Kinderen
alle pijlers
Ik ben de Boeman!
zaterdag 24 september 2022 om 19:20
Mijn dochter (4) heeft op school een nieuw vriendinnetje gemaakt. Dat vind ik natuurlijk hartstikke leuk voor haar en het is ook een leuk meisje. Mijn dochter is al vijf keer bij haar na school een uurtje of twee blijven spelen. Als ik haar dan ophaal en in de avond met mijn gezin wil gaan eten heeft mijn dochter nooit honger want de moeder van het meisje heeft ze chips, snoep en koeken geven en één keer zijn ze zelfs naar de Mac gegaan. Op zich vind ik dit niet zo erg als dit één keer per week gebeurt en die moeder is een erg lieve vrouw. Maar mijn zoon (ook 4, tweeling) wordt dan zo jaloers dat hij het niet krijgt. Tijdens het avond eten gaat mijn dochter dan zeggen dat ze allemaal snoep heeft gekregen en dan wordt mijn zoon boos en ik ben dan opeens een scheidsrechter en het verpest mijn avond.
Dus heb ik de moeder gevraagd of ze mijn dochter niet zo wil volstoppen met al die zoetigheid, zodat ze thuis kan eten en ik geen jaloers kind te heb (dat laatste heb ik er niet bij gezegd).
Nu was mijn dochter er dus afgelopen vrijdag en was best verdrietig en boos toen ik haar ophaalde, want het vriendennetje mocht chips eten en zij niet. Ik hoorde later toen we thuis waren dat de moeder van het vriendinnetje tegen mijn dochter gezegd had dat ze geen chips mocht van mij en mijn dochter kreeg schaaltje komkommer(wat ze niet lust). Dus ik ben dus de boeman geworden in dit verhaal en in de ogen van mijn dochter.
Ik had gehoopt dat de moeder gewoon ze allebei geen snoep zou geven en niet alleen haar dochter wel en die van mij niet. Wat moet ik hier nu mee? De moeder heeft technisch gezien gedaan wat ik vroeg en is een hele aardige vrouw en ik kan moeilijk zeggen wat ze haar dochter moet voorschotelen. Ik wil de vriendschap niet verbreken tussen mijn dochter en het meisje en ik wil ook niet een jaloerse zoon tijdens het avondeten. Heeft iemand hier tips voor?
Dus heb ik de moeder gevraagd of ze mijn dochter niet zo wil volstoppen met al die zoetigheid, zodat ze thuis kan eten en ik geen jaloers kind te heb (dat laatste heb ik er niet bij gezegd).
Nu was mijn dochter er dus afgelopen vrijdag en was best verdrietig en boos toen ik haar ophaalde, want het vriendennetje mocht chips eten en zij niet. Ik hoorde later toen we thuis waren dat de moeder van het vriendinnetje tegen mijn dochter gezegd had dat ze geen chips mocht van mij en mijn dochter kreeg schaaltje komkommer(wat ze niet lust). Dus ik ben dus de boeman geworden in dit verhaal en in de ogen van mijn dochter.
Ik had gehoopt dat de moeder gewoon ze allebei geen snoep zou geven en niet alleen haar dochter wel en die van mij niet. Wat moet ik hier nu mee? De moeder heeft technisch gezien gedaan wat ik vroeg en is een hele aardige vrouw en ik kan moeilijk zeggen wat ze haar dochter moet voorschotelen. Ik wil de vriendschap niet verbreken tussen mijn dochter en het meisje en ik wil ook niet een jaloerse zoon tijdens het avondeten. Heeft iemand hier tips voor?
klusjesvrouw wijzigde dit bericht op 24-09-2022 19:28
0.13% gewijzigd
zaterdag 24 september 2022 om 19:47
Dat gelijk trekken lukt toch niet. En ik denk ook echt dat je daar niet aan moet willen beginnen. De ene keer heeft de een wat extra’s en de andere keer de ander.Klusjesvrouw schreef: ↑24-09-2022 19:39Daar zat ik ook aan te denken, maar een waterijsje komt niet in de buurt van de lekkernijen die mijn dochter voorgeschoteld krijgt.
En enthousiast vertellen ‘we zijn naar macdonalds geweest!’ en opscheppen ‘weet je wat ík vandaag heb gedaan? Ik ben naar macdonalds geweest! Jij lekker niet!’ zijn in mijn beleving hele verschillende dingen. Het eerste zal iedereen mee moeten leren leven, het tweede kun je prima een stokje voor steken als ouder.
zaterdag 24 september 2022 om 19:58
Mijn moeder was ook altijd wat aan de strenge kant als het op snoepen aankwam, dus ik leerde al snel om een wat gematigd verslag uit te brengen thuis.
Leverde soms wel grappige situaties op, één keer was mijn moeder heel verbaasd en licht verontwaardigd dat ik bij een vriendinnetje thuis 4 boterhammen had gegeten bij de lunch, thuis at ik amper een hele (maar dat was volkorenbrood, en er mocht sowieso geen zoet op, alleen in met feestdagen hadden we zoet beleg, en mijn moeder gooide ook echt af en toe een wit uitgeslagen pak hagelslag weg omdat ze er zo zuinig mee deed)
Maar bij het vriendinnetje hadden ze witbrood, en ik mocht zelf weten wat ik er op deed (ik nam dus alleen nutella en hagelslag, dat kreeg ik thuis bijna nooit
)
Maar dat soort dingen vertelde ik pas tegen mijn moeder toen ik al lang en breed volwassen was.
Die hele houding rondom eten heeft bij mij eerder averechts gewerkt trouwens, ik kwam direct twintig kilo aan toen ik het huis uit ging, en ik heb vanaf toen altijd geweigerd om dingen die ik lekker vond te laten staan, dan maar dik
Ik denk eigenlijk dat je niet teveel nadruk op moet leggen, gewoon tegen je dochter iets zeggen als "leuk schat" als ze erover verteld, en broertje uitleggen dat iedereen wel eens mazzel heeft (en hem misschien af en toe zelf wat extra's geven, als het erg scheef groeit anders)
Leverde soms wel grappige situaties op, één keer was mijn moeder heel verbaasd en licht verontwaardigd dat ik bij een vriendinnetje thuis 4 boterhammen had gegeten bij de lunch, thuis at ik amper een hele (maar dat was volkorenbrood, en er mocht sowieso geen zoet op, alleen in met feestdagen hadden we zoet beleg, en mijn moeder gooide ook echt af en toe een wit uitgeslagen pak hagelslag weg omdat ze er zo zuinig mee deed)
Maar bij het vriendinnetje hadden ze witbrood, en ik mocht zelf weten wat ik er op deed (ik nam dus alleen nutella en hagelslag, dat kreeg ik thuis bijna nooit
)Maar dat soort dingen vertelde ik pas tegen mijn moeder toen ik al lang en breed volwassen was.
Die hele houding rondom eten heeft bij mij eerder averechts gewerkt trouwens, ik kwam direct twintig kilo aan toen ik het huis uit ging, en ik heb vanaf toen altijd geweigerd om dingen die ik lekker vond te laten staan, dan maar dik
Ik denk eigenlijk dat je niet teveel nadruk op moet leggen, gewoon tegen je dochter iets zeggen als "leuk schat" als ze erover verteld, en broertje uitleggen dat iedereen wel eens mazzel heeft (en hem misschien af en toe zelf wat extra's geven, als het erg scheef groeit anders)
anoniem_63680fe92b4c2 wijzigde dit bericht op 24-09-2022 20:02
9.65% gewijzigd
zaterdag 24 september 2022 om 20:00
Dit!
Je kind minder vaak daar laten spelen maakt je ook de boeman maar lijkt mij de enige optie. Dan ben je zelf de baas over wat er gegeten wordt.
zaterdag 24 september 2022 om 20:01
Hier ‘moet’ je verder niets mee. Zoals je zelf al zegt, je kunt niet verwachten dat mensen hun reilen en zeilen in hun huis met hun kind gaan aanpassen omdat dit beter uitkomt bij jullie.
Wat je kunt doen:
- meisje om en om bij jullie laten komen
- broertje een extraatje geven als zus bij haar vriendinnetje speelt
- broertje leren dat zus nu een extraatje heeft en de volgende keer hij weer
En de boeman: dat zul je nog heel vaak gaan worden
Wat je kunt doen:
- meisje om en om bij jullie laten komen
- broertje een extraatje geven als zus bij haar vriendinnetje speelt
- broertje leren dat zus nu een extraatje heeft en de volgende keer hij weer
En de boeman: dat zul je nog heel vaak gaan worden
Nee heb je, ja kun je krijgen
zaterdag 24 september 2022 om 20:03
Het eten is het punt niet. Het is eerder de reactie van mijn zoon erop. Dat vind ik moeilijk. En daarnaast zijn ze allebei 4 en niet sociaal handig genoeg om hun emoties te verbergen en ik vind het gewoon moeilijk om te zorgen dat ze allebei blij worden in deze situatie zonder mijn dochters vriendschap te beschadigen.VallendeSterren schreef: ↑24-09-2022 19:58Mijn moeder was ook altijd wat aan de strenge kant als het op snoepen aankwam, dus ik leerde al snel om een wat gematigd verslag uit te brengen thuis.
Leverde soms wel grappige situaties op, één keer was mijn moeder heel verbaasd en licht verontwaardigd dat ik bij een vriendinnetje thuis 4 boterhammen had gegeten bij de lunch, thuis at ik amper een hele.
Maar bij het vriendinnetje hadden ze witbrood, en ik mocht zelf weten wat ik er op deed (ik nam dus alleen nutella en hagelslag, dat kreeg ik thuis nooit
Maar dat soort dingen vertelde ik pas tegen mijn moeder toen ik al lang en breed volwassen was.
Die hele houding rondom eten heeft bij mij eerder averechts gewerkt trouwens, ik kwam direct twintig kilo aan toen ik het huis uit ging, en ik heb vanaf toen altijd geweigerd om dingen die ik lekker vond te laten staan, dan maar dik
Ik denk eigenlijk dat je er het beste niet teveel nadruk op moet leggen, gewoon tegen je docht iets zeggen als "leuk schat" als ze erover verteld, en broertje uitleggen dat iedereen wel eens mazzel heeft (en hem misschien af en toe zelf wat extra's geven, als het erg scheef groeit anders)
zaterdag 24 september 2022 om 20:04
Dat jaloerse gedrag was -en is- ook zo bij de tweeling van mijn zus.
De een had een jarige in de klas en was er getrakteerd, bij de ander niet: drama
de een werd uitgenodigd op een feestje, de ander niet: drama
nu op de middelbare: de een heeft uitval en hoeft maar 3 uur naar school, de ander moet langer: niet eerlijk!
Ik zou het dus helemaal niet 'goed maken' bij je zoon. De ene keer heeft de een iets en de andere keer de ander.
De een had een jarige in de klas en was er getrakteerd, bij de ander niet: drama
de een werd uitgenodigd op een feestje, de ander niet: drama
nu op de middelbare: de een heeft uitval en hoeft maar 3 uur naar school, de ander moet langer: niet eerlijk!
Ik zou het dus helemaal niet 'goed maken' bij je zoon. De ene keer heeft de een iets en de andere keer de ander.
zaterdag 24 september 2022 om 20:08
Ja, dat snapte ik wel door de op, maar als jouw dochter door jou alleen komkommer krijgt als ze ergens gaat spelen heb je toch kans dat ze erg gefixeerd raakt op snoep, en gewoon gaat liegen tegen jou over wat ze krijgt.Klusjesvrouw schreef: ↑24-09-2022 20:03Het eten is het punt niet. Het is eerder de reactie van mijn zoon erop. Dat vind ik moeilijk. En daarnaast zijn ze allebei 4 en niet sociaal handig genoeg om hun emoties te verbergen en ik vind het gewoon moeilijk om te zorgen dat ze allebei blij worden in deze situatie zonder mijn dochters vriendschap te beschadigen.
Ik was echt nog geen zes toen ik dat al aan de lopende band deed, want mijn moeder vond het niet leuk om te horen als ik veel had gesnoept, en daar was ik erg gevoelig voor.
En soms zei ze niet eens echt iets, maar dan keek ze gewoon heel misprijzend, dan vertelde ik de volgende keer gewoon niks over wat ik had gegeten, of ik noemde alleen de broccoli en liet de spekkies en smarties weg.
Zou het trouwens kunnen dat het broertje meer jaloers is vanwege het spelen bij anderen?
Als hij ook wel eens ergens gaat spelen en dan ook wat krijgt dan zou je dat gewoon kunnen uitleggen, dat het normaal is dat je andere dingen krijgt als je niet thuis bent.
anoniem_63680fe92b4c2 wijzigde dit bericht op 24-09-2022 20:15
9.32% gewijzigd
zaterdag 24 september 2022 om 20:14
girasole3 schreef: ↑24-09-2022 20:04Dat jaloerse gedrag was -en is- ook zo bij de tweeling van mijn zus.
De een had een jarige in de klas en was er getrakteerd, bij de ander niet: drama
de een werd uitgenodigd op een feestje, de ander niet: drama
nu op de middelbare: de een heeft uitval en hoeft maar 3 uur naar school, de ander moet langer: niet eerlijk!
Ik zou het dus helemaal niet 'goed maken' bij je zoon. De ene keer heeft de een iets en de andere keer de ander.
Dit!
Bij een tweeling zul je dat zelf heel bewust moeten aanleren. Je zult het zelf dus ook niet sneu moeten vinden dat ze niet ieder hetzelfde hebben.
Mijn ouders deden dat niet heel bewust. Mijn moeder vond het altijd sneu als ik iets had en mijn zus niet, dus had ik haar heel vaak op sleeptouw.
En zelfs nu nog (we zijn 50+) vind mijn moeder het sneu voor mijn zus dat ze zo weinig leuke dingen doet en ik veel meer .
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 24-09-2022 20:18
0.05% gewijzigd
zaterdag 24 september 2022 om 20:17
Hahaha ik moet lachen om die moeder.
Leuk voor je dochter dat ze verwend wordt bij haar vriendin thuis. Op dagen dat ze daar speelt zou ik zoon ook wat extra's geven. Als zoon ergens gaat spelen zou ik dochter iets extra's geven. Ze zijn nog zo jong, die ongelijkheid kunnen ze emotioneel gezien nog niet zo goed verwerken en op drama in de avond zit niemand te wachten. Ik zou het iedereen dus iets makkelijker maken.
Leuk voor je dochter dat ze verwend wordt bij haar vriendin thuis. Op dagen dat ze daar speelt zou ik zoon ook wat extra's geven. Als zoon ergens gaat spelen zou ik dochter iets extra's geven. Ze zijn nog zo jong, die ongelijkheid kunnen ze emotioneel gezien nog niet zo goed verwerken en op drama in de avond zit niemand te wachten. Ik zou het iedereen dus iets makkelijker maken.
zaterdag 24 september 2022 om 20:19
Plakkies schreef: ↑24-09-2022 20:17Hahaha ik moet lachen om die moeder.
Leuk voor je dochter dat ze verwend wordt bij haar vriendin thuis. Op dagen dat ze daar speelt zou ik zoon ook wat extra's geven. Als zoon ergens gaat spelen zou ik dochter iets extra's geven. Ze zijn nog zo jong, die ongelijkheid kunnen ze emotioneel gezien nog niet zo goed verwerken en op drama in de avond zit niemand te wachten. Ik zou het iedereen dus iets makkelijker maken.
Ik denk dat je zo het 'probleem' juist voedt en vergroot.
zaterdag 24 september 2022 om 20:23
Leg uit.
Er is dan juist geen probleem meer en als ze ouder zijn begrijpen ze beter dat het nou eenmaal niet altijd gelijk is. Natuurlijk moet je niet aan ze uitleggen dat broertje ook iets krijgt want anders is het oneerlijk. Gewoon geven en oh wat een geluk hebben ze beide.
zaterdag 24 september 2022 om 20:24
zaterdag 24 september 2022 om 20:26
Plakkies schreef: ↑24-09-2022 20:23Leg uit.
Er is dan juist geen probleem meer en als ze ouder zijn begrijpen ze beter dat het nou eenmaal niet altijd gelijk is. Natuurlijk moet je niet aan ze uitleggen dat broertje ook iets krijgt want anders is het oneerlijk. Gewoon geven en oh wat een geluk hebben ze beide.
En wanneer stop je dan met broertje iets te geven als zusje niet thuis is?
Het gaat heus wel herkenbaar worden voor broer dat broer altijd iets krijgt als zus er niet is.
zaterdag 24 september 2022 om 20:27
Ook bij een niet tweeling en zelfs een kind alleen kun je dat hebben. Het wordt minder, maar mijn zoon kon het ook erg oneerlijk vinden als klasgenoten en vrienden iets wel hadden of kregen of mochten of konden en hij niet. Hij verpestte zijn avond voor zichzelf. Ik vond dat ook niet leuk, maar ik heb de boodschap consequent gehouden: soms heeft de een geluk of een voordeel en soms een ander. Soms kan een iets goed en een ander minder goed. Dat vond mijn zoon niet leuk en zijn reacties werden wij ook vaak niet blij van, maar behalve positief benadrukken waar hij goed in was hebben we het niet gecompenseerd of zo. Ik vind het namelijk zeker geen gedrag om te belonen. En met extra snoep geven etc. beloon je het gedrag wel in mijn ogen.
zaterdag 24 september 2022 om 20:28
Wacht even hoor, begrijp ik nu dat jij aan de ouder van het vriendinnetje van je dochter hebt gevraagd om iets meer op te letten op hetgeen ze aan snoepgoed/eten krijgt, onder het mom dat anders haar broertje jaloers/onhandelbaar wordt thuis?
Waarom leer je je zoontje niet het idee ‘ander huis, andere gewoontes/regels/weet ik wat’? Je faciliteert hem nu ten nadele van je dochtertje.
Gaat het andersom ook zo?
Waarom leer je je zoontje niet het idee ‘ander huis, andere gewoontes/regels/weet ik wat’? Je faciliteert hem nu ten nadele van je dochtertje.
Gaat het andersom ook zo?
wij slapen nooit.
zaterdag 24 september 2022 om 20:31
Eens, zo kun je ook bezig blijven als alles maar gecompenseerd moet worden. En alles gaat alleen maar meer op een weegschaal gelegd worden. Zo werkt het gewoon niet. Straks moet je als de een een kinderfeestje heeft en de ander niet, als compensatie ook naar een speeltuin. Het is nu eenmaal zo dat de een een x mazzel heeft en de ander niet. Je kunt niet alles glad strijken als ouder
zaterdag 24 september 2022 om 20:37
Dat je zoon jaloers is op wat je dochter gesnoept heeft; soit, dat is het leven. Je kunt de kar gelijktrekken als ze thuis zijn, en anders niet. Daar zou ik zelf dus absoluut niet in mee gaan, laat staan compenseren.
En dat zou overigens ook niet mijn avond verpesten.
Eerlijk gezegd ben ik zelf nooit zo bezig geweest met wat mijn kind bij andere mensen kreeg. Bij mij thuis heb ik het onder controle, bij een ander thuis niet. Dus daar hield ik me niet zo mee bezig. Je vertrouwt er dan maar op dat het een beetje redelijk blijft. En is het bij die mensen écht onredelijk? Laat het kind dan wat vaker bij jullie spelen.
Het is van jouw kant niet redelijk om te verwachten dat die moeder haar gewoontes gaat veranderen of aanpassen omdat dat voor jou plezieriger is.
Heb je zicht op wat er werkelijk gesnoept wordt? Heb je die info van moeder of alleen van je dochter?
En dat zou overigens ook niet mijn avond verpesten.
Eerlijk gezegd ben ik zelf nooit zo bezig geweest met wat mijn kind bij andere mensen kreeg. Bij mij thuis heb ik het onder controle, bij een ander thuis niet. Dus daar hield ik me niet zo mee bezig. Je vertrouwt er dan maar op dat het een beetje redelijk blijft. En is het bij die mensen écht onredelijk? Laat het kind dan wat vaker bij jullie spelen.
Het is van jouw kant niet redelijk om te verwachten dat die moeder haar gewoontes gaat veranderen of aanpassen omdat dat voor jou plezieriger is.
Heb je zicht op wat er werkelijk gesnoept wordt? Heb je die info van moeder of alleen van je dochter?
zaterdag 24 september 2022 om 20:43
Op een gegeven moment zijn ze oud genoeg om te begrijpen dat het nou eenmaal niet altijd eerlijk is en maken ze er ook geen drama meer van.
zaterdag 24 september 2022 om 20:46
Door ze eerst wel steeds te compenseren leren ze juist dat het wel altijd eerlijk is of moet zijn. En wordt het drama alleen maar groter zodra je daar mee stopt. Denk ik.
zaterdag 24 september 2022 om 20:48
Ik denk dat ze eerder stoppen met er een drama van maken als je als ouder niet bevestigt dat het inderdaad een drama is. Compenseren suggereert dat het inderdaad een heel drama is. Het gevoel van onrecht blijft daarmee bestaan. Niet meegaan in het drama maakt dat vroeg of laat de situatie niet meer als drama wordt ervaren. Dat proces gaat sneller als je het als ouder niet verwarrend maakt door eerst mee te gaan in drama en daarna niet meer.
Kinderen hebben niet zomaar opeens de leeftijd om iets te begrijpen. Iets als dit begrijpen ze prima als jij als ouder consequent handelt naar wat je zegt.
zaterdag 24 september 2022 om 20:49
Je kunt er ook zelf een feestje van maken als er eens 1 thuis ipv 2. Gewoon, 1 op 1 aandacht.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 24 september 2022 om 20:57
Geldt trouwens niet alleen voor tweelingen, mijn twee kinderen kunnen er ook wat van en daar zit anderhalf jaar tussen. "dat is niet eerlijk!" wordt hier regelmatig geroepen. Voor mij geen reden om iets te veranderen, dit moeten ze ook leren. De ene keer heeft de ene iets extra's en de andere keer de andere. De één speelt wat vaker met vriendjes dan de andere en die krijgt dus vaker iets wat ze te thuis niet krijgen. Pech gehad voor de ander. En ja, daar is die soms ook verdrietig over. Dat snap ik en dan ben ik begripvol, maar ik haal het probleem niet weg, hier leren ze ook van.
zaterdag 24 september 2022 om 20:57
Oh nee hoor hier is het om eten.blijfgewoonbianca schreef: ↑24-09-2022 20:24Als je dochter ergens speelt kan je zoon toch een vriendje bij jullie laten spelen ?
Het gaat waarschijnlijk meer om het vertellen van iets leuks dan daadwerkelijk om wat er gegeten is.
Jongste heeft het eens gepresteerd woest naar bed te gaan na een dag met een feestje in een trampolinepark, vs oudste een hele dag tot 17 u school.
Eerst enthousiast over hoe leuk het feestje was.
Oudste vertelde een rotdag te hebben gehad op school, maar vertelde ook dat ze een paar m&m's had gekregen van een juf.
Het huis was te klein.
Want wisten wij niet dat hij al zo lang zin had in m&m's, onrecht en hij ging gelijk naar bed.
Ok welterusten.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
