Kinderen
alle pijlers
Ik heb het vertrouwen verloren in de creche!
vrijdag 13 juni 2008 om 19:22
Ik ben even heel boos en emotioneel, ik moet echt even van me afschrijven.
Mijn dochtertje van precies een jaar gaat sinds dat ze 3,5 maand is naar een creche hier in Antwerpen. Afgelopen maand vonden de begeleidsters van de mini groep (vanaf 0 mnd tot ongeveer 1,5 jaar indien nodig) dat ze voldoende ontwikkeld was om naar de volgende groep over te stappen waar wat grotere kinderen waren (tot 3 jaar). Ze heeft een week een uurtje per dag mogen oefenen, en als ik hen moest geloven ging dat heel goed, ze deed het zeeer goed bij de volgende groep, zeiden ze steeds.
Vanaf de eerst week dat mijn dochtertje daar hele dagen naar toe gaat, ging het mis. Ze loopt nog maar net ( ze weegt 8.900 kg en het is maar een kleintje) en als ze loopt hoeft er maar een briesje te waaien (bij wijze van ) en ze valt al om. Laat staan als er allemaal grote kinderen om haar heen rennen en haar uit nieuwsgierigheid aanraken en duwen omdat ze net nieuw is.
De eerste week mocht ze al gelijk met de groep naar buiten (de oudsten zijn drie jaar, zij was dus de nieuwste en gelijk de jongste).
Ik zag dat ze op de harde tegels gingen spelen, maar dacht ze haar wel voldoende in het oog gingen houden. Niet dus: heel de week viel ze recht met haar gezicht op de tegels. Elke keer als ik haar kwam ophalen zat ze onder de schaafwonden op haar neusje en ze kreeg ook blauwe plekken op haar neusbotje. Ik vond haar ook een keer zittend op een vieze tegelgrond buiten, haar gezicht en haren helemaal onder het zand, zand in haar mond, zand in haar ogen en ze had een rijstwafeltje in haar handen die helemaal zwart was van het zand, ze was er steeds van aan het eten en niemand die er aandacht aan besteedde. Ik heb wat van de schaafwonden en plekken op haar neusje gezegd: ze gaven aan dat ze een paar keer was gevallen, maar dat gebeurt bij alle kinderen bla bla bla.
Ok dacht ik, ik zal wel overdrijven. Op vrijdag ging mijn man haar ophalen, ze zat buiten huilend op de schoot van een van de begeleidsters die lachend druk in gesprek was met een collega. Ze hadden weer op de tegelgrond gespeeld ( lees: vooral de grote kinderen spelen: mijn dochtertje die steeds door hen wordt omgeduwd en met haar gezicht valt op de harde tegels) Mijn man zag dat ze deze keer echt flink op haar neusje was gevallen en maar niet ophield met huilen. Toen ze uiteindelijk stopte nam hij haar mee naar huis, maar ze reageerde helemaal nergens op, ik speelde met haar, gaf haar wat poppen en trok gekke bekken, maar ze gaf niets terug, ze werd door niets meer geprikkeld meer. We hebben haar naar de dokter gebracht. Die vond het verstandig dat ze even een weekje niet naar de creche moest gaan want als ze weer zou vallen op haar neus zou ze kunnen vallen op een botje dat verkeerd zou kunnen groeien.
Ik ben daarna naar de begeleidsters gegaan en gaf aan dat ik haar te klein vond voor op de tegels te spelen en of ze haar liever niet in het gras konden zetten. Ik gaf aan dat de dokter ook vond dat we op moesten passen met haar neusje. Ze zouden erop gaan letten en haar voortaan in het gras laten spelen. Dat is twee keer goed gebeurd. Daarna heb ik haar toch nog een keer spelend op de tegels aangetroffen, maar ik dacht dat het nu goed zat na mijn opmerking en dat ze haar dus nu beter in de gaten zouden houden tussen de grotere kinderen. Dus ik maakte er geen probleem van, bovendien had ik het ook al aan het secretaraait doorgegeven en die hadden gezegd dat ze het nog eens aan de begeleidsters zouden doorgeven.
Gisteren ging ik haar weer vol goede moed ophalen, ik was niet ongerust want ze zouden gisteren ivm het weer binnen gaan spelen.
Smorgens had ik nog tegen de begeleidster gezegd dat ze haar nog goed in de gaten moest houden omdat ze nog altijd wankel liep tussen de grote kinderen.
Ik stapte de creche om 17.00 uur binnen en zag een begeleidster die haar in haar armen had en een andere begeleidster eromheen, met een heel serieus gezicht.
Ik ben erop gerend en nog voordat ik haar gezichtje had gezien boden ze allebei hun excuses aan over wat er was gebeurd.
Ik ben me kapot geschrokken. Haar rechteroog boven en onder helemaal blauw en gezwollen en een open wond (waar nog bloed aan kleefde) vanaf haar onderwimpers tot half haar wang! Ik ben ter plekke in tranen uitgebarsten bij het zien van mijn kleine meid in zo een toestand.
De begeleidster gaf aan niet te weten hoe het kwam, er was vanochtend een andere begeleidster, waarschijnlijk was ze geduwd, geslagen en gekrabt in haar oog door een groter kind.Ze bood wel tien x haar excuses dat het was gebeurd. Ze hebben nog haar oog gecontroleerd om te zien of er niets was gebeurt met haar zicht.
Ze gaf aan dat het komt doordat ze te weinig personeel hebben en dat ze bovendien meerdere malen aan de leidinggevende van de creche (na het neusincident) hadden doorgegeven dat zij nog niet toe was aan deze groep waar vooral grote kinderen zaten. Ze kregen zelf maar geen gehoor van de leidinggevende van de creche hierover, maar ze hadden het al aangekaart. Ze gaf aan dat er sommige kinderen pas met 16 maanden naar deze groep komen. Mijn dochtertje was 11 maanden toen ze over mocht!
Ze zei dat de verantwoordelijken van de creche snel kinderen doorsturen naar een andere groep om weer nieuwe kinderen op te nemen, terwijl sommigen, zoals mijn dochtertje dus, er helemaal nog niet aan toe zijn.Ze adviseerde mij om een teruggang te vragen. (wat ze bij uitzondering heel soms hebben gedaan in het verleden)
Ik ben heeeel boos en in tranen ( iedereen die haar zag schrok bij het zien van de wonden) naar het secretariaat gerend en eiste een terugplaatsing! Ik gaf aan dat als dat niet zou gebeuren ik onmiddelijk Kind&Gezin zou inschakelen. Ik zei dat ze geen voet meer mag zetten bij de andere groep, omdat ze er niet aan toe was en als dat zou gebeuren ze nog niet klaar waren met mij. Ze had hier een blijvend oogletstel aan kunnen overhouden als ze met een nagel in haar pupil was geraakt! De veiligheid van mijn dochter heeft voor mij prioriteit
De leidinggevende was er niet. De secretariaatsmedewerkster zou dit zeker aankaarten en bespreken. Ik gaf weer aan dat er geen andere oplossing voor mij is enkel en alleen terugplaatsing totdat mijn dochtertje er WEL een toe was.
Ik ben direct naar de dokter gegaan en die heeft haar zicht nog eens gecontroleerd (oog was rood van binnen) gelukkig was haar zicht ok. Ze heeft weer een ziektebriefje gekregen voor een week dus ze gaat veilig naar mijn moeder toe vlg week.
We hebben snel fotos gemaakt van haar gezichtje
Vandaag hebben we een gesprek gehad met de leidinggevende.We hebben eerst ons verhaal mogen doen, daarna begon ze een verhaal over hoe de verschillende groepen georganiseerd zijn etc, dat de begeleidsters van de minigroep hadden geadviseerd dat ze wel over mocht.Dat de kinderen die zich al recht kunnen trekken al naar de andere groep mogen gaan, het hing niet af van het wel/niet kunnen staan etc etc. Ik gaf aan dat het advies van de begeleidsters van deze groep juist is dat ze er te klein voor is, niet klaar voor is en dat ik dat advies heel serieus nam.
Ik gaf aan dat ik vanaf de overplaatsing geen gevoel van vertrouwen meer heb in hen en dat ik mij gewoon niet serieus genomen voelde na het neus incident.
Ze gaf aan dat een terugplaatsing niet goed is, maar een overplaatsting ook niet altijd ivm gewenningsproces van kind.
Dat terwijl mijn dochter pas een paar weken daarheen gaat en ik voel dat ze niet wil gaan.
Ik eiste een overplaatsing naar een andere groep (er is een andere groep waar kinderen zitten van 0-3 jaar, dus ook veel meer kindjes van dezelfde leeftijd als mijn meid, daar werkt men echt met aparte groepjes, een ander kind dat bij mijn dochtertje in de mini groep zat is wel naar die groep gegaan) Ze wilde het verhaal van de begeleidster horen en vragen hoe het zat met haar ontwikkeling en ze zou mij bellen om een voorstel te doen, dat zou ook kunnen betekenen dat er een oplossing zou kunnen worden gevonden in de oude groep.Ik antwoordde dat ze een poging mocht doen, maar dat ik voor mijzelf al heb besloten dat ze niet meer gaat naar een groep waar ze niet in thuis hoort op dit moment.
Ze gaf aan dat een andere groep, ook geen garantie is dat er niets zou gebeuren. Ik ben het daarmee eens, maar daar zitten meer kindjes van dezelfde leeftijd van mijn dochtertje, dan gaat het een groep en niet om 1 kindje tussen alle groten. Garanties kan niemand geven natuurlijk, maar ik vertrouw haar 5 dagen per week aan hen toe, dan wil ik ook het gevoel krijgen dat ze hun verantwoordelijkheid nemen tov de kinderen en dat ze overdag goed wordt behandeld. Bij mij thuis kan een ongeluk natuurlijk ook gebeuren. Bij mijn moeder natuurlijk ook als ze oppast.
Haar dochtertje zit ook op deze creche. Zij gaf aan dat zij wel vertrouwen heeft in de beleiders van die groep. Haar dochtertje heeft ook in de minigroep met mijn dochtertje gezeten, en zij is pas naar de volgende groep gegaan toen ze 16 maanden was. Ik heb dat tegen haar gezegd, ze gaf als antwoord terug dat haar dochtertje wat traag was in ontwikkeling. Dat terwijl ik gewoon zag dat ze zich aardig kon redden in de minigroep en nog mocht ze blijven. Maar ja als leidinggevende zal ze er zeker wel zeggenschap in hebben gehad.
Ik ben het zo beu, ik zit al weken elke dag nagelbijtend op mijn werk heel de dag. Ik weet gewoon steeds niet hoe ik mijn kleine meid terug krijg elke avond. Ik weet dat een ongelukje overal kan gebeuren, maar dat mag geen excuus zijn voor alle ongelukken die in een crech gebeuren. Er moet ook sprake zijn van oplettendheid en ik vind de kinderen die daar overdag verblijven onder hun verantwoordelijkheid vallen. Ik vertrouw mijn kind aan het toe, dan is het toch logisch dat ik vertrouwen in hen wil hebben, het gevoel krijgen dat ze het beste willen voor elk kind. Ik weet dat een ongeluk in een klein hoekje kan zitten maar het is toch niet teveel gevraagd om mijn kind in de juiste groep te plaatsen, in een groep waar ze thuis hoort?
Ik wil dit weekend nog een mail ter aanvulling sturen naar de leidinggevende waarin ik nog eens sterk aangeef niet open te staan voor een oplossing binnen dezelfde groep. Ik heb het idee dat ik die indruk misschien in het gesprek heb gegeven, terwijl mijn gevoel er fel tegen is.
Wat vinden jullie, overdrijf ik?
Ps een andere creche is ook geen optie want de wachtlijsten zijn hier minimaal 1 jaar (dus aanmelding tijdens 1e dag van zwangerschap is hier heel normaal om een plaatsje te kunnen krijgen als de baby rond 3 maanden is)
Groeten Fatimaaa
Mijn dochtertje van precies een jaar gaat sinds dat ze 3,5 maand is naar een creche hier in Antwerpen. Afgelopen maand vonden de begeleidsters van de mini groep (vanaf 0 mnd tot ongeveer 1,5 jaar indien nodig) dat ze voldoende ontwikkeld was om naar de volgende groep over te stappen waar wat grotere kinderen waren (tot 3 jaar). Ze heeft een week een uurtje per dag mogen oefenen, en als ik hen moest geloven ging dat heel goed, ze deed het zeeer goed bij de volgende groep, zeiden ze steeds.
Vanaf de eerst week dat mijn dochtertje daar hele dagen naar toe gaat, ging het mis. Ze loopt nog maar net ( ze weegt 8.900 kg en het is maar een kleintje) en als ze loopt hoeft er maar een briesje te waaien (bij wijze van ) en ze valt al om. Laat staan als er allemaal grote kinderen om haar heen rennen en haar uit nieuwsgierigheid aanraken en duwen omdat ze net nieuw is.
De eerste week mocht ze al gelijk met de groep naar buiten (de oudsten zijn drie jaar, zij was dus de nieuwste en gelijk de jongste).
Ik zag dat ze op de harde tegels gingen spelen, maar dacht ze haar wel voldoende in het oog gingen houden. Niet dus: heel de week viel ze recht met haar gezicht op de tegels. Elke keer als ik haar kwam ophalen zat ze onder de schaafwonden op haar neusje en ze kreeg ook blauwe plekken op haar neusbotje. Ik vond haar ook een keer zittend op een vieze tegelgrond buiten, haar gezicht en haren helemaal onder het zand, zand in haar mond, zand in haar ogen en ze had een rijstwafeltje in haar handen die helemaal zwart was van het zand, ze was er steeds van aan het eten en niemand die er aandacht aan besteedde. Ik heb wat van de schaafwonden en plekken op haar neusje gezegd: ze gaven aan dat ze een paar keer was gevallen, maar dat gebeurt bij alle kinderen bla bla bla.
Ok dacht ik, ik zal wel overdrijven. Op vrijdag ging mijn man haar ophalen, ze zat buiten huilend op de schoot van een van de begeleidsters die lachend druk in gesprek was met een collega. Ze hadden weer op de tegelgrond gespeeld ( lees: vooral de grote kinderen spelen: mijn dochtertje die steeds door hen wordt omgeduwd en met haar gezicht valt op de harde tegels) Mijn man zag dat ze deze keer echt flink op haar neusje was gevallen en maar niet ophield met huilen. Toen ze uiteindelijk stopte nam hij haar mee naar huis, maar ze reageerde helemaal nergens op, ik speelde met haar, gaf haar wat poppen en trok gekke bekken, maar ze gaf niets terug, ze werd door niets meer geprikkeld meer. We hebben haar naar de dokter gebracht. Die vond het verstandig dat ze even een weekje niet naar de creche moest gaan want als ze weer zou vallen op haar neus zou ze kunnen vallen op een botje dat verkeerd zou kunnen groeien.
Ik ben daarna naar de begeleidsters gegaan en gaf aan dat ik haar te klein vond voor op de tegels te spelen en of ze haar liever niet in het gras konden zetten. Ik gaf aan dat de dokter ook vond dat we op moesten passen met haar neusje. Ze zouden erop gaan letten en haar voortaan in het gras laten spelen. Dat is twee keer goed gebeurd. Daarna heb ik haar toch nog een keer spelend op de tegels aangetroffen, maar ik dacht dat het nu goed zat na mijn opmerking en dat ze haar dus nu beter in de gaten zouden houden tussen de grotere kinderen. Dus ik maakte er geen probleem van, bovendien had ik het ook al aan het secretaraait doorgegeven en die hadden gezegd dat ze het nog eens aan de begeleidsters zouden doorgeven.
Gisteren ging ik haar weer vol goede moed ophalen, ik was niet ongerust want ze zouden gisteren ivm het weer binnen gaan spelen.
Smorgens had ik nog tegen de begeleidster gezegd dat ze haar nog goed in de gaten moest houden omdat ze nog altijd wankel liep tussen de grote kinderen.
Ik stapte de creche om 17.00 uur binnen en zag een begeleidster die haar in haar armen had en een andere begeleidster eromheen, met een heel serieus gezicht.
Ik ben erop gerend en nog voordat ik haar gezichtje had gezien boden ze allebei hun excuses aan over wat er was gebeurd.
Ik ben me kapot geschrokken. Haar rechteroog boven en onder helemaal blauw en gezwollen en een open wond (waar nog bloed aan kleefde) vanaf haar onderwimpers tot half haar wang! Ik ben ter plekke in tranen uitgebarsten bij het zien van mijn kleine meid in zo een toestand.
De begeleidster gaf aan niet te weten hoe het kwam, er was vanochtend een andere begeleidster, waarschijnlijk was ze geduwd, geslagen en gekrabt in haar oog door een groter kind.Ze bood wel tien x haar excuses dat het was gebeurd. Ze hebben nog haar oog gecontroleerd om te zien of er niets was gebeurt met haar zicht.
Ze gaf aan dat het komt doordat ze te weinig personeel hebben en dat ze bovendien meerdere malen aan de leidinggevende van de creche (na het neusincident) hadden doorgegeven dat zij nog niet toe was aan deze groep waar vooral grote kinderen zaten. Ze kregen zelf maar geen gehoor van de leidinggevende van de creche hierover, maar ze hadden het al aangekaart. Ze gaf aan dat er sommige kinderen pas met 16 maanden naar deze groep komen. Mijn dochtertje was 11 maanden toen ze over mocht!
Ze zei dat de verantwoordelijken van de creche snel kinderen doorsturen naar een andere groep om weer nieuwe kinderen op te nemen, terwijl sommigen, zoals mijn dochtertje dus, er helemaal nog niet aan toe zijn.Ze adviseerde mij om een teruggang te vragen. (wat ze bij uitzondering heel soms hebben gedaan in het verleden)
Ik ben heeeel boos en in tranen ( iedereen die haar zag schrok bij het zien van de wonden) naar het secretariaat gerend en eiste een terugplaatsing! Ik gaf aan dat als dat niet zou gebeuren ik onmiddelijk Kind&Gezin zou inschakelen. Ik zei dat ze geen voet meer mag zetten bij de andere groep, omdat ze er niet aan toe was en als dat zou gebeuren ze nog niet klaar waren met mij. Ze had hier een blijvend oogletstel aan kunnen overhouden als ze met een nagel in haar pupil was geraakt! De veiligheid van mijn dochter heeft voor mij prioriteit
De leidinggevende was er niet. De secretariaatsmedewerkster zou dit zeker aankaarten en bespreken. Ik gaf weer aan dat er geen andere oplossing voor mij is enkel en alleen terugplaatsing totdat mijn dochtertje er WEL een toe was.
Ik ben direct naar de dokter gegaan en die heeft haar zicht nog eens gecontroleerd (oog was rood van binnen) gelukkig was haar zicht ok. Ze heeft weer een ziektebriefje gekregen voor een week dus ze gaat veilig naar mijn moeder toe vlg week.
We hebben snel fotos gemaakt van haar gezichtje
Vandaag hebben we een gesprek gehad met de leidinggevende.We hebben eerst ons verhaal mogen doen, daarna begon ze een verhaal over hoe de verschillende groepen georganiseerd zijn etc, dat de begeleidsters van de minigroep hadden geadviseerd dat ze wel over mocht.Dat de kinderen die zich al recht kunnen trekken al naar de andere groep mogen gaan, het hing niet af van het wel/niet kunnen staan etc etc. Ik gaf aan dat het advies van de begeleidsters van deze groep juist is dat ze er te klein voor is, niet klaar voor is en dat ik dat advies heel serieus nam.
Ik gaf aan dat ik vanaf de overplaatsing geen gevoel van vertrouwen meer heb in hen en dat ik mij gewoon niet serieus genomen voelde na het neus incident.
Ze gaf aan dat een terugplaatsing niet goed is, maar een overplaatsting ook niet altijd ivm gewenningsproces van kind.
Dat terwijl mijn dochter pas een paar weken daarheen gaat en ik voel dat ze niet wil gaan.
Ik eiste een overplaatsing naar een andere groep (er is een andere groep waar kinderen zitten van 0-3 jaar, dus ook veel meer kindjes van dezelfde leeftijd als mijn meid, daar werkt men echt met aparte groepjes, een ander kind dat bij mijn dochtertje in de mini groep zat is wel naar die groep gegaan) Ze wilde het verhaal van de begeleidster horen en vragen hoe het zat met haar ontwikkeling en ze zou mij bellen om een voorstel te doen, dat zou ook kunnen betekenen dat er een oplossing zou kunnen worden gevonden in de oude groep.Ik antwoordde dat ze een poging mocht doen, maar dat ik voor mijzelf al heb besloten dat ze niet meer gaat naar een groep waar ze niet in thuis hoort op dit moment.
Ze gaf aan dat een andere groep, ook geen garantie is dat er niets zou gebeuren. Ik ben het daarmee eens, maar daar zitten meer kindjes van dezelfde leeftijd van mijn dochtertje, dan gaat het een groep en niet om 1 kindje tussen alle groten. Garanties kan niemand geven natuurlijk, maar ik vertrouw haar 5 dagen per week aan hen toe, dan wil ik ook het gevoel krijgen dat ze hun verantwoordelijkheid nemen tov de kinderen en dat ze overdag goed wordt behandeld. Bij mij thuis kan een ongeluk natuurlijk ook gebeuren. Bij mijn moeder natuurlijk ook als ze oppast.
Haar dochtertje zit ook op deze creche. Zij gaf aan dat zij wel vertrouwen heeft in de beleiders van die groep. Haar dochtertje heeft ook in de minigroep met mijn dochtertje gezeten, en zij is pas naar de volgende groep gegaan toen ze 16 maanden was. Ik heb dat tegen haar gezegd, ze gaf als antwoord terug dat haar dochtertje wat traag was in ontwikkeling. Dat terwijl ik gewoon zag dat ze zich aardig kon redden in de minigroep en nog mocht ze blijven. Maar ja als leidinggevende zal ze er zeker wel zeggenschap in hebben gehad.
Ik ben het zo beu, ik zit al weken elke dag nagelbijtend op mijn werk heel de dag. Ik weet gewoon steeds niet hoe ik mijn kleine meid terug krijg elke avond. Ik weet dat een ongelukje overal kan gebeuren, maar dat mag geen excuus zijn voor alle ongelukken die in een crech gebeuren. Er moet ook sprake zijn van oplettendheid en ik vind de kinderen die daar overdag verblijven onder hun verantwoordelijkheid vallen. Ik vertrouw mijn kind aan het toe, dan is het toch logisch dat ik vertrouwen in hen wil hebben, het gevoel krijgen dat ze het beste willen voor elk kind. Ik weet dat een ongeluk in een klein hoekje kan zitten maar het is toch niet teveel gevraagd om mijn kind in de juiste groep te plaatsen, in een groep waar ze thuis hoort?
Ik wil dit weekend nog een mail ter aanvulling sturen naar de leidinggevende waarin ik nog eens sterk aangeef niet open te staan voor een oplossing binnen dezelfde groep. Ik heb het idee dat ik die indruk misschien in het gesprek heb gegeven, terwijl mijn gevoel er fel tegen is.
Wat vinden jullie, overdrijf ik?
Ps een andere creche is ook geen optie want de wachtlijsten zijn hier minimaal 1 jaar (dus aanmelding tijdens 1e dag van zwangerschap is hier heel normaal om een plaatsje te kunnen krijgen als de baby rond 3 maanden is)
Groeten Fatimaaa
vrijdag 13 juni 2008 om 19:32
Ik vind niet dat je overdrijft. Ik zou absoluut niet willen dat mijn kind zo vaak fysiek letsel opliep bij de opvang, en direct terugplaatsing eisen. Geen excuses of uitvluchten: jouw dochtertje is duidelijk nog niet in staat zich te handhaven tussen de grote kinderen, en dus duidelijk te jong.
Moet wel zeggen dat ik zelf geen kinderen heb, dus ik weet niet in hoeverre het normaal is dat kinderen gewond van de creche terugkomen.
Moet wel zeggen dat ik zelf geen kinderen heb, dus ik weet niet in hoeverre het normaal is dat kinderen gewond van de creche terugkomen.
vrijdag 13 juni 2008 om 19:34
Nee, ik vind niet dat je overdrijft. Het is je kind, en daar heb je het allerbeste mee voor. Als het een incident is, kan gebeuren, maar in jullie geval, zou ik ook met zenuwen mijn kindje wegbrengen,. en ik zou het niet meer willen hebben.
Zon kleintje kan zichzelf al helemaal niet beschermen. En jij als moeder voelt dat als geen ander wat goed voor haar is.
Ik vind dat ze daar rekening mee moeten houden, en alles moeten doen, om jou weer vertrouwen te geven, en een goed gevoel. Als jij er op staat, dat je dochtertje wordt teruggeplaatst,. wat is dan het probleem. ?
Alles toch om de ouders een goed gevoel te geven ?
Ik snap niet waarom je geen medewerking krijgt.
succes ermee.
Zon kleintje kan zichzelf al helemaal niet beschermen. En jij als moeder voelt dat als geen ander wat goed voor haar is.
Ik vind dat ze daar rekening mee moeten houden, en alles moeten doen, om jou weer vertrouwen te geven, en een goed gevoel. Als jij er op staat, dat je dochtertje wordt teruggeplaatst,. wat is dan het probleem. ?
Alles toch om de ouders een goed gevoel te geven ?
Ik snap niet waarom je geen medewerking krijgt.
succes ermee.
vrijdag 13 juni 2008 om 19:37
vrijdag 13 juni 2008 om 19:40
Ik vind dat je al heel billijk bent geweest en dus absoluut niet overdrijft! Nu ben ik niet bekent met het systeem in België, maar het lijkt me niet goed wanneer een kind steeds gehavend of erger thuis komt, ongeacht het beleid!
Ik zou het daarom zeker verder oppakken. Sowieso voet bij stuk houden dat ze teruggeplaatst wordt. Ik weet niet wat Kind&Gezin precies doet, maar hulp van een instantie zou ik zeker inroepen, voor zowel een officiële klacht als verdere begeleiding.
Wanneer de leidsters zeggen dat kinderen overgeplaatst worden zodat er een nieuw plekje vrij komt en er überhaupt al te weinig leidsters zijn, zegt natuurlijk al genoeg.
Die officiële klacht zou ik echt doen. Dat je nog even wachtte omdat er afspraken zijn gemaakt OK, maar wanneer ze duidelijk zich niet aan de afspraken gehouden hebben en de leidinggevende ook nog eens bagatelliseert in plaatst te helpen, is een klacht zeker gegrond!
Sterkte en succes!
Ik zou het daarom zeker verder oppakken. Sowieso voet bij stuk houden dat ze teruggeplaatst wordt. Ik weet niet wat Kind&Gezin precies doet, maar hulp van een instantie zou ik zeker inroepen, voor zowel een officiële klacht als verdere begeleiding.
Wanneer de leidsters zeggen dat kinderen overgeplaatst worden zodat er een nieuw plekje vrij komt en er überhaupt al te weinig leidsters zijn, zegt natuurlijk al genoeg.
Die officiële klacht zou ik echt doen. Dat je nog even wachtte omdat er afspraken zijn gemaakt OK, maar wanneer ze duidelijk zich niet aan de afspraken gehouden hebben en de leidinggevende ook nog eens bagatelliseert in plaatst te helpen, is een klacht zeker gegrond!
Sterkte en succes!
vrijdag 13 juni 2008 om 19:41
Hoi Fatima,
Wat een verhaal zeg! Ik snap je boosheid en je angst heel goed. 't is ook niet iets dat maar 1 x gebeurd is (wat inderdaad altijd mogelijk is natuurlijk), maar helaas zijn er al meerdere incidenten geweest.
Ik ben eens even nagegaan wat de regels hierover zijn bij de kinderopvang waar mijn dochters zitten.
Ik kon hierover het volgende vinden:
"Klachten
Vanzelfsprekend doen we er alles aan om klachten te voorkomen. Desondanks kan het gebeuren dat u over iets ontevreden bent. Aarzel dan niet om dat kenbaar te maken, in eerste instantie aan ons. Meld uw grief aan de leidster of aan de medwerker met wie u op het Stedelijk Bureau contact heeft gehad. Vervolgens eventueel aan de leidinggevende van de werksoort of, als u vindt dat aan uw klacht niet voldoende is tegemoet gekomen, aan de directeur. Van uw opmerking kunnen we wellicht leren en het houdt ons scherp.
Als klant heeft u het recht om een klacht in te dienen. Dat is geregeld in het Wet klachtrecht cliënten zorginstellingen. Er is een interne en een externe klachtenregeling. Voor het reglement interne klachtenprocedure kunt u het pdf-bestand downloaden.
Als de interne klachtenregeling niet tot het door u gewenste resultaat leidt, kunt u zich wenden tot de Zuid Hollandse centrale Klachtencommissie Kinderopvang (ZcKK). De externe klachtenregeling is te raadplegen op www.zckk.nl U kunt zich - om wat voor reden dan ook - ook gelijk richten tot deze externe klachtencommissie.
De ZcKK rekent geen kosten voor de behandeling van een klacht. De commissie is bereikbaar onder 0182-547888 of zckk@jso.nl".
Misschien dat je hier iets mee kan?
Je hebt al een gesprek met de leidinggevende gehad. Zij zou met een oplossing komen. Ik hoop voor jullie een goede oplossing, ofwel overplaatsing naar haar "oude" groep. Mocht dit niet het geval zijn, dan zou ik het toch hogerop zoeken, bij de directie dus. Goed dat je foto's van haar verwondingen in haar gezicht heb gemaakt: neem deze mee. En ik zou zeker de mail die je hebt verstuurt aan de leidinggevend in het gesprek meenemen.
Ik wens jullie heel veel succes bij dit alles en hoop dat de ongelukjes vanaf nu voorbij mogen zijn! Laat je even weten hoe het verder gaat?
Enne ... je overdrijft niet hoor. Ik zou geloof ik hetzelfde reageren. Je wilt het beste voor je kind en helaas heeft zij dit niet gekregen.
Terwijl het toch zo leuk kan zijn voor een kind op de crèche (mijn 2 dochters hebben zich er prima vermaakt, en als ze 1 van hun oude leidsters zien, hangen ze gelijk aan haar benen).
Nogmaal ... heel veel succes!
Wat een verhaal zeg! Ik snap je boosheid en je angst heel goed. 't is ook niet iets dat maar 1 x gebeurd is (wat inderdaad altijd mogelijk is natuurlijk), maar helaas zijn er al meerdere incidenten geweest.
Ik ben eens even nagegaan wat de regels hierover zijn bij de kinderopvang waar mijn dochters zitten.
Ik kon hierover het volgende vinden:
"Klachten
Vanzelfsprekend doen we er alles aan om klachten te voorkomen. Desondanks kan het gebeuren dat u over iets ontevreden bent. Aarzel dan niet om dat kenbaar te maken, in eerste instantie aan ons. Meld uw grief aan de leidster of aan de medwerker met wie u op het Stedelijk Bureau contact heeft gehad. Vervolgens eventueel aan de leidinggevende van de werksoort of, als u vindt dat aan uw klacht niet voldoende is tegemoet gekomen, aan de directeur. Van uw opmerking kunnen we wellicht leren en het houdt ons scherp.
Als klant heeft u het recht om een klacht in te dienen. Dat is geregeld in het Wet klachtrecht cliënten zorginstellingen. Er is een interne en een externe klachtenregeling. Voor het reglement interne klachtenprocedure kunt u het pdf-bestand downloaden.
Als de interne klachtenregeling niet tot het door u gewenste resultaat leidt, kunt u zich wenden tot de Zuid Hollandse centrale Klachtencommissie Kinderopvang (ZcKK). De externe klachtenregeling is te raadplegen op www.zckk.nl U kunt zich - om wat voor reden dan ook - ook gelijk richten tot deze externe klachtencommissie.
De ZcKK rekent geen kosten voor de behandeling van een klacht. De commissie is bereikbaar onder 0182-547888 of zckk@jso.nl".
Misschien dat je hier iets mee kan?
Je hebt al een gesprek met de leidinggevende gehad. Zij zou met een oplossing komen. Ik hoop voor jullie een goede oplossing, ofwel overplaatsing naar haar "oude" groep. Mocht dit niet het geval zijn, dan zou ik het toch hogerop zoeken, bij de directie dus. Goed dat je foto's van haar verwondingen in haar gezicht heb gemaakt: neem deze mee. En ik zou zeker de mail die je hebt verstuurt aan de leidinggevend in het gesprek meenemen.
Ik wens jullie heel veel succes bij dit alles en hoop dat de ongelukjes vanaf nu voorbij mogen zijn! Laat je even weten hoe het verder gaat?
Enne ... je overdrijft niet hoor. Ik zou geloof ik hetzelfde reageren. Je wilt het beste voor je kind en helaas heeft zij dit niet gekregen.
Terwijl het toch zo leuk kan zijn voor een kind op de crèche (mijn 2 dochters hebben zich er prima vermaakt, en als ze 1 van hun oude leidsters zien, hangen ze gelijk aan haar benen).
Nogmaal ... heel veel succes!
vrijdag 13 juni 2008 om 19:42
Ik vind niet dat je overdrijft, sterker nog, ik zou net als jij eisen dat ze terug naar haar oude groep gaat. Het is niet normaal dat je dochter al zo vaak gewond is geraakt op de creche op zo'n korte tijd.
Mijn kinderen gaan sinds een jaar naar het KDV en ik heb de oudste nog maar één keer met een bult op zijn hoofd opgehaald, omdat hij in zijn onstuimigheid tegen een box was opgerend. De jongste heb ik nog nooit opgehaald met een bult of iets dergelijks, laat staan zo'n verwondingen als jouw dochter.
Sterkte gewenst!
Mijn kinderen gaan sinds een jaar naar het KDV en ik heb de oudste nog maar één keer met een bult op zijn hoofd opgehaald, omdat hij in zijn onstuimigheid tegen een box was opgerend. De jongste heb ik nog nooit opgehaald met een bult of iets dergelijks, laat staan zo'n verwondingen als jouw dochter.
Sterkte gewenst!
vrijdag 13 juni 2008 om 19:45
Waarom zou volgens haar een terugplaatsing niet goed zijn? Het lijkt me duidelijk dat dat een veel betere optie voor je dochter is op het moment dan dat ze in dezelfde groep blijft.
Een andere creche zou mijn eerste gedachte zijn maar je gaf al aan dat dat geen optie is.
Ik zou haar inderdaad zeker niet terug laten gaan naar die oudere groep. Zeker omdat het meer dan 1 incident is.
Als je duidelijk aan geeft (bij voorkeur op papier of mail) dat die oudere groep geen oplossing is maar dat je wel openstaat voor oplossingen, bijvoorbeeld die andere groep van 0 tot 3 dan ben jij in ieder geval duidelijk geweest.
Als er dan nog niks wordt opgelost zou je eens kunnen kijken of er andere invloedrijke personen binnen die organisatie zijn, iemand van de raad van bestuur bijvoorbeeld.
Ik hoop dat er snel een oplossing komt.
Een andere creche zou mijn eerste gedachte zijn maar je gaf al aan dat dat geen optie is.
Ik zou haar inderdaad zeker niet terug laten gaan naar die oudere groep. Zeker omdat het meer dan 1 incident is.
Als je duidelijk aan geeft (bij voorkeur op papier of mail) dat die oudere groep geen oplossing is maar dat je wel openstaat voor oplossingen, bijvoorbeeld die andere groep van 0 tot 3 dan ben jij in ieder geval duidelijk geweest.
Als er dan nog niks wordt opgelost zou je eens kunnen kijken of er andere invloedrijke personen binnen die organisatie zijn, iemand van de raad van bestuur bijvoorbeeld.
Ik hoop dat er snel een oplossing komt.
vrijdag 13 juni 2008 om 19:49
Ook ik begrijp je volkomen en zou eerlijk gezegd zelf de stap nemen om een andere creche te zoeken. Ik heb zulke verhalen echt nog nooit gehoord en zou daar ook absoluut werk van maken, dit is niet wat een creche hoort te zijn.
Hoewel ik nu ik in Frankrijk woon ook wel vreemde dingen meemaak, ik krijg haar wel zonder blauwe plekken terug.
Vallen kan idd overal maar jouw verhaal is echt te erg.
Ik kan je verzekeren dat je dochter zich snel zal aanpassen in een andere creche. Misschien vind ze het wel fijner ook. Jij als moeder kan dat prima aanvoelen, net zoals je zegt dat ze nu wel genoeg heeft van deze opvang.
Kindjes in een speeltuin spelen toch ook heel snel met elkaar, nou zo werkt dat in een creche ook. Vertel de nieuwe creche jouw vervelende ervaring en dan zal er absoluut meer op haar gelet worden in eerste instantie. En als die creche niet goed voelt, gewoon weer naar een ander, want het is een heerlijk gevoel als je kindje in goede handen is en jij je op je werk kunt concentreren.
En over dat terugplaatsen geen goed idee is vind ik ook te absurt voor woorden... Een kindje van een jaar die nog te klein is om goed tussen de oudere te functioneren lekker terugzetten bij de baby's!
En jij moet gewoon doen wat je gevoel je ingeeft. De oude creche zou ik niet meer heengaan en dat je huisarts dat ook zegt! Dat is toch van de zotte!
Nouja, ik kan me er helemaal druk over maken, je arme meiske.
Verwen dr maar flink dit weekend. Sterkte
Hoewel ik nu ik in Frankrijk woon ook wel vreemde dingen meemaak, ik krijg haar wel zonder blauwe plekken terug.
Vallen kan idd overal maar jouw verhaal is echt te erg.
Ik kan je verzekeren dat je dochter zich snel zal aanpassen in een andere creche. Misschien vind ze het wel fijner ook. Jij als moeder kan dat prima aanvoelen, net zoals je zegt dat ze nu wel genoeg heeft van deze opvang.
Kindjes in een speeltuin spelen toch ook heel snel met elkaar, nou zo werkt dat in een creche ook. Vertel de nieuwe creche jouw vervelende ervaring en dan zal er absoluut meer op haar gelet worden in eerste instantie. En als die creche niet goed voelt, gewoon weer naar een ander, want het is een heerlijk gevoel als je kindje in goede handen is en jij je op je werk kunt concentreren.
En over dat terugplaatsen geen goed idee is vind ik ook te absurt voor woorden... Een kindje van een jaar die nog te klein is om goed tussen de oudere te functioneren lekker terugzetten bij de baby's!
En jij moet gewoon doen wat je gevoel je ingeeft. De oude creche zou ik niet meer heengaan en dat je huisarts dat ook zegt! Dat is toch van de zotte!
Nouja, ik kan me er helemaal druk over maken, je arme meiske.
Verwen dr maar flink dit weekend. Sterkte
vrijdag 13 juni 2008 om 19:56
Wat fijn om te lezen dat ik toch niet overdrijf. Ik ga dit weekend een lange mail terugsturen. In een gesprek heb ik toch altijd het gevoel verkeerd te reageren of niet te weten hoe ik moet reageren op een weerwoord
Ik vind dat ik hiervoor gewoon moet strijden in het belang van mijn dochtertje. Als ze straks een letsel ergens aan overhoudt dan heb ik niks aan excuses. Ik moet nu echt voet bij stuk houden en jullie hebben mij hiermee nog meer gesterkt!
Ik vind dat ik hiervoor gewoon moet strijden in het belang van mijn dochtertje. Als ze straks een letsel ergens aan overhoudt dan heb ik niks aan excuses. Ik moet nu echt voet bij stuk houden en jullie hebben mij hiermee nog meer gesterkt!
vrijdag 13 juni 2008 om 19:58
Ik vind dat je absoluut niet overdrijft. Ik zou ook een terugplaatsing eisen! En anders ook op zoek gaan naar een ander kdv. Maar dat is waarschijnlijk niet zo makkelijk. Ook vind ik het niet netjes dat je gisterochtend niet gebeld bent na hetgeen gebeurd is. Ze hadden je op zijn minst kunnen bellen en zeggen dat je dochter gevallen was/ gekrabt was, zodat jij eind v.d. dag niet zo geschrokken was, of je had naar huis kunnen gaan met haar.
Lekker makkelijk om jouw dochter 'door te schuiven' zodat er weer een plekje vrijkomt.
Lekker makkelijk om jouw dochter 'door te schuiven' zodat er weer een plekje vrijkomt.
vrijdag 13 juni 2008 om 20:09
Heb je niet de mogelijkheid om een gastouder aan huis te laten komen? Of een gastouder waar je je kind heen brengt.
Ik ben zelf een tijdlang gastouder geweest. Ik ging dan naar het gezin toe en nam mijn eigen dochter mee. Dat is altijd super gegaan, en afgezien van een keer een schaafwond op een knie is er nooit wat gebeurd, niet met mijn eigen dochter, en ook niet met de andere kinderen. Tuurlijk, er kan altijd wat gebeuren. Maar als er iedere dag wat gebeurd wordt het toch wel tijd om een andere oplossing te zoeken.
Via een advertentie in de krant moet je toch zeker iemand kunnen vinden die op haar eigen kind past en graag een paar euro wil bijverdienen door een speelkameraadje erbij te hebben.
Voor wat betreft de creche: Ik zou waarschijnlijk ontploft zijn en onmiddelijk een officiele klacht ingediend hebben. Juist omdat je het al vaker aangekaart hebt. Was het eenmalig geweest was je ook geschrokken, maar anders.
Persoonlijk heb ik het idee dat in deze groep een kind zit dat onhandelbaar is (of ziek, maar dat terzijde). Maar daar moeten de leidsters op letten, een ander kind mag daarvan niet de dupe worden. Kun je niet een dagje meedraaien, gewoon om te kijken wat er allemaal gebeurd. Wellicht ontdek je zelf welk kind jouw dochter niet mag.
Succes ermee.
Ik ben zelf een tijdlang gastouder geweest. Ik ging dan naar het gezin toe en nam mijn eigen dochter mee. Dat is altijd super gegaan, en afgezien van een keer een schaafwond op een knie is er nooit wat gebeurd, niet met mijn eigen dochter, en ook niet met de andere kinderen. Tuurlijk, er kan altijd wat gebeuren. Maar als er iedere dag wat gebeurd wordt het toch wel tijd om een andere oplossing te zoeken.
Via een advertentie in de krant moet je toch zeker iemand kunnen vinden die op haar eigen kind past en graag een paar euro wil bijverdienen door een speelkameraadje erbij te hebben.
Voor wat betreft de creche: Ik zou waarschijnlijk ontploft zijn en onmiddelijk een officiele klacht ingediend hebben. Juist omdat je het al vaker aangekaart hebt. Was het eenmalig geweest was je ook geschrokken, maar anders.
Persoonlijk heb ik het idee dat in deze groep een kind zit dat onhandelbaar is (of ziek, maar dat terzijde). Maar daar moeten de leidsters op letten, een ander kind mag daarvan niet de dupe worden. Kun je niet een dagje meedraaien, gewoon om te kijken wat er allemaal gebeurd. Wellicht ontdek je zelf welk kind jouw dochter niet mag.
Succes ermee.
vrijdag 13 juni 2008 om 20:11
Pfff....is er echt geen andere oplossing?? Want ik zou mijn kind hier ook niet meer willen hebben (en dan heb ik niet eens kinderen!). Als je dit verhaal aankaart bij een instantie, kunnen ze dan niet een uitzondering maken?
En anders terugplaatsing eisen en je daarna misschien voor de zekerheid alsnog op de wachtlijst van een andere creche (kinderdagverblijf?) laten plaatsen...
Sterkte, bah!
En anders terugplaatsing eisen en je daarna misschien voor de zekerheid alsnog op de wachtlijst van een andere creche (kinderdagverblijf?) laten plaatsen...
Sterkte, bah!
vrijdag 13 juni 2008 om 20:19
fatrimaaa, ik voind ook absoluut niet dat je overdrijft en dat je, je juist nog behoorlijk coulant weet op te stellen naar de creche toe. Maar ik zou er toch heel duidelijk en dringend op aan aansturen dat terug naar de "oudere" groep wat jou betreft absoluut geen optie is en dat de enige oplossing (als ze je die toch willen aanbieden) terug naar de "minigroep" of die andere groep met meer leeftijdsgenootjes. Dit kan en mag absoluut niet gebeuren (tuurlijk een ongeluk zit in een klein hoekje, maar als je de begeleidsters al meerdere keren op hebt gewezen mag je dit gerust aanwijzen als onachtzaamheid en onoplettendheid en gebrek aan verantwoordelijkeheid)
Mocht een oplossing van jouw keuze niet tot de mogelijkheden behoren zou ik per direct een heel dikke officiele klacht gaan indienen bij een overkoepelend orgaan met als risico voor de creche dat ze hun vergunning kunnen kwijtraken als ze niet aan de wettelijk gestelde eisen voldoen (zoals voldoende begeleidsters per kind) dit riekt eerder naar:" hoe kunnen we zoveel mogelijk kindjes binnenkrijgen voor heeeeel veel centjes zonder dat de ouders door hebben dat we ze naaien waar ze bij staan"
Oeh, ik zou zo boos worden als ik mijn meisje op een dergelijke manier zou aantreffen. Goed van je dat je niet meteen deze of gene in de haren bent gevlogen!
heel veel succes en sterkte. Ben benieuwd hoe het afloopt
Mocht een oplossing van jouw keuze niet tot de mogelijkheden behoren zou ik per direct een heel dikke officiele klacht gaan indienen bij een overkoepelend orgaan met als risico voor de creche dat ze hun vergunning kunnen kwijtraken als ze niet aan de wettelijk gestelde eisen voldoen (zoals voldoende begeleidsters per kind) dit riekt eerder naar:" hoe kunnen we zoveel mogelijk kindjes binnenkrijgen voor heeeeel veel centjes zonder dat de ouders door hebben dat we ze naaien waar ze bij staan"
Oeh, ik zou zo boos worden als ik mijn meisje op een dergelijke manier zou aantreffen. Goed van je dat je niet meteen deze of gene in de haren bent gevlogen!
heel veel succes en sterkte. Ben benieuwd hoe het afloopt
vrijdag 13 juni 2008 om 20:32
Waar baseer je dit in godsnaam op Mamalelie? Dat er 1 kind zou zijn dat haar dochter niet mag? Ik geloof ook niet dat een gastouder nou direct een oplossing is (ik vind het in ieder geval geen alternatief voor de creche) maar goed...
Ik vind inderdaad absoluut niet dat je je aanstelt en ik zou ook zeker terugplaatsing of plaatsing in de vertikale groep eisen. Het is niet normaal dat een kind zo zwaar gewond raakt op de creche, en al helemaal zonder dat er duidelijk is wat er gebeurd is. Goed dat je nog even in een mail gezet hebt wat je er van vind. Ik ben benieuwd hoe hier op gereageerd word. En anders inderdaad toch maar uitkijken naar een andere creche. Hier zijn de wachtlijsten voor zij-instroom iets korter dan voor babys.
vrijdag 13 juni 2008 om 20:47
Je overdrijft echt, echt niet! Jeemig zeg! Moet er dan eerst zo iets gebeuren voordat er eindelijk eens naar je geluisterd wordt? Ik word hier echt pissig van!
Ik zou ook om terug/overplaatsing vragen! Je dochter is nog niet zo lang in deze groep en kinderen zijn toch vrij flexibel hier in? Helemaal als ze weer terug gaat naar haar oude groep. Ik snap het probleem van de creche niet zo goed!
Sterkte hier mee!
Ik zou ook om terug/overplaatsing vragen! Je dochter is nog niet zo lang in deze groep en kinderen zijn toch vrij flexibel hier in? Helemaal als ze weer terug gaat naar haar oude groep. Ik snap het probleem van de creche niet zo goed!
Sterkte hier mee!
vrijdag 13 juni 2008 om 21:03
nou ja zijn ze nou gek daar!
Jij overdrijft helemaal niet! Voorzichtig dat je je zoiets niet laat aanpraten "tis normaaal, hoort erbijijij".
Bullshit dit hoort er niet meer bij hoor.
Báh wat belachelijk van deze creche zeg.
Heb geen kindjes maar als de dierenarts te hard in mijn konijn knijpt begin ik al te grommen
Kan me heel goed voorstellen dat je hier pissig van wordt.
Succes hoor, aanpakken die lui!
Jij overdrijft helemaal niet! Voorzichtig dat je je zoiets niet laat aanpraten "tis normaaal, hoort erbijijij".
Bullshit dit hoort er niet meer bij hoor.
Báh wat belachelijk van deze creche zeg.
Heb geen kindjes maar als de dierenarts te hard in mijn konijn knijpt begin ik al te grommen
Kan me heel goed voorstellen dat je hier pissig van wordt.
Succes hoor, aanpakken die lui!
vrijdag 13 juni 2008 om 21:10
Wat een ontzettend vervlende situatie en wat zielig voor je dochter zoals je het beschrijft, ik zou ook echt niet prettig op mijn werk zitten.
Over de mail die je gaat sturen... ik denk dat het beter is een (aangetekende) brief te sturen en deze zeker niet te lang te maken. Wees kort, krachtig en duidelijk, een lange brief of mail wordt niet of maar half gelezen.
veel sterkte.
vrijdag 13 juni 2008 om 21:28
Ik heb maar 1 advies; haal haar daar meteen weg! Zoek een andere opvang want dit is echt niet normaal. Ik heb nog nooit zoiets gehoord of gezien. Kijk, natuurlijk kan een kind een keer vallen, maar wat hier gebeurt is echt buiten alle proporties. Ook het feit dat ze overbezet zijn qua kinderen en onderbezet qua personeel is al een teken aan de wand voor slechte kwaliteit.
vrijdag 13 juni 2008 om 21:30
Onmiddellijk een officiele klacht indienen. Ze zijn namelijk verplicht dan naar de overkoepelende organisatie binnen 2 weken (geloof ik) te rapporteren wat ze eraan gedaan hebben etc. Je zal zien dat het tempo van jouw kind helpen een stuk zal verhogen met zo'n officiele klacht.
Dat een kind valt, schaafwondjes of bultjes heeft kan gebeuren maar dat ze zo systematisch op haar neus valt op de harde tegels geeft gewoon aan dat ze daar nog niet klaar voor is. Laat haar eerst fatsoenlijk los lopen voordat ze naar zo'n groep gaat.
De veiligheid van je kind gaat voor. Schroom niet het hard op hard te spelen. Je moet want vaak denkt de creche alleen in plaatsen en niet in kinderen, zeker niet bij de grote organisaties. Ga desnoods op zoek naar een kleine particuliere creche of gastouder. Succes! Je staat echt in je recht hoor!
Dat een kind valt, schaafwondjes of bultjes heeft kan gebeuren maar dat ze zo systematisch op haar neus valt op de harde tegels geeft gewoon aan dat ze daar nog niet klaar voor is. Laat haar eerst fatsoenlijk los lopen voordat ze naar zo'n groep gaat.
De veiligheid van je kind gaat voor. Schroom niet het hard op hard te spelen. Je moet want vaak denkt de creche alleen in plaatsen en niet in kinderen, zeker niet bij de grote organisaties. Ga desnoods op zoek naar een kleine particuliere creche of gastouder. Succes! Je staat echt in je recht hoor!
vrijdag 13 juni 2008 om 22:36
Jouw verhaal doet me erg denken aan wat ik met mijn oudste dochter ( een aantal jaren geleden) ook heb meegemaakt.
Mijn dochter zou, op ons verzoek, binnen het KDV doorstromen vanuit de babygroep (0 tot 1,5 jaar) naar een, nieuw op te zetten, verticale groep. Omdat daar het leeftijdsverschil sowieso divers zou zijn, dacht men dat het voor haar wel goed was om intussen even door te stromen naar een overvolle dreumesgroep (1,5 tot 3 jaar). Dan kon ze alvast wennen aan oudere kindjes. Echter mijn dochter was op dat moment amper 10 maanden oud en schoof alleen nog maar wat op haar buik rond!! Ze werd daardoor regelmatig het "slachtoffer" van rondstampende dreumessen die op haar gingen zitten of staan.
Gevolg: regelmatig kwetsuren en net als bij jouw dochter ook een blauw oog.
Binnen de kortste keren veranderde ze van een tevreden baby in een kind dat huilde bij binnenkomst van de groep en dat begon te huilen als we haar weer kwamen halen. Daar wordt je als ouder echt doodongelukkig van. Wij hebben met de leidsters dan ook vaak gesproken en ons beklag gedaan.
Gelukkig heeft voor ons deze situatie maar kort geduurd. De verticale groep startte vrij snel en wij hadden in de tussenliggende periode nog drie weken vakantie.
Vanaf dag 1 was ze helemaal happy in de verticale groep, ondanks dat daar dus ook oudere kinderen zaten. Hier heerste gewoon rust en geen overbevolking! Maar aan die paar weken in die dreumesgroep heb ik altijd een rotgevoel overgehouden.
Ik vind jouw verhaal ronduit schokkend en zou zeker stappen ondernemen. Ik zou mijn kind daar niet meer met een gerust gevoel achter kunnen laten. Ik vind dat de creche van jouw dochter niet erg adequaat reageert op wat er gebeurd is en zou zeker melding maken bij een instantie die controleert of men zich aan alle eisen houdt. Hier in Nederland is dat BOINK. Ik denk dat er bij jullie in Belgie vast ook wel zo'n organisatie zal zijn.
Verder kan ik je alleen maar heel veel sterkte wensen met je kleine meid.
Mijn dochter zou, op ons verzoek, binnen het KDV doorstromen vanuit de babygroep (0 tot 1,5 jaar) naar een, nieuw op te zetten, verticale groep. Omdat daar het leeftijdsverschil sowieso divers zou zijn, dacht men dat het voor haar wel goed was om intussen even door te stromen naar een overvolle dreumesgroep (1,5 tot 3 jaar). Dan kon ze alvast wennen aan oudere kindjes. Echter mijn dochter was op dat moment amper 10 maanden oud en schoof alleen nog maar wat op haar buik rond!! Ze werd daardoor regelmatig het "slachtoffer" van rondstampende dreumessen die op haar gingen zitten of staan.
Gevolg: regelmatig kwetsuren en net als bij jouw dochter ook een blauw oog.
Binnen de kortste keren veranderde ze van een tevreden baby in een kind dat huilde bij binnenkomst van de groep en dat begon te huilen als we haar weer kwamen halen. Daar wordt je als ouder echt doodongelukkig van. Wij hebben met de leidsters dan ook vaak gesproken en ons beklag gedaan.
Gelukkig heeft voor ons deze situatie maar kort geduurd. De verticale groep startte vrij snel en wij hadden in de tussenliggende periode nog drie weken vakantie.
Vanaf dag 1 was ze helemaal happy in de verticale groep, ondanks dat daar dus ook oudere kinderen zaten. Hier heerste gewoon rust en geen overbevolking! Maar aan die paar weken in die dreumesgroep heb ik altijd een rotgevoel overgehouden.
Ik vind jouw verhaal ronduit schokkend en zou zeker stappen ondernemen. Ik zou mijn kind daar niet meer met een gerust gevoel achter kunnen laten. Ik vind dat de creche van jouw dochter niet erg adequaat reageert op wat er gebeurd is en zou zeker melding maken bij een instantie die controleert of men zich aan alle eisen houdt. Hier in Nederland is dat BOINK. Ik denk dat er bij jullie in Belgie vast ook wel zo'n organisatie zal zijn.
Verder kan ik je alleen maar heel veel sterkte wensen met je kleine meid.
vrijdag 13 juni 2008 om 22:52
Fatima, zou je niet toch eens even een rondje gaan bellen om te zien of er niet toevallig ergens anders wel een plekje vrij gekomen is? Mensen verhuizen en om die reden is het mij vorig jaar wel gelukt om met heel veel mazzel een plekje te vinden toen ik mijn dochter ook direct weg wilde hebben.
Weet je, door alles wat er nu speelt geloof ik nooit dat je ze op een andere groep onder dezelfde leiding nog wel gaat vertrouwen, tenminste, ik zou daar toch ook ernstig moeite mee hebben.
Het is niet normaal en aktie lijkt me op zijn plaats.
Het advies van een andere schrijfster over de aangetekende brief vind ik een hele goeie! Kort maar krachtig een aangetekende brief is perfect.
Weet je, door alles wat er nu speelt geloof ik nooit dat je ze op een andere groep onder dezelfde leiding nog wel gaat vertrouwen, tenminste, ik zou daar toch ook ernstig moeite mee hebben.
Het is niet normaal en aktie lijkt me op zijn plaats.
Het advies van een andere schrijfster over de aangetekende brief vind ik een hele goeie! Kort maar krachtig een aangetekende brief is perfect.
vrijdag 13 juni 2008 om 23:56
Jeetje, wat een bocht kdv zeg. Bij kdv van zoon hebben ze allerlei groepen, baby 1 voor de kleintjes die niets kunnen, baby 2 voor de kleintjes die hun eerste wankele stapjes zetten, peuter 1 voor de kleintjes die al iets zekerder zijn op hun voetjes etc. etc. Woon in Engeland en hier kan je het kdv dus aanklagen voor wanpraktijken. Als ik zoon ophaal kan het zijn dat ik een ongeluk of incident formulier in moet vullen. Incident formulier is voor als hij iets gedaan heeft (dus iemand gebeten of geslagen in zo'n mate dat het echt letsel heeft aangebracht) en ongeluk voor alles wat er met hem is gebeurd. Dat heb ik dus al een keer moeten tekenen toen hij gestruikeld was over een drempel en ook toen ze heel hard op zijn rug geslagen hebben omdat hij stikte in een gedroogde abrikoos. Als er dus iets gebeurd wordt er veel aandacht aan besteed dat het niet weer gebeurd (bijvoorbeeld als kind wankel op zijn beentjes staat en dus bepaalde dingen nog niet kan), niets wordt verzwegen en alles gedokumenteerd. Wat ik me dus afvraag is of ze in Belgie niet ook een soort plicht hebben om ongelukjes te dokumenteren? En of je een kopie kan hebben van die ongeluk formulieren. Ik zou het hier zeker niet bij laten zitten, vind het schandalig wat er met je dochtertje is gebeurd, vind dat je heel kalm bent, geloof dat ik zelf een waas voor de ogen zou krijgen als mijn hummeltje zo toegetakeld zou zijn.
Ik hoop dat je voor die twee weken dat ze thuis zat niet hebt hoeven te betalen..
Ik hoop dat je voor die twee weken dat ze thuis zat niet hebt hoeven te betalen..
zaterdag 14 juni 2008 om 00:43
Ach gossie, het arme meisje.
Kreeg tranen in mijn ogen bij het idee je kindje zo te moeten aantreffen.
Vind het zelf al zo naar als mijn mannentje valt, laat staan zoiets!
Ik ben bang dat ik weleens een rood waas voor mijn ogen zou hebben gekregen en die leidster @%4#!!@#$!!!!!
Heb verder weinig zinnigs te melden, alles is al gezegd, maar alsjeblieft, laat je meisje daar niet meer teruggaan!!!
Ik heb geen idee van je situatie, maar is een oppasmoeder niets? Die of bij je thuis komt of een lekker klein groepje heeft gewoon bij huis?
Of jouw moeder/ schoonmoeder/ nanny?
Kreeg tranen in mijn ogen bij het idee je kindje zo te moeten aantreffen.
Vind het zelf al zo naar als mijn mannentje valt, laat staan zoiets!
Ik ben bang dat ik weleens een rood waas voor mijn ogen zou hebben gekregen en die leidster @%4#!!@#$!!!!!
Heb verder weinig zinnigs te melden, alles is al gezegd, maar alsjeblieft, laat je meisje daar niet meer teruggaan!!!
Ik heb geen idee van je situatie, maar is een oppasmoeder niets? Die of bij je thuis komt of een lekker klein groepje heeft gewoon bij huis?
Of jouw moeder/ schoonmoeder/ nanny?
miesteph wijzigde dit bericht op 14-06-2008 00:44
Reden: kleine aanvulling
Reden: kleine aanvulling
% gewijzigd
