Kinderen
alle pijlers
Ik ben de Boeman!
zaterdag 24 september 2022 om 19:20
Mijn dochter (4) heeft op school een nieuw vriendinnetje gemaakt. Dat vind ik natuurlijk hartstikke leuk voor haar en het is ook een leuk meisje. Mijn dochter is al vijf keer bij haar na school een uurtje of twee blijven spelen. Als ik haar dan ophaal en in de avond met mijn gezin wil gaan eten heeft mijn dochter nooit honger want de moeder van het meisje heeft ze chips, snoep en koeken geven en één keer zijn ze zelfs naar de Mac gegaan. Op zich vind ik dit niet zo erg als dit één keer per week gebeurt en die moeder is een erg lieve vrouw. Maar mijn zoon (ook 4, tweeling) wordt dan zo jaloers dat hij het niet krijgt. Tijdens het avond eten gaat mijn dochter dan zeggen dat ze allemaal snoep heeft gekregen en dan wordt mijn zoon boos en ik ben dan opeens een scheidsrechter en het verpest mijn avond.
Dus heb ik de moeder gevraagd of ze mijn dochter niet zo wil volstoppen met al die zoetigheid, zodat ze thuis kan eten en ik geen jaloers kind te heb (dat laatste heb ik er niet bij gezegd).
Nu was mijn dochter er dus afgelopen vrijdag en was best verdrietig en boos toen ik haar ophaalde, want het vriendennetje mocht chips eten en zij niet. Ik hoorde later toen we thuis waren dat de moeder van het vriendinnetje tegen mijn dochter gezegd had dat ze geen chips mocht van mij en mijn dochter kreeg schaaltje komkommer(wat ze niet lust). Dus ik ben dus de boeman geworden in dit verhaal en in de ogen van mijn dochter.
Ik had gehoopt dat de moeder gewoon ze allebei geen snoep zou geven en niet alleen haar dochter wel en die van mij niet. Wat moet ik hier nu mee? De moeder heeft technisch gezien gedaan wat ik vroeg en is een hele aardige vrouw en ik kan moeilijk zeggen wat ze haar dochter moet voorschotelen. Ik wil de vriendschap niet verbreken tussen mijn dochter en het meisje en ik wil ook niet een jaloerse zoon tijdens het avondeten. Heeft iemand hier tips voor?
Dus heb ik de moeder gevraagd of ze mijn dochter niet zo wil volstoppen met al die zoetigheid, zodat ze thuis kan eten en ik geen jaloers kind te heb (dat laatste heb ik er niet bij gezegd).
Nu was mijn dochter er dus afgelopen vrijdag en was best verdrietig en boos toen ik haar ophaalde, want het vriendennetje mocht chips eten en zij niet. Ik hoorde later toen we thuis waren dat de moeder van het vriendinnetje tegen mijn dochter gezegd had dat ze geen chips mocht van mij en mijn dochter kreeg schaaltje komkommer(wat ze niet lust). Dus ik ben dus de boeman geworden in dit verhaal en in de ogen van mijn dochter.
Ik had gehoopt dat de moeder gewoon ze allebei geen snoep zou geven en niet alleen haar dochter wel en die van mij niet. Wat moet ik hier nu mee? De moeder heeft technisch gezien gedaan wat ik vroeg en is een hele aardige vrouw en ik kan moeilijk zeggen wat ze haar dochter moet voorschotelen. Ik wil de vriendschap niet verbreken tussen mijn dochter en het meisje en ik wil ook niet een jaloerse zoon tijdens het avondeten. Heeft iemand hier tips voor?
klusjesvrouw wijzigde dit bericht op 24-09-2022 19:28
0.13% gewijzigd
zaterdag 24 september 2022 om 20:59
Jufjoke schreef: ↑24-09-2022 20:48Ik denk dat ze eerder stoppen met er een drama van maken als je als ouder niet bevestigt dat het inderdaad een drama is. Compenseren suggereert dat het inderdaad een heel drama is. Het gevoel van onrecht blijft daarmee bestaan. Niet meegaan in het drama maakt dat vroeg of laat de situatie niet meer als drama wordt ervaren. Dat proces gaat sneller als je het als ouder niet verwarrend maakt door eerst mee te gaan in drama en daarna niet meer.
Kinderen hebben niet zomaar opeens de leeftijd om iets te begrijpen. Iets als dit begrijpen ze prima als jij als ouder consequent handelt naar wat je zegt.
Dit!
Gewoontes zijn sneller aangeleerd dan afgeleerd.
zaterdag 24 september 2022 om 21:09
Weet ik toch niet. Mijn ene kind heeft echt veel meer feestjes en leuke dingen dan de ander.
Ene kind is socialer en heeft ook meer mazzel gehad met klassen (had klasgenoten waar dan alle kinderen jaarlijks konden komen kamperen of eigen horeca, etc)
Ik snap best dat als kind 1 weer zit met de ouders met 1 bakje chips op zaterdag en een half uurtje later naar bed, terwijl ander kind van het ene feest naar het ander rolt, daar laat of niet slaapt en de zakken snoep etc niet aan te slepen zijn, dat dat niet leuk is.
Dan voel ik me als ouder toch wel geroepen ook wat meer uit te pakken voor achterblijvend kind, geen drama inderdaad maar kan me wel voorstellen dat dat niet leuk is altijd.
zaterdag 24 september 2022 om 21:14
blijfgewoonbianca schreef: ↑24-09-2022 20:49Je kunt er ook zelf een feestje van maken als er eens 1 thuis ipv 2. Gewoon, 1 op 1 aandacht.
Ook dat. Maar niet omdat het verplicht is omdat kind anders jaloers is wat mij betreft, maar vooral omdat de gelegenheid zich voor doet
En als je dan die dag een schreeuwende hoofdpijn hebt of net iets te veel te doen hebt, dan ook niet wat mij betreft, als in; het zou niet perse moeten
poeszie wijzigde dit bericht op 24-09-2022 21:16
19.64% gewijzigd
zaterdag 24 september 2022 om 21:15
Ik ook! Lekker passief-agressief, want het is natuurlijk toch een beetje kritiek op hoe zij haar kind te eten geeft.
Ook een tweeling hier (met broer), en bij ons thuis werd elke vorm van vergelijken direct afgekapt: “in dit huis wordt niet gemeten, de ene keer heeft de een wat, de andere keer de ander. Wees blij voor elkaar” werd er van kleins af aan geroepen. Bij alles, bij dagelijkse dingen, maar ook bij Sinterklaas etc. Dat gold ook voor onze andere broers. Geen van ons mocht zeuren over iets dat we niet hadden gekregen.
Nu waren mijn ouders zelf ook totaal niet van het gelijk trekken, ze deden en doen dingen gewoon zoals het ze uitkomt. Toch waren we daar zo aan gewend dat we er vrede mee hadden.
Overigens zijn tweelingbroer en ik totaal verschillend. Hij zat sowieso het liefst boven op zolder met zijn Lego, dus hij was maar wat blij dat hij niet bij een ander hoefde te spelen of dat hij minder partijtjes had.
anoniem_64099e414652c wijzigde dit bericht op 24-09-2022 21:20
15.60% gewijzigd
zaterdag 24 september 2022 om 21:18
Het is niet meegaan in drama als er helemaal geen drama is. Zo zullen ze het dus ook helemaal niet ervaren.Jufjoke schreef: ↑24-09-2022 20:48Ik denk dat ze eerder stoppen met er een drama van maken als je als ouder niet bevestigt dat het inderdaad een drama is. Compenseren suggereert dat het inderdaad een heel drama is. Het gevoel van onrecht blijft daarmee bestaan. Niet meegaan in het drama maakt dat vroeg of laat de situatie niet meer als drama wordt ervaren. Dat proces gaat sneller als je het als ouder niet verwarrend maakt door eerst mee te gaan in drama en daarna niet meer.
Kinderen hebben niet zomaar opeens de leeftijd om iets te begrijpen. Iets als dit begrijpen ze prima als jij als ouder consequent handelt naar wat je zegt.
Als dochter uit school meegaat met vriendin, kan TO toch bijvoorbeeld met zoon gezellig een ijsje eten in de stad. Of in de middag samen een chipje of snoepjes eten en een spelletje doen. Dan hebben ze beide het gevoel van geluk en beide aan tafel iets leuks te vertellen. Ik zie alleen maar blije gezichten.
Leren dat niet alles gelijk en eerlijk is doen ze vanzelf wel.
zaterdag 24 september 2022 om 21:39
Hadden jullie dat maar geweten dat hij zo verlangde naar M&M’s, hahaha!Surebaby schreef: ↑24-09-2022 20:57Oh nee hoor hier is het om eten.
Jongste heeft het eens gepresteerd woest naar bed te gaan na een dag met een feestje in een trampolinepark, vs oudste een hele dag tot 17 u school.
Eerst enthousiast over hoe leuk het feestje was.
Oudste vertelde een rotdag te hebben gehad op school, maar vertelde ook dat ze een paar m&m's had gekregen van een juf.
Het huis was te klein.
Want wisten wij niet dat hij al zo lang zin had in m&m's, onrecht en hij ging gelijk naar bed.
Ok welterusten.
zaterdag 24 september 2022 om 22:11
Plakkies schreef: ↑24-09-2022 21:18Het is niet meegaan in drama als er helemaal geen drama is. Zo zullen ze het dus ook helemaal niet ervaren.
Als dochter uit school meegaat met vriendin, kan TO toch bijvoorbeeld met zoon gezellig een ijsje eten in de stad. Of in de middag samen een chipje of snoepjes eten en een spelletje doen. Dan hebben ze beide het gevoel van geluk en beide aan tafel iets leuks te vertellen. Ik zie alleen maar blije gezichten.
Leren dat niet alles gelijk en eerlijk is doen ze vanzelf wel.
Ze kan best iets leuks doen met zoontje, maar om nou 3 x per week aan de chips of ijs alleen omdat zoontje wat jaloers is, is wat te gek.
zaterdag 24 september 2022 om 22:16
Laat dat vriendinnetje vaker bij jullie spelen, dan heb je wat meer grip. Ik begrijp je wel hoor.
Mijn dochter van 6 heeft een ook een vriendinnetje waar ze helemaal volgepropt werd (om 10 uur in de ochtend chocola en pindachips). Toen kreeg ik nog een appje dat ze een uur later een ijsje gingen halen. Toen heb ik voorzichtig aangegeven dat ijs bij ons thuis pas ergens in de middag pas gegeven word. Kortom, kind werd thuis afgeleverd met een joekel van een slushpuppie.
Voor mijn dochter daar ging spelen, was vriendinnetje een keer bij ons en vroeg ze telkens wat we gingen eten en bleef zeuren om eten. Na het drinken en snoepje heb ik haar uiteindelijk een appel gegeven. Dat vond ik prima voor een speeldate van 2 uur. Wel moet ik er bij zeggen dat dit meisje uit oost-Europa komt. Misschien is het ook wel een cultuur-dingetje?
Mijn dochter van 6 heeft een ook een vriendinnetje waar ze helemaal volgepropt werd (om 10 uur in de ochtend chocola en pindachips). Toen kreeg ik nog een appje dat ze een uur later een ijsje gingen halen. Toen heb ik voorzichtig aangegeven dat ijs bij ons thuis pas ergens in de middag pas gegeven word. Kortom, kind werd thuis afgeleverd met een joekel van een slushpuppie.
Voor mijn dochter daar ging spelen, was vriendinnetje een keer bij ons en vroeg ze telkens wat we gingen eten en bleef zeuren om eten. Na het drinken en snoepje heb ik haar uiteindelijk een appel gegeven. Dat vond ik prima voor een speeldate van 2 uur. Wel moet ik er bij zeggen dat dit meisje uit oost-Europa komt. Misschien is het ook wel een cultuur-dingetje?
zaterdag 24 september 2022 om 22:16
TO heeft het over 1 keer in de week.Creatieveling schreef: ↑24-09-2022 22:11Ze kan best iets leuks doen met zoontje, maar om nou 3 x per week aan de chips of ijs alleen omdat zoontje wat jaloers is, is wat te gek.
3x zou in mijn gezin ook niet te veel zijn trouwens. Elke dag een ijsje kan ook nog wel.
zaterdag 24 september 2022 om 23:01
Dit had ik zelf kunnen schrijven. En ook ik moest heel erg hard lachen.Minik schreef: ↑24-09-2022 19:24Haha sorry ik moet er gewoon een beetje van lachen. Ze heeft je vraag heel serieus genomen en precies gedaan wat je wenste alleen was dat natuurlijk niet hoe je het bedoelde.
Je kunt simpelweg niet die moeder iets vertellen over wat ze haar eigen kind te eten wil geven en ze respecteert je wens nu. Dus óf je zult je erbij neer moeten leggen dat als dochter daar speelt, ze ongezond eet, óf dat ze moet kijken hoe vriendinnetje ongezond eet.
Ik zou zelf voor de eerste optie gaan en vriendinnetje wat vaker bij jou thuis uitnodigen zodat het niet de spuigaten uit loopt.
Jaloers broertje vind ik echt totaal irrelevant in deze overigens. Er zullen nog wel vaker dingen gebeuren die niet precies gelijk gaan, dit is een mooie start om eraan te wennen, zo is het leven.
.Al lees ik dat je dochter dezelfde goede les te leren heeft als voor je zoon: je kunt niet altijd alles krijgen wat een ander heeft. Ze zijn zo te lezen gewend wel alles hetzelfde te krijgen en dat is niet hoe het werkt in het leven.
zaterdag 24 september 2022 om 23:07
Er is een verschil tussen vertellen en opscheppen. Nou is het niet duidelijk hoe je dochter dat doet, maar het leest alsof je zoon het als opscheppen ervaart. Je zou het kunnen bijsturen zodat je aan tafel allemaal gezellig over je dag kunt vertellen zonder dat je de ander daarmee een lekker puh toe werpt.Klusjesvrouw schreef: ↑24-09-2022 19:37Dat deed/doet mijn moeder altijd bij mij... Het lijkt wel alsof mijn dag nooit leuker mag zijn dan die van haar want anders is het opscheppen. Dus ik ga dat niet doen bij mijn kinderen. Als ze blij iets vertellen wil ik ook dat ze vrolijk zijn en ik wil ze niet afkappen.
zaterdag 24 september 2022 om 23:25
Surebaby schreef: ↑24-09-2022 21:09Weet ik toch niet. Mijn ene kind heeft echt veel meer feestjes en leuke dingen dan de ander.
Ene kind is socialer en heeft ook meer mazzel gehad met klassen (had klasgenoten waar dan alle kinderen jaarlijks konden komen kamperen of eigen horeca, etc)
Ik snap best dat als kind 1 weer zit met de ouders met 1 bakje chips op zaterdag en een half uurtje later naar bed, terwijl ander kind van het ene feest naar het ander rolt, daar laat of niet slaapt en de zakken snoep etc niet aan te slepen zijn, dat dat niet leuk is.
Dan voel ik me als ouder toch wel geroepen ook wat meer uit te pakken voor achterblijvend kind, geen drama inderdaad maar kan me wel voorstellen dat dat niet leuk is altijd.
Begrijpelijk alleen ga je dan de ouder van een vriendje/vriendinnetje daarop 'aanspreken'? Dat ligt dan toch simpelweg binnen je eigen gezin om dat te reguleren?
wij slapen nooit.
zondag 25 september 2022 om 00:06
Tja mijn motto zegt alles: het leven is niet eerlijk. Dat kun je maar het beste zo jong mogelijk leren. Jij lijkt heel erg mee te leven met zoon. Dat voelt hij ook en daarmee zeg je eigenlijk dat hij een punt heeft. Ik zou dochter Max 1x per week daar laten spelen, haar vertellen dat hoewel je snapt dat ze heel erg geniet van al het snoep daar dat voor haar broer niet zo leuk is als ze zijn neus daar in wrijft en daarmee klaar.
Het leven is niet eerlijk
zondag 25 september 2022 om 01:19
KooktMetKnoflook schreef: ↑24-09-2022 23:58Doe iets extra's voor het broertje.
Die kan er nog niet mee omgaan dat soms de één geluk heeft, en soms de ander.
Waarom? Wat is er mis mee om gewoon te leren dat er soms dingen zijn die wel kunnen en soms dingen niet? Voor niks gaat de zon op. Leer dat broertje gewoon dat er soms dingen gebeuren/zijn, die niet in zijn straatje passen. Jammer dan.
wij slapen nooit.
zondag 25 september 2022 om 01:30
Te achterlijk voor woorden ook vind ik, dat je een andere ouder gaat vragen om rekening te houden met het vriendje/vriendinnetje van je eigen kind, alleen omdat het broertje daarvan dan stennis gaat lopen schoppen thuis? Echt?
Lijkt me dat dit niet ligt aan de moeder van het vriendinnetje maar vooral bij TO thuis.
Lijkt me dat dit niet ligt aan de moeder van het vriendinnetje maar vooral bij TO thuis.
wij slapen nooit.
zondag 25 september 2022 om 06:00
Best brutaal, ja.iceteapeach schreef: ↑25-09-2022 01:30Te achterlijk voor woorden ook vind ik, dat je een andere ouder gaat vragen om rekening te houden met het vriendje/vriendinnetje van je eigen kind, alleen omdat het broertje daarvan dan stennis gaat lopen schoppen thuis? Echt?
Lijkt me dat dit niet ligt aan de moeder van het vriendinnetje maar vooral bij TO thuis.
zondag 25 september 2022 om 07:32
Ja dat doe ik ook als 1 van de 2 een kinderfeestje heeft. Dan ga ik zelf meestal wel wat leuks met de ander doen. Alleen niet omdat het anders oneerlijk is, maar omdat ik het leuk vind en omdat de gelegenheid er dan is om 1 op 1 iets (kleins) te doen.blijfgewoonbianca schreef: ↑24-09-2022 20:49Je kunt er ook zelf een feestje van maken als er eens 1 thuis ipv 2. Gewoon, 1 op 1 aandacht.
zondag 25 september 2022 om 07:39
Bij ons thuis werd mijn jongere broer structureel voorgetrokken, dus ik probeer het bii ons thuis bij mijn kinderen juist wel iets meer gelijk te houden. Maar natuurlijk heeft soms de ene wel iets extra's bij een klasgenootje of een feestje en soms de andere en eigenlijk hoor ik daar ook nooit echt gezeur over.navyblue schreef: ↑24-09-2022 21:15Ik ook! Lekker passief-agressief, want het is natuurlijk toch een beetje kritiek op hoe zij haar kind te eten geeft.
Ook een tweeling hier (met broer), en bij ons thuis werd elke vorm van vergelijken direct afgekapt: “in dit huis wordt niet gemeten, de ene keer heeft de een wat, de andere keer de ander. Wees blij voor elkaar” werd er van kleins af aan geroepen. Bij alles, bij dagelijkse dingen, maar ook bij Sinterklaas etc. Dat gold ook voor onze andere broers. Geen van ons mocht zeuren over iets dat we niet hadden gekregen.
Nu waren mijn ouders zelf ook totaal niet van het gelijk trekken, ze deden en doen dingen gewoon zoals het ze uitkomt. Toch waren we daar zo aan gewend dat we er vrede mee hadden.
zondag 25 september 2022 om 07:45
Misschien helpt het om los te laten dat het jouw taak is dat ze allebei blij worden in deze situatie, en in plaats daarvan het probleem laten bij degene die het probleem heeft (je zoon). Door te luisteren en zijn gevoel te erkennen kun je de angel er uit halen en hem helpen leren met dit soort situaties omgaan. Daar heb je uiteindelijk meer aan voor de lange termijn.Klusjesvrouw schreef: ↑24-09-2022 20:03Het eten is het punt niet. Het is eerder de reactie van mijn zoon erop. Dat vind ik moeilijk. En daarnaast zijn ze allebei 4 en niet sociaal handig genoeg om hun emoties te verbergen en ik vind het gewoon moeilijk om te zorgen dat ze allebei blij worden in deze situatie zonder mijn dochters vriendschap te beschadigen.
En als het extreem uit elkaar gaat lopen dan zou ik inderdaad af en toe samen iets leuks gaan doen op momenten dat zus iets leuks heeft, maar niet bij elke activiteit van zus.
zondag 25 september 2022 om 07:49
Oh nee, meer onder het mom van dat ze thuis niet goed in de avond eet dat broertje heb ik er buiten gelaten.iceteapeach schreef: ↑24-09-2022 20:28Wacht even hoor, begrijp ik nu dat jij aan de ouder van het vriendinnetje van je dochter hebt gevraagd om iets meer op te letten op hetgeen ze aan snoepgoed/eten krijgt, onder het mom dat anders haar broertje jaloers/onhandelbaar wordt thuis?
Waarom leer je je zoontje niet het idee ‘ander huis, andere gewoontes/regels/weet ik wat’? Je faciliteert hem nu ten nadele van je dochtertje.
Gaat het andersom ook zo?
zondag 25 september 2022 om 07:52
Ik had tegen die moeder gezegd dat ze mijn dochter niet zo hoefte vol te stoppen omdat ze in de avond niets at. Dat met haar broertje heb ik niet tegen die moeder gezegd. Dat zou wel heel raar zijn.iceteapeach schreef: ↑25-09-2022 01:30Te achterlijk voor woorden ook vind ik, dat je een andere ouder gaat vragen om rekening te houden met het vriendje/vriendinnetje van je eigen kind, alleen omdat het broertje daarvan dan stennis gaat lopen schoppen thuis? Echt?
Lijkt me dat dit niet ligt aan de moeder van het vriendinnetje maar vooral bij TO thuis.
zondag 25 september 2022 om 08:01
De moeder is geboren in Nederland, maar volgens mij komen haar eigen ouders uit Suriname. Misschien is dat eten daar wel meer een dingetje. Ik wil ook wel het vriendinnetje bij ons laten spelen, maar die moeder is altijd zo enthousast en biedt het altijd aan. Misschien is ze bang dat ik haar dochter niet goed voed voor dat ene uurtje dat ze hier spelen. Het is ook niet alleen één koekje. Ze kregen ook chips en chocola en een stukje taart en een cakeje. Het is echt uitbundig voor een speelafspraak van maar 2 uur.Groentespies schreef: ↑24-09-2022 22:16Laat dat vriendinnetje vaker bij jullie spelen, dan heb je wat meer grip. Ik begrijp je wel hoor.
Mijn dochter van 6 heeft een ook een vriendinnetje waar ze helemaal volgepropt werd (om 10 uur in de ochtend chocola en pindachips). Toen kreeg ik nog een appje dat ze een uur later een ijsje gingen halen. Toen heb ik voorzichtig aangegeven dat ijs bij ons thuis pas ergens in de middag pas gegeven word. Kortom, kind werd thuis afgeleverd met een joekel van een slushpuppie.
Voor mijn dochter daar ging spelen, was vriendinnetje een keer bij ons en vroeg ze telkens wat we gingen eten en bleef zeuren om eten. Na het drinken en snoepje heb ik haar uiteindelijk een appel gegeven. Dat vond ik prima voor een speeldate van 2 uur. Wel moet ik er bij zeggen dat dit meisje uit oost-Europa komt. Misschien is het ook wel een cultuur-dingetje?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
