Kinderen
alle pijlers
Huishouden met kleine kinderen
donderdag 27 mei 2021 om 14:43
Om maar met de deur in huis te vallen.. hoe en wanneer doen jullie het huishouden met kleine kinderen? Daarmee bedoel ik vooral opruimen, de was, stofzuigen en dweilen en vooral de was bijhouden en opruimen in de kast.
We hebben een baby en een peuter. Ik werk 3,5 dagen buitenshuis en mijn man werkt fulltime thuis waardoor ik dus eigenlijk al niet boven mag / kan komen ivm lawaai (hij heeft veel calls).
Op mijn vrije dagen zijn de kinderen thuis (ze zijn immers al 3,5 dag weg) en in het weekend doen we zo min mogelijk in huis en gaan we eropuit of doen we klusjes zoals de tuin bijhouden of kozijnen verven oid.
Kom nergens echt aan toe en als ik een poging waag word ik continue onderbroken door vragen of geclaim/gehuil / baby die slaapt. Resultaat is dat ik me uiteindelijk doodstress omdat de was is opgestapeld tot de mount everest en overal zooi ligt waar het niet hoort en ik maar geen moment kan vinden om het weg te werken.
Ligt het nou aan mij of is het de leeftijd van de kinderen dat het nu lastig combineren maakt?
En doen jullie huishouden met de kinderen erbij of zijn ze dan weg?
We hebben een baby en een peuter. Ik werk 3,5 dagen buitenshuis en mijn man werkt fulltime thuis waardoor ik dus eigenlijk al niet boven mag / kan komen ivm lawaai (hij heeft veel calls).
Op mijn vrije dagen zijn de kinderen thuis (ze zijn immers al 3,5 dag weg) en in het weekend doen we zo min mogelijk in huis en gaan we eropuit of doen we klusjes zoals de tuin bijhouden of kozijnen verven oid.
Kom nergens echt aan toe en als ik een poging waag word ik continue onderbroken door vragen of geclaim/gehuil / baby die slaapt. Resultaat is dat ik me uiteindelijk doodstress omdat de was is opgestapeld tot de mount everest en overal zooi ligt waar het niet hoort en ik maar geen moment kan vinden om het weg te werken.
Ligt het nou aan mij of is het de leeftijd van de kinderen dat het nu lastig combineren maakt?
En doen jullie huishouden met de kinderen erbij of zijn ze dan weg?
vrijdag 28 mei 2021 om 20:12
Maar wie begint er nu met die uitsluiting? En man die al het huishouden op zijn vrouw laat aankomen sluit toch net zo goed zijn vrouw buiten?
Het is natuurlijk vaak dat zo'n man helemaal niet ziet wat die vrouw doet als hij op kantoor zit, als hij thuiskomt is alles in kannen en kruiken. Liggen zijn sokken weer schoon in de kast, is zijn kostje gekookt, zijn biertje gehaald. Zijn zijn kinderen blij dat hij er weer is. Alles pais en vree en vrouw doodmoe.
vrijdag 28 mei 2021 om 20:14
Ze zien en weten het ook gewoon echt niet. Dat kan jij je niet voorstellen maar het zijn twee realiteiten.Andersom schreef: ↑28-05-2021 20:12Maar wie begint er nu met die uitsluiting? En man die al het huishouden op zijn vrouw laat aankomen sluit toch net zo goed zijn vrouw buiten?
Het is natuurlijk vaak dat zo'n man helemaal niet ziet wat die vrouw doet als hij op kantoor zit, als hij thuiskomt is alles in kannen en kruiken. Liggen zijn sokken weer schoon in de kast, is zijn kostje gekookt, zijn biertje gehaald. Zijn zijn kinderen blij dat hij er weer is. Alles pais en vree en vrouw doodmoe.
vrijdag 28 mei 2021 om 20:15
Zeker doet hij dat. Ik denk echter dat het terugdoen geen enkel leereffect heeft en de relatie die al niet goed was alleen maar verslechtert. Niemand wint daarbij.
vrijdag 28 mei 2021 om 20:31
Zo'n vent blijven pamperen is niet goed voor de relatie met jezelf.
Het is bij ons echt niet vanzelf gegaan. Man groeide op in gezin waar vader het geld verdiende en moeder het huishouden en de kinderen runde. Jongens hoefden niets te doen hun zus wel. Man vertelde iedereen dat hij echt wel ging helpen in het huishouden. Dat was onze eerste ruzie. Daarna vertelde hij dat we dat huishouden samen zouden doen. Maar wat 'samen huishouden' dan inhield was nogal abstract en vooral geconstrueerd naar het voorbeeld van zijn ouders. Vele moeizame gesprekken en vooral ervaringen later gaat het een stuk beter. Wij zijn inmiddels een voorbeeld voor mensen in onze omgeving. Man oogst veel bewondering van familie, vrienden en bekenden.
vrijdag 28 mei 2021 om 20:37
Ik heb destijds twee pittige bevallingen gehad waardoor ik de eerste periode slecht uit de weg kon. Veel dingen deed mijn man toen in die tijd.
Verder werken we beiden onregelmatig waardoor de kinderen weinig naar de opvang gaan. Dit houdt wel in dat degene die thuis is de complete zorg op dat moment dus alleen draagt. Mijn man weet dus net als ikzelf vanaf dag 1 dat het (soms) pittig is.
We hebben een schoonmaakster die 1 dag in de week komt. We koken vaak voor 2 dagen, de wasmachine stellen we vaak zo in dat hij klaar is wanneer het ons uitkomt. We maken het onszelf zo makkelijk mogelijk.
Verder werken we beiden onregelmatig waardoor de kinderen weinig naar de opvang gaan. Dit houdt wel in dat degene die thuis is de complete zorg op dat moment dus alleen draagt. Mijn man weet dus net als ikzelf vanaf dag 1 dat het (soms) pittig is.
We hebben een schoonmaakster die 1 dag in de week komt. We koken vaak voor 2 dagen, de wasmachine stellen we vaak zo in dat hij klaar is wanneer het ons uitkomt. We maken het onszelf zo makkelijk mogelijk.
Herinner je gisteren, droom van morgen, maar leef vandaag
vrijdag 28 mei 2021 om 20:42
Wij beiden ook. Toch wilden we dit beiden totaal niet. De grap is dat er ook bij onze ouders daarin dingen zijn veranderd. Onze beide moeders werken nu juist en onze vaders niet meer. Die zijn nu met pensioen. Maar ze zijn beiden ruim voor die tijd al gestopt met werken. Mijn moeder is zelfs aan haar carrière gaan werken sinds een paar jaar geleden. Mijn vader doet nu ook veel meer in het huishouden dan dat hij ooit deed toen ik jong was.
Herinner je gisteren, droom van morgen, maar leef vandaag
vrijdag 28 mei 2021 om 20:47
Dan was het al eerder tijd om de relatie te verbreken (of het te houden bij een relatie zonder kinderen). Het kan natuurlijk dat je je ogen gesloten hebt voor de signalen en er inmiddels kinderen zijn en dan vind ik dat je in het belang van de kinderen zeker concessies moet doen. You've made your bed, zeg maar. Uiteraard tot op zekere hoogte, maar accepteren dat dit is waar je voor gekozen hebt en daarbinnen er het beste van maken kan zeker constructief zijn.
vrijdag 28 mei 2021 om 20:49
Ach ja, de man als willoos slachtoffer. De arme ziel ziet het allemaal niet.Westerpaviljoen schreef: ↑28-05-2021 20:14Ze zien en weten het ook gewoon echt niet. Dat kan jij je niet voorstellen maar het zijn twee realiteiten.
vrijdag 28 mei 2021 om 20:56
Chiao schreef: ↑28-05-2021 20:42Wij beiden ook. Toch wilden we dit beiden totaal niet. De grap is dat er ook bij onze ouders daarin dingen zijn veranderd. Onze beide moeders werken nu juist en onze vaders niet meer. Die zijn nu met pensioen. Maar ze zijn beiden ruim voor die tijd al gestopt met werken. Mijn moeder is zelfs aan haar carrière gaan werken sinds een paar jaar geleden. Mijn vader doet nu ook veel meer in het huishouden dan dat hij ooit deed toen ik jong was.
Wij wilden dat beiden ook niet. Ik iets meer niet dan man. Ik had een ander idee over de invulling daarvan dan hij had.
Onze ouders staan er wisselend in. Mijn schoonouders zijn nog steeds net zo als dertig jaar geleden. Toen ik vertelde dat ik van zestien uur naar 28 uur werken kon gaan, was de eerste vraag hoe dat dan moest met het huishouden.
Mijn ouders vinden het zo knap dat man tegenwoordig ook kookt. Dat hij op zijn vrije dag een was weggewerkt. Dat hij zelf bedenkt welke boodschappen hij moet halen. Dat hij zonder aansturing even stofzuigt. Dat hij regelmatig zelf ziet wat er moet gebeuren.
vrijdag 28 mei 2021 om 21:07
Wat heb je geantwoord?
Herinner je gisteren, droom van morgen, maar leef vandaag
vrijdag 28 mei 2021 om 21:58
Opvallend dat het bij topics over het huishouden bijna altijd uitkomt op (onvrede mbt) taakverdeling. Hier is dat ook vaak best een strijdpunt geweest. De laatste tijd gaat het gelukkig wel beter en voelt het meer in balans. Onze situatie is dat we beiden werken, sinds ons eerste kind is geboren vorig jaar ben ik naar drie dagen gegaan en man werkt 32 uur in wisselende diensten. Qua zorg voor ons kind is het echt goed verdeeld, pakken we beiden op wat nodig is en op dagen thuis met hem is de aandacht vooral voor hem en niet voor huishouden.
Omdat man regelmatig slaapdiensten heeft heb ik ons kind dan vrij lang alleen, dat vind ik wel eens pittig. In de eerste maanden hadden we een schoonmaakster omdat we echt nergens aan toe kwamen, ook door vermoeidheid door slechte nachten.
Wat we nu vaak doen:
- boodschappen laten bezorgen
- een doet bedritueel kind (meestal ik vanwege voeden) en ander ruimt de keuken op en stofzuigt even snel beneden
- ik doe alles rondom de was/kleding (sorteren, inladen, ophangen, vouwen maar ook kleding baby op tijd kopen indien nodig etc), man alles rondom maaltijden (dus bedenken, boodschappen bestellen, koken, lunch en ontbijt maken voor ons beiden)
- ik maak vaak boven schoon (incl badkamer, afval weg) en man doet dan keuken schoonmaken/dweilen/afval beneden weg, 1x per week doen we dat tegelijk tijdens een slaapje van kind
- strijken bijna niks, niet nodig
- man zorgt voor de kat (voeden, ontwormen)
- vooruit koken en veel in de vriezer. Als man er niet is om te koken eet ik dus iets uit de vriezer wat eerder is gemaakt. Dat vind ik heel relaxed.
In deze routine is het redelijk behapbaar. Grotere klussen doen we niet echt volgens een planning, denk dat wat dat betreft er best veel blijft liggen. Maarja een baby verzorgen kost gewoon mega veel energie, kan me helemaal voorstellen dat als er ook nog een peuter bij rondloopt het helemaal druk is. Accepteren dat het niet altijd schoon is.. dat hou ik mezelf ook maar voor.
Ondanks dat ik minder uren werk vind ik dat niet echt een reden om meer in huis te doen, want kind is er dan dus altijd. Man doet over het grote geheel wat meer van de uitvoerende werkzaamheden in het huishouden, daarentegen ben ik meer van de planning en het overzicht (autobeurt, financien, sociale dingen regelen etc.). Dat werkt voor ons beter!
Omdat man regelmatig slaapdiensten heeft heb ik ons kind dan vrij lang alleen, dat vind ik wel eens pittig. In de eerste maanden hadden we een schoonmaakster omdat we echt nergens aan toe kwamen, ook door vermoeidheid door slechte nachten.
Wat we nu vaak doen:
- boodschappen laten bezorgen
- een doet bedritueel kind (meestal ik vanwege voeden) en ander ruimt de keuken op en stofzuigt even snel beneden
- ik doe alles rondom de was/kleding (sorteren, inladen, ophangen, vouwen maar ook kleding baby op tijd kopen indien nodig etc), man alles rondom maaltijden (dus bedenken, boodschappen bestellen, koken, lunch en ontbijt maken voor ons beiden)
- ik maak vaak boven schoon (incl badkamer, afval weg) en man doet dan keuken schoonmaken/dweilen/afval beneden weg, 1x per week doen we dat tegelijk tijdens een slaapje van kind
- strijken bijna niks, niet nodig
- man zorgt voor de kat (voeden, ontwormen)
- vooruit koken en veel in de vriezer. Als man er niet is om te koken eet ik dus iets uit de vriezer wat eerder is gemaakt. Dat vind ik heel relaxed.
In deze routine is het redelijk behapbaar. Grotere klussen doen we niet echt volgens een planning, denk dat wat dat betreft er best veel blijft liggen. Maarja een baby verzorgen kost gewoon mega veel energie, kan me helemaal voorstellen dat als er ook nog een peuter bij rondloopt het helemaal druk is. Accepteren dat het niet altijd schoon is.. dat hou ik mezelf ook maar voor.
Ondanks dat ik minder uren werk vind ik dat niet echt een reden om meer in huis te doen, want kind is er dan dus altijd. Man doet over het grote geheel wat meer van de uitvoerende werkzaamheden in het huishouden, daarentegen ben ik meer van de planning en het overzicht (autobeurt, financien, sociale dingen regelen etc.). Dat werkt voor ons beter!
vrijdag 28 mei 2021 om 22:03
Overigens vindt mijn man het héél vervelend als hij naar zijn idee niet als volwaardige ouder wordt gezien en mensen mij aankijken alsof ik het hoofdbestuur ben wat betreft dingen over ons kind!
Zelfs zijn moeder doet dat soms en daar is hij dan heel verbolgen over. Ik vind het heel fijn dat hij zo in elkaar steekt en echt samen ouders wil zijn. Ik lees dat hier vaak anders, en al zou het normaal moeten zijn naar mijn idee, blijkbaar is het dat toch vaak niet in de praktijk.
Zelfs zijn moeder doet dat soms en daar is hij dan heel verbolgen over. Ik vind het heel fijn dat hij zo in elkaar steekt en echt samen ouders wil zijn. Ik lees dat hier vaak anders, en al zou het normaal moeten zijn naar mijn idee, blijkbaar is het dat toch vaak niet in de praktijk.
vrijdag 28 mei 2021 om 23:38
Als je je partner wil laten inzien hoeveel werk het is om het huishouden te doen, omdat je de indruk hebt dat hij (of zij, maar waarschijnlijk vaker hij) dat niet doorheeft, zou ik niet zelf stoppen met (de helft van) het huishouden. Bij ons zou dat niet leiden tot een constructief gesprek en ik zou mezelf ook rot ergeren. Ik zou, als een goed gesprek echt niet werkt, gewoon een weekje op vakantie gaan. Eventueel jaarlijks herhalen, als het effect afneemt. En het dan vooral bij mezelf houden; lieverd, ik doe de laatste tijd naast mijn werk weer zoveel in het huishouden, ik ben bekaf en ga er even een weekje tussenuit.
zaterdag 29 mei 2021 om 01:05
Toej de kinderen klein waren deed ik alles eigenmijj zo veel mogelijk in de avond of het weekend of samen met peuter als de baby even sliep. En ik accepteerde ook dat het soms niet altijd even oogeruimd was....als het maar schoon was.
Keuken maakte ik schoon tijdens het eten koken. De badkamer sopte ik als peuter in bad of onder de douche zat. Droge was nam ik mee naar beneden en vouwde ik op als peuter even een filmpje keek.
Wat mij hielo was dungen vooral jn de ochtend te doen zodat als ik smiddags nergens aantoe kwam of gewoon wat leuks met de kinderen wilde doen, dit niet vervelend voelde omdat ik in de ochtend al veel gedaan had.
Verder denk ik dat je man best zijn steentje kan bijdragen en bijv. Even even in zijn pauze een wasje kan draaien of even de stifzuiger door het huus kan halen.
En ik denk dat hij ook moet accepteren dat je op dagen dat je vrij bent ook het huishouden moet kunnen doen en hij dus wat geruis op de achtergrond heeft.
Keuken maakte ik schoon tijdens het eten koken. De badkamer sopte ik als peuter in bad of onder de douche zat. Droge was nam ik mee naar beneden en vouwde ik op als peuter even een filmpje keek.
Wat mij hielo was dungen vooral jn de ochtend te doen zodat als ik smiddags nergens aantoe kwam of gewoon wat leuks met de kinderen wilde doen, dit niet vervelend voelde omdat ik in de ochtend al veel gedaan had.
Verder denk ik dat je man best zijn steentje kan bijdragen en bijv. Even even in zijn pauze een wasje kan draaien of even de stifzuiger door het huus kan halen.
En ik denk dat hij ook moet accepteren dat je op dagen dat je vrij bent ook het huishouden moet kunnen doen en hij dus wat geruis op de achtergrond heeft.
zaterdag 29 mei 2021 om 01:13
En toch dit nog he. Ik heb nog nooit iemand bewondering uit horen spreken voor een vrouw die alles spik en span heeft thuis (40 jaar geleden misschien nog), noch voor een vrouw die zo'n fantastische baan heeft dat ze vijf dagen werkt en kostwinner is. Het is nooit goed of het deugd niet, als het om vrouwen gaat.Andersom schreef: ↑28-05-2021 20:31Zo'n vent blijven pamperen is niet goed voor de relatie met jezelf.
Het is bij ons echt niet vanzelf gegaan. Man groeide op in gezin waar vader het geld verdiende en moeder het huishouden en de kinderen runde. Jongens hoefden niets te doen hun zus wel. Man vertelde iedereen dat hij echt wel ging helpen in het huishouden. Dat was onze eerste ruzie. Daarna vertelde hij dat we dat huishouden samen zouden doen. Maar wat 'samen huishouden' dan inhield was nogal abstract en vooral geconstrueerd naar het voorbeeld van zijn ouders. Vele moeizame gesprekken en vooral ervaringen later gaat het een stuk beter. Wij zijn inmiddels een voorbeeld voor mensen in onze omgeving. Man oogst veel bewondering van familie, vrienden en bekenden.
zaterdag 29 mei 2021 om 06:36
S-Groot schreef: ↑28-05-2021 20:47Dan was het al eerder tijd om de relatie te verbreken (of het te houden bij een relatie zonder kinderen). Het kan natuurlijk dat je je ogen gesloten hebt voor de signalen en er inmiddels kinderen zijn en dan vind ik dat je in het belang van de kinderen zeker concessies moet doen. You've made your bed, zeg maar. Uiteraard tot op zekere hoogte, maar accepteren dat dit is waar je voor gekozen hebt en daarbinnen er het beste van maken kan zeker constructief zijn.
Ik geloof dat er in dit geval vooraf afspraken zijn gemaakt en dat man die naast zich neer heeft gelegd toen puntje bij paaltje kwam. Ik snap dat het verleidelijk is om de vrouw de schuld te geven van een dergelijke situatie, maar ik vind dat een tenenkrommende Pavlov-reflex die in exact hetzelfde rijtje staat als de verwachting dat de vrouw alle huishoudelijke zaken op zich neemt.
zaterdag 29 mei 2021 om 06:40
Deze ga ik eens doen...die heb ik nog nooit zo expliciet gedaan.Hetismogelijk schreef: ↑28-05-2021 23:38Als je je partner wil laten inzien hoeveel werk het is om het huishouden te doen, omdat je de indruk hebt dat hij (of zij, maar waarschijnlijk vaker hij) dat niet doorheeft, zou ik niet zelf stoppen met (de helft van) het huishouden. Bij ons zou dat niet leiden tot een constructief gesprek en ik zou mezelf ook rot ergeren. Ik zou, als een goed gesprek echt niet werkt, gewoon een weekje op vakantie gaan. Eventueel jaarlijks herhalen, als het effect afneemt. En het dan vooral bij mezelf houden; lieverd, ik doe de laatste tijd naast mijn werk weer zoveel in het huishouden, ik ben bekaf en ga er even een weekje tussenuit.
zaterdag 29 mei 2021 om 06:45
Tsja ik vond een abortus ook zo wat. Maar zijn houding heeft wel meegespeeld dat ik niet langer wilde proberen voor een 2e (naast fysieke dingen). Sommige dingen kun je niet vooraf weten/inschatten. We woonden klein, hadden schoonmaakster en brachten veel naar de stomerij. Ja dan blijft er gewoon niks over. Geen boodschappen in huis, dan bestelden we wat of gingen lekker uiteten. Hij was altijd superleuk met neefjes/nichtjes staat altijd klaar voor familie (en nog steeds). Tsja, ik kon niet ruiken dat ie zo’n workaholic zou blijven. Dat was ik zelf namelijk ook, maar na komst zoontje toch echt een stuk minder.S-Groot schreef: ↑28-05-2021 20:47Dan was het al eerder tijd om de relatie te verbreken (of het te houden bij een relatie zonder kinderen). Het kan natuurlijk dat je je ogen gesloten hebt voor de signalen en er inmiddels kinderen zijn en dan vind ik dat je in het belang van de kinderen zeker concessies moet doen. You've made your bed, zeg maar. Uiteraard tot op zekere hoogte, maar accepteren dat dit is waar je voor gekozen hebt en daarbinnen er het beste van maken kan zeker constructief zijn.
En tot zover mijn verdediging. Voor ons werkt dit en ik en idd soms steekt het. Achter zou ik het misschien anders hebben gedaan. En nu ga ik lekker de krant lezen.
zaterdag 29 mei 2021 om 07:07
Maduixa je bent geweldigMaduixa schreef: ↑29-05-2021 01:13En toch dit nog he. Ik heb nog nooit iemand bewondering uit horen spreken voor een vrouw die alles spik en span heeft thuis (40 jaar geleden misschien nog), noch voor een vrouw die zo'n fantastische baan heeft dat ze vijf dagen werkt en kostwinner is. Het is nooit goed of het deugd niet, als het om vrouwen gaat.
zaterdag 29 mei 2021 om 07:17
Dat doe ik ook elke zaterdag met zoon! Maar nu niet want baby heeft de hele nacht op mijn buik geslapenLeeuw32 schreef: ↑29-05-2021 06:45Tsja ik vond een abortus ook zo wat. Maar zijn houding heeft wel meegespeeld dat ik niet langer wilde proberen voor een 2e (naast fysieke dingen). Sommige dingen kun je niet vooraf weten/inschatten. We woonden klein, hadden schoonmaakster en brachten veel naar de stomerij. Ja dan blijft er gewoon niks over. Geen boodschappen in huis, dan bestelden we wat of gingen lekker uiteten. Hij was altijd superleuk met neefjes/nichtjes staat altijd klaar voor familie (en nog steeds). Tsja, ik kon niet ruiken dat ie zo’n workaholic zou blijven. Dat was ik zelf namelijk ook, maar na komst zoontje toch echt een stuk minder.
En tot zover mijn verdediging. Voor ons werkt dit en ik en idd soms steekt het. Achter zou ik het misschien anders hebben gedaan. En nu ga ik lekker de krant lezen.
zaterdag 29 mei 2021 om 07:24
Maduixa schreef: ↑29-05-2021 01:13En toch dit nog he. Ik heb nog nooit iemand bewondering uit horen spreken voor een vrouw die alles spik en span heeft thuis (40 jaar geleden misschien nog), noch voor een vrouw die zo'n fantastische baan heeft dat ze vijf dagen werkt en kostwinner is. Het is nooit goed of het deugd niet, als het om vrouwen gaat.
Ik wel. Ik werk geen 40 uur maar wel vier dagen van zeven uur en onder vriendinnen praten we dat wel over, en dan komt bewondering voor de ander wel aan bod. Ook mijn moeder had aan mijn zus verteld dat ze het zo knap vond dat ik nu vier dagen werk, mijn huis nog altijd netjes is, dat er elke dag vers gekookt wordt én dat ik nog steeds wekelijks bij ze langs kom. Jammer dat ze dat dan tegen haar zegt een niet tegen mij.
zaterdag 29 mei 2021 om 07:25
Vast het nadeel van het feit dat je zo sterk bentAndersom schreef: ↑29-05-2021 07:24Ik wel. Ik werk geen 40 uur maar wel vier dagen van zeven uur en onder vriendinnen praten we dat wel over, en dan komt bewondering voor de ander wel aan bod. Ook mijn moeder had aan mijn zus verteld dat ze het zo knap vond dat ik nu vier dagen werk, mijn huis nog altijd netjes is, dat er elke dag vers gekookt wordt én dat ik nog steeds wekelijks bij ze langs kom. Jammer dat ze dat dan tegen haar zegt een niet tegen mij.
zaterdag 29 mei 2021 om 07:51
Thalas schreef: ↑29-05-2021 06:36Ik geloof dat er in dit geval vooraf afspraken zijn gemaakt en dat man die naast zich neer heeft gelegd toen puntje bij paaltje kwam. Ik snap dat het verleidelijk is om de vrouw de schuld te geven van een dergelijke situatie, maar ik vind dat een tenenkrommende Pavlov-reflex die in exact hetzelfde rijtje staat als de verwachting dat de vrouw alle huishoudelijke zaken op zich neemt.
Degene met de Pavlovreflex ben jij. Lees nog even je eigen post waar ik op reageer.
