel op te lossen. Enfin, moeder wist het dus eerder dan ik.....
Verder vond ik het heel raar om aan mensen te vertellen dat ik zwanger was. Eerst maar eens die eerste drie a vier maanden doorkomen. Het nadeel van mijn terughoudendheid was wel, dat ik mensen tegenkwam toen ik een maand of zeven zwanger was die nog van niets wisten....
Bij de tweede zwangerschap heb ik mijn moeder gevraagd een zwangerschapstest mee te nemen, gewoon omdat ik het idee had weer zwanger te zijn. Moeder grote lol dat ze op haar leeftijd een test mocht gaan kopen, vervolgens heeft zíj het staafje in het bekertje gemikt (ja, wel mijn urine), terwijl ik heel druk bezig was een puzzel op te lossen. Enfin, moeder wist het dus eerder dan ik.....
Verder vond ik het heel raar om aan mensen te vertellen dat ik zwanger was. Eerst maar eens die eerste drie a vier maanden doorkomen. Het nadeel van mijn terughoudendheid was wel, dat ik mensen tegenkwam toen ik een maand of zeven zwanger was die nog van niets wisten....
dinsdag 6 november 2007 om 11:59
Aan manlief:
's Ochtends na de uitslag van de test gebeld. Hij zat in de trein op weg naar zijn werk, maar ik kon niet wachten tot 's avonds. (hem wel een erg vreemde dag bezorgd, maar goed)
Aan mijn zusje:
Voordag ik Muisman belde, heb ik eerst mijn zusje gebeld. Ik was lichtelijk in shock (het was wel heel gewenst!) en kon even niet zo een, twee, drie verzinnen wat ik moest doen. Moest het toch kwijt, dus ik dacht als eerste aan mijn zusje. (heel erg dat ik niet mijn man als eerste heb ingelicht!)
Aan mijn ouders:
Langsgegaan en het gewoon verteld. Het ergste was dat mijn vader dolblij (de goede man wist niet waar hij het zoeken moest) mijn man op de schouders sloeg en gilde: "Goed gedaan!" Ehhh paps, er zijn twee mensen voor nodig!
Aan mijn schoonouders:
Zij kwamen bij ons eten en begonnen over mijn rookgedrag. Het viel op dat ik niet meer rookte, dus feliciteerden ze me. Ha, dat was een mooie opening, want nu kon ik makkelijker vertellen dat ik zwanger was! (Muisman stond in de keuken en hoorde niets) Net als mijn vader sloeg mijn schoonvader hem op de schouders, maar dit keer ging het gepaard met de tekst: "Ik wist wel dat je het kon!" (erg vreemd, maar goed)
Aan mijn hockeyteam:
Was erg misselijk in het begin en moest even overgeven tijdens een wedstrijd. Ik hobbelde het veld af, spuugde, veegde mijn mond af en hobbelde weer terug. Een teamgenootje wilde al iets voor me gaan halen, maar een ander was tijdens de rust zo alert en vroeg zich hardop af dat ik of de avond daarvoor te veel gedronken had, of ik was zwanger. Tja, ontkennen zat er niet meer bij.
Rest van de familie:
Mijn moeder heeft mijn oma direct nadat wij het verteld hadden opgebeld en zij heeft de rest van de familie gebeld. Wel zo handig!
's Ochtends na de uitslag van de test gebeld. Hij zat in de trein op weg naar zijn werk, maar ik kon niet wachten tot 's avonds. (hem wel een erg vreemde dag bezorgd, maar goed)
Aan mijn zusje:
Voordag ik Muisman belde, heb ik eerst mijn zusje gebeld. Ik was lichtelijk in shock (het was wel heel gewenst!) en kon even niet zo een, twee, drie verzinnen wat ik moest doen. Moest het toch kwijt, dus ik dacht als eerste aan mijn zusje. (heel erg dat ik niet mijn man als eerste heb ingelicht!)
Aan mijn ouders:
Langsgegaan en het gewoon verteld. Het ergste was dat mijn vader dolblij (de goede man wist niet waar hij het zoeken moest) mijn man op de schouders sloeg en gilde: "Goed gedaan!" Ehhh paps, er zijn twee mensen voor nodig!
Aan mijn schoonouders:
Zij kwamen bij ons eten en begonnen over mijn rookgedrag. Het viel op dat ik niet meer rookte, dus feliciteerden ze me. Ha, dat was een mooie opening, want nu kon ik makkelijker vertellen dat ik zwanger was! (Muisman stond in de keuken en hoorde niets) Net als mijn vader sloeg mijn schoonvader hem op de schouders, maar dit keer ging het gepaard met de tekst: "Ik wist wel dat je het kon!" (erg vreemd, maar goed)
Aan mijn hockeyteam:
Was erg misselijk in het begin en moest even overgeven tijdens een wedstrijd. Ik hobbelde het veld af, spuugde, veegde mijn mond af en hobbelde weer terug. Een teamgenootje wilde al iets voor me gaan halen, maar een ander was tijdens de rust zo alert en vroeg zich hardop af dat ik of de avond daarvoor te veel gedronken had, of ik was zwanger. Tja, ontkennen zat er niet meer bij.
Rest van de familie:
Mijn moeder heeft mijn oma direct nadat wij het verteld hadden opgebeld en zij heeft de rest van de familie gebeld. Wel zo handig!
dinsdag 6 november 2007 om 12:01
[quote]:
Bij de tweede zwangerschap heb ik mijn moeder gevraagd een zwangerschapstest mee te nemen, gewoon omdat ik het idee had weer zwanger te zijn. Moeder grote lol dat ze op haar leeftijd een test mocht gaan kopen, vervolgens heeft zíj het staafje in het bekertje gemikt (ja, wel mijn urine), terwijl ik heel druk bezig was een puzzel op te lossen. Enfin, moeder wist het dus eerder dan ik.....
quote]
Dit is echt heel grappig!
Bij de tweede zwangerschap heb ik mijn moeder gevraagd een zwangerschapstest mee te nemen, gewoon omdat ik het idee had weer zwanger te zijn. Moeder grote lol dat ze op haar leeftijd een test mocht gaan kopen, vervolgens heeft zíj het staafje in het bekertje gemikt (ja, wel mijn urine), terwijl ik heel druk bezig was een puzzel op te lossen. Enfin, moeder wist het dus eerder dan ik.....
quote]
Dit is echt heel grappig!
dinsdag 6 november 2007 om 13:39
Ik was uitgerekend op de verjaardag van mijn moeder. Dus zei tegen haar: goh, mam, ik heb al een leuk verjaardagskadootje voor je, je moet er alleen nog wel even op wachten ! Dus m'n moeder: huh, wat dan ? Ja, je moet er nog 6 maanden op wachten.... ?? Kwartje viel nog niet. Dus ik van: ja, je krijgt er een kleinkind bij...
Toen kwamen de tranen, dus wel geslaagd !!
Hebben jullie het trouwens je ouders meteen verteld ? Mijn band met m'n ouders is goed, maar heb het pas na 3 maanden aan hen verteld. Vond het wel heerlijk om het nog even voor onszelf te houden.
Toen kwamen de tranen, dus wel geslaagd !!
Hebben jullie het trouwens je ouders meteen verteld ? Mijn band met m'n ouders is goed, maar heb het pas na 3 maanden aan hen verteld. Vond het wel heerlijk om het nog even voor onszelf te houden.
dinsdag 6 november 2007 om 13:49
Dat is typisch Nederlands Arwen! In veel andere landen weet de hele familie en vriendenkring het al wanneer iemand overtijd is.....................
Ben zelf ook niet zo van het wachten, ben nu 6 weken zwanger en alleen ouders en zusjes weten het maar ga het vlgd week na m'n echo gewoon aan iedereen vertellen..................maar ja, ik ben zelf een vreselijk ongeduldig type!
En on-topic: ik vertel het gewoon, niets kadootjes, taarten , toetjes e.d. Haha!
Ben zelf ook niet zo van het wachten, ben nu 6 weken zwanger en alleen ouders en zusjes weten het maar ga het vlgd week na m'n echo gewoon aan iedereen vertellen..................maar ja, ik ben zelf een vreselijk ongeduldig type!
En on-topic: ik vertel het gewoon, niets kadootjes, taarten , toetjes e.d. Haha!
dinsdag 6 november 2007 om 14:29
Wij hebben wel even gewacht met vertellen. Ten eerste omdat we erg moesten wennen aan het idee (was heel snel raak, sneller dan verwacht), ten tweede omdat we in nogal grote sociale kring verkeren waar nieuwtjes heel hard gaan. We wilden niet dat, stel dat er miskraam zou komen, je iedereen daarvan op de hoogte moet stellen, of steeds moet uitleggen als je iemand tegenkomt die dan naar je zwangerschap vraagt.
Bij 7 weken (dus 3 weken nadat we het zelf wisten) aan de wederzijdse ouders verteld en aan mijn beste vriendinnetje. En aan mijn oma.
Vanaf de 10e week, na goede echo, aan onze beste vrienden en vriendinnen. Daarna aan wie we ook maar tegenkwamen.
Mijn ouders: een slabbetje kado gegeven. Omdat we heel graag bij mijn ouders eten (mijn vader is echt een fantastische kok). Uit laten pakken met de mededeling: we hebben een kleine verrassing uit Italie meegenomen (uit Italie, omdat de kleine in Italie is verwekt). kwartje viel bij mijn vader meteen, die was meteen diep ontroerd en blij. Mijn moeder reageerde nauwelijks, was helemaal stil. Na paar minuten zei ik: je mag ons wel feliciteren hoor! Is het echt waar dan? vroeg ze toen en was toen heel blij.
Schoonouders: voor a.s. opa blauwe babysokjes en voor a.s. oma roze babysokjes ingepakt. Tijdens de thee in de tuin gegeven. Wie het als eerste open had. Ook weer met de mededeling, kleine verrassing uit Italie.
A.s. oma had het als eerste open, sprong direct overeind, viel daarbij nèt niet in de vijver, maar gooide wel de stoelen om. Helemaal blij en trots dat ze oma gaat worden. A.s. opa was nu degene stilletjes met tranen in de ogen.
Aan de rest gewoon to the point, zonder hints of grapjes, verteld.
Bij 7 weken (dus 3 weken nadat we het zelf wisten) aan de wederzijdse ouders verteld en aan mijn beste vriendinnetje. En aan mijn oma.
Vanaf de 10e week, na goede echo, aan onze beste vrienden en vriendinnen. Daarna aan wie we ook maar tegenkwamen.
Mijn ouders: een slabbetje kado gegeven. Omdat we heel graag bij mijn ouders eten (mijn vader is echt een fantastische kok). Uit laten pakken met de mededeling: we hebben een kleine verrassing uit Italie meegenomen (uit Italie, omdat de kleine in Italie is verwekt). kwartje viel bij mijn vader meteen, die was meteen diep ontroerd en blij. Mijn moeder reageerde nauwelijks, was helemaal stil. Na paar minuten zei ik: je mag ons wel feliciteren hoor! Is het echt waar dan? vroeg ze toen en was toen heel blij.
Schoonouders: voor a.s. opa blauwe babysokjes en voor a.s. oma roze babysokjes ingepakt. Tijdens de thee in de tuin gegeven. Wie het als eerste open had. Ook weer met de mededeling, kleine verrassing uit Italie.
A.s. oma had het als eerste open, sprong direct overeind, viel daarbij nèt niet in de vijver, maar gooide wel de stoelen om. Helemaal blij en trots dat ze oma gaat worden. A.s. opa was nu degene stilletjes met tranen in de ogen.
Aan de rest gewoon to the point, zonder hints of grapjes, verteld.
dinsdag 6 november 2007 om 16:00
dinsdag 6 november 2007 om 16:34
Toen ik 10 weken zwanger was zijn we getrouwd. Op de bruiloft tijdens het diner hebben we het aan de daggasten verteld (ouders, zusjes en onze 8 beste vrienden) door ieder stel een doosje te geven met een persoonlijke kaart erin met het goede nieuws. Hier werd erg emotioneel op gereageerd omdat niet iedereen het had verwacht. Daarna hebben we het gewoon aan alle gasten die die avond op ons feest kwamen verteld. Erg handig, iedereen die we kennen was meteen op de hoogte.
dinsdag 6 november 2007 om 17:56
Ik begrijp het wachten met het vertellen ook niet zo. Het is toch een hardstikke leuk nieuwtje? Mocht het mis zijn gegaan, dan had ik wel een groot sociaal vangnet klaar staan! (het leek me zo raar om bij een eventuele miskraam eerst te moeten vertellen dat ik zwanger was en meteen daarna dat het niet goed was gegaan)
Ik ben niet echt goed in mijn mond houden (ahum), dus bij mij wisten veel mensen dat het twee jongetjes zouden worden en dus ook meteen de namen! Vond het zelf niet raar, eerder makkelijk. Een kennis van mij werd knetter stapel gestoord van de vragen of ze het geslacht al wist en hoe het zou gaan heten.
Ik ben niet echt goed in mijn mond houden (ahum), dus bij mij wisten veel mensen dat het twee jongetjes zouden worden en dus ook meteen de namen! Vond het zelf niet raar, eerder makkelijk. Een kennis van mij werd knetter stapel gestoord van de vragen of ze het geslacht al wist en hoe het zou gaan heten.
dinsdag 6 november 2007 om 18:49
Wij hebben gewacht tot de echo van 9 weken en 4 dagen (kwam toevallig zo uit).
Ik heb de VK om extra afdrukken van de echo.
In een fotolijstje had ik een passe-partout, met daarin de echo. Op de passe-partout een gedichtje;
Pas 9 weken in mama's buik,
nog heel pril en heel klein.
Als alles nu naar wens verloopt,
zullen jullie rond 3 juni 2008
mijn opa en oma zijn.
Dat ingepakt en gegeven als bedankje voor het oppassen op het huis (we waren net vooraf op vakantie geweest).
Het was een tranentrekker!
Ik heb de VK om extra afdrukken van de echo.
In een fotolijstje had ik een passe-partout, met daarin de echo. Op de passe-partout een gedichtje;
Pas 9 weken in mama's buik,
nog heel pril en heel klein.
Als alles nu naar wens verloopt,
zullen jullie rond 3 juni 2008
mijn opa en oma zijn.
Dat ingepakt en gegeven als bedankje voor het oppassen op het huis (we waren net vooraf op vakantie geweest).
Het was een tranentrekker!
dinsdag 6 november 2007 om 21:01
Je scrollt naar beneden over de pagina met topictitels.
Je ziet deze titel.
Je opent het topic en nog voor je dat gedaan hebt weet je al wat de eerste reactie is.
Het is bijna jammer dat er hier geen een meer bij komt, want ik bedenk net een leuke variatie: de boerenkool ín de sokjes serveren, met een lepeltje erin
Je ziet deze titel.
Je opent het topic en nog voor je dat gedaan hebt weet je al wat de eerste reactie is.
Het is bijna jammer dat er hier geen een meer bij komt, want ik bedenk net een leuke variatie: de boerenkool ín de sokjes serveren, met een lepeltje erin
dinsdag 6 november 2007 om 21:34
Miffy; je hebt helemaal gelijk. Het is echt maar goed dat er hier geen vierde komt, want ik ben absoluut niet creatief genoeg om het op een leuke manier te vertellen
Heb nou al drie keer de heuglijke mededeling voor (schoon)ouders en andere familie verziekt door het gewoon stomweg te vertellen zonder sokjes, speentjes, lollige shirtjes of andere blije attributen
Heb nou al drie keer de heuglijke mededeling voor (schoon)ouders en andere familie verziekt door het gewoon stomweg te vertellen zonder sokjes, speentjes, lollige shirtjes of andere blije attributen
dinsdag 6 november 2007 om 21:46
Bij ons ging het zo:
Zeg jij het maar.
Nee, zeg jij het maar.
Giechel, giechel.
Neehee, zeg jij het maar.
Nee, zeg jij het maar, ik krijg het mijn mond niet uit
Jullie, hahaha, jullie, hahaha, worden, hihihi, opa en oma, hahahahaha.
Ja hèhè zei mijn moeder, dat had ik aan het begin van dit gesprek gelijk al door!
En bij mijn schoonouders kwamen we binnen op de verjaardag van mijn schoonmoeder. We hadden onze jassen nog aan toen ik half half opving dat mijn vriend tegen zijn moeder zei: "Je wordt oma".
Overigens hebben wij een week of twee gewacht met vertellen. Ik moest ten eerste heel erg aan het idee wennen en ten tweede vond ik het heel intiem om samen met mijn vriend iets te weten wat de rest van de wereld niet wist.
Zeg jij het maar.
Nee, zeg jij het maar.
Giechel, giechel.
Neehee, zeg jij het maar.
Nee, zeg jij het maar, ik krijg het mijn mond niet uit
Jullie, hahaha, jullie, hahaha, worden, hihihi, opa en oma, hahahahaha.
Ja hèhè zei mijn moeder, dat had ik aan het begin van dit gesprek gelijk al door!
En bij mijn schoonouders kwamen we binnen op de verjaardag van mijn schoonmoeder. We hadden onze jassen nog aan toen ik half half opving dat mijn vriend tegen zijn moeder zei: "Je wordt oma".
Overigens hebben wij een week of twee gewacht met vertellen. Ik moest ten eerste heel erg aan het idee wennen en ten tweede vond ik het heel intiem om samen met mijn vriend iets te weten wat de rest van de wereld niet wist.
woensdag 7 november 2007 om 10:38
Ik was erg onverwacht zwanger en helemaal in tranen toen ik in mijn uppie om 5 uur 's middags met een positieve test in mijn handen zat.
Meteen huilend vriendlief opgebeld, die geloof ik dacht dat het dak van het huis was gewaaid.. "ik ben zwahangeher..." Vriendlief: "Maar dan hoef je toch niet te huilen? Is toch hartstikke leuk?" Hij heeft op zijn werk geroepen: "Ik ga naar huis, LauLau is zwanger" en binnen 20 minuten was hij er, haha.
Volgende dag naar mijn moeder (die dacht ik vol w as van een op handen zijnde emigratie) "ik ben ergens anders vol van." Mijn moeder keek vragend en toen heb ik het gezegd. Mijn moeder kon haar mond niet houden en mocht van mij best de rest van de familie inlichten.
Allemaal helemaal niet romantisch, maar ik was echt zo in shock en wist ook niet of ik wel blij was.
En off-topic: Niks wachten, mocht het misgaan vond ik het toch ook wel fijn dat mensen me dan konden opvangen.
En ook meteen geslacht en naam verteld. Wat wel goed uitkwam, de ex van vriendlief bleek ook zwanger en toen zij te horen kregen hoe wij onze dochter gingen noemen schrokken ze heel erg. Zij geven hun dochter dezelfde naam.
Ik was stiekem heel blij dat ik het lekker als eerste had gezegd....
Meteen huilend vriendlief opgebeld, die geloof ik dacht dat het dak van het huis was gewaaid.. "ik ben zwahangeher..." Vriendlief: "Maar dan hoef je toch niet te huilen? Is toch hartstikke leuk?" Hij heeft op zijn werk geroepen: "Ik ga naar huis, LauLau is zwanger" en binnen 20 minuten was hij er, haha.
Volgende dag naar mijn moeder (die dacht ik vol w as van een op handen zijnde emigratie) "ik ben ergens anders vol van." Mijn moeder keek vragend en toen heb ik het gezegd. Mijn moeder kon haar mond niet houden en mocht van mij best de rest van de familie inlichten.
Allemaal helemaal niet romantisch, maar ik was echt zo in shock en wist ook niet of ik wel blij was.
En off-topic: Niks wachten, mocht het misgaan vond ik het toch ook wel fijn dat mensen me dan konden opvangen.
En ook meteen geslacht en naam verteld. Wat wel goed uitkwam, de ex van vriendlief bleek ook zwanger en toen zij te horen kregen hoe wij onze dochter gingen noemen schrokken ze heel erg. Zij geven hun dochter dezelfde naam.
Ik was stiekem heel blij dat ik het lekker als eerste had gezegd....
woensdag 7 november 2007 om 12:24
Het nieuws vertellen is op zich al leuk, maar het is eigenlijk nog leuker om het degene die je het vertelt een beetje zelf te laten ontdekken. Vandaar denk ik al die moeilijke toestanden eromheen:)
Bij de eerste opa en oma een boekje van Opa en oma pluis gegeven. 'O leuk.' Pas toen ze de boodschap op de binnenflap lazen snapten ze het:) Andere opa een boekje gegeven ' 1000 leuke dingen die je als opa moet kunnen' . Goh leuk, zei hij en legde het boekje weg. Zijn vriendin begon juichend door de kamer te springen, waar opa al helemaal niks van begreep:)
Bij de tweede de zwangerschapstest in een doosje door onze oudste laten geven. Oma snapte het meteen maar opa zei: huh een waterpas?.Andere opa moeten we het nog vertellen, maard aar wachten we even mee. Die kan het niet voor zich houden en dat we willen het nog even niet aan iedereenn vertellen (we weten het net).
Bij de eerste opa en oma een boekje van Opa en oma pluis gegeven. 'O leuk.' Pas toen ze de boodschap op de binnenflap lazen snapten ze het:) Andere opa een boekje gegeven ' 1000 leuke dingen die je als opa moet kunnen' . Goh leuk, zei hij en legde het boekje weg. Zijn vriendin begon juichend door de kamer te springen, waar opa al helemaal niks van begreep:)
Bij de tweede de zwangerschapstest in een doosje door onze oudste laten geven. Oma snapte het meteen maar opa zei: huh een waterpas?.Andere opa moeten we het nog vertellen, maard aar wachten we even mee. Die kan het niet voor zich houden en dat we willen het nog even niet aan iedereenn vertellen (we weten het net).
