Kinderen
alle pijlers
Ik vind mijn puber even helemaal niet leuk!
vrijdag 28 mei 2021 om 15:23
Ik erger mij de laatste tijd mateloos aan mijn dochter van 14, ik zou graag willen weten of dit normaal puber gedrag is of dat ik mij zorgen moet maken of dingen anders moet aanpakken.
Het gaat dus om mijn dochter van 14. Ons oudste kind. Ze vind iedereen binnen het gezin stom en wil het liefst niks met ons te maken hebben. Uitjes met het gezin verziekt ze door alsmaar te klagen dat het saai is en dat ze terug naar huis wil.
Ze zit altijd maar op haar kamer, neemt eten mee naar boven en laat dat dagen lang staan, moppert en klaagt over alles, niks is goed genoeg. Helpen in het huishouden of een taakje doen?? Ho maar!
Wanneer ik zeg dat ze iets moet doen zoals bijvoorbeeld de vaatwasser uitruimen maakt ze daar een ontzettend groot probleem van (roepen, weigeren, weglopen). Uiteindelijk doet ze het met tegenzin omdat ik ontzettend boos op haar word maar zodra ze klaar is loopt ze hard stampvoetend en al mopperend naar haar kamer.
Het is trouwens niet eens zo dat ze standaard vaste taken heeft, ik vraag haar eens in de zoveel tijd om even wat te doen maar alles is stom en onnodig en wil ze niet doen.
Vriendinnen buiten school om heeft ze niet echt en ze vind dat zelf helemaal prima, heeft ze geen behoefte aan zegt ze. Ze heeft wel 1 vriendin in de klas waar ze mee appt maar buiten school om zien ze elkaar dus niet.
Naar buiten gaan?? Wil ze nooit. Even naar de winkel? Durft ze niet. Iemand iets vragen? Durft ze ook niet. Buiten is ze dus eigenlijk een heel bang en timide kind...op school is ze net zo, heel stil en wil het liefst geen woord hoeven spreken met niemand. Haar schoolresultaten zijn wel heel goed.
Het lijkt haar ook allemaal niets te doen wanneer er iemand ziek is binnen het gezin of geblesseerd is en hulp nodig heeft.
Ik was een tijd geleden door mijn rug gegaan en wanneer ik ok haar hulp vroeg (iets oppakken van de grond bijvoorbeeld) deed ze echt met tegenzin even helpen. Ze is zo asociaal, lijkt geen gevoel te hebben voor anderen en alleen aan zichzelf te denken.
Ik voel mij haast schuldig om dit hier neer te zetten omdat het lijkt alsof ik haar alleen mar vervelend vind..ze doet het goed op school, neemt dat serieus. Verder veroorzaakt ze geen problemen, ze is erg opzichzelf. Ze heeft humor, vroeger konden we ontzettend lachen met elkaar en was ze een gezellig kind maar het afgelopen jaar is alles dus ontzettend anders geworden. Corona heeft natuurlijk ook niet geholpen...
Is dit normaal pubergedrag? Moet ik mij zorgen maken om het feit ze zo gesloten is en eigenlijk geen behoefte heeft aan contact met ons en anderen? Pak ik alles verkeerd aan door te dwingen om te helpen?
Het gaat dus om mijn dochter van 14. Ons oudste kind. Ze vind iedereen binnen het gezin stom en wil het liefst niks met ons te maken hebben. Uitjes met het gezin verziekt ze door alsmaar te klagen dat het saai is en dat ze terug naar huis wil.
Ze zit altijd maar op haar kamer, neemt eten mee naar boven en laat dat dagen lang staan, moppert en klaagt over alles, niks is goed genoeg. Helpen in het huishouden of een taakje doen?? Ho maar!
Wanneer ik zeg dat ze iets moet doen zoals bijvoorbeeld de vaatwasser uitruimen maakt ze daar een ontzettend groot probleem van (roepen, weigeren, weglopen). Uiteindelijk doet ze het met tegenzin omdat ik ontzettend boos op haar word maar zodra ze klaar is loopt ze hard stampvoetend en al mopperend naar haar kamer.
Het is trouwens niet eens zo dat ze standaard vaste taken heeft, ik vraag haar eens in de zoveel tijd om even wat te doen maar alles is stom en onnodig en wil ze niet doen.
Vriendinnen buiten school om heeft ze niet echt en ze vind dat zelf helemaal prima, heeft ze geen behoefte aan zegt ze. Ze heeft wel 1 vriendin in de klas waar ze mee appt maar buiten school om zien ze elkaar dus niet.
Naar buiten gaan?? Wil ze nooit. Even naar de winkel? Durft ze niet. Iemand iets vragen? Durft ze ook niet. Buiten is ze dus eigenlijk een heel bang en timide kind...op school is ze net zo, heel stil en wil het liefst geen woord hoeven spreken met niemand. Haar schoolresultaten zijn wel heel goed.
Het lijkt haar ook allemaal niets te doen wanneer er iemand ziek is binnen het gezin of geblesseerd is en hulp nodig heeft.
Ik was een tijd geleden door mijn rug gegaan en wanneer ik ok haar hulp vroeg (iets oppakken van de grond bijvoorbeeld) deed ze echt met tegenzin even helpen. Ze is zo asociaal, lijkt geen gevoel te hebben voor anderen en alleen aan zichzelf te denken.
Ik voel mij haast schuldig om dit hier neer te zetten omdat het lijkt alsof ik haar alleen mar vervelend vind..ze doet het goed op school, neemt dat serieus. Verder veroorzaakt ze geen problemen, ze is erg opzichzelf. Ze heeft humor, vroeger konden we ontzettend lachen met elkaar en was ze een gezellig kind maar het afgelopen jaar is alles dus ontzettend anders geworden. Corona heeft natuurlijk ook niet geholpen...
Is dit normaal pubergedrag? Moet ik mij zorgen maken om het feit ze zo gesloten is en eigenlijk geen behoefte heeft aan contact met ons en anderen? Pak ik alles verkeerd aan door te dwingen om te helpen?
vrijdag 28 mei 2021 om 15:32
Mijn oudste was in dr vroege puber jaren ook heel erg op zichzelf. Weinig vrienden, geen plezier op middelbare school etc.
Uiteindelijk is het helemaal goed gekomen. Eenmaal op de beroepsopleiding fleurde ze helemaal op. Nu genoeg hobbies en vriendinnen.
Qua klusjes in huis zou ik wél voet bij stuk houden. Minder leuke taken horen er nou eenmaal ook bij.
Uiteindelijk is het helemaal goed gekomen. Eenmaal op de beroepsopleiding fleurde ze helemaal op. Nu genoeg hobbies en vriendinnen.
Qua klusjes in huis zou ik wél voet bij stuk houden. Minder leuke taken horen er nou eenmaal ook bij.
harderwijk2021 wijzigde dit bericht op 28-05-2021 22:40
0.69% gewijzigd
vrijdag 28 mei 2021 om 15:36
Harderwijk2021 schreef: ↑28-05-2021 15:32Mijn oudste was in z'n vroege puber jaren ook heel erg op zichzelf. Weinig vrienden, geen plezier op middelbare school etc.
Uiteindelijk is het helemaal goed gekomen. Eenmaal op de beroepsopleiding fleurde ze helemaal op. Nu genoeg hobbies en vriendinnen.
Qua klusjes in huis zou ik wél voet bij stuk houden. Minder leuke taken horen er nou eenmaal ook bij.
Ik hoop zo dat dat hier ook zal gebeuren!
Hobby's buiten de deur heeft ze niet nee, ze leest ontzettend graag en kijkt graag series.
Andere kinderen bellen en appen haar en willen met haar afspreken maar ze heeft er geen behoefte aan ofzo.
vrijdag 28 mei 2021 om 15:41
Moeilijk voor je, het lijkt me heel lastig inschatten of iets dwars pubergedrag is of dat ze het gewoon echt moeilijk heeft en daar slecht haar weg in kan vinden.
Misschien kun je het haar vertellen en vragen, met een bepaalde zachtheid en openheid? Dus niet als er al ruzie of irritatie is en ik zou ook buiten beschouwing laten wat je er zelf van vindt (dat ze op momenten asociaal is, haar taken niet gewoon doet en dat ze weinig sociale contacten heeft of daar niet goed in is). In dat soort dingen zit al snel een oordeel, en van een oordeel zou ik zelf ook in de weerstand schieten in plaats van me open te stellen.
Je kunt wel aangeven dat ervaart dat er spanningen zijn, dat de communicatie soms erg moeizaam gaat en dat je je zorgen maakt en graag wil weten of dat terecht is of niet. Dat je dingen graag anders wil of haar graag wil helpen, maar niet zo goed weet hoe. Als je haar even de ruimte laat (en dus niet meteen een antwoord verwacht) dan komt ze er op een later moment wellicht op terug of merk je veranderingen in haar gedrag. Je hebt dan in ieder geval de mogelijkheid geboden voor haar om iets met je te delen.
Strijd over de vaatwasser uitruimen en haar kamer opruimen enzo kun je er dan misschien wel weer los van zien. Want die zal er gezien de leeftijd waarschijnlijk toch zijn.
Maar ik weet het ook niet, het lijkt me lastig voor je. Ik weet wel dat ik, hoewel ik graag wat jonger zou willen zijn, qua leeftijd en levensfase niet met haar zou willen ruilen.
Misschien kun je het haar vertellen en vragen, met een bepaalde zachtheid en openheid? Dus niet als er al ruzie of irritatie is en ik zou ook buiten beschouwing laten wat je er zelf van vindt (dat ze op momenten asociaal is, haar taken niet gewoon doet en dat ze weinig sociale contacten heeft of daar niet goed in is). In dat soort dingen zit al snel een oordeel, en van een oordeel zou ik zelf ook in de weerstand schieten in plaats van me open te stellen.
Je kunt wel aangeven dat ervaart dat er spanningen zijn, dat de communicatie soms erg moeizaam gaat en dat je je zorgen maakt en graag wil weten of dat terecht is of niet. Dat je dingen graag anders wil of haar graag wil helpen, maar niet zo goed weet hoe. Als je haar even de ruimte laat (en dus niet meteen een antwoord verwacht) dan komt ze er op een later moment wellicht op terug of merk je veranderingen in haar gedrag. Je hebt dan in ieder geval de mogelijkheid geboden voor haar om iets met je te delen.
Strijd over de vaatwasser uitruimen en haar kamer opruimen enzo kun je er dan misschien wel weer los van zien. Want die zal er gezien de leeftijd waarschijnlijk toch zijn.
Maar ik weet het ook niet, het lijkt me lastig voor je. Ik weet wel dat ik, hoewel ik graag wat jonger zou willen zijn, qua leeftijd en levensfase niet met haar zou willen ruilen.
vrijdag 28 mei 2021 om 15:42
Ik heb ook een dochter van 14 en herken het deels. Uitjes verzieken of iedereen in het gezin stom vinden, daar zou ik niet mee akkoord gaan. Als je een uitje verziekt ga je voortaan niet meer mee en als je niet normaal kan doen tegen me dan negeer ik je tot je weer normaal kan doen. Eten wordt hier niet mee naar boven genomen en een grote mond doe je lekker tegen je vrienden maar niet tegen mij. Dat weet ze heel goed en dat doet ze dus ook (bijna) niet. En uiteraard heeft ze haar buien en dan is het even kijken of het het waard is om ergens een strijd van te maken (pick your battles).
En wat betreft die uitjes, ze kan het 1x verzieken en de volgende keer gaat ze niet mee. Ook dus als ze wel mee wil. Jammer maar deze keer niet. Volgende keer weer een kans. Dat werkt echt.
En wat betreft die uitjes, ze kan het 1x verzieken en de volgende keer gaat ze niet mee. Ook dus als ze wel mee wil. Jammer maar deze keer niet. Volgende keer weer een kans. Dat werkt echt.
vrijdag 28 mei 2021 om 15:43
Team 'normaal pubergedrag' en 'ja, uiteraard pak je alles verkeerd aan'.
Uitjes gezin:
- worden die op HAAR behoefte aangepast of is het een uitje voor de rest en moet zij mee? Gewoon niet mee laten gaan als ze niet wil.
Op kamer zitten:
Heel normaal. Vooral omdat jullie verder allemaal stom zijn en zij privacy nodig heeft. Komt goed, duurt even.
Klagen:
Heel normaal. Tip: geef het goede voorbeeld, klaag zelf weinig, laat in andere context een beetje merken dat er mensen zijn die altijd klagen en dat dat vervelend is voor de rest en bovendien niet helpt.
Vriendinnen buiten school om:
Zij vindt het geen probleem, dus waarom zou jij er druk op willen leggen of laten merken dat jij het abnormaal vindt? Er zijn genoeg mensen die een paar jaar van hun leven géén vrienden hebben. Dat is vooral moeilijk als de norm wordt opgelegd dat dat niet normaal is. Voor mensen die anders zijn dan het gemiddelde kost het soms wat meer tijd om de groep mensen om zich heen te verzamelen die wél bij hen passen.
Winkel:
Ja, fase. Had er hier ook één.
Helpen:
Voelt als kindermishandeling. Kleine dingen zijn enorm. Afwasmachine uitruimen voelt zo groot als het groot plein moeten vegen. Komt goed.
Uitjes gezin:
- worden die op HAAR behoefte aangepast of is het een uitje voor de rest en moet zij mee? Gewoon niet mee laten gaan als ze niet wil.
Op kamer zitten:
Heel normaal. Vooral omdat jullie verder allemaal stom zijn en zij privacy nodig heeft. Komt goed, duurt even.
Klagen:
Heel normaal. Tip: geef het goede voorbeeld, klaag zelf weinig, laat in andere context een beetje merken dat er mensen zijn die altijd klagen en dat dat vervelend is voor de rest en bovendien niet helpt.
Vriendinnen buiten school om:
Zij vindt het geen probleem, dus waarom zou jij er druk op willen leggen of laten merken dat jij het abnormaal vindt? Er zijn genoeg mensen die een paar jaar van hun leven géén vrienden hebben. Dat is vooral moeilijk als de norm wordt opgelegd dat dat niet normaal is. Voor mensen die anders zijn dan het gemiddelde kost het soms wat meer tijd om de groep mensen om zich heen te verzamelen die wél bij hen passen.
Winkel:
Ja, fase. Had er hier ook één.
Helpen:
Voelt als kindermishandeling. Kleine dingen zijn enorm. Afwasmachine uitruimen voelt zo groot als het groot plein moeten vegen. Komt goed.
vrijdag 28 mei 2021 om 15:45
Ik vind dat je weinig begrip voor je dochter laat zien. Ze zit misschien helemaal niet goed in haar vel. Geen vriendinnen, altijd binnen, alleen eten, angst om met anderen te praten, erg op haarzelf. Ik denk dat ze heel veel begrip en hulp kan gebruiken ipv onbegrip en haar vragen anderen te helpen.
Wanneer is de laatste keer geweest dat je samen met haar een fijn moeder-dochter dagje had? Heb je wel oog voor haar?
Wanneer is de laatste keer geweest dat je samen met haar een fijn moeder-dochter dagje had? Heb je wel oog voor haar?
vrijdag 28 mei 2021 om 15:48
Joh dan is er toch niet zoveel aan de hand? Ik hoor niet zoveel geks hoor.Strawberry_shortcake schreef: ↑28-05-2021 15:36Ik hoop zo dat dat hier ook zal gebeuren!
Hobby's buiten de deur heeft ze niet nee, ze leest ontzettend graag en kijkt graag series.
Andere kinderen bellen en appen haar en willen met haar afspreken maar ze heeft er geen behoefte aan ofzo.
Keyword is loslaten en je er niet zoveel van aantrekken (makkelijker gezegd dan gedaan).
Van tijd tot tijd in het sop gaar laten koken,, vaak tot 10 tellen en als ze wel een goeie bui heeft, dan is dat meegenomen.
Komt - uiteindelijk - wel goed (kan een tijdje duren )
Nothing happens for a reason
vrijdag 28 mei 2021 om 15:55
TO pakt niet alles verkeerd aan. Puber zoveel mogelijk met rust laten en niet dwingen mee te gaan naar uitjes, oké. Ik zou haar wel regelmatig vragen wat zij eventueel leuk vindt om te doen qua uitje. Met z’n allen of samen. En anders niet mee inderdaad.
Verder vind ik dat je respectvol gedrag mag en hoort te verwachten van je puber. Natuurlijk is het normaal dat een puber soms/vaak heel erg chagrijnig is en over het algemeen nergens zin in heeft.
Maar helpen met kleine klusjes in huis of je moeder helpen die door haar rug is gegaan: dat doe je gewoon. En je gaat correct met je ouders/broertjes en zusjes om. Punt uit. Puber zijn is namelijk geen excuus om volledig je eigen plan te trekken en anderen als een hond te behandelen.
vrijdag 28 mei 2021 om 15:55
De natuur heeft het prachtig geregeld dat pubers zich tegen hun ouders afzetten en er irritaties ontstaan, zodat pubers lekker zelf de wereld gaan ontdekken ouders dat prima vinden. Anders zouden zo voor eeuwig aan elkaar geplakt blijven zitten.
Ik zou haar helpen met haar zelfvertrouwen als ik jou was. En stimuleren dingen buitenshuis op te pakken. Alles in kleine stapjes als dat moeilijk voor haar is.
Ik zou haar helpen met haar zelfvertrouwen als ik jou was. En stimuleren dingen buitenshuis op te pakken. Alles in kleine stapjes als dat moeilijk voor haar is.
vrijdag 28 mei 2021 om 16:11
Wat doe jij echt op het persoonlijke vlak om het leven voor je dochter leuk te maken? En dan op het nivo van een puber?
Ik denk dat ik ook wle de neiging zou hebben om de puber achter het behang te prakken. Maar wellicht toch te weinig inzicht in wat een puber van haar ouders wil?
Gezinsuitjtes. Ja, haar doel is waarschijnlijk niet mee te hoeven. Waarom zou ze het leuk moeten vinden? Kun je iets bedenken wat zij echt leuk zou vinnden? WAt voor gezinsuitjes heb je het eigenlijk over? En zijn dat dingen die de rest leuk vindt, dingen die ze vroeger leuk vond of echt dingen waarvoor ze wel enthausiast was, maar dan tijdens de trip begint te zeuren?
Wat gaat er eigenlijk mis als je haar even totaal in haar sop laat gaar koken? OF komt ze er op een gegeven moment toch achter, dat haar ouders ook dingen doen die haar leven makkelijker maken?
Succes, lijkt me lastig maar ik mag mijn borst over een paar jaar ook nat gaan maken, dus ... (soort van tvp)
Ik denk dat ik ook wle de neiging zou hebben om de puber achter het behang te prakken. Maar wellicht toch te weinig inzicht in wat een puber van haar ouders wil?
Gezinsuitjtes. Ja, haar doel is waarschijnlijk niet mee te hoeven. Waarom zou ze het leuk moeten vinden? Kun je iets bedenken wat zij echt leuk zou vinnden? WAt voor gezinsuitjes heb je het eigenlijk over? En zijn dat dingen die de rest leuk vindt, dingen die ze vroeger leuk vond of echt dingen waarvoor ze wel enthausiast was, maar dan tijdens de trip begint te zeuren?
Wat gaat er eigenlijk mis als je haar even totaal in haar sop laat gaar koken? OF komt ze er op een gegeven moment toch achter, dat haar ouders ook dingen doen die haar leven makkelijker maken?
Succes, lijkt me lastig maar ik mag mijn borst over een paar jaar ook nat gaan maken, dus ... (soort van tvp)
vrijdag 28 mei 2021 om 16:12
Klinkt redelijk herkenbaar. Onze dochter is van dezelfde leeftijd.
Wij zijn gestopt met haar verplichten om
mee te gaan. Vragen doen we wel altijd, maar wil ze niet, dan niet. Tenzij het een verjaardag van opa is of zo. Dan kan ze in de auto mopperen, maar eenmaal binnen houdt ze haar fatsoen.
Vanaf het moment dat we haar meer ruimte gaven om zelf te mogen beslissen werd het voor iedereen leuker in huis. En soms moet ze gewoon. Klaar.
Als ze gillend een klusje staat te doen (bijvoorbeeld de vaatwasser “ieeeeeeuw! Goor!!” Enz) dan loop ik er zelf bij weg. Ik negeer dat zoveel mogelijk. Wij hebben hier wel een vaste routine in: broer en zus doen het om de beurt. Dus ze weet waar ze aan toe is.
Dat ze weinig interesse/begrip toont voor een ander is ook heel herkenbaar. Maar dat heeft onze dochter altijd wel wat gehad. Heb me wel eens afgevraagd of wij daarin iets verkeerd hebben gedaan in de opvoeding. Maar dat ze egocentrisch is, heeft ook zo z’n goede kanten. Ze kan heel goed voor zichzelf zorgen en is niet zo’n people pleaser als ik ben.
Eet ze ook ‘s avonds op haar kamertje? Hier is het wel dat we ‘s avonds allemaal aan tafel zitten. Geen honger? Moet eten? Prima. Maar je zit wel aan tafel.
Laat haar los waar kan, waar ze de verantwoordelijkheid aan kan en pick your battles.
Wij zijn gestopt met haar verplichten om
mee te gaan. Vragen doen we wel altijd, maar wil ze niet, dan niet. Tenzij het een verjaardag van opa is of zo. Dan kan ze in de auto mopperen, maar eenmaal binnen houdt ze haar fatsoen.
Vanaf het moment dat we haar meer ruimte gaven om zelf te mogen beslissen werd het voor iedereen leuker in huis. En soms moet ze gewoon. Klaar.
Als ze gillend een klusje staat te doen (bijvoorbeeld de vaatwasser “ieeeeeeuw! Goor!!” Enz) dan loop ik er zelf bij weg. Ik negeer dat zoveel mogelijk. Wij hebben hier wel een vaste routine in: broer en zus doen het om de beurt. Dus ze weet waar ze aan toe is.
Dat ze weinig interesse/begrip toont voor een ander is ook heel herkenbaar. Maar dat heeft onze dochter altijd wel wat gehad. Heb me wel eens afgevraagd of wij daarin iets verkeerd hebben gedaan in de opvoeding. Maar dat ze egocentrisch is, heeft ook zo z’n goede kanten. Ze kan heel goed voor zichzelf zorgen en is niet zo’n people pleaser als ik ben.
Eet ze ook ‘s avonds op haar kamertje? Hier is het wel dat we ‘s avonds allemaal aan tafel zitten. Geen honger? Moet eten? Prima. Maar je zit wel aan tafel.
Laat haar los waar kan, waar ze de verantwoordelijkheid aan kan en pick your battles.
~What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?~
vrijdag 28 mei 2021 om 16:18
Ik ben gek op pubers
Je moet inderdaad af en toe flink consequent zijn, want anders gaan ze met de regels aan de haal.
Hier hebben ze vaste taken (eigen kamer opruimen en stofzuigen, eigen bed verschonen, om beurten de tafel dekken/vaatwasser inruimen) en verder vraag ik ze af en toe iets extra's, naar de bakker of een keer koken of zo.
We eten samen aan tafel. Zonder beeldschermen. Dat vind ik heel belangrijk. Het is hèt moment van de dag waarop we allemaal samen zijn.
Ze hoeven niet mee op uitstapjes of naar familie, maar dan regelen ze wel zelf eten en wil ik niet in een teringbende terug komen. Anders gaan ze de volgende keer wel mee.
En bij een grote mond verwijs ik ze naar boven tot ik weer zin heb om ze te zien.
Je moet inderdaad af en toe flink consequent zijn, want anders gaan ze met de regels aan de haal.
Hier hebben ze vaste taken (eigen kamer opruimen en stofzuigen, eigen bed verschonen, om beurten de tafel dekken/vaatwasser inruimen) en verder vraag ik ze af en toe iets extra's, naar de bakker of een keer koken of zo.
We eten samen aan tafel. Zonder beeldschermen. Dat vind ik heel belangrijk. Het is hèt moment van de dag waarop we allemaal samen zijn.
Ze hoeven niet mee op uitstapjes of naar familie, maar dan regelen ze wel zelf eten en wil ik niet in een teringbende terug komen. Anders gaan ze de volgende keer wel mee.
En bij een grote mond verwijs ik ze naar boven tot ik weer zin heb om ze te zien.
vrijdag 28 mei 2021 om 16:22
Ik sluit me hier bij aan!LaLoupe schreef: ↑28-05-2021 15:55De natuur heeft het prachtig geregeld dat pubers zich tegen hun ouders afzetten en er irritaties ontstaan, zodat pubers lekker zelf de wereld gaan ontdekken ouders dat prima vinden. Anders zouden zo voor eeuwig aan elkaar geplakt blijven zitten.
Ik zou haar helpen met haar zelfvertrouwen als ik jou was. En stimuleren dingen buitenshuis op te pakken. Alles in kleine stapjes als dat moeilijk voor haar is.
Honey, you should see me in a crown
vrijdag 28 mei 2021 om 16:23
Ligt aan het uitje.Frietmetmayo schreef: ↑28-05-2021 16:22Vanaf welke leeftijd ging jullie puber niet meer mee naar uitjes?
Honey, you should see me in a crown
vrijdag 28 mei 2021 om 16:23
Ik was als puber echt precies zo. Ik had wel vriendinnen op school, maar buiten school om deed ik graag mijn eigen ding. Soms ging ik wel shoppen maar nam ze nooit mee naar huis ( want thuis is alles stom) en ging ook nooit mee met hen( want die hebben ook ouders, das stom en eng).
Na de puberteit helemaal goed gekomen.
Na de puberteit helemaal goed gekomen.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
vrijdag 28 mei 2021 om 16:23
Wat fijn al die reacties, dank jullie wel!
Moeder-dochter uitjes hebben we zeker, we hebben het dan ook echt wel gezellig samen. Wanneer ze er iets uithaalt (zoals kleding of eten) is ze leuk en happy maar wanneer ze iets moet doen waar zij zelf niks mee wint (huishoudelijke klusjes of moeder helpen) dan is dat een drama ...
Haar thuislaten tijdens andere gezinsuitjes vind ik lastig, ik ben dan bang dat ze NOG minder met het gezin te maken zal willen hebben.
Gezinsuitjes waar ik het over heb zijn bijvoorbeeld naar het strand, een boswandeling of een ijsje eten ergens, gewoon eventjes ertussen uit in deze gekke corona periode.
Moeder-dochter uitjes hebben we zeker, we hebben het dan ook echt wel gezellig samen. Wanneer ze er iets uithaalt (zoals kleding of eten) is ze leuk en happy maar wanneer ze iets moet doen waar zij zelf niks mee wint (huishoudelijke klusjes of moeder helpen) dan is dat een drama ...
Haar thuislaten tijdens andere gezinsuitjes vind ik lastig, ik ben dan bang dat ze NOG minder met het gezin te maken zal willen hebben.
Gezinsuitjes waar ik het over heb zijn bijvoorbeeld naar het strand, een boswandeling of een ijsje eten ergens, gewoon eventjes ertussen uit in deze gekke corona periode.
vrijdag 28 mei 2021 om 16:25
Snap ik wel. Ik vind het huishouden ook geen reet aan en door veel pubers wordt het nog eens dramatischer gemaakt allemaalStrawberry_shortcake schreef: ↑28-05-2021 16:23Wat fijn al die reacties, dank jullie wel!
Moeder-dochter uitjes hebben we zeker, we hebben het dan ook echt wel gezellig samen. Wanneer ze er iets uithaalt (zoals kleding of eten) is ze leuk en happy maar wanneer ze iets moet doen waar zij zelf niks mee wint (huishoudelijke klusjes of moeder helpen) dan is dat een drama ...
Haar thuislaten tijdens andere gezinsuitjes vind ik lastig, ik ben dan bang dat ze NOG minder met het gezin te maken zal willen hebben.
Gezinsuitjes waar ik het over heb zijn bijvoorbeeld naar het strand, een boswandeling of een ijsje eten ergens, gewoon eventjes ertussen uit in deze gekke corona periode.
Honey, you should see me in a crown
vrijdag 28 mei 2021 om 16:28
Verschilde per kind. De een kan eerder een dag alleen thuis blijven dan de ander. Bovendien blijven er hier vaak meerdere kinderen thuis, dus dan mocht een jonger broertje/zusje dat nog niet helemaal alleen kon, toch thuis blijven. Ergens vanaf 12-13-14 een hele dag, vanaf 15-16-17 een weekendje.Frietmetmayo schreef: ↑28-05-2021 16:22Vanaf welke leeftijd ging jullie puber niet meer mee naar uitjes?
Jongste dochter is op haar 17e een keer de meivakantie thuisgebleven. Één week alleen, tweede week kwam haar zus.
yette wijzigde dit bericht op 28-05-2021 16:30
11.71% gewijzigd
vrijdag 28 mei 2021 om 16:29
Och nee joh! Thuis laten. Dat wil je jezelf toch ook niet meer aan doen. Dit soort uitjes waren de eerste waarom wij haar tuis lieten. We vragen altijd of ze mee wil. En soms ineens verrast ze ons omdat ze wel mee wil en dan is het hartstikke gezellig!Strawberry_shortcake schreef: ↑28-05-2021 16:23
Haar thuislaten tijdens andere gezinsuitjes vind ik lastig, ik ben dan bang dat ze NOG minder met het gezin te maken zal willen hebben.
Gezinsuitjes waar ik het over heb zijn bijvoorbeeld naar het strand, een boswandeling of een ijsje eten ergens, gewoon eventjes ertussen uit in deze gekke corona periode.
Geef haar ruimte en dan komt ze wel weer.
~What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?~
vrijdag 28 mei 2021 om 16:35
Nah, daar maakte je mij als puber ook niet blij mee hoor!Strawberry_shortcake schreef: ↑28-05-2021 16:23Wat fijn al die reacties, dank jullie wel!
Moeder-dochter uitjes hebben we zeker, we hebben het dan ook echt wel gezellig samen. Wanneer ze er iets uithaalt (zoals kleding of eten) is ze leuk en happy maar wanneer ze iets moet doen waar zij zelf niks mee wint (huishoudelijke klusjes of moeder helpen) dan is dat een drama ...
Haar thuislaten tijdens andere gezinsuitjes vind ik lastig, ik ben dan bang dat ze NOG minder met het gezin te maken zal willen hebben.
Gezinsuitjes waar ik het over heb zijn bijvoorbeeld naar het strand, een boswandeling of een ijsje eten ergens, gewoon eventjes ertussen uit in deze gekke corona periode.
Misschien kan je afspreken dat jullie samen eten. Zo'n half uurtje per dag, vraagt veel minder van haar en dan zijn de verhalen nog vers waardoor ze mogelijk ook wat meer praat.
vrijdag 28 mei 2021 om 16:40
Tvp want 2 meiden van 16 en een zoon van 12! Dus nooit saai hier! Ik herken het vooral in onze zoon van 12! Meiden hebben zo hun issues, maar valt nog mee! Zoon zit in de brugklas is nog erg jong wordt in December pas 13. Wel heel erg in ontwikkeling met de baard in zijn keel enz... volgens onze dochters komt het nooit goed met hem want zelfs douchen is nog teveel gevraagd! Verder weinig empathie en inlevingsvermogen en vooral nog erg egoïstisch.. maar fijn te lezen dat het er een beetje bij hoort allemaal! Met de meiden nooit zo meegemaakt op de leeftijd van 12, maar ja die hebben weer andere dingen.