Kinderen
alle pijlers
ik ben zwanger maar mijn vriend wil niet!
dinsdag 20 mei 2008 om 14:00
Dit weekend ben ik erachter gekomen dat ik zwanger ben. Heb twee zwangerschapstesten gedaan die allebei positief zijn. In eerste instantie was ik blij, het kwam heel onverwacht en we hadden dit zeker niet gepland. Toen ik het mijn vriend vertelde begon hij te huilen en hij vertelde dat hij dit echt heel erg vond.
Hij wil dat ik een overtijdbehandeling laat doen! Het liefst wil ik het kindje houden ook al zijn onze omstandigheden niet gunstig; hij studeert nog, we wonen nog niet samen en hij wil graag kinderen maar liever over twee jaar als alles op orde is. Hij ziet het als zijn toekomst vergooien.
Vanmorgen zijn we bij de huisarts geweest en die heeft me verteld dat het nu nog niet meer is dan een hoopje cellen, dus dan zou het een overtijdbehandeling worden. Eenerzijds heeft me dit toch wel wat gerustgesteld want in mijn ogen is het dan geen echte abortus. Als het kindje al hersenen en een hartje had zou ik dit niet kunnen! We hebben dus wel een afspraak gemaakt bij een kliniek, maar ik twijfel en ben bang.
Als hij over twee jaar wel kinderen wil dan stelt dat me wel gerust, maar wat als dat niet lukt?? Ik voel me schuldig ook gezien mijn leeftijd 28....
Heeft iemand ook in deze situatie gezeten?
En is een overtijdbehandeling echt minder erg dan een abortus?
Hij wil dat ik een overtijdbehandeling laat doen! Het liefst wil ik het kindje houden ook al zijn onze omstandigheden niet gunstig; hij studeert nog, we wonen nog niet samen en hij wil graag kinderen maar liever over twee jaar als alles op orde is. Hij ziet het als zijn toekomst vergooien.
Vanmorgen zijn we bij de huisarts geweest en die heeft me verteld dat het nu nog niet meer is dan een hoopje cellen, dus dan zou het een overtijdbehandeling worden. Eenerzijds heeft me dit toch wel wat gerustgesteld want in mijn ogen is het dan geen echte abortus. Als het kindje al hersenen en een hartje had zou ik dit niet kunnen! We hebben dus wel een afspraak gemaakt bij een kliniek, maar ik twijfel en ben bang.
Als hij over twee jaar wel kinderen wil dan stelt dat me wel gerust, maar wat als dat niet lukt?? Ik voel me schuldig ook gezien mijn leeftijd 28....
Heeft iemand ook in deze situatie gezeten?
En is een overtijdbehandeling echt minder erg dan een abortus?
dinsdag 20 mei 2008 om 14:06
Ik zou het ook niet doen. Wel het kindje houden dus. Al helemaal als je over een tijdje wel wilt. Het is jullie (ongepland weliswaar) NU gegeven! Je moet nog maar afwachten of dat over 2 jaar nog zo is.
Wat TheNurse ook zegt: je hebt NOOIT de ideale perfecte situatie voor een kind. Er is altijd wel wat.
Volgens mij sta je er zelf ook niet helemaal achter en doe het meer door de druk van je vriend.
Wat TheNurse ook zegt: je hebt NOOIT de ideale perfecte situatie voor een kind. Er is altijd wel wat.
Volgens mij sta je er zelf ook niet helemaal achter en doe het meer door de druk van je vriend.
dinsdag 20 mei 2008 om 14:09
Je zegt zelf al dat je het liefste het kindje wilt houden, dan zou ik dat ook doen.
Er zal zelden een ideale situatie zijn om een kindje te krijgen, is het niet omdat je nog studeert, dan is het wel omdat je een drukke baan hebt, of omdat je geen vast contract hebt/werkloos bent, je nog veel wilt reizen, etc.
Je moet in ieder geval geen overtijd behandeling laten doen omdat je vriend dat wilt, je moet er zelf voor de volle 100% achter staan.
Er zal zelden een ideale situatie zijn om een kindje te krijgen, is het niet omdat je nog studeert, dan is het wel omdat je een drukke baan hebt, of omdat je geen vast contract hebt/werkloos bent, je nog veel wilt reizen, etc.
Je moet in ieder geval geen overtijd behandeling laten doen omdat je vriend dat wilt, je moet er zelf voor de volle 100% achter staan.
dinsdag 20 mei 2008 om 14:12
Volgens mij is een overtijdbehandeling een abortus. Alleen op een andere manier, namelijk met pillen.
En je andere vragen? Daar kunnen wij niet over beslissen. Maar neem alleen deze beslissing als je er beiden achter kunt staan. Je zit nu al vol hormonen en zo, een abortus waar je niet helemaal achter kunt staan heeft een geweldige impact. En inderdaad, over 8 maanden (je bent neem ik aan een maand zwanger, anders is de test niet positief) is al bijna 1 van de 2 jaar om.
Ook als je alles wel plant (als dat al kan) is een kind anders dan je je had voorgesteld. Dus als een abortus niet goed voelt, misschien moet je dan toch eens met een deskundige (FIOM?) gaan praten over het alternatief: houden van het kindje (letterlijk houden en natuurlijk ervan houden.)
Sterkte, iedere beslissing is moeilijk.
En je andere vragen? Daar kunnen wij niet over beslissen. Maar neem alleen deze beslissing als je er beiden achter kunt staan. Je zit nu al vol hormonen en zo, een abortus waar je niet helemaal achter kunt staan heeft een geweldige impact. En inderdaad, over 8 maanden (je bent neem ik aan een maand zwanger, anders is de test niet positief) is al bijna 1 van de 2 jaar om.
Ook als je alles wel plant (als dat al kan) is een kind anders dan je je had voorgesteld. Dus als een abortus niet goed voelt, misschien moet je dan toch eens met een deskundige (FIOM?) gaan praten over het alternatief: houden van het kindje (letterlijk houden en natuurlijk ervan houden.)
Sterkte, iedere beslissing is moeilijk.
dinsdag 20 mei 2008 om 14:13
Ik zou nog eens flink met mijn vriend om de tafel, want over twee jaar een kindje kan wat hem betreft dan wel, maar nu niet? Terwijl jullie allebei op de dertig afstevenen, en toch ook niet meer heel erg piepjong zijn.... Het duurt nog 9 maanden voor de baby er is, dan zit je al begin 2009. Een jaar later zou het wat hem betreft dan wel oke zijn, en komt het kindje dus eigenlijk nog maar een jaar te vroeg...
Wat denk je dat je vriend gaat doen als jij zegt het te willen houden?
Ik zou in geen geval me laten leiden door zijn emoties. Eerst bekijken wat je zelf wilt, en dan samen er proberen uit te komen. Maar niet op voorhand al je eigen mening gaan vormen op basis van zijn mening...
Meisje heel veel sterkte, want wat een klotesituatie zit je in zeg!
Wat denk je dat je vriend gaat doen als jij zegt het te willen houden?
Ik zou in geen geval me laten leiden door zijn emoties. Eerst bekijken wat je zelf wilt, en dan samen er proberen uit te komen. Maar niet op voorhand al je eigen mening gaan vormen op basis van zijn mening...
Meisje heel veel sterkte, want wat een klotesituatie zit je in zeg!
dinsdag 20 mei 2008 om 14:15
Als je het klompje cellen laat zitten krijgt het vanzelf een hartje en hersenen hoor. Voor jezelf kun je het misschien goedpraten op deze manier, maar ik persoonlijk zie weinig verschil in een overtijdbehandeling of een abortus. Het komt beide op hetzelfde neer.
In de eerste instantie voelde ik wel mee met je vriend. Als je geen kind wilt is een zwangerschap een groot probleem. Maar als ik dan vervolgens lees dat hij over twee jaar wel een kind wenst, gaat mijn symphatie in rook op.
Hoe kan het eigenlijk dat zijn toekomst in twee jaar tijd door een kind vergooid kan worden?
Hoe lang zijn jullie bij elkaar, hoe is jullie relatie, en hoe kan het dat je zwanger bent? Je zegt ook: "Dat stelt me wel gerust dat hij over 2 jaar kinderen wil". Hadden jullie het daar nog niet over gehad?
Ik ben zelf bewust kindvrij maar kan me niks voorstellen bij mensen die wel een kinderwens hebben maar toch aborteren. Zo moeilijk is een zwangerschap niet te voorkomen hoor. Maar goed. Het kind zit er al.
In de eerste instantie voelde ik wel mee met je vriend. Als je geen kind wilt is een zwangerschap een groot probleem. Maar als ik dan vervolgens lees dat hij over twee jaar wel een kind wenst, gaat mijn symphatie in rook op.
Hoe kan het eigenlijk dat zijn toekomst in twee jaar tijd door een kind vergooid kan worden?
Hoe lang zijn jullie bij elkaar, hoe is jullie relatie, en hoe kan het dat je zwanger bent? Je zegt ook: "Dat stelt me wel gerust dat hij over 2 jaar kinderen wil". Hadden jullie het daar nog niet over gehad?
Ik ben zelf bewust kindvrij maar kan me niks voorstellen bij mensen die wel een kinderwens hebben maar toch aborteren. Zo moeilijk is een zwangerschap niet te voorkomen hoor. Maar goed. Het kind zit er al.
dinsdag 20 mei 2008 om 14:15
Ik was ook zwanger na een éénmalige aktie, we gebruikten al tijdje condoom. Om zo straks half jaar later als de studie af zou zijn, er echt voor te gaan. Onze dochter is geboren, en alles gaat super. Problemen zijn er om opgelost te worden. En tja je bent 9 maand zwanger. En het is geweldig ze is nu 2,5 jaar en mijn man is nog steeds met de studie bezig. Maar nu gaat het echt lukken voor de vakantie.
We gingen er weer voor maar het is in januari gestrand in een miskraam, iets wat je niet in de koude kleren gaat zitten.
Het leven loopt zoals het loopt en misschien moet het zo zijn dat je nu zwanger bent.
Maar als ik jou verhaal lees offer jij je op om abortus te doen, zodat HIJ nog kan leren.
Weet niet of ik daar mee zou kunnen leven, je weet nooit hoe het leven gaat. Sommige dingen kun je niet sturen.
We gingen er weer voor maar het is in januari gestrand in een miskraam, iets wat je niet in de koude kleren gaat zitten.
Het leven loopt zoals het loopt en misschien moet het zo zijn dat je nu zwanger bent.
Maar als ik jou verhaal lees offer jij je op om abortus te doen, zodat HIJ nog kan leren.
Weet niet of ik daar mee zou kunnen leven, je weet nooit hoe het leven gaat. Sommige dingen kun je niet sturen.
dinsdag 20 mei 2008 om 14:15
Poeh...in principe wil je natuurlijk dat de omstandigheden 'ideaal' zijn voor je gevoel...maar ja je geeft zelf aan blij te zijn met deze verrassing ook al zijn de omstandigheden nu niet ideaal..moeilijk moeilijk.
Is je vriend zich niet gewoon compleet lamgeschrokken? Kijk het is snel gezegd 'overtijdsbehandeling' maar het is niet niks. Laat het even een weekje of wat op z'n beloop...en maak dan een weloverwogen keuze. Niets halsoverkop doen, daar krijg je spijt en trammelant van. Verder zeg je dat de kinderwens er bij beiden wel is maar dat de planning was over een jaar of 2...
Een leven kun je echt niet plannen. Je kunt alleen maar omgaan met de dingen die op je pad komen...ik wens jou en je vriend veel wijsheid toe. Praat er samen veel over en maak samen een keuze.
Is je vriend zich niet gewoon compleet lamgeschrokken? Kijk het is snel gezegd 'overtijdsbehandeling' maar het is niet niks. Laat het even een weekje of wat op z'n beloop...en maak dan een weloverwogen keuze. Niets halsoverkop doen, daar krijg je spijt en trammelant van. Verder zeg je dat de kinderwens er bij beiden wel is maar dat de planning was over een jaar of 2...
Een leven kun je echt niet plannen. Je kunt alleen maar omgaan met de dingen die op je pad komen...ik wens jou en je vriend veel wijsheid toe. Praat er samen veel over en maak samen een keuze.
dinsdag 20 mei 2008 om 14:16
Als je zelf het liefst het kind wil houden, moet je het niet weg laten halen. Hoe vreselijk dat ook voor je vriend is.
Een overtijdbehandeling is gewoon een abortus. Alleen heb je geen wettelijke bedenktijd. Als je een abortus laat plegen, dan het liefst zo vroeg mogelijk. Maar wel alleen als je het zelf echt wil. Je gaat het je vriend en jezelf anders verwijten later. Zo'n abortus gaat tussen jullie in staan als je er niet allebei echt achter staat.
Nu ik dat zo opschrijf bedenk ik me dat een kind ook behoorlijk tussen jullie in kan gaan staat als je er niet allebei achter staat.
Kies voor jezelf en je baby, maar zadel je vriend er nog niet mee op. Ga niet samenwonen. Verwacht nog geen financiele steun, want dat kan hij nog niet bieden. Laat hem zijn studie afmaken en als jullie over twee jaar nog samen zijn kun je altijd nog samen gaan wonen en meer kinderen krijgen. Je bent 28 en dus oud en wijs genoeg om voor jezelf en een kind te zorgen.
Een overtijdbehandeling is gewoon een abortus. Alleen heb je geen wettelijke bedenktijd. Als je een abortus laat plegen, dan het liefst zo vroeg mogelijk. Maar wel alleen als je het zelf echt wil. Je gaat het je vriend en jezelf anders verwijten later. Zo'n abortus gaat tussen jullie in staan als je er niet allebei echt achter staat.
Nu ik dat zo opschrijf bedenk ik me dat een kind ook behoorlijk tussen jullie in kan gaan staat als je er niet allebei achter staat.
Kies voor jezelf en je baby, maar zadel je vriend er nog niet mee op. Ga niet samenwonen. Verwacht nog geen financiele steun, want dat kan hij nog niet bieden. Laat hem zijn studie afmaken en als jullie over twee jaar nog samen zijn kun je altijd nog samen gaan wonen en meer kinderen krijgen. Je bent 28 en dus oud en wijs genoeg om voor jezelf en een kind te zorgen.
dinsdag 20 mei 2008 om 14:17
Ik kom uit precies dezelfde situatie als jij, maar met 1 verschil: ik was 18 en mijn vriend deed toen eindexamen. Hij, mijn schoonouders, de hele omgeving was erop tegen maar ik heb 'het' mooi wel gehouden.
Vanwege mijn privacy ga ik er hier niet te veel op in maar ik had het mezelf nooit vergeven als ik gezwicht was voor de druk en de zwangerschap had afgebroken. Een kind 'kan' altijd, je moet het alleen echt willen.
Vanwege mijn privacy ga ik er hier niet te veel op in maar ik had het mezelf nooit vergeven als ik gezwicht was voor de druk en de zwangerschap had afgebroken. Een kind 'kan' altijd, je moet het alleen echt willen.
dinsdag 20 mei 2008 om 14:20
Ik sluit me helemaal aan bij de andere meiden!Niet doen,je hebt er zelf geen goed gevoel over om het weg te laten halen/een overtijdbehandeling te laten doen.
Je gaat jezelf dan gegarandeerd tegen komen.Dat het niet echt een ideale stituatie is daar valt ook wel overheen te komen.
En je bent geen 14.Dan had t toch wel iets anders gelegen.
Je kunt eventueel ook nog bellen met de VBOK (Vereniging ter Bescherming van het Ongeboren Kind).
Ik wens je er heel erg veel sterkte mee en ik zou maar eens een goed gesprek met je vriend aan gaan.Misschien is het ondertussen iets meer doorgedrongen en is hij over de ergste schrik heen.Dit soort beslissingen moet je nooit(!) impulsief nemen en je moet je zeker nergens in laten praten waar je eigenlijk niet achter staat.Je bent met zn 2en zwanger geworden en het is dan ook iets waar je met zn tweeën uit moet komen!
Je gaat jezelf dan gegarandeerd tegen komen.Dat het niet echt een ideale stituatie is daar valt ook wel overheen te komen.
En je bent geen 14.Dan had t toch wel iets anders gelegen.
Je kunt eventueel ook nog bellen met de VBOK (Vereniging ter Bescherming van het Ongeboren Kind).
Ik wens je er heel erg veel sterkte mee en ik zou maar eens een goed gesprek met je vriend aan gaan.Misschien is het ondertussen iets meer doorgedrongen en is hij over de ergste schrik heen.Dit soort beslissingen moet je nooit(!) impulsief nemen en je moet je zeker nergens in laten praten waar je eigenlijk niet achter staat.Je bent met zn 2en zwanger geworden en het is dan ook iets waar je met zn tweeën uit moet komen!
dinsdag 20 mei 2008 om 14:22
Dit weekend is pas 2 dagen geleden. Ik zou niets overhaasten.
Je vriend moet ook tijd nemen om te wennen denk ik. En misschien wil hij het dan nog steeds niet, dan zul je je eigen beslissing moeten nemen. Maar het kan ook zijn dat hij als hij van de eerste schrik bekomen is nog van gedachte verandert.
Je vriend moet ook tijd nemen om te wennen denk ik. En misschien wil hij het dan nog steeds niet, dan zul je je eigen beslissing moeten nemen. Maar het kan ook zijn dat hij als hij van de eerste schrik bekomen is nog van gedachte verandert.
anoniem_30416 wijzigde dit bericht op 20-05-2008 14:47
Reden: een d moest een t zijn
Reden: een d moest een t zijn
% gewijzigd
dinsdag 20 mei 2008 om 14:27
Ik kan me voorstellen dat je vriend geschrokken is. Echter hij zou nooit mogen bepalen dat je het weg laat halen. Dat moet je voor jezelf bepalen.
Wat je van hem mag verwachten is dat hij zich verdiept in wat hij van jou eist. Namelijk wat houdt een abortus in en wat doet dat met een vrouw (korte en lange termijn) en wat als het wel komt, hoe zou dat zijn?
Makkelijk om te zeggen dat een kind niet welkom is. Begrijpelijk, maar wel makkelijk. Hij kan er namelijk al helemaal niet over oordelen als hij zich daar niet in heeft verdiept.
Verder heeft hij recht op zijn mening. Maar deze staat los van jouw beslissing. Heel veel sterkte!
Wat je van hem mag verwachten is dat hij zich verdiept in wat hij van jou eist. Namelijk wat houdt een abortus in en wat doet dat met een vrouw (korte en lange termijn) en wat als het wel komt, hoe zou dat zijn?
Makkelijk om te zeggen dat een kind niet welkom is. Begrijpelijk, maar wel makkelijk. Hij kan er namelijk al helemaal niet over oordelen als hij zich daar niet in heeft verdiept.
Verder heeft hij recht op zijn mening. Maar deze staat los van jouw beslissing. Heel veel sterkte!
dinsdag 20 mei 2008 om 14:29
ik lees ook in je verhaal dat jij zelf niet achter deze beslissing staat.
Het is jullie kindje maar het is jouw lichaam. Jij gaat straks die pillen innemen en jouw lichaam gaat dit "klompje cellen" naar buiten helpen. Dat zal je je de rest van je leven herinneren. Je moet dus echt goed achter je keuze staan, anders krijg je zeker spijt.
Het is jullie kindje maar het is jouw lichaam. Jij gaat straks die pillen innemen en jouw lichaam gaat dit "klompje cellen" naar buiten helpen. Dat zal je je de rest van je leven herinneren. Je moet dus echt goed achter je keuze staan, anders krijg je zeker spijt.
dinsdag 20 mei 2008 om 14:30
Ik heb overigens zelf wel een overtijdbehandeling gehad. Ik spreek dus niet als anti-abortusactivist of zo.
Maar ik wil geen kind, nooit niet. Ik reageerde als je vriend. Volledige paniek en dat kind moet zo snel mogelijk m'n buik uit. Maar dan nog reken ik geregeld uit hoe oud mijn kind nu zou zijn. En als ik een peuter op straat zie denk ik, dat had ik ook kunnen hebben. Laat staan als je zelf niet achter een abortus staat.
Maar ik wil geen kind, nooit niet. Ik reageerde als je vriend. Volledige paniek en dat kind moet zo snel mogelijk m'n buik uit. Maar dan nog reken ik geregeld uit hoe oud mijn kind nu zou zijn. En als ik een peuter op straat zie denk ik, dat had ik ook kunnen hebben. Laat staan als je zelf niet achter een abortus staat.
dinsdag 20 mei 2008 om 14:34
Dat vind ik wel wat erg makkelijk gesteld, dat vriendlief zijn mening mag hebben, maar dat dat geen enkele invloed op de beslissing heeft.
Ik vind dat als een man van te voren te kennen geeft geen kinderen te willen, of de komende jaren nog niet, een condoom correct gebruikt en er op staat dat de vrouw de pil gebruikt, alle recht van spreken heeft om te bepalen of er een kind van hem ter wereld gebracht wordt.
Maar goed. Op de één of andere manier geloof ik niet dat er in deze situatie zo zorgvuldig mee omgesprongen is.
Ik vind dat als een man van te voren te kennen geeft geen kinderen te willen, of de komende jaren nog niet, een condoom correct gebruikt en er op staat dat de vrouw de pil gebruikt, alle recht van spreken heeft om te bepalen of er een kind van hem ter wereld gebracht wordt.
Maar goed. Op de één of andere manier geloof ik niet dat er in deze situatie zo zorgvuldig mee omgesprongen is.
dinsdag 20 mei 2008 om 14:37
Diep in mijn hart ben ik het eens met wat Evidenza zegt. Neemt, m.i., niet weg dat de uiteindelijke beslissing bij de vrouw ligt; alleen al om het feit dat zíj degene is die op die tafel moet liggen, dat het háár mond is waar die pil doorheen moet. Als zij weigert, dan houdt alles gewoon op, voor hem.
