Ik ben de Boeman!

24-09-2022 19:20 135 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn dochter (4) heeft op school een nieuw vriendinnetje gemaakt. Dat vind ik natuurlijk hartstikke leuk voor haar en het is ook een leuk meisje. Mijn dochter is al vijf keer bij haar na school een uurtje of twee blijven spelen. Als ik haar dan ophaal en in de avond met mijn gezin wil gaan eten heeft mijn dochter nooit honger want de moeder van het meisje heeft ze chips, snoep en koeken geven en één keer zijn ze zelfs naar de Mac gegaan. Op zich vind ik dit niet zo erg als dit één keer per week gebeurt en die moeder is een erg lieve vrouw. Maar mijn zoon (ook 4, tweeling) wordt dan zo jaloers dat hij het niet krijgt. Tijdens het avond eten gaat mijn dochter dan zeggen dat ze allemaal snoep heeft gekregen en dan wordt mijn zoon boos en ik ben dan opeens een scheidsrechter en het verpest mijn avond.

Dus heb ik de moeder gevraagd of ze mijn dochter niet zo wil volstoppen met al die zoetigheid, zodat ze thuis kan eten en ik geen jaloers kind te heb (dat laatste heb ik er niet bij gezegd).

Nu was mijn dochter er dus afgelopen vrijdag en was best verdrietig en boos toen ik haar ophaalde, want het vriendennetje mocht chips eten en zij niet. Ik hoorde later toen we thuis waren dat de moeder van het vriendinnetje tegen mijn dochter gezegd had dat ze geen chips mocht van mij en mijn dochter kreeg schaaltje komkommer(wat ze niet lust). Dus ik ben dus de boeman geworden in dit verhaal en in de ogen van mijn dochter.
Ik had gehoopt dat de moeder gewoon ze allebei geen snoep zou geven en niet alleen haar dochter wel en die van mij niet. Wat moet ik hier nu mee? De moeder heeft technisch gezien gedaan wat ik vroeg en is een hele aardige vrouw en ik kan moeilijk zeggen wat ze haar dochter moet voorschotelen. Ik wil de vriendschap niet verbreken tussen mijn dochter en het meisje en ik wil ook niet een jaloerse zoon tijdens het avondeten. Heeft iemand hier tips voor?
klusjesvrouw wijzigde dit bericht op 24-09-2022 19:28
0.13% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Tuurlijk hoort het erbij, maar dat maakt het nog wel sneu. Jaloezie, of het gevoel achtergesteld te zijn is echt heel naar. Zeker voor een klein kind die dat nog niet kan relativeren. Mijn zoon kan ook heel dramatisch doen en dan weet ik rationeel wel dat hij niet moet overdrijven, maar tegelijkertijd zie (voel) je wel zijn verdriet wat voor hem wel heel echt is. En ik denk dat TO daar moeite mee heeft, ik wel iig, maar ik ben ook een zacht ei wat mijn kind betreft
navyblue schreef:
25-09-2022 16:24
Nou, met tweelingen geeft dat ook nog vaak gedoe hoor. Wie met wie speelt enzo, of dat de een wel iemand om mee te spelen heeft en de ander niet, etc. Kan het me zelf van mijn jeugd niet meer herinneren, maar een vriendin van me heeft een tweeling en dat schijnt ook vaak nog wel toestanden op te leveren.

Tweelingen zijn gewoon twee individuen, gewoon broertjes of zusjes, of broer en zus. Als zodanig zou men er ook mee om moeten gaan. Helaas gaat dat vaak fout en worden ze teveel als eenheid gezien. Zo jammer!
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2022 schreef:
25-09-2022 15:26
Als er wat van die andere kinderen bij staan?
Nee, dat zou ik nooit doen. Het waren er 6, dus er was ook een behoorlijk leeftijdsverschil. De twee jongsten speelden wel eens een uurtje bij me mij thuis en dan gaf ik wel eens wat.
Alle reacties Link kopieren Quote
De optie om het meisje vaker bij jou te laten spelen lijkt me de meest elegante. Dan hoef je verder ook niks met wat ze daar krijgt.

En dat jaloerse broertje, tja, dat is een mooi moment voor een stukje opvoeding. De emotie erkennen, prima, maar daar verder dingen op aanpassen of zelfs (zoals hier werd gesuggereerd een snoepje geven ter compensatie), kom nou. Soms krijgt de een iets wat de ander misloopt. Dat hoort bij het leven.

Dit is een beetje categorie "equal attention gift" waar kinderen zelden leuker of realistischer van worden.
Andersom schreef:
25-09-2022 16:53
Tweelingen zijn gewoon twee individuen, gewoon broertjes of zusjes, of broer en zus. Als zodanig zou men er ook mee om moeten gaan. Helaas gaat dat vaak fout en worden ze teveel als eenheid gezien. Zo jammer!
Nou, mijn ouders behandelden ons absoluut niet als eenheid hoor! Daar hadden ze juist een hekel aan. Maar je hebt er wel twee van dezelfde leeftijd en dat merk je duidelijker als er eentje iemand te spelen heeft (die de ander vaak ook kent), en de ander niet dan met andere leeftijden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het best bijzonder dat je dit aan die moeder hebt gevraagd. Je hebt het anders ingepakt (onder het mom van: ze moet nog wel eten 's avonds), maar feitelijk komt het er op neer dat jij een probleem hebt (je kunt het je zoon niet uitleggen) en dat je de oplossing bij een ander zoekt in plaats van zelf iets te doen (of te verduren). Terwijl jij toch echt de sleutel in dit verhaal bent. Dus tja, je zal idd de boeman even moeten zijn voor je zoon. Want zelfs als je het "oplost" door dochter vanaf nu alleen met deze vriendin bij jou thuis te laten spelen, is het onderliggende probleem niet opgelost en zal het waarschijnlijk op een ander moment, in een andere situatie, weer de kop opsteken. Dus het zal meer nut hebben om hierin zelf te veranderen, dan een praktische oplossing te zoeken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Klusjesvrouw schreef:
25-09-2022 08:10
Hij is 4 jaar. Die emoties zijn best wel intens en ik wil geen strijd hebben aan de eettafel. Ik dacht dat dit wel de makkelijkste oplossing zou zijn. Als het snoepen daar niet zo uitbundig is. Maar nu is zowel mijn dochter boos op mij en mijn zoon jaloers dus ik heb iets fouts gedaan. Daarom vraag ik om tips.
Tja, dat is nogal een makkelijke gedachtegang, want je hebt niet verder doorgedacht. Ik vind het wel terecht dat jouw dochter gepikeerd is en jou de schuld geeft, want het is best lullig dat vriendinnetje wel iets lekkers kreeg en zij niet. Maar dat vind ik ook een inschattingsfout van die andere ouder, dus daar ligt ook schuld. Maar hoe op te lossen:

Gewoon dat andere kind bij jou thuis uitnodigen. Dan heb je zelf zicht op wat jouw kind wel of niet eet.
En dochter mag gewoon haar verhaal doen, zolang het gewoon vrolijk en enthousiast is, zonder sneren naar broertje als: dat mag jij niet of zo (als ze dat al doet). Misschien je dochter haar verhaal vóór het eten laten doen, zodat ze het deels kwijt is?

Is broer nu eigenlijk boos om het spelen of het eten? Wat gebeurt er als je dochter een vriendinnentje over de vloer heeft en hij niemand?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
dianaf schreef:
27-09-2022 16:13
Tja, dat is nogal een makkelijke gedachtegang, want je hebt niet verder doorgedacht. Ik vind het wel terecht dat jouw dochter gepikeerd is en jou de schuld geeft, want het is best lullig dat vriendinnetje wel iets lekkers kreeg en zij niet. Maar dat vind ik ook een inschattingsfout van die andere ouder, dus daar ligt ook schuld. Maar hoe op te lossen:

Gewoon dat andere kind bij jou thuis uitnodigen. Dan heb je zelf zicht op wat jouw kind wel of niet eet.
En dochter mag gewoon haar verhaal doen, zolang het gewoon vrolijk en enthousiast is, zonder sneren naar broertje als: dat mag jij niet of zo (als ze dat al doet). Misschien je dochter haar verhaal vóór het eten laten doen, zodat ze het deels kwijt is?

Is broer nu eigenlijk boos om het spelen of het eten? Wat gebeurt er als je dochter een vriendinnentje over de vloer heeft en hij niemand?
Ja ik dacht dat het een goede oplossing was. Maar blijkbaar was dat inderdaad een inschattingsfout van mij. Het is nog niet voorgekomen dat mijn dochter en dat vriendinnetje hier zijn komen spelen. De moeder wilt heel graag dat ze bij haar komen. Als ik iets anders voorstel wordt ik overrompeld door die moeder dus ik laat mijn dochter maar daar naar toe gaan. Dat vind ik overigens niet erg of zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Klusjesvrouw schreef:
28-09-2022 12:24
Ja ik dacht dat het een goede oplossing was. Maar blijkbaar was dat inderdaad een inschattingsfout van mij. Het is nog niet voorgekomen dat mijn dochter en dat vriendinnetje hier zijn komen spelen. De moeder wilt heel graag dat ze bij haar komen. Als ik iets anders voorstel wordt ik overrompeld door die moeder dus ik laat mijn dochter maar daar naar toe gaan. Dat vind ik overigens niet erg of zo.
Ik zou puur uit nieuwsgierigheid dat dus wel een keertje afdwingen. Iets in de trant van ‘dochter wil wel spelen maar dit keer wil ik graag dat het bij ons is’. En als moeder dat niet goed vindt, vragen waarom en anders gewoon niet afspreken. Is toch apart? Ik zou wel de dynamiek tussen mijn kind en dat vriendinnetje een keertje willen zien, zeker als ze nog zo jong zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Klusjesvrouw schreef:
28-09-2022 12:24
Ja ik dacht dat het een goede oplossing was. Maar blijkbaar was dat inderdaad een inschattingsfout van mij. Het is nog niet voorgekomen dat mijn dochter en dat vriendinnetje hier zijn komen spelen. De moeder wilt heel graag dat ze bij haar komen. Als ik iets anders voorstel wordt ik overrompeld door die moeder dus ik laat mijn dochter maar daar naar toe gaan. Dat vind ik overigens niet erg of zo.
Eh... volgens mij wel. Want dochter krijgt teveel te snoepen, waardoor ze 's avonds niet meer wil eten. En als je vraagt het te beperken, dan heb je ruzie met jouw dochter. Als ze bij jou zouden spelen, dan heb je zicht op het snoepen en ook geen gezeur dat ze niets mocht en vriendinnetje wel.

En je laat je overrompelen, dat kan. Maar dat jouw standaard antwoord dan JA is, is wel een attentiepunt hoor. Want dan laat je eigenlijk jouw kind daarheen gaan zonder dat je er echt over na hebt gedacht.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven