Kinderen
alle pijlers
Ik ben de Boeman!
zaterdag 24 september 2022 om 19:20
Mijn dochter (4) heeft op school een nieuw vriendinnetje gemaakt. Dat vind ik natuurlijk hartstikke leuk voor haar en het is ook een leuk meisje. Mijn dochter is al vijf keer bij haar na school een uurtje of twee blijven spelen. Als ik haar dan ophaal en in de avond met mijn gezin wil gaan eten heeft mijn dochter nooit honger want de moeder van het meisje heeft ze chips, snoep en koeken geven en één keer zijn ze zelfs naar de Mac gegaan. Op zich vind ik dit niet zo erg als dit één keer per week gebeurt en die moeder is een erg lieve vrouw. Maar mijn zoon (ook 4, tweeling) wordt dan zo jaloers dat hij het niet krijgt. Tijdens het avond eten gaat mijn dochter dan zeggen dat ze allemaal snoep heeft gekregen en dan wordt mijn zoon boos en ik ben dan opeens een scheidsrechter en het verpest mijn avond.
Dus heb ik de moeder gevraagd of ze mijn dochter niet zo wil volstoppen met al die zoetigheid, zodat ze thuis kan eten en ik geen jaloers kind te heb (dat laatste heb ik er niet bij gezegd).
Nu was mijn dochter er dus afgelopen vrijdag en was best verdrietig en boos toen ik haar ophaalde, want het vriendennetje mocht chips eten en zij niet. Ik hoorde later toen we thuis waren dat de moeder van het vriendinnetje tegen mijn dochter gezegd had dat ze geen chips mocht van mij en mijn dochter kreeg schaaltje komkommer(wat ze niet lust). Dus ik ben dus de boeman geworden in dit verhaal en in de ogen van mijn dochter.
Ik had gehoopt dat de moeder gewoon ze allebei geen snoep zou geven en niet alleen haar dochter wel en die van mij niet. Wat moet ik hier nu mee? De moeder heeft technisch gezien gedaan wat ik vroeg en is een hele aardige vrouw en ik kan moeilijk zeggen wat ze haar dochter moet voorschotelen. Ik wil de vriendschap niet verbreken tussen mijn dochter en het meisje en ik wil ook niet een jaloerse zoon tijdens het avondeten. Heeft iemand hier tips voor?
Dus heb ik de moeder gevraagd of ze mijn dochter niet zo wil volstoppen met al die zoetigheid, zodat ze thuis kan eten en ik geen jaloers kind te heb (dat laatste heb ik er niet bij gezegd).
Nu was mijn dochter er dus afgelopen vrijdag en was best verdrietig en boos toen ik haar ophaalde, want het vriendennetje mocht chips eten en zij niet. Ik hoorde later toen we thuis waren dat de moeder van het vriendinnetje tegen mijn dochter gezegd had dat ze geen chips mocht van mij en mijn dochter kreeg schaaltje komkommer(wat ze niet lust). Dus ik ben dus de boeman geworden in dit verhaal en in de ogen van mijn dochter.
Ik had gehoopt dat de moeder gewoon ze allebei geen snoep zou geven en niet alleen haar dochter wel en die van mij niet. Wat moet ik hier nu mee? De moeder heeft technisch gezien gedaan wat ik vroeg en is een hele aardige vrouw en ik kan moeilijk zeggen wat ze haar dochter moet voorschotelen. Ik wil de vriendschap niet verbreken tussen mijn dochter en het meisje en ik wil ook niet een jaloerse zoon tijdens het avondeten. Heeft iemand hier tips voor?
klusjesvrouw wijzigde dit bericht op 24-09-2022 19:28
0.13% gewijzigd
zondag 25 september 2022 om 09:38
Irritant is dat ja. Mijn dochter heeft een vriendin die hier regelmatig komt en dan krijg ik soms vooraf de instructie dat ze geen ijsje mag. Midden in de zomer. Prima, die dag geen ijsje, maar ze kregen van mij wel een bakje chips. De vader kwam haar ophalen en begon direct te mopperen dat chips niet goed is. Ik vind het eerlijk gezegd onbeschoft om kritiek te hebben op eetgewoontes in andermans huis. Ik verzorg nota bene zijn kind de hele middag. Moet ik haar dan ook maar komkommer geven? Het kind is al te dun. Ik pas niet meer aan en ze krijgen wat normaal is in mijn huis. Die ouders moeten maar leren dat het elders anders gaat.Surebaby schreef: ↑25-09-2022 09:11Yep dat vind ik ook.
Mijn kinderen gaan naar een school die veel 'bewuste' ouders aantrekt.
Grof gezegd heb je daar de, voor mij, normale, ouders die weleens een snoepje eten, een maccie halen eens per half jaar, etc.
Dan heb je groep 2, links gedraaid vegetarisch. Groep 2 heeft inderdaad de neiging om in je huis rond te kijken, 'goh een tv in de woonkamer,' 'ruik ik daar nu vlees?' en erg lang te staren naar een verdwaald Haribo snoep verpakkinkje wat nog op tafel ligt.
Ik heb daar zo'n hekel aan omdat het zo zelfgenoegzaam overkomt.
'wij letten toch iets meer op gezond eten' dat soort gelul. Prima, doe dat dan lekker in je eigen huis.
Dat had to niet hoeven doen inderdaad.
zondag 25 september 2022 om 09:38
Plakkies schreef: ↑25-09-2022 09:29Ik zou dat dus doen door iets extra's te doen voor zoon en benadrukken dat ze beide zo'n geluk hebben. Niet allebei hetzelfde, wel allebei geluk. De verschillen registreren ze heus wel, maar het gevoel van ongelijkheid wordt minder, dus beter mee te dealen voor een vierjarige.
En heb jij ook daadwerkelijk kinderen? Kinderen waarbij dit speelt?
Ik vind jaloezie een van de meest moeilijke emoties om mee om te gaan en zie ook dat heel veel ouders dat ook vinden.
Verder zie ik in mijn werk (onderwijs) ook grote verschillen tussen hoe kinderen (en ouders) daar mee omgaan. Op mijn school een jongetje dat heel boos wordt dat er in het lokaal naast het zijne vaker getrakteerd wordt dan bij hem. En dat de moeder kwam vragen of verjaardagen niet wat minder opvallend gevierd konden worden.
zondag 25 september 2022 om 09:43
Valkyrie schreef: ↑25-09-2022 09:35TO, ik heb 1 kind en geen idee hoe ik dit zou oplossen, maar ik wilde even zeggen dat ik me levendig kan voorstellen dat je je hier rot door voelt. Ik weet niet hoe andere ouders dat doen, maar ik weet niet hoe ik me niets kan aantrekken van als je kind zich niet happy voelt. Ik zou denk ik proberen zoon te compenseren, al is dat misschien niet pedagogisch verantwoord
Door te herkennen wanneer je kind echt niet happy is en wanneer hij jaloers is. Zijn echt twee heel verschillende dingen.
Als je kind niet happy is moet je daar structureel iets mee en mag je het zelf best heel naar vinden dat hij dat zo voelt. Als je kind jaloers is leer je hem daarmee om te gaan maar dat hoef je jezelf niet verdrietig door te voelen. Even bespreken en weer dóór, met de (leuke) dingen van de dag.
zondag 25 september 2022 om 09:48
Ja ik heb ook wel eens een jaloers kind. Ik zou nooit vragen of anderen zich kunnen aanpassen, nee dat los ik dan op met kind.Andersom schreef: ↑25-09-2022 09:38En heb jij ook daadwerkelijk kinderen? Kinderen waarbij dit speelt?
Ik vind jaloezie een van de meest moeilijke emoties om mee om te gaan en zie ook dat heel veel ouders dat ook vinden.
Verder zie ik in mijn werk (onderwijs) ook grote verschillen tussen hoe kinderen (en ouders) daar mee omgaan. Op mijn school een jongetje dat heel boos wordt dat er in het lokaal naast het zijne vaker getrakteerd wordt dan bij hem. En dat de moeder kwam vragen of verjaardagen niet wat minder opvallend gevierd konden worden.
Ik verwen best wel en ik kom mijn dochter tegemoet als ik dat kan en natuurlijk moet het niet te gek worden. Weet je wat nou zo mooi is, gisteren waren we bij het circus en alle kinderen om ons heen hadden snoep, chips, popcorn, speelgoed gekregen van hun ouders. Het was echt uitbundig veel. Ik was losgeld vergeten en kon niets kopen. Vond het echt enorm rot voor haar dat ze twee uur lang tussen smullende kinderen zat en zelf niets had. Weet je wat ze zei? 'Geeft niet mama, het is niet erg'. Ze weet dat zij vaak geluk heeft, dat zegt ze zelf ook, dus het deerde haar niet dat ze nu even geen geluk had.
zondag 25 september 2022 om 09:49
Dit. Mijn zoon heeft nooit vriendjes (ass) en mijn dochter juist meerdere. Ik heb nooit het gevoel dat ze opschept en/of broer jaloers is terwijl zij heel veel leuke dingen doet en hij niks op dat gebied.Beschuitmetjam schreef: ↑24-09-2022 19:41Er zit toch een verschil tussen opscheppen en gewoon enthousiast vertellen wat je beleefd hebt?
Dat je moeder dat zo bij jou deed is niet fijn, maar ga nu niet iets totaal tegenovergestelds doen. Er is ook een middenweg.
zondag 25 september 2022 om 09:49
Dit. Mijn zoon heeft nooit vriendjes (ass) en mijn dochter juist meerdere. Ik heb nooit het gevoel dat ze opschept en/of broer jaloers is terwijl zij heel veel leuke dingen doet en hij niks op dat gebied.Beschuitmetjam schreef: ↑24-09-2022 19:41Er zit toch een verschil tussen opscheppen en gewoon enthousiast vertellen wat je beleefd hebt?
Dat je moeder dat zo bij jou deed is niet fijn, maar ga nu niet iets totaal tegenovergestelds doen. Er is ook een middenweg.
zondag 25 september 2022 om 10:13
Ik denk dat je je zoontje vooral helpt door zijn emotie te erkennen.
'Ik snap dat jij dat ook wel had gewild; en een ijsje en chips en snoep'. Vraag hem dan wat hij het allerlekkerste ijsje vindt, of de lekkerste snoepjes. Maak er een fantasie spel van. Hier thuis helpt overdrijven vaak. Dan zeg ik; dat zou toch heerlijk zijn, als we de hele dag alleen maar snoepjes zouden eten. Ik zou dan kiezen voor spekkies en smarties. Wat denk jij wat lekkerder zou smaken op een boterham?
Wat ook zou kunnen helpen is om af te spreken dat iedereen aan tafel vertelt wat het leukste was die dag en wat niet leuk was. Ik zou dan zeggen; denk echt goed na wat het allerleukste was, want ze zeggen allemaal alleen het allerleukste. Zo reguleer je de verhalen een beetje. Maak eventueel een leuke kletspot voor tijdens het eten met vragen op kleuterniveau.
Wel zou ik dan een 1 op 1 moment met je dochter uitkiezen om haar uitgebreid over haar dag te laten vertellen. Dan kan bijvoorbeeld voor het slapen gaan. Zo kan zijn haar verhaal kwijt en wordt je zoon niet constant met zijn neus op de feiten gedrukt.
Maak een nieuwe traditie; elke vakantie doen jullie een keer een filmmiddag/avond. Dan zet je allemaal kleine schaaltjes op tafel met eten. Van fruit tot wat kaas/worst, snackgroente, chips en wat snoepjes. Bepaal samen met je kinderen wat er in de schaaltjes komt. Laat ze per categorie wat kiezen, dus ook welk fruit ect.
Uit je verhaal proef ik trouwens een beetje dat je het zelf ook oneerlijk vindt en zielig voor je zoon. Hij voelt dit feilloos aan. Probeer er wat nuchterder in te gaan staan. Jij zegt; het verpest mijn avond. Ik zeg nu; je laat het je avond verpesten.
Je laat zelf toe dat het zo'n grote invloed heeft op de sfeer. Ik denk dat als jij accepteert dat je ervaringen van je kinderen niet gelijk zullen zijn, je hier makkelijker mee om kunt gaan.
Kijk ook naar je zoon wat hij nodig heeft om een fijne dag te hebben. Als hij zijn dag als een fijne dag ervaart zal hij minder jaloers zijn.
'Ik snap dat jij dat ook wel had gewild; en een ijsje en chips en snoep'. Vraag hem dan wat hij het allerlekkerste ijsje vindt, of de lekkerste snoepjes. Maak er een fantasie spel van. Hier thuis helpt overdrijven vaak. Dan zeg ik; dat zou toch heerlijk zijn, als we de hele dag alleen maar snoepjes zouden eten. Ik zou dan kiezen voor spekkies en smarties. Wat denk jij wat lekkerder zou smaken op een boterham?
Wat ook zou kunnen helpen is om af te spreken dat iedereen aan tafel vertelt wat het leukste was die dag en wat niet leuk was. Ik zou dan zeggen; denk echt goed na wat het allerleukste was, want ze zeggen allemaal alleen het allerleukste. Zo reguleer je de verhalen een beetje. Maak eventueel een leuke kletspot voor tijdens het eten met vragen op kleuterniveau.
Wel zou ik dan een 1 op 1 moment met je dochter uitkiezen om haar uitgebreid over haar dag te laten vertellen. Dan kan bijvoorbeeld voor het slapen gaan. Zo kan zijn haar verhaal kwijt en wordt je zoon niet constant met zijn neus op de feiten gedrukt.
Maak een nieuwe traditie; elke vakantie doen jullie een keer een filmmiddag/avond. Dan zet je allemaal kleine schaaltjes op tafel met eten. Van fruit tot wat kaas/worst, snackgroente, chips en wat snoepjes. Bepaal samen met je kinderen wat er in de schaaltjes komt. Laat ze per categorie wat kiezen, dus ook welk fruit ect.
Uit je verhaal proef ik trouwens een beetje dat je het zelf ook oneerlijk vindt en zielig voor je zoon. Hij voelt dit feilloos aan. Probeer er wat nuchterder in te gaan staan. Jij zegt; het verpest mijn avond. Ik zeg nu; je laat het je avond verpesten.
Je laat zelf toe dat het zo'n grote invloed heeft op de sfeer. Ik denk dat als jij accepteert dat je ervaringen van je kinderen niet gelijk zullen zijn, je hier makkelijker mee om kunt gaan.
Kijk ook naar je zoon wat hij nodig heeft om een fijne dag te hebben. Als hij zijn dag als een fijne dag ervaart zal hij minder jaloers zijn.
zondag 25 september 2022 om 10:28
zondag 25 september 2022 om 10:32
Dankjewel. Mijn zoon heeft nog geen goede vriendschappen gesloten (ook wel logisch hij zit nog geen eens een maand op school) dus hij gaat nog bij niemand spelen, misschien is hij daarom jaloers (dat snoepgoed helpt natuurlijk ook niet). Om heel eerlijk te zijn heb ik weinig snoep in huis omdat ik op mijn figuur moet letten, ik ben bang als ik voor mijn kinderen snoep ga kopen ik het meeste op eet hahaha.Valkyrie schreef: ↑25-09-2022 09:35TO, ik heb 1 kind en geen idee hoe ik dit zou oplossen, maar ik wilde even zeggen dat ik me levendig kan voorstellen dat je je hier rot door voelt. Ik weet niet hoe andere ouders dat doen, maar ik weet niet hoe ik me niets kan aantrekken van als je kind zich niet happy voelt. Ik zou denk ik proberen zoon te compenseren, al is dat misschien niet pedagogisch verantwoord
zondag 25 september 2022 om 10:51
Ja natuurlijk. Ik wil gewoon rustig met zn vieren kunnen eten in de avond. Het maakt mij niet uit wie er vervelend is. Ik los het op. Maar mijn dochter kreeg daar niet één koekje ofzo maar zowat een heel pak koekjes. Dus die oneerlijkheid is dan best zichtbaar.
zondag 25 september 2022 om 11:08
Klusjesvrouw schreef: ↑25-09-2022 10:51Ja natuurlijk. Ik wil gewoon rustig met zn vieren kunnen eten in de avond. Het maakt mij niet uit wie er vervelend is. Ik los het op. Maar mijn dochter kreeg daar niet één koekje ofzo maar zowat een heel pak koekjes. Dus die oneerlijkheid is dan best zichtbaar.
Jouw probleem zijn niet de koekjes, laat dat echt los. Het 'probleem' zijn de jaloerse gevoelens van je zoon.
Door het probleem van de koekjes op te lossen los je het echte probleem niet op. Dan komt het in een andere vorm weer terug.
zondag 25 september 2022 om 11:16
Er spelen denk ik twee dingen
De jaloerse gevoelens van zoon.
Het niet fijn vinden dat dochter wekelijks veel snoep, koek, chips enz krijt.
zondag 25 september 2022 om 11:16
Tja jaloezie is normaal. Het zou alleen wel fijn zijn als beide afwisselend mazzel en pech hebben. Ik snap dat je zoon wat compenseert zolang dat nog niet zo is. Daar is,wat mij betreft niks mis mee.
Zo doorgaans is persoonlijke aandacht een stuk interessanter dan vreterij. Zeker voor een tweeling die vaak aandacht van de ouder moeten delen. Samen zijn favoriete spelletje spelen (of naar zijn favoriete speeltuin) met een schaaltje chips bijv.
Zo doorgaans is persoonlijke aandacht een stuk interessanter dan vreterij. Zeker voor een tweeling die vaak aandacht van de ouder moeten delen. Samen zijn favoriete spelletje spelen (of naar zijn favoriete speeltuin) met een schaaltje chips bijv.
zondag 25 september 2022 om 11:45
Oh nee, wij hebben er als vier volwassenen onderling nog wel eens over gehad, of iemand vond dat de een of de ander werd voorgetrokken. Maar niemand van ons heeft dat zo ervaren.happyapple schreef: ↑25-09-2022 07:39Bij ons thuis werd mijn jongere broer structureel voorgetrokken, dus ik probeer het bii ons thuis bij mijn kinderen juist wel iets meer gelijk te houden. Maar natuurlijk heeft soms de ene wel iets extra's bij een klasgenootje of een feestje en soms de andere en eigenlijk hoor ik daar ook nooit echt gezeur over.
Terwijl we wel allerlei voorbeelden hadden waar een van ons een heel groot cadeau kreeg, en de ander een paar sokken of niets (mijn ouders waren types die op willekeurige momenten opeens iets kochten dat ze erg bij eentje van ons vond passen, maar dan gingen ze niet speciaal ook naar iets voor de anderen op zoek). Maar onder de streep hadden we wel het gevoel dat het gelijk op ging.
Maar wel herinnerden we ons allemaal het taboe om überhaupt aan te willen kaarten dat iets niet eerlijk zou zijn. Dat werd niet geaccepteerd, geduld hebben en jij krijgt vast ook weer eens wat.
zondag 25 september 2022 om 11:48
weet je dat zeker, of schept je dochter ook een beetje op?Klusjesvrouw schreef: ↑25-09-2022 10:51Ja natuurlijk. Ik wil gewoon rustig met zn vieren kunnen eten in de avond. Het maakt mij niet uit wie er vervelend is. Ik los het op. Maar mijn dochter kreeg daar niet één koekje ofzo maar zowat een heel pak koekjes. Dus die oneerlijkheid is dan best zichtbaar.
zondag 25 september 2022 om 11:50
Eens!gonniegijsje schreef: ↑25-09-2022 11:16Tja jaloezie is normaal. Het zou alleen wel fijn zijn als beide afwisselend mazzel en pech hebben. Ik snap dat je zoon wat compenseert zolang dat nog niet zo is. Daar is,wat mij betreft niks mis mee.
Zo doorgaans is persoonlijke aandacht een stuk interessanter dan vreterij. Zeker voor een tweeling die vaak aandacht van de ouder moeten delen. Samen zijn favoriete spelletje spelen (of naar zijn favoriete speeltuin) met een schaaltje chips bijv.
zondag 25 september 2022 om 11:53
Inderdaad. Met dat eerste kun je toch niet echt rekening houden. Wat als ze bij dat vriendinnetje thuis altijd heel leuke dingen doen? Als je dochter regelmatig wordt meegenomen naar een leuke grote speeltuin? Een leuke film hebben gekeken die hij ook graag had willen zien? Ga je daar dan ook een stokje voor steken omdat haar broertje dan jaloers wordt? Of haar verbieden er enthousiast over te vertellen?watdachtjehiervan1 schreef: ↑25-09-2022 11:16Er spelen denk ik twee dingen
De jaloerse gevoelens van zoon.
Het niet fijn vinden dat dochter wekelijks veel snoep, koek, chips enz krijt.
Dat je het niet gezond vindt is iets anders. Dat kan ik me goed voorstellen, en voor een keer is dat niet zo erg, maar als het vaak gebeurt wordt dat wel vervelend.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 25 september 2022 om 11:55
Als je trouwens een keer iets lekkers voor je zoon wil kopen als hij alleen thuis is en dochter bij dat vriendinnetje speelt, maar je bent bang dat je er zelf te veel van gaat snoepen dan koop je toch iets waar alleen hij van eet en daarna meteen op is? Een Schatkistje (ijsje), een Surprise-ei, zoiets.
Ik zou wel terugdraaien dat zij niks mag als ze daar is, want nu moet ze daar toekijken hoe anderen wel chips, koekjes, et cetera, krijgen. Dan zou ik er liever voor kiezen het vriendinnetje vaker thuis uit te nodigen.
Ik zou wel terugdraaien dat zij niks mag als ze daar is, want nu moet ze daar toekijken hoe anderen wel chips, koekjes, et cetera, krijgen. Dan zou ik er liever voor kiezen het vriendinnetje vaker thuis uit te nodigen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 25 september 2022 om 12:40
Ik zou iets doen aan de jaloezie van je anders kind. Want omdat hij jaloers is wil je voor een deel dat je dochter daar geen lekkere dingen meer krijgt. Om het avond eten betreft zou je evt. kunnen hebben vragen of ze jou dochter wat kleinere porties wil geven omdat ze anders in de avond slecht eet. Dat zij nu haar dochter wel geeft en jou dochter een alternatief is wat je zelf gevraagd hebt. Het zou van de zotte zijn als haar eigen kind niks lekkers meer mag als ze met jou dochter speelt.
zondag 25 september 2022 om 15:16
Toen ik zelf geen kinderen had, gaf ik wel eens aan de buurkinderen iets, een knuffel ofzo. Er waren 6 kinderen en soms had er één geluk. De moeder kwam naar me toe en vroeg of ik dit niet wilde doen. Of niemand iets, of alle zes de kinderen iets. Ik snap waar het vandaan komt, maar vond het toch een vervelende reactie.
Mijn eigen kinderen heb ik geleerd dat dan de een soms geluk heeft en dan de ander. Kinderen zullen altijd wat jaloers op elkaar blijven, maar ik heb altijd geprobeerd dat in te dammen. Ik zou dus het broertje leren blij voor zijn zusje te zijn. En als hij vindt dat zijn zusje heel vaak geluk heeft en hij nooit, zou ik zelf iets leuks voor hem doen/ iets lekkers geven, af en toe.
Mijn eigen kinderen heb ik geleerd dat dan de een soms geluk heeft en dan de ander. Kinderen zullen altijd wat jaloers op elkaar blijven, maar ik heb altijd geprobeerd dat in te dammen. Ik zou dus het broertje leren blij voor zijn zusje te zijn. En als hij vindt dat zijn zusje heel vaak geluk heeft en hij nooit, zou ik zelf iets leuks voor hem doen/ iets lekkers geven, af en toe.
♥
zondag 25 september 2022 om 15:26
Als er wat van die andere kinderen bij staan?Jillian69 schreef: ↑25-09-2022 15:16Toen ik zelf geen kinderen had, gaf ik wel eens aan de buurkinderen iets, een knuffel ofzo. Er waren 6 kinderen en soms had er één geluk. De moeder kwam naar me toe en vroeg of ik dit niet wilde doen. Of niemand iets, of alle zes de kinderen iets. Ik snap waar het vandaan komt, maar vond het toch een vervelende reactie.
Mijn eigen kinderen heb ik geleerd dat dan de een soms geluk heeft en dan de ander. Kinderen zullen altijd wat jaloers op elkaar blijven, maar ik heb altijd geprobeerd dat in te dammen. Ik zou dus het broertje leren blij voor zijn zusje te zijn. En als hij vindt dat zijn zusje heel vaak geluk heeft en hij nooit, zou ik zelf iets leuks voor hem doen/ iets lekkers geven, af en toe.
zondag 25 september 2022 om 16:24
Nou, met tweelingen geeft dat ook nog vaak gedoe hoor. Wie met wie speelt enzo, of dat de een wel iemand om mee te spelen heeft en de ander niet, etc. Kan het me zelf van mijn jeugd niet meer herinneren, maar een vriendin van me heeft een tweeling en dat schijnt ook vaak nog wel toestanden op te leveren.LuciFee2022 schreef: ↑25-09-2022 15:25Nogmaals, beiden dingen zijn met 1 move redelijk snel op te lossen... door dat kind meer bij jullie thuis uit te nodigen dan het daar te laten spelen... maar blijkbaar is dat niet de bedoeling?
zondag 25 september 2022 om 16:33
Inderdaad. En door vooral te beseffen dat je niet altijd honderd procent van de tijd happy kan zijn. Dus ja, je kind voelt soms negatieve emoties. Dat hoort bij het leven.Andersom schreef: ↑25-09-2022 09:43Door te herkennen wanneer je kind echt niet happy is en wanneer hij jaloers is. Zijn echt twee heel verschillende dingen.
Als je kind niet happy is moet je daar structureel iets mee en mag je het zelf best heel naar vinden dat hij dat zo voelt. Als je kind jaloers is leer je hem daarmee om te gaan maar dat hoef je jezelf niet verdrietig door te voelen. Even bespreken en weer dóór, met de (leuke) dingen van de dag.
zondag 25 september 2022 om 16:36
Ja, dat maakt wel het verschil. Je hoeft niet altijd alle zes kinderen iets te geven, maar als ze allemaal bij jou staan, is het wel lullig om er één een cadeautje te geven en de rest niet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
