Kinderen
alle pijlers
ik ben zwanger maar mijn vriend wil niet!
dinsdag 20 mei 2008 om 14:00
Dit weekend ben ik erachter gekomen dat ik zwanger ben. Heb twee zwangerschapstesten gedaan die allebei positief zijn. In eerste instantie was ik blij, het kwam heel onverwacht en we hadden dit zeker niet gepland. Toen ik het mijn vriend vertelde begon hij te huilen en hij vertelde dat hij dit echt heel erg vond.
Hij wil dat ik een overtijdbehandeling laat doen! Het liefst wil ik het kindje houden ook al zijn onze omstandigheden niet gunstig; hij studeert nog, we wonen nog niet samen en hij wil graag kinderen maar liever over twee jaar als alles op orde is. Hij ziet het als zijn toekomst vergooien.
Vanmorgen zijn we bij de huisarts geweest en die heeft me verteld dat het nu nog niet meer is dan een hoopje cellen, dus dan zou het een overtijdbehandeling worden. Eenerzijds heeft me dit toch wel wat gerustgesteld want in mijn ogen is het dan geen echte abortus. Als het kindje al hersenen en een hartje had zou ik dit niet kunnen! We hebben dus wel een afspraak gemaakt bij een kliniek, maar ik twijfel en ben bang.
Als hij over twee jaar wel kinderen wil dan stelt dat me wel gerust, maar wat als dat niet lukt?? Ik voel me schuldig ook gezien mijn leeftijd 28....
Heeft iemand ook in deze situatie gezeten?
En is een overtijdbehandeling echt minder erg dan een abortus?
Hij wil dat ik een overtijdbehandeling laat doen! Het liefst wil ik het kindje houden ook al zijn onze omstandigheden niet gunstig; hij studeert nog, we wonen nog niet samen en hij wil graag kinderen maar liever over twee jaar als alles op orde is. Hij ziet het als zijn toekomst vergooien.
Vanmorgen zijn we bij de huisarts geweest en die heeft me verteld dat het nu nog niet meer is dan een hoopje cellen, dus dan zou het een overtijdbehandeling worden. Eenerzijds heeft me dit toch wel wat gerustgesteld want in mijn ogen is het dan geen echte abortus. Als het kindje al hersenen en een hartje had zou ik dit niet kunnen! We hebben dus wel een afspraak gemaakt bij een kliniek, maar ik twijfel en ben bang.
Als hij over twee jaar wel kinderen wil dan stelt dat me wel gerust, maar wat als dat niet lukt?? Ik voel me schuldig ook gezien mijn leeftijd 28....
Heeft iemand ook in deze situatie gezeten?
En is een overtijdbehandeling echt minder erg dan een abortus?
maandag 26 mei 2008 om 09:19
ik wist t niet meer zeker wanneer het was, Arwen. Ik gokte dus op binnen het afgelopen jaar, dan zat ik veilig.
En als het idd twee maanden geleden is dat ze die vorige weg liet halen, dan moeten we maar vertrouwen dat de natuur verhinderd dat dat soort types ooit nog zwanger raakt.
Bedenk me nu ineens wel dat zij toen met dat topic ook 6 a 7 weken zwanger was en dus daarom nu niet gelooft dat er al eerder een hartje zit, dat strookt namelijk niet met haar eigen kop in het zand theorieeen die ze toen had.
Het puzzelstukje valt nu wel op zijn plek.
NOu goed, instant karma's gonna get you Tralallaa
En als het idd twee maanden geleden is dat ze die vorige weg liet halen, dan moeten we maar vertrouwen dat de natuur verhinderd dat dat soort types ooit nog zwanger raakt.
Bedenk me nu ineens wel dat zij toen met dat topic ook 6 a 7 weken zwanger was en dus daarom nu niet gelooft dat er al eerder een hartje zit, dat strookt namelijk niet met haar eigen kop in het zand theorieeen die ze toen had.
Het puzzelstukje valt nu wel op zijn plek.
NOu goed, instant karma's gonna get you Tralallaa
maandag 26 mei 2008 om 09:45
Niks lekker makkelijk achter je toetsenbordje. TO vroeg om ervaringen van mensen die in dezelfde situatie hebben gezeten. En die heeft ze genoeg gekregen, o.a. van mij. Niks lekker makkelijk want ik weet waar ik het over heb. En als je dan serieuze adviezen geeft, ben je ineens iemand die met het vingertje wijst. M.i. is het de schuld van TO dat de toon van deze discussie minder leuk is geworden. Want ze heeft heel veel lieve reacties gehad, bedoeld om haar te steunen.
maandag 26 mei 2008 om 09:49
Jammer dat er over en weer zo naar gereageerd wordt.
Wat ik wel heel vreemd vind, is dat Carlice niet lijkt te willen accepteren dat het hartje al zo vroeg gaat kloppen. Meerdere mensen geven hier aan dat ze bij hun eigen zwangerschap het hartje vroeg zagen kloppen, hoe kun je dat dan nog ontkennen? Raar.
Wat ik wel heel vreemd vind, is dat Carlice niet lijkt te willen accepteren dat het hartje al zo vroeg gaat kloppen. Meerdere mensen geven hier aan dat ze bij hun eigen zwangerschap het hartje vroeg zagen kloppen, hoe kun je dat dan nog ontkennen? Raar.
maandag 26 mei 2008 om 10:24
Waarom ontkennen dat er al zo vroeg hartaktie te zien is? Omdat Carlica moeilijk kan toegeven. Misschien was haar criterium om een abortus te laten uitvoeren ook wel/geen hartactie en ging zij ervanuit dat die er nog niet zou zijn toen zij zich liet behandelen. Om dan te lezen (in pro-life informatie danwel van vrouwen op dit forum) dat er al zo vroeg hartactie is is haar keuze van toen wellicht numoeilijker te aanvaarden.
Vreselijk om te lezen dat zulke vrouwen bestaan. Ik mag inderdaad hopen dat deze grieten ooit nog met schaamrood op hun kaken terugdenken aan deze discussie maar vooral om hun standpunten.
Vreselijk om te lezen dat zulke vrouwen bestaan. Ik mag inderdaad hopen dat deze grieten ooit nog met schaamrood op hun kaken terugdenken aan deze discussie maar vooral om hun standpunten.
Poep, wie heeft jou gescheten?
maandag 26 mei 2008 om 10:58
dat mooie leventje zal anders nooit meer zo zijn hoe het was.
welke kant het ook op gaat
denk er maar goed over na, een kind is inderdaad geen wegwerpartikel . en je vriend(?) zou eens wat meer ballen moeten krijgen in dit verhaal, of ze laten amputeren.
ik heb zo'n schijthekel aan mannen die "het (nog)niet willen hebben". ben blij, zoals je was, en ga stralend je zwangerschap in, of niet, maar dan moet je er zelf wel 100% achter staan abortus te plegen! en dat betwijfel ik.
jullie kunnen dit makkelijk, en stoppen met een studie is volkomen onzin. hij hoeft zijn 40.000 euro niet te vergooien.
daarnaast, wat je terug krijgt van zo'n lief hummeltje, is niet te vergelijken met alle rijkdom op aarde.
welke kant het ook op gaat
denk er maar goed over na, een kind is inderdaad geen wegwerpartikel . en je vriend(?) zou eens wat meer ballen moeten krijgen in dit verhaal, of ze laten amputeren.
ik heb zo'n schijthekel aan mannen die "het (nog)niet willen hebben". ben blij, zoals je was, en ga stralend je zwangerschap in, of niet, maar dan moet je er zelf wel 100% achter staan abortus te plegen! en dat betwijfel ik.
jullie kunnen dit makkelijk, en stoppen met een studie is volkomen onzin. hij hoeft zijn 40.000 euro niet te vergooien.
daarnaast, wat je terug krijgt van zo'n lief hummeltje, is niet te vergelijken met alle rijkdom op aarde.
maandag 26 mei 2008 om 11:45
Neuh hoor, die 6/7 weken gok was maar een verklaring van mijn kant voor je achterlijke redenaties Carlice, kan net zo goed 8, 12 of 14 weken zijn geweest dat je het kindje weg liet halen. hell, for all i know, met jouw denkwijze zou je het volgens mij nog rucksichlos met 22 weken dr uit laten halen en lachend de kroeg ingaan erna. Gelukkig zijn er maar weinig zoals jij.
En ik wist dus echt neit dat je al die andere pagina's wel serieus had gereageerd.
En ik wist dus echt neit dat je al die andere pagina's wel serieus had gereageerd.
maandag 26 mei 2008 om 12:53
Vind je het echt zo grappig Carlice? Ik denk van niet.
Ik vind het altijd nogal jammer dat dit soort discussies altijd eindigen met elkaar geen kinderen toewensen, grove "grappen" en verharding aan beide zijden.
Carlice, ik geloof er niks van dat jij deze discussie zuiver leest. Ik denk dat jij elke reactie die Robin krijgt leest en interpreteert alsof het over jou gaat. Projectie dus. Dat kan ik nog begrijpen. Maar hoe je je nu al dijenkletsend presenteert, daar kan ik niks mee. En jij trouwens ook niet.
Ik snap ook al niets van de discussie wanneer een hartje nou klopt en wanneer niet en wat dat te maken heeft met de beslissing. We waren allemaal ooit een hompje cellen dat onze ouders hebben laten zitten zodat we nu op het Viva forum kunnen zitten te discussieren. Dat soort dingen worden er alleen maar bijgehaald om jezelf beter te voelen over een beslissing waar je je schuldig over voelt. En het heeft niks met visie te maken, maar alles met miereneuken op de vierkante centimeter.
Het is mij ook nog steeds niet duidelijk hoe mensen abortus aan zichzelf verkopen als ze wél een kinderwens hebben.
Ik vind het altijd nogal jammer dat dit soort discussies altijd eindigen met elkaar geen kinderen toewensen, grove "grappen" en verharding aan beide zijden.
Carlice, ik geloof er niks van dat jij deze discussie zuiver leest. Ik denk dat jij elke reactie die Robin krijgt leest en interpreteert alsof het over jou gaat. Projectie dus. Dat kan ik nog begrijpen. Maar hoe je je nu al dijenkletsend presenteert, daar kan ik niks mee. En jij trouwens ook niet.
Ik snap ook al niets van de discussie wanneer een hartje nou klopt en wanneer niet en wat dat te maken heeft met de beslissing. We waren allemaal ooit een hompje cellen dat onze ouders hebben laten zitten zodat we nu op het Viva forum kunnen zitten te discussieren. Dat soort dingen worden er alleen maar bijgehaald om jezelf beter te voelen over een beslissing waar je je schuldig over voelt. En het heeft niks met visie te maken, maar alles met miereneuken op de vierkante centimeter.
Het is mij ook nog steeds niet duidelijk hoe mensen abortus aan zichzelf verkopen als ze wél een kinderwens hebben.
maandag 26 mei 2008 om 12:58
maandag 26 mei 2008 om 13:00
maandag 26 mei 2008 om 13:07
Dames, dames..
TO is weg en iedereen die er nog is, is oververhit..
Relax!
Ik ken de zaak van 2 kanten, tweemaal werd ik ongepland zwanger. Nee, ik ben geen sloerie, dom, onverantwoordelijk of whatever, blijkbaar wel hypervruchtbaar want beide keren werd ik dwars door anticonceptie zwanger.eerste door pil, tweede ongewenste zwangerschap (zat een geplande tussen) zelfs door pil en condoom heen.
De eerste keer heb ik het gehouden onder protest van mijn vriend en schoonfamilie. Toen dus eentje gepland, en later weer eentje ongepland. Die heb ik weg laten halen. (zes weken gezien op echo, kloppend hartje, fyi...)
Ik sta nog steeds achter die beslissing, ik hou van kinderen en ik had een derde ook nog wel gezond groot kunnen brengen maar het zou te veel ten koste van iedereen in ons gezin gaan. Neemt niet weg dat het een zware beslissing is en dat mijn vriendin een zoontje heeft dat even oud is als mijn geaborteerde baby zou zijn.
Waarom vertel ik dit?
Omdat ik beide keuzen een keer heb gemaakt en er is geen goed of fout, denk ik..Hangt van je situatie af.. Ik ben blij met mijn oudste kind en ook blij dat ik geen derde heb..
waarbij ik wel vind dat Carlice nogal in ontkenning is of het er moeilijker mee heeft dan ze wil toegeven. Bij mij ging alles prima en na een half jaartje had ik even een dip over de abortus.. Dat mag je jezelf best toestaan, je kan verdriet hebben van je beslissing maar toch er achter blijven staan, toch vinden dat het de juiste keus was toch? Als je je verdriet of moeilijkheid zo ontkent en zo raar doet over het feit dat je een levend vruchtje hebt laten weghalen dan durf je misschien je keuze niet onder ogen te zien.
Ja, ik heb een gezond en levensvatbaar embryo weg laten halen dat net zo lief en leuk was geworden als mijn kinderen, en ja, soms doet me dat wel pijn. Maar toch was het de beste keus.
TO is weg en iedereen die er nog is, is oververhit..
Relax!
Ik ken de zaak van 2 kanten, tweemaal werd ik ongepland zwanger. Nee, ik ben geen sloerie, dom, onverantwoordelijk of whatever, blijkbaar wel hypervruchtbaar want beide keren werd ik dwars door anticonceptie zwanger.eerste door pil, tweede ongewenste zwangerschap (zat een geplande tussen) zelfs door pil en condoom heen.
De eerste keer heb ik het gehouden onder protest van mijn vriend en schoonfamilie. Toen dus eentje gepland, en later weer eentje ongepland. Die heb ik weg laten halen. (zes weken gezien op echo, kloppend hartje, fyi...)
Ik sta nog steeds achter die beslissing, ik hou van kinderen en ik had een derde ook nog wel gezond groot kunnen brengen maar het zou te veel ten koste van iedereen in ons gezin gaan. Neemt niet weg dat het een zware beslissing is en dat mijn vriendin een zoontje heeft dat even oud is als mijn geaborteerde baby zou zijn.
Waarom vertel ik dit?
Omdat ik beide keuzen een keer heb gemaakt en er is geen goed of fout, denk ik..Hangt van je situatie af.. Ik ben blij met mijn oudste kind en ook blij dat ik geen derde heb..
waarbij ik wel vind dat Carlice nogal in ontkenning is of het er moeilijker mee heeft dan ze wil toegeven. Bij mij ging alles prima en na een half jaartje had ik even een dip over de abortus.. Dat mag je jezelf best toestaan, je kan verdriet hebben van je beslissing maar toch er achter blijven staan, toch vinden dat het de juiste keus was toch? Als je je verdriet of moeilijkheid zo ontkent en zo raar doet over het feit dat je een levend vruchtje hebt laten weghalen dan durf je misschien je keuze niet onder ogen te zien.
Ja, ik heb een gezond en levensvatbaar embryo weg laten halen dat net zo lief en leuk was geworden als mijn kinderen, en ja, soms doet me dat wel pijn. Maar toch was het de beste keus.
maandag 26 mei 2008 om 13:13
Rosiero, ik denk dat er wel een wezenlijk verschil is, tussen jouw verhaal en dat van Carlice. Namelijk dat jij met respect spreekt over wat er is gebeurd. Carlice niet. Carlice sprak toen op haar abortustopic ook al of ze wat onkruid liet verdelgen in de tuin. Dat is ook de reden geweest dat dat topic uit de hand liep. Omdat niemand er met een normaal verstand bij kan, dat er iemand zo in en in slecht, gemakzuchtig en bagatelliserend kan denken over iets als een kind, zoals zij dat doet, of in ieder geval laat voorkomen.
En dat is ook de reden waarom Fleur met heel haar hart hoopt dat Carlice nooit meer een kind verwekt. En ik kan het alleen maar met haar eens zijn.
En dat is ook de reden waarom Fleur met heel haar hart hoopt dat Carlice nooit meer een kind verwekt. En ik kan het alleen maar met haar eens zijn.