Ik ben de Boeman!

24-09-2022 19:20 135 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn dochter (4) heeft op school een nieuw vriendinnetje gemaakt. Dat vind ik natuurlijk hartstikke leuk voor haar en het is ook een leuk meisje. Mijn dochter is al vijf keer bij haar na school een uurtje of twee blijven spelen. Als ik haar dan ophaal en in de avond met mijn gezin wil gaan eten heeft mijn dochter nooit honger want de moeder van het meisje heeft ze chips, snoep en koeken geven en één keer zijn ze zelfs naar de Mac gegaan. Op zich vind ik dit niet zo erg als dit één keer per week gebeurt en die moeder is een erg lieve vrouw. Maar mijn zoon (ook 4, tweeling) wordt dan zo jaloers dat hij het niet krijgt. Tijdens het avond eten gaat mijn dochter dan zeggen dat ze allemaal snoep heeft gekregen en dan wordt mijn zoon boos en ik ben dan opeens een scheidsrechter en het verpest mijn avond.

Dus heb ik de moeder gevraagd of ze mijn dochter niet zo wil volstoppen met al die zoetigheid, zodat ze thuis kan eten en ik geen jaloers kind te heb (dat laatste heb ik er niet bij gezegd).

Nu was mijn dochter er dus afgelopen vrijdag en was best verdrietig en boos toen ik haar ophaalde, want het vriendennetje mocht chips eten en zij niet. Ik hoorde later toen we thuis waren dat de moeder van het vriendinnetje tegen mijn dochter gezegd had dat ze geen chips mocht van mij en mijn dochter kreeg schaaltje komkommer(wat ze niet lust). Dus ik ben dus de boeman geworden in dit verhaal en in de ogen van mijn dochter.
Ik had gehoopt dat de moeder gewoon ze allebei geen snoep zou geven en niet alleen haar dochter wel en die van mij niet. Wat moet ik hier nu mee? De moeder heeft technisch gezien gedaan wat ik vroeg en is een hele aardige vrouw en ik kan moeilijk zeggen wat ze haar dochter moet voorschotelen. Ik wil de vriendschap niet verbreken tussen mijn dochter en het meisje en ik wil ook niet een jaloerse zoon tijdens het avondeten. Heeft iemand hier tips voor?
klusjesvrouw wijzigde dit bericht op 24-09-2022 19:28
0.13% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het vreemd dat je zit met het feit dat je andere kind jaloers wordt en jij dan een slechte avond hebt. Dat dat je probleem is zeg maar.

Ik zou er meer problemen mee hebben dat mijn 4 jarig kind tijdens een speelafspraak van 2 uur zo wordt volgepropt. Ik zou haar dan ook voorlopig niet meer daar laten spelen maar het 2tal bij jou laten spelen.

En je andere kind gaan leren dat hij niet altijd kan hebben wat een ander heeft en je dochter dan weer dat opscheppen niet leuk is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jufjoke schreef:
24-09-2022 20:37
Dat je zoon jaloers is op wat je dochter gesnoept heeft; soit, dat is het leven. Je kunt de kar gelijktrekken als ze thuis zijn, en anders niet. Daar zou ik zelf dus absoluut niet in mee gaan, laat staan compenseren.
En dat zou overigens ook niet mijn avond verpesten.
Eerlijk gezegd ben ik zelf nooit zo bezig geweest met wat mijn kind bij andere mensen kreeg. Bij mij thuis heb ik het onder controle, bij een ander thuis niet. Dus daar hield ik me niet zo mee bezig. Je vertrouwt er dan maar op dat het een beetje redelijk blijft. En is het bij die mensen écht onredelijk? Laat het kind dan wat vaker bij jullie spelen.
Het is van jouw kant niet redelijk om te verwachten dat die moeder haar gewoontes gaat veranderen of aanpassen omdat dat voor jou plezieriger is.
Heb je zicht op wat er werkelijk gesnoept wordt? Heb je die info van moeder of alleen van je dochter?
Ik denk dat het wel klopt. Soms krijg ik ook wat aangeboden en haar kastjes zitten vol met koeken, snoep en allerlei andere lekkere dingen. Ik zou daar ook wel willen spelen haha. En voor één keer in de week maakt het mij ook niet zo veel uit, maar het lijkt nu net alsof mijn dochter een uitje heeft en mijn zoon niet en dat vindt hij niet zo leuk. En ik wil mijn dochters plezier ook niet verpesten. De moeder wilt graag dat ze bij haar komen spelen, misschien vertrouwd ze mij niet of is ze een hele grote kindervriend. Dat kan ook.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het schokkend om te lezen dat jij het moeilijk vindt dat je zoon jaloers wordt. En dat jij niet met een jaloers kind wilt zitten. En er bij zijn zus daarom zaken anders moeten. Dat je wilt dat ze allebei gelukkig zijn.

Het is juist jouw taak als ouder je kinderen te leren omgaan met gevoelens als jaloezie, teleurstelling en onzekerheid over wat anderen in hun leven meemaken. Niet ze beschermen tegen deze gevoelens en ze de wijde wereld in sturen zonder dat ze hiermee hebben leren omgaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Subnautica schreef:
25-09-2022 08:03
Ik vind het vreemd dat je zit met het feit dat je andere kind jaloers wordt en jij dan een slechte avond hebt. Dat dat je probleem is zeg maar.

Ik zou er meer problemen mee hebben dat mijn 4 jarig kind tijdens een speelafspraak van 2 uur zo wordt volgepropt. Ik zou haar dan ook voorlopig niet meer daar laten spelen maar het 2tal bij jou laten spelen.

En je andere kind gaan leren dat hij niet altijd kan hebben wat een ander heeft en je dochter dan weer dat opscheppen niet leuk is.
Het is één keer hooguit twee keer in de week. Dat kan mij niet zoveel deren. En ze heeft het heel leuk daar. Zo leuk dat mijn zoon een beetje mokkig wordt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mariejan schreef:
25-09-2022 08:07
Ik vind het schokkend om te lezen dat jij het moeilijk vindt dat je zoon jaloers wordt. En dat jij niet met een jaloers kind wilt zitten. En er bij zijn zus daarom zaken anders moeten. Dat je wilt dat ze allebei gelukkig zijn.

Het is juist jouw taak als ouder je kinderen te leren omgaan met gevoelens als jaloezie, teleurstelling en onzekerheid over wat anderen in hun leven meemaken. Niet ze beschermen tegen deze gevoelens en ze de wijde wereld in sturen zonder dat ze hiermee hebben leren omgaan.
Hij is 4 jaar. Die emoties zijn best wel intens en ik wil geen strijd hebben aan de eettafel. Ik dacht dat dit wel de makkelijkste oplossing zou zijn. Als het snoepen daar niet zo uitbundig is. Maar nu is zowel mijn dochter boos op mij en mijn zoon jaloers dus ik heb iets fouts gedaan. Daarom vraag ik om tips.
happyapple schreef:
25-09-2022 07:39
Bij ons thuis werd mijn jongere broer structureel voorgetrokken, dus ik probeer het bii ons thuis bij mijn kinderen juist wel iets meer gelijk te houden. Maar natuurlijk heeft soms de ene wel iets extra's bij een klasgenootje of een feestje en soms de andere en eigenlijk hoor ik daar ook nooit echt gezeur over.

Dat doen wij natuurlijk ook. Het voortrekken van mijn zwager ging zelfs zo ver dat mijn man alleen maar mbo mocht doen en zijn broer mocht na mbo ook nog hbo doen. Dat kon precies uit omdat mijn man inmiddels kostgeld betaalde.

Dat heeft ertoe geleid dat wij alles ook extreem eerlijk wilden doen. Tenminste voor alles dat ze van ons kregen. Dingen die ze van anderen kregen waren de lessen dat het leven niet eerlijk is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Klusjesvrouw schreef:
25-09-2022 08:10
Hij is 4 jaar. Die emoties zijn best wel intens en ik wil geen strijd hebben aan de eettafel. Ik dacht dat dit wel de makkelijkste oplossing zou zijn. Als het snoepen daar niet zo uitbundig is. Maar nu is zowel mijn dochter boos op mij en mijn zoon jaloers dus ik heb iets fouts gedaan. Daarom vraag ik om tips.
Je dochter is boos, omdat je nu haar broertje probeert te ‘helpen’ maar dit volledig ten nadele van haar is. Over niet eerlijk gesproken…

Het probleem zit in het broertje, niet in het eten of in het zusje. Hij vertoont ongewenst gedrag en in plaats van hem te helpen om te leren ermee om te gaan, ontneem je haar iets.

Laat het probleem bij degene die een probleem heeft, namelijk het broertje.
Alle reacties Link kopieren Quote
Klusjesvrouw schreef:
25-09-2022 08:10
Hij is 4 jaar. Die emoties zijn best wel intens en ik wil geen strijd hebben aan de eettafel. Ik dacht dat dit wel de makkelijkste oplossing zou zijn. Als het snoepen daar niet zo uitbundig is. Maar nu is zowel mijn dochter boos op mij en mijn zoon jaloers dus ik heb iets fouts gedaan. Daarom vraag ik om tips.
Mijn tip is om niet voor de makkelijkste oplossing te gaan maar je kinderen te begeleiden in hun (intense) emoties. Dat is opvoeden en je kinderen begeleiden naar stabiele evenwichtige volwassenen die tegen een stootje kunnen.
Klusjesvrouw schreef:
25-09-2022 08:10
Hij is 4 jaar. Die emoties zijn best wel intens en ik wil geen strijd hebben aan de eettafel. Ik dacht dat dit wel de makkelijkste oplossing zou zijn. Als het snoepen daar niet zo uitbundig is. Maar nu is zowel mijn dochter boos op mij en mijn zoon jaloers dus ik heb iets fouts gedaan. Daarom vraag ik om tips.

De emoties van kleuters kunnen zeker ineens zijn. Dat hoort bij kleuters. Je mag die emoties erkennen en hem ook uitleggen dat de wereld zo in elkaar steekt. Dat het zijn emoties zijn en dat hij er mee moet dealen. En niet het hele gezin met man en macht laten proberen die emoties te voorkomen.

Je wilt namelijk niet dat hij op zijn tiende dit nog steeds niet kan handelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Andersom schreef:
25-09-2022 08:20
De emoties van kleuters kunnen zeker ineens zijn. Dat hoort bij kleuters. Je mag die emoties erkennen en hem ook uitleggen dat de wereld zo in elkaar steekt. Dat het zijn emoties zijn en dat hij er mee moet dealen. En niet het hele gezin met man en macht laten proberen die emoties te voorkomen.

Je wilt namelijk niet dat hij op zijn tiende dit nog steeds niet kan handelen.
Jij kan wel overdrijven zeg.

Doet me denken aan mensen die erop staan dat kleine kinderen niet in bed bij papa en mama mogen slapen want je wil toch niet dat ze dat nog steeds doen als ze tien zijn?!

Tussen vier en tien zit een enorm groot verschil in emotionele ontwikkeling.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou helemaal niks doen. Waarom laat jij je avond zo verpesten? Kinderen hun emoties zijn intens maar als je er niet zo'n ongelofelijk probleem van maakt zijn ze ook zo weer voorbij. Zus heeft een leuke middag gehad en broer is jaloers, dat erkennen maar daar hoef je verder niks aan te veranderen hoor.
Ik zou wat ballen gaan kweken. Als je hier al zo ondersteboven van bent dat je anderen dingen op gaat leggen omdat jij anders een slechte avond hebt, krijg je het nog erg zwaar de komende jaren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Groentespies schreef:
24-09-2022 22:16
Laat dat vriendinnetje vaker bij jullie spelen, dan heb je wat meer grip. Ik begrijp je wel hoor.

Mijn dochter van 6 heeft een ook een vriendinnetje waar ze helemaal volgepropt werd (om 10 uur in de ochtend chocola en pindachips). Toen kreeg ik nog een appje dat ze een uur later een ijsje gingen halen. Toen heb ik voorzichtig aangegeven dat ijs bij ons thuis pas ergens in de middag pas gegeven word. Kortom, kind werd thuis afgeleverd met een joekel van een slushpuppie.
Voor mijn dochter daar ging spelen, was vriendinnetje een keer bij ons en vroeg ze telkens wat we gingen eten en bleef zeuren om eten. Na het drinken en snoepje heb ik haar uiteindelijk een appel gegeven. Dat vond ik prima voor een speeldate van 2 uur. Wel moet ik er bij zeggen dat dit meisje uit oost-Europa komt. Misschien is het ook wel een cultuur-dingetje?
Het gaat to helemaal niet om het eten an sich. Het gaat erom dat to een rotavond heeft omdat broer jaloers is.
Plakkies schreef:
25-09-2022 08:26
Jij kan wel overdrijven zeg.

Doet me denken aan mensen die erop staan dat kleine kinderen niet in bed bij papa en mama mogen slapen want je wil toch niet dat ze dat nog steeds doen als ze tien zijn?!

Tussen vier en tien zit een enorm groot verschil in emotionele ontwikkeling.

Inderdaad, dat zit zes jaar tussen. Zes jaar waarin kinderen heel veel leren op dit gebied. Dat gaat alleen niet vanzelf. Ze leren die dingen doordat de ouder ze daarin begeleidt. Die ouder kan het verschil maken. De ene kant op, maar ook de andere kant op.

Door het kind steeds te compenseren of door het zusje dingen te ontzeggen zodat broertje niet jaloers hoeft te worden leert hij dus juist niet omgaan met zijn jaloerse gevoelens. Je voedt als ouder dus de jaloerse aard van het beestje en gaat hij dat steeds meer als normaal zien.

Het is niet dat kinderen op hun zevende ineens plotseling begrijpen hoe het is natuurlijk.
fryskefaam schreef:
25-09-2022 08:30
Ik zou helemaal niks doen. Waarom laat jij je avond zo verpesten? Kinderen hun emoties zijn intens maar als je er niet zo'n ongelofelijk probleem van maakt zijn ze ook zo weer voorbij. Zus heeft een leuke middag gehad en broer is jaloers, dat erkennen maar daar hoef je verder niks aan te veranderen hoor.
Ik zou wat ballen gaan kweken. Als je hier al zo ondersteboven van bent dat je anderen dingen op gaat leggen omdat jij anders een slechte avond hebt, krijg je het nog erg zwaar de komende jaren.
Ze vraagt toch advies? Je wil niet weten om wat voor flut-achteraf-makkelijk-te voorkomen redenen hier avonden zijn bedorven.
Het is inderdaad geen wereldprobleem en zo benaderd to het ook niet.
Ik ben helemaal niet enorm gul met snoep maar hoe vaak ouders me met precies hetzelfde verhaal hebben benaderd, want zelf nul snoep in huis en kind zo opgetogen na bij ons te zijn geweest, en ander kind overstuur.
Ik was daar zelf redelijk droog in omdat ik een snoepje om 3 uur vind kunnen, maar ik snap die andere ouders ook wel.
Creatieveling schreef:
24-09-2022 22:11
Ze kan best iets leuks doen met zoontje, maar om nou 3 x per week aan de chips of ijs alleen omdat zoontje wat jaloers is, is wat te gek.
Hier deed ik ook nog weleens een spelletje of samen gamen op een niet-game dag.
Alle reacties Link kopieren Quote
fryskefaam schreef:
25-09-2022 08:33
Het gaat to helemaal niet om het eten an sich. Het gaat erom dat to een rotavond heeft omdat broer jaloers is.
Tsja, het zijn kinderen van 4. Moeten we verwachten dat als je ze verteld dat ze pech hebben, omdat dat ze niet zoals als zus volgepropt worden met zoetigheid, hij dit meteen accepteren en weer gezellig moeten gaan doen? TO hoeft ook niet meteen zelf naar de ijswinkel/ mcdonald of wat dan ook moeten rennen om de goede vrede te behouden. Boos laten wezen en de emotie erkennen mag ook gerust hoor. Dan is hij maar even boos. Als we alles moeten gaan compenseren wat broer/ zus doet als hij/zij bij een ander is, is het eind zoek.
iceteapeach schreef:
24-09-2022 23:25
Begrijpelijk alleen ga je dan de ouder van een vriendje/vriendinnetje daarop 'aanspreken'? Dat ligt dan toch simpelweg binnen je eigen gezin om dat te reguleren?
Yep dat vind ik ook.
Mijn kinderen gaan naar een school die veel 'bewuste' ouders aantrekt.
Grof gezegd heb je daar de, voor mij, normale, ouders die weleens een snoepje eten, een maccie halen eens per half jaar, etc.
Dan heb je groep 2, links gedraaid vegetarisch. Groep 2 heeft inderdaad de neiging om in je huis rond te kijken, 'goh een tv in de woonkamer,' 'ruik ik daar nu vlees?' en erg lang te staren naar een verdwaald Haribo snoep verpakkinkje wat nog op tafel ligt.
Ik heb daar zo'n hekel aan omdat het zo zelfgenoegzaam overkomt.
'wij letten toch iets meer op gezond eten' dat soort gelul. Prima, doe dat dan lekker in je eigen huis.
Dat had to niet hoeven doen inderdaad.
Alle reacties Link kopieren Quote
Groentespies schreef:
25-09-2022 09:05
Tsja, het zijn kinderen van 4. Moeten we verwachten dat als je ze verteld dat ze pech hebben, omdat dat ze niet zoals als zus volgepropt worden met zoetigheid, hij dit meteen accepteren en weer gezellig moeten gaan doen? TO hoeft ook niet meteen zelf naar de ijswinkel/ mcdonald of wat dan ook moeten rennen om de goede vrede te behouden. Boos laten wezen en de emotie erkennen mag ook gerust hoor. Dan is hij maar even boos. Als we alles moeten gaan compenseren wat broer/ zus doet als hij/zij bij een ander is, is het eind zoek.
Ik weet niet waarom je dit stukje nou quote want een bericht eerder schrijf ik wat jij schrijft.

Ik reageer op iemand die het stuk over het vele snoepen eruit haalt terwijl dat niet is waar het to om gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Klusjesvrouw schreef:
25-09-2022 08:10
Hij is 4 jaar. Die emoties zijn best wel intens en ik wil geen strijd hebben aan de eettafel. Ik dacht dat dit wel de makkelijkste oplossing zou zijn. Als het snoepen daar niet zo uitbundig is. Maar nu is zowel mijn dochter boos op mij en mijn zoon jaloers dus ik heb iets fouts gedaan. Daarom vraag ik om tips.
Mijn tip is om toch echt te accepteren dat er de komende jaren wel strijd zal zijn aan de eettafel, dat je kinderen niet altijd allebei blij te krijgen zijn en dat avonden wel eens verpest zullen worden. Hoe meer je dat probeert te voorkomen, hoe meer je dit later op je alsnog op je bord gaat krijgen. Als je nu investeert in het omgaan met emoties en grenzen stellen voor jezelf, pluk je daar later de vruchten van.

Concreet zou ik het zusje gunnen om af en toe bij dat meisje te spelen en volgestopt te worden en broertje helpen met zijn jaloerse emoties. Ik zou die ouders niet vragen dingen anders te doen, en het meisje wat vaker bij ons te spelen vragen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Andersom schreef:
25-09-2022 08:34
Inderdaad, dat zit zes jaar tussen. Zes jaar waarin kinderen heel veel leren op dit gebied. Dat gaat alleen niet vanzelf. Ze leren die dingen doordat de ouder ze daarin begeleidt. Die ouder kan het verschil maken. De ene kant op, maar ook de andere kant op.

Door het kind steeds te compenseren of door het zusje dingen te ontzeggen zodat broertje niet jaloers hoeft te worden leert hij dus juist niet omgaan met zijn jaloerse gevoelens. Je voedt als ouder dus de jaloerse aard van het beestje en gaat hij dat steeds meer als normaal zien.

Het is niet dat kinderen op hun zevende ineens plotseling begrijpen hoe het is natuurlijk.
Natuurlijk is zusje dingen ontzeggen niet goed. Met broertje iets doen en iets lekkers eten zal echt niet 'zijn jaloerse aard' voeden. Je hoeft het ook geen compensatie te noemen. Je maakt het daardoor veel te groot.

Een nee natuurlijk gaat dat niet 'plotseling'. Bijna niets gaat plotseling. Het is echt net een discussie over in het eigen bed slapen. Het gaat vanzelf als het kind eraan toe is. Ouders begeleiden daarbij.
Jij doet net of iets extra's doen met zoon slecht ouderschap is, maar ik zie dat juist als goed. Dat is begeleiding. Ipv te zeggen 'deal er maar mee in je eentje'.
Alle reacties Link kopieren Quote
Surebaby schreef:
25-09-2022 09:01
Ze vraagt toch advies? Je wil niet weten om wat voor flut-achteraf-makkelijk-te voorkomen redenen hier avonden zijn bedorven.
Het is inderdaad geen wereldprobleem en zo benaderd to het ook niet.
Ik ben helemaal niet enorm gul met snoep maar hoe vaak ouders me met precies hetzelfde verhaal hebben benaderd, want zelf nul snoep in huis en kind zo opgetogen na bij ons te zijn geweest, en ander kind overstuur.
Ik was daar zelf redelijk droog in omdat ik een snoepje om 3 uur vind kunnen, maar ik snap die andere ouders ook wel.
Ik geef toch advies? Ik zou helemaal niks doen. Emoties erkennen maar verder zelf niet 'in beweging' komen. Anders kun je bezig blijven de komende jaren.
Plakkies schreef:
25-09-2022 09:21
Natuurlijk is zusje dingen ontzeggen niet goed. Met broertje iets doen en iets lekkers eten zal echt niet 'zijn jaloerse aard' voeden. Je hoeft het ook geen compensatie te noemen. Je maakt het daardoor veel te groot.

Een nee natuurlijk gaat dat niet 'plotseling'. Bijna niets gaat plotseling. Het is echt net een discussie over in het eigen bed slapen. Het gaat vanzelf als het kind eraan toe is. Ouders begeleiden daarbij.
Jij doet net of iets extra's doen met zoon slecht ouderschap is, maar ik zie dat juist als goed. Dat is begeleiding. Ipv te zeggen 'deal er maar mee in je eentje'.

In er mee leren dealen kun je ook begeleiden hoor. Hoeft dat kind echt niet in zijn eentje op te lossen.
Alle reacties Link kopieren Quote
fryskefaam schreef:
25-09-2022 09:14
Ik weet niet waarom je dit stukje nou quote want een bericht eerder schrijf ik wat jij schrijft.

Ik reageer op iemand die het stuk over het vele snoepen eruit haalt terwijl dat niet is waar het to om gaat.
Jij quote mij en zegt dat het niet om het eten an sich gaat. Dat is wel de kern van het probleem want broertje gaat over zijn theewater en waar TO (m.I terecht) een probleem mee heeft) en vervolgens een rotavond heeft. Maar fijn dat we het verder eens zijn over de rest.
Alle reacties Link kopieren Quote
Andersom schreef:
25-09-2022 09:25
In er mee leren dealen kun je ook begeleiden hoor. Hoeft dat kind echt niet in zijn eentje op te lossen.
Ik zou dat dus doen door iets extra's te doen voor zoon en benadrukken dat ze beide zo'n geluk hebben. Niet allebei hetzelfde, wel allebei geluk. De verschillen registreren ze heus wel, maar het gevoel van ongelijkheid wordt minder, dus beter mee te dealen voor een vierjarige.
Alle reacties Link kopieren Quote
TO, ik heb 1 kind en geen idee hoe ik dit zou oplossen, maar ik wilde even zeggen dat ik me levendig kan voorstellen dat je je hier rot door voelt. Ik weet niet hoe andere ouders dat doen, maar ik weet niet hoe ik me niets kan aantrekken van als je kind zich niet happy voelt. Ik zou denk ik proberen zoon te compenseren, al is dat misschien niet pedagogisch verantwoord :P

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven