Kinderen
alle pijlers
Hoe sterk is moederliefde?
zaterdag 2 januari 2021 om 11:01
Ik vraag me iets geks af. Stel je houdt niet echt van kinderen, niet dat je ze haat, maar je hebt wel een hekel aan bepaald gedrag, omdat je dat gedrag irritant vindt. En je zou per ongeluk zwanger raken, in hoeverre zou zo'n vrouw dan van het groeiende kind in haar gaan houden als ze dat een kans wil geven? Hoe sterk is moederliefde als zo'n kleintje in je groeit? Hou je er meteen van als je weet dat je zwanger bent? En wat voor gevoelens hebben moeders als het kind net geboren is en je hem ziet? Is dat écht verliefdheid? En is dat dan hetzelfde als de verliefdheid op je partner?
zaterdag 2 januari 2021 om 11:36
Naar dit soort verhalen was ik dus op zoek. Dank je wel voor het begrijpen wat ik bedoelde met mijn vraag.luiwammes schreef: ↑02-01-2021 11:06Dat is natuurlijk per persoon verschillend. Ik heb niks met de meeste kinderen. Ik vind ze irritant en vies. Toen ik zelf zwanger raakte, was ik tijdens de zwangerschap heel blij, meer alsof je jarig bent. Niet dat ik meteen overliep van liefde. Een goede vriend van mij waarschuwde: als je kind is geboren en je houdt er niet onmiddellijk van, niet schrikken, dat komt wel als je je kindje beter leert kennen. En precies dat gebeurde. Toen onze zoon werd geboren was ik vooral opgelucht dat hij gezond bleek te zijn. Naar mate hij langer bij ons was, ging ik meer van hem houden. De liefde die ik voor hem voel is anders dan een verliefdheid, maar lijkt meer op hoeveel ik van mijn ouders en mijn broer houd. Dan net wat intenser, misschien zoals ik als kind ze zo nodig had.
Ik vind dat proces gewoon sowieso heel bijzonder, maar vroeg me af of vrouwen die dus niet echt iets met kinderen hebben ook dat gevoel ontwikkelen. Andersom kan trouwens ook, dat je wel heel graag kinderen wil, maar dat je aan 1 een hekel krijgt. Dit gebeurde in het geval van Gabriel Fernández. Zijn broer en zus zijn nooit mishandeld, waarom hij wel zo ernstig dat z'n dood erop volgde? We zullen het nooit weten denk ik.
Omdat ik die docu heb gezien vroeg ik mij af wat ik in m'n OP omschreef.
zaterdag 2 januari 2021 om 11:39
ik denk, dat je van te voren slecht kunt voorspellen of iemand een goede moeder wordt (beschrijf eerst maar eens, wanneer iemand een goede moeder is)AudiR8 schreef: ↑02-01-2021 11:36Naar dit soort verhalen was ik dus op zoek. Dank je wel voor het begrijpen wat ik bedoelde met mijn vraag.
Ik vind dat proces gewoon sowieso heel bijzonder, maar vroeg me af of vrouwen die dus niet echt iets met kinderen hebben ook dat gevoel ontwikkelen. Andersom kan trouwens ook, dat je wel heel graag kinderen wil, maar dat je aan 1 een hekel krijgt. Dit gebeurde in het geval van Gabriel Fernández. Zijn broer en zus zijn nooit mishandeld, waarom hij wel zo ernstig dat z'n dood erop volgde? We zullen het nooit weten denk ik.
Omdat ik die docu heb gezien vroeg ik mij af wat ik in m'n OP omschreef.
Ook mensen die erg van hun kind zeggen te houden, kunnen het op laten groeien in een onveilige situatie
In de basis houden mensen van hun kinderen. Biologische instincten helpen. Maar als je zelf al zo beschadigd bent, dat je niet van jezelf kunt houden, dan dan ook niet van een ander.
Als je blijft in een slechte relatie, als je je kind een mafklapper van een vader gunt etc. Gewoon omdat je niet capabel bent om juiste keuzes te maken, dan kun je nog zoveel van je kind houden, maar het gaat een keer is
zaterdag 2 januari 2021 om 11:39
Ik hou zielsveel van mijn eigen gedragen Kind. Maar niet minder van onze pleegdochter. Veel mensen vinden dat lastig voor te stellen, komen zelfs met soort van controlevragen als 'stel dat er brand is, dan red je je eigen kind toch als eerste?'. Ik snap dat het voor velen anders werkt, maar voor mij voelt het beiden als ons eigen kind. Met als plus dat onze pleegdochter nóg een mama en daarmee nog extra liefde krijgt.
Ik zie in bijna alle kinderen iets moois. Zijn maar héél weinig kinderen die ik niet in mijn hart zou kunnen sluiten.
Ik zie in bijna alle kinderen iets moois. Zijn maar héél weinig kinderen die ik niet in mijn hart zou kunnen sluiten.
zaterdag 2 januari 2021 om 11:44
Precies dat! Dat je niet capabel blijkt om voor een kind te zorgen, wil niet zeggen dat je er niet van houdt. Vaak herhaalt een geschiedenis zich ook in een nieuwe generatie. Heel erg verdrietig. Voor kind, maar óók voor de moeder (of vader).lilalinda schreef: ↑02-01-2021 11:39ik denk, dat je van te voren slecht kunt voorspellen of iemand een goede moeder wordt (beschrijf eerst maar eens, wanneer iemand een goede moeder is)
Ook mensen die erg van hun kind zeggen te houden, kunnen het op laten groeien in een onveilige situatie
In de basis houden mensen van hun kinderen. Biologische instincten helpen. Maar als je zelf al zo beschadigd bent, dat je niet van jezelf kunt houden, dan dan ook niet van een ander.
Als je blijft in een slechte relatie, als je je kind een mafklapper van een vader gunt etc. Gewoon omdat je niet capabel bent om juiste keuzes te maken, dan kun je nog zoveel van je kind houden, maar het gaat een keer is
zaterdag 2 januari 2021 om 11:44
apiejapie schreef: ↑02-01-2021 11:39Ik hou zielsveel van mijn eigen gedragen Kind. Maar niet minder van onze pleegdochter. Veel mensen vinden dat lastig voor te stellen, komen zelfs met soort van controlevragen als 'stel dat er brand is, dan red je je eigen kind toch als eerste?'. Ik snap dat het voor velen anders werkt, maar voor mij voelt het beiden als ons eigen kind. Met als plus dat onze pleegdochter nóg een mama en daarmee nog extra liefde krijgt.
Ik zie in bijna alle kinderen iets moois. Zijn maar héél weinig kinderen die ik niet in mijn hart zou kunnen sluiten.
zaterdag 2 januari 2021 om 11:46
Ik had niets met kinderen toen ik zwanger raakte. Mijn eigen kinderen vind ik helemaal geweldig en inmiddels kan ik met vrijwel elk kind door een deur. Ik ben kinderen echt leuk gaan vinden. Bij onprettig gedrag vind ik het nu sneu voor het kind, waar ik vroeger dacht: wat een vervelend kind.
zaterdag 2 januari 2021 om 11:48
Ja exact dit. Mijn kinderen zijn echt mijn wereld. (Niet dat ok verder geen leven heb, maar de liefde die ik voor hen voel is zeer diep geworteld. Anders dan al het andere). En toch sta ik soms in de keuken tot tien te tellen omdat ik anders iemand vermoord. En ik heb ook gewoon nog tijd voor mezelf nodig.
Maar als je kinderen in het algemeen vervelend vind zou ik niet zwanger worden met het idee dat je vast wel van ze gaat houden. Lijkt me geen goed uitgangspunt.
zaterdag 2 januari 2021 om 11:48
Mijn kind is de enige voor wie de liefde onvoorwaardelijk is. Dat geldt verder voor niemand anders, en dat maakt die liefde ook uniek.
Maar to, de meeste mensen gedijen beter bij iets meer context; dan krijg je ook gerichter de reacties die je zoekt. Strikt genomen staat er inderdaad niet in je OP dat je zelf kinderen overweegt, maar je latere aanvulling was handig geweest in je OP.
Dus probeer voortaan wat meer context te bieden, dan hoef je ook niet knettergek te worden van reacties die buiten jouw bedoelde intenties vallen.
Maar to, de meeste mensen gedijen beter bij iets meer context; dan krijg je ook gerichter de reacties die je zoekt. Strikt genomen staat er inderdaad niet in je OP dat je zelf kinderen overweegt, maar je latere aanvulling was handig geweest in je OP.
Dus probeer voortaan wat meer context te bieden, dan hoef je ook niet knettergek te worden van reacties die buiten jouw bedoelde intenties vallen.
zaterdag 2 januari 2021 om 11:49
Dank je wel voor je antwoord. Dit is wat ik zoek qua antwoorden.Perlala_Gadeon schreef: ↑02-01-2021 11:46Ik had niets met kinderen toen ik zwanger raakte. Mijn eigen kinderen vind ik helemaal geweldig en inmiddels kan ik met vrijwel elk kind door een deur. Ik ben kinderen echt leuk gaan vinden. Bij onprettig gedrag vind ik het nu sneu voor het kind, waar ik vroeger dacht: wat een vervelend kind.
zaterdag 2 januari 2021 om 11:51
Daar heb je gelijk in.Jufjoke schreef: ↑02-01-2021 11:48Mijn kind is de enige voor wie de liefde onvoorwaardelijk is. Dat geldt verder voor niemand anders, en dat maakt die liefde ook uniek.
Maar to, de meeste mensen gedijen beter bij iets meer context; dan krijg je ook gerichter de reacties die je zoekt. Strikt genomen staat er inderdaad niet in je OP dat je zelf kinderen overweegt, maar je latere aanvulling was handig geweest in je OP.
Dus probeer voortaan wat meer context te bieden, dan hoef je ook niet knettergek te worden van reacties die buiten jouw bedoelde intenties vallen.
zaterdag 2 januari 2021 om 12:05
Kun je daar misschien een voorbeeld van noemen? Want voor zover ik weet hou ik daar rekening mee en zeg ik nooit iets als een feit als ik het niet zeker weet. Dus ik ben oprecht benieuwd naar een voorbeeld.
zaterdag 2 januari 2021 om 12:07
Eigenlijk ben je dus alleen opzoek naar antwoorden waarbij moeders aangeven dat ze kinderen haten maar toen ze zelf kinderen kregen ze er veel van hielden en alle negatieve kinder gedachtes als sneeuw voor de zon verdwenen?
Want ik denk dat dit weinig voor komt. De meeste vrouwen die kinderen haten beginnen er niet aan.
Daarnaast is het eerder andersom. Vrouwen wilen graag kinderen wanneer het geboren wordt valt het tegen, krijgen een postnatale depressie of moeten groeien in hun rol.
zaterdag 2 januari 2021 om 12:08
Maar zo staat het dan ook niet in de OP...boontje89 schreef: ↑02-01-2021 11:48Ja exact dit. Mijn kinderen zijn echt mijn wereld. (Niet dat ok verder geen leven heb, maar de liefde die ik voor hen voel is zeer diep geworteld. Anders dan al het andere). En toch sta ik soms in de keuken tot tien te tellen omdat ik anders iemand vermoord. En ik heb ook gewoon nog tijd voor mezelf nodig.
Maar als je kinderen in het algemeen vervelend vind zou ik niet zwanger worden met het idee dat je vast wel van ze gaat houden. Lijkt me geen goed uitgangspunt.
zaterdag 2 januari 2021 om 12:10
Nee. Zo staat het dus niet in de OP. Ik heb zelfs een woordje zwart gemaakt, wat een belangrijke zin is. Alsnog maak jij er haten van. Nee, dat heb ik dus niet gezegd.Nanouk schreef: ↑02-01-2021 12:07Eigenlijk ben je dus alleen opzoek naar antwoorden waarbij moeders aangeven dat ze kinderen haten maar toen ze zelf kinderen kregen ze er veel van hielden en alle negatieve kinder gedachtes als sneeuw voor de zon verdwenen?
Want ik denk dat dit weinig voor komt. De meeste vrouwen die kinderen haten beginnen er niet aan.
Daarnaast is het eerder andersom. Vrouwen wilen graag kinderen wanneer het geboren wordt valt het tegen, krijgen een postnatale depressie of moeten groeien in hun rol.
Ik snap dat vrouwen die kinderen haten nooit kinderen zullen krijgen.
zaterdag 2 januari 2021 om 12:15
zaterdag 2 januari 2021 om 12:15
Nee hoor dat zeg ik ook niet. Ik heb namelijk geen idee waarom je dit vraagt. Ik ken je niet en heb ook niet geloept dus voor mijn part heb je al 13 kinderen. Ik bedoel er alleen mee aan te geven dat ik denk dat in sommige gevallen dat gevoel ontwikkelt als je zelf kinderen krijgt. Maar soms ook niet. En dat dat lastig van tevoren in te schatten is. Die gok zou ik dus niemand aanraden. Was niet maar jou persoonlijk bedoeld maar meer algemeen.
zaterdag 2 januari 2021 om 12:16
Haha, heel herkenbaar! Het verschil is met name dat het bij mijn kind snel weer ‘goed’ is, waar je iemand anders een tijd niet meer zou willen zien.boontje89 schreef: ↑02-01-2021 11:48Ja exact dit. Mijn kinderen zijn echt mijn wereld. (Niet dat ok verder geen leven heb, maar de liefde die ik voor hen voel is zeer diep geworteld. Anders dan al het andere). En toch sta ik soms in de keuken tot tien te tellen omdat ik anders iemand vermoord. En ik heb ook gewoon nog tijd voor mezelf nodig.
Maar: ik wilde ook heel graag kinderen, altijd gewild. Of je er ‘vanzelf’ van gaat houden als je ze eigenlijk helemaal niet leuk vindt? Soms. Maar lang niet altijd, en dat risico kan iemand een kind niet aandoen.
zaterdag 2 januari 2021 om 12:21
Van wat ik heb gehoord en gelezen is daar niets over te zeggen. De één wilde heel graag een kind en heeft er achteraf spijt van (houdt er wel van, maar wilde dat ze er niet aan begonnen was om wat voor reden dan ook) de ander wilde nooit kinderen, wordt onverwacht zwanger en is een echte moederkloek die voor een groot gezin gaat.
Iedereen is anders. Iedereen reageert anders.
Later is nu
zaterdag 2 januari 2021 om 12:24
Ik heb iemand in mijn directe omgeving die wel van haar kinderen houdt, maar het moederschap etc. niets aan vindt.
Ze doet sommige dingen, zoals samen activiteiten ondernemen, echt alleen omdat ze het gevoel heeft dat het moet.
Andersom zijn er dingen die ik moeilijk vindt, zoals niet te veel verwennen, ze op een lange reis laten gaan of vroeger op kinderkamp ofzo, die doet zij met gemak.
Ze doet sommige dingen, zoals samen activiteiten ondernemen, echt alleen omdat ze het gevoel heeft dat het moet.
Andersom zijn er dingen die ik moeilijk vindt, zoals niet te veel verwennen, ze op een lange reis laten gaan of vroeger op kinderkamp ofzo, die doet zij met gemak.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zaterdag 2 januari 2021 om 12:32
Het is sowieso handig om de context van een vraag meteen in de OP te zetten, zeker gezien jouw track-record.
Moederliefde kan inderdaad groeien, of juist niet. Dat laatste is nogal een taboe en komt dus waarschijnlijk meer voor dan op het eerste punt lijkt.
