Kinderen
alle pijlers
(Huil)baby is niet weg te leggen
vrijdag 27 augustus 2021 om 12:25
Ruim drie weken geleden ben ik bevallen van onze dochter. Ze is dus nog maar mega jong.
Onze start was goed ellendig. Tijdens de bevalling had ze meconiumhoudend vruchtwater en was daarvan de eerste 3 dagen erg misselijk, veel spugen en wilde niet drinken, werd dan erg overstuur. Is tot 10% afgevallen. Ik kreeg een levensbedreigende complicatie na de bevalling. Ben een week opgenomen geweest in het ziekenhuis. Kon haar niet zelf optillen, flesje geven, verschonen, niks. Door medicatie mocht ik haar ook niet voeden.
Toen ik haar eenmaal wel weer mocht voeden, lukte het aanleggen niet. Dochter raakte erg overstuur en hapte niet aan. Uiteindelijk gekozen voor fulltime kolven, dit ging goed, maar dochter huilde met de dag meer tot ze op 2 weken leeftijd wel 13 uur op een dag huilde en dus ook amper sliep. CB arts vermoedde koemelkallergie, nu krijgt ze ruim 1 week speciale kunstvoeding.
Ik heb het idee dat deze andere voeding helpt. Drinkt goed, prima luiers, groeit nu ook weer goed. Zolang wij haar vast hebben is ze tevreden, maar anders wel nog steeds urenlang huilen.
Wat blijft spelen is dat dochter niet weg te leggen is. Ze wil constant vast gehouden worden en op je pink zuigen, en meestal werkt alleen de draagzak om haar in slaap te krijgen. In je armen met de pink is ze meestal tevreden maar valt niet in slaap, teveel prikkels denk ik. In de draagzak met de pink valt ze snel in slaap en slaapt dan ook goed. Maar, je kan haar niet weg leggen, je moet haar vast blijven houden. Speentjes hebben we al heel veel verschillende soorten gebruikt, maar die wil ze niet. Spuugt ze uit en huilen.
Dingen die we al geprobeerd hebben:
- in slaap laten vallen tot ze echt diep weg is en dan wegleggen in de box. Ze slaapt dan vaak nog zo'n 5 minuutjes, maar wordt dan wakker en huilen. We hebben al geprobeerd om haar 5 minuutjes te laten huilen, maar het wordt alleen maar heftiger en meer overstuur, neemt zeker niet af. Troosten in de box lukt niet (zingen, sussen, pink aanbieden, heen en weer wiegen). Bij optillen en pink aanbieden is ze direct stil.
- in de box leggen en daar in slaap proberen te krijgen door de pink aan te bieden. Dit is geen optie: huilt dan, wordt steeds hysterischer tot blauw aanlopen aan toe.
- Ook de wandelwagen, maxi cosi in de auto of een andere plek is geen optie. We hebben dit langere tijd geprobeerd (30min), omdat we weten dat veel kinderen zo wel in slaap vallen, maar ook dan raakt ze alleen maar meer overstuur.
Opvallend is dat de nachten wel goed gaan: ze slaapt dan of in haar eigen wieg (dat heeft onze voorkeur) maar als dat niet lukt dan in een babynestje tussen ons in. Ze wordt dan ingebakerd en heeft een geluidsmachine en we hebben rolluiken dus het is pikdonker. We hebben geprobeerd dit na te bootsen voor een dag slaapje, maar dan lukt het gek genoeg niet.
Uiteraard controleren we dat er niet iets anders speelt zoals honger, vieze luier, of krampjes. In onze armen is ze heel tevreden, tot het moment van wegleggen.
Ik heb aan mijn zwangerschap rugklachten overgehouden en haar nonstop in die draagzak is voor mij erg belastend. Bovendien kan ik niet kolven zolang ze erin zit. Toilet gaat ook bijna niet. Ik kan ook de deur niet uit, want dan moet ze in de wandelwagen of maxi cosi en krijst dan alles bij elkaar. Ik neem haar dagelijks een 45min mee in de draagzak als ik de honden uitlaat en dan slaapt ze lekker, maar daardoor is meer wandelen met haar niet te doen ivm mijn rug.
Nu is mijn man nog thuis, maar over een dikke 2 weken gaat die weer werken en dan ben ik alleen met haar. Dan wordt het wel heel erg belastend allemaal.
Ze is ons eerste kindje dat we zo jong al moeten verzorgen en ik weet niet of het realistisch is dat kindjes van deze leeftijd al in de box kunnen slapen, of dat dit normaal gedrag is. Ze zat natuurlijk tot recentelijk in mijn buik dus kan me voorstellen dat de wereld best alleen aanvoelt voor haar.
De kinderarts in het ziekenhuis en de CB arts kunnen verder niks bijzonders ontdekken aan haar lichamelijk. De CB arts gaf als advies om haar 5 minuten te laten huilen, maar daar vind ik haar nog te jong voor en bovendien helpt het niet.
Verwacht ik teveel van haar?
Onze start was goed ellendig. Tijdens de bevalling had ze meconiumhoudend vruchtwater en was daarvan de eerste 3 dagen erg misselijk, veel spugen en wilde niet drinken, werd dan erg overstuur. Is tot 10% afgevallen. Ik kreeg een levensbedreigende complicatie na de bevalling. Ben een week opgenomen geweest in het ziekenhuis. Kon haar niet zelf optillen, flesje geven, verschonen, niks. Door medicatie mocht ik haar ook niet voeden.
Toen ik haar eenmaal wel weer mocht voeden, lukte het aanleggen niet. Dochter raakte erg overstuur en hapte niet aan. Uiteindelijk gekozen voor fulltime kolven, dit ging goed, maar dochter huilde met de dag meer tot ze op 2 weken leeftijd wel 13 uur op een dag huilde en dus ook amper sliep. CB arts vermoedde koemelkallergie, nu krijgt ze ruim 1 week speciale kunstvoeding.
Ik heb het idee dat deze andere voeding helpt. Drinkt goed, prima luiers, groeit nu ook weer goed. Zolang wij haar vast hebben is ze tevreden, maar anders wel nog steeds urenlang huilen.
Wat blijft spelen is dat dochter niet weg te leggen is. Ze wil constant vast gehouden worden en op je pink zuigen, en meestal werkt alleen de draagzak om haar in slaap te krijgen. In je armen met de pink is ze meestal tevreden maar valt niet in slaap, teveel prikkels denk ik. In de draagzak met de pink valt ze snel in slaap en slaapt dan ook goed. Maar, je kan haar niet weg leggen, je moet haar vast blijven houden. Speentjes hebben we al heel veel verschillende soorten gebruikt, maar die wil ze niet. Spuugt ze uit en huilen.
Dingen die we al geprobeerd hebben:
- in slaap laten vallen tot ze echt diep weg is en dan wegleggen in de box. Ze slaapt dan vaak nog zo'n 5 minuutjes, maar wordt dan wakker en huilen. We hebben al geprobeerd om haar 5 minuutjes te laten huilen, maar het wordt alleen maar heftiger en meer overstuur, neemt zeker niet af. Troosten in de box lukt niet (zingen, sussen, pink aanbieden, heen en weer wiegen). Bij optillen en pink aanbieden is ze direct stil.
- in de box leggen en daar in slaap proberen te krijgen door de pink aan te bieden. Dit is geen optie: huilt dan, wordt steeds hysterischer tot blauw aanlopen aan toe.
- Ook de wandelwagen, maxi cosi in de auto of een andere plek is geen optie. We hebben dit langere tijd geprobeerd (30min), omdat we weten dat veel kinderen zo wel in slaap vallen, maar ook dan raakt ze alleen maar meer overstuur.
Opvallend is dat de nachten wel goed gaan: ze slaapt dan of in haar eigen wieg (dat heeft onze voorkeur) maar als dat niet lukt dan in een babynestje tussen ons in. Ze wordt dan ingebakerd en heeft een geluidsmachine en we hebben rolluiken dus het is pikdonker. We hebben geprobeerd dit na te bootsen voor een dag slaapje, maar dan lukt het gek genoeg niet.
Uiteraard controleren we dat er niet iets anders speelt zoals honger, vieze luier, of krampjes. In onze armen is ze heel tevreden, tot het moment van wegleggen.
Ik heb aan mijn zwangerschap rugklachten overgehouden en haar nonstop in die draagzak is voor mij erg belastend. Bovendien kan ik niet kolven zolang ze erin zit. Toilet gaat ook bijna niet. Ik kan ook de deur niet uit, want dan moet ze in de wandelwagen of maxi cosi en krijst dan alles bij elkaar. Ik neem haar dagelijks een 45min mee in de draagzak als ik de honden uitlaat en dan slaapt ze lekker, maar daardoor is meer wandelen met haar niet te doen ivm mijn rug.
Nu is mijn man nog thuis, maar over een dikke 2 weken gaat die weer werken en dan ben ik alleen met haar. Dan wordt het wel heel erg belastend allemaal.
Ze is ons eerste kindje dat we zo jong al moeten verzorgen en ik weet niet of het realistisch is dat kindjes van deze leeftijd al in de box kunnen slapen, of dat dit normaal gedrag is. Ze zat natuurlijk tot recentelijk in mijn buik dus kan me voorstellen dat de wereld best alleen aanvoelt voor haar.
De kinderarts in het ziekenhuis en de CB arts kunnen verder niks bijzonders ontdekken aan haar lichamelijk. De CB arts gaf als advies om haar 5 minuten te laten huilen, maar daar vind ik haar nog te jong voor en bovendien helpt het niet.
Verwacht ik teveel van haar?
-
maandag 6 september 2021 om 22:36
Mijn zoons moesten echt na elke fles een half uur rechtop worden gehouden. En mijn jongste zoon kreeg een maagzuurremmer omdat hij er nog wat last van had. Ben ik snel vanaf gestapt omdat ik de perfecte combinatie had gevonden van indikken met natuurlijk johannesbroodpitmeel. ( Van de natuurwinkel)Phloxx schreef: ↑06-09-2021 10:30Wat lief, al die mensen die hulp aanbieden aan een vreemde.
Met reflux houden we al rekening. Johannesbroodpitmeel, in een hoek wegleggen zodat ze wat rechtop zit, etc. Helpt allemaal niet.
We zijn vanochtend bij de HA geweest (alweer). Deze belt met de kinderarts maar begon zelf al over opname. Belt straks terug. Ik wil het eigenlijk niet maar het kan zo ook niet verder.
Maar het kan zo zijn dat je dochtertje er zo'n last van heeft dat een beetje rechtop houden geen effect heeft.
En ik bakerde beide ook in. Dat gaf rust en daardoor hadden ze minder last van reflux. Maar dat doe je al wel zag ik.
dinsdag 7 september 2021 om 12:20
Gisterenmiddag konden we direct terecht bij de kinderarts.
Die heeft onze dochter nogmaals helemaal nagekeken. Kon niks afwijkends vinden. Dochter was ook weer goed gegroeid en aangekomen.
Ze kon er zo haar vinger niet op leggen, omdat ze zei dat dochter geen typische klachten laat zien (zo huilt ze niet meer na een flesje, en drinken doet ze ook normaal en goed). Ik heb toch aangedrongen op dat ik Nexium wilde. Ze heeft een verwijzing naar een kinderfysio gedaan en er komt een verpleegkundige bij ons meekijken thuis om te zien of zij een patroon kan ontdekken. (Wij hielden alles al bij in een excel sheet, om te kijken of wij een patroon konden vinden, maar nog niks gevonden). Mocht dit niet helpen, dan willen ze dochter opnemen, dit is maar liefst 7 dagen lang, daar schrok ik wel van..
Ik heb naar aanleiding van jullie berichten vannacht nog eens volop zitten lezen. Ik vind zelf dat dochter best wat boxjes van verborgen reflux aantikt, wat sommigen van jullie ook al opperden. Ze heeft gisterenavond de eerste Nexium gehad en ze heeft gisterenavond zowaar geslapen in een Mamaroo die ik van een vriendin heb geleend, die kunnen we gekanteld zetten en beweegt heen en weer. Nog te vroeg om te zeggen of het komt door de Nexium/Mamaroo of door pure uitputting, want ervoor had ze al bijna 24uur niet meer geslapen.
JBPM gaan we misschien mee stoppen, dat wil ik eerst met man overleggen, omdat ik inderdaad geen evidence based bewijs kan vinden ervoor.
Kolven doe ik nog steeds, we maken de 4 weken af met de pepti voeding, en daarna krijgt ze mijn melk om te kijken of dit verschil maakt. Het liefst heb ik haar op mijn melk natuurlijk, en ik heb inmiddels een flinke vriezer vol met voorraad.
Een afspraak bij craniosacraal osteopaat hebben we al staan voor vanmiddag, die had ik vorige week al gemaakt, dus hopelijk dat dat ook iets brengt. Op hun website hebben ze ook een hele pagina over behandeling van verborgen reflux bij baby.
Het valt me heel zwaar als ze zo duidelijk ergens last van heeft en ik haar niet kan troosten. Ik voel me dan soms een falende moeder. Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken voor het meedenken en de lieve woorden, het is goed om te horen dat je niet alleen bent. Te veel lieve mensen om jullie allemaal individueel te benoemen, maar ik heb er heel erg veel aan gehad. Ik hou jullie op de hoogte.
Die heeft onze dochter nogmaals helemaal nagekeken. Kon niks afwijkends vinden. Dochter was ook weer goed gegroeid en aangekomen.
Ze kon er zo haar vinger niet op leggen, omdat ze zei dat dochter geen typische klachten laat zien (zo huilt ze niet meer na een flesje, en drinken doet ze ook normaal en goed). Ik heb toch aangedrongen op dat ik Nexium wilde. Ze heeft een verwijzing naar een kinderfysio gedaan en er komt een verpleegkundige bij ons meekijken thuis om te zien of zij een patroon kan ontdekken. (Wij hielden alles al bij in een excel sheet, om te kijken of wij een patroon konden vinden, maar nog niks gevonden). Mocht dit niet helpen, dan willen ze dochter opnemen, dit is maar liefst 7 dagen lang, daar schrok ik wel van..
Ik heb naar aanleiding van jullie berichten vannacht nog eens volop zitten lezen. Ik vind zelf dat dochter best wat boxjes van verborgen reflux aantikt, wat sommigen van jullie ook al opperden. Ze heeft gisterenavond de eerste Nexium gehad en ze heeft gisterenavond zowaar geslapen in een Mamaroo die ik van een vriendin heb geleend, die kunnen we gekanteld zetten en beweegt heen en weer. Nog te vroeg om te zeggen of het komt door de Nexium/Mamaroo of door pure uitputting, want ervoor had ze al bijna 24uur niet meer geslapen.
JBPM gaan we misschien mee stoppen, dat wil ik eerst met man overleggen, omdat ik inderdaad geen evidence based bewijs kan vinden ervoor.
Kolven doe ik nog steeds, we maken de 4 weken af met de pepti voeding, en daarna krijgt ze mijn melk om te kijken of dit verschil maakt. Het liefst heb ik haar op mijn melk natuurlijk, en ik heb inmiddels een flinke vriezer vol met voorraad.
Een afspraak bij craniosacraal osteopaat hebben we al staan voor vanmiddag, die had ik vorige week al gemaakt, dus hopelijk dat dat ook iets brengt. Op hun website hebben ze ook een hele pagina over behandeling van verborgen reflux bij baby.
Het valt me heel zwaar als ze zo duidelijk ergens last van heeft en ik haar niet kan troosten. Ik voel me dan soms een falende moeder. Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken voor het meedenken en de lieve woorden, het is goed om te horen dat je niet alleen bent. Te veel lieve mensen om jullie allemaal individueel te benoemen, maar ik heb er heel erg veel aan gehad. Ik hou jullie op de hoogte.
-
dinsdag 7 september 2021 om 14:33
en hopelijk komt er een oplossing en uitsluitsel. Ik hou je topic in de gaten.
woensdag 8 september 2021 om 14:57
Fijn dat je een plan hebt nu en dat je wat hebt gehad aan de tips van mensen. Hopelijk merk je toch langzaam verbetering in minder huilen. En ik hoop voor je dat ze toch jouw melk weer mag straks als het geen koemelk allergie is.
Wat betreft jbpm / dikkere voeding, ben ik het zeker eens met oppassen hoeveel en of je dat geeft. Mijn jongste had vanaf de kraamweek al een slechte stoelgang (vonden de kraamhulp en verloskundige) hij moest vaker poepen. Hij kreeg flesvoeding en had in de kraamweek al 3 dagen niet gepoept.
Toen moesten we na een paar weken omdat dat slecht bleef dikkere voeding geven wat zijn darmen zou prikkelen. Voeding met jbpm (hero comfort). Maar buiten dat die fles heel slecht leeg te drinken was, lag het echt zwaar op zijn maagje en had ik een baby met duidelijk buikpijn. Wij hebben daar met de tijd goede modus in gevonden, maar elke dag poepen heeft mijn jongste nog nooit gedaan. Dus soms denk ik weleens was het nou echt nodig dikkere voeding
Voor zijn reflux (want dat hij dat had ben ik wel vrij zeker van) hielp het wel mondjes terug geven, dat dan weer wel.
Wat betreft jbpm / dikkere voeding, ben ik het zeker eens met oppassen hoeveel en of je dat geeft. Mijn jongste had vanaf de kraamweek al een slechte stoelgang (vonden de kraamhulp en verloskundige) hij moest vaker poepen. Hij kreeg flesvoeding en had in de kraamweek al 3 dagen niet gepoept.
Toen moesten we na een paar weken omdat dat slecht bleef dikkere voeding geven wat zijn darmen zou prikkelen. Voeding met jbpm (hero comfort). Maar buiten dat die fles heel slecht leeg te drinken was, lag het echt zwaar op zijn maagje en had ik een baby met duidelijk buikpijn. Wij hebben daar met de tijd goede modus in gevonden, maar elke dag poepen heeft mijn jongste nog nooit gedaan. Dus soms denk ik weleens was het nou echt nodig dikkere voeding
Voor zijn reflux (want dat hij dat had ben ik wel vrij zeker van) hielp het wel mondjes terug geven, dat dan weer wel.
vrijdag 10 september 2021 om 13:35
Ik heb hier nog neocate staan voor 0 tot 12 maanden. Geen probleem om een pot te komen brengen of op te sturen hoor, je mag me een pb sturen als je dat ziet zitten.
Die potten kosten volgens mij iets van €50 per stuk maar was het enige voedsel dat mijn zoontje verdroeg (en borstvoeding waarbij ik koemelkvrij dieet volgde).
Verder heel erg veel sterkte gewenst! Ik weet niet wat ik zeggen kan, behalve dat het super herkenbaar is, alles wat je schrijft en al je gedachtes. Weet dat het voorbij gaat en deze tijd een nachtmerrie is die straks weer over is. Nu is het loodzwaar
Je kindje zal hier niks van merken, wij hebben nu een vrolijke peuter rond lopen die amper nog huilt. Nee niet N=1 want dit hoor ik ook vanuit andere ouders met huilbaby’s.
En alle negatieve emoties die ik die eerste maanden had zijn verdwenen, dat was pure uitputting. Ik zou hem nu nooit meer willen missen!
Sterker nog, ik ben net bevallen van nummer 2
(vandaar weinig tijd om te reageren)Heel veel sterkte, je doet het goed, echt waar!!
zaterdag 18 september 2021 om 21:26
Mijn zoon was destijds (7jr geleden) wat ze noemden, een huilbaby. Constant huilen, kon er nergens mee heen. Savonds zaten we uitgeput samen voor de vaatwasser die ik dan voor de derde keer had aangezet, leeg. Hij in mijn armen, ik daarvoor op de grond zittend. Dan sliep hij. Ik was kapot, ik kon niks doen, mijn huis was een bende en door het constante dragen heb ik nu nog steeds erge rugklachten. De volgende dag op eigen houtje de kinderarts in het ziekenhuis gebeld, huilend en hysterisch. Mocht gelijk komen.
Wat bleek: mijn zoon had een zwaar ontstoken slokdarm. Omdat er niemand naar mij had geluisterd (ik was immers een jonge moeder zonder ervaring aldus mijn huisarts), was de reflux zo ernstig geworden dat mijn zoon zo’n pijn had.
Gelijk nexium gekregen en waarempel, hij sliep die dag ineens 4 uur achter elkaar overdag. Mijn mannetje, hij had gewoon ongelooflijk veel pijn al die tijd gehad.
Lang verhaal kort, volg je gevoel! Ik hoop dat de nexium voor jou kindje helpt. En dat jullie samen kunnen genieten, je een beetje de deur uit kunt met haar. Sterkte. Ik ben benieuwd hoe het met jullie is.
Wat bleek: mijn zoon had een zwaar ontstoken slokdarm. Omdat er niemand naar mij had geluisterd (ik was immers een jonge moeder zonder ervaring aldus mijn huisarts), was de reflux zo ernstig geworden dat mijn zoon zo’n pijn had.
Gelijk nexium gekregen en waarempel, hij sliep die dag ineens 4 uur achter elkaar overdag. Mijn mannetje, hij had gewoon ongelooflijk veel pijn al die tijd gehad.
Lang verhaal kort, volg je gevoel! Ik hoop dat de nexium voor jou kindje helpt. En dat jullie samen kunnen genieten, je een beetje de deur uit kunt met haar. Sterkte. Ik ben benieuwd hoe het met jullie is.
dinsdag 21 september 2021 om 23:07
Er valt niet veel te zeggen. Dochter gilt, gilt en gilt. Is vannacht om 2u begonnen en gilt nu nog steeds. Is alleen maar te troosten als ik haar optil (duurt dan ook lang) en bij neerleggen direct weer gillen en weer het circus van voor af aan dat ik 30min bezig ben haar stil te krijgen.
We krijgen nergens ondersteuning. Nul komma nul.
Kinderarts zegt heel simpel ‘oorzaak is niet medisch’ en dat we maar in onze omgeving hulp moeten vragen. Maar die is er geen. Ik heb al bij meerdere plekken aangegeven dat ik niet meer kan (huisarts, CB arts, kinderarts) maar wordt dan een beetje glazig aangekeken en met een ‘ja het is heftig’ de deur uitgestuurd. CB arts zei dat hij het doodnormaal vond dat ik blijkbaar heel hoog scoorde op de postpartum depressie vragenlijst ‘en dat hij zich pas zorgen maakt als iemand vrolijk binnenkomt en dan zon score heeft’. En dat was dat. Verder ben ik ingeknipt en uitgescheurd waardoor in nu incontinent ben en al 2x in mn broek heb gescheten, mn vagina doet nog steeds hartstikke pijn en naar een bekkenbodem fysio kan ik niet want ik heb niemand om dochter op te vangen.
Vandaag zag ik onze buurvrouw die 2 dagen voor mij bevallen is lekker wandelen met de wagen en ik moest zo huilen. Het is hier zo een nachtmerrie. De onomkeerbaarheid van dit alles vind ik een ontroostbare gedachte, ondanks dat ik veel van dochter hou, zou ik wensen dat ik de tijd kon terug draaien. Ik kan duidelijk niet de moeder zijn die ze nodig heeft. Mijn man werkt 13u per dag in het zhuis en krijgt geen extra verlof er is weinig begrip, mensen lijken niet echt door te hebben hoe ernstig de situatie is.
Ik hou dit echt niet meer vol.
We krijgen nergens ondersteuning. Nul komma nul.
Kinderarts zegt heel simpel ‘oorzaak is niet medisch’ en dat we maar in onze omgeving hulp moeten vragen. Maar die is er geen. Ik heb al bij meerdere plekken aangegeven dat ik niet meer kan (huisarts, CB arts, kinderarts) maar wordt dan een beetje glazig aangekeken en met een ‘ja het is heftig’ de deur uitgestuurd. CB arts zei dat hij het doodnormaal vond dat ik blijkbaar heel hoog scoorde op de postpartum depressie vragenlijst ‘en dat hij zich pas zorgen maakt als iemand vrolijk binnenkomt en dan zon score heeft’. En dat was dat. Verder ben ik ingeknipt en uitgescheurd waardoor in nu incontinent ben en al 2x in mn broek heb gescheten, mn vagina doet nog steeds hartstikke pijn en naar een bekkenbodem fysio kan ik niet want ik heb niemand om dochter op te vangen.
Vandaag zag ik onze buurvrouw die 2 dagen voor mij bevallen is lekker wandelen met de wagen en ik moest zo huilen. Het is hier zo een nachtmerrie. De onomkeerbaarheid van dit alles vind ik een ontroostbare gedachte, ondanks dat ik veel van dochter hou, zou ik wensen dat ik de tijd kon terug draaien. Ik kan duidelijk niet de moeder zijn die ze nodig heeft. Mijn man werkt 13u per dag in het zhuis en krijgt geen extra verlof er is weinig begrip, mensen lijken niet echt door te hebben hoe ernstig de situatie is.
Ik hou dit echt niet meer vol.
-
dinsdag 21 september 2021 om 23:17
Oh Phloxx wat een kutzooi. Je man moet zich ziek gaan melden/verlof op gaan nemen want dit gaat zo niet. Ik vind het zo sneu om te lezen, je kindje voelt zich ongelukkig, jouw lijf is een wrak en mentaal ga je hier onderdoor. En dan trek je nog aan de bel ook en wordt je afgescheept.
Kan je verloskundige misschien nog wat betekenen voor je?
In ieder geval een dikke knuffel voor je
Kan je verloskundige misschien nog wat betekenen voor je?
In ieder geval een dikke knuffel voor je
dinsdag 21 september 2021 om 23:19
Wat vreselijk naar allemaal.
Stap 1 lijkt me dat je man met de vuist op tafel gaat slaan en morgen zorgverlof opneemt. Niet volgende week. Morgen. En de komende weken extra ouderschapsverlof of wat er maar bestaat. Geen vraag. Het moet. En toch terug naar de huisarts en aangeven dat het écht niet meer gaat. Niet een beetje, gewoon niet. Ik herken je wanhoop, het is vreselijk als er geen uitweg lijkt te zijn.
Jij moet vooral slapen, een beetje rust aan je hoofd en mogelijk een bekken fysio.
Ik weet niet in welke regio je woont maar er zijn ook psychologen gespecialiseerd in al deze zaken, ik ga zo even de link voor je zoeken.
Hele dikke knuffel en veel sterkte!
Stap 1 lijkt me dat je man met de vuist op tafel gaat slaan en morgen zorgverlof opneemt. Niet volgende week. Morgen. En de komende weken extra ouderschapsverlof of wat er maar bestaat. Geen vraag. Het moet. En toch terug naar de huisarts en aangeven dat het écht niet meer gaat. Niet een beetje, gewoon niet. Ik herken je wanhoop, het is vreselijk als er geen uitweg lijkt te zijn.
Jij moet vooral slapen, een beetje rust aan je hoofd en mogelijk een bekken fysio.
Ik weet niet in welke regio je woont maar er zijn ook psychologen gespecialiseerd in al deze zaken, ik ga zo even de link voor je zoeken.
Hele dikke knuffel en veel sterkte!
dinsdag 21 september 2021 om 23:19
Jezus, dit lijkt me toch een behoorlijk duidelijke indicatie voor een opname (van kind) al was het maar om jou heel even rust te geven.
Officieel val je waarschijnlijk niet meer onder haar, maar misschien kun je je verloskundige inschakelen? Dat is iemand die je tijdens de zwangerschap heeft meegemaakt, en weet dat je niet gewoon een beetje onzeker type je bent of zo. Misschien kan die aan wat touwtjes trekken voor je?
Of man ergens met vuist op tafel laten slaan evt met hulp van wat connecties (omdat je zegt dat hij in het ziekenhuis werkt). De oorzaak kan best niet medisch zijn, maar ook dan kan een opname op sociale indicatie helpen. Zodat jij wat rust krijgt, en kind ook even in een andere omgeving zit.
Ik roep maar wat dingen die opkomen hoor, misschien heb je die allemaal al geprobeerd.
Officieel val je waarschijnlijk niet meer onder haar, maar misschien kun je je verloskundige inschakelen? Dat is iemand die je tijdens de zwangerschap heeft meegemaakt, en weet dat je niet gewoon een beetje onzeker type je bent of zo. Misschien kan die aan wat touwtjes trekken voor je?
Of man ergens met vuist op tafel laten slaan evt met hulp van wat connecties (omdat je zegt dat hij in het ziekenhuis werkt). De oorzaak kan best niet medisch zijn, maar ook dan kan een opname op sociale indicatie helpen. Zodat jij wat rust krijgt, en kind ook even in een andere omgeving zit.
Ik roep maar wat dingen die opkomen hoor, misschien heb je die allemaal al geprobeerd.
dinsdag 21 september 2021 om 23:21
Ah.... mijn vorige reactie was voordat ik jouw bericht zag..... Wat voelt dat ontzettend oneerlijk en zwaar! Het klinkt totaal niet alsof de medici in je omgeving, je situatie serieus nemen..... Pff, ik weet eigenlijk niet wat je meer kan doen....
Heb je wel eens geprobeerd om haar een paracetamol te geven? ( misschien een totaal domme vraag met een logisch antwoord, maar toch) Ik weet, dat sommigen er huiverig voor zijn. Maar ik heb het wel altijd gegeven, ook bij iets als tandenpijn (of wat ik dan vermoed wat het is) en ze sliepen er echt altijd beter door....
Heb je wel eens geprobeerd om haar een paracetamol te geven? ( misschien een totaal domme vraag met een logisch antwoord, maar toch) Ik weet, dat sommigen er huiverig voor zijn. Maar ik heb het wel altijd gegeven, ook bij iets als tandenpijn (of wat ik dan vermoed wat het is) en ze sliepen er echt altijd beter door....
What would Patsy do?
dinsdag 21 september 2021 om 23:26
https://psychezwangerschap.nl/
Dit is de link. Het voelt waarschijnlijk als nog weer iets waar je geen energie of tijd voor hebt maar een psycholoog kan je ook helpen om verdere hulp te krijgen. En je verloskundige contacten is ook een goeie tip!
En ook, hoe moeilijk het ook is, al je vriendinnen, siblings, familie bellen voor hulp? Of nog beter, je man dat laten doen.
Dit is de link. Het voelt waarschijnlijk als nog weer iets waar je geen energie of tijd voor hebt maar een psycholoog kan je ook helpen om verdere hulp te krijgen. En je verloskundige contacten is ook een goeie tip!
En ook, hoe moeilijk het ook is, al je vriendinnen, siblings, familie bellen voor hulp? Of nog beter, je man dat laten doen.
dinsdag 21 september 2021 om 23:28
O wat verschrikkelijk.
Het roept zoveel herkenning op. Ik kan geen diagnose stellen maar onze eerste had zoals ik eerder schreef verborgen reflux. De 2e (nu 5 weken oud) blijkt ondertussen helaas ook. En ik herken je gevoel, terwijl die van ons nog altijd minder huilt dan die van jou. Ik kan niet begrijpen dat dit niet serieuzer wordt genomen door artsen. Je kind doet dit niet zomaar, dat is echt onzin. Kun je iets zeggen over waarom het volgens die arts zo duidelijk niet medisch is?
Dat een arts het niet weet betekent m.i. niet dat er geen medische oorzaak is, maar dat het tijd is voor een second opinion.
Ik weet niet of dit mag want ik schreef nooit mee op dit forum, maar zoals je merkt zijn er meerdere ouders bij wie je verhaal een gevoelige snaar raakt en herkenning oproept. Een deel van die ouders zal kinderartsen hebben meegemaakt bij wie ze wèl gehoor vonden. Ik weet niet in welke regio je woont (en of je dat hier wil zeggen) maar ik kan je pb-en (even uitvinden hoe) waar ik woon en welke kinderarts ons goed helpt? En misschien willen meer ouders dat doen om jullie te helpen.
Praktisch: kan je man geen zorgverlof opnemen? En anders: ziekmelden? Want dit hou je niet vol, natuurlijk niet. En dan kan hij daarna alsnog alles overnemen van je dus beter nu minderen met werk, desnoods dus geforceerd door ziekmelding. Want dat worden jullie anders toch wel van slaapgebrek en spanning (werden wij althans wel).
Ik herken trouwens ook dat je nergens heen kan omdat je met je kind zit. Dat is echt ook niet te doen. En dat er zooooveel onzin wordt uitgekraamd door zorgverleners die jullie juist zouden moeten helpen. En het kost je tijd en zeker energie die je niet meer hebt.
Praktisch ding nog: zou een draagzak iets verlichting kunnen geven? Dan hoeft ze niet te liggen, is ze bij je en kun je misschien het huilen een beetje terugbrengen.. Heb je wellicht al geprobeerd hoor. Of niet. Bij onze oudste was ik zo op dat dat niet eens meer lukte.
Heel veel sterkte en laat het weten als ik (of anderen) je moeten laten weten wat kinderartsen kunnen zijn waar je mogelijk wel wat aan hebt.
Het roept zoveel herkenning op. Ik kan geen diagnose stellen maar onze eerste had zoals ik eerder schreef verborgen reflux. De 2e (nu 5 weken oud) blijkt ondertussen helaas ook. En ik herken je gevoel, terwijl die van ons nog altijd minder huilt dan die van jou. Ik kan niet begrijpen dat dit niet serieuzer wordt genomen door artsen. Je kind doet dit niet zomaar, dat is echt onzin. Kun je iets zeggen over waarom het volgens die arts zo duidelijk niet medisch is?
Dat een arts het niet weet betekent m.i. niet dat er geen medische oorzaak is, maar dat het tijd is voor een second opinion.
Ik weet niet of dit mag want ik schreef nooit mee op dit forum, maar zoals je merkt zijn er meerdere ouders bij wie je verhaal een gevoelige snaar raakt en herkenning oproept. Een deel van die ouders zal kinderartsen hebben meegemaakt bij wie ze wèl gehoor vonden. Ik weet niet in welke regio je woont (en of je dat hier wil zeggen) maar ik kan je pb-en (even uitvinden hoe) waar ik woon en welke kinderarts ons goed helpt? En misschien willen meer ouders dat doen om jullie te helpen.
Praktisch: kan je man geen zorgverlof opnemen? En anders: ziekmelden? Want dit hou je niet vol, natuurlijk niet. En dan kan hij daarna alsnog alles overnemen van je dus beter nu minderen met werk, desnoods dus geforceerd door ziekmelding. Want dat worden jullie anders toch wel van slaapgebrek en spanning (werden wij althans wel).
Ik herken trouwens ook dat je nergens heen kan omdat je met je kind zit. Dat is echt ook niet te doen. En dat er zooooveel onzin wordt uitgekraamd door zorgverleners die jullie juist zouden moeten helpen. En het kost je tijd en zeker energie die je niet meer hebt.
Praktisch ding nog: zou een draagzak iets verlichting kunnen geven? Dan hoeft ze niet te liggen, is ze bij je en kun je misschien het huilen een beetje terugbrengen.. Heb je wellicht al geprobeerd hoor. Of niet. Bij onze oudste was ik zo op dat dat niet eens meer lukte.
Heel veel sterkte en laat het weten als ik (of anderen) je moeten laten weten wat kinderartsen kunnen zijn waar je mogelijk wel wat aan hebt.
dinsdag 21 september 2021 om 23:28
Je man moet zorgverlof opnemen. Begrip of niet. Hij moet nú voor z’n gezin zorgen.
Maak een afspraak bij een andere huisarts (desnoods zeg je dat je een second opinion wil). Ga samen met je man. En kind.
Ga naar het CB - samen met je man.
Verhaal niet opleuken, niet stoer doen, je hebt nú hulp nodig.
Vertel huisarts en CB eens eerlijk welke gedachtes er door je hoofd spoken.
Geen netwerk? Nìemand die even 2 uurtjes kan overnemen zodat je kan slapen. Even hard gezegd, maar huilen doet je baby blijkbaar toch wel, dat kan dan ook wel 2 uurtjes bij iemand anders. Je moet het wel vrágen natuurlijk.
Maak een afspraak bij een andere huisarts (desnoods zeg je dat je een second opinion wil). Ga samen met je man. En kind.
Ga naar het CB - samen met je man.
Verhaal niet opleuken, niet stoer doen, je hebt nú hulp nodig.
Vertel huisarts en CB eens eerlijk welke gedachtes er door je hoofd spoken.
Geen netwerk? Nìemand die even 2 uurtjes kan overnemen zodat je kan slapen. Even hard gezegd, maar huilen doet je baby blijkbaar toch wel, dat kan dan ook wel 2 uurtjes bij iemand anders. Je moet het wel vrágen natuurlijk.
