Kinderen
alle pijlers
Hoe sterk is moederliefde?
zaterdag 2 januari 2021 om 11:01
Ik vraag me iets geks af. Stel je houdt niet echt van kinderen, niet dat je ze haat, maar je hebt wel een hekel aan bepaald gedrag, omdat je dat gedrag irritant vindt. En je zou per ongeluk zwanger raken, in hoeverre zou zo'n vrouw dan van het groeiende kind in haar gaan houden als ze dat een kans wil geven? Hoe sterk is moederliefde als zo'n kleintje in je groeit? Hou je er meteen van als je weet dat je zwanger bent? En wat voor gevoelens hebben moeders als het kind net geboren is en je hem ziet? Is dat écht verliefdheid? En is dat dan hetzelfde als de verliefdheid op je partner?
dinsdag 5 januari 2021 om 15:13
Nee. Iemand die kinderen zo erg haat als bijv een exvriendin van mij, die zal nóóit überhaupt zwanger worden, laat staan kinderen krijgen. Zij heeft zich op jonge leeftijd al laten steriliseren, zo erg haat ze ze.Winterland schreef: ↑05-01-2021 13:28Wel hoor. Vrouwen geraken per ongeluk zwanger, of denken ‘ik moet ‘normaal’ zijn en dus moet ik kinderen nemen, of nemen een kind omdat de partner aandringt’
Veel ongewenste kinderen op de wereld helaas
zaterdag 9 januari 2021 om 22:58
Ja dat kan. Zoals alles in je leven kan veranderen. Waarom zou dat niet kunnen? Waarmee ik niet wil zeggen dat er ook geen vrouwen kunnen zijn die niet juist altijd zeker weten dat ze geen kinderen willen en dat altijd zullen blijven voelen. Maar gevoelens kúnnen veranderen.
zondag 10 januari 2021 om 08:32
maandag 11 januari 2021 om 02:42
Rammelende eierstokken krijgen (of je daarvoor nu wel of geen 'hekel' had aan kinderen) zijn absoluut geen garantie over goed ouderschap. Er zijn nl. vrouwen die een wens hadden om moeder te worden en die het niet nog eens zouden doen als ze mochten kiezen.
Tegenover genoeg moeders die geen (sterke) kinderwens hadden en eenmaal moeder een hele sterke zorg en oerdrang voelen voor hun kind.
Ik denk dat je heel eerlijk in je hart moet kijken wat maakt dat die wens er is. Want als je het doet voor de verkeerde redenen én je verwacht er dingen uit te krijgen, dan zal het tegenvallen. Eigenlijk moet je gewoon niet verwachten dat je kind of het ouderschap iets in je zal bevredigen, behalve voortplanting. Want op het moment dat je eraan begint met allemaal verwachtingen dat je het leuk zal hebben, je eindelijk kunt gaan tutten, man en jou zal binden, je een doel zult vinden, je serieus genomen zal worden, etc etc moet je je al afvragen of dat wel de goede drijfveren zijn.
Tegenover genoeg moeders die geen (sterke) kinderwens hadden en eenmaal moeder een hele sterke zorg en oerdrang voelen voor hun kind.
Ik denk dat je heel eerlijk in je hart moet kijken wat maakt dat die wens er is. Want als je het doet voor de verkeerde redenen én je verwacht er dingen uit te krijgen, dan zal het tegenvallen. Eigenlijk moet je gewoon niet verwachten dat je kind of het ouderschap iets in je zal bevredigen, behalve voortplanting. Want op het moment dat je eraan begint met allemaal verwachtingen dat je het leuk zal hebben, je eindelijk kunt gaan tutten, man en jou zal binden, je een doel zult vinden, je serieus genomen zal worden, etc etc moet je je al afvragen of dat wel de goede drijfveren zijn.
